၃

^၁ တစ် ဖန် ထို သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ သင် တွေ့ ရ သော စာ လိပ် ကို စား လော့။ စား ပြီး လျှင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ သွား ၍ ဟော ပြော လော့” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၂ ငါ လည်း ငါ့ နှုတ် ကို ဖွင့် လိုက် သော အ ခါ သူ သည် ထို စာ လိပ် ကို ငါ့ အား ကျွေး ပြီး၊ ^၃ “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ ပေး သော စာ လိပ် ကို စား ပြီး သင့် ဗိုက် ကို ဖြည့် လော့” ဟု ဆို ၏။ ငါ သည် ထို စာ လိပ် ကို စား သော အ ခါ နှုတ် ၌ ပျား ရည် ကဲ့ သို့ ချို မြိန် ၏။

^၄ ထို့ နောက် သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ့ စ ကား ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ သွား ၍ ပြော ပြ လော့။ ^၅ သင် မ သိ သော ဘာ သာ စ ကား၊ သင် နား မ လည် သော ဘာ သာ စ ကား ကို ပြော ဆို သော လူ မျိုး ထံ သို့ သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ သို့ စေ လွှတ် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၆ သင် နား မ လည် နိုင် သည့် ခက် ခဲ သော စ ကား၊ ထူး ဆန်း သော စ ကား ကို ပြော ဆို သည့် လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ သင့် ကို စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ အ ကယ် ၍ ထို လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် မည် ဆို လျှင် သင့် စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၇ ယ ခု မူ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် လို သော ဆန္ဒ မ ရှိ သော ကြောင့် သင့် စ ကား ကို လည်း နား ထောင် လို သော ဆန္ဒ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ခေါင်း မာ သူ၊ စိတ် နှ လုံး မာ ကျော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၈ သူ တို့ မျက် နှာ မာ ကျော သ ကဲ့ သို့ သင့် မျက် နှာ ကို မာ ကျော စေ မည်။ သူ တို့ ခေါင်း မာ သ ကဲ့ သို့ သင့် ကို ခေါင်း မာ စေ မည်။ ^၉ ကျောက် ချွန် ထက် မာ သော စိန် ကဲ့ သို့ သင့် ကို ခေါင်း မာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် သော် လည်း သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ သူ တို့ မျက် နှာ ထား ကြောင့် မ ထိတ် လန့် နှင့်” ဟု ငါ့ အား မိန့် ဆို ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် ထို သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ ပြော သော စ ကား အ လုံး စုံ ကို နား ထောင် ၍ နှ လုံး သွင်း လော့။ ^၁၁ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော သင့် အ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ သို့ သွား ၍ သူ တို့ နား ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ နား မ ထောင် သည် ဖြစ် စေ ‘ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဤ သို့ မိန့် တော် မူ သည်’ ဟူ ၍ သူ တို့ အား ဆင့် ဆို ရ မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ ကို ချီ မ လိုက် စဉ် တွင် “စံ တော် မူ ရာ အ ရပ် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ သ တည်း” ဟူ သော အ သံ ကို င လျင် လှုပ် သံ ကြီး ကဲ့ သို့ ငါ့ နောက် မှ ကြား ရ ၏။ ^၁၃ သတ္တ ဝါ တို့ ၏ အ တောင် ပံ များ တစ် ခု နှင့် တစ် ခု ထိ ခတ် သော အ သံ၊ သတ္တ ဝါ တို့ အ နား ရှိ ဘီး များ လည် နေ သော အ သံ ကို လည်း င လျင် သံ ကြီး ကဲ့ သို့ ငါ ကြား ရ ၏။ ^၁၄ ထို သို့ ဝိ ညာဉ် တော် က ငါ့ ကို ချီ ဆောင် သွား သော အ ခါ ငါ သည် ပူ ပန် စိတ် လောင် မြိုက် လျက် လိုက် ပါ သွား ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ငါ့ အ ပေါ် အား ကြီး စွာ တည် လျက် ရှိ ၏။ ^၁၅ ငါ သည် ခေ ဗာ မြစ် နား၊ တေ လ ဗိ ဗ မြို့ ရှိ သုံ့ ပန်း တို့ ထံ ပြန် ရောက် လာ ၍ သူ တို့ နေ ထိုင် ရာ မြို့ တွင် ငါ ထိုင် နေ ၏။ ထို နေ ရာ တွင် ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး ထိုင် ၍ မိန်း မော တွေ ဝေ လျက် နေ လေ ၏။

^၁၆ ခု နစ် ရက် လွန် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၁၇ “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ သည် သင့် ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စောင့် ကြည့် သော ကင်း စောင့် အ ဖြစ် ခန့် ထား ပြီ။ ငါ ပြော သော စ ကား ကို ကြား တိုင်း သူ တို့ ကို ပြန် ပြော ရ မည်။

^၁၈ ဆိုး ယုတ် သော သူ အား ‘သင် မု ချ သေ ရ မည်’ ဟု ဆို လျက် နှင့် သူ ၏ ဆိုး ယုတ် ခြင်း လမ်း မှ ပြန် လှည့် ၍ အ သက် ချမ်း သာ ရ ရန် သင် သည် သူ့ ကို သ တိ မ ပေး၊ မ ပြော ပြ ဘဲ နေ လျှင် ထို ဆိုး ယုတ် သော သူ သည် သူ့ အ ပြစ် ကြောင့် သေ ရ မည်။ သို့ သော် သူ့ အ သက် ကို သင့် ထံ မှ ပြန် တောင်း မည်။ ^၁၉ အ ကယ် ၍ ဆိုး ယုတ် သော သူ ကို သင် သ တိ ပေး သော် လည်း သူ သည် ဆိုး ယုတ် သော အ ပြစ် လမ်း မှ ပြန် မ လှည့် လျှင် သူ့ အ ပြစ် အ တွက် သူ သေ ရ မည်။ သင် မူ ကား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။

^၂၀ ထို နည်း တူ ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် ဖောက် ပြန် ၍ မ ကောင်း မှု ကို ပြု လျှင် ငါ သည် သူ့ ရှေ့ ၌ ခ လုတ် တံ သင်း ချ ထား မည်။ သူ သေ ရ မည်။ သူ ဖြောင့် မတ် ခဲ့ သည် များ ကို ပြန် မ အောက် မေ့။ သူ့ အ ပြစ် အ တွက် သူ သေ ရ မည် ဖြစ် သော် လည်း သင် သည် သူ့ ကို သ တိ မ ပေး သော ကြောင့် သူ့ အ သက် ကို သင့် ထံ မှ ပြန် တောင်း မည်။ ^၂၁ အ ကယ် ၍ ဖြောင့် မတ် သော သူ အား အ ပြစ် မ ပြု ရန် သင် သ တိ ပေး သ ဖြင့် သူ သည် အ ပြစ် မ ပြု ဘဲ နေ လျှင် ထို သို့ သ တိ ပေး သည် ကို ခံ ယူ သော ကြောင့် သူ သည် မု ချ အ သက် ရှင် မည်။ သင် သည် လည်း အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၂ ထို အ ရပ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ငါ့ အ ပေါ် ၌ တည် ၍ “လွင် ပြင် သို့ ထ သွား‌ လော့။ ထို နေ ရာ တွင် သင့် ကို ငါ စ ကား ပြော မည်” ဟု မိန့် တော် ၏။ ^၂၃ ငါ သည် လည်း လွင် ပြင် သို့ ထ သွား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း အ သ ရေ တော် သည် ခေ ဗာ မြစ် နား ၌ မြင် ခဲ့ ရ သော ဘုန်း အ သ ရေ တော် ကဲ့ သို့ တည် နေ သည် ကို တွေ့ ရ သ ဖြင့် ငါ ပျပ် ဝပ် လေ ၏။

^၂၄ ထို အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ အ ထဲ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ငါ့ ကို မတ် တတ် ရပ် စေ ပြီး “သင့် အိမ် သို့ ပြန် သွား ၍ ပုန်း နေ လော့။ ^၂၅ အ ချင်း လူ သား၊ သင် သည် ကြိုး နှင့် တုပ် နှောင် ခံ ရ မည် ဖြစ် ၍ လူ တို့ တွင် သင် သွား လာ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၆ သင် ၏ လျှာ ကို အာ ခေါင် ၌ ကပ် စေ မည်။ သင့် ကို ဆွံ့ အ စေ မည်။ သူ တို့ အား ဆုံး မ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် ၏။ ^၂၇ သင် နှင့် ငါ စ ကား ပြော သော အ ခါ သင့် နှုတ် ကို ဖွင့် ပေး မည်။ ထို အ ခါ ‘ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်’ ဟု သူ တို့ အား ပြော ရ မည်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် သော ကြောင့် နား ထောင် လို သော သူ နား ထောင် ပါ စေ။ နား မ ထောင် လို သော သူ လည်း နား မ ထောင် ဘဲ နေ ပါ စေ။

3

¹ He said to me, “Son of man, eat what you find. Eat this scroll, and go, speak to the house of Israel.” ² So I opened my mouth, and he caused me to eat the scroll. ³ He said to me, “Son of man, eat this scroll that I give you and fill your belly and your bowels with it.” Then I ate it. It was as sweet as honey in my mouth.

⁴ He said to me, “Son of man, go to the house of Israel, and speak my words to them. ⁵ For you are not sent to a people of a strange speech and of a hard language, but to the house of Israel— ⁶ not to many peoples of a strange speech and of a hard language, whose words you can’t understand. Surely, if I sent you to them, they would listen to you. ⁷ But the house of Israel will not listen to you, for they will not listen to me; for all the house of Israel are obstinate Literally, have a hard forehead and hard-hearted. ⁸ Behold, I have made your face hard against their faces, and your forehead hard against their foreheads. ⁹ I have made your forehead as a diamond, harder than flint. Don’t be afraid of them, neither be dismayed at their looks, though they are a rebellious house.”

¹⁰ Moreover he said to me, “Son of man, receive in your heart and hear with your ears all my words that I speak to you. ¹¹ Go to them of the captivity, to the children of your people, and speak to them, and tell them, ‘This is what the Lord Yahweh says,’ whether they will hear, or whether they will refuse.”

¹² Then the Spirit lifted me up, and I heard behind me the voice of a great rushing, saying, “Blessed be Yahweh’s glory from his place.” ¹³ I heard the noise of the wings of the living creatures as they touched one another, and the noise of the wheels beside them, even the noise of a great rushing. ¹⁴ So the Spirit lifted me up, and took me away; and I went in bitterness, in the heat of my spirit; and Yahweh’s hand was strong on me. ¹⁵ Then I came to them of the captivity at Tel Aviv who lived by the river Chebar, and to where they lived; and I sat there overwhelmed among them seven days.

¹⁶ At the end of seven days, Yahweh’s word came to me, saying, ¹⁷ “Son of man, I have made you a watchman to the house of Israel. Therefore hear the word from my mouth, and warn them from me.

¹⁸ When I tell the wicked, ‘You will surely die;’ and you give him no warning, nor speak to warn the wicked from his wicked way, to save his life, that wicked man will die in his iniquity; but I will require his blood at your hand. ¹⁹ Yet if you warn the wicked, and he doesn’t turn from his wickedness, nor from his wicked way, he will die in his iniquity; but you have delivered your soul.”

²⁰ “Again, when a righteous man turns from his righteousness and commits iniquity, and I lay a stumbling block before him, he will die. Because you have not given him warning, he will die in his sin, and his righteous deeds which he has done will not be remembered; but I will require his blood at your hand. ²¹ Nevertheless if you warn the righteous man, that the righteous not sin, and he does not sin, he will surely live, because he took warning; and you have delivered your soul.”

²² Yahweh’s hand was there on me; and he said to me, “Arise, go out into the plain, and I will talk with you there.” ²³ Then I arose, and went out into the plain, and behold, Yahweh’s glory stood there, like the glory which I saw by the river Chebar. Then I fell on my face.

²⁴ Then the Spirit entered into me and set me on my feet. He spoke with me, and said to me, “Go, shut yourself inside your house. ²⁵ But you, son of man, behold, they will put ropes on you, and will bind you with them, and you will not go out among them. ²⁶ I will make your tongue stick to the roof of your mouth so that you will be mute and will not be able to correct them, for they are a rebellious house. ²⁷ But when I speak with you, I will open your mouth, and you shall tell them, ‘This is what the Lord Yahweh says.’ He who hears, let him hear; and he who refuses, let him refuse; for they are a rebellious house.”

၃

^၁ တစ် ဖန် ထို သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ သင် တွေ့ ရ သော စာ လိပ် ကို စား လော့။ စား ပြီး လျှင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ သွား ၍ ဟော ပြော လော့” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၂ ငါ လည်း ငါ့ နှုတ် ကို ဖွင့် လိုက် သော အ ခါ သူ သည် ထို စာ လိပ် ကို ငါ့ အား ကျွေး ပြီး၊ ^၃ “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ ပေး သော စာ လိပ် ကို စား ပြီး သင့် ဗိုက် ကို ဖြည့် လော့” ဟု ဆို ၏။ ငါ သည် ထို စာ လိပ် ကို စား သော အ ခါ နှုတ် ၌ ပျား ရည် ကဲ့ သို့ ချို မြိန် ၏။

^၄ ထို့ နောက် သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ့ စ ကား ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ သွား ၍ ပြော ပြ လော့။ ^၅ သင် မ သိ သော ဘာ သာ စ ကား၊ သင် နား မ လည် သော ဘာ သာ စ ကား ကို ပြော ဆို သော လူ မျိုး ထံ သို့ သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ သို့ စေ လွှတ် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၆ သင် နား မ လည် နိုင် သည့် ခက် ခဲ သော စ ကား၊ ထူး ဆန်း သော စ ကား ကို ပြော ဆို သည့် လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ သင့် ကို စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ အ ကယ် ၍ ထို လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် မည် ဆို လျှင် သင့် စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၇ ယ ခု မူ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် လို သော ဆန္ဒ မ ရှိ သော ကြောင့် သင့် စ ကား ကို လည်း နား ထောင် လို သော ဆန္ဒ ရှိ မည် မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ခေါင်း မာ သူ၊ စိတ် နှ လုံး မာ ကျော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၈ သူ တို့ မျက် နှာ မာ ကျော သ ကဲ့ သို့ သင့် မျက် နှာ ကို မာ ကျော စေ မည်။ သူ တို့ ခေါင်း မာ သ ကဲ့ သို့ သင့် ကို ခေါင်း မာ စေ မည်။ ^၉ ကျောက် ချွန် ထက် မာ သော စိန် ကဲ့ သို့ သင့် ကို ခေါင်း မာ စေ မည်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် သော် လည်း သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ သူ တို့ မျက် နှာ ထား ကြောင့် မ ထိတ် လန့် နှင့်” ဟု ငါ့ အား မိန့် ဆို ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် ထို သူ က “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ ပြော သော စ ကား အ လုံး စုံ ကို နား ထောင် ၍ နှ လုံး သွင်း လော့။ ^၁၁ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော သင့် အ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ သို့ သွား ၍ သူ တို့ နား ထောင် သည် ဖြစ် စေ၊ နား မ ထောင် သည် ဖြစ် စေ ‘ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဤ သို့ မိန့် တော် မူ သည်’ ဟူ ၍ သူ တို့ အား ဆင့် ဆို ရ မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ ကို ချီ မ လိုက် စဉ် တွင် “စံ တော် မူ ရာ အ ရပ် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ စေ သ တည်း” ဟူ သော အ သံ ကို င လျင် လှုပ် သံ ကြီး ကဲ့ သို့ ငါ့ နောက် မှ ကြား ရ ၏။ ^၁၃ သတ္တ ဝါ တို့ ၏ အ တောင် ပံ များ တစ် ခု နှင့် တစ် ခု ထိ ခတ် သော အ သံ၊ သတ္တ ဝါ တို့ အ နား ရှိ ဘီး များ လည် နေ သော အ သံ ကို လည်း င လျင် သံ ကြီး ကဲ့ သို့ ငါ ကြား ရ ၏။ ^၁၄ ထို သို့ ဝိ ညာဉ် တော် က ငါ့ ကို ချီ ဆောင် သွား သော အ ခါ ငါ သည် ပူ ပန် စိတ် လောင် မြိုက် လျက် လိုက် ပါ သွား ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ငါ့ အ ပေါ် အား ကြီး စွာ တည် လျက် ရှိ ၏။ ^၁၅ ငါ သည် ခေ ဗာ မြစ် နား၊ တေ လ ဗိ ဗ မြို့ ရှိ သုံ့ ပန်း တို့ ထံ ပြန် ရောက် လာ ၍ သူ တို့ နေ ထိုင် ရာ မြို့ တွင် ငါ ထိုင် နေ ၏။ ထို နေ ရာ တွင် ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး ထိုင် ၍ မိန်း မော တွေ ဝေ လျက် နေ လေ ၏။

^၁၆ ခု နစ် ရက် လွန် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၁၇ “အ ချင်း လူ သား၊ ငါ သည် သင့် ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စောင့် ကြည့် သော ကင်း စောင့် အ ဖြစ် ခန့် ထား ပြီ။ ငါ ပြော သော စ ကား ကို ကြား တိုင်း သူ တို့ ကို ပြန် ပြော ရ မည်။

^၁၈ ဆိုး ယုတ် သော သူ အား ‘သင် မု ချ သေ ရ မည်’ ဟု ဆို လျက် နှင့် သူ ၏ ဆိုး ယုတ် ခြင်း လမ်း မှ ပြန် လှည့် ၍ အ သက် ချမ်း သာ ရ ရန် သင် သည် သူ့ ကို သ တိ မ ပေး၊ မ ပြော ပြ ဘဲ နေ လျှင် ထို ဆိုး ယုတ် သော သူ သည် သူ့ အ ပြစ် ကြောင့် သေ ရ မည်။ သို့ သော် သူ့ အ သက် ကို သင့် ထံ မှ ပြန် တောင်း မည်။ ^၁၉ အ ကယ် ၍ ဆိုး ယုတ် သော သူ ကို သင် သ တိ ပေး သော် လည်း သူ သည် ဆိုး ယုတ် သော အ ပြစ် လမ်း မှ ပြန် မ လှည့် လျှင် သူ့ အ ပြစ် အ တွက် သူ သေ ရ မည်။ သင် မူ ကား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။

^၂၀ ထို နည်း တူ ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် ဖောက် ပြန် ၍ မ ကောင်း မှု ကို ပြု လျှင် ငါ သည် သူ့ ရှေ့ ၌ ခ လုတ် တံ သင်း ချ ထား မည်။ သူ သေ ရ မည်။ သူ ဖြောင့် မတ် ခဲ့ သည် များ ကို ပြန် မ အောက် မေ့။ သူ့ အ ပြစ် အ တွက် သူ သေ ရ မည် ဖြစ် သော် လည်း သင် သည် သူ့ ကို သ တိ မ ပေး သော ကြောင့် သူ့ အ သက် ကို သင့် ထံ မှ ပြန် တောင်း မည်။ ^၂၁ အ ကယ် ၍ ဖြောင့် မတ် သော သူ အား အ ပြစ် မ ပြု ရန် သင် သ တိ ပေး သ ဖြင့် သူ သည် အ ပြစ် မ ပြု ဘဲ နေ လျှင် ထို သို့ သ တိ ပေး သည် ကို ခံ ယူ သော ကြောင့် သူ သည် မု ချ အ သက် ရှင် မည်။ သင် သည် လည်း အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၂ ထို အ ရပ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ငါ့ အ ပေါ် ၌ တည် ၍ “လွင် ပြင် သို့ ထ သွား‌ လော့။ ထို နေ ရာ တွင် သင့် ကို ငါ စ ကား ပြော မည်” ဟု မိန့် တော် ၏။ ^၂၃ ငါ သည် လည်း လွင် ပြင် သို့ ထ သွား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း အ သ ရေ တော် သည် ခေ ဗာ မြစ် နား ၌ မြင် ခဲ့ ရ သော ဘုန်း အ သ ရေ တော် ကဲ့ သို့ တည် နေ သည် ကို တွေ့ ရ သ ဖြင့် ငါ ပျပ် ဝပ် လေ ၏။

^၂၄ ထို အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ငါ့ အ ထဲ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ငါ့ ကို မတ် တတ် ရပ် စေ ပြီး “သင့် အိမ် သို့ ပြန် သွား ၍ ပုန်း နေ လော့။ ^၂၅ အ ချင်း လူ သား၊ သင် သည် ကြိုး နှင့် တုပ် နှောင် ခံ ရ မည် ဖြစ် ၍ လူ တို့ တွင် သင် သွား လာ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၆ သင် ၏ လျှာ ကို အာ ခေါင် ၌ ကပ် စေ မည်။ သင့် ကို ဆွံ့ အ စေ မည်။ သူ တို့ အား ဆုံး မ နိုင် တော့ မည် မ ဟုတ်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် ၏။ ^၂၇ သင် နှင့် ငါ စ ကား ပြော သော အ ခါ သင့် နှုတ် ကို ဖွင့် ပေး မည်။ ထို အ ခါ ‘ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်’ ဟု သူ တို့ အား ပြော ရ မည်။ သူ တို့ သည် ပုန် ကန် တတ် သော အ မျိုး ဖြစ် သော ကြောင့် နား ထောင် လို သော သူ နား ထောင် ပါ စေ။ နား မ ထောင် လို သော သူ လည်း နား မ ထောင် ဘဲ နေ ပါ စေ။

3

¹ He said to me, “Son of man, eat what you find. Eat this scroll, and go, speak to the house of Israel.” ² So I opened my mouth, and he caused me to eat the scroll. ³ He said to me, “Son of man, eat this scroll that I give you and fill your belly and your bowels with it.” Then I ate it. It was as sweet as honey in my mouth.

⁴ He said to me, “Son of man, go to the house of Israel, and speak my words to them. ⁵ For you are not sent to a people of a strange speech and of a hard language, but to the house of Israel— ⁶ not to many peoples of a strange speech and of a hard language, whose words you can’t understand. Surely, if I sent you to them, they would listen to you. ⁷ But the house of Israel will not listen to you, for they will not listen to me; for all the house of Israel are obstinate Literally, have a hard forehead and hard-hearted. ⁸ Behold, I have made your face hard against their faces, and your forehead hard against their foreheads. ⁹ I have made your forehead as a diamond, harder than flint. Don’t be afraid of them, neither be dismayed at their looks, though they are a rebellious house.”

¹⁰ Moreover he said to me, “Son of man, receive in your heart and hear with your ears all my words that I speak to you. ¹¹ Go to them of the captivity, to the children of your people, and speak to them, and tell them, ‘This is what the Lord Yahweh says,’ whether they will hear, or whether they will refuse.”

¹² Then the Spirit lifted me up, and I heard behind me the voice of a great rushing, saying, “Blessed be Yahweh’s glory from his place.” ¹³ I heard the noise of the wings of the living creatures as they touched one another, and the noise of the wheels beside them, even the noise of a great rushing. ¹⁴ So the Spirit lifted me up, and took me away; and I went in bitterness, in the heat of my spirit; and Yahweh’s hand was strong on me. ¹⁵ Then I came to them of the captivity at Tel Aviv who lived by the river Chebar, and to where they lived; and I sat there overwhelmed among them seven days.

¹⁶ At the end of seven days, Yahweh’s word came to me, saying, ¹⁷ “Son of man, I have made you a watchman to the house of Israel. Therefore hear the word from my mouth, and warn them from me.

¹⁸ When I tell the wicked, ‘You will surely die;’ and you give him no warning, nor speak to warn the wicked from his wicked way, to save his life, that wicked man will die in his iniquity; but I will require his blood at your hand. ¹⁹ Yet if you warn the wicked, and he doesn’t turn from his wickedness, nor from his wicked way, he will die in his iniquity; but you have delivered your soul.”

²⁰ “Again, when a righteous man turns from his righteousness and commits iniquity, and I lay a stumbling block before him, he will die. Because you have not given him warning, he will die in his sin, and his righteous deeds which he has done will not be remembered; but I will require his blood at your hand. ²¹ Nevertheless if you warn the righteous man, that the righteous not sin, and he does not sin, he will surely live, because he took warning; and you have delivered your soul.”

²² Yahweh’s hand was there on me; and he said to me, “Arise, go out into the plain, and I will talk with you there.” ²³ Then I arose, and went out into the plain, and behold, Yahweh’s glory stood there, like the glory which I saw by the river Chebar. Then I fell on my face.

²⁴ Then the Spirit entered into me and set me on my feet. He spoke with me, and said to me, “Go, shut yourself inside your house. ²⁵ But you, son of man, behold, they will put ropes on you, and will bind you with them, and you will not go out among them. ²⁶ I will make your tongue stick to the roof of your mouth so that you will be mute and will not be able to correct them, for they are a rebellious house. ²⁷ But when I speak with you, I will open your mouth, and you shall tell them, ‘This is what the Lord Yahweh says.’ He who hears, let him hear; and he who refuses, let him refuse; for they are a rebellious house.”