၁၃

^၁ ပ သ ခါ ပွဲ တော် မ တိုင် မီ ၌ ယေ ရှု သည် ဤ လော က မှ ထွက် ခွာ ပြီး ခ မည်း တော် ထံ သို့ သွား ရ မည့် မိ မိ အ ချိန် ရောက် လာ သည် ကို သိ တော် မူ ၍ ဤ လော က ၌ ရှိ သော မိ မိ လူ တို့ ကို ချစ် တော် မူ လျက် အ ဆုံး တိုင် အောင် ချစ် တော် မူ ၏။

^၂ ည စာ ကို စား ကြ စဉ် မာရ် နတ် သည် ရှိ မုန် ၏ သား ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် ၏ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ ရန် အ ကြံ သွင်း ပေး နှင့် ပြီ ဖြစ် ၏။ ^၃ ယေ ရှု သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ ကို မိ မိ လက် သို့ ခ မည်း တော် ပေး အပ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မိ မိ သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ ကြွ လာ ပြီး ဘု ရား သ ခင် ထံ သို့ ပြန် သွား တော့ မည် ကို လည်း ကောင်း သိ တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၄ ည စာ စား ပွဲ မှ ထ ၍ ဝတ် ရုံ တော် ကို ချွတ် ပြီး လျှင် ပ ဝါ ကို ယူ လျက် မိ မိ ခါး ၌ စည်း တော် မူ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ဇ လုံ ၌ ရေ ထည့် ၍ တ ပည့် တော် တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ပြီး မှ ခါး ၌ စည်း ထား သော ပ ဝါ ဖြင့် သုတ် တော် မူ ၏။

^၆ ဤ သို့ ဖြင့် ရှိ မုန် ပေ တ ရု ထံ ရောက် တော် မူ သော အ ခါ ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို ဆေး တော် မူ မည် လော” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၇ ယေ ရှု က လည်း “သင် သည် ငါ ပြု နေ သော အ ရာ ကို ယ ခု နား မ လည် သော် လည်း နောင် အ ခါ သ ဘော ပေါက် လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လျှင်၊ ^၈ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို လုံး ဝ ဆေး တော် မ မူ ပါ နှင့်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “သင့် ကို ငါ မ ဆေး ရ လျှင် သင် သည် ငါ နှင့် မ သက် ဆိုင်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို သာ မ ဟုတ် ဘဲ လက် နှင့် ဦး ခေါင်း တို့ ကို ပါ ဆေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၀ ယေ ရှု က လည်း “ရေ ချိုး ပြီး သော သူ သည် တစ် ကိုယ် လုံး စင် ကြယ် သည် ဖြစ် ၍ ခြေ မှ လွဲ ၍ ဆေး ရန် မ လို။ သင် တို့ သည် စင် ကြယ် ကြ ၏။ သို့ သော် သင် တို့ အား လုံး မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို မည် သူ အပ် နှံ မည် ကို သိ တော် မူ သော ကြောင့် “သင် တို့ အား လုံး စင် ကြယ် သည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၂ ထို သို့ သူ တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ပြီး သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဝတ် ရုံ တော် ကို ပြန် ဝတ် ၍ တစ် ဖန် ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ပြီး လျှင် တ ပည့် တော် တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ “သင် တို့ ၌ ငါ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ ကို နား လည် ကြ သ လော။ ^၁၃ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဆ ရာ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ သ ခင် ဘု ရား ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ခေါ် ကြ ၏။ ငါ သည် ထို အ တိုင်း ဖြစ် သော ကြောင့် သင် တို့ ထို သို့ ခေါ် ကြ သည် မှာ လျောက် ပတ် ပေ ၏။ ^၁၄ ထို့ ကြောင့် သ ခင် ဘု ရား လည်း ဖြစ် ၍ ဆ ရာ လည်း ဖြစ် သော ငါ သည် သင် တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး လျှင် သင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ကြ ရ မည်။ ^၁၅ သင် တို့ ၌ ငါ ပြု သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် လည်း ပြု ကြ ရန် စံ န မူ နာ ကို ငါ ပြ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ကျွန် သည် သူ့ သ ခင် ထက် ကြီး မြတ် သည် မ ဟုတ်။ စေ တ မန် သည် လည်း သူ့ ကို စေ လွှတ် သော သူ ထက် ကြီး မြတ် သည် မ ဟုတ်။ ^၁၇ ဤ အ ရာ များ ကို သင် တို့ သိ မှတ် ၍ ထို အ တိုင်း ကျင့် သုံး လျှင် သင် တို့ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၁၈ သင် တို့ အား လုံး ကို ငါ ရည် ညွှန်း ပြော ဆို သည် မ ဟုတ်။ ငါ ရွေး ကောက် သော သူ တို့ ကို ငါ သိ ၏။ သို့ သော် ‘ငါ့ မုန့် ကို စား သော သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ နှင့် အ တူ မုန့် ကို စား သော သူ'။ သည် ငါ့ ကို ဖ နောင့် နှင့် ပေါက် လေ ၏’ ဆာ ၄၁:၉။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် သည် ပြည့် စုံ ရ မည်။ ^၁၉ ထို အ ခြင်း အ ရာ ဖြစ် ပျက် လာ သော အ ခါ ငါ သည် ထို အ ရှင် ဖြစ် ကြောင်း သင် တို့ ယုံ ကြည် ကြ ရန် ထို အ ခြင်း အ ရာ မ ဖြစ် ပျက် မီ ယ ခု က ပင် သင် တို့ အား ငါ ပြော နှင့် ပြီ။ ^၂၀ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ငါ စေ လွှတ် သော သူ ကို လက် ခံ သော သူ သည် ငါ့ ကို လက် ခံ ၏။ ငါ့ ကို လက် ခံ သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို လက် ခံ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ယေ ရှု သည် ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ စိတ် တော် ပူ ပန် လျက် “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ သင် တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်” ဟု သက် သေ ခံ လျက် မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ တ ပည့် တော် တို့ သည် မည် သူ့ ကို ရည် ညွှန်း ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကို တွေး မ ရ ဖြစ် သ ဖြင့် တစ် ဦး ကို တစ် ဦး ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၂၃ တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သည့် ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော သူ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရင် ခွင် တော် နား မှာ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ လျက် နေ သ ဖြင့်၊ ^၂၄ မည် သူ့ ကို ရည် ညွှန်း ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကို မေး ရန် ရှိ မုန် ပေ တ ရု က ထို တ ပည့် တော် အား အ ချက် ပြ လေ ၏။ ^၂၅ သို့ ဖြစ် ၍ ထို တ ပည့် တော် သည် သူ့ နေ ရာ မှ ယေ ရှု ၏ ရင် ခွင် တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ ထို သူ သည် မည် သူ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၂၆ ယေ ရှု က လည်း “ထို သူ ကား မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ငါ နှစ် ၍ ပေး သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို နှစ် ပြီး မှ ၎င်း ကို ယူ ၍ ရှိ မုန် ၏ သား ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် အား ပေး တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ခံ ယူ ပြီး သော အ ခါ စာ တန် သည် သူ့ အ ထဲ သို့ ဝင် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် ယေ ရှု သည် ယု ဒ အား “သင် ပြု နေ သည့် အ မှု ကို အ မြန် ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၈ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ယု ဒ အား အ ဘယ် ကြောင့် ထို သို့ မိန့် တော် မူ သည် ကို စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ တို့ တွင် မည် သူ မျှ မ သိ ကြ ပေ။ ^၂၉ အ ချို့ တို့ က ယု ဒ သည် ငွေ အိတ် ကို ကိုင် ရ သည် ဖြစ် ၍ ယေ ရှု က ပွဲ တော် အ တွက် လို အပ် သော အ ရာ များ ကို ဝယ် ယူ လော့၊ သို့ မ ဟုတ် ဆင်း ရဲ သား တို့ အား တစ် စုံ တစ် ခု ပေး သင့် သည် ဟူ ၍ သူ့ ကို မိန့် တော် မူ သည် ဟု ထင် မှတ် ကြ ၏။ ^၃၀ ယု ဒ သည် မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ခံ ယူ ပြီး လျှင် ချက် ချင်း ထွက် သွား လေ ၏။ ထို အ ချိန် ကား ည အ ချိန် ဖြစ် ၏။

^၃၁ ယု ဒ ထွက် သွား ပြီး နောက် ယေ ရှု က “ယ ခု အ ခါ လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း လူ့ သား အား ဖြင့် ဘုန်း တော် ထင် ရှား တော် မူ ပြီ။ ^၃၂ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ့ သား အား ဖြင့် ဘုန်း တော် ထင် ရှား တော် မူ လျှင် ဘု ရား သ ခင် ကိုယ် တော် တိုင် အား‌ ဖြင့် လည်း လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ၍ ထို ဘုန်း တော် ကို ချက် ချင်း ထင် ရှား စေ တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၃ ချစ် သား တို့၊ ငါ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ခ ဏ တာ မျှ သာ နေ ရ တော့ မည်။ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ရှာ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ရာ တွင် ‘ငါ သွား ရာ အ ရပ် သို့ သင် တို့ မ လာ နိုင် ကြ’ ဟု ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ အား ငါ ပြော သ ကဲ့ သို့ ယ ခု သင် တို့ ကို လည်း ငါ ပြော ၏။ ^၃၄ သင် တို့ အ ချင်း ချင်း ချစ် ကြ လော့။ သင် တို့ ကို ငါ ချစ် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း ချစ် ကြ လော့ ဟူ သော ပ ညတ် ချက် အ သစ် ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး ၏။ ^၃၅ သင် တို့ အ ချင်း ချင်း ကြား ၌ ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ရှိ လျှင် ထို ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ကို ထောက် ၍ သင် တို့ သည် ငါ့ တ ပည့် များ ဖြစ် ကြောင်း ကို လူ အ ပေါင်း တို့ သိ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၆ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် မည် သည့် အ ရပ် သို့ ကြွ တော် မူ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ယေ ရှု က “ငါ သွား ရာ အ ရပ် သို့ သင် သည် ယ ခု မ လိုက် နိုင်။ သို့ သော် နောင် အ ခါ တွင် လိုက် ရ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၇ ပေ တ ရု က လည်း “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော့် နောက် သို့ ယ ခု မ လိုက် နိုင် ရ သ နည်း။ ကိုယ် တော် အ တွက် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ သက် ကို စွန့် ပါ မည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၃၈ ယေ ရှု က “ငါ့ အ တွက် သင် ၏ အ သက် ကို စွန့် မည် လော။ သင့် အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည်။

13

¹ Now before the feast of the Passover, Jesus, knowing that his time had come that he would depart from this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end.

² During supper, the devil having already put into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him, ³ Jesus, knowing that the Father had given all things into his hands, and that he came from God and was going to God, ⁴ arose from supper, and laid aside his outer garments. He took a towel and wrapped a towel around his waist. ⁵ Then he poured water into the basin, and began to wash the disciples’ feet and to wipe them with the towel that was wrapped around him.

⁶ Then he came to Simon Peter. He said to him, “Lord, do you wash my feet?” ⁷ Jesus answered him, “You don’t know what I am doing now, but you will understand later.” ⁸ Peter said to him, “You will never wash my feet!” Jesus answered him, “If I don’t wash you, you have no part with me.” ⁹ Simon Peter said to him, “Lord, not my feet only, but also my hands and my head!” ¹⁰ Jesus said to him, “Someone who has bathed only needs to have his feet washed, but is completely clean. You are clean, but not all of you.” ¹¹ For he knew him who would betray him; therefore he said, “You are not all clean.”

¹² So when he had washed their feet, put his outer garment back on, and sat down again, he said to them, “Do you know what I have done to you? ¹³ You call me, ‘Teacher’ and ‘Lord.’ You say so correctly, for so I am. ¹⁴ If I then, the Lord and the Teacher, have washed your feet, you also ought to wash one another’s feet. ¹⁵ For I have given you an example, that you should also do as I have done to you. ¹⁶ Most certainly I tell you, a servant is not greater than his lord, neither is one who is sent greater than he who sent him. ¹⁷ If you know these things, blessed are you if you do them.

¹⁸ I don’t speak concerning all of you. I know whom I have chosen; but that the Scripture may be fulfilled, ‘He who eats bread with me has lifted up his heel against me.’ Psalm 41:9 ¹⁹ From now on, I tell you before it happens, that when it happens, you may believe that I am he. ²⁰ Most certainly I tell you, he who receives whomever I send, receives me; and he who receives me, receives him who sent me.”

²¹ When Jesus had said this, he was troubled in spirit, and testified, “Most certainly I tell you that one of you will betray me.” ²² The disciples looked at one another, perplexed about whom he spoke. ²³ One of his disciples, whom Jesus loved, was at the table, leaning against Jesus’ breast. ²⁴ Simon Peter therefore beckoned to him, and said to him, “Tell us who it is of whom he speaks.” ²⁵ He, leaning back, as he was, on Jesus’ breast, asked him, “Lord, who is it?” ²⁶ Jesus therefore answered, “It is he to whom I will give this piece of bread when I have dipped it.” So when he had dipped the piece of bread, he gave it to Judas, the son of Simon Iscariot.

²⁷ After the piece of bread, then Satan entered into him. Then Jesus said to him, “What you do, do quickly.” ²⁸ Now nobody at the table knew why he said this to him. ²⁹ For some thought, because Judas had the money box, that Jesus said to him, “Buy what things we need for the feast,” or that he should give something to the poor. ³⁰ Therefore having received that morsel, he went out immediately. It was night.

³¹ When he had gone out, Jesus said, “Now the Son of Man has been glorified, and God has been glorified in him. ³² If God has been glorified in him, God will also glorify him in himself, and he will glorify him immediately.

³³ Little children, I will be with you a little while longer. You will seek me, and as I said to the Jews, ‘Where I am going, you can’t come,’ so now I tell you. ³⁴ A new commandment I give to you, that you love one another. Just as I have loved you, you also love one another. ³⁵ By this everyone will know that you are my disciples, if you have love for one another.”

³⁶ Simon Peter said to him, “Lord, where are you going?” Jesus answered, “Where I am going, you can’t follow now, but you will follow afterwards.” ³⁷ Peter said to him, “Lord, why can’t I follow you now? I will lay down my life for you.” ³⁸ Jesus answered him, “Will you lay down your life for me? Most certainly I tell you, the rooster won’t crow until you have denied me three times.

၁၃

^၁ ပ သ ခါ ပွဲ တော် မ တိုင် မီ ၌ ယေ ရှု သည် ဤ လော က မှ ထွက် ခွာ ပြီး ခ မည်း တော် ထံ သို့ သွား ရ မည့် မိ မိ အ ချိန် ရောက် လာ သည် ကို သိ တော် မူ ၍ ဤ လော က ၌ ရှိ သော မိ မိ လူ တို့ ကို ချစ် တော် မူ လျက် အ ဆုံး တိုင် အောင် ချစ် တော် မူ ၏။

^၂ ည စာ ကို စား ကြ စဉ် မာရ် နတ် သည် ရှိ မုန် ၏ သား ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် ၏ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ ရန် အ ကြံ သွင်း ပေး နှင့် ပြီ ဖြစ် ၏။ ^၃ ယေ ရှု သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ ကို မိ မိ လက် သို့ ခ မည်း တော် ပေး အပ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မိ မိ သည် ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ ကြွ လာ ပြီး ဘု ရား သ ခင် ထံ သို့ ပြန် သွား တော့ မည် ကို လည်း ကောင်း သိ တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၄ ည စာ စား ပွဲ မှ ထ ၍ ဝတ် ရုံ တော် ကို ချွတ် ပြီး လျှင် ပ ဝါ ကို ယူ လျက် မိ မိ ခါး ၌ စည်း တော် မူ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ဇ လုံ ၌ ရေ ထည့် ၍ တ ပည့် တော် တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ပြီး မှ ခါး ၌ စည်း ထား သော ပ ဝါ ဖြင့် သုတ် တော် မူ ၏။

^၆ ဤ သို့ ဖြင့် ရှိ မုန် ပေ တ ရု ထံ ရောက် တော် မူ သော အ ခါ ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို ဆေး တော် မူ မည် လော” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၇ ယေ ရှု က လည်း “သင် သည် ငါ ပြု နေ သော အ ရာ ကို ယ ခု နား မ လည် သော် လည်း နောင် အ ခါ သ ဘော ပေါက် လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လျှင်၊ ^၈ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို လုံး ဝ ဆေး တော် မ မူ ပါ နှင့်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “သင့် ကို ငါ မ ဆေး ရ လျှင် သင် သည် ငါ နှင့် မ သက် ဆိုင်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခြေ ကို သာ မ ဟုတ် ဘဲ လက် နှင့် ဦး ခေါင်း တို့ ကို ပါ ဆေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၀ ယေ ရှု က လည်း “ရေ ချိုး ပြီး သော သူ သည် တစ် ကိုယ် လုံး စင် ကြယ် သည် ဖြစ် ၍ ခြေ မှ လွဲ ၍ ဆေး ရန် မ လို။ သင် တို့ သည် စင် ကြယ် ကြ ၏။ သို့ သော် သင် တို့ အား လုံး မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို မည် သူ အပ် နှံ မည် ကို သိ တော် မူ သော ကြောင့် “သင် တို့ အား လုံး စင် ကြယ် သည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၂ ထို သို့ သူ တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ပြီး သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဝတ် ရုံ တော် ကို ပြန် ဝတ် ၍ တစ် ဖန် ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ပြီး လျှင် တ ပည့် တော် တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ “သင် တို့ ၌ ငါ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ ကို နား လည် ကြ သ လော။ ^၁၃ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဆ ရာ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ သ ခင် ဘု ရား ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ခေါ် ကြ ၏။ ငါ သည် ထို အ တိုင်း ဖြစ် သော ကြောင့် သင် တို့ ထို သို့ ခေါ် ကြ သည် မှာ လျောက် ပတ် ပေ ၏။ ^၁၄ ထို့ ကြောင့် သ ခင် ဘု ရား လည်း ဖြစ် ၍ ဆ ရာ လည်း ဖြစ် သော ငါ သည် သင် တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး လျှင် သင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း တို့ ၏ ခြေ ကို ဆေး ကြ ရ မည်။ ^၁၅ သင် တို့ ၌ ငါ ပြု သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် လည်း ပြု ကြ ရန် စံ န မူ နာ ကို ငါ ပြ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ကျွန် သည် သူ့ သ ခင် ထက် ကြီး မြတ် သည် မ ဟုတ်။ စေ တ မန် သည် လည်း သူ့ ကို စေ လွှတ် သော သူ ထက် ကြီး မြတ် သည် မ ဟုတ်။ ^၁၇ ဤ အ ရာ များ ကို သင် တို့ သိ မှတ် ၍ ထို အ တိုင်း ကျင့် သုံး လျှင် သင် တို့ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၁၈ သင် တို့ အား လုံး ကို ငါ ရည် ညွှန်း ပြော ဆို သည် မ ဟုတ်။ ငါ ရွေး ကောက် သော သူ တို့ ကို ငါ သိ ၏။ သို့ သော် ‘ငါ့ မုန့် ကို စား သော သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ နှင့် အ တူ မုန့် ကို စား သော သူ'။ သည် ငါ့ ကို ဖ နောင့် နှင့် ပေါက် လေ ၏’ ဆာ ၄၁:၉။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် သည် ပြည့် စုံ ရ မည်။ ^၁၉ ထို အ ခြင်း အ ရာ ဖြစ် ပျက် လာ သော အ ခါ ငါ သည် ထို အ ရှင် ဖြစ် ကြောင်း သင် တို့ ယုံ ကြည် ကြ ရန် ထို အ ခြင်း အ ရာ မ ဖြစ် ပျက် မီ ယ ခု က ပင် သင် တို့ အား ငါ ပြော နှင့် ပြီ။ ^၂၀ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ငါ စေ လွှတ် သော သူ ကို လက် ခံ သော သူ သည် ငါ့ ကို လက် ခံ ၏။ ငါ့ ကို လက် ခံ သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို လက် ခံ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ယေ ရှု သည် ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ စိတ် တော် ပူ ပန် လျက် “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ သင် တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်” ဟု သက် သေ ခံ လျက် မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ တ ပည့် တော် တို့ သည် မည် သူ့ ကို ရည် ညွှန်း ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကို တွေး မ ရ ဖြစ် သ ဖြင့် တစ် ဦး ကို တစ် ဦး ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၂၃ တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သည့် ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော သူ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရင် ခွင် တော် နား မှာ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ လျက် နေ သ ဖြင့်၊ ^၂၄ မည် သူ့ ကို ရည် ညွှန်း ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကို မေး ရန် ရှိ မုန် ပေ တ ရု က ထို တ ပည့် တော် အား အ ချက် ပြ လေ ၏။ ^၂၅ သို့ ဖြစ် ၍ ထို တ ပည့် တော် သည် သူ့ နေ ရာ မှ ယေ ရှု ၏ ရင် ခွင် တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ ထို သူ သည် မည် သူ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၂၆ ယေ ရှု က လည်း “ထို သူ ကား မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ငါ နှစ် ၍ ပေး သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို နှစ် ပြီး မှ ၎င်း ကို ယူ ၍ ရှိ မုန် ၏ သား ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် အား ပေး တော် မူ ၏။

^၂၇ ထို မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ခံ ယူ ပြီး သော အ ခါ စာ တန် သည် သူ့ အ ထဲ သို့ ဝင် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် ယေ ရှု သည် ယု ဒ အား “သင် ပြု နေ သည့် အ မှု ကို အ မြန် ပြု လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၈ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ယု ဒ အား အ ဘယ် ကြောင့် ထို သို့ မိန့် တော် မူ သည် ကို စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ တို့ တွင် မည် သူ မျှ မ သိ ကြ ပေ။ ^၂၉ အ ချို့ တို့ က ယု ဒ သည် ငွေ အိတ် ကို ကိုင် ရ သည် ဖြစ် ၍ ယေ ရှု က ပွဲ တော် အ တွက် လို အပ် သော အ ရာ များ ကို ဝယ် ယူ လော့၊ သို့ မ ဟုတ် ဆင်း ရဲ သား တို့ အား တစ် စုံ တစ် ခု ပေး သင့် သည် ဟူ ၍ သူ့ ကို မိန့် တော် မူ သည် ဟု ထင် မှတ် ကြ ၏။ ^၃၀ ယု ဒ သည် မုန့် တစ် ဖဲ့ ကို ခံ ယူ ပြီး လျှင် ချက် ချင်း ထွက် သွား လေ ၏။ ထို အ ချိန် ကား ည အ ချိန် ဖြစ် ၏။

^၃၁ ယု ဒ ထွက် သွား ပြီး နောက် ယေ ရှု က “ယ ခု အ ခါ လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း လူ့ သား အား ဖြင့် ဘုန်း တော် ထင် ရှား တော် မူ ပြီ။ ^၃၂ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ့ သား အား ဖြင့် ဘုန်း တော် ထင် ရှား တော် မူ လျှင် ဘု ရား သ ခင် ကိုယ် တော် တိုင် အား‌ ဖြင့် လည်း လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ၍ ထို ဘုန်း တော် ကို ချက် ချင်း ထင် ရှား စေ တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၃ ချစ် သား တို့၊ ငါ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ခ ဏ တာ မျှ သာ နေ ရ တော့ မည်။ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ရှာ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ရာ တွင် ‘ငါ သွား ရာ အ ရပ် သို့ သင် တို့ မ လာ နိုင် ကြ’ ဟု ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ အား ငါ ပြော သ ကဲ့ သို့ ယ ခု သင် တို့ ကို လည်း ငါ ပြော ၏။ ^၃၄ သင် တို့ အ ချင်း ချင်း ချစ် ကြ လော့။ သင် တို့ ကို ငါ ချစ် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း ချစ် ကြ လော့ ဟူ သော ပ ညတ် ချက် အ သစ် ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး ၏။ ^၃၅ သင် တို့ အ ချင်း ချင်း ကြား ၌ ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ရှိ လျှင် ထို ချစ် ခြင်း မေတ္တာ ကို ထောက် ၍ သင် တို့ သည် ငါ့ တ ပည့် များ ဖြစ် ကြောင်း ကို လူ အ ပေါင်း တို့ သိ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၆ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် မည် သည့် အ ရပ် သို့ ကြွ တော် မူ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ယေ ရှု က “ငါ သွား ရာ အ ရပ် သို့ သင် သည် ယ ခု မ လိုက် နိုင်။ သို့ သော် နောင် အ ခါ တွင် လိုက် ရ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၇ ပေ တ ရု က လည်း “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော့် နောက် သို့ ယ ခု မ လိုက် နိုင် ရ သ နည်း။ ကိုယ် တော် အ တွက် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ သက် ကို စွန့် ပါ မည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၃၈ ယေ ရှု က “ငါ့ အ တွက် သင် ၏ အ သက် ကို စွန့် မည် လော။ သင့် အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည်။

13

¹ Now before the feast of the Passover, Jesus, knowing that his time had come that he would depart from this world to the Father, having loved his own who were in the world, he loved them to the end.

² During supper, the devil having already put into the heart of Judas Iscariot, Simon’s son, to betray him, ³ Jesus, knowing that the Father had given all things into his hands, and that he came from God and was going to God, ⁴ arose from supper, and laid aside his outer garments. He took a towel and wrapped a towel around his waist. ⁵ Then he poured water into the basin, and began to wash the disciples’ feet and to wipe them with the towel that was wrapped around him.

⁶ Then he came to Simon Peter. He said to him, “Lord, do you wash my feet?” ⁷ Jesus answered him, “You don’t know what I am doing now, but you will understand later.” ⁸ Peter said to him, “You will never wash my feet!” Jesus answered him, “If I don’t wash you, you have no part with me.” ⁹ Simon Peter said to him, “Lord, not my feet only, but also my hands and my head!” ¹⁰ Jesus said to him, “Someone who has bathed only needs to have his feet washed, but is completely clean. You are clean, but not all of you.” ¹¹ For he knew him who would betray him; therefore he said, “You are not all clean.”

¹² So when he had washed their feet, put his outer garment back on, and sat down again, he said to them, “Do you know what I have done to you? ¹³ You call me, ‘Teacher’ and ‘Lord.’ You say so correctly, for so I am. ¹⁴ If I then, the Lord and the Teacher, have washed your feet, you also ought to wash one another’s feet. ¹⁵ For I have given you an example, that you should also do as I have done to you. ¹⁶ Most certainly I tell you, a servant is not greater than his lord, neither is one who is sent greater than he who sent him. ¹⁷ If you know these things, blessed are you if you do them.

¹⁸ I don’t speak concerning all of you. I know whom I have chosen; but that the Scripture may be fulfilled, ‘He who eats bread with me has lifted up his heel against me.’ Psalm 41:9 ¹⁹ From now on, I tell you before it happens, that when it happens, you may believe that I am he. ²⁰ Most certainly I tell you, he who receives whomever I send, receives me; and he who receives me, receives him who sent me.”

²¹ When Jesus had said this, he was troubled in spirit, and testified, “Most certainly I tell you that one of you will betray me.” ²² The disciples looked at one another, perplexed about whom he spoke. ²³ One of his disciples, whom Jesus loved, was at the table, leaning against Jesus’ breast. ²⁴ Simon Peter therefore beckoned to him, and said to him, “Tell us who it is of whom he speaks.” ²⁵ He, leaning back, as he was, on Jesus’ breast, asked him, “Lord, who is it?” ²⁶ Jesus therefore answered, “It is he to whom I will give this piece of bread when I have dipped it.” So when he had dipped the piece of bread, he gave it to Judas, the son of Simon Iscariot.

²⁷ After the piece of bread, then Satan entered into him. Then Jesus said to him, “What you do, do quickly.” ²⁸ Now nobody at the table knew why he said this to him. ²⁹ For some thought, because Judas had the money box, that Jesus said to him, “Buy what things we need for the feast,” or that he should give something to the poor. ³⁰ Therefore having received that morsel, he went out immediately. It was night.

³¹ When he had gone out, Jesus said, “Now the Son of Man has been glorified, and God has been glorified in him. ³² If God has been glorified in him, God will also glorify him in himself, and he will glorify him immediately.

³³ Little children, I will be with you a little while longer. You will seek me, and as I said to the Jews, ‘Where I am going, you can’t come,’ so now I tell you. ³⁴ A new commandment I give to you, that you love one another. Just as I have loved you, you also love one another. ³⁵ By this everyone will know that you are my disciples, if you have love for one another.”

³⁶ Simon Peter said to him, “Lord, where are you going?” Jesus answered, “Where I am going, you can’t follow now, but you will follow afterwards.” ³⁷ Peter said to him, “Lord, why can’t I follow you now? I will lay down my life for you.” ³⁸ Jesus answered him, “Will you lay down your life for me? Most certainly I tell you, the rooster won’t crow until you have denied me three times.