၂၀

^၁ ထို ကာ လ တွင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သေ လု နီး ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် လေ ၏။ ထို အ ခါ အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ က သူ့ ထံ သို့ လာ ၍ “’သင် သေ ရ မည်။ သင် အ သက် ရှင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင့် နန်း တွင်း ရေး ရာ တို့ ကို စီ မံ ခဲ့ လော့’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် နံ ရံ ဘက် သို့ မျက် နှာ လှည့် ၍၊ ^၃ “အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ရှေ့ တော် ၌ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ သစ္စာ ရှိ ရှိ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရှေ့ တော် ၌ ကောင်း သော အ မှု ပြု ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း အောက် မေ့ တော် မူ ပါ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပြီး ခါး သီး စွာ အော် ဟစ် ငို ကြွေး‌ လေ ၏။

^၄ နန်း တော် အ လယ် ဝင်း မှ ဟေ ရှာ ယ မ ထွက် သွား မီ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် သူ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၅ “ငါ့ လူ မျိုး တော် ကို အုပ် ချုပ် သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ ပြန် သွား ပြီး လျှင် သင့် ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင့် ဆု တောင်း သံ ကို ငါ ကြား ပြီ။ သင့် မျက် ရည် ကို ငါ မြင် ပြီ။ သင့် ကို ငါ ပြန် လည် ကျန်း မာ လာ စေ မည်။ သုံး ရက် မြောက် လျှင် သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ တက် သွား နိုင် လိမ့် မည်။ ^၆ ငါ သည် သင့် အား တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ထပ် ၍ အ သက် ရှင် စေ မည်။ သင် နှင့် ဤ မြို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် မှ ကယ် နုတ် မည်။ ငါ့ အ တွက်၊ ငါ့ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အ တွက် ဤ မြို့ ကို ငါ ကာ ကွယ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆင့် ဆို စေ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ဟေ ရှာ ယ က “သ ဖန်း ပျဉ် ယူ ခဲ့ ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် လူ တို့ က သ ဖန်း ပျဉ် ကို ယူ လာ ၍ မင်း ကြီး ၏ အ နာ စိမ်း ပေါ် အုံ ပေး လျှင် အ နာ သက် သာ ပျောက် ကင်း သွား ၏။

^၈ ထို အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ဟေ ရှာ ယ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ ကို ပြန် ကျန်း မာ စေ ပြီး သုံး ရက် မြောက် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ငါ တက် သွား နိုင် မည့် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ မှာ အ ဘယ် နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ‌ဟေ ရှာ ယ က “က တိ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ မည် ဖြစ် ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ သင့် အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ သင် သည် လှေ ကား ထစ် မှ အ ချိန် တိုင်း အ ရိပ် ကို ရှေ့ သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် တိုး စေ လို သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ဆုတ် သွား စေ လို သ လော” ဟု မေး လျှင်၊ ^၁၀ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အ ရိပ် သည် ရှေ့ သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် တိုး ရန် လွယ် ၏။ ထို သို့ မ ဟုတ် ဘဲ အ ရိပ် ကို အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ဆုတ် သွား စေ ပါ” ဟု တောင်း ဆို ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ပ‌ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ရာ အာ ခတ် မင်း ကြီး ၏ လှေ ကား ထစ် များ ပေါ် မှ အ ချိန် တိုင်း အ ရိပ် ကို အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ပြန် ဆုတ် စေ တော် မူ ၏။

^၁၂ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နာ မ ကျန်း ဖြစ် သည် ကို ဗာ လ ဒန် ၏ သား ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် မေ ရော ဒ ဗာ လ ဒန် မင်း ကြီး ကြား သိ သော အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ စာ လွှာ နှင့် လက် ဆောင် များ ကို ပေး ပို့ ဆက် သ လာ ၏။ ^၁၃ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သူ တို့ ကို ဝမ်း မြောက် ဝမ်း သာ ကြို ဆို ၍ မိ မိ ဘဏ္ဍာ တိုက် အား လုံး ထဲ မှ ရွှေ ငွေ၊ အ မွှေး နံ့ သာ၊ အ ဖိုး တန် ဆီ မှ စ ၍ လက် နက် တိုက် နှင့် တွေ့ သ မျှ အ ဖိုး တန် ရ တ နာ များ ကို ထို သူ တို့ အား ပြ လေ ၏။ နန်း တွင်း နှင့် နိုင် ငံ တစ် ဝန်း လုံး တွင် ထို သူ တို့ အား ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး မ ပြ ပေး သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၄ ထို အ ခါ ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ လာ ပြီး “ထို သူ တို့ သည် မည် သည့် အ ကြောင်း ကို ပြော ဆို ကြ သ နည်း။ မည် သည့် အ ရပ် မှ လာ ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “သူ တို့ သည် ဝေး လံ သော အ ရပ် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ လာ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၅ ဟေ ရှာ ယ က “နန်း တော် တွင် မည် သည့် အ ရာ ကို မြင် ကြ ပြီ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “နန်း တော် ၌ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သူ တို့ မြင် ကြ ပြီ။ ဥစ္စာ ဘဏ္ဍာ များ ထဲ မှ သူ တို့ အား ငါ မ ပြ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ ‌ဟေ ရှာ ယ က ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို နား ထောင် လော့။ ^၁၇ ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် ၏ နန်း တော် ထဲ ရှိ အ ရာ အား လုံး၊ သင် ၏ ဘိုး ဘေး တို့ စု ဆောင်း ထား ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ နေ သည့် အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား မည့် နေ့ ရောက် လာ လိမ့် မည်။ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ ကြွင်း ကျန် လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၁၈ သင် မှ ဆင်း သက် ၍ သင် ရ သော သား သ မီး အ ချို့ တို့ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ နန်း တော် ၌ မိန်း မ စိုး များ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၁၉ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အ ကယ် စင် စစ် ငါ့ လက် ထက် ၌ ငြိမ်း ချမ်း လုံ ခြုံ မည် ဆို လျှင် ရ ပါ ပြီ” ဟု တွေး ၍ ဟေ ရှာ ယ အား “သင် ဆင့် ဆို သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် သည် ကောင်း ပါ ၏” ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

^၂၀ ကျန် ရှိ နေ သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ များ၊ ရေ မြောင်း ရေ ကန် ဆောက် လုပ် ခဲ့ ပုံ၊ မြို့ တွင်း သို့ ရေ သွင်း ပေး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ ၏ သား တော် မ နာ ရှေ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

20

¹ In those days Hezekiah was sick and dying. Isaiah the prophet the son of Amoz came to him, and said to him, “Yahweh says, ‘Set your house in order; for you will die, and not live.’ ”

² Then he turned his face to the wall, and prayed to Yahweh, saying, ³ “Remember now, Yahweh, I beg you, how I have walked before you in truth and with a perfect heart, and have done that which is good in your sight.” And Hezekiah wept bitterly.

⁴ Before Isaiah had gone out into the middle part of the city, Yahweh’s word came to him, saying, ⁵ “Turn back, and tell Hezekiah the prince of my people, ‘Yahweh, the God of David your father, says, “I have heard your prayer. I have seen your tears. Behold, I will heal you. On the third day, you will go up to Yahweh’s house. ⁶ I will add to your days fifteen years. I will deliver you and this city out of the hand of the king of Assyria. I will defend this city for my own sake, and for my servant David’s sake.” ’ ”

⁷ Isaiah said, “Take a cake of figs.” They took and laid it on the boil, and he recovered.

⁸ Hezekiah said to Isaiah, “What will be the sign that Yahweh will heal me, and that I will go up to Yahweh’s house the third day?” ⁹ Isaiah said, “This will be the sign to you from Yahweh, that Yahweh will do the thing that he has spoken: should the shadow go forward ten steps, or go back ten steps?” ¹⁰ Hezekiah answered, “It is a light thing for the shadow to go forward ten steps. No, but let the shadow return backward ten steps.” ¹¹ Isaiah the prophet cried to Yahweh; and he brought the shadow ten steps backward, by which it had gone down on the sundial of Ahaz.

¹² At that time Berodach Baladan the son of Baladan, king of Babylon, sent letters and a present to Hezekiah, for he had heard that Hezekiah had been sick. ¹³ Hezekiah listened to them, and showed them all the storehouse of his precious things—the silver, the gold, the spices, and the precious oil, and the house of his armor, and all that was found in his treasures. There was nothing in his house, or in all his dominion, that Hezekiah didn’t show them.

¹⁴ Then Isaiah the prophet came to King Hezekiah, and said to him, “What did these men say? From where did they come to you?” Hezekiah said, “They have come from a far country, even from Babylon.” ¹⁵ He said, “What have they seen in your house?” Hezekiah answered, “They have seen all that is in my house. There is nothing among my treasures that I have not shown them.”

¹⁶ Isaiah said to Hezekiah, “Hear Yahweh’s word. ¹⁷ ‘Behold, the days come that all that is in your house, and that which your fathers have laid up in store to this day, will be carried to Babylon. Nothing will be left,’ says Yahweh. ¹⁸ ‘They will take away some of your sons who will issue from you, whom you will father; and they will be eunuchs in the palace of the king of Babylon.’ ”

¹⁹ Then Hezekiah said to Isaiah, “Yahweh’s word which you have spoken is good.” He said moreover, “Isn’t it so, if peace and truth will be in my days?”

²⁰ Now the rest of the acts of Hezekiah, and all his might, and how he made the pool, and the conduit, and brought water into the city, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ²¹ Hezekiah slept with his fathers, and Manasseh his son reigned in his place.

၂၀

^၁ ထို ကာ လ တွင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သေ လု နီး ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် လေ ၏။ ထို အ ခါ အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ က သူ့ ထံ သို့ လာ ၍ “’သင် သေ ရ မည်။ သင် အ သက် ရှင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင့် နန်း တွင်း ရေး ရာ တို့ ကို စီ မံ ခဲ့ လော့’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် နံ ရံ ဘက် သို့ မျက် နှာ လှည့် ၍၊ ^၃ “အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ရှေ့ တော် ၌ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ သစ္စာ ရှိ ရှိ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရှေ့ တော် ၌ ကောင်း သော အ မှု ပြု ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း အောက် မေ့ တော် မူ ပါ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပြီး ခါး သီး စွာ အော် ဟစ် ငို ကြွေး‌ လေ ၏။

^၄ နန်း တော် အ လယ် ဝင်း မှ ဟေ ရှာ ယ မ ထွက် သွား မီ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် သူ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၅ “ငါ့ လူ မျိုး တော် ကို အုပ် ချုပ် သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ ပြန် သွား ပြီး လျှင် သင့် ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင့် ဆု တောင်း သံ ကို ငါ ကြား ပြီ။ သင့် မျက် ရည် ကို ငါ မြင် ပြီ။ သင့် ကို ငါ ပြန် လည် ကျန်း မာ လာ စေ မည်။ သုံး ရက် မြောက် လျှင် သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ တက် သွား နိုင် လိမ့် မည်။ ^၆ ငါ သည် သင့် အား တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ထပ် ၍ အ သက် ရှင် စေ မည်။ သင် နှင့် ဤ မြို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် မှ ကယ် နုတ် မည်။ ငါ့ အ တွက်၊ ငါ့ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး အ တွက် ဤ မြို့ ကို ငါ ကာ ကွယ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆင့် ဆို စေ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ဟေ ရှာ ယ က “သ ဖန်း ပျဉ် ယူ ခဲ့ ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် လူ တို့ က သ ဖန်း ပျဉ် ကို ယူ လာ ၍ မင်း ကြီး ၏ အ နာ စိမ်း ပေါ် အုံ ပေး လျှင် အ နာ သက် သာ ပျောက် ကင်း သွား ၏။

^၈ ထို အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ဟေ ရှာ ယ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ ကို ပြန် ကျန်း မာ စေ ပြီး သုံး ရက် မြောက် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ငါ တက် သွား နိုင် မည့် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ မှာ အ ဘယ် နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ‌ဟေ ရှာ ယ က “က တိ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ မည် ဖြစ် ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ သင့် အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ သင် သည် လှေ ကား ထစ် မှ အ ချိန် တိုင်း အ ရိပ် ကို ရှေ့ သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် တိုး စေ လို သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ဆုတ် သွား စေ လို သ လော” ဟု မေး လျှင်၊ ^၁၀ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အ ရိပ် သည် ရှေ့ သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် တိုး ရန် လွယ် ၏။ ထို သို့ မ ဟုတ် ဘဲ အ ရိပ် ကို အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ဆုတ် သွား စေ ပါ” ဟု တောင်း ဆို ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ပ‌ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ရာ အာ ခတ် မင်း ကြီး ၏ လှေ ကား ထစ် များ ပေါ် မှ အ ချိန် တိုင်း အ ရိပ် ကို အ နောက် သို့ အ ထစ် တစ် ဆယ် ပြန် ဆုတ် စေ တော် မူ ၏။

^၁၂ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နာ မ ကျန်း ဖြစ် သည် ကို ဗာ လ ဒန် ၏ သား ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် မေ ရော ဒ ဗာ လ ဒန် မင်း ကြီး ကြား သိ သော အ ခါ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ စာ လွှာ နှင့် လက် ဆောင် များ ကို ပေး ပို့ ဆက် သ လာ ၏။ ^၁၃ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သူ တို့ ကို ဝမ်း မြောက် ဝမ်း သာ ကြို ဆို ၍ မိ မိ ဘဏ္ဍာ တိုက် အား လုံး ထဲ မှ ရွှေ ငွေ၊ အ မွှေး နံ့ သာ၊ အ ဖိုး တန် ဆီ မှ စ ၍ လက် နက် တိုက် နှင့် တွေ့ သ မျှ အ ဖိုး တန် ရ တ နာ များ ကို ထို သူ တို့ အား ပြ လေ ၏။ နန်း တွင်း နှင့် နိုင် ငံ တစ် ဝန်း လုံး တွင် ထို သူ တို့ အား ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး မ ပြ ပေး သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၄ ထို အ ခါ ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ လာ ပြီး “ထို သူ တို့ သည် မည် သည့် အ ကြောင်း ကို ပြော ဆို ကြ သ နည်း။ မည် သည့် အ ရပ် မှ လာ ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “သူ တို့ သည် ဝေး လံ သော အ ရပ် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ မှ လာ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၅ ဟေ ရှာ ယ က “နန်း တော် တွင် မည် သည့် အ ရာ ကို မြင် ကြ ပြီ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “နန်း တော် ၌ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သူ တို့ မြင် ကြ ပြီ။ ဥစ္စာ ဘဏ္ဍာ များ ထဲ မှ သူ တို့ အား ငါ မ ပြ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ ‌ဟေ ရှာ ယ က ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို နား ထောင် လော့။ ^၁၇ ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် ၏ နန်း တော် ထဲ ရှိ အ ရာ အား လုံး၊ သင် ၏ ဘိုး ဘေး တို့ စု ဆောင်း ထား ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ နေ သည့် အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား မည့် နေ့ ရောက် လာ လိမ့် မည်။ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ ကြွင်း ကျန် လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၁၈ သင် မှ ဆင်း သက် ၍ သင် ရ သော သား သ မီး အ ချို့ တို့ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ နန်း တော် ၌ မိန်း မ စိုး များ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၁၉ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အ ကယ် စင် စစ် ငါ့ လက် ထက် ၌ ငြိမ်း ချမ်း လုံ ခြုံ မည် ဆို လျှင် ရ ပါ ပြီ” ဟု တွေး ၍ ဟေ ရှာ ယ အား “သင် ဆင့် ဆို သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် သည် ကောင်း ပါ ၏” ဟု မိန့် ဆို လေ ၏။

^၂၀ ကျန် ရှိ နေ သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ များ၊ ရေ မြောင်း ရေ ကန် ဆောက် လုပ် ခဲ့ ပုံ၊ မြို့ တွင်း သို့ ရေ သွင်း ပေး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ ၏ သား တော် မ နာ ရှေ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

20

¹ In those days Hezekiah was sick and dying. Isaiah the prophet the son of Amoz came to him, and said to him, “Yahweh says, ‘Set your house in order; for you will die, and not live.’ ”

² Then he turned his face to the wall, and prayed to Yahweh, saying, ³ “Remember now, Yahweh, I beg you, how I have walked before you in truth and with a perfect heart, and have done that which is good in your sight.” And Hezekiah wept bitterly.

⁴ Before Isaiah had gone out into the middle part of the city, Yahweh’s word came to him, saying, ⁵ “Turn back, and tell Hezekiah the prince of my people, ‘Yahweh, the God of David your father, says, “I have heard your prayer. I have seen your tears. Behold, I will heal you. On the third day, you will go up to Yahweh’s house. ⁶ I will add to your days fifteen years. I will deliver you and this city out of the hand of the king of Assyria. I will defend this city for my own sake, and for my servant David’s sake.” ’ ”

⁷ Isaiah said, “Take a cake of figs.” They took and laid it on the boil, and he recovered.

⁸ Hezekiah said to Isaiah, “What will be the sign that Yahweh will heal me, and that I will go up to Yahweh’s house the third day?” ⁹ Isaiah said, “This will be the sign to you from Yahweh, that Yahweh will do the thing that he has spoken: should the shadow go forward ten steps, or go back ten steps?” ¹⁰ Hezekiah answered, “It is a light thing for the shadow to go forward ten steps. No, but let the shadow return backward ten steps.” ¹¹ Isaiah the prophet cried to Yahweh; and he brought the shadow ten steps backward, by which it had gone down on the sundial of Ahaz.

¹² At that time Berodach Baladan the son of Baladan, king of Babylon, sent letters and a present to Hezekiah, for he had heard that Hezekiah had been sick. ¹³ Hezekiah listened to them, and showed them all the storehouse of his precious things—the silver, the gold, the spices, and the precious oil, and the house of his armor, and all that was found in his treasures. There was nothing in his house, or in all his dominion, that Hezekiah didn’t show them.

¹⁴ Then Isaiah the prophet came to King Hezekiah, and said to him, “What did these men say? From where did they come to you?” Hezekiah said, “They have come from a far country, even from Babylon.” ¹⁵ He said, “What have they seen in your house?” Hezekiah answered, “They have seen all that is in my house. There is nothing among my treasures that I have not shown them.”

¹⁶ Isaiah said to Hezekiah, “Hear Yahweh’s word. ¹⁷ ‘Behold, the days come that all that is in your house, and that which your fathers have laid up in store to this day, will be carried to Babylon. Nothing will be left,’ says Yahweh. ¹⁸ ‘They will take away some of your sons who will issue from you, whom you will father; and they will be eunuchs in the palace of the king of Babylon.’ ”

¹⁹ Then Hezekiah said to Isaiah, “Yahweh’s word which you have spoken is good.” He said moreover, “Isn’t it so, if peace and truth will be in my days?”

²⁰ Now the rest of the acts of Hezekiah, and all his might, and how he made the pool, and the conduit, and brought water into the city, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ²¹ Hezekiah slept with his fathers, and Manasseh his son reigned in his place.