၁၂

^၁ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် နိုင် ငံ တော် တည် မြဲ ၍ အင် အား ကြီး မား လာ သော အ ခါ သူ နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို စွန့် ပယ် ကြ လေ ၏။ ^၂ ဤ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သစ္စာ မဲ့ သော ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ချီ လာ ၏။ ^၃ သူ နှင့် အ တူ စစ် ရ ထား အ စီး ရေ တစ် ထောင့် နှစ် ရာ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ ခြောက် သောင်း နှင့် မ ရေ မ တွက် နိုင် သော အီ ဂျစ် ပြည် မှ လစ် ဗျား လူ မျိုး၊ သု ကိ လူ မျိုး။ အီ သီ ယိုး ပီး ယား လူ မျိုး တို့ ၏ စစ် သည် များ လိုက် ပါ လာ ကြ ၏။ ^၄ ထို မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ရှိ ခံ တပ် မြို့ များ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တိုင် အောင် ဆက် လက် ချီ တက် ၏။

^၅ ထို အ ခါ ရှိ ရှက် မင်း ကြီး ကြောင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် စု ဝေး နေ ကြ သော ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ ခေါင်း ဆောင် များ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် ရှေ မာ ယ ရောက် လာ ၍ သူ တို့ အား “’သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပယ် ခဲ့ သော ကြောင့် ငါ သည် လည်း သင် တို့ ကို စွန့် ပြီး ရှိ ရှက် မင်း ကြီး လက် သို့ အပ် လိုက် ပြီ’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး အ ကြီး အ ကဲ တို့ က မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ပြီး “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြောင့် မတ် တော် မူ ပါ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၇ ဤ သို့ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ရှေ မာ ယ ထံ ရောက် လာ ပြန် ၍ “သူ တို့ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ မ ဖျက် ဆီး။ အ သက် ချမ်း သာ ခွင့် ကို ကား ငါ ပေး မည်။ ရှိ ရှက် မင်း ကြီး အား ဖြင့် ငါ့ အ မျက် တော် ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပေါ် သို့ ငါ သွန် ချ မည် မ ဟုတ်။ ^၈ သို့ သော် ငါ့ ထံ အ မှု ထမ်း ခြင်း နှင့် တိုင်း နိုင် ငံ များ ထံ အ မှု ထမ်း ခြင်း ကို ခွဲ ခြား သိ မြင် နိုင် ရန် သူ တို့ ကို ရှိ ရှက် မင်း ကြီး ထံ ကျွန် ခံ စေ မည်” ဟု မိန့် ဆို စေ ၏။

^၉ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လာ ရောက် တိုက် ခိုက် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် နန်း ‌တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ ကို ယူ ဆောင် သွား ၏။ ထို အ ရာ အား လုံး ကို ယူ ဆောင် သွား သည့် အ ပြင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ခဲ့ သော ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ၏။

^၁၀ ထို့ ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ အ စား ကြေး နီ ဒိုင်း လွှား များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ဘု ရင့် နန်း တော် တံ ခါး စောင့် ကြပ် သော တံ ခါး မှူး တို့ ၏ လက် သို့ အပ် ၏။ ^၁၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ရောက် သည့် အ ခါ တိုင်း တံ ခါး စောင့် တို့ သည် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် ဆောင် ရ ၏။ ပြီး လျှင် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို တံ ခါး စောင့် တို့ ၏ အ ခန်း ထဲ တွင် ပြန် သိမ်း ထား ရ ၏။

^၁၂ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် သည် သူ့ ထံ မှ လွဲ သွား လေ ၏။ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ခြင်း ကို မ ခံ ရ။ ထို့ ကြောင့် ယု ဒ ပြည် အေး ချမ်း သာ ယာ သွား လေ ၏။

^၁၃ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အာ ဏာ ကို တည် မြဲ စေ ပြီး ဆက် လက် အုပ် စိုး ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် ရှိ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ ၏ နာ မ ကို တည် စေ ရန် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် အား လုံး ထဲ မှ ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ခဲ့ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။ ^၁၄ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ လို သော စိတ် မ ရှိ ဘဲ မ ကောင်း မှု များ ကို သာ ပြု ခဲ့ ၏။

^၁၅ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် အ စ အ ဆုံး ကို ပ ရော ဖက် ရှေ မာ ယ နှင့် ဗျာ ဒိတ် ရ သူ ဣ ဒေါ ၏ မျိုး ရိုး စဉ် ဆက် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အ ချင်း ချင်း စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။

^၁၆ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သား တော် အ ဘိ ယ အ ဘိ ယံ’ (၃ ရာ ၁၄:၃၁)။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

12

¹ When the kingdom of Rehoboam was established and he was strong, he abandoned Yahweh’s law, and all Israel with him. ² In the fifth year of King Rehoboam, Shishak king of Egypt came up against Jerusalem, because they had trespassed against Yahweh, ³ with twelve hundred chariots and sixty thousand horsemen. The people were without number who came with him out of Egypt: the Lubim, the Sukkiim, and the Ethiopians. ⁴ He took the fortified cities which belonged to Judah, and came to Jerusalem.

⁵ Now Shemaiah the prophet came to Rehoboam and to the princes of Judah, who were gathered together to Jerusalem because of Shishak, and said to them, “Yahweh says, ‘You have forsaken me, therefore I have also left you in the hand of Shishak.’ ” ⁶ Then the princes of Israel and the king humbled themselves; and they said, “Yahweh is righteous.”

⁷ When Yahweh saw that they humbled themselves, Yahweh’s word came to Shemaiah, saying, “They have humbled themselves. I will not destroy them, but I will grant them some deliverance, and my wrath won’t be poured out on Jerusalem by the hand of Shishak. ⁸ Nevertheless they will be his servants, that they may know my service, and the service of the kingdoms of the countries.”

⁹ So Shishak king of Egypt came up against Jerusalem and took away the treasures of Yahweh’s house and the treasures of the king’s house. He took it all away. He also took away the shields of gold which Solomon had made.

¹⁰ King Rehoboam made shields of bronze in their place, and committed them to the hands of the captains of the guard, who kept the door of the king’s house. ¹¹ As often as the king entered into Yahweh’s house, the guard came and bore them, then brought them back into the guard room.

¹² When he humbled himself, Yahweh’s wrath turned from him, so as not to destroy him altogether. Moreover, there were good things found in Judah.

¹³ So King Rehoboam strengthened himself in Jerusalem and reigned; for Rehoboam was forty-one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which Yahweh had chosen out of all the tribes of Israel to put his name there. His mother’s name was Naamah the Ammonitess. ¹⁴ He did that which was evil, because he didn’t set his heart to seek Yahweh.

¹⁵ Now the acts of Rehoboam, first and last, aren’t they written in the histories of Shemaiah the prophet and of Iddo the seer, in the genealogies? There were wars between Rehoboam and Jeroboam continually.

¹⁶ Rehoboam slept with his fathers, and was buried in David’s city; and Abijah his son reigned in his place.

၁၂

^၁ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် နိုင် ငံ တော် တည် မြဲ ၍ အင် အား ကြီး မား လာ သော အ ခါ သူ နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို စွန့် ပယ် ကြ လေ ၏။ ^၂ ဤ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သစ္စာ မဲ့ သော ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ချီ လာ ၏။ ^၃ သူ နှင့် အ တူ စစ် ရ ထား အ စီး ရေ တစ် ထောင့် နှစ် ရာ၊ မြင်း စီး သူ ရဲ ခြောက် သောင်း နှင့် မ ရေ မ တွက် နိုင် သော အီ ဂျစ် ပြည် မှ လစ် ဗျား လူ မျိုး၊ သု ကိ လူ မျိုး။ အီ သီ ယိုး ပီး ယား လူ မျိုး တို့ ၏ စစ် သည် များ လိုက် ပါ လာ ကြ ၏။ ^၄ ထို မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ရှိ ခံ တပ် မြို့ များ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တိုင် အောင် ဆက် လက် ချီ တက် ၏။

^၅ ထို အ ခါ ရှိ ရှက် မင်း ကြီး ကြောင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် စု ဝေး နေ ကြ သော ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ ခေါင်း ဆောင် များ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် ရှေ မာ ယ ရောက် လာ ၍ သူ တို့ အား “’သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပယ် ခဲ့ သော ကြောင့် ငါ သည် လည်း သင် တို့ ကို စွန့် ပြီး ရှိ ရှက် မင်း ကြီး လက် သို့ အပ် လိုက် ပြီ’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး အ ကြီး အ ကဲ တို့ က မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ပြီး “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြောင့် မတ် တော် မူ ပါ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၇ ဤ သို့ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ရှေ မာ ယ ထံ ရောက် လာ ပြန် ၍ “သူ တို့ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ မ ဖျက် ဆီး။ အ သက် ချမ်း သာ ခွင့် ကို ကား ငါ ပေး မည်။ ရှိ ရှက် မင်း ကြီး အား ဖြင့် ငါ့ အ မျက် တော် ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပေါ် သို့ ငါ သွန် ချ မည် မ ဟုတ်။ ^၈ သို့ သော် ငါ့ ထံ အ မှု ထမ်း ခြင်း နှင့် တိုင်း နိုင် ငံ များ ထံ အ မှု ထမ်း ခြင်း ကို ခွဲ ခြား သိ မြင် နိုင် ရန် သူ တို့ ကို ရှိ ရှက် မင်း ကြီး ထံ ကျွန် ခံ စေ မည်” ဟု မိန့် ဆို စေ ၏။

^၉ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လာ ရောက် တိုက် ခိုက် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် နန်း ‌တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ ကို ယူ ဆောင် သွား ၏။ ထို အ ရာ အား လုံး ကို ယူ ဆောင် သွား သည့် အ ပြင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ခဲ့ သော ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ၏။

^၁၀ ထို့ ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ အ စား ကြေး နီ ဒိုင်း လွှား များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ဘု ရင့် နန်း တော် တံ ခါး စောင့် ကြပ် သော တံ ခါး မှူး တို့ ၏ လက် သို့ အပ် ၏။ ^၁၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ရောက် သည့် အ ခါ တိုင်း တံ ခါး စောင့် တို့ သည် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် ဆောင် ရ ၏။ ပြီး လျှင် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို တံ ခါး စောင့် တို့ ၏ အ ခန်း ထဲ တွင် ပြန် သိမ်း ထား ရ ၏။

^၁၂ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် သည် သူ့ ထံ မှ လွဲ သွား လေ ၏။ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ခြင်း ကို မ ခံ ရ။ ထို့ ကြောင့် ယု ဒ ပြည် အေး ချမ်း သာ ယာ သွား လေ ၏။

^၁၃ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အာ ဏာ ကို တည် မြဲ စေ ပြီး ဆက် လက် အုပ် စိုး ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် ရှိ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ ၏ နာ မ ကို တည် စေ ရန် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် အား လုံး ထဲ မှ ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ခဲ့ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။ ^၁၄ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ လို သော စိတ် မ ရှိ ဘဲ မ ကောင်း မှု များ ကို သာ ပြု ခဲ့ ၏။

^၁၅ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် အ စ အ ဆုံး ကို ပ ရော ဖက် ရှေ မာ ယ နှင့် ဗျာ ဒိတ် ရ သူ ဣ ဒေါ ၏ မျိုး ရိုး စဉ် ဆက် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အ ချင်း ချင်း စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။

^၁၆ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သား တော် အ ဘိ ယ အ ဘိ ယံ’ (၃ ရာ ၁၄:၃၁)။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

12

¹ When the kingdom of Rehoboam was established and he was strong, he abandoned Yahweh’s law, and all Israel with him. ² In the fifth year of King Rehoboam, Shishak king of Egypt came up against Jerusalem, because they had trespassed against Yahweh, ³ with twelve hundred chariots and sixty thousand horsemen. The people were without number who came with him out of Egypt: the Lubim, the Sukkiim, and the Ethiopians. ⁴ He took the fortified cities which belonged to Judah, and came to Jerusalem.

⁵ Now Shemaiah the prophet came to Rehoboam and to the princes of Judah, who were gathered together to Jerusalem because of Shishak, and said to them, “Yahweh says, ‘You have forsaken me, therefore I have also left you in the hand of Shishak.’ ” ⁶ Then the princes of Israel and the king humbled themselves; and they said, “Yahweh is righteous.”

⁷ When Yahweh saw that they humbled themselves, Yahweh’s word came to Shemaiah, saying, “They have humbled themselves. I will not destroy them, but I will grant them some deliverance, and my wrath won’t be poured out on Jerusalem by the hand of Shishak. ⁸ Nevertheless they will be his servants, that they may know my service, and the service of the kingdoms of the countries.”

⁹ So Shishak king of Egypt came up against Jerusalem and took away the treasures of Yahweh’s house and the treasures of the king’s house. He took it all away. He also took away the shields of gold which Solomon had made.

¹⁰ King Rehoboam made shields of bronze in their place, and committed them to the hands of the captains of the guard, who kept the door of the king’s house. ¹¹ As often as the king entered into Yahweh’s house, the guard came and bore them, then brought them back into the guard room.

¹² When he humbled himself, Yahweh’s wrath turned from him, so as not to destroy him altogether. Moreover, there were good things found in Judah.

¹³ So King Rehoboam strengthened himself in Jerusalem and reigned; for Rehoboam was forty-one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which Yahweh had chosen out of all the tribes of Israel to put his name there. His mother’s name was Naamah the Ammonitess. ¹⁴ He did that which was evil, because he didn’t set his heart to seek Yahweh.

¹⁵ Now the acts of Rehoboam, first and last, aren’t they written in the histories of Shemaiah the prophet and of Iddo the seer, in the genealogies? There were wars between Rehoboam and Jeroboam continually.

¹⁶ Rehoboam slept with his fathers, and was buried in David’s city; and Abijah his son reigned in his place.