၁၆

^၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ “သူ ‌‌ဌေး တစ် ဦး တွင် ဘဏ္ဍာ စိုး တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ထို ဘဏ္ဍာ စိုး သည် သူ ‌ဌေး ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို ဖြုန်း တီး နေ ကြောင်း တိုင် ကြား သူ ရှိ သ ဖြင့်၊ ^၂ သူ ‌ဌေး သည် ဘဏ္ဍာ စိုး ကို ခေါ် ၍ ‘သင့် အ ကြောင်း ငါ ကြား ရ သည့် အ ရာ မှာ မည် သို့ နည်း။ သင့် ကို ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ ၌ ဆက် ၍ မ ထား နိုင် သော ကြောင့် သင် ၏ စီ မံ ခန့် ခွဲ မှု စာ ရင်း ကို တင် ပြ လော့’ ဟု ဆို ၏။

^၃ ထို အ ခါ ဘဏ္ဍာ စိုး က ‘ငါ မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း။ ငါ့ သ ခင် သည် ငါ့ ကို ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ မှ ဖယ် ရှား လေ ပြီ။ ငါ သည် မြေ တူး ရန် အား မ ရှိ။ တောင်း စား ရန် လည်း ရှက် ၏။ ^၄ ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ မှ ငါ့ ကို ဖယ် ရှား သော အ ခါ လူ တို့ သည် သူ တို့ ၏ အိမ် ၌ ငါ့ ကို လက် ခံ ကြ စေ ရန် မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို ငါ သိ ပြီ’ ဟု မိ မိ စိတ် ထဲ ၌ ဆို လေ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် မိ မိ သ ခင် ထံ ကြွေး တင် သူ တို့ ကို တစ် ဦး စီ ခေါ် ၍ ပ ထ မ လူ အား ‘သင် သည် ငါ့ သ ခင် ထံ အ ကြွေး မည် မျှ ရှိ သ နည်း’ ဟု မေး လေ ၏။ ^၆ ထို သူ က ‘ဆီ အ ပုံး တစ် ရာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု ပြန် ပြော လျှင် ဘဏ္ဍာ စိုး က ‘သင် ၏ စာ ရင်း ကို ယူ ၍ ထိုင် ပြီး ပုံး ငါး ဆယ် ဟူ ၍ အ မြန် ရေး မှတ် လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၇ တစ် ဖန် အ ခြား သူ တစ် ယောက် အား ‘သင် သည် လည်း အ ကြွေး မည် မျှ ရှိ သ နည်း’ ဟု မေး လျှင် ထို သူ က ‘ဂျုံ ဆန် အိတ် တစ် ရာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု ဆို ၏။ ဘဏ္ဍာ စိုး က လည်း ‘သင် ၏ စာ ရင်း ကို ယူ ၍ အိတ် ရှစ် ဆယ် ဟူ ၍ ရေး လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၈ ထို အ ခါ သ ခင် သည် မ တ ရား သော ဘဏ္ဍာ စိုး ၏ ပါး နပ် သည့် လုပ် ဆောင် မှု အ တွက် သူ့ ကို ချီး မွမ်း လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လော က ၏ သား သ မီး များ သည် မိ မိ တို့ ခေတ် ကာ လ လူ တို့ နှင့် ဆက် ဆံ ရာ တွင် အ လင်း ၏ သား သ မီး များ ထက် လိမ္မာ ပါး နပ် ကြ ၏။ ^၉ တစ် ဖန် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ မ တ ရား မှု မ ကင်း သော လော ကီ စည်း စိမ် အား ဖြင့် မိ မိ တို့ အ တွက် မိတ် ဆွေ များ ရ အောင် ပြု ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် ထို စည်း စိမ် များ ကုန် ဆုံး သော အ ခါ သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို ထာ ဝ ရ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ၌ လက် ခံ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၀ သေး ငယ် သော အ မှု ၌ သစ္စာ ရှိ သော သူ သည် ကြီး သော အ မှု ၌ လည်း သစ္စာ ရှိ ၏။ သေး ငယ် သော အ မှု ၌ မ ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် ကြီး သော အ မှု ၌ လည်း မ ဖြောင့် မတ် ပေ။ ^၁၁ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ သည် မ ဖြောင့် မတ် သော လော ကီ စည်း စိမ် ၌ သစ္စာ မ ရှိ ကြ လျှင် စစ် မှန် သော စည်း စိမ် ကို မည် သူ က သင် တို့ ၌ ယုံ ကြည် အပ် နှံ ထား မည် နည်း။ ^၁၂ သင် တို့ သည် သူ တစ် ပါး ၏ ဥစ္စာ ၌ သစ္စာ မ ရှိ ကြ လျှင် မည် သူ သည် သင် တို့ ပိုင် ဆိုင် ရန် ဥစ္စာ ကို သင် တို့ အား ပေး မည် နည်း။ ^၁၃ မည် သည့် အ စေ ခံ မျှ သ ခင် နှစ် ဦး ကို အ စေ ခံ ၍ မ ရ နိုင်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် တစ် ဦး ကို မုန်း ၍ တစ် ဦး ကို ချစ် လိမ့် မည်။ သို့ မ ဟုတ် တစ် ဦး ကို သစ္စာ စောင့် ၍ တစ် ဦး ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု လိမ့် မည်။ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် နှင့် လော ကီ စည်း စိမ် တို့ ကို တစ် ပြိုင် တည်း အ စေ ခံ ၍ မ ရ နိုင် ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ငွေ ကို တပ် မက် သော ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ဤ အ ရာ အား လုံး ကို ကြား လျှင် ကိုယ် တော် ကို ပြက် ရယ် ပြု ကြ ၏။ ^၁၅ သို့ သော် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ သည် လူ တို့ ရှေ့ ၌ မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ဖော် ပြ တတ် သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သို့ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် သင် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို သိ တော် မူ ၏။ လူ တို့ အ မြတ် တ နိုး ထား သော အ ရာ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

^၁၆ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း နှင့် ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ သည် ယော ဟန် လက် ထက် တိုင် အောင် ဖြစ် ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော ကြ ၏။ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထို နိုင် ငံ တော် ထဲ သို့ အ တင်း တိုး ဝင် ကြ ၏။ ^၁၇ သို့ ရာ တွင် ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ထဲ မှ ဗိန္ဒု အ သတ် နှင့် တူ သော ဟေ ဗြဲ အ က္ခ ရာ များ အ နက် အ သေး ငယ် ဆုံး အက္ခ ရာ။ တစ် လုံး ပျက် ပြယ် ရန် ထက် ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကွယ် ပျောက် ရန် ပို ၍ လွယ် ကူ ၏။

^၁၈ မိ မိ မ ယား ကို ကွာ ရှင်း ၍ အ ခြား သော မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် သော သူ တိုင်း သည် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို ကျူး လွန် ၏။ ခင် ပွန်း က ကွာ ရှင်း ထား သော မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် သော သူ သည် လည်း အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို ကျူး လွန် ၏။

^၁၉ တစ် ခါ က ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ နှင့် ပိတ် ချော ထည် များ ကို ဝတ် ဆင် ကာ နေ့ စဉ် စည်း စိမ် ခံ စား လျက် ပျော် မွေ့ နေ သည့် သူ ဌေး တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၂၀ သူ ၏ အိမ် တံ ခါး ဝ ၌ ကား တစ် ကိုယ် လုံး အ နာ စိမ်း ပေါက် နေ သော လာ ဇ ရု အ မည် ရှိ ဆင်း ရဲ သား တစ် ယောက် လဲ လျောင်း နေ ၏။ ^၂၁ သူ သည် သူ ဌေး ၏ စား ပွဲ ပေါ် မှ ကျ သော အ စာ များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'စား နုပ် စား ပေါက် များ'။ ဖြင့် မိ မိ ဝမ်း ကို ဖြည့် ရန် တောင့် တ နေ ၏။ ခွေး များ သည် လည်း သူ ၏ အ နာ စိမ်း များ ကို လာ ၍ လျက် ကြ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ထို ဆင်း ရဲ သား သည် သေ လွန် သွား ရာ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် သူ့ ကို အာ ဗြ ဟံ ၏ ရင် ခွင် ထဲ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ သူ ဌေး သည် လည်း သေ လွန် သ ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ^၂၃ သူ သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တွင် ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ လျက် ‌မျှော် ကြည့် သော အ ခါ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ ရင် ခွင် ထဲ ၌ ရှိ သော လာ ဇ ရု တို့ ကို အ ဝေး မှ မြင် ရ လေ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ သူ က ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ မီး လျှံ ထဲ တွင် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ သော ကြောင့် လာ ဇ ရု သည် သူ ၏ လက် ဖျား ကို ရေ ၌ နှစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ လျှာ ကို အေး စေ ဖို့ ရန် သူ့ ကို စေ လွှတ် ပေး ပါ’ ဟု အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။

^၂၅ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘ငါ့ သား၊ သင် သည် အ သက် ရှင် စဉ် အ ခါ မိ မိ အ တွက် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ၍ လာ ဇ ရု သည် မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မူ ကား သူ သည် ဤ နေ ရာ တွင် နှစ် သိမ့် ခြင်း ကို ခံ စား ရ ၍ သင် သည် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ ၏။ ^၂၆ ထို မျှ မ က သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ ကြား တွင် အ လွန် နက် သော ချောက် ကြီး ရှိ သ ဖြင့် ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း ကူး လို သော် လည်း မ ကူး နိုင် ကြ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၇ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ၊ သို့ ဖြစ် လျှင် လာ ဇ ရု ကို အ ကျွန်ုပ် အ ဖေ ၏ အိမ် သို့ စေ လွှတ် ပေး ပါ ရန် အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ ၏။ ^၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၌ ညီ အစ် ကို ငါး ဦး ရှိ ပါ ၏။ သူ တို့ သည် ဝေ ဒ နာ ခံ ရာ ဤ အ ရပ် သို့ မ ရောက် မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အား သွား ၍ သ တိ ပေး စေ လို ပါ ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ ၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ရှိ ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ ပါ စေ’ ဟု ဆို ၏။

^၃၀ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သူ တို့ ထံ သို့ သွား လျှင် သူ တို့ နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို ၏။ ^၃၁ သို သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ သည် မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် လျှင် လည်း သူ တို့ ယုံ ကြည် ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

16

¹ He also said to his disciples, “There was a certain rich man who had a manager. An accusation was made to him that this man was wasting his possessions. ² He called him, and said to him, ‘What is this that I hear about you? Give an accounting of your management, for you can no longer be manager.’

³ “The manager said within himself, ‘What will I do, seeing that my lord is taking away the management position from me? I don’t have strength to dig. I am ashamed to beg. ⁴ I know what I will do, so that when I am removed from management, they may receive me into their houses.’ ⁵ Calling each one of his lord’s debtors to him, he said to the first, ‘How much do you owe to my lord?’ ⁶ He said, ‘A hundred batos 100 batos is about 395 liters or 104 U. S. gallons. of oil.’ He said to him, ‘Take your bill, and sit down quickly and write fifty.’ ⁷ Then he said to another, ‘How much do you owe?’ He said, ‘A hundred cors 100 cors = about 2,110 liters or 600 bushels. of wheat.’ He said to him, ‘Take your bill, and write eighty.’

⁸ “His lord commended the dishonest manager because he had done wisely, for the children of this world are, in their own generation, wiser than the children of the light. ⁹ I tell you, make for yourselves friends by means of unrighteous mammon, so that when you fail, they may receive you into the eternal tents.

¹⁰ He who is faithful in a very little is faithful also in much. He who is dishonest in a very little is also dishonest in much. ¹¹ If therefore you have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches? ¹² If you have not been faithful in that which is another’s, who will give you that which is your own? ¹³ No servant can serve two masters, for either he will hate the one and love the other; or else he will hold to one and despise the other. You aren’t able to serve God and Mammon.” 'Mammon' refers to riches or a false god of wealth.

¹⁴ The Pharisees, who were lovers of money, also heard all these things, and they scoffed at him. ¹⁵ He said to them, “You are those who justify yourselves in the sight of men, but God knows your hearts. For that which is exalted among men is an abomination in the sight of God.

¹⁶ “The law and the prophets were until John. From that time the Good News of God’s Kingdom is preached, and everyone is forcing his way into it. ¹⁷ But it is easier for heaven and earth to pass away than for one tiny stroke of a pen in the law to fall.

¹⁸ “Everyone who divorces his wife and marries another commits adultery. He who marries one who is divorced from a husband commits adultery.

¹⁹ “Now there was a certain rich man, and he was clothed in purple and fine linen, living in luxury every day. ²⁰ A certain beggar, named Lazarus, was taken to his gate, full of sores, ²¹ and desiring to be fed with the crumbs that fell from the rich man’s table. Yes, even the dogs came and licked his sores.

²² The beggar died, and he was carried away by the angels to Abraham’s bosom. The rich man also died and was buried. ²³ In Hades, or, Hell he lifted up his eyes, being in torment, and saw Abraham far off, and Lazarus at his bosom. ²⁴ He cried and said, ‘Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue! For I am in anguish in this flame.’

²⁵ “But Abraham said, ‘Son, remember that you, in your lifetime, received your good things, and Lazarus, in the same way, bad things. But here he is now comforted and you are in anguish. ²⁶ Besides all this, between us and you there is a great gulf fixed, that those who want to pass from here to you are not able, and that no one may cross over from there to us.’

²⁷ “He said, ‘I ask you therefore, father, that you would send him to my father’s house— ²⁸ for I have five brothers—that he may testify to them, so they won’t also come into this place of torment.’ ²⁹ “But Abraham said to him, ‘They have Moses and the prophets. Let them listen to them.’

³⁰ “He said, ‘No, father Abraham, but if one goes to them from the dead, they will repent.’ ³¹ “He said to him, ‘If they don’t listen to Moses and the prophets, neither will they be persuaded if one rises from the dead.’ ”

၁၆

^၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ “သူ ‌‌ဌေး တစ် ဦး တွင် ဘဏ္ဍာ စိုး တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ထို ဘဏ္ဍာ စိုး သည် သူ ‌ဌေး ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို ဖြုန်း တီး နေ ကြောင်း တိုင် ကြား သူ ရှိ သ ဖြင့်၊ ^၂ သူ ‌ဌေး သည် ဘဏ္ဍာ စိုး ကို ခေါ် ၍ ‘သင့် အ ကြောင်း ငါ ကြား ရ သည့် အ ရာ မှာ မည် သို့ နည်း။ သင့် ကို ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ ၌ ဆက် ၍ မ ထား နိုင် သော ကြောင့် သင် ၏ စီ မံ ခန့် ခွဲ မှု စာ ရင်း ကို တင် ပြ လော့’ ဟု ဆို ၏။

^၃ ထို အ ခါ ဘဏ္ဍာ စိုး က ‘ငါ မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း။ ငါ့ သ ခင် သည် ငါ့ ကို ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ မှ ဖယ် ရှား လေ ပြီ။ ငါ သည် မြေ တူး ရန် အား မ ရှိ။ တောင်း စား ရန် လည်း ရှက် ၏။ ^၄ ဘဏ္ဍာ စိုး အ ရာ မှ ငါ့ ကို ဖယ် ရှား သော အ ခါ လူ တို့ သည် သူ တို့ ၏ အိမ် ၌ ငါ့ ကို လက် ခံ ကြ စေ ရန် မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို ငါ သိ ပြီ’ ဟု မိ မိ စိတ် ထဲ ၌ ဆို လေ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် မိ မိ သ ခင် ထံ ကြွေး တင် သူ တို့ ကို တစ် ဦး စီ ခေါ် ၍ ပ ထ မ လူ အား ‘သင် သည် ငါ့ သ ခင် ထံ အ ကြွေး မည် မျှ ရှိ သ နည်း’ ဟု မေး လေ ၏။ ^၆ ထို သူ က ‘ဆီ အ ပုံး တစ် ရာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု ပြန် ပြော လျှင် ဘဏ္ဍာ စိုး က ‘သင် ၏ စာ ရင်း ကို ယူ ၍ ထိုင် ပြီး ပုံး ငါး ဆယ် ဟူ ၍ အ မြန် ရေး မှတ် လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၇ တစ် ဖန် အ ခြား သူ တစ် ယောက် အား ‘သင် သည် လည်း အ ကြွေး မည် မျှ ရှိ သ နည်း’ ဟု မေး လျှင် ထို သူ က ‘ဂျုံ ဆန် အိတ် တစ် ရာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု ဆို ၏။ ဘဏ္ဍာ စိုး က လည်း ‘သင် ၏ စာ ရင်း ကို ယူ ၍ အိတ် ရှစ် ဆယ် ဟူ ၍ ရေး လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၈ ထို အ ခါ သ ခင် သည် မ တ ရား သော ဘဏ္ဍာ စိုး ၏ ပါး နပ် သည့် လုပ် ဆောင် မှု အ တွက် သူ့ ကို ချီး မွမ်း လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လော က ၏ သား သ မီး များ သည် မိ မိ တို့ ခေတ် ကာ လ လူ တို့ နှင့် ဆက် ဆံ ရာ တွင် အ လင်း ၏ သား သ မီး များ ထက် လိမ္မာ ပါး နပ် ကြ ၏။ ^၉ တစ် ဖန် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ မ တ ရား မှု မ ကင်း သော လော ကီ စည်း စိမ် အား ဖြင့် မိ မိ တို့ အ တွက် မိတ် ဆွေ များ ရ အောင် ပြု ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် ထို စည်း စိမ် များ ကုန် ဆုံး သော အ ခါ သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို ထာ ဝ ရ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ၌ လက် ခံ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၀ သေး ငယ် သော အ မှု ၌ သစ္စာ ရှိ သော သူ သည် ကြီး သော အ မှု ၌ လည်း သစ္စာ ရှိ ၏။ သေး ငယ် သော အ မှု ၌ မ ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် ကြီး သော အ မှု ၌ လည်း မ ဖြောင့် မတ် ပေ။ ^၁၁ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ သည် မ ဖြောင့် မတ် သော လော ကီ စည်း စိမ် ၌ သစ္စာ မ ရှိ ကြ လျှင် စစ် မှန် သော စည်း စိမ် ကို မည် သူ က သင် တို့ ၌ ယုံ ကြည် အပ် နှံ ထား မည် နည်း။ ^၁၂ သင် တို့ သည် သူ တစ် ပါး ၏ ဥစ္စာ ၌ သစ္စာ မ ရှိ ကြ လျှင် မည် သူ သည် သင် တို့ ပိုင် ဆိုင် ရန် ဥစ္စာ ကို သင် တို့ အား ပေး မည် နည်း။ ^၁၃ မည် သည့် အ စေ ခံ မျှ သ ခင် နှစ် ဦး ကို အ စေ ခံ ၍ မ ရ နိုင်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် တစ် ဦး ကို မုန်း ၍ တစ် ဦး ကို ချစ် လိမ့် မည်။ သို့ မ ဟုတ် တစ် ဦး ကို သစ္စာ စောင့် ၍ တစ် ဦး ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု လိမ့် မည်။ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် နှင့် လော ကီ စည်း စိမ် တို့ ကို တစ် ပြိုင် တည်း အ စေ ခံ ၍ မ ရ နိုင် ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ငွေ ကို တပ် မက် သော ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ဤ အ ရာ အား လုံး ကို ကြား လျှင် ကိုယ် တော် ကို ပြက် ရယ် ပြု ကြ ၏။ ^၁၅ သို့ သော် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ သည် လူ တို့ ရှေ့ ၌ မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ဖော် ပြ တတ် သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သို့ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် သင် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို သိ တော် မူ ၏။ လူ တို့ အ မြတ် တ နိုး ထား သော အ ရာ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

^၁၆ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း နှင့် ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ သည် ယော ဟန် လက် ထက် တိုင် အောင် ဖြစ် ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော ကြ ၏။ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထို နိုင် ငံ တော် ထဲ သို့ အ တင်း တိုး ဝင် ကြ ၏။ ^၁၇ သို့ ရာ တွင် ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ထဲ မှ ဗိန္ဒု အ သတ် နှင့် တူ သော ဟေ ဗြဲ အ က္ခ ရာ များ အ နက် အ သေး ငယ် ဆုံး အက္ခ ရာ။ တစ် လုံး ပျက် ပြယ် ရန် ထက် ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကွယ် ပျောက် ရန် ပို ၍ လွယ် ကူ ၏။

^၁၈ မိ မိ မ ယား ကို ကွာ ရှင်း ၍ အ ခြား သော မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် သော သူ တိုင်း သည် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို ကျူး လွန် ၏။ ခင် ပွန်း က ကွာ ရှင်း ထား သော မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် သော သူ သည် လည်း အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို ကျူး လွန် ၏။

^၁၉ တစ် ခါ က ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ နှင့် ပိတ် ချော ထည် များ ကို ဝတ် ဆင် ကာ နေ့ စဉ် စည်း စိမ် ခံ စား လျက် ပျော် မွေ့ နေ သည့် သူ ဌေး တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၂၀ သူ ၏ အိမ် တံ ခါး ဝ ၌ ကား တစ် ကိုယ် လုံး အ နာ စိမ်း ပေါက် နေ သော လာ ဇ ရု အ မည် ရှိ ဆင်း ရဲ သား တစ် ယောက် လဲ လျောင်း နေ ၏။ ^၂၁ သူ သည် သူ ဌေး ၏ စား ပွဲ ပေါ် မှ ကျ သော အ စာ များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'စား နုပ် စား ပေါက် များ'။ ဖြင့် မိ မိ ဝမ်း ကို ဖြည့် ရန် တောင့် တ နေ ၏။ ခွေး များ သည် လည်း သူ ၏ အ နာ စိမ်း များ ကို လာ ၍ လျက် ကြ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ထို ဆင်း ရဲ သား သည် သေ လွန် သွား ရာ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် သူ့ ကို အာ ဗြ ဟံ ၏ ရင် ခွင် ထဲ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ သူ ဌေး သည် လည်း သေ လွန် သ ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ^၂၃ သူ သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တွင် ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ လျက် ‌မျှော် ကြည့် သော အ ခါ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ ရင် ခွင် ထဲ ၌ ရှိ သော လာ ဇ ရု တို့ ကို အ ဝေး မှ မြင် ရ လေ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ သူ က ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ မီး လျှံ ထဲ တွင် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ သော ကြောင့် လာ ဇ ရု သည် သူ ၏ လက် ဖျား ကို ရေ ၌ နှစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ လျှာ ကို အေး စေ ဖို့ ရန် သူ့ ကို စေ လွှတ် ပေး ပါ’ ဟု အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။

^၂၅ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘ငါ့ သား၊ သင် သည် အ သက် ရှင် စဉ် အ ခါ မိ မိ အ တွက် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ၍ လာ ဇ ရု သည် မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မူ ကား သူ သည် ဤ နေ ရာ တွင် နှစ် သိမ့် ခြင်း ကို ခံ စား ရ ၍ သင် သည် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ ၏။ ^၂၆ ထို မျှ မ က သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ ကြား တွင် အ လွန် နက် သော ချောက် ကြီး ရှိ သ ဖြင့် ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း ကူး လို သော် လည်း မ ကူး နိုင် ကြ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၇ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ၊ သို့ ဖြစ် လျှင် လာ ဇ ရု ကို အ ကျွန်ုပ် အ ဖေ ၏ အိမ် သို့ စေ လွှတ် ပေး ပါ ရန် အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ ၏။ ^၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၌ ညီ အစ် ကို ငါး ဦး ရှိ ပါ ၏။ သူ တို့ သည် ဝေ ဒ နာ ခံ ရာ ဤ အ ရပ် သို့ မ ရောက် မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အား သွား ၍ သ တိ ပေး စေ လို ပါ ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ ၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ရှိ ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ ပါ စေ’ ဟု ဆို ၏။

^၃၀ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သူ တို့ ထံ သို့ သွား လျှင် သူ တို့ နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို ၏။ ^၃၁ သို သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ သည် မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် လျှင် လည်း သူ တို့ ယုံ ကြည် ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

16

¹ He also said to his disciples, “There was a certain rich man who had a manager. An accusation was made to him that this man was wasting his possessions. ² He called him, and said to him, ‘What is this that I hear about you? Give an accounting of your management, for you can no longer be manager.’

³ “The manager said within himself, ‘What will I do, seeing that my lord is taking away the management position from me? I don’t have strength to dig. I am ashamed to beg. ⁴ I know what I will do, so that when I am removed from management, they may receive me into their houses.’ ⁵ Calling each one of his lord’s debtors to him, he said to the first, ‘How much do you owe to my lord?’ ⁶ He said, ‘A hundred batos 100 batos is about 395 liters or 104 U. S. gallons. of oil.’ He said to him, ‘Take your bill, and sit down quickly and write fifty.’ ⁷ Then he said to another, ‘How much do you owe?’ He said, ‘A hundred cors 100 cors = about 2,110 liters or 600 bushels. of wheat.’ He said to him, ‘Take your bill, and write eighty.’

⁸ “His lord commended the dishonest manager because he had done wisely, for the children of this world are, in their own generation, wiser than the children of the light. ⁹ I tell you, make for yourselves friends by means of unrighteous mammon, so that when you fail, they may receive you into the eternal tents.

¹⁰ He who is faithful in a very little is faithful also in much. He who is dishonest in a very little is also dishonest in much. ¹¹ If therefore you have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches? ¹² If you have not been faithful in that which is another’s, who will give you that which is your own? ¹³ No servant can serve two masters, for either he will hate the one and love the other; or else he will hold to one and despise the other. You aren’t able to serve God and Mammon.” 'Mammon' refers to riches or a false god of wealth.

¹⁴ The Pharisees, who were lovers of money, also heard all these things, and they scoffed at him. ¹⁵ He said to them, “You are those who justify yourselves in the sight of men, but God knows your hearts. For that which is exalted among men is an abomination in the sight of God.

¹⁶ “The law and the prophets were until John. From that time the Good News of God’s Kingdom is preached, and everyone is forcing his way into it. ¹⁷ But it is easier for heaven and earth to pass away than for one tiny stroke of a pen in the law to fall.

¹⁸ “Everyone who divorces his wife and marries another commits adultery. He who marries one who is divorced from a husband commits adultery.

¹⁹ “Now there was a certain rich man, and he was clothed in purple and fine linen, living in luxury every day. ²⁰ A certain beggar, named Lazarus, was taken to his gate, full of sores, ²¹ and desiring to be fed with the crumbs that fell from the rich man’s table. Yes, even the dogs came and licked his sores.

²² The beggar died, and he was carried away by the angels to Abraham’s bosom. The rich man also died and was buried. ²³ In Hades, or, Hell he lifted up his eyes, being in torment, and saw Abraham far off, and Lazarus at his bosom. ²⁴ He cried and said, ‘Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue! For I am in anguish in this flame.’

²⁵ “But Abraham said, ‘Son, remember that you, in your lifetime, received your good things, and Lazarus, in the same way, bad things. But here he is now comforted and you are in anguish. ²⁶ Besides all this, between us and you there is a great gulf fixed, that those who want to pass from here to you are not able, and that no one may cross over from there to us.’

²⁷ “He said, ‘I ask you therefore, father, that you would send him to my father’s house— ²⁸ for I have five brothers—that he may testify to them, so they won’t also come into this place of torment.’ ²⁹ “But Abraham said to him, ‘They have Moses and the prophets. Let them listen to them.’

³⁰ “He said, ‘No, father Abraham, but if one goes to them from the dead, they will repent.’ ³¹ “He said to him, ‘If they don’t listen to Moses and the prophets, neither will they be persuaded if one rises from the dead.’ ”