၂

^၁ ‌နော မိ ၏ ခင် ပွန်း သည် ၌ ဗော ဇ ဟု အ မည် ရှိ သော ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ သူ ဆွေ မျိုး တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ သည် ဧ လိ မ လက် မျိုး နွယ် စု မှ ဆင်း သက် လာ ၏။

^၂ မော ဘ အ မျို သ မီး ရု သ က နော မိ အား “လယ် ထဲ သို့ အ ကျွန်ုပ် သွား ပါ ရ စေ။ ခွင့် ပြု သူ ရှိ လျှင် ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ ကောက် သင်း ကောက် ပါ ရ စေ” ဟု ဆို လျှင် နော မိ က “ငါ့ သ မီး၊ သွား ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၃ ရု သ လည်း လယ် ထဲ သို့ ထွက် သွား ၍ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ လိုက် ပြီး ကောက် သင်း ကောက် ရာ တိုက် တိုက် ဆိုင် ဆိုင် ထို လယ် ကွက် သည် ဧ လိ မ လက် မျိုး နွယ် စု ဝင် ဗော ဇ ပိုင်‌ သော လယ် ကွက် ဖြစ် နေ ၏။

^၄ ထို စဉ် ဗော ဇ သည် ဗက် လင် မြို့ မှ ရောက် လာ ၍ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု နှုတ် ဆက် လျှင် သူ တို့ က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သ ခင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော” ဟု ပြန် နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၅ ဗော ဇ က လည်း မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် သည့် အ လုပ် သ မား ခေါင်း ဆောင် အား “ထို အ မျိုး သ မီး သည် အ ဘယ် က နည်း” ဟု မေး လျှင်၊ ^၆ သူ ၏ အ စေ အ ပါး ကောက် ရိတ် သ မား ခေါင်း ဆောင် က “သူ သည် နော မိ နှင့် အ တူ မော ဘ ပြည် မှ လိုက် လာ သော မော ဘ အ မျိုး သ မီး ဖြစ် ပါ ၏။ ^၇ သူ က ‘အ ကျွန်ုပ် ကောက် သင်း ကောက် ပါ ရ စေ၊ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ ကျန် ခဲ့ သော သီး နှံ ကို ကောက် သိမ်း ပါ ရ စေ’ ဟု လာ ၍ ခွင့် တောင်း ပြီး မ နက် က တည်း က ယ ခု ချိန် ထိ ကောက် သင်း ကောက် ပါ ၏။ ယ ခု မှ သာ တဲ တွင် ခ ဏ နား နေ ပါ သည်” ဟု ပြန် ပြော ပြ ၏။

^၈ ထို အ ခါ ဗော ဇ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ နား ထောင် ပါ။ အ ခြား လယ် ကွက် သို့ သွား ၍ ကောက် သင်း မ ကောက် နှင့်။ ဤ နေ ရာ မှ ထွက် မ သွား နှင့်။ ငါ့ အ စေ အ ပါး မိန်း က လေး တို့ အ နား မှာ သာ နေ ပါ။ ^၉ လု လင် တို့ ကောက် ရိတ် သော လယ် ကွက် ကို ကြည့် မှတ် ၍ သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် ပါ။ သူ တို့ သည် သင့် ကို မ ထိ ပါး စေ ရန် ငါ မှာ ထား ပြီ။ ရေ ဆာ လျှင် လု လင် တို့ ခပ် ထား သော ရေ အိုး ထဲ မှ ရေ ကို သွား ၍ ခပ် သောက် ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၁၀ ရု သ က လည်း မြေ မှာ ပျပ် ဝပ် လျက် “တစ် ပါး အ မျိုး သား ဖြစ် သော အ ကျွန်ုပ် ကို သ ခင် က အ ဘယ် ကြောင့် အ သိ အ မှတ် ပြု မျက် နှာ သာ ပေး ပါ သ နည်း” ဟု မေး ရာ၊

^၁၁ “ဗော ဇ က လည်း “သင် သည် ခင် ပွန်း သည် သေ ဆုံး ပြီး နောက် သင့် ယောက္ခ မ ကို ပြု စု ခဲ့ ရ ကြောင်း၊ သင့် မိ ဘ၊ သင့် မွေး ရပ် မြေ ကို စွန့် ပြီး ယ ခင် က သင် မ သိ ခဲ့ ဖူး သော လူ မျိုး တို့ ထံ လာ ခဲ့ ရ ကြောင်း ကို ငါ အ လုံး စုံ ကြား သိ ရ ပြီ။ ^၁၂ သင် ပြု ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင့် အား ပြန် လည် ကျေး ဇူး ပြု ပါ စေ သော။ သင် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ တောင် တော် အ ရိပ် အောက် ၌ လာ ရောက် ခို လှုံ သည် ဖြစ် ၍ ထို အ ရှင် ထံ မှ အ ကျိုး ကျေး ဇူး ကြွယ် ဝ စွာ ခံ စား ရ ပါ စေ သော” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၁၃ ရု သ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင့် ရှေ့ တွင် မျက် နှာ ရ ပါ စေ။ အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင် ၏ ကျွန် မ တစ် ဦး မ ဟုတ် သော် လည်း သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ကြင် နာ စွာ စ ကား ဆို ၍ နှစ် သိမ့် ပါ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၁၄ စား သောက် ချိန် ရောက် သော အ ခါ ဗော ဇ က ရု သ အား “မုန့် လာ စား ပါ။ မုန့် ကို ဝိုင် အ ချဉ် ရည် နှင့် တို့ စား ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ သည် ‌‌ကောက် ရိတ် သ မား တို့ ထိုင် သော ဘေး တွင် ဝင် ထိုင် ၏။ ထို အ ခါ ဗော ဇ က သူ့ အား မုန့် ဆန်း ကို လှမ်း ပေး သ ဖြင့် သူ သည် ဝ အောင် စား ပြီး ကျန် သော မုနု့် ကို သိမ်း ထား ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် သူ သည် ကောက် သင်း ကောက် ရန် ထ သွား သော အ ခါ ဗော ဇ က ငယ် သား တို့ အား “သူ သည် ကောက် လှိုင်း များ ကြား ၌ ကောက် ယူ လျှင် လည်း သူ့ ကို အ ပြစ် မ ပြော ကြ နှင့်။ ^၁၆ သင် တို့ ရိတ် ထား သော ကောက် ဆုပ် ထဲ မှ ကောက် နှံ အ ချို့ ကို ချ ထား ခဲ့ ပါ။ သူ ကောက် ယူ ပါ စေ။ သူ့ ကို အ ပြစ် မ ပြော ကြ နှင့်” ဟု မှာ ထား လေ ၏။

^၁၇ ရု သ လည်း ည နေ တိုင် အောင် လယ် ထဲ ၌ ကောက် သင်း ကောက် ပြီး ကောက် ထား သော ကောက် နှံ ကို ရိုက် ခြွေ သော အ ခါ မု ယော စ ပါး တစ် ဧ ဖာ ၂၂ လီ တာ။ ခန့် ရ ၏။ ^၁၈ သူ သည် မြို့ သို့ ပြန် သွား ၍ ကောက် သင်း ကောက် ရာ မှ ရ ခဲ့ သော ထို မု ယော စ ပါး ကို ယောက္ခ မ အား ပြ ၏။ ထို့ ပြင် သူ ဝ အောင် စား ပြီး မှ ကျန် သေး သော မုန့် ကို လည်း ‌ယောက္ခ မ အား ပေး ၏။

^၁၉ သူ့ ယောက္ခ မ က လည်း “ယ နေ့ သင် အ ဘယ် မှာ ကောက် သင်း ကောက် ခဲ့ သ နည်း။ အ ဘယ် မှာ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သ နည်း။ သင့် ကို ခွင့် ပြု သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ဆို လျှင် သူ က “ယ နေ့ အ ကျွန်ုပ် အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သော လယ် ကွက် ပိုင် ရှင် ၏ နာ မည် မှာ ဗော ဇ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ပြီး သူ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သော လယ် ကွက် ပိုင် ရှင် အ ကြောင်း ကို သူ့ ယောက္ခ မ အား ပြော ပြ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ နော မိ က သူ့ ချွေး မ အား “အ သက် ရှင် သော သူ၊ သေ သော သူ တို့ ကို မေတ္တာ က ရု ဏာ အ စဉ် ထား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး ပါ စေ သော။ သူ သည် ငါ တို့ နှင့် ဆွေ မျိုး နီး စပ် သူ၊ ငါ တို့ ကို ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ၏။

^၂၁ မော ဘ အ မျိုး သ မီး ရု သ က လည်း “ထို သူ က ‘သီး နှံ အား လုံး ရိတ် သိမ်း ပြီး သည် အ ထိ ငါ့ ငယ် သား တို့ အ နား မှာ သာ နေ ပါ’ ဟူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ဆို သေး ၏” ဟု ပြော ပြ ၏။ ^၂၂ နော မိ က လည်း ချွေး မ ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ ထို သူ ၏ အ စေ အ ပါး မိန် က လေး တို့ နှင့် အ တူ အ လုပ် လုပ် ရ သည် မှာ ကောင်း ပေ ၏။ အ ခြား လယ် များ တွင် လုပ် လျှင် အ နှောင့် အ ယှက် ခံ ရ နိုင် ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၂၃ ဤ သို့ ဖြင့် ရု သ သည် မု ယော စ ပါး ရိတ် သိမ်း ပြီး ချိန်၊ ဂျုံ ရိတ် သိမ်း ပြီး ချိန် အ ထိ ဗော ဇ ၏ အ စေ အ ပါး မိန်း က လေး တို့ အ နား တွင် ကောက် သင်း ကောက် လေ ၏။ ယောက္ခ မ နှင့် လည်း အ တူ နေ ထိုင် လေ ၏။

2

¹ Naomi had a relative of her husband’s, a mighty man of wealth, of the family of Elimelech, and his name was Boaz.

² Ruth the Moabitess said to Naomi, “Let me now go to the field, and glean among the ears of grain after him in whose sight I find favor.” She said to her, “Go, my daughter.” ³ She went, and came and gleaned in the field after the reapers; and she happened to come to the portion of the field belonging to Boaz, who was of the family of Elimelech.

⁴ Behold, Boaz came from Bethlehem, and said to the reapers, “May Yahweh be with you.” They answered him, “May Yahweh bless you.” ⁵ Then Boaz said to his servant who was set over the reapers, “Whose young lady is this?” ⁶ The servant who was set over the reapers answered, “It is the Moabite lady who came back with Naomi out of the country of Moab. ⁷ She said, ‘Please let me glean and gather after the reapers among the sheaves.’ So she came, and has continued even from the morning until now, except that she rested a little in the house.”

⁸ Then Boaz said to Ruth, “Listen, my daughter. Don’t go to glean in another field, and don’t go from here, but stay here close to my maidens. ⁹ Let your eyes be on the field that they reap, and go after them. Haven’t I commanded the young men not to touch you? When you are thirsty, go to the vessels, and drink from that which the young men have drawn.” ¹⁰ Then she fell on her face and bowed herself to the ground, and said to him, “Why have I found favor in your sight, that you should take knowledge of me, since I am a foreigner?”

¹¹ Boaz answered her, “I have been told all about what you have done for your mother-in-law since the death of your husband, and how you have left your father, your mother, and the land of your birth, and have come to a people that you didn’t know before. ¹² May Yahweh repay your work, and a full reward be given to you from Yahweh, the God of Israel, under whose wings you have come to take refuge.” ¹³ Then she said, “Let me find favor in your sight, my lord, because you have comforted me, and because you have spoken kindly to your servant, though I am not as one of your servants.”

¹⁴ At meal time Boaz said to her, “Come here, and eat some bread, and dip your morsel in the vinegar.” She sat beside the reapers, and they passed her parched grain. She ate, was satisfied, and left some of it. ¹⁵ When she had risen up to glean, Boaz commanded his young men, saying, “Let her glean even among the sheaves, and don’t reproach her. ¹⁶ Also pull out some for her from the bundles, and leave it. Let her glean, and don’t rebuke her.”

¹⁷ So she gleaned in the field until evening; and she beat out that which she had gleaned, and it was about an ephah 1 ephah is about 22 liters or about 2/3 of a bushel. of barley. ¹⁸ She took it up, and went into the city. Then her mother-in-law saw what she had gleaned; and she brought out and gave to her that which she had left after she had enough.

¹⁹ Her mother-in-law said to her, “Where have you gleaned today? Where have you worked? Blessed be he who noticed you.” She told her mother-in-law with whom she had worked, “The man’s name with whom I worked today is Boaz.” ²⁰ Naomi said to her daughter-in-law, “May he be blessed by Yahweh, who has not abandoned his kindness to the living and to the dead.” Naomi said to her, “The man is a close relative to us, one of our near kinsmen.”

²¹ Ruth the Moabitess said, “Yes, he said to me, ‘You shall stay close to my young men until they have finished all my harvest.’ ” ²² Naomi said to Ruth her daughter-in-law, “It is good, my daughter, that you go out with his maidens, and that they not meet you in any other field.” ²³ So she stayed close to the maidens of Boaz, to glean to the end of barley harvest and of wheat harvest; and she lived with her mother-in-law.

၂

^၁ ‌နော မိ ၏ ခင် ပွန်း သည် ၌ ဗော ဇ ဟု အ မည် ရှိ သော ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ သူ ဆွေ မျိုး တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ သည် ဧ လိ မ လက် မျိုး နွယ် စု မှ ဆင်း သက် လာ ၏။

^၂ မော ဘ အ မျို သ မီး ရု သ က နော မိ အား “လယ် ထဲ သို့ အ ကျွန်ုပ် သွား ပါ ရ စေ။ ခွင့် ပြု သူ ရှိ လျှင် ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ ကောက် သင်း ကောက် ပါ ရ စေ” ဟု ဆို လျှင် နော မိ က “ငါ့ သ မီး၊ သွား ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၃ ရု သ လည်း လယ် ထဲ သို့ ထွက် သွား ၍ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ လိုက် ပြီး ကောက် သင်း ကောက် ရာ တိုက် တိုက် ဆိုင် ဆိုင် ထို လယ် ကွက် သည် ဧ လိ မ လက် မျိုး နွယ် စု ဝင် ဗော ဇ ပိုင်‌ သော လယ် ကွက် ဖြစ် နေ ၏။

^၄ ထို စဉ် ဗော ဇ သည် ဗက် လင် မြို့ မှ ရောက် လာ ၍ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု နှုတ် ဆက် လျှင် သူ တို့ က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သ ခင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော” ဟု ပြန် နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၅ ဗော ဇ က လည်း မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် သည့် အ လုပ် သ မား ခေါင်း ဆောင် အား “ထို အ မျိုး သ မီး သည် အ ဘယ် က နည်း” ဟု မေး လျှင်၊ ^၆ သူ ၏ အ စေ အ ပါး ကောက် ရိတ် သ မား ခေါင်း ဆောင် က “သူ သည် နော မိ နှင့် အ တူ မော ဘ ပြည် မှ လိုက် လာ သော မော ဘ အ မျိုး သ မီး ဖြစ် ပါ ၏။ ^၇ သူ က ‘အ ကျွန်ုပ် ကောက် သင်း ကောက် ပါ ရ စေ၊ ကောက် ရိတ် သ မား တို့ နောက် မှ ကျန် ခဲ့ သော သီး နှံ ကို ကောက် သိမ်း ပါ ရ စေ’ ဟု လာ ၍ ခွင့် တောင်း ပြီး မ နက် က တည်း က ယ ခု ချိန် ထိ ကောက် သင်း ကောက် ပါ ၏။ ယ ခု မှ သာ တဲ တွင် ခ ဏ နား နေ ပါ သည်” ဟု ပြန် ပြော ပြ ၏။

^၈ ထို အ ခါ ဗော ဇ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ နား ထောင် ပါ။ အ ခြား လယ် ကွက် သို့ သွား ၍ ကောက် သင်း မ ကောက် နှင့်။ ဤ နေ ရာ မှ ထွက် မ သွား နှင့်။ ငါ့ အ စေ အ ပါး မိန်း က လေး တို့ အ နား မှာ သာ နေ ပါ။ ^၉ လု လင် တို့ ကောက် ရိတ် သော လယ် ကွက် ကို ကြည့် မှတ် ၍ သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် ပါ။ သူ တို့ သည် သင့် ကို မ ထိ ပါး စေ ရန် ငါ မှာ ထား ပြီ။ ရေ ဆာ လျှင် လု လင် တို့ ခပ် ထား သော ရေ အိုး ထဲ မှ ရေ ကို သွား ၍ ခပ် သောက် ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၁၀ ရု သ က လည်း မြေ မှာ ပျပ် ဝပ် လျက် “တစ် ပါး အ မျိုး သား ဖြစ် သော အ ကျွန်ုပ် ကို သ ခင် က အ ဘယ် ကြောင့် အ သိ အ မှတ် ပြု မျက် နှာ သာ ပေး ပါ သ နည်း” ဟု မေး ရာ၊

^၁၁ “ဗော ဇ က လည်း “သင် သည် ခင် ပွန်း သည် သေ ဆုံး ပြီး နောက် သင့် ယောက္ခ မ ကို ပြု စု ခဲ့ ရ ကြောင်း၊ သင့် မိ ဘ၊ သင့် မွေး ရပ် မြေ ကို စွန့် ပြီး ယ ခင် က သင် မ သိ ခဲ့ ဖူး သော လူ မျိုး တို့ ထံ လာ ခဲ့ ရ ကြောင်း ကို ငါ အ လုံး စုံ ကြား သိ ရ ပြီ။ ^၁၂ သင် ပြု ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင့် အား ပြန် လည် ကျေး ဇူး ပြု ပါ စေ သော။ သင် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ တောင် တော် အ ရိပ် အောက် ၌ လာ ရောက် ခို လှုံ သည် ဖြစ် ၍ ထို အ ရှင် ထံ မှ အ ကျိုး ကျေး ဇူး ကြွယ် ဝ စွာ ခံ စား ရ ပါ စေ သော” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၁၃ ရု သ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင့် ရှေ့ တွင် မျက် နှာ ရ ပါ စေ။ အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင် ၏ ကျွန် မ တစ် ဦး မ ဟုတ် သော် လည်း သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ကြင် နာ စွာ စ ကား ဆို ၍ နှစ် သိမ့် ပါ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၁၄ စား သောက် ချိန် ရောက် သော အ ခါ ဗော ဇ က ရု သ အား “မုန့် လာ စား ပါ။ မုန့် ကို ဝိုင် အ ချဉ် ရည် နှင့် တို့ စား ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ သည် ‌‌ကောက် ရိတ် သ မား တို့ ထိုင် သော ဘေး တွင် ဝင် ထိုင် ၏။ ထို အ ခါ ဗော ဇ က သူ့ အား မုန့် ဆန်း ကို လှမ်း ပေး သ ဖြင့် သူ သည် ဝ အောင် စား ပြီး ကျန် သော မုနု့် ကို သိမ်း ထား ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် သူ သည် ကောက် သင်း ကောက် ရန် ထ သွား သော အ ခါ ဗော ဇ က ငယ် သား တို့ အား “သူ သည် ကောက် လှိုင်း များ ကြား ၌ ကောက် ယူ လျှင် လည်း သူ့ ကို အ ပြစ် မ ပြော ကြ နှင့်။ ^၁၆ သင် တို့ ရိတ် ထား သော ကောက် ဆုပ် ထဲ မှ ကောက် နှံ အ ချို့ ကို ချ ထား ခဲ့ ပါ။ သူ ကောက် ယူ ပါ စေ။ သူ့ ကို အ ပြစ် မ ပြော ကြ နှင့်” ဟု မှာ ထား လေ ၏။

^၁၇ ရု သ လည်း ည နေ တိုင် အောင် လယ် ထဲ ၌ ကောက် သင်း ကောက် ပြီး ကောက် ထား သော ကောက် နှံ ကို ရိုက် ခြွေ သော အ ခါ မု ယော စ ပါး တစ် ဧ ဖာ ၂၂ လီ တာ။ ခန့် ရ ၏။ ^၁၈ သူ သည် မြို့ သို့ ပြန် သွား ၍ ကောက် သင်း ကောက် ရာ မှ ရ ခဲ့ သော ထို မု ယော စ ပါး ကို ယောက္ခ မ အား ပြ ၏။ ထို့ ပြင် သူ ဝ အောင် စား ပြီး မှ ကျန် သေး သော မုန့် ကို လည်း ‌ယောက္ခ မ အား ပေး ၏။

^၁၉ သူ့ ယောက္ခ မ က လည်း “ယ နေ့ သင် အ ဘယ် မှာ ကောက် သင်း ကောက် ခဲ့ သ နည်း။ အ ဘယ် မှာ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သ နည်း။ သင့် ကို ခွင့် ပြု သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ဆို လျှင် သူ က “ယ နေ့ အ ကျွန်ုပ် အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သော လယ် ကွက် ပိုင် ရှင် ၏ နာ မည် မှာ ဗော ဇ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ပြီး သူ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ သော လယ် ကွက် ပိုင် ရှင် အ ကြောင်း ကို သူ့ ယောက္ခ မ အား ပြော ပြ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ နော မိ က သူ့ ချွေး မ အား “အ သက် ရှင် သော သူ၊ သေ သော သူ တို့ ကို မေတ္တာ က ရု ဏာ အ စဉ် ထား တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး ပါ စေ သော။ သူ သည် ငါ တို့ နှင့် ဆွေ မျိုး နီး စပ် သူ၊ ငါ တို့ ကို ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို ၏။

^၂၁ မော ဘ အ မျိုး သ မီး ရု သ က လည်း “ထို သူ က ‘သီး နှံ အား လုံး ရိတ် သိမ်း ပြီး သည် အ ထိ ငါ့ ငယ် သား တို့ အ နား မှာ သာ နေ ပါ’ ဟူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ဆို သေး ၏” ဟု ပြော ပြ ၏။ ^၂၂ နော မိ က လည်း ချွေး မ ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ ထို သူ ၏ အ စေ အ ပါး မိန် က လေး တို့ နှင့် အ တူ အ လုပ် လုပ် ရ သည် မှာ ကောင်း ပေ ၏။ အ ခြား လယ် များ တွင် လုပ် လျှင် အ နှောင့် အ ယှက် ခံ ရ နိုင် ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၂၃ ဤ သို့ ဖြင့် ရု သ သည် မု ယော စ ပါး ရိတ် သိမ်း ပြီး ချိန်၊ ဂျုံ ရိတ် သိမ်း ပြီး ချိန် အ ထိ ဗော ဇ ၏ အ စေ အ ပါး မိန်း က လေး တို့ အ နား တွင် ကောက် သင်း ကောက် လေ ၏။ ယောက္ခ မ နှင့် လည်း အ တူ နေ ထိုင် လေ ၏။

2

¹ Naomi had a relative of her husband’s, a mighty man of wealth, of the family of Elimelech, and his name was Boaz.

² Ruth the Moabitess said to Naomi, “Let me now go to the field, and glean among the ears of grain after him in whose sight I find favor.” She said to her, “Go, my daughter.” ³ She went, and came and gleaned in the field after the reapers; and she happened to come to the portion of the field belonging to Boaz, who was of the family of Elimelech.

⁴ Behold, Boaz came from Bethlehem, and said to the reapers, “May Yahweh be with you.” They answered him, “May Yahweh bless you.” ⁵ Then Boaz said to his servant who was set over the reapers, “Whose young lady is this?” ⁶ The servant who was set over the reapers answered, “It is the Moabite lady who came back with Naomi out of the country of Moab. ⁷ She said, ‘Please let me glean and gather after the reapers among the sheaves.’ So she came, and has continued even from the morning until now, except that she rested a little in the house.”

⁸ Then Boaz said to Ruth, “Listen, my daughter. Don’t go to glean in another field, and don’t go from here, but stay here close to my maidens. ⁹ Let your eyes be on the field that they reap, and go after them. Haven’t I commanded the young men not to touch you? When you are thirsty, go to the vessels, and drink from that which the young men have drawn.” ¹⁰ Then she fell on her face and bowed herself to the ground, and said to him, “Why have I found favor in your sight, that you should take knowledge of me, since I am a foreigner?”

¹¹ Boaz answered her, “I have been told all about what you have done for your mother-in-law since the death of your husband, and how you have left your father, your mother, and the land of your birth, and have come to a people that you didn’t know before. ¹² May Yahweh repay your work, and a full reward be given to you from Yahweh, the God of Israel, under whose wings you have come to take refuge.” ¹³ Then she said, “Let me find favor in your sight, my lord, because you have comforted me, and because you have spoken kindly to your servant, though I am not as one of your servants.”

¹⁴ At meal time Boaz said to her, “Come here, and eat some bread, and dip your morsel in the vinegar.” She sat beside the reapers, and they passed her parched grain. She ate, was satisfied, and left some of it. ¹⁵ When she had risen up to glean, Boaz commanded his young men, saying, “Let her glean even among the sheaves, and don’t reproach her. ¹⁶ Also pull out some for her from the bundles, and leave it. Let her glean, and don’t rebuke her.”

¹⁷ So she gleaned in the field until evening; and she beat out that which she had gleaned, and it was about an ephah 1 ephah is about 22 liters or about 2/3 of a bushel. of barley. ¹⁸ She took it up, and went into the city. Then her mother-in-law saw what she had gleaned; and she brought out and gave to her that which she had left after she had enough.

¹⁹ Her mother-in-law said to her, “Where have you gleaned today? Where have you worked? Blessed be he who noticed you.” She told her mother-in-law with whom she had worked, “The man’s name with whom I worked today is Boaz.” ²⁰ Naomi said to her daughter-in-law, “May he be blessed by Yahweh, who has not abandoned his kindness to the living and to the dead.” Naomi said to her, “The man is a close relative to us, one of our near kinsmen.”

²¹ Ruth the Moabitess said, “Yes, he said to me, ‘You shall stay close to my young men until they have finished all my harvest.’ ” ²² Naomi said to Ruth her daughter-in-law, “It is good, my daughter, that you go out with his maidens, and that they not meet you in any other field.” ²³ So she stayed close to the maidens of Boaz, to glean to the end of barley harvest and of wheat harvest; and she lived with her mother-in-law.