၂၆

^၁ ယေ ရှု သည် ဤ တ ရား စ ကား အား လုံး တို့ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ အား၊ ^၂ “ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကျ ရောက် ရန် နှစ် ရက် သာ လို တော့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ထို အ ခါ လူ့ သား ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ထို အ ချိန် တွင် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ' ပါ သည်။ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ သည် က ယာ ဖ ဟု ခေါ် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ ခြံ ဝင်း ထဲ ၌ စု ဝေး လျက်၊ ^၄ ယေ ရှု ကို ပ ရိ ယာယ် အား ဖြင့် ဖမ်း ဆီး ၍ သတ် ဖြတ် ရန် တိုင် ပင် ကြ ၏။ ^၅ သို့ သော် သူ တို့ က “လူ ထု ကြား ထဲ တွင် ရုန်း ရင် ဆန် ခတ် ဖြစ် မည် ကို စိုး ရိမ် ရ သည် ဖြစ် ၍ ပွဲ တော် အ တွင်း မ ဖမ်း ကြ နှင့်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၆ ဗေ သ နိ ရွာ တွင် အ နာ ကြီး ရော ဂါ သည် ရှိ မုန် ၏ အိမ် ၌ ယေ ရှု ရှိ တော် မူ စဉ်၊ ^၇ အ လွန် တန် ဖိုး ကြီး သော ဆီ မွှေး ထည့် ထား သည့် ကျောက် ဖြူ ဘူး ပါ သော အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော ကိုယ် တော် ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ ထို ဆီ မွှေး ကို သွန်း လောင်း လေ ၏။ ^၈ တ ပည့် တော် တို့ သည် ထို အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် လျှင် စိတ် ဆိုး လျက် “အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ဖြုန်း တီး ရ သ နည်း။ ^၉ ဤ ဆီ မွှေး ကို အ ဖိုး များ စွာ နှင့် ရောင်း ၍ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ပေး ကမ်း နိုင် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၀ ယေ ရှု သည် သိ တော် မူ ၍ “ဤ အ မျိုး သ မီး ကို အ ဘယ် ကြောင့် နှောင့် ယှက် ကြ သ နည်း။ အ မှန် စင် စစ် သူ သည် ငါ့ အ တွက် ကောင်း ‌သော အ မှု ကို ပြု လေ ပြီ။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား ဆင်း ရဲ သား တို့ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ အ စဉ် ရှိ ကြ ၏။ ငါ မူ ကား သင် တို့ နှင့် အ တူ အ စဉ် ရှိ သည် မ ဟုတ်။ ^၁၂ ဤ အ မျိုး သ မီး သည် ဆီ မွှေး ကို ငါ့ ကိုယ် ပေါ် ၌ သွန်း လောင်း ခဲ့ ခြင်း မှာ ငါ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ရန် ပြင် ဆင် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၃ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ကမ္ဘာ တစ် ဝန်း လုံး တွင် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော သည့် နေ ရာ တိုင်း ၌ ဤ အ မျိုး သ မီး ပြု ခဲ့ သော အ မှု အ ရာ ကို လည်း သူ ၏ အ မှတ် တ ရ အ ဖြစ် ပြော ကြား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သော ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ ထံ သို့ သွား ၍၊ ^၁၅ “ယေ ရှု ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် နှံ လျှင် သင် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အား ငွေ မည် မျှ ပေး မည် နည်း” ဟု ဆို သော် သူ တို့ သည် ယု ဒ အား ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို သတ် မှတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ယု ဒ သည် ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ ရန် အ ခွင့် ကောင်း ကို ရှာ ကြံ လျက် နေ ၏။

^၁၇ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ၏ ပ ထ မ နေ့ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “ပ သ ခါ ပွဲ တော် ည စာ ကို ကိုယ် တော် သုံး ဆောင် ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ အား မည် သည့် နေ ရာ ၌ ပြင် ဆင် စေ လို ပါ သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၁၈ ကိုယ် တော် က လည်း “မြို့ ထဲ သို့ သွား ၍ တစ် ယောက် သော သူ အား ‘ငါ ၏ အ ချိန် နီး ပြီ။ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို သင့် ထံ ၌ ငါ ၏ တ ပည့် များ နှင့် အ တူ ကျင်း ပ မည်’ ဟူ ၍ ဆ ရာ က မှာ လိုက် သည် ဟု ထို သူ အား ပြော ကြ လော့” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် တ ပည့် တော် တို့ သည် မိ မိ တို့ အား ယေ ရှု မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ဆောင် ရွက် ကြ ပြီး ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။

^၂၀ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ၏။

^၂၁ သူ တို့ သည် စား လျက် နေ ကြ စဉ် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သင် တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ သည် အ လွန် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကြ လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် လော” ဟု ကိုယ် တော် အား တစ် ဦး ပြီး တစ် ဦး မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၂၃ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ နှင့် အ တူ တစ် ပန်း ကန် ထဲ တွင် လက် နှိုက် သော သူ သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်။ ^၂၄ လူ့ သား သည် မိ မိ နှင့် ပတ် သက် ၍ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း သွား ရ မည် မှန် ၏။ သို့ သော် လူ့ သား ကို အပ် နှံ သော သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ထို သူ သည် မ မွေး ဖွား လာ ခဲ့ လျှင် သူ့ အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ပေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ တော့ မည့် ယု ဒ က “ရဗ္ဗိ၊ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ အ ကျွန်ုပ် လော” ဟု မေး လျှောက် သော် ကိုယ် တော် က “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၆ ထို့ နောက် သူ တို့ စား လျက် နေ ကြ စဉ် ယေ ရှု သည် မုန့် ကို ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး လျက် “ယူ ၍ စား ကြ လော့။ ဤ မုန့် ကား ငါ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ခွက် ကို လည်း ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် သူ တို့ အား ပေး လျက် “သင် တို့ အား လုံး ဤ ခွက် ကို သောက် ကြ လော့။ ^၂၈ ဤ သည် ကား အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး အ တွက် လူ များ စွာ အ ဖို့ သွန်း လောင်း သည့် ပ ဋိ ညာဉ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပ ဋိ ညာဉ် သစ်'။ နှင့် ဆိုင် သော ငါ ၏ သွေး ဖြစ် ၏။ ^၂၉ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ငါ့ ခ မည်း တော် ၏ နိုင် ငံ တော် ၌ သင် တို့ နှင့် အ တူ အ သစ် ပြန် သောက် မည့် ထို နေ့ ရက် တိုင် အောင် ယ ခု မှ စ ၍ စ ပျစ် သီး မှ ဖြစ် သော ဤ အ ရည် ကို ငါ လုံး ဝ သောက် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ချီး မွမ်း သီ ချင်း သီ ဆို ပြီး မှ သံ လွင် တောင် သို့ ထွက်သွား ကြ ၏။

^၃၁ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “‘ငါ သည် သိုး ထိန်း ကို ခုတ် သတ် သ ဖြင့် သိုး အုပ် သည် ကွဲ လွင့် သွား ရ လိမ့် မည်’ ဇာ ၁၃:၇။ ဟု ကျမ်း စာ ၌ ရေး ထား သည် ဖြစ် ၍ ဤ ည ၌ သင် တို့ အား လုံး သည် ငါ့ ကြောင့် စိတ် ပျက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၂ သို့ သော် ငါ သည် ထ မြောက် ပြီး နောက် ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ သင် တို့ ထက် အ လျင် ဦး စွာ သွား နှင့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ကိုယ် တော် ကြောင့် အား လုံး စိတ် ပျက် ကြ လျှင် လည်း အ ကျွန်ုပ် သည် မည် သည့် အ ခါ မျှ စိတ် ပျက် မည် မ ဟုတ် ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု က လည်း “သင့် အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဤ ည တွင် ပင် ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၅ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ သေ ရ လျှင် ပင် ကိုယ် တော် ကို လုံး ဝ မ ငြင်း ပယ် ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ တ ပည့် တော် အား လုံး တို့ သည် လည်း ထို နည်း တူ လျှောက် ကြ ၏။

^၃၆ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် သူ တို့ နှင့် အ တူ ဂေ သ ရှေ မန် ဟု ခေါ် သော အ ရပ် သို့ ရောက် တော် မူ ၏။ ကိုယ် ‌တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ အား “ငါ သည် ထို နေ ရာ သို့ သွား ၍ ဆု တောင်း စဉ် ဤ ‌နေ ရာ ၌ ထိုင် နေ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ ^၃၇ ပေ တ ရု နှင့် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား နှစ် ယောက် တို့ ကို ခေါ် သွား တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဝမ်း နည်း ခြင်း နှင့် စိတ် ပူ ပန် ခြင်း ရှိ သ ဖြင့်၊

^၃၈ “ငါ ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် သေ လု မ တတ် အ လွန် ဝမ်း နည်း ခြင်း ရှိ ၏။ ဤ နေ ရာ ၌ နေ ၍ ငါ နှင့် အ တူ သ တိ နှင့် စောင့် နေ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၉ ထို့ နောက် ရှေ့ သို့ အ နည်း ငယ် ကြွ တော် မူ ပြီး ပျပ် ဝပ် လျက် “အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဖ၊ ဖြစ် နိုင် လျှင် ဤ ခွက် ကို အ ကျွန်ုပ် ထံ မှ လွန် သွား စေ တော် မူ ပါ။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ လို အ တိုင်း မ ဟုတ် ဘဲ ကိုယ် တော် ၏ အ လို တော် အ တိုင်း ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ” ဟု ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၀ ထို့ နောက် တ ပည့် တော် တို့ ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ အိပ် ပျော် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ တော် မူ လျှင် ‌ပေ တ ရု အား “သင် တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ ငါ နှင့် အ တူ သ တိ နှင့် မ စောင့် နိုင် ကြ သ လော။ ^၄၁ ဖြား ယောင်း သွေး ဆောင် ရာ ထဲ သို့ မ ကျ ရောက် စေ ရန် သ တိ နှင့် စောင့် နေ လျက် ဆု တောင်း ကြ လော့။ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် ထက် သန် သော် လည်း ကိုယ် ကာ ယ မူ ကား အား နည်း ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၂ တစ် ဖန် ဒု တိ ယ အ ကြိမ် ထွက် သွား ၍ “အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဖ၊ ဤ ခွက် ကို အ ကျွန်ုပ် မ သောက် ဘဲ လွန် သွား ရန် မ ဖြစ် နိုင် ပါ က ကိုယ် တော် ၏ အ လို တော် အ တိုင်း ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ” ဟု ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၃ ထို့ နောက် တစ် ဖန် ပြန် လာ ၍ တ ပည့် တော် တို့ သည် မျက် စိ လေး လံ သ ဖြင့် အိပ် ပျော် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ လျှင်၊ ^၄၄ သူ တို့ ကို ထား ခဲ့ ၍ တစ် ဖန် ကြွ သွား လျက် အ ထက် က တောင်း လျှောက် ခဲ့ သည့် အ တိုင်း တ တိ ယ အ ကြိမ် ထပ် ၍ ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၅ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ “ယ ခု တိုင် အောင် အိပ် ပျော် လျက် အ နား ယူ နေ ကြ သ လော။ ကြည့် ရှု လော့။ အ ချိန် ‌ရောက် လာ ပြီ။ လူ့ သား သည် အ ပြစ် သား တို့ ၏ လက် သို့ အပ် နှံ ခြင်း ခံ ရ တော့ မည်။ ^၄၆ ထ ကြ။ သွား ကြ စို့။ ငါ့ ကို အပ် နှံ မည့် သူ ရောက် လာ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၇ ထို သို့ ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ စဉ် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သော ယု ဒ သည် ရောက် လာ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ က စေ လွှတ် လိုက် သည့် များ စွာ သော လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် လည်း တုတ်၊ ဓား များ ကိုင် ဆောင် လျက် သူ နှင့် အ တူ ပါ လာ ၏။

^၄၈ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သော သူ က “ငါ နမ်း သော သူ သည် ထို သူ ပင် ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ဖမ်း ဆီး ကြ လော့” ဟု ဆို လျက် အ ချက် ပြ အ မှတ် အ သား ကို သူ တို့ အား ပေး ထား ၏။ ^၄၉ ထို ကြောင့် သူ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချက် ချင်း ချဉ်း ကပ် ၍ “မင်္ဂ လာ ပါ၊ ရဗ္ဗိ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ ” ဟု ဆို လျက် ကိုယ် တော် ကို နမ်း လေ ၏။ ^၅၀ ယေ ရှု က လည်း “အ ဆွေ၊ သင် လာ သည့် အ ကြောင်း ကိစ္စ ကို ဆောင် ရွက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ လူ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ယေ ရှု ကို ဖမ်း ဆီး ချုပ် ကိုင် ထား ကြ ၏။

^၅၁ ထို စဉ် ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး သည် လက် ကို ဆန့် ၍ မိ မိ ၏ ဓား ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ အ စေ အ ပါး တစ် ဦး ကို ခုတ် သ ဖြင့် ထို သူ ၏ နား ရွက် ပြတ် သွား လေ ၏။ ^၅၂ ယေ ရှု က လည်း ထို သူ အား “သင် ၏ ဓား ကို သူ့ နေ ရာ ၌ ပြန် ထား လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ဓား ကိုင် သော သူ အား လုံး တို့ သည် ဓား ဖြင့် ပျက် စီး ရ လိမ့် မည်။ ^၅၃ ယ ခု ပင် တစ် ဆယ့် နှစ် တပ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် ဆယ့် နှစ် လေ ဂေါင်'။ (လေ ဂေါင် = စစ် သည် ၆၀၀၀ ပါ ဝင် သော ရော မ တပ် တစ် တပ်။) ထက် များ ပြား သော ကောင်း ကင် တ မန် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် တော် မူ မည့် အ ကြောင်း ခ မည်း တော် ထံ သို့ ငါ မ တောင်း နိုင် ဟု သင် ထင် သ လော။ ^၅၄ သို့ ဖြစ် လျှင် ဤ သို့ ဖြစ် ရ မည် ဟု ဆို ထား သော ကျမ်း ချက် များ သည် မည် သို့ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် နိုင် မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၅ ထို အ ချိန် တွင် ယေ ရှု သည် လူ အ စု အ ဝေး တို့ အား “သင် တို့ သည် ဓား ပြ ကို ဖမ်း သ ကဲ့ သို့ တုတ်၊ ဓား များ ကိုင် ဆောင် လျက် ငါ့ ကို ဖမ်း ဆီး ရန် လာ ကြ သ လော။ ငါ သည် နေ့ တိုင်း ဗိ မာန် တော် ၌ ထိုင် လျက် သွန် သင် နေ ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မ ဖမ်း ဆီး ကြ။ ^၅၆ သို့ သော် ဤ အ မှု အ ရာ အား လုံး ဖြစ် ပျက် ရ ခြင်း မှာ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ‌ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ တ ပည့် တော် အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စွန့် ခွာ ၍ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၅၇ ယေ ရှု ကို ဖမ်း ဆီး သော သူ တို့ သည် ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ စု ဝေး ရာ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် မင်း က ယာ ဖ ထံ သို့ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၅၈ ပေ တ ရု သည် လည်း ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ ခြံ ဝင်း အ ထိ ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ မ လှမ်း မ ကမ်း မှ လိုက် သွား ကာ နောက် ဆုံး မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ မြင် ရန် အ ထဲ သို့ ဝင် ၍ အ စောင့် တပ် သား များ နှင့် အ တူ ထိုင် နေ ၏။

^၅၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ' ပါ သည်။ တ ရား လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် အား လုံး သည် ယေ ရှု ကို ‌သေ ဒဏ် ချ မှတ် နိုင် ရန် ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် ထွက် ဆို မည့် မ မှန် သော သက် သေ ကို ရှာ ကြ ၏။ ^၆၀ မ မှန် သော သက် သေ ထွက် ဆို သူ များ စွာ လာ ကြ သော် လည်း မည် သည့် အ ထောက် အ ထား မျှ မ တွေ့ ရ ကြ။ နောက် ဆုံး တွင် လူ နှစ် ဦး အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ မှန် သော သက် သေ နှစ် ဦး'။ သည် လာ ၍၊ ^၆၁ “ဤ သူ က ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ‌ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း ပြန် လည် တည် ဆောက် နိုင် သည်’ ဟု ပြော ပါ သည်” ဟူ ၍ ထွက် ဆို ကြ ၏။

^၆၂ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း သည် ထ ၍ “သင် သည် တစ် ခွန်း မျှ မ ဖြေ ဘဲ နေ သ လော။ ဤ သူ တို့ သည် သင့် တစ် ဖက် ၌ သက် သေ ခံ ကြ သည် မှာ မည် သို့ နည်း” ဟု ကိုယ် တော် အား မေး လေ ၏။ ^၆၃ သို့ သော် ယေ ရှု သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် မင်း က လည်း “သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ခ ရစ် တော် ဟုတ်၊ မ ဟုတ် ငါ တို့ အား ပြော ရန် အ သက် ရှင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ နာ မ တော် ကို တိုင် တည် ၍ သင့် အား ငါ အ မိန့် ပေး ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၆၄ ယေ ရှု က “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း။ ထို့ ပြင် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ နောင် တွင် လူ့ သား သည် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော အ ရှင် ၏ လက် ယာ ဘက် ၌ ထိုင် ၍ ကောင်း ကင် မိုး တိမ် များ စီး လျက် ကြွ လာ သည် ကို သင် တို့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၆၅ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း သည် မိ မိ ၏ ဝတ် ရုံ ကို ဆုတ် ဖြဲ လျက် “သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို လေ ပြီ။ နောက် ထပ် မည် သည့် သက် သေ များ လို သေး သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် အား စော် ကား ပြော ဆို သော စ ကား ကို ယ ခု ပင် သင် တို့ ကြား ရ ကြ ပြီ။ ^၆၆ သင် တို့ မည် သို့ ထင် မြင် ကြ သ နည်း” ဟု ဆို သော် သူ တို့ က “သူ သည် သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၆၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး လျက် ကိုယ် တော် ကို ထိုး နှက် ကြ ၏။ အ ချို့ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ရိုက် ပုတ် လျက်၊ ^၆၈ “အ ချင်း ခ ရစ် တော်၊ သင့် ကို ရိုက် သော သူ သည် မည် သူ ဖြစ် သည် ကို ဟော ကြည့် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၆၉ ပေ တ ရု မူ ကား အိမ် အ ပြင် ခြံ ဝင်း အ တွင်း ၌ ထိုင် နေ ၏။ ထို အ ခါ အ စေ ခံ မိန်း မ တစ် ယောက် သည် သူ့ ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “သင် သည် လည်း ဂါ လိ လဲ နယ် သား ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၇၀ သို့ သော် ပေ တ ရု က “သင် ပြော နေ သည့် အ ရာ ကို ငါ မ သိ” ဟု အား လုံး ရှေ့ တွင် ငြင်း ဆို လေ ၏။ ^၇၁ ထို့ နောက် ဝင်း တံ ခါး ဘက် သို့ ထွက် သွား ရာ အ ခြား အ စေ ခံ မိန်း မ တစ် ယောက် သည် သူ့ ကို တွေ့ သ ဖြင့် ထို နေ ရာ ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား “ဤ သူ သည် နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၇၂ ပေ တ ရု က လည်း “ထို လူ ကို ငါ မ သိ” ဟု တစ် ဖန် ကျိန် တွယ် လျက် ငြင်း ဆို လေ ၏။

^၇၃ ထို့ နောက် ခ ဏ ကြာ လျှင် အ နီး တွင် ရပ် နေ သော သူ တို့ သည် ပေ တ ရု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “အ မှန် စင် စစ် သင် သည် လည်း ထို သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ဖြစ် သည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် ၏ ပြော ဆို ပုံ သည် သင့် ကို သိ သာ ထင် ရှား စေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၇၄ ပေ တ ရု က လည်း “ထို သူ ကို ငါ မ သိ” ဟု တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို သည် နှင့် ချက် ချင်း ကြက် တွန် လေ ၏။ ^၇၅ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် “ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည်” ဟု ယေ ရှု မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား ကို သ တိ ရ သ ဖြင့် အ ပြင် သို့ ထွက် ၍ သည်း ထန် စွာ ငို ကြွေး လေ ၏။

26

¹ When Jesus had finished all these words, he said to his disciples, ² “You know that after two days the Passover is coming, and the Son of Man will be delivered up to be crucified.”

³ Then the chief priests, the scribes, and the elders of the people were gathered together in the court of the high priest, who was called Caiaphas. ⁴ They took counsel together that they might take Jesus by deceit and kill him. ⁵ But they said, “Not during the feast, lest a riot occur among the people.”

⁶ Now when Jesus was in Bethany, in the house of Simon the leper, ⁷ a woman came to him having an alabaster jar of very expensive ointment, and she poured it on his head as he sat at the table. ⁸ But when his disciples saw this, they were indignant, saying, “Why this waste? ⁹ For this ointment might have been sold for much and given to the poor.”

¹⁰ However, knowing this, Jesus said to them, “Why do you trouble the woman? She has done a good work for me. ¹¹ For you always have the poor with you, but you don’t always have me. ¹² For in pouring this ointment on my body, she did it to prepare me for burial. ¹³ Most certainly I tell you, wherever this Good News is preached in the whole world, what this woman has done will also be spoken of as a memorial of her.”

¹⁴ Then one of the twelve, who was called Judas Iscariot, went to the chief priests ¹⁵ and said, “What are you willing to give me if I deliver him to you?” So they weighed out for him thirty pieces of silver. ¹⁶ From that time he sought opportunity to betray him.

¹⁷ Now on the first day of unleavened bread, the disciples came to Jesus, saying to him, “Where do you want us to prepare for you to eat the Passover?” ¹⁸ He said, “Go into the city to a certain person, and tell him, ‘The Teacher says, “My time is at hand. I will keep the Passover at your house with my disciples.” ’ ” ¹⁹ The disciples did as Jesus commanded them, and they prepared the Passover.

²⁰ Now when evening had come, he was reclining at the table with the twelve disciples.

²¹ As they were eating, he said, “Most certainly I tell you that one of you will betray me.” ²² They were exceedingly sorrowful, and each began to ask him, “It isn’t me, is it, Lord?” ²³ He answered, “He who dipped his hand with me in the dish will betray me. ²⁴ The Son of Man goes even as it is written of him, but woe to that man through whom the Son of Man is betrayed! It would be better for that man if he had not been born.” ²⁵ Judas, who betrayed him, answered, “It isn’t me, is it, Rabbi?” He said to him, “You said it.”

²⁶ As they were eating, Jesus took bread, gave thanks for TR reads 'blessed' instead of 'gave thanks for' it, and broke it. He gave to the disciples and said, “Take, eat; this is my body.” ²⁷ He took the cup, gave thanks, and gave to them, saying, “All of you drink it, ²⁸ for this is my blood of the new covenant, which is poured out for many for the remission of sins. ²⁹ But I tell you that I will not drink of this fruit of the vine from now on, until that day when I drink it anew with you in my Father’s Kingdom.”

³⁰ When they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.

³¹ Then Jesus said to them, “All of you will be made to stumble because of me tonight, for it is written, ‘I will strike the shepherd, and the sheep of the flock will be scattered.’ Zechariah 13:7 ³² But after I am raised up, I will go before you into Galilee.” ³³ But Peter answered him, “Even if all will be made to stumble because of you, I will never be made to stumble.” ³⁴ Jesus said to him, “Most certainly I tell you that tonight, before the rooster crows, you will deny me three times.” ³⁵ Peter said to him, “Even if I must die with you, I will not deny you.” All of the disciples also said likewise.

³⁶ Then Jesus came with them to a place called Gethsemane, and said to his disciples, “Sit here, while I go there and pray.” ³⁷ He took with him Peter and the two sons of Zebedee, and began to be sorrowful and severely troubled.

³⁸ Then he said to them, “My soul is exceedingly sorrowful, even to death. Stay here and watch with me.” ³⁹ He went forward a little, fell on his face, and prayed, saying, “My Father, if it is possible, let this cup pass away from me; nevertheless, not what I desire, but what you desire.”

⁴⁰ He came to the disciples and found them sleeping, and said to Peter, “What, couldn’t you watch with me for one hour? ⁴¹ Watch and pray, that you don’t enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.” ⁴² Again, a second time he went away and prayed, saying, “My Father, if this cup can’t pass away from me unless I drink it, your desire be done.”

⁴³ He came again and found them sleeping, for their eyes were heavy. ⁴⁴ He left them again, went away, and prayed a third time, saying the same words.

⁴⁵ Then he came to his disciples and said to them, “Are you still sleeping and resting? Behold, the hour is at hand, and the Son of Man is betrayed into the hands of sinners. ⁴⁶ Arise, let’s be going. Behold, he who betrays me is at hand.” ⁴⁷ While he was still speaking, behold, Judas, one of the twelve, came, and with him a great multitude with swords and clubs, from the chief priests and elders of the people.

⁴⁸ Now he who betrayed him had given them a sign, saying, “Whoever I kiss, he is the one. Seize him.” ⁴⁹ Immediately he came to Jesus, and said, “Greetings, Rabbi!” and kissed him. ⁵⁰ Jesus said to him, “Friend, why are you here?” Then they came and laid hands on Jesus, and took him.

⁵¹ Behold, one of those who were with Jesus stretched out his hand and drew his sword, and struck the servant of the high priest, and cut off his ear. ⁵² Then Jesus said to him, “Put your sword back into its place, for all those who take the sword will die by the sword. ⁵³ Or do you think that I couldn’t ask my Father, and he would even now send me more than twelve legions of angels? ⁵⁴ How then would the Scriptures be fulfilled that it must be so?”

⁵⁵ In that hour Jesus said to the multitudes, “Have you come out as against a robber with swords and clubs to seize me? I sat daily in the temple teaching, and you didn’t arrest me. ⁵⁶ But all this has happened that the Scriptures of the prophets might be fulfilled.” Then all the disciples left him and fled. ⁵⁷ Those who had taken Jesus led him away to Caiaphas the high priest, where the scribes and the elders were gathered together.

⁵⁸ But Peter followed him from a distance to the court of the high priest, and entered in and sat with the officers, to see the end.

⁵⁹ Now the chief priests, the elders, and the whole council sought false testimony against Jesus, that they might put him to death, ⁶⁰ and they found none. Even though many false witnesses came forward, they found none. But at last two false witnesses came forward ⁶¹ and said, “This man said, ‘I am able to destroy the temple of God, and to build it in three days.’ ”

⁶² The high priest stood up and said to him, “Have you no answer? What is this that these testify against you?” ⁶³ But Jesus stayed silent. The high priest answered him, “I adjure you by the living God that you tell us whether you are the Christ, the Son of God.” ⁶⁴ Jesus said to him, “You have said so. Nevertheless, I tell you, after this you will see the Son of Man sitting at the right hand of Power, and coming on the clouds of the sky.”

⁶⁵ Then the high priest tore his clothing, saying, “He has spoken blasphemy! Why do we need any more witnesses? Behold, now you have heard his blasphemy. ⁶⁶ What do you think?” They answered, “He is worthy of death!” ⁶⁷ Then they spat in his face and beat him with their fists, and some slapped him, ⁶⁸ saying, “Prophesy to us, you Christ! Who hit you?”

⁶⁹ Now Peter was sitting outside in the court, and a maid came to him, saying, “You were also with Jesus, the Galilean!” ⁷⁰ But he denied it before them all, saying, “I don’t know what you are talking about.” ⁷¹ When he had gone out onto the porch, someone else saw him and said to those who were there, “This man also was with Jesus of Nazareth.” ⁷² Again he denied it with an oath, “I don’t know the man.”

⁷³ After a little while those who stood by came and said to Peter, “Surely you are also one of them, for your speech makes you known.” ⁷⁴ Then he began to curse and to swear, “I don’t know the man!” Immediately the rooster crowed. ⁷⁵ Peter remembered the word which Jesus had said to him, “Before the rooster crows, you will deny me three times.” Then he went out and wept bitterly.

၂၆

^၁ ယေ ရှု သည် ဤ တ ရား စ ကား အား လုံး တို့ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ အား၊ ^၂ “ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကျ ရောက် ရန် နှစ် ရက် သာ လို တော့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ထို အ ခါ လူ့ သား ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ထို အ ချိန် တွင် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ' ပါ သည်။ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ သည် က ယာ ဖ ဟု ခေါ် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ ခြံ ဝင်း ထဲ ၌ စု ဝေး လျက်၊ ^၄ ယေ ရှု ကို ပ ရိ ယာယ် အား ဖြင့် ဖမ်း ဆီး ၍ သတ် ဖြတ် ရန် တိုင် ပင် ကြ ၏။ ^၅ သို့ သော် သူ တို့ က “လူ ထု ကြား ထဲ တွင် ရုန်း ရင် ဆန် ခတ် ဖြစ် မည် ကို စိုး ရိမ် ရ သည် ဖြစ် ၍ ပွဲ တော် အ တွင်း မ ဖမ်း ကြ နှင့်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၆ ဗေ သ နိ ရွာ တွင် အ နာ ကြီး ရော ဂါ သည် ရှိ မုန် ၏ အိမ် ၌ ယေ ရှု ရှိ တော် မူ စဉ်၊ ^၇ အ လွန် တန် ဖိုး ကြီး သော ဆီ မွှေး ထည့် ထား သည့် ကျောက် ဖြူ ဘူး ပါ သော အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော ကိုယ် တော် ၏ ခေါင်း ပေါ် ၌ ထို ဆီ မွှေး ကို သွန်း လောင်း လေ ၏။ ^၈ တ ပည့် တော် တို့ သည် ထို အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် လျှင် စိတ် ဆိုး လျက် “အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ဖြုန်း တီး ရ သ နည်း။ ^၉ ဤ ဆီ မွှေး ကို အ ဖိုး များ စွာ နှင့် ရောင်း ၍ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ပေး ကမ်း နိုင် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၀ ယေ ရှု သည် သိ တော် မူ ၍ “ဤ အ မျိုး သ မီး ကို အ ဘယ် ကြောင့် နှောင့် ယှက် ကြ သ နည်း။ အ မှန် စင် စစ် သူ သည် ငါ့ အ တွက် ကောင်း ‌သော အ မှု ကို ပြု လေ ပြီ။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား ဆင်း ရဲ သား တို့ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ အ စဉ် ရှိ ကြ ၏။ ငါ မူ ကား သင် တို့ နှင့် အ တူ အ စဉ် ရှိ သည် မ ဟုတ်။ ^၁၂ ဤ အ မျိုး သ မီး သည် ဆီ မွှေး ကို ငါ့ ကိုယ် ပေါ် ၌ သွန်း လောင်း ခဲ့ ခြင်း မှာ ငါ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ရန် ပြင် ဆင် ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၃ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ကမ္ဘာ တစ် ဝန်း လုံး တွင် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော သည့် နေ ရာ တိုင်း ၌ ဤ အ မျိုး သ မီး ပြု ခဲ့ သော အ မှု အ ရာ ကို လည်း သူ ၏ အ မှတ် တ ရ အ ဖြစ် ပြော ကြား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ထို့ နောက် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သော ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ ထံ သို့ သွား ၍၊ ^၁၅ “ယေ ရှု ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် နှံ လျှင် သင် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အား ငွေ မည် မျှ ပေး မည် နည်း” ဟု ဆို သော် သူ တို့ သည် ယု ဒ အား ငွေ ဒင်္ဂါး သုံး ဆယ် ကို သတ် မှတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ယု ဒ သည် ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ ရန် အ ခွင့် ကောင်း ကို ရှာ ကြံ လျက် နေ ၏။

^၁၇ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ၏ ပ ထ မ နေ့ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “ပ သ ခါ ပွဲ တော် ည စာ ကို ကိုယ် တော် သုံး ဆောင် ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ အား မည် သည့် နေ ရာ ၌ ပြင် ဆင် စေ လို ပါ သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၁၈ ကိုယ် တော် က လည်း “မြို့ ထဲ သို့ သွား ၍ တစ် ယောက် သော သူ အား ‘ငါ ၏ အ ချိန် နီး ပြီ။ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို သင့် ထံ ၌ ငါ ၏ တ ပည့် များ နှင့် အ တူ ကျင်း ပ မည်’ ဟူ ၍ ဆ ရာ က မှာ လိုက် သည် ဟု ထို သူ အား ပြော ကြ လော့” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် တ ပည့် တော် တို့ သည် မိ မိ တို့ အား ယေ ရှု မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ဆောင် ရွက် ကြ ပြီး ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။

^၂၀ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ၏။

^၂၁ သူ တို့ သည် စား လျက် နေ ကြ စဉ် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သင် တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ ထို အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ သည် အ လွန် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကြ လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် လော” ဟု ကိုယ် တော် အား တစ် ဦး ပြီး တစ် ဦး မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၂၃ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ နှင့် အ တူ တစ် ပန်း ကန် ထဲ တွင် လက် နှိုက် သော သူ သည် ငါ့ ကို အပ် နှံ လိမ့် မည်။ ^၂၄ လူ့ သား သည် မိ မိ နှင့် ပတ် သက် ၍ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း သွား ရ မည် မှန် ၏။ သို့ သော် လူ့ သား ကို အပ် နှံ သော သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ထို သူ သည် မ မွေး ဖွား လာ ခဲ့ လျှင် သူ့ အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ပေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ တော့ မည့် ယု ဒ က “ရဗ္ဗိ၊ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ အ ကျွန်ုပ် လော” ဟု မေး လျှောက် သော် ကိုယ် တော် က “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၆ ထို့ နောက် သူ တို့ စား လျက် နေ ကြ စဉ် ယေ ရှု သည် မုန့် ကို ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး လျက် “ယူ ၍ စား ကြ လော့။ ဤ မုန့် ကား ငါ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ခွက် ကို လည်း ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် သူ တို့ အား ပေး လျက် “သင် တို့ အား လုံး ဤ ခွက် ကို သောက် ကြ လော့။ ^၂၈ ဤ သည် ကား အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး အ တွက် လူ များ စွာ အ ဖို့ သွန်း လောင်း သည့် ပ ဋိ ညာဉ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပ ဋိ ညာဉ် သစ်'။ နှင့် ဆိုင် သော ငါ ၏ သွေး ဖြစ် ၏။ ^၂၉ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ငါ့ ခ မည်း တော် ၏ နိုင် ငံ တော် ၌ သင် တို့ နှင့် အ တူ အ သစ် ပြန် သောက် မည့် ထို နေ့ ရက် တိုင် အောင် ယ ခု မှ စ ၍ စ ပျစ် သီး မှ ဖြစ် သော ဤ အ ရည် ကို ငါ လုံး ဝ သောက် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ချီး မွမ်း သီ ချင်း သီ ဆို ပြီး မှ သံ လွင် တောင် သို့ ထွက်သွား ကြ ၏။

^၃၁ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “‘ငါ သည် သိုး ထိန်း ကို ခုတ် သတ် သ ဖြင့် သိုး အုပ် သည် ကွဲ လွင့် သွား ရ လိမ့် မည်’ ဇာ ၁၃:၇။ ဟု ကျမ်း စာ ၌ ရေး ထား သည် ဖြစ် ၍ ဤ ည ၌ သင် တို့ အား လုံး သည် ငါ့ ကြောင့် စိတ် ပျက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၂ သို့ သော် ငါ သည် ထ မြောက် ပြီး နောက် ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ သင် တို့ ထက် အ လျင် ဦး စွာ သွား နှင့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ကိုယ် တော် ကြောင့် အား လုံး စိတ် ပျက် ကြ လျှင် လည်း အ ကျွန်ုပ် သည် မည် သည့် အ ခါ မျှ စိတ် ပျက် မည် မ ဟုတ် ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု က လည်း “သင့် အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဤ ည တွင် ပင် ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၅ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ သေ ရ လျှင် ပင် ကိုယ် တော် ကို လုံး ဝ မ ငြင်း ပယ် ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ တ ပည့် တော် အား လုံး တို့ သည် လည်း ထို နည်း တူ လျှောက် ကြ ၏။

^၃၆ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် သူ တို့ နှင့် အ တူ ဂေ သ ရှေ မန် ဟု ခေါ် သော အ ရပ် သို့ ရောက် တော် မူ ၏။ ကိုယ် ‌တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ အား “ငါ သည် ထို နေ ရာ သို့ သွား ၍ ဆု တောင်း စဉ် ဤ ‌နေ ရာ ၌ ထိုင် နေ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ ^၃၇ ပေ တ ရု နှင့် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား နှစ် ယောက် တို့ ကို ခေါ် သွား တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဝမ်း နည်း ခြင်း နှင့် စိတ် ပူ ပန် ခြင်း ရှိ သ ဖြင့်၊

^၃၈ “ငါ ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် သေ လု မ တတ် အ လွန် ဝမ်း နည်း ခြင်း ရှိ ၏။ ဤ နေ ရာ ၌ နေ ၍ ငါ နှင့် အ တူ သ တိ နှင့် စောင့် နေ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၉ ထို့ နောက် ရှေ့ သို့ အ နည်း ငယ် ကြွ တော် မူ ပြီး ပျပ် ဝပ် လျက် “အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဖ၊ ဖြစ် နိုင် လျှင် ဤ ခွက် ကို အ ကျွန်ုပ် ထံ မှ လွန် သွား စေ တော် မူ ပါ။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ လို အ တိုင်း မ ဟုတ် ဘဲ ကိုယ် တော် ၏ အ လို တော် အ တိုင်း ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ” ဟု ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၀ ထို့ နောက် တ ပည့် တော် တို့ ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ အိပ် ပျော် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ တော် မူ လျှင် ‌ပေ တ ရု အား “သင် တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ ငါ နှင့် အ တူ သ တိ နှင့် မ စောင့် နိုင် ကြ သ လော။ ^၄၁ ဖြား ယောင်း သွေး ဆောင် ရာ ထဲ သို့ မ ကျ ရောက် စေ ရန် သ တိ နှင့် စောင့် နေ လျက် ဆု တောင်း ကြ လော့။ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် ထက် သန် သော် လည်း ကိုယ် ကာ ယ မူ ကား အား နည်း ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၂ တစ် ဖန် ဒု တိ ယ အ ကြိမ် ထွက် သွား ၍ “အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဖ၊ ဤ ခွက် ကို အ ကျွန်ုပ် မ သောက် ဘဲ လွန် သွား ရန် မ ဖြစ် နိုင် ပါ က ကိုယ် တော် ၏ အ လို တော် အ တိုင်း ဖြစ် စေ တော် မူ ပါ” ဟု ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၃ ထို့ နောက် တစ် ဖန် ပြန် လာ ၍ တ ပည့် တော် တို့ သည် မျက် စိ လေး လံ သ ဖြင့် အိပ် ပျော် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ လျှင်၊ ^၄၄ သူ တို့ ကို ထား ခဲ့ ၍ တစ် ဖန် ကြွ သွား လျက် အ ထက် က တောင်း လျှောက် ခဲ့ သည့် အ တိုင်း တ တိ ယ အ ကြိမ် ထပ် ၍ ဆု တောင်း တော် မူ ၏။

^၄၅ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ “ယ ခု တိုင် အောင် အိပ် ပျော် လျက် အ နား ယူ နေ ကြ သ လော။ ကြည့် ရှု လော့။ အ ချိန် ‌ရောက် လာ ပြီ။ လူ့ သား သည် အ ပြစ် သား တို့ ၏ လက် သို့ အပ် နှံ ခြင်း ခံ ရ တော့ မည်။ ^၄၆ ထ ကြ။ သွား ကြ စို့။ ငါ့ ကို အပ် နှံ မည့် သူ ရောက် လာ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၇ ထို သို့ ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ စဉ် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် သော ယု ဒ သည် ရောက် လာ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် လူ ထု ထဲ မှ သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ က စေ လွှတ် လိုက် သည့် များ စွာ သော လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် လည်း တုတ်၊ ဓား များ ကိုင် ဆောင် လျက် သူ နှင့် အ တူ ပါ လာ ၏။

^၄၈ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သော သူ က “ငါ နမ်း သော သူ သည် ထို သူ ပင် ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ဖမ်း ဆီး ကြ လော့” ဟု ဆို လျက် အ ချက် ပြ အ မှတ် အ သား ကို သူ တို့ အား ပေး ထား ၏။ ^၄၉ ထို ကြောင့် သူ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချက် ချင်း ချဉ်း ကပ် ၍ “မင်္ဂ လာ ပါ၊ ရဗ္ဗိ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ ” ဟု ဆို လျက် ကိုယ် တော် ကို နမ်း လေ ၏။ ^၅၀ ယေ ရှု က လည်း “အ ဆွေ၊ သင် လာ သည့် အ ကြောင်း ကိစ္စ ကို ဆောင် ရွက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ လူ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ယေ ရှု ကို ဖမ်း ဆီး ချုပ် ကိုင် ထား ကြ ၏။

^၅၁ ထို စဉ် ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး သည် လက် ကို ဆန့် ၍ မိ မိ ၏ ဓား ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ အ စေ အ ပါး တစ် ဦး ကို ခုတ် သ ဖြင့် ထို သူ ၏ နား ရွက် ပြတ် သွား လေ ၏။ ^၅၂ ယေ ရှု က လည်း ထို သူ အား “သင် ၏ ဓား ကို သူ့ နေ ရာ ၌ ပြန် ထား လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ဓား ကိုင် သော သူ အား လုံး တို့ သည် ဓား ဖြင့် ပျက် စီး ရ လိမ့် မည်။ ^၅၃ ယ ခု ပင် တစ် ဆယ့် နှစ် တပ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် ဆယ့် နှစ် လေ ဂေါင်'။ (လေ ဂေါင် = စစ် သည် ၆၀၀၀ ပါ ဝင် သော ရော မ တပ် တစ် တပ်။) ထက် များ ပြား သော ကောင်း ကင် တ မန် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် တော် မူ မည့် အ ကြောင်း ခ မည်း တော် ထံ သို့ ငါ မ တောင်း နိုင် ဟု သင် ထင် သ လော။ ^၅၄ သို့ ဖြစ် လျှင် ဤ သို့ ဖြစ် ရ မည် ဟု ဆို ထား သော ကျမ်း ချက် များ သည် မည် သို့ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် နိုင် မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၅ ထို အ ချိန် တွင် ယေ ရှု သည် လူ အ စု အ ဝေး တို့ အား “သင် တို့ သည် ဓား ပြ ကို ဖမ်း သ ကဲ့ သို့ တုတ်၊ ဓား များ ကိုင် ဆောင် လျက် ငါ့ ကို ဖမ်း ဆီး ရန် လာ ကြ သ လော။ ငါ သည် နေ့ တိုင်း ဗိ မာန် တော် ၌ ထိုင် လျက် သွန် သင် နေ ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မ ဖမ်း ဆီး ကြ။ ^၅၆ သို့ သော် ဤ အ မှု အ ရာ အား လုံး ဖြစ် ပျက် ရ ခြင်း မှာ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ‌ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ တ ပည့် တော် အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စွန့် ခွာ ၍ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၅၇ ယေ ရှု ကို ဖမ်း ဆီး သော သူ တို့ သည် ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ နှင့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ စု ဝေး ရာ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် မင်း က ယာ ဖ ထံ သို့ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၅၈ ပေ တ ရု သည် လည်း ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ၏ ခြံ ဝင်း အ ထိ ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ မ လှမ်း မ ကမ်း မှ လိုက် သွား ကာ နောက် ဆုံး မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ မြင် ရန် အ ထဲ သို့ ဝင် ၍ အ စောင့် တပ် သား များ နှင့် အ တူ ထိုင် နေ ၏။

^၅၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ' ပါ သည်။ တ ရား လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် အား လုံး သည် ယေ ရှု ကို ‌သေ ဒဏ် ချ မှတ် နိုင် ရန် ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် ထွက် ဆို မည့် မ မှန် သော သက် သေ ကို ရှာ ကြ ၏။ ^၆၀ မ မှန် သော သက် သေ ထွက် ဆို သူ များ စွာ လာ ကြ သော် လည်း မည် သည့် အ ထောက် အ ထား မျှ မ တွေ့ ရ ကြ။ နောက် ဆုံး တွင် လူ နှစ် ဦး အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ မှန် သော သက် သေ နှစ် ဦး'။ သည် လာ ၍၊ ^၆၁ “ဤ သူ က ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ‌ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း ပြန် လည် တည် ဆောက် နိုင် သည်’ ဟု ပြော ပါ သည်” ဟူ ၍ ထွက် ဆို ကြ ၏။

^၆၂ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း သည် ထ ၍ “သင် သည် တစ် ခွန်း မျှ မ ဖြေ ဘဲ နေ သ လော။ ဤ သူ တို့ သည် သင့် တစ် ဖက် ၌ သက် သေ ခံ ကြ သည် မှာ မည် သို့ နည်း” ဟု ကိုယ် တော် အား မေး လေ ၏။ ^၆၃ သို့ သော် ယေ ရှု သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် မင်း က လည်း “သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ခ ရစ် တော် ဟုတ်၊ မ ဟုတ် ငါ တို့ အား ပြော ရန် အ သက် ရှင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ နာ မ တော် ကို တိုင် တည် ၍ သင့် အား ငါ အ မိန့် ပေး ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၆၄ ယေ ရှု က “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း။ ထို့ ပြင် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ နောင် တွင် လူ့ သား သည် တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော အ ရှင် ၏ လက် ယာ ဘက် ၌ ထိုင် ၍ ကောင်း ကင် မိုး တိမ် များ စီး လျက် ကြွ လာ သည် ကို သင် တို့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၆၅ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း သည် မိ မိ ၏ ဝတ် ရုံ ကို ဆုတ် ဖြဲ လျက် “သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို လေ ပြီ။ နောက် ထပ် မည် သည့် သက် သေ များ လို သေး သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် အား စော် ကား ပြော ဆို သော စ ကား ကို ယ ခု ပင် သင် တို့ ကြား ရ ကြ ပြီ။ ^၆၆ သင် တို့ မည် သို့ ထင် မြင် ကြ သ နည်း” ဟု ဆို သော် သူ တို့ က “သူ သည် သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၆၇ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး လျက် ကိုယ် တော် ကို ထိုး နှက် ကြ ၏။ အ ချို့ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ရိုက် ပုတ် လျက်၊ ^၆၈ “အ ချင်း ခ ရစ် တော်၊ သင့် ကို ရိုက် သော သူ သည် မည် သူ ဖြစ် သည် ကို ဟော ကြည့် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၆၉ ပေ တ ရု မူ ကား အိမ် အ ပြင် ခြံ ဝင်း အ တွင်း ၌ ထိုင် နေ ၏။ ထို အ ခါ အ စေ ခံ မိန်း မ တစ် ယောက် သည် သူ့ ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “သင် သည် လည်း ဂါ လိ လဲ နယ် သား ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၇၀ သို့ သော် ပေ တ ရု က “သင် ပြော နေ သည့် အ ရာ ကို ငါ မ သိ” ဟု အား လုံး ရှေ့ တွင် ငြင်း ဆို လေ ၏။ ^၇၁ ထို့ နောက် ဝင်း တံ ခါး ဘက် သို့ ထွက် သွား ရာ အ ခြား အ စေ ခံ မိန်း မ တစ် ယောက် သည် သူ့ ကို တွေ့ သ ဖြင့် ထို နေ ရာ ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား “ဤ သူ သည် နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၇၂ ပေ တ ရု က လည်း “ထို လူ ကို ငါ မ သိ” ဟု တစ် ဖန် ကျိန် တွယ် လျက် ငြင်း ဆို လေ ၏။

^၇၃ ထို့ နောက် ခ ဏ ကြာ လျှင် အ နီး တွင် ရပ် နေ သော သူ တို့ သည် ပေ တ ရု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “အ မှန် စင် စစ် သင် သည် လည်း ထို သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် ဖြစ် သည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် ၏ ပြော ဆို ပုံ သည် သင့် ကို သိ သာ ထင် ရှား စေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၇၄ ပေ တ ရု က လည်း “ထို သူ ကို ငါ မ သိ” ဟု တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို သည် နှင့် ချက် ချင်း ကြက် တွန် လေ ၏။ ^၇၅ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် “ကြက် မ တွန် မီ သင် သည် ငါ့ ကို သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ငြင်း ပယ် လိမ့် မည်” ဟု ယေ ရှု မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား ကို သ တိ ရ သ ဖြင့် အ ပြင် သို့ ထွက် ၍ သည်း ထန် စွာ ငို ကြွေး လေ ၏။

26

¹ When Jesus had finished all these words, he said to his disciples, ² “You know that after two days the Passover is coming, and the Son of Man will be delivered up to be crucified.”

³ Then the chief priests, the scribes, and the elders of the people were gathered together in the court of the high priest, who was called Caiaphas. ⁴ They took counsel together that they might take Jesus by deceit and kill him. ⁵ But they said, “Not during the feast, lest a riot occur among the people.”

⁶ Now when Jesus was in Bethany, in the house of Simon the leper, ⁷ a woman came to him having an alabaster jar of very expensive ointment, and she poured it on his head as he sat at the table. ⁸ But when his disciples saw this, they were indignant, saying, “Why this waste? ⁹ For this ointment might have been sold for much and given to the poor.”

¹⁰ However, knowing this, Jesus said to them, “Why do you trouble the woman? She has done a good work for me. ¹¹ For you always have the poor with you, but you don’t always have me. ¹² For in pouring this ointment on my body, she did it to prepare me for burial. ¹³ Most certainly I tell you, wherever this Good News is preached in the whole world, what this woman has done will also be spoken of as a memorial of her.”

¹⁴ Then one of the twelve, who was called Judas Iscariot, went to the chief priests ¹⁵ and said, “What are you willing to give me if I deliver him to you?” So they weighed out for him thirty pieces of silver. ¹⁶ From that time he sought opportunity to betray him.

¹⁷ Now on the first day of unleavened bread, the disciples came to Jesus, saying to him, “Where do you want us to prepare for you to eat the Passover?” ¹⁸ He said, “Go into the city to a certain person, and tell him, ‘The Teacher says, “My time is at hand. I will keep the Passover at your house with my disciples.” ’ ” ¹⁹ The disciples did as Jesus commanded them, and they prepared the Passover.

²⁰ Now when evening had come, he was reclining at the table with the twelve disciples.

²¹ As they were eating, he said, “Most certainly I tell you that one of you will betray me.” ²² They were exceedingly sorrowful, and each began to ask him, “It isn’t me, is it, Lord?” ²³ He answered, “He who dipped his hand with me in the dish will betray me. ²⁴ The Son of Man goes even as it is written of him, but woe to that man through whom the Son of Man is betrayed! It would be better for that man if he had not been born.” ²⁵ Judas, who betrayed him, answered, “It isn’t me, is it, Rabbi?” He said to him, “You said it.”

²⁶ As they were eating, Jesus took bread, gave thanks for TR reads 'blessed' instead of 'gave thanks for' it, and broke it. He gave to the disciples and said, “Take, eat; this is my body.” ²⁷ He took the cup, gave thanks, and gave to them, saying, “All of you drink it, ²⁸ for this is my blood of the new covenant, which is poured out for many for the remission of sins. ²⁹ But I tell you that I will not drink of this fruit of the vine from now on, until that day when I drink it anew with you in my Father’s Kingdom.”

³⁰ When they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.

³¹ Then Jesus said to them, “All of you will be made to stumble because of me tonight, for it is written, ‘I will strike the shepherd, and the sheep of the flock will be scattered.’ Zechariah 13:7 ³² But after I am raised up, I will go before you into Galilee.” ³³ But Peter answered him, “Even if all will be made to stumble because of you, I will never be made to stumble.” ³⁴ Jesus said to him, “Most certainly I tell you that tonight, before the rooster crows, you will deny me three times.” ³⁵ Peter said to him, “Even if I must die with you, I will not deny you.” All of the disciples also said likewise.

³⁶ Then Jesus came with them to a place called Gethsemane, and said to his disciples, “Sit here, while I go there and pray.” ³⁷ He took with him Peter and the two sons of Zebedee, and began to be sorrowful and severely troubled.

³⁸ Then he said to them, “My soul is exceedingly sorrowful, even to death. Stay here and watch with me.” ³⁹ He went forward a little, fell on his face, and prayed, saying, “My Father, if it is possible, let this cup pass away from me; nevertheless, not what I desire, but what you desire.”

⁴⁰ He came to the disciples and found them sleeping, and said to Peter, “What, couldn’t you watch with me for one hour? ⁴¹ Watch and pray, that you don’t enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.” ⁴² Again, a second time he went away and prayed, saying, “My Father, if this cup can’t pass away from me unless I drink it, your desire be done.”

⁴³ He came again and found them sleeping, for their eyes were heavy. ⁴⁴ He left them again, went away, and prayed a third time, saying the same words.

⁴⁵ Then he came to his disciples and said to them, “Are you still sleeping and resting? Behold, the hour is at hand, and the Son of Man is betrayed into the hands of sinners. ⁴⁶ Arise, let’s be going. Behold, he who betrays me is at hand.” ⁴⁷ While he was still speaking, behold, Judas, one of the twelve, came, and with him a great multitude with swords and clubs, from the chief priests and elders of the people.

⁴⁸ Now he who betrayed him had given them a sign, saying, “Whoever I kiss, he is the one. Seize him.” ⁴⁹ Immediately he came to Jesus, and said, “Greetings, Rabbi!” and kissed him. ⁵⁰ Jesus said to him, “Friend, why are you here?” Then they came and laid hands on Jesus, and took him.

⁵¹ Behold, one of those who were with Jesus stretched out his hand and drew his sword, and struck the servant of the high priest, and cut off his ear. ⁵² Then Jesus said to him, “Put your sword back into its place, for all those who take the sword will die by the sword. ⁵³ Or do you think that I couldn’t ask my Father, and he would even now send me more than twelve legions of angels? ⁵⁴ How then would the Scriptures be fulfilled that it must be so?”

⁵⁵ In that hour Jesus said to the multitudes, “Have you come out as against a robber with swords and clubs to seize me? I sat daily in the temple teaching, and you didn’t arrest me. ⁵⁶ But all this has happened that the Scriptures of the prophets might be fulfilled.” Then all the disciples left him and fled. ⁵⁷ Those who had taken Jesus led him away to Caiaphas the high priest, where the scribes and the elders were gathered together.

⁵⁸ But Peter followed him from a distance to the court of the high priest, and entered in and sat with the officers, to see the end.

⁵⁹ Now the chief priests, the elders, and the whole council sought false testimony against Jesus, that they might put him to death, ⁶⁰ and they found none. Even though many false witnesses came forward, they found none. But at last two false witnesses came forward ⁶¹ and said, “This man said, ‘I am able to destroy the temple of God, and to build it in three days.’ ”

⁶² The high priest stood up and said to him, “Have you no answer? What is this that these testify against you?” ⁶³ But Jesus stayed silent. The high priest answered him, “I adjure you by the living God that you tell us whether you are the Christ, the Son of God.” ⁶⁴ Jesus said to him, “You have said so. Nevertheless, I tell you, after this you will see the Son of Man sitting at the right hand of Power, and coming on the clouds of the sky.”

⁶⁵ Then the high priest tore his clothing, saying, “He has spoken blasphemy! Why do we need any more witnesses? Behold, now you have heard his blasphemy. ⁶⁶ What do you think?” They answered, “He is worthy of death!” ⁶⁷ Then they spat in his face and beat him with their fists, and some slapped him, ⁶⁸ saying, “Prophesy to us, you Christ! Who hit you?”

⁶⁹ Now Peter was sitting outside in the court, and a maid came to him, saying, “You were also with Jesus, the Galilean!” ⁷⁰ But he denied it before them all, saying, “I don’t know what you are talking about.” ⁷¹ When he had gone out onto the porch, someone else saw him and said to those who were there, “This man also was with Jesus of Nazareth.” ⁷² Again he denied it with an oath, “I don’t know the man.”

⁷³ After a little while those who stood by came and said to Peter, “Surely you are also one of them, for your speech makes you known.” ⁷⁴ Then he began to curse and to swear, “I don’t know the man!” Immediately the rooster crowed. ⁷⁵ Peter remembered the word which Jesus had said to him, “Before the rooster crows, you will deny me three times.” Then he went out and wept bitterly.