၅၂

^၁ ဇေ ဒ ကိ သည် အ သက် နှစ် ဆယ့် တစ် နှစ် တွင် နန်း တက် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ လေ ၏။ မယ် တော် ကား လိ ဗ န မြို့ သား ယေ ရ မိ ၏ သ မီး ဟာ မု တ လ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ ထို မင်း သည် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် သူ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကို အ ထံ တော် မှ မ နှင် ထုတ် မီ ယု ဒ ပြည် ၌ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ ၏။ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ကို ပုန် ကန် သ ဖြင့်၊

^၄ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ ကိုး နှစ်၊ ဒ သ မ လ၊ ဆယ် ရက် နေ့ တွင် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် မိ မိ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ စစ် ချီ လာ ၍ မြို့ ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ မြေ က တုတ် ကို ဆောက် ကြ ၏။ ^၅ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် တိုင် အောင် မြို့ ကို ဝိုင်း ထား ကြ ၏။

^၆ ထို နှစ် စ တုတ္ထ လ၊ ကိုး ရက် နေ့ တွင် မြို့ ထဲ ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး ဆိုး ရွား စွာ ဖြစ် သ ဖြင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ စား စ ရာ အ လျှင်း မ ရှိ တော့ ပေ။ ^၇ နောက် ဆုံး ၌ မြို့ ရိုး ကျိုး ပေါက် သွား သ ဖြင့် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ က မြို့ ကို ဝိုင်း ရံ ထား ကြ သော် လည်း စစ် သူ ရဲ တို့ သည် ည အ ချိန် တွင် ဘု ရင့် ဥ ယျာဉ် တော် အ နီး မြို့ ရိုး နှစ် ခု ကြား ရှိ တံ ခါး မှ ထွက် ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း ထွက် ပြေး ကြ ၏။

^၈ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် လည်း ရှင် ဘု ရင် နောက် သို့ လိုက် ကြ ရာ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ကို ဂျေ ရိ ခေါ လွင် ပြင် ၌ မီ လေ ၏။ သူ ၏ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း တ ကွဲ တ ပြား ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၉ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ကို ဖမ်း ဆီး ပြီး ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ရှိ ရာ ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၍ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို စီ ရင် ချက် ချ လေ ၏။ ^၁၀ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ သား တို့ ကို ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ ရှေ့ မှောက် တွင် ပင် သတ် ၏။ ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ရိ ဗ လ မြို့ တွင် သတ် လေ ၏။ ^၁၁ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ မျက် စိ ကို လည်း ဖောက် ထုတ် ၏။ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ကြေး နီ ကြိုး ဖြင့် ချည် နှောင် ကာ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး အ နိစ္စ ရောက် သော နေ့ အ ထိ ထောင် ထဲ ၌ ထည့် ထား ၏။

^၁၂ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ကိုး နှစ်၊ ပဉ္စ မ လ၊ ဆယ် ရက် နေ့ ၌ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ ပါး ၌ ခ စား သော ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၁၃ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် မှ စ ၍ ဘု ရင့် နန်း တော် နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ အိမ် အား လုံး ကို မီး ရှို့ ၏။ မှူး ကြီး မတ် ရာ တို့ ၏ အိမ် အား လုံး ကို လည်း မီး ရှို့ လေ ၏။ ^၁၄ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နှင့် ပါ လာ သော ဒါ လ ဒဲ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ မြို့ ရိုး တစ် လျှောက် လုံး ကို ဖြို ဖျက် ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဆင်း ရဲ သား များ၊ မြို့ ထဲ ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ များ၊ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ ခို လှုံ လာ သူ များ နှင့် လက် မှု ပ ညာ ရှင် အ ကြွင်း အ ကျန် များ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား လေ ၏။ ^၁၆ သို့ သော် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဆင်း ရဲ သော ပြည် သား အ ချို့ ကို ချန် ထား ၍ စ ပျစ် ခြံ များ၊ လယ် များ တွင် အ လုပ် လုပ် စေ ၏။

^၁၇ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ တိုင် များ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ ရေ ကန် နှင့် တွန်း လှည်း တို့ ကို ချိုး ဖဲ့ ၍ ကြေး နီ ရှိ သ မျှ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၈ အိုး များ၊ ဂေါ် ပြား များ၊ မီး ညှပ် များ၊ ဇ လုံ များ၊ ခွက် များ နှင့် အ မှု တော် ဆောင် ရွက် ရာ တွင် အ သုံး ပြု သည့် ကြေး နီ တန် ဆာ ပ လာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၉ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် ရွှေ စင်၊ ငွေ စင် ဖြင့် လုပ် ထား သော အင် တုံ များ၊ မီး ကျီး ခံ ဗန်း များ၊ ဇ လုံ များ၊ အိုး များ၊ ဆီ မီး ခုံ များ၊ ခွက် များ၊ ပန်း ကန် လုံး များ ကို လည်း သိမ်း ယူ သွား လေ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ထား သော တိုင် နှစ် တိုင်၊ ရေ ကန် တစ် ကန်၊ ရေ ကန် အောက် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ နွား ရုပ် တစ် ဆယ့် နှစ် ရုပ် နှင့် တွန်း လှည်း များ စ သည့် ကြေး နီ တန် ဆာ ပ လာ အား လုံး ၏ အ လေး ချိန် မှာ ချိန် တွယ် ၍ ပင် မ ရ နိုင် ချေ။ ^၂၁ တိုင် တစ် တိုင် စီ ၏ အ မြင့် မှ တစ် ဆယ့် ရှစ် တောင် ၂၇ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၈.၁ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ၏။ တိုင် ၏ လုံး ပတ် မှာ တစ် ဆယ့် နှစ် တောင် ၁၈ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၅.၄ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ၏။ လက် လေး သစ် အ ထူ ရှိ ၍ အ ခေါင်း ပေါက် ပါ ရှိ ၏။ ^၂၂ ထို တိုင် ထိပ် တွင် ကြေး နီ တိုင် အုပ် ပါ ရှိ ၏။ တိုင် အုပ် တစ် ခု ၏ အ မြင့် မှာ ငါး တောင် ၇.၅ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၂.၂၅ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ပြီး တိုင် အုပ် ပတ် ပတ် လည် တွင် ကြေး နီ အ တိ ပြီး သော ရာ ဇ မတ် ကွက် နှင့် သ လဲ သီး ပုံ များ လည်း ပါ ရှိ ၏။ ထို နည်း တူ ဒု တိ ယ တိုင် တွင် လည်း သ လဲ သီး ပုံ များ ပါ ရှိ ၏။ ^၂၃ ကွန် ရက် ပုံ ပေါ် မှ သ လဲ သီး ပုံ စု စု ပေါင်း တစ် ရာ အ နက် တစ် ဖက် မှ ကြည့် လျှင် သ လဲ သီး ပုံ ကိုး ဆယ့် ခြောက် လုံး ကို မြင် နိုင် ၏။

^၂၄ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း စ ရာ ယ၊ လက် ထောက် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ နှင့် တံ ခါး စောင့် သုံး ယောက် တို့ ကို ခေါ် ဆောင် သွား ၏။ ^၂၅ စစ် သူ ရဲ တို့ ကို ကြီး ကြပ် အုပ် ချုပ် ရ သူ စစ် သူ ကြီး တစ် ဦး၊ မြို့ ထဲ ၌ တွေ့ မိ သော ဘု ရင့် အ တိုင် ပင် ခံ အ မတ် ခု နစ် ဦး၊ ပြည် သား တို့ ထဲ မှ စစ် သား ရှာ ဖွေ စု ဆောင် ပေး ရ သူ စစ် စာ ရေး တော် ကြီး တစ် ဦး၊ မြို့ ထဲ ၌ တွေ့ မိ သော ပြည် သူ ပြည် သား အ ယောက် ခြောက် ဆယ် တို့ ကို လည်း မြို့ ထဲ မှ ခေါ် ယူ သွား လေ ၏။၊ ^၂၆ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ထို သူ တို့ ကို ရိ ဗ လ မြို့ ရှိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။ ^၂၇ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် ထို သူ တို့ ကို ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ တွင် ဒဏ် ခတ် ကွပ် မျက် လေ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် နေ ရင်း ပြည် မှ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ လေ ၏။

^၂၈ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား သော ဂျူး လူ မျိုး အ ရေ အ တွက် ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နန်း စံ ခု နစ် နှစ် တွင် သုံး ထောင် နှစ် ဆယ့် သုံး ယောက်၊ ^၂၉ နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လူ ရှစ် ရာ သုံး ဆယ့် နှစ် ယောက်၊ ^၃၀ နန်း စံ နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် တွင် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဂျူး လူ မျိုး ခု နစ် ရာ လေး ဆယ့် ငါး ယောက်၊ စု စု ပေါင်း လူ လေး ထောင့် ခြောက် ရာ တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား လေ သ တည်း။

^၃၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ဧ ဝိ လ မေ ရော ဒက် မင်း ကြီး နန်း စံ သော ပ ထ မ နှစ်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ပြီး နောက် သုံး ဆယ့် ခု နစ် နှစ် မြောက်၊ ဒွါ ဒ သ မ လ၊ နှစ် ဆယ့် ငါး ရက် နေ့ တွင် ဧ ဝိ လ မေ ရော ဒက် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး ကို ချီး မြှောက် သော အား ဖြင့် အ ကျဉ်း ထောင် မှ လွှတ် ပေး လိုက် ၏။ ^၃၂ သူ့ ကို ကောင်း မွန် စွာ ဆက် ဆံ ပြော ဆို ပြီး သူ ၏ ပလ္လင် ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ အ ခြား ဘု ရင် တို့ ၏ ပလ္လင် ထက် ချီး မြှောက် ထား ၏။ ^၃၃ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး သည် ထောင် အ ဝတ် ကို လဲ ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး နေ့ စဉ် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ စား သောက် ခွင့် ရ ၏။ ^၃၄ သူ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး သူ့ အ ဖို့ စား စ ရိတ်၊ သုံး စ ရိတ် စ သည့် နေ့ စဉ် လို အပ် ချက် ကို သူ အ နိ စ္စ ရောက် သည် အ ထိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ အား ပေး သ နား လေ ၏။

52

¹ Zedekiah was twenty-one years old when he began to reign. He reigned eleven years in Jerusalem. His mother’s name was Hamutal the daughter of Jeremiah of Libnah. ² He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that Jehoiakim had done. ³ For through Yahweh’s anger this happened in Jerusalem and Judah, until he had cast them out from his presence. Zedekiah rebelled against the king of Babylon.

⁴ In the ninth year of his reign, in the tenth month, in the tenth day of the month, Nebuchadnezzar king of Babylon came, he and all his army, against Jerusalem, and encamped against it; and they built forts against it round about. ⁵ So the city was besieged to the eleventh year of King Zedekiah.

⁶ In the fourth month, in the ninth day of the month, the famine was severe in the city, so that there was no bread for the people of the land. ⁷ Then a breach was made in the city, and all the men of war fled, and went out of the city by night by the way of the gate between the two walls, which was by the king’s garden. Now the Chaldeans were against the city all around. The men of war went toward the Arabah,

⁸ but the army of the Chaldeans pursued the king, and overtook Zedekiah in the plains of Jericho; and all his army was scattered from him. ⁹ Then they took the king, and carried him up to the king of Babylon to Riblah in the land of Hamath; and he pronounced judgment on him. ¹⁰ The king of Babylon killed the sons of Zedekiah before his eyes. He also killed all the princes of Judah in Riblah. ¹¹ He put out the eyes of Zedekiah; and the king of Babylon bound him in fetters, and carried him to Babylon, and put him in prison until the day of his death.

¹² Now in the fifth month, in the tenth day of the month, which was the nineteenth year of King Nebuchadnezzar, king of Babylon, Nebuzaradan the captain of the guard, who stood before the king of Babylon, came into Jerusalem. ¹³ He burned Yahweh’s house, and the king’s house; and all the houses of Jerusalem, even every great house, he burned with fire. ¹⁴ All the army of the Chaldeans, who were with the captain of the guard, broke down all the walls of Jerusalem all around. ¹⁵ Then Nebuzaradan the captain of the guard carried away captive of the poorest of the people, and the rest of the people who were left in the city, and those who fell away, who defected to the king of Babylon, and the rest of the multitude. ¹⁶ But Nebuzaradan the captain of the guard left of the poorest of the land to be vineyard keepers and farmers.

¹⁷ The Chaldeans broke the pillars of bronze that were in Yahweh’s house and the bases and the bronze sea that were in Yahweh’s house in pieces, and carried all of their bronze to Babylon. ¹⁸ They also took away the pots, the shovels, the snuffers, the basins, the spoons, and all the vessels of bronze with which they ministered. ¹⁹ The captain of the guard took away the cups, the fire pans, the basins, the pots, the lamp stands, the spoons, and the bowls; that which was of gold, as gold, and that which was of silver, as silver.

²⁰ They took the two pillars, the one sea, and the twelve bronze bulls that were under the bases, which King Solomon had made for Yahweh’s house. The bronze of all these vessels was without weight. ²¹ As for the pillars, the height of the one pillar was eighteen cubits; A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. and a line of twelve cubits encircled it; and its thickness was four fingers. It was hollow. ²² A capital of bronze was on it; and the height of the one capital was five cubits, A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. with network and pomegranates on the capital all around, all of bronze. The second pillar also had the same, with pomegranates. ²³ There were ninety-six pomegranates on the sides; all the pomegranates were one hundred on the network all around.

²⁴ The captain of the guard took Seraiah the chief priest, and Zephaniah the second priest, and the three keepers of the threshold, ²⁵ and out of the city he took an officer who was set over the men of war; and seven men of those who saw the king’s face, who were found in the city; and the scribe of the captain of the army, who mustered the people of the land; and sixty men of the people of the land, who were found in the middle of the city. ²⁶ Nebuzaradan the captain of the guard took them, and brought them to the king of Babylon to Riblah. ²⁷ The king of Babylon struck them, and put them to death at Riblah in the land of Hamath. So Judah was carried away captive out of his land.

²⁸ This is the number of the people whom Nebuchadnezzar carried away captive: in the seventh year, three thousand twenty-three Jews; ²⁹ in the eighteenth year of Nebuchadnezzar, he carried away captive from Jerusalem eight hundred thirty-two persons; ³⁰ in the twenty-third year of Nebuchadnezzar, Nebuzaradan the captain of the guard carried away captive of the Jews seven hundred forty-five people. All the people numbered four thousand six hundred.

³¹ In the thirty-seventh year of the captivity of Jehoiachin king of Judah, in the twelfth month, in the twenty-fifth day of the month, Evilmerodach king of Babylon, in the first year of his reign, lifted up the head of Jehoiachin king of Judah, and released him from prison. ³² He spoke kindly to him, and set his throne above the throne of the kings who were with him in Babylon, ³³ and changed his prison garments. Jehoiachin ate bread before him continually all the days of his life. ³⁴ For his allowance, there was a continual allowance given him by the king of Babylon, every day a portion until the day of his death, all the days of his life.

၅၂

^၁ ဇေ ဒ ကိ သည် အ သက် နှစ် ဆယ့် တစ် နှစ် တွင် နန်း တက် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ လေ ၏။ မယ် တော် ကား လိ ဗ န မြို့ သား ယေ ရ မိ ၏ သ မီး ဟာ မု တ လ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ ထို မင်း သည် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် သူ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကို အ ထံ တော် မှ မ နှင် ထုတ် မီ ယု ဒ ပြည် ၌ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ ၏။ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ကို ပုန် ကန် သ ဖြင့်၊

^၄ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ ကိုး နှစ်၊ ဒ သ မ လ၊ ဆယ် ရက် နေ့ တွင် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး သည် မိ မိ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ စစ် ချီ လာ ၍ မြို့ ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ မြေ က တုတ် ကို ဆောက် ကြ ၏။ ^၅ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် တိုင် အောင် မြို့ ကို ဝိုင်း ထား ကြ ၏။

^၆ ထို နှစ် စ တုတ္ထ လ၊ ကိုး ရက် နေ့ တွင် မြို့ ထဲ ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး ဆိုး ရွား စွာ ဖြစ် သ ဖြင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ စား စ ရာ အ လျှင်း မ ရှိ တော့ ပေ။ ^၇ နောက် ဆုံး ၌ မြို့ ရိုး ကျိုး ပေါက် သွား သ ဖြင့် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ က မြို့ ကို ဝိုင်း ရံ ထား ကြ သော် လည်း စစ် သူ ရဲ တို့ သည် ည အ ချိန် တွင် ဘု ရင့် ဥ ယျာဉ် တော် အ နီး မြို့ ရိုး နှစ် ခု ကြား ရှိ တံ ခါး မှ ထွက် ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း ထွက် ပြေး ကြ ၏။

^၈ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် လည်း ရှင် ဘု ရင် နောက် သို့ လိုက် ကြ ရာ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ကို ဂျေ ရိ ခေါ လွင် ပြင် ၌ မီ လေ ၏။ သူ ၏ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း တ ကွဲ တ ပြား ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၉ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ကို ဖမ်း ဆီး ပြီး ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ရှိ ရာ ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၍ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို စီ ရင် ချက် ချ လေ ၏။ ^၁၀ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ သား တို့ ကို ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ ရှေ့ မှောက် တွင် ပင် သတ် ၏။ ယု ဒ လူ မျိုး အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ရိ ဗ လ မြို့ တွင် သတ် လေ ၏။ ^၁၁ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ မျက် စိ ကို လည်း ဖောက် ထုတ် ၏။ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ကြေး နီ ကြိုး ဖြင့် ချည် နှောင် ကာ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး အ နိစ္စ ရောက် သော နေ့ အ ထိ ထောင် ထဲ ၌ ထည့် ထား ၏။

^၁၂ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ကိုး နှစ်၊ ပဉ္စ မ လ၊ ဆယ် ရက် နေ့ ၌ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ ပါး ၌ ခ စား သော ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၁၃ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် မှ စ ၍ ဘု ရင့် နန်း တော် နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ အိမ် အား လုံး ကို မီး ရှို့ ၏။ မှူး ကြီး မတ် ရာ တို့ ၏ အိမ် အား လုံး ကို လည်း မီး ရှို့ လေ ၏။ ^၁၄ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နှင့် ပါ လာ သော ဒါ လ ဒဲ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ရှိ မြို့ ရိုး တစ် လျှောက် လုံး ကို ဖြို ဖျက် ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ နောက် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဆင်း ရဲ သား များ၊ မြို့ ထဲ ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ များ၊ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ ခို လှုံ လာ သူ များ နှင့် လက် မှု ပ ညာ ရှင် အ ကြွင်း အ ကျန် များ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား လေ ၏။ ^၁၆ သို့ သော် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဆင်း ရဲ သော ပြည် သား အ ချို့ ကို ချန် ထား ၍ စ ပျစ် ခြံ များ၊ လယ် များ တွင် အ လုပ် လုပ် စေ ၏။

^၁၇ ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ တိုင် များ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ ရေ ကန် နှင့် တွန်း လှည်း တို့ ကို ချိုး ဖဲ့ ၍ ကြေး နီ ရှိ သ မျှ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၈ အိုး များ၊ ဂေါ် ပြား များ၊ မီး ညှပ် များ၊ ဇ လုံ များ၊ ခွက် များ နှင့် အ မှု တော် ဆောင် ရွက် ရာ တွင် အ သုံး ပြု သည့် ကြေး နီ တန် ဆာ ပ လာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၉ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် ရွှေ စင်၊ ငွေ စင် ဖြင့် လုပ် ထား သော အင် တုံ များ၊ မီး ကျီး ခံ ဗန်း များ၊ ဇ လုံ များ၊ အိုး များ၊ ဆီ မီး ခုံ များ၊ ခွက် များ၊ ပန်း ကန် လုံး များ ကို လည်း သိမ်း ယူ သွား လေ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ထား သော တိုင် နှစ် တိုင်၊ ရေ ကန် တစ် ကန်၊ ရေ ကန် အောက် ၌ ရှိ သော ကြေး နီ နွား ရုပ် တစ် ဆယ့် နှစ် ရုပ် နှင့် တွန်း လှည်း များ စ သည့် ကြေး နီ တန် ဆာ ပ လာ အား လုံး ၏ အ လေး ချိန် မှာ ချိန် တွယ် ၍ ပင် မ ရ နိုင် ချေ။ ^၂၁ တိုင် တစ် တိုင် စီ ၏ အ မြင့် မှ တစ် ဆယ့် ရှစ် တောင် ၂၇ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၈.၁ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ၏။ တိုင် ၏ လုံး ပတ် မှာ တစ် ဆယ့် နှစ် တောင် ၁၈ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၅.၄ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ၏။ လက် လေး သစ် အ ထူ ရှိ ၍ အ ခေါင်း ပေါက် ပါ ရှိ ၏။ ^၂၂ ထို တိုင် ထိပ် တွင် ကြေး နီ တိုင် အုပ် ပါ ရှိ ၏။ တိုင် အုပ် တစ် ခု ၏ အ မြင့် မှာ ငါး တောင် ၇.၅ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၂.၂၅ မီ တာ ခန့်။ ရှိ ပြီး တိုင် အုပ် ပတ် ပတ် လည် တွင် ကြေး နီ အ တိ ပြီး သော ရာ ဇ မတ် ကွက် နှင့် သ လဲ သီး ပုံ များ လည်း ပါ ရှိ ၏။ ထို နည်း တူ ဒု တိ ယ တိုင် တွင် လည်း သ လဲ သီး ပုံ များ ပါ ရှိ ၏။ ^၂၃ ကွန် ရက် ပုံ ပေါ် မှ သ လဲ သီး ပုံ စု စု ပေါင်း တစ် ရာ အ နက် တစ် ဖက် မှ ကြည့် လျှင် သ လဲ သီး ပုံ ကိုး ဆယ့် ခြောက် လုံး ကို မြင် နိုင် ၏။

^၂၄ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း စ ရာ ယ၊ လက် ထောက် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ နှင့် တံ ခါး စောင့် သုံး ယောက် တို့ ကို ခေါ် ဆောင် သွား ၏။ ^၂၅ စစ် သူ ရဲ တို့ ကို ကြီး ကြပ် အုပ် ချုပ် ရ သူ စစ် သူ ကြီး တစ် ဦး၊ မြို့ ထဲ ၌ တွေ့ မိ သော ဘု ရင့် အ တိုင် ပင် ခံ အ မတ် ခု နစ် ဦး၊ ပြည် သား တို့ ထဲ မှ စစ် သား ရှာ ဖွေ စု ဆောင် ပေး ရ သူ စစ် စာ ရေး တော် ကြီး တစ် ဦး၊ မြို့ ထဲ ၌ တွေ့ မိ သော ပြည် သူ ပြည် သား အ ယောက် ခြောက် ဆယ် တို့ ကို လည်း မြို့ ထဲ မှ ခေါ် ယူ သွား လေ ၏။၊ ^၂၆ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ထို သူ တို့ ကို ရိ ဗ လ မြို့ ရှိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။ ^၂၇ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် ထို သူ တို့ ကို ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ တွင် ဒဏ် ခတ် ကွပ် မျက် လေ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် နေ ရင်း ပြည် မှ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ လေ ၏။

^၂၈ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား သော ဂျူး လူ မျိုး အ ရေ အ တွက် ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး နန်း စံ ခု နစ် နှစ် တွင် သုံး ထောင် နှစ် ဆယ့် သုံး ယောက်၊ ^၂၉ နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ လူ ရှစ် ရာ သုံး ဆယ့် နှစ် ယောက်၊ ^၃၀ နန်း စံ နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် တွင် ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် ဂျူး လူ မျိုး ခု နစ် ရာ လေး ဆယ့် ငါး ယောက်၊ စု စု ပေါင်း လူ လေး ထောင့် ခြောက် ရာ တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား လေ သ တည်း။

^၃၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ဧ ဝိ လ မေ ရော ဒက် မင်း ကြီး နန်း စံ သော ပ ထ မ နှစ်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ပြီး နောက် သုံး ဆယ့် ခု နစ် နှစ် မြောက်၊ ဒွါ ဒ သ မ လ၊ နှစ် ဆယ့် ငါး ရက် နေ့ တွင် ဧ ဝိ လ မေ ရော ဒက် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး ကို ချီး မြှောက် သော အား ဖြင့် အ ကျဉ်း ထောင် မှ လွှတ် ပေး လိုက် ၏။ ^၃၂ သူ့ ကို ကောင်း မွန် စွာ ဆက် ဆံ ပြော ဆို ပြီး သူ ၏ ပလ္လင် ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ အ ခြား ဘု ရင် တို့ ၏ ပလ္လင် ထက် ချီး မြှောက် ထား ၏။ ^၃၃ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ယ ခိမ် မင်း ကြီး သည် ထောင် အ ဝတ် ကို လဲ ၍ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး နေ့ စဉ် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ထံ စား သောက် ခွင့် ရ ၏။ ^၃၄ သူ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး သူ့ အ ဖို့ စား စ ရိတ်၊ သုံး စ ရိတ် စ သည့် နေ့ စဉ် လို အပ် ချက် ကို သူ အ နိ စ္စ ရောက် သည် အ ထိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သူ့ အား ပေး သ နား လေ ၏။

52

¹ Zedekiah was twenty-one years old when he began to reign. He reigned eleven years in Jerusalem. His mother’s name was Hamutal the daughter of Jeremiah of Libnah. ² He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that Jehoiakim had done. ³ For through Yahweh’s anger this happened in Jerusalem and Judah, until he had cast them out from his presence. Zedekiah rebelled against the king of Babylon.

⁴ In the ninth year of his reign, in the tenth month, in the tenth day of the month, Nebuchadnezzar king of Babylon came, he and all his army, against Jerusalem, and encamped against it; and they built forts against it round about. ⁵ So the city was besieged to the eleventh year of King Zedekiah.

⁶ In the fourth month, in the ninth day of the month, the famine was severe in the city, so that there was no bread for the people of the land. ⁷ Then a breach was made in the city, and all the men of war fled, and went out of the city by night by the way of the gate between the two walls, which was by the king’s garden. Now the Chaldeans were against the city all around. The men of war went toward the Arabah,

⁸ but the army of the Chaldeans pursued the king, and overtook Zedekiah in the plains of Jericho; and all his army was scattered from him. ⁹ Then they took the king, and carried him up to the king of Babylon to Riblah in the land of Hamath; and he pronounced judgment on him. ¹⁰ The king of Babylon killed the sons of Zedekiah before his eyes. He also killed all the princes of Judah in Riblah. ¹¹ He put out the eyes of Zedekiah; and the king of Babylon bound him in fetters, and carried him to Babylon, and put him in prison until the day of his death.

¹² Now in the fifth month, in the tenth day of the month, which was the nineteenth year of King Nebuchadnezzar, king of Babylon, Nebuzaradan the captain of the guard, who stood before the king of Babylon, came into Jerusalem. ¹³ He burned Yahweh’s house, and the king’s house; and all the houses of Jerusalem, even every great house, he burned with fire. ¹⁴ All the army of the Chaldeans, who were with the captain of the guard, broke down all the walls of Jerusalem all around. ¹⁵ Then Nebuzaradan the captain of the guard carried away captive of the poorest of the people, and the rest of the people who were left in the city, and those who fell away, who defected to the king of Babylon, and the rest of the multitude. ¹⁶ But Nebuzaradan the captain of the guard left of the poorest of the land to be vineyard keepers and farmers.

¹⁷ The Chaldeans broke the pillars of bronze that were in Yahweh’s house and the bases and the bronze sea that were in Yahweh’s house in pieces, and carried all of their bronze to Babylon. ¹⁸ They also took away the pots, the shovels, the snuffers, the basins, the spoons, and all the vessels of bronze with which they ministered. ¹⁹ The captain of the guard took away the cups, the fire pans, the basins, the pots, the lamp stands, the spoons, and the bowls; that which was of gold, as gold, and that which was of silver, as silver.

²⁰ They took the two pillars, the one sea, and the twelve bronze bulls that were under the bases, which King Solomon had made for Yahweh’s house. The bronze of all these vessels was without weight. ²¹ As for the pillars, the height of the one pillar was eighteen cubits; A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. and a line of twelve cubits encircled it; and its thickness was four fingers. It was hollow. ²² A capital of bronze was on it; and the height of the one capital was five cubits, A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. with network and pomegranates on the capital all around, all of bronze. The second pillar also had the same, with pomegranates. ²³ There were ninety-six pomegranates on the sides; all the pomegranates were one hundred on the network all around.

²⁴ The captain of the guard took Seraiah the chief priest, and Zephaniah the second priest, and the three keepers of the threshold, ²⁵ and out of the city he took an officer who was set over the men of war; and seven men of those who saw the king’s face, who were found in the city; and the scribe of the captain of the army, who mustered the people of the land; and sixty men of the people of the land, who were found in the middle of the city. ²⁶ Nebuzaradan the captain of the guard took them, and brought them to the king of Babylon to Riblah. ²⁷ The king of Babylon struck them, and put them to death at Riblah in the land of Hamath. So Judah was carried away captive out of his land.

²⁸ This is the number of the people whom Nebuchadnezzar carried away captive: in the seventh year, three thousand twenty-three Jews; ²⁹ in the eighteenth year of Nebuchadnezzar, he carried away captive from Jerusalem eight hundred thirty-two persons; ³⁰ in the twenty-third year of Nebuchadnezzar, Nebuzaradan the captain of the guard carried away captive of the Jews seven hundred forty-five people. All the people numbered four thousand six hundred.

³¹ In the thirty-seventh year of the captivity of Jehoiachin king of Judah, in the twelfth month, in the twenty-fifth day of the month, Evilmerodach king of Babylon, in the first year of his reign, lifted up the head of Jehoiachin king of Judah, and released him from prison. ³² He spoke kindly to him, and set his throne above the throne of the kings who were with him in Babylon, ³³ and changed his prison garments. Jehoiachin ate bread before him continually all the days of his life. ³⁴ For his allowance, there was a continual allowance given him by the king of Babylon, every day a portion until the day of his death, all the days of his life.