စာလုံးအ ရွယ်အစား

က က

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၁၉

ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ ထွက် သွား သော နောက်၊ တ တိ ယ လ တ ရက် နေ့ ၌ သိ နာ တော သို့ ရောက် ကြ ၏။ ရေ ဖိ ဒိမ် အ ရပ် က ထွက် သွား ပြီး မှ သိ နာ တော သို့ ရောက် ၍၊ ထို တော ၌ တောင် ရှေ့ မှာ တပ် ချ ကြ ၏။

မော ရှေ သည် ဘု ရား သ ခင့် ထံ တော် သို့ တက် သွား လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တောင် ပေါ် က ခေါ် တော် မူ ၍၊ သင် သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ သား တို့ အား ပြန် ပြော ရ သော အ မိန့် တော် ဟူ မူ ကား၊ ငါ သည် အဲ ဂုတ္တု လူ တို့ ၌ ပြု သော အ ကြောင်း၊ သင် တို့ ကို ရွှေ လင်း တ အ တောင် ဖြင့် ထမ်း ၍ ကိုယ် ဘို့ သိမ်း ယူ သော အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် သိ မြင် ရ ကြ ပြီ။ ထို ကြောင့် ယ ခု တွင် သင် တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို အ မှန် နား ထောင် ၍ ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် ကို စောင့် ရှောက် လျှင် အ ခြား သော လူ မျိုး တ ကာ တို့ ထက် သင် တို့ သည် ငါ ပိုင် ထိုက် သော ဘဏ္ဍာ တော် ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး ရှိ သ မျှ သည် ငါ ၏ ဥစ္စာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ သည် လည်း မင်း စည်း စိမ် ရှိ သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မျိုး၊ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟူ သော အ မိန့် တော် ကို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ဆင့် ဆို လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မော ရှေ သည် ပြန် လာ ၍ လူ တို့ တွင် အ သက် ကြီး သူ တို့ ကို ခေါ် ပြီး လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မှာ ထား တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြန် ပြော လေ ၏။ လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပြု ပါ မည် ဟု တ ညီ တ ညွတ် တည်း ပြန် ပြော ကြ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ကြည့် ရှု လော့။ သင် နှင့် ငါ ပြော သော အ ခါ လူ များ တို့ သည် ကြား ၍ အ စဉ် အ မြဲ သင့် ကို ယုံ မည် အ ကြောင်း၊ မိုဃ်း တိမ် တိုက် ၌ သင့် ဆီ သို့ ငါ လာ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို လူ များ တို့ အား ပြန် ပြော လေ ၏။

၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ၍၊ ယ နေ့ နှင့် နက် ဖြန် ၌ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ လော့။ သူ တို့ အ ဝတ် ကို လျှော် စေ ၍၊ ၁၁ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ နေ စေ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ မည်။ ၁၂ လူ တို့ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သင် တို့ သည် တောင် ပေါ် သို့ မ တက်၊ တောင် ခြေ ရင်း ကို မ ထိ ရ အောင် သ တိ ပြု ကြ ဟု ပြော လော့။ တောင် ကို ထိ မိ သော သူ မည် သည် ကား၊ ဧ ကန် အ မှန် အ သေ ခံ စေ။ ၁၃ ထို သူ ကို လက် နှင့် မ ထိ ရ။ အ ကယ် စင် စစ် ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် လှံ နှင့် ထိုး ရ မည်။ လူ ဖြစ် စေ၊ တိ ရစ္ဆာန် ဖြစ် စေ၊ အ သက် မ ရှင် ရ။ တံ ပိုး သည် ကြာ ကြာ မြည် သော အ ခါ၊ လူ များ တို့ သည် တောင် သို့ လာ ရ ကြ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။

၁၄ မော ရှေ သည် တောင် ပေါ် မှ လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း သက် ၍၊ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ ၏။ သူ တို့ သည် မိ မိ အ ဝတ် များ ကို လျှော် ကြ ၏။ ၁၅ မော ရှေ က လည်း၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ စေ ကြ လော့။ မ ယား ကို မ ချဉ်း ကြ နှင့် ဟု လူ တို့ အား ဆို လေ ၏။

၁၆ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့၊ နံ နက် အ ချိန် ၌ တောင် ပေါ် မှာ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် ပြက် ခြင်း နှင့် တ ကွ မိုဃ်း တိမ် တိုက် လွှမ်း မိုး ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် တံ ပိုး မြည် သ ဖြင့်၊ တပ် ၌ ရှိ သော လူ အ ပေါင်း တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ၁၇ မော ရှေ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် နှင့် တွေ့ စေ ခြင်း ငှါ၊ လူ များ တို့ ကို တပ် ထဲ က ဆောင် ခဲ့ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် တောင် ခြေ ရင်း အောက် ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။ ၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မီး ဖြင့် လွှမ်း လျက်၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ သော ကြောင့်၊ တ တောင် လုံး မီး ခိုး ထွက် လေ ၏။ မီး ခိုး သည် လည်း မီး ဖို ၏ မီး ခိုး ကဲ့ သို့ တက် ၍ တ တောင် လုံး ပြင်း စွာ လှုပ် လေ ၏။ ၁၉ တံ ပိုး မြည် သံ သည် ကြာ ကြာ မြည် လျက်၊ အ သံ တိုး ၍ ကြီး သော အ ခါ၊ မော ရှေ သည် ခေါ် ၍၊ ဘု ရား သ ခင် သည် စ ကား သံ နှင့် ထူး တော် မူ ၏။ ၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း သိ နာ တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် ၍၊ မော ရှေ ကို တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ခေါ် တော် မူ လျှင်၊ မော ရှေ သည် တက် လေ ၏။

၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ လူ တို့ သည် ကြည့် ရှု ခြင်း ငှါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ကျော် ဝင် ၍၊ အ များ တို့ သည် သေ ကြ လိမ့် မည် ဟု စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့် ဆင်း ၍ သ တိ ပေး လော့။ ၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း၊ ကိုယ် ကို ကိုယ် သန့် ရှင်း စေ ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၃ မော ရှေ က လည်း၊ လူ တို့ သည် သိ နာ တောင် သို့ မ တက် နိုင် ကြ ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သန့် ရှင်း စေ လော့ ဟု မှာ ထား တော် မူ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ဆင်း သွား လော့။ သင် နှင့် အာ ရုန် သာ လျှင် တက် ရ မည်။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လူ များ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ တက် ခြင်း ငှါ မ ကျော် မ ဝင် စေ နှင့်။ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၅ မော ရှေ သည် လည်း လူ များ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း ၍ ကြား ပြော လေ ၏။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၁၉

ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ ထွက် သွား သော နောက်၊ တ တိ ယ လ တ ရက် နေ့ ၌ သိ နာ တော သို့ ရောက် ကြ ၏။ ရေ ဖိ ဒိမ် အ ရပ် က ထွက် သွား ပြီး မှ သိ နာ တော သို့ ရောက် ၍၊ ထို တော ၌ တောင် ရှေ့ မှာ တပ် ချ ကြ ၏။

မော ရှေ သည် ဘု ရား သ ခင့် ထံ တော် သို့ တက် သွား လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တောင် ပေါ် က ခေါ် တော် မူ ၍၊ သင် သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ သား တို့ အား ပြန် ပြော ရ သော အ မိန့် တော် ဟူ မူ ကား၊ ငါ သည် အဲ ဂုတ္တု လူ တို့ ၌ ပြု သော အ ကြောင်း၊ သင် တို့ ကို ရွှေ လင်း တ အ တောင် ဖြင့် ထမ်း ၍ ကိုယ် ဘို့ သိမ်း ယူ သော အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် သိ မြင် ရ ကြ ပြီ။ ထို ကြောင့် ယ ခု တွင် သင် တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို အ မှန် နား ထောင် ၍ ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် ကို စောင့် ရှောက် လျှင် အ ခြား သော လူ မျိုး တ ကာ တို့ ထက် သင် တို့ သည် ငါ ပိုင် ထိုက် သော ဘဏ္ဍာ တော် ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး ရှိ သ မျှ သည် ငါ ၏ ဥစ္စာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ သည် လည်း မင်း စည်း စိမ် ရှိ သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မျိုး၊ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟူ သော အ မိန့် တော် ကို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ဆင့် ဆို လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မော ရှေ သည် ပြန် လာ ၍ လူ တို့ တွင် အ သက် ကြီး သူ တို့ ကို ခေါ် ပြီး လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မှာ ထား တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြန် ပြော လေ ၏။ လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပြု ပါ မည် ဟု တ ညီ တ ညွတ် တည်း ပြန် ပြော ကြ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ကြည့် ရှု လော့။ သင် နှင့် ငါ ပြော သော အ ခါ လူ များ တို့ သည် ကြား ၍ အ စဉ် အ မြဲ သင့် ကို ယုံ မည် အ ကြောင်း၊ မိုဃ်း တိမ် တိုက် ၌ သင့် ဆီ သို့ ငါ လာ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို လူ များ တို့ အား ပြန် ပြော လေ ၏။

၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ၍၊ ယ နေ့ နှင့် နက် ဖြန် ၌ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ လော့။ သူ တို့ အ ဝတ် ကို လျှော် စေ ၍၊ ၁၁ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ နေ စေ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ မည်။ ၁၂ လူ တို့ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သင် တို့ သည် တောင် ပေါ် သို့ မ တက်၊ တောင် ခြေ ရင်း ကို မ ထိ ရ အောင် သ တိ ပြု ကြ ဟု ပြော လော့။ တောင် ကို ထိ မိ သော သူ မည် သည် ကား၊ ဧ ကန် အ မှန် အ သေ ခံ စေ။ ၁၃ ထို သူ ကို လက် နှင့် မ ထိ ရ။ အ ကယ် စင် စစ် ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် လှံ နှင့် ထိုး ရ မည်။ လူ ဖြစ် စေ၊ တိ ရစ္ဆာန် ဖြစ် စေ၊ အ သက် မ ရှင် ရ။ တံ ပိုး သည် ကြာ ကြာ မြည် သော အ ခါ၊ လူ များ တို့ သည် တောင် သို့ လာ ရ ကြ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။

၁၄ မော ရှေ သည် တောင် ပေါ် မှ လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း သက် ၍၊ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ ၏။ သူ တို့ သည် မိ မိ အ ဝတ် များ ကို လျှော် ကြ ၏။ ၁၅ မော ရှေ က လည်း၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ စေ ကြ လော့။ မ ယား ကို မ ချဉ်း ကြ နှင့် ဟု လူ တို့ အား ဆို လေ ၏။

၁၆ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့၊ နံ နက် အ ချိန် ၌ တောင် ပေါ် မှာ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် ပြက် ခြင်း နှင့် တ ကွ မိုဃ်း တိမ် တိုက် လွှမ်း မိုး ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် တံ ပိုး မြည် သ ဖြင့်၊ တပ် ၌ ရှိ သော လူ အ ပေါင်း တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ၁၇ မော ရှေ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် နှင့် တွေ့ စေ ခြင်း ငှါ၊ လူ များ တို့ ကို တပ် ထဲ က ဆောင် ခဲ့ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် တောင် ခြေ ရင်း အောက် ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။ ၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မီး ဖြင့် လွှမ်း လျက်၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ သော ကြောင့်၊ တ တောင် လုံး မီး ခိုး ထွက် လေ ၏။ မီး ခိုး သည် လည်း မီး ဖို ၏ မီး ခိုး ကဲ့ သို့ တက် ၍ တ တောင် လုံး ပြင်း စွာ လှုပ် လေ ၏။ ၁၉ တံ ပိုး မြည် သံ သည် ကြာ ကြာ မြည် လျက်၊ အ သံ တိုး ၍ ကြီး သော အ ခါ၊ မော ရှေ သည် ခေါ် ၍၊ ဘု ရား သ ခင် သည် စ ကား သံ နှင့် ထူး တော် မူ ၏။ ၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း သိ နာ တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် ၍၊ မော ရှေ ကို တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ခေါ် တော် မူ လျှင်၊ မော ရှေ သည် တက် လေ ၏။

၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ လူ တို့ သည် ကြည့် ရှု ခြင်း ငှါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ကျော် ဝင် ၍၊ အ များ တို့ သည် သေ ကြ လိမ့် မည် ဟု စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့် ဆင်း ၍ သ တိ ပေး လော့။ ၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း၊ ကိုယ် ကို ကိုယ် သန့် ရှင်း စေ ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၃ မော ရှေ က လည်း၊ လူ တို့ သည် သိ နာ တောင် သို့ မ တက် နိုင် ကြ ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သန့် ရှင်း စေ လော့ ဟု မှာ ထား တော် မူ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ဆင်း သွား လော့။ သင် နှင့် အာ ရုန် သာ လျှင် တက် ရ မည်။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လူ များ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ တက် ခြင်း ငှါ မ ကျော် မ ဝင် စေ နှင့်။ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၅ မော ရှေ သည် လည်း လူ များ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း ၍ ကြား ပြော လေ ၏။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၁၉

ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ ထွက် သွား သော နောက်၊ တ တိ ယ လ တ ရက် နေ့ ၌ သိ နာ တော သို့ ရောက် ကြ ၏။ ရေ ဖိ ဒိမ် အ ရပ် က ထွက် သွား ပြီး မှ သိ နာ တော သို့ ရောက် ၍၊ ထို တော ၌ တောင် ရှေ့ မှာ တပ် ချ ကြ ၏။

မော ရှေ သည် ဘု ရား သ ခင့် ထံ တော် သို့ တက် သွား လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တောင် ပေါ် က ခေါ် တော် မူ ၍၊ သင် သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ ဣ သ ရေ လ သား တို့ အား ပြန် ပြော ရ သော အ မိန့် တော် ဟူ မူ ကား၊ ငါ သည် အဲ ဂုတ္တု လူ တို့ ၌ ပြု သော အ ကြောင်း၊ သင် တို့ ကို ရွှေ လင်း တ အ တောင် ဖြင့် ထမ်း ၍ ကိုယ် ဘို့ သိမ်း ယူ သော အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် သိ မြင် ရ ကြ ပြီ။ ထို ကြောင့် ယ ခု တွင် သင် တို့ သည် ငါ့ စ ကား ကို အ မှန် နား ထောင် ၍ ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် ကို စောင့် ရှောက် လျှင် အ ခြား သော လူ မျိုး တ ကာ တို့ ထက် သင် တို့ သည် ငါ ပိုင် ထိုက် သော ဘဏ္ဍာ တော် ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး ရှိ သ မျှ သည် ငါ ၏ ဥစ္စာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ သည် လည်း မင်း စည်း စိမ် ရှိ သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မျိုး၊ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟူ သော အ မိန့် တော် ကို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ဆင့် ဆို လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

မော ရှေ သည် ပြန် လာ ၍ လူ တို့ တွင် အ သက် ကြီး သူ တို့ ကို ခေါ် ပြီး လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မှာ ထား တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြန် ပြော လေ ၏။ လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပြု ပါ မည် ဟု တ ညီ တ ညွတ် တည်း ပြန် ပြော ကြ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ကြည့် ရှု လော့။ သင် နှင့် ငါ ပြော သော အ ခါ လူ များ တို့ သည် ကြား ၍ အ စဉ် အ မြဲ သင့် ကို ယုံ မည် အ ကြောင်း၊ မိုဃ်း တိမ် တိုက် ၌ သင့် ဆီ သို့ ငါ လာ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ မော ရှေ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို လူ များ တို့ အား ပြန် ပြော လေ ၏။

၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ၍၊ ယ နေ့ နှင့် နက် ဖြန် ၌ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ လော့။ သူ တို့ အ ဝတ် ကို လျှော် စေ ၍၊ ၁၁ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ နေ စေ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ မည်။ ၁၂ လူ တို့ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သင် တို့ သည် တောင် ပေါ် သို့ မ တက်၊ တောင် ခြေ ရင်း ကို မ ထိ ရ အောင် သ တိ ပြု ကြ ဟု ပြော လော့။ တောင် ကို ထိ မိ သော သူ မည် သည် ကား၊ ဧ ကန် အ မှန် အ သေ ခံ စေ။ ၁၃ ထို သူ ကို လက် နှင့် မ ထိ ရ။ အ ကယ် စင် စစ် ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် လှံ နှင့် ထိုး ရ မည်။ လူ ဖြစ် စေ၊ တိ ရစ္ဆာန် ဖြစ် စေ၊ အ သက် မ ရှင် ရ။ တံ ပိုး သည် ကြာ ကြာ မြည် သော အ ခါ၊ လူ များ တို့ သည် တောင် သို့ လာ ရ ကြ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။

၁၄ မော ရှေ သည် တောင် ပေါ် မှ လူ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း သက် ၍၊ သူ တို့ ကို သန့် ရှင်း စေ ၏။ သူ တို့ သည် မိ မိ အ ဝတ် များ ကို လျှော် ကြ ၏။ ၁၅ မော ရှေ က လည်း၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ သင့် ရှိ စေ ကြ လော့။ မ ယား ကို မ ချဉ်း ကြ နှင့် ဟု လူ တို့ အား ဆို လေ ၏။

၁၆ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့၊ နံ နက် အ ချိန် ၌ တောင် ပေါ် မှာ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် ပြက် ခြင်း နှင့် တ ကွ မိုဃ်း တိမ် တိုက် လွှမ်း မိုး ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် တံ ပိုး မြည် သ ဖြင့်၊ တပ် ၌ ရှိ သော လူ အ ပေါင်း တို့ သည် တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ၁၇ မော ရှေ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် နှင့် တွေ့ စေ ခြင်း ငှါ၊ လူ များ တို့ ကို တပ် ထဲ က ဆောင် ခဲ့ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် တောင် ခြေ ရင်း အောက် ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။ ၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မီး ဖြင့် လွှမ်း လျက်၊ သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် တော် မူ သော ကြောင့်၊ တ တောင် လုံး မီး ခိုး ထွက် လေ ၏။ မီး ခိုး သည် လည်း မီး ဖို ၏ မီး ခိုး ကဲ့ သို့ တက် ၍ တ တောင် လုံး ပြင်း စွာ လှုပ် လေ ၏။ ၁၉ တံ ပိုး မြည် သံ သည် ကြာ ကြာ မြည် လျက်၊ အ သံ တိုး ၍ ကြီး သော အ ခါ၊ မော ရှေ သည် ခေါ် ၍၊ ဘု ရား သ ခင် သည် စ ကား သံ နှင့် ထူး တော် မူ ၏။ ၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း သိ နာ တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ဆင်း သက် ၍၊ မော ရှေ ကို တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ ခေါ် တော် မူ လျှင်၊ မော ရှေ သည် တက် လေ ၏။

၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ လူ တို့ သည် ကြည့် ရှု ခြင်း ငှါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ကျော် ဝင် ၍၊ အ များ တို့ သည် သေ ကြ လိမ့် မည် ဟု စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့် ဆင်း ၍ သ တိ ပေး လော့။ ၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း၊ ကိုယ် ကို ကိုယ် သန့် ရှင်း စေ ရ မည်။ သို့ မ ဟုတ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၃ မော ရှေ က လည်း၊ လူ တို့ သည် သိ နာ တောင် သို့ မ တက် နိုင် ကြ ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မ ကျော် ရ သော အ ဆီး အ ကာ တို့ ကို တောင် ပတ် လည် ၌ စီ ရင် ၍၊ သန့် ရှင်း စေ လော့ ဟု မှာ ထား တော် မူ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် လေ ၏။

၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ဆင်း သွား လော့။ သင် နှင့် အာ ရုန် သာ လျှင် တက် ရ မည်။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လူ များ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သို့ တက် ခြင်း ငှါ မ ကျော် မ ဝင် စေ နှင့်။ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၂၅ မော ရှေ သည် လည်း လူ များ တို့ ရှိ ရာ သို့ ဆင်း ၍ ကြား ပြော လေ ၏။

<
>

Please view in landscape orientation