၂၀

^၁ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ အ တွက် အ လုပ် သ မား များ ကို ငှား ရန် နံ နက် စော စော ထွက် သွား သည့် ခြံ ပိုင် ရှင် နှင့် တူ ၏။ ^၂ သူ သည် တစ် နေ့ လျှင် ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် အ လုပ် သ မား များ နှင့် သ ဘော တူ လျက် သူ တို့ ကို မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။

^၃ ထို့ နောက် သူ သည် နံ နက် ကိုး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တ တိ ယ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ထွက် သွား ရာ အ ခြား သော သူ တို့ သည် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဈေး အ ရပ် ၌ ရပ် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ မြင် လျှင်၊ ^၄ ထို သူ တို့ အား ‘သင် တို့ လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့။ ထိုက် သင့် သည့် လုပ် အား ခ ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး မည်’ ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သွား ကြ ၏။ ^၅ တစ် ဖန် မွန်း တည့် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် နှင့် နှင့် မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် ခန့် တို့ တွင် လည်း ထွက် ၍ ထို နည်း တူ ပြု လေ ၏။

^၆ ည နေ ငါး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဧ က ဒ သ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် လည်း ထွက် ၍ အ ခြား သော သူ တို့ ရပ် နေ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ရပ် နေ'။ ကြ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် ‘အ ဘယ် ကြောင့် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဤ နေ ရာ ၌ တစ် နေ့ လုံး ရပ် နေ ကြ သ နည်း’ဟု မေး လေ ၏။ ^၇ ထို သူ တို့ က လည်း ‘မည် သူ မျှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မ ငှား သော ကြောင့် ဖြစ် ပါ သည်’ ဟု ဖြေ ကြ လျှင် ခြံ ပိုင် ရှင် က ‘သင် တို့ သည် လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လျော် စွာ ရ ကြ လိမ့် မည်' ပါ သည်။ ဟု ဆို လေ ၏။

^၈ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် ‌ရောက် သော အ ခါ စ ပျစ် ခြံ ပိုင် ရှင် က သူ ၏ အိမ် မှု ကိစ္စ စီ မံ ကွပ် ကဲ သူ အား ‘အ လုပ် သ မား များ ကို ခေါ် ၍ နောက် ဆုံး လာ သော သူ တို့ က စ ပြီး ပ ထ မ ဦး ဆုံး လာ သော သူ တို့ အ ထိ သူ တို့ ၏ လုပ် အား ခ ကို ပေး လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ည နေ ငါး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဧ က ဒ သ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လာ ၍ ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။

^၁၀ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လည်း လာ ကြ ကာ မိ မိ တို့ ပို ၍ ရ လိမ့် မည် ဟု ထင် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် လည်း ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။ ^၁၁ ထို ငွေ ကို ရ ရှိ ကြ သော အ ခါ သူ တို့ က၊ ^၁၂ ‘နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ သာ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ ကြ သော် လည်း အ ရှင် သည် သူ တို့ ကို တစ် နေ ကုန် နေ ပူ ထဲ တွင် အ ပင် ပန်း ခံ ရ သည့် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် တန်း တူ ဖြစ် စေ ပါ သည် တ ကား’ ဟု ခြံ ပိုင် ရှင် အား မ ကျေ မ နပ် ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၃ သို့ သော် ခြံ ပိုင် ရှင် က ထို သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် အား ‘အ ဆွေ၊ ငါ သည် သင့် အ ပေါ် မ တ ရား ပြု သည် မ ဟုတ်။ သင် သည် ငါ နှင့် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် သ ဘော တူ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၁၄ သင် ၏ လုပ် အား ခ ကို ယူ ၍ သွား လော့။ သင့် ကို ငါ ပေး သ ကဲ့ သို့ နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ ကို လည်း ငါ ပေး လို ၏။ ^၁၅ ငါ ပိုင် ဆိုင် သော ဥစ္စာ ဖြင့် ငါ ပြု လို သည့် အ ရာ ကို ငါ ပြု ပိုင် ခွင့် မ ရှိ သ လော။ သို့ မ ဟုတ် ငါ သည် သ ဘော ကောင်း သော ကြောင့် သင် သည် မ ရှု ဆိတ် ဖြစ် နေ သ လော’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၆ ထို နည်း တူ နောက် ဆုံး သော သူ တို့ သည် အ ဦး ဆုံး ဖြစ် ကြ ပြီး အ ဦး ဆုံး သော သူ တို့ သည် နောက် ဆုံး ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ခေါ် ယူ တော် မူ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် များ စွာ ရှိ ကြ သော် လည်း ‌ရွေး ကောက် ခံ ရ သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏' ပါ သည်။ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ယေ ရှု သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ တက် သွား တော် မူ စဉ် လမ်း ခ ရီး ၌ တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ကို သီး သန့် ခေါ် ၍၊ ^၁၈ နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ကြ ၏။ လူ့ သား သည် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ ထံ အပ် နှံ ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် သူ့ ကို ‌သေ ဒဏ် စီ ရင် ကြ ၍၊ ^၁၉ ပြောင် လှောင် ခြင်း၊ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ခြင်း နှင့် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း စ သည် တို့ ကို ပြု စေ ရန် သူ့ ကို လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ အပ် နှံ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ သည် ထ မြောက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ထို အ ခါ ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား များ ၏ မိ ခင် သည် မိ မိ သား တို့ နှင့် အ တူ အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ ရှိ ခိုး ကာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို ကိုယ် တော် ထံ တောင်း လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် သည် မည် သည့် အ ရာ ကို အ လို ရှိ သ နည်း” ဟု မေး ‌တော် မူ လျှင် သူ က “ကျွန် မ ၏ ဤ သား နှစ် ယောက် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နိုင် ငံ တော် ၌ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် ထိုင် ရ မည့် အ ကြောင်း အ မိန့် ရှိ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၂၂ သို့ သော် ယေ ရှု က “သင် တို့ သည် မည် သည့် အ ရာ တောင်း နေ သည် ကို သင် တို့ မ သိ ကြ။ ငါ သောက် မည့် ခွက် ကို သင် တို့ သောက် နိုင် သ လော” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ ခံ သော ဗတ္တိ ဇံ ကို သင် တို့ ခံ နိုင် သ လော' ပါ သည်။ ဟု မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သောက် နိုင် ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၂၃ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ ခွက် ကို သင် တို့ သောက် ကြ မည် မှန် ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ ခံ သော ဗတ္တိ ဇံ ကို လည်း သင် တို့ ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်' ပါ သည်။ သို့ သော် ငါ ၏ လက် ယာ ဘက် နှင့် လက် ဝဲ ဘက် တို့ ၌ ထိုင် ရ သော အ ခွင့် ကို ငါ ပေး သည် မ ဟုတ်။ ထို နေ ရာ သည် ငါ ၏ ခ မည်း တော် ပြင် ဆင် ပေး ထား သော သူ တို့ အ တွက် သာ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ တ ပည့် တော် ဆယ် ပါး တို့ သည် ဤ အ ကြောင်း ကို ကြား သိ လျှင် ထို ညီ အစ် ကို နှစ် ဦး တို့ ကို စိတ် ဆိုး ကြ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ယေ ရှု သည် သူ တို့ ကို ခေါ် လျက် “လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် အုပ် ချုပ် သူ တို့ သည် ပြည် သူ တို့ အ ပေါ် စိုး မိုး ခြယ် လှယ် ကြ ၍ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် အာ ဏာ သုံး တတ် ကြ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^{၂၆-၂၈} သင် တို့ အ ထဲ ၌ မူ ကား ထို သို့ မ ဖြစ် ရ။ လူ့ သား သည် လုပ် ကျွေး ပြု စု ခြင်း ကို ခံ ရန် မ ဟုတ် ဘဲ လုပ် ကျွေး ပြု စု ရန် နှင့် များ စွာ သော သူ တို့ အ တွက် ရွေး နုတ် စ ရာ အ ဖိုး အ ခ အ ဖြစ် မိ မိ အ သက် ကို စွန့် ရန် လာ သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ တွင် အ ကြီး အ ကဲ ဖြစ် လို သော သူ သည် သင် တို့ ၏ အ စေ ခံ ဖြစ် ရ မည်။ သင် တို့ တွင် ခေါင်း ဆောင် ဖြစ် လို သော သူ သည် သင် တို့ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ မှ ထွက် ခွာ လာ ကြ ရာ များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၃၀ ထို စဉ် လမ်း ဘေး တွင် ထိုင် နေ သော မျက် မ မြင် နှစ် ဦး သည် ယေ ရှု ဖြတ် သွား တော် မူ ကြောင်း ကြား ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၃၁ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် သူ တို့ ကို တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ရန် ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် “သ ခင် ဘု ရား၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။

^၃၂ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ရပ် တန့် လျက် သူ တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ အ တွက် မည် သည့် အ မှု ကို ပြု စေ လို ကြ သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၃၃ သူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မျက် စိ မြင် အောင် ပြု လုပ် ပေး စေ လို ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု သည် ကြင် နာ စိတ် ရှိ ၍ သူ တို့ ၏ မျက် စိ ကို တို့ တော် မူ ၏။ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် သူ တို့ သည် မျက် စိ မြင် ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။

20

¹ “For the Kingdom of Heaven is like a man who was the master of a household, who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard. ² When he had agreed with the laborers for a denarius A denarius is a silver Roman coin worth 1/25th of a Roman aureus. This was a common wage for a day of farm labor. a day, he sent them into his vineyard.

³ He went out about the third hour, Time was measured from sunrise to sunset, so the third hour would be about 9:00 a.m. and saw others standing idle in the marketplace. ⁴ He said to them, ‘You also go into the vineyard, and whatever is right I will give you.’ So they went their way. ⁵ Again he went out about the sixth and the ninth hour, noon and 3:00 p.m. and did likewise.

⁶ About the eleventh hour 5:00 p.m. he went out and found others standing idle. He said to them, ‘Why do you stand here all day idle?’ ⁷ “They said to him, ‘Because no one has hired us.’ “He said to them, ‘You also go into the vineyard, and you will receive whatever is right.’

⁸ “When evening had come, the lord of the vineyard said to his manager, ‘Call the laborers and pay them their wages, beginning from the last to the first.’ ⁹ “When those who were hired at about the eleventh hour came, they each received a denarius.

¹⁰ When the first came, they supposed that they would receive more; and they likewise each received a denarius. ¹¹ When they received it, they murmured against the master of the household, ¹² saying, ‘These last have spent one hour, and you have made them equal to us who have borne the burden of the day and the scorching heat!’

¹³ “But he answered one of them, ‘Friend, I am doing you no wrong. Didn’t you agree with me for a denarius? ¹⁴ Take that which is yours, and go your way. It is my desire to give to this last just as much as to you. ¹⁵ Isn’t it lawful for me to do what I want to with what I own? Or is your eye evil, because I am good?’

¹⁶ So the last will be first, and the first last. For many are called, but few are chosen.”

¹⁷ As Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve disciples aside, and on the way he said to them, ¹⁸ “Behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes, and they will condemn him to death, ¹⁹ and will hand him over to the Gentiles to mock, to scourge, and to crucify; and the third day he will be raised up.”

²⁰ Then the mother of the sons of Zebedee came to him with her sons, kneeling and asking a certain thing of him. ²¹ He said to her, “What do you want?” She said to him, “Command that these, my two sons, may sit, one on your right hand and one on your left hand, in your Kingdom.”

²² But Jesus answered, “You don’t know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink, and be baptized with the baptism that I am baptized with?” They said to him, “We are able.” ²³ He said to them, “You will indeed drink my cup, and be baptized with the baptism that I am baptized with; but to sit on my right hand and on my left hand is not mine to give, but it is for whom it has been prepared by my Father.”

²⁴ When the ten heard it, they were indignant with the two brothers. ²⁵ But Jesus summoned them, and said, “You know that the rulers of the nations lord it over them, and their great ones exercise authority over them. ²⁶ It shall not be so among you; but whoever desires to become great among you shall be TR reads 'let him be' instead of 'shall be' your servant. ²⁷ Whoever desires to be first among you shall be your bondservant, ²⁸ even as the Son of Man came not to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.”

²⁹ As they went out from Jericho, a great multitude followed him. ³⁰ Behold, two blind men sitting by the road, when they heard that Jesus was passing by, cried out, “Lord, have mercy on us, you son of David!” ³¹ The multitude rebuked them, telling them that they should be quiet, but they cried out even more, “Lord, have mercy on us, you son of David!”

³² Jesus stood still and called them, and asked, “What do you want me to do for you?” ³³ They told him, “Lord, that our eyes may be opened.” ³⁴ Jesus, being moved with compassion, touched their eyes; and immediately their eyes received their sight, and they followed him.

၂၀

^၁ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ အ တွက် အ လုပ် သ မား များ ကို ငှား ရန် နံ နက် စော စော ထွက် သွား သည့် ခြံ ပိုင် ရှင် နှင့် တူ ၏။ ^၂ သူ သည် တစ် နေ့ လျှင် ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် အ လုပ် သ မား များ နှင့် သ ဘော တူ လျက် သူ တို့ ကို မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။

^၃ ထို့ နောက် သူ သည် နံ နက် ကိုး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တ တိ ယ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ထွက် သွား ရာ အ ခြား သော သူ တို့ သည် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဈေး အ ရပ် ၌ ရပ် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ မြင် လျှင်၊ ^၄ ထို သူ တို့ အား ‘သင် တို့ လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့။ ထိုက် သင့် သည့် လုပ် အား ခ ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး မည်’ ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သွား ကြ ၏။ ^၅ တစ် ဖန် မွန်း တည့် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် နှင့် နှင့် မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် ခန့် တို့ တွင် လည်း ထွက် ၍ ထို နည်း တူ ပြု လေ ၏။

^၆ ည နေ ငါး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဧ က ဒ သ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် လည်း ထွက် ၍ အ ခြား သော သူ တို့ ရပ် နေ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ရပ် နေ'။ ကြ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် ‘အ ဘယ် ကြောင့် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဤ နေ ရာ ၌ တစ် နေ့ လုံး ရပ် နေ ကြ သ နည်း’ဟု မေး လေ ၏။ ^၇ ထို သူ တို့ က လည်း ‘မည် သူ မျှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မ ငှား သော ကြောင့် ဖြစ် ပါ သည်’ ဟု ဖြေ ကြ လျှင် ခြံ ပိုင် ရှင် က ‘သင် တို့ သည် လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လျော် စွာ ရ ကြ လိမ့် မည်' ပါ သည်။ ဟု ဆို လေ ၏။

^၈ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် ‌ရောက် သော အ ခါ စ ပျစ် ခြံ ပိုင် ရှင် က သူ ၏ အိမ် မှု ကိစ္စ စီ မံ ကွပ် ကဲ သူ အား ‘အ လုပ် သ မား များ ကို ခေါ် ၍ နောက် ဆုံး လာ သော သူ တို့ က စ ပြီး ပ ထ မ ဦး ဆုံး လာ သော သူ တို့ အ ထိ သူ တို့ ၏ လုပ် အား ခ ကို ပေး လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၉ ထို အ ခါ ည နေ ငါး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဧ က ဒ သ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လာ ၍ ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။

^၁၀ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လည်း လာ ကြ ကာ မိ မိ တို့ ပို ၍ ရ လိမ့် မည် ဟု ထင် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် လည်း ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။ ^၁၁ ထို ငွေ ကို ရ ရှိ ကြ သော အ ခါ သူ တို့ က၊ ^၁၂ ‘နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ သာ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ ကြ သော် လည်း အ ရှင် သည် သူ တို့ ကို တစ် နေ ကုန် နေ ပူ ထဲ တွင် အ ပင် ပန်း ခံ ရ သည့် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် တန်း တူ ဖြစ် စေ ပါ သည် တ ကား’ ဟု ခြံ ပိုင် ရှင် အား မ ကျေ မ နပ် ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၃ သို့ သော် ခြံ ပိုင် ရှင် က ထို သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် အား ‘အ ဆွေ၊ ငါ သည် သင့် အ ပေါ် မ တ ရား ပြု သည် မ ဟုတ်။ သင် သည် ငါ နှင့် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် သ ဘော တူ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၁၄ သင် ၏ လုပ် အား ခ ကို ယူ ၍ သွား လော့။ သင့် ကို ငါ ပေး သ ကဲ့ သို့ နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ ကို လည်း ငါ ပေး လို ၏။ ^၁၅ ငါ ပိုင် ဆိုင် သော ဥစ္စာ ဖြင့် ငါ ပြု လို သည့် အ ရာ ကို ငါ ပြု ပိုင် ခွင့် မ ရှိ သ လော။ သို့ မ ဟုတ် ငါ သည် သ ဘော ကောင်း သော ကြောင့် သင် သည် မ ရှု ဆိတ် ဖြစ် နေ သ လော’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၆ ထို နည်း တူ နောက် ဆုံး သော သူ တို့ သည် အ ဦး ဆုံး ဖြစ် ကြ ပြီး အ ဦး ဆုံး သော သူ တို့ သည် နောက် ဆုံး ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ခေါ် ယူ တော် မူ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် များ စွာ ရှိ ကြ သော် လည်း ‌ရွေး ကောက် ခံ ရ သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏' ပါ သည်။ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ယေ ရှု သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ တက် သွား တော် မူ စဉ် လမ်း ခ ရီး ၌ တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ကို သီး သန့် ခေါ် ၍၊ ^၁၈ နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ကြ ၏။ လူ့ သား သည် ယဇ် ပု ‌ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ ထံ အပ် နှံ ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် သူ့ ကို ‌သေ ဒဏ် စီ ရင် ကြ ၍၊ ^၁၉ ပြောင် လှောင် ခြင်း၊ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ခြင်း နှင့် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း စ သည် တို့ ကို ပြု စေ ရန် သူ့ ကို လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ အပ် နှံ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ သည် ထ မြောက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ထို အ ခါ ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား များ ၏ မိ ခင် သည် မိ မိ သား တို့ နှင့် အ တူ အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ ရှိ ခိုး ကာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို ကိုယ် တော် ထံ တောင်း လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် သည် မည် သည့် အ ရာ ကို အ လို ရှိ သ နည်း” ဟု မေး ‌တော် မူ လျှင် သူ က “ကျွန် မ ၏ ဤ သား နှစ် ယောက် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နိုင် ငံ တော် ၌ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် ထိုင် ရ မည့် အ ကြောင်း အ မိန့် ရှိ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၂၂ သို့ သော် ယေ ရှု က “သင် တို့ သည် မည် သည့် အ ရာ တောင်း နေ သည် ကို သင် တို့ မ သိ ကြ။ ငါ သောက် မည့် ခွက် ကို သင် တို့ သောက် နိုင် သ လော” အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ ခံ သော ဗတ္တိ ဇံ ကို သင် တို့ ခံ နိုင် သ လော' ပါ သည်။ ဟု မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သောက် နိုင် ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၂၃ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ ခွက် ကို သင် တို့ သောက် ကြ မည် မှန် ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ ခံ သော ဗတ္တိ ဇံ ကို လည်း သင် တို့ ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်' ပါ သည်။ သို့ သော် ငါ ၏ လက် ယာ ဘက် နှင့် လက် ဝဲ ဘက် တို့ ၌ ထိုင် ရ သော အ ခွင့် ကို ငါ ပေး သည် မ ဟုတ်။ ထို နေ ရာ သည် ငါ ၏ ခ မည်း တော် ပြင် ဆင် ပေး ထား သော သူ တို့ အ တွက် သာ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ တ ပည့် တော် ဆယ် ပါး တို့ သည် ဤ အ ကြောင်း ကို ကြား သိ လျှင် ထို ညီ အစ် ကို နှစ် ဦး တို့ ကို စိတ် ဆိုး ကြ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ယေ ရှု သည် သူ တို့ ကို ခေါ် လျက် “လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် အုပ် ချုပ် သူ တို့ သည် ပြည် သူ တို့ အ ပေါ် စိုး မိုး ခြယ် လှယ် ကြ ၍ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် အာ ဏာ သုံး တတ် ကြ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^{၂၆-၂၈} သင် တို့ အ ထဲ ၌ မူ ကား ထို သို့ မ ဖြစ် ရ။ လူ့ သား သည် လုပ် ကျွေး ပြု စု ခြင်း ကို ခံ ရန် မ ဟုတ် ဘဲ လုပ် ကျွေး ပြု စု ရန် နှင့် များ စွာ သော သူ တို့ အ တွက် ရွေး နုတ် စ ရာ အ ဖိုး အ ခ အ ဖြစ် မိ မိ အ သက် ကို စွန့် ရန် လာ သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ တွင် အ ကြီး အ ကဲ ဖြစ် လို သော သူ သည် သင် တို့ ၏ အ စေ ခံ ဖြစ် ရ မည်။ သင် တို့ တွင် ခေါင်း ဆောင် ဖြစ် လို သော သူ သည် သင် တို့ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ မှ ထွက် ခွာ လာ ကြ ရာ များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၃၀ ထို စဉ် လမ်း ဘေး တွင် ထိုင် နေ သော မျက် မ မြင် နှစ် ဦး သည် ယေ ရှု ဖြတ် သွား တော် မူ ကြောင်း ကြား ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၃၁ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် သူ တို့ ကို တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ရန် ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် “သ ခင် ဘု ရား၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။

^၃၂ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ရပ် တန့် လျက် သူ တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ အ တွက် မည် သည့် အ မှု ကို ပြု စေ လို ကြ သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၃၃ သူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မျက် စိ မြင် အောင် ပြု လုပ် ပေး စေ လို ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု သည် ကြင် နာ စိတ် ရှိ ၍ သူ တို့ ၏ မျက် စိ ကို တို့ တော် မူ ၏။ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် သူ တို့ သည် မျက် စိ မြင် ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။

20

¹ “For the Kingdom of Heaven is like a man who was the master of a household, who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard. ² When he had agreed with the laborers for a denarius A denarius is a silver Roman coin worth 1/25th of a Roman aureus. This was a common wage for a day of farm labor. a day, he sent them into his vineyard.

³ He went out about the third hour, Time was measured from sunrise to sunset, so the third hour would be about 9:00 a.m. and saw others standing idle in the marketplace. ⁴ He said to them, ‘You also go into the vineyard, and whatever is right I will give you.’ So they went their way. ⁵ Again he went out about the sixth and the ninth hour, noon and 3:00 p.m. and did likewise.

⁶ About the eleventh hour 5:00 p.m. he went out and found others standing idle. He said to them, ‘Why do you stand here all day idle?’ ⁷ “They said to him, ‘Because no one has hired us.’ “He said to them, ‘You also go into the vineyard, and you will receive whatever is right.’

⁸ “When evening had come, the lord of the vineyard said to his manager, ‘Call the laborers and pay them their wages, beginning from the last to the first.’ ⁹ “When those who were hired at about the eleventh hour came, they each received a denarius.

¹⁰ When the first came, they supposed that they would receive more; and they likewise each received a denarius. ¹¹ When they received it, they murmured against the master of the household, ¹² saying, ‘These last have spent one hour, and you have made them equal to us who have borne the burden of the day and the scorching heat!’

¹³ “But he answered one of them, ‘Friend, I am doing you no wrong. Didn’t you agree with me for a denarius? ¹⁴ Take that which is yours, and go your way. It is my desire to give to this last just as much as to you. ¹⁵ Isn’t it lawful for me to do what I want to with what I own? Or is your eye evil, because I am good?’

¹⁶ So the last will be first, and the first last. For many are called, but few are chosen.”

¹⁷ As Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve disciples aside, and on the way he said to them, ¹⁸ “Behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes, and they will condemn him to death, ¹⁹ and will hand him over to the Gentiles to mock, to scourge, and to crucify; and the third day he will be raised up.”

²⁰ Then the mother of the sons of Zebedee came to him with her sons, kneeling and asking a certain thing of him. ²¹ He said to her, “What do you want?” She said to him, “Command that these, my two sons, may sit, one on your right hand and one on your left hand, in your Kingdom.”

²² But Jesus answered, “You don’t know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink, and be baptized with the baptism that I am baptized with?” They said to him, “We are able.” ²³ He said to them, “You will indeed drink my cup, and be baptized with the baptism that I am baptized with; but to sit on my right hand and on my left hand is not mine to give, but it is for whom it has been prepared by my Father.”

²⁴ When the ten heard it, they were indignant with the two brothers. ²⁵ But Jesus summoned them, and said, “You know that the rulers of the nations lord it over them, and their great ones exercise authority over them. ²⁶ It shall not be so among you; but whoever desires to become great among you shall be TR reads 'let him be' instead of 'shall be' your servant. ²⁷ Whoever desires to be first among you shall be your bondservant, ²⁸ even as the Son of Man came not to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.”

²⁹ As they went out from Jericho, a great multitude followed him. ³⁰ Behold, two blind men sitting by the road, when they heard that Jesus was passing by, cried out, “Lord, have mercy on us, you son of David!” ³¹ The multitude rebuked them, telling them that they should be quiet, but they cried out even more, “Lord, have mercy on us, you son of David!”

³² Jesus stood still and called them, and asked, “What do you want me to do for you?” ³³ They told him, “Lord, that our eyes may be opened.” ³⁴ Jesus, being moved with compassion, touched their eyes; and immediately their eyes received their sight, and they followed him.