၁၂

^၁ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား၊ ^၂ “ဤ လ သည် သင် တို့ အ တွက် ပ ထ မ လ ဖြစ် ရ မည်။ ဤ လ သည် သင် တို့ အ တွက် နှစ် ၏ ပ ထ မ လ ဖြစ် ရ မည်။ ^၃ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ လ ဆယ် ရက် နေ့ ၌ လူ တိုင်း မိ မိ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ အ မျိုး အ နွယ် အ လိုက် အိမ် ထောင် စု တစ် စု လျှင် သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် စီ ယူ ရ မည်။ ^၄ အ ကယ် ၍ မိ သား စု နည်း သ ဖြင့် သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို စား မ ကုန် လျှင် သူ သည် အ နီး ဆုံး အိမ် မှ သူ ၏ အိမ် နီး ချင်း နှင့် ပေါင်း ၍ လူ ဦး ရေ အ လိုက် မိ မိ တို့ အ သီး သီး စား နိုင် သော ပ မာ ဏ နှင့် အ ညီ သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ချိန် ဆ ပြီး ယူ ရ မည်။ ^၅ သင် တို့ ယူ သော အ‌ ကောင် သည် အ ပြစ် အ နာ အ ဆာ ကင်း သော တစ် နှစ် သား အ ရွယ် အ ထီး ဖြစ် ရ မည်။ သိုး သို့ မ ဟုတ် ဆိတ် တို့ ထဲ မှ ယူ နိုင် ၏။

^၆ ထို သိုး သ ငယ် ကို ဤ လ တစ် ဆယ့် လေး ရက် တိုင် အောင် သင် တို့ ထံ ၌ ထိန်း သိမ်း‌ စောင့် ရှောက် ထား ပြီး အစ္စ ရေး လူ ထု အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် နေ ဝင် ချိန် ၌ သတ် ၍၊ ^၇ သွေး ကို ယူ ပြီး လျှင် သိုး သ ငယ် ကို စား သော သူ တို့ နေ သော အိမ် များ ၏ တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ၌ လည်း ကောင်း၊ တံ ခါး ထုပ် ၌ လည်း ကောင်း သုတ် လိမ်း ရ မည်။ ^၈ ဤ ည ၌ ပင် အ သား ကို မီး ကင် ၍ တ ဆေး မဲ့ မုန့် နှင့် ခါး သော ဟင်း ရွက် တို့ ဖြင့် စား ရ မည်။ ^၉ အ စိမ်း လိုက် ဖြစ် စေ၊ ရေ ဖြင့် ပြုတ် ၍ ဖြစ် စေ မ စား ရ။ ဦး ခေါင်း နှင့် တ ကွ ခြေ ထောက် နှင့် အူ တို့ ကို မီး ကင် ပြီး မှ စား ရ မည်။ ^၁၀ နံ နက် တိုင် အောင် မ ကြွင်း ကျန် စေ ရ။ နံ နက် တိုင် အောင် ကြွင်း ကျန် လျှင် မီး ရှို့ ပစ် ရ မည်။ ^၁၁ သင် တို့ အ ဘယ် သို့ စား ရ မည် နည်း ဟူ မူ ကား သင် တို့ ၏ ခါး ကို စည်း လျက်၊ ခြေ ၌ ဖိ နပ် ကို စီး လျက်၊ လက် ထဲ ၌ တောင် ဝှေး ကို ကိုင် လျက် အ လျင် အ မြန် စား ရ မည်။ ဤ သည် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ဖြစ် ၏။

^၁၂ ဤ ည တွင် ငါ သည် အီ ဂျစ် ပြည် ကို ဖြတ် သွား ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ရှိ သော လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် တိုင် အောင် သား ဦး အ ပေါင်း တို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ငါ သည် အီ ဂျစ် ဘု ရား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည်။ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ^၁၃ သွေး သည် သင် တို့ နေ သော အိမ် များ ၌ သင် တို့ အ တွက် အ မှတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ငါ သည် ထို သွေး ကို မြင် သော အ ခါ သင် တို့ ကို ကျော် သွား မည်။ အီ ဂျစ် ပြည် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ဖျက် ဆီး ခြင်း ဘေး ဒဏ် သည် သင် တို့ အ ပေါ် သို့ သက် ရောက် မည် မ ဟုတ်။

^၁၄ ဤ နေ့ ရက် သည် သင် တို့ အ တွက် အောက် မေ့ ဖွယ် ဖြစ် ၍ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ရ မည်။ သင် တို့ ၏ မျိုး ဆက် သည် အ စဉ် အ မြဲ လိုက် နာ ရ မည့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် ထို ပွဲ တော် ကို ကျင်း ပ ရ မည်။ ^၁၅ ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်။ ပ ထ မ နေ့ ၌ ပင် တ ဆေး ကို သင် တို့ ၏ အိမ် များ မှ ဖယ် ရှား ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ပ ထ မ နေ့ မှ စ ၍ သတ္တ မ နေ့ တိုင် အောင် တ ဆေး ပါ သော မုန့် ကို စား သော သူ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး မှ ပယ် ဖျက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၁၆ သင် တို့ သည် ပ ထ မ နေ့ ၌ သန့် ရှင်း သော ဓမ္မ စည်း ဝေး ခြင်း ကို ပြု လုပ် ရ မည်။ သတ္တ မ နေ့ ၌ လည်း သန့် ရှင်း သော ဓမ္မ စည်း ဝေး ခြင်း ကို ပြု လုပ် ရ မည်။ ထို နေ့ များ ၌ လူ တိုင်း မိ မိ စား မည့် အ ရာ များ ကို ချက် ပြုတ် ခြင်း မှ တစ် ပါး အ ခြား မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ရ။

^၁၇ သင် တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဤ နေ့ ရက် ၌ သင် တို့ ဗိုလ် ခြေ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ ထုတ် ဆောင် သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ မျိုး ဆက် သည် အ စဉ် အ မြဲ လိုက် နာ ရ မည့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် ဤ နေ့ ရက် ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၁၈ ပ ထ မ လ၊ တစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ နေ ဝင် ချိန် မှ စ ၍ နှစ် ဆယ့် တစ် ရက် နေ့ နေ ဝင် ချိန် တိုင် အောင် သင် တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်။ ^၁၉ ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး သင် တို့ ၏ အိမ် များ ၌ တ ဆေး မ ရှိ စေ ရ။ အ ကြောင်း မူ ကား တိုင်း တစ် ပါး သား ဖြစ် စေ၊ အ မျိုး သား ချင်း ဖြစ် စေ မည် သူ မ ဆို တ ဆေး ပါ သော မုန့် ကို စား လျှင် အစ္စ ရေး လူ ထု မှ ပယ် ဖျက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၂၀ သင် တို့ သည် တ ဆေး ပါ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ စား ရ။ မည် သည့် အ ရပ် ၌ နေ ထိုင် သည် ဖြစ် စေ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်’ ဟူ ၍ ဆင့် ဆို လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ ၏ မျို နွယ် စု အ လိုက် မိ မိ တို့ အ တွက် သိုး များ ကို ရွေး ယူ ပြီး လျှင် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် ကို သတ် ကြ လော့။ ^၂၂ ဟုဿုပ် ညွန့် တစ် စည်း ကို ယူ ၍ အင် တုံ ထဲ ၌ ရှိ သော သွေး တွင် နှစ် ပြီး လျှင် တံ ခါး ထုပ် နှင့် တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ကို အင် တုံ ထဲ မှ သွေး ဖြင့် သုတ် ရ မည်။ နံ နက် တိုင် အောင် မည် သူ မျှ မိ မိ အိမ် တံ ခါး အ ပြင် သို့ မ ထွက် ရ။ ^၂၃ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် ရန် ဖြတ် သွား သော အ ခါ တံ ခါး ထုပ် နှင့် တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ၌ သွေး ကို မြင် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို တံ ခါး ကို ကျော် သွား မည်။ ဖျက် ဆီး သော သူ ကို လည်း သင် တို့ ၏ အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ သင် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် ရန် အ ခွင့် ပေး တော် မ မူ။

^၂၄ သို့ ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု ကို ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် သင် နှင့် သင့် သား မြေး များ သည် အ စဉ် အ မြဲ စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၂၅ သင် တို့ အား ပေး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား က တိ ထား သော ပြည် သို့ သင် တို့ ဝင် ရောက် ကြ သော အ ခါ သင် တို့ သည် ဤ အ မှု ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၂၆ သင် တို့ ၏ သား မြေး များ က ‘ဤ အ မှု ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း’ ဟု သင် တို့ အား မေး မြန်း ကြ သော အ ခါ၊ ^၂၇ သင် တို့ က လည်း ‘ဤ အ မှု ကား အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ရှိ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ အိမ် များ ကို ကျော် သွား ၍ ငါ တို့ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား များ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ယဇ် ပူ ‌ဇော် သည့် ပ သ ခါ ပွဲ ဖြစ် ၏’ ဟူ ၍ ပြန် ပြော ရ မည်” ဟု ဆင့် ဆို သော အ ခါ လူ တို့ သည် ဦး ညွတ် ပျပ် ဝပ် ကြ လေ ၏။ ^၂၈ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် သွား ၍ ထို အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ‌တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။

^၂၉ ည သန်း ခေါင် အ ချိန် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် ၌ စိုး စံ သော ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သား ဦး မှ စ ၍ မြေ အောက် အ ကျဉ်း ခန်း ၌ ရှိ သော အ ကျဉ်း သား ၏ သား ဦး တိုင် အောင် အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ သား ဦး အား လုံး တို့ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ၏ သား ဦး အား လုံး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ၏။ ^၃၀ ည အ ချိန် ၌ ဖာ ရော မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ ၏ အ မှု ထမ်း အ ပေါင်း တို့ နှင့် အီ ဂျစ် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထ ကြ ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ လူ မ သေ သော အိမ် ဟူ ၍ မ ရှိ သော ကြောင့် ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၃၁ ထို့ ကြောင့် ဖာ ရော မင်း ကြီး သည် မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် တို့ ကို ည တွင်း ချင်း ဆင့် ခေါ် ၍ “သင် တို့ မှ စ ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ပါ ထ ၍ ငါ ၏ လူ မျိုး ထဲ မှ ထွက် သွား ကြ လော့။ သင် တို့ လျှောက် ထား သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား သွား ၍ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ^၃၂ သင် တို့ လျှောက် ထား သည့် အ တိုင်း သင် တို့ ၏ သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ ကို ယူ ၍ သွား ကြ လော့။ ငါ့ ကို လည်း ကောင်း ချီး ပေး ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၃ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ က “ငါ တို့ အား လုံး သေ ကုန် လိမ့် မည်” ဟု ဆို လျက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ အ လျင် အ မြန် ထွက် သွား ကြ စေ ရန် နှိုး ဆော် ကြ ၏။ ^၃၄ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် တ ဆေး မ ဖောက် ရ သေး သော မုန့် နှစ် ကို ယူ ၍ မုန့် နယ် ခွက် နှင့် အ တူ အ ဝတ် ဖြင့် ထုပ် ၍ မိ မိ တို့ ၏ ပ ခုံး ပေါ် ထမ်း သွား ကြ ၏။ ^၃၅ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မော ရှေ ၏ စ ကား အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ရွှေ ထည် များ၊ ငွေ ထည် များ နှင့် အ ဝတ် အ စား များ ကို တောင်း ကြ ၏။ ^၃၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ မျက် နှာ ရ စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ တောင်း သော အ ရာ များ ကို ပေး ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ထံ မှ သိမ်း ယူ ကြ လေ ၏။

^၃၇ က လေး များ အ ပြင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ယောက်ျား ခြောက် သိန်း ခန့် တို့ သည် ရာ မ သက် အ ရပ် မှ သု ကုတ် အ ရပ် တိုင် အောင် ခြေ ကျင် ခ ရီး ပြု ကြ ၏။ ^၃၈ အ ခြား လူ မျိုး များ စွာ တို့ နှင့် သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ စ သည့် အ လွန် များ သော တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် လည်း သူ တို့ နှင့် အ တူ ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၃၉ အီ ဂျစ် ပြည် မှ နှင် ထုတ် ခံ ရ စဉ် က သူ တို့ သည် အ ချိန် မ ရ သ ဖြင့် မိ မိ တို့ အ တွက် စား နပ် ရိက္ခာ ကို ပင် မ ပြင် ဆင် ကြ ရ။ ထို့ ကြောင့် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယူ ဆောင် လာ သည့် တ ဆေး မ ဖောက် ထား သော မုန့် နှစ် ဖြင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပြား ကို ဖုတ် ကြ ရ ၏။

^၄၀ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ နေ ထိုင် ခဲ့ ကြ သော အ ချိန် ကာ လ မှာ နှစ် ပေါင်း လေး ရာ သုံး ဆယ် ဖြစ် ၏။ ^၄၁ နှစ် ပေါင်း လေး ရာ သုံး ဆယ် ပြည့် သော နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိုလ် ခြေ အ ပေါင်း တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၂ ဤ ည သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ သူ တို့ ကို ထုတ် ဆောင် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စောင့် စား ခဲ့ သော ည ဖြစ် ၏။ ဤ ည သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ မျိုး ဆက် အ စဉ် အ ဆက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ စောင့် ထိန်း ရ သော ည ဖြစ် ၏။

^၄၃ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား “ပ သ ခါ ပွဲ ဆိုင် ရာ ပြဋ္ဌာန်း ချက် ဟူ မူ ကား မည် သည့် တိုင်း တစ် ပါး သား မျှ ပ သ ခါ သိုး ကို မ စား ရ။ ^၄၄ သို့ သော် ငွေ ဖြင့် ဝယ် ထား သော မည် သည့် ကျွန် ယောက်ျား မ ဆို အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ပြီး လျှင် စား နိုင် ၏။ ^၄၅ မည် သည့် ဧည့် သည်၊ မည် သည့် သူ ရင်း ငှား မျှ မ စား ရ။ ^၄၆ ပ သ ခါ သိုး ကို အိမ် တစ် အိမ် ထဲ ၌ စား ရ မည်။ အ သား ကို အိမ် ထဲ မှ အ ပြင် သို့ ယူ မ သွား ရ။ အ ရိုး ကို လည်း မ ချိုး ရ။ ယော ၁၉:၃၆။ ^၄၇ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ထို ပွဲ ကို ကျင်း ပ ရ မည်။ ^၄၈ သင် တို့ ထံ ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ လို လျှင် သူ နှင့် အ တူ ရှိ သော ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရ မည်။ သို့ ပြီး မှ သူ သည် ပ သ ခါ ပွဲ ကို ပါ ဝင် ကျင်း ပ နိုင် မည်။ အ မျိုး သား ချင်း ကဲ့ သို့ လည်း ဖြစ် မည်။ သို့‌ သော် အ ရေး ဖျား လှီး ခြင်း မ ခံ သော သူ မည် သူ မျှ ပ သ ခါ သိုး ကို မ စား ရ။ ^၄၉ အ မျိုး သား ချင်း အ တွက် ဖြစ် စေ၊ သင် တို့ ထဲ တွင် တည်း ခို နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား အ တွက် ဖြစ် စေ ပ ညတ် တ ရား တစ် ပါး တည်း ဖြစ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၀ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထို သို့ ပြု ကြ ၏။ မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ ^၅၁ ဤ နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ တပ် ဖွဲ့ အ လိုက် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။

12

¹ Yahweh spoke to Moses and Aaron in the land of Egypt, saying, ² “This month shall be to you the beginning of months. It shall be the first month of the year to you. ³ Speak to all the congregation of Israel, saying, ‘On the tenth day of this month, they shall take to them every man a lamb, according to their fathers’ houses, a lamb for a household; ⁴ and if the household is too little for a lamb, then he and his neighbor next to his house shall take one according to the number of the souls. You shall make your count for the lamb according to what everyone can eat. ⁵ Your lamb shall be without defect, a male a year old. You shall take it from the sheep or from the goats.

⁶ You shall keep it until the fourteenth day of the same month; and the whole assembly of the congregation of Israel shall kill it at evening. ⁷ They shall take some of the blood, and put it on the two door posts and on the lintel, on the houses in which they shall eat it. ⁸ They shall eat the meat in that night, roasted with fire, with unleavened bread. They shall eat it with bitter herbs. ⁹ Don’t eat it raw, nor boiled at all with water, but roasted with fire; with its head, its legs and its inner parts. ¹⁰ You shall let nothing of it remain until the morning; but that which remains of it until the morning you shall burn with fire. ¹¹ This is how you shall eat it: with your belt on your waist, your sandals on your feet, and your staff in your hand; and you shall eat it in haste: it is Yahweh’s Passover.

¹² For I will go through the land of Egypt in that night, and will strike all the firstborn in the land of Egypt, both man and animal. I will execute judgments against all the gods of Egypt. I am Yahweh. ¹³ The blood shall be to you for a token on the houses where you are. When I see the blood, I will pass over you, and no plague will be on you to destroy you when I strike the land of Egypt.

¹⁴ This day shall be a memorial for you. You shall keep it as a feast to Yahweh. You shall keep it as a feast throughout your generations by an ordinance forever. ¹⁵ “ ‘Seven days you shall eat unleavened bread; even the first day you shall put away yeast out of your houses, for whoever eats leavened bread from the first day until the seventh day, that soul shall be cut off from Israel. ¹⁶ In the first day there shall be to you a holy convocation, and in the seventh day a holy convocation; no kind of work shall be done in them, except that which every man must eat, only that may be done by you.

¹⁷ You shall observe the feast of unleavened bread; for in this same day I have brought your armies out of the land of Egypt. Therefore you shall observe this day throughout your generations by an ordinance forever. ¹⁸ In the first month, on the fourteenth day of the month at evening, you shall eat unleavened bread, until the twenty first day of the month at evening. ¹⁹ There shall be no yeast found in your houses for seven days, for whoever eats that which is leavened, that soul shall be cut off from the congregation of Israel, whether he is a foreigner, or one who is born in the land. ²⁰ You shall eat nothing leavened. In all your habitations you shall eat unleavened bread.’ ”

²¹ Then Moses called for all the elders of Israel, and said to them, “Draw out, and take lambs according to your families, and kill the Passover. ²² You shall take a bunch of hyssop, and dip it in the blood that is in the basin, and strike the lintel and the two door posts with the blood that is in the basin. None of you shall go out of the door of his house until the morning. ²³ For Yahweh will pass through to strike the Egyptians; and when he sees the blood on the lintel, and on the two door posts, Yahweh will pass over the door, and will not allow the destroyer to come in to your houses to strike you.

²⁴ You shall observe this thing for an ordinance to you and to your sons forever. ²⁵ It shall happen when you have come to the land which Yahweh will give you, as he has promised, that you shall keep this service. ²⁶ It will happen, when your children ask you, ‘What do you mean by this service?’ ²⁷ that you shall say, ‘It is the sacrifice of Yahweh’s Passover, who passed over the houses of the children of Israel in Egypt, when he struck the Egyptians, and spared our houses.’ ” The people bowed their heads and worshiped. ²⁸ The children of Israel went and did so; as Yahweh had commanded Moses and Aaron, so they did.

²⁹ At midnight, Yahweh struck all the firstborn in the land of Egypt, from the firstborn of Pharaoh who sat on his throne to the firstborn of the captive who was in the dungeon, and all the firstborn of livestock. ³⁰ Pharaoh rose up in the night, he, and all his servants, and all the Egyptians; and there was a great cry in Egypt, for there was not a house where there was not one dead. ³¹ He called for Moses and Aaron by night, and said, “Rise up, get out from among my people, both you and the children of Israel; and go, serve Yahweh, as you have said! ³² Take both your flocks and your herds, as you have said, and be gone; and bless me also!”

³³ The Egyptians were urgent with the people, to send them out of the land in haste, for they said, “We are all dead men.” ³⁴ The people took their dough before it was leavened, their kneading troughs being bound up in their clothes on their shoulders. ³⁵ The children of Israel did according to the word of Moses; and they asked of the Egyptians jewels of silver, and jewels of gold, and clothing. ³⁶ Yahweh gave the people favor in the sight of the Egyptians, so that they let them have what they asked. They plundered the Egyptians.

³⁷ The children of Israel traveled from Rameses to Succoth, about six hundred thousand on foot who were men, in addition to children. ³⁸ A mixed multitude went up also with them, with flocks, herds, and even very much livestock. ³⁹ They baked unleavened cakes of the dough which they brought out of Egypt; for it wasn’t leavened, because they were thrust out of Egypt, and couldn’t wait, and they had not prepared any food for themselves.

⁴⁰ Now the time that the children of Israel lived in Egypt was four hundred thirty years. ⁴¹ At the end of four hundred thirty years, to the day, all of Yahweh’s armies went out from the land of Egypt. ⁴² It is a night to be much observed to Yahweh for bringing them out from the land of Egypt. This is that night of Yahweh, to be much observed by all the children of Israel throughout their generations.

⁴³ Yahweh said to Moses and Aaron, “This is the ordinance of the Passover. No foreigner shall eat of it, ⁴⁴ but every man’s servant who is bought for money, when you have circumcised him, then shall he eat of it. ⁴⁵ A foreigner and a hired servant shall not eat of it. ⁴⁶ It must be eaten in one house. You shall not carry any of the meat outside of the house. Do not break any of its bones. ⁴⁷ All the congregation of Israel shall keep it. ⁴⁸ When a stranger lives as a foreigner with you, and would like to keep the Passover to Yahweh, let all his males be circumcised, and then let him come near and keep it. He shall be as one who is born in the land; but no uncircumcised person shall eat of it. ⁴⁹ One law shall be to him who is born at home, and to the stranger who lives as a foreigner among you.”

⁵⁰ All the children of Israel did so. As Yahweh commanded Moses and Aaron, so they did. ⁵¹ That same day, Yahweh brought the children of Israel out of the land of Egypt by their armies.

၁၂

^၁ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား၊ ^၂ “ဤ လ သည် သင် တို့ အ တွက် ပ ထ မ လ ဖြစ် ရ မည်။ ဤ လ သည် သင် တို့ အ တွက် နှစ် ၏ ပ ထ မ လ ဖြစ် ရ မည်။ ^၃ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ လ ဆယ် ရက် နေ့ ၌ လူ တိုင်း မိ မိ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ အ မျိုး အ နွယ် အ လိုက် အိမ် ထောင် စု တစ် စု လျှင် သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် စီ ယူ ရ မည်။ ^၄ အ ကယ် ၍ မိ သား စု နည်း သ ဖြင့် သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို စား မ ကုန် လျှင် သူ သည် အ နီး ဆုံး အိမ် မှ သူ ၏ အိမ် နီး ချင်း နှင့် ပေါင်း ၍ လူ ဦး ရေ အ လိုက် မိ မိ တို့ အ သီး သီး စား နိုင် သော ပ မာ ဏ နှင့် အ ညီ သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ချိန် ဆ ပြီး ယူ ရ မည်။ ^၅ သင် တို့ ယူ သော အ‌ ကောင် သည် အ ပြစ် အ နာ အ ဆာ ကင်း သော တစ် နှစ် သား အ ရွယ် အ ထီး ဖြစ် ရ မည်။ သိုး သို့ မ ဟုတ် ဆိတ် တို့ ထဲ မှ ယူ နိုင် ၏။

^၆ ထို သိုး သ ငယ် ကို ဤ လ တစ် ဆယ့် လေး ရက် တိုင် အောင် သင် တို့ ထံ ၌ ထိန်း သိမ်း‌ စောင့် ရှောက် ထား ပြီး အစ္စ ရေး လူ ထု အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် နေ ဝင် ချိန် ၌ သတ် ၍၊ ^၇ သွေး ကို ယူ ပြီး လျှင် သိုး သ ငယ် ကို စား သော သူ တို့ နေ သော အိမ် များ ၏ တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ၌ လည်း ကောင်း၊ တံ ခါး ထုပ် ၌ လည်း ကောင်း သုတ် လိမ်း ရ မည်။ ^၈ ဤ ည ၌ ပင် အ သား ကို မီး ကင် ၍ တ ဆေး မဲ့ မုန့် နှင့် ခါး သော ဟင်း ရွက် တို့ ဖြင့် စား ရ မည်။ ^၉ အ စိမ်း လိုက် ဖြစ် စေ၊ ရေ ဖြင့် ပြုတ် ၍ ဖြစ် စေ မ စား ရ။ ဦး ခေါင်း နှင့် တ ကွ ခြေ ထောက် နှင့် အူ တို့ ကို မီး ကင် ပြီး မှ စား ရ မည်။ ^၁၀ နံ နက် တိုင် အောင် မ ကြွင်း ကျန် စေ ရ။ နံ နက် တိုင် အောင် ကြွင်း ကျန် လျှင် မီး ရှို့ ပစ် ရ မည်။ ^၁၁ သင် တို့ အ ဘယ် သို့ စား ရ မည် နည်း ဟူ မူ ကား သင် တို့ ၏ ခါး ကို စည်း လျက်၊ ခြေ ၌ ဖိ နပ် ကို စီး လျက်၊ လက် ထဲ ၌ တောင် ဝှေး ကို ကိုင် လျက် အ လျင် အ မြန် စား ရ မည်။ ဤ သည် ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ဖြစ် ၏။

^၁၂ ဤ ည တွင် ငါ သည် အီ ဂျစ် ပြည် ကို ဖြတ် သွား ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ရှိ သော လူ မှ စ ၍ တိ ရစ္ဆာန် တိုင် အောင် သား ဦး အ ပေါင်း တို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ငါ သည် အီ ဂျစ် ဘု ရား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည်။ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ^၁၃ သွေး သည် သင် တို့ နေ သော အိမ် များ ၌ သင် တို့ အ တွက် အ မှတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ငါ သည် ထို သွေး ကို မြင် သော အ ခါ သင် တို့ ကို ကျော် သွား မည်။ အီ ဂျစ် ပြည် ကို ငါ ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ဖျက် ဆီး ခြင်း ဘေး ဒဏ် သည် သင် တို့ အ ပေါ် သို့ သက် ရောက် မည် မ ဟုတ်။

^၁၄ ဤ နေ့ ရက် သည် သင် တို့ အ တွက် အောက် မေ့ ဖွယ် ဖြစ် ၍ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ရ မည်။ သင် တို့ ၏ မျိုး ဆက် သည် အ စဉ် အ မြဲ လိုက် နာ ရ မည့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် ထို ပွဲ တော် ကို ကျင်း ပ ရ မည်။ ^၁၅ ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်။ ပ ထ မ နေ့ ၌ ပင် တ ဆေး ကို သင် တို့ ၏ အိမ် များ မှ ဖယ် ရှား ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ပ ထ မ နေ့ မှ စ ၍ သတ္တ မ နေ့ တိုင် အောင် တ ဆေး ပါ သော မုန့် ကို စား သော သူ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး မှ ပယ် ဖျက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၁၆ သင် တို့ သည် ပ ထ မ နေ့ ၌ သန့် ရှင်း သော ဓမ္မ စည်း ဝေး ခြင်း ကို ပြု လုပ် ရ မည်။ သတ္တ မ နေ့ ၌ လည်း သန့် ရှင်း သော ဓမ္မ စည်း ဝေး ခြင်း ကို ပြု လုပ် ရ မည်။ ထို နေ့ များ ၌ လူ တိုင်း မိ မိ စား မည့် အ ရာ များ ကို ချက် ပြုတ် ခြင်း မှ တစ် ပါး အ ခြား မည် သည့် အ လုပ် ကို မျှ မ လုပ် ရ။

^၁၇ သင် တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဤ နေ့ ရက် ၌ သင် တို့ ဗိုလ် ခြေ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ ထုတ် ဆောင် သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ မျိုး ဆက် သည် အ စဉ် အ မြဲ လိုက် နာ ရ မည့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် ဤ နေ့ ရက် ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၁၈ ပ ထ မ လ၊ တစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ နေ ဝင် ချိန် မှ စ ၍ နှစ် ဆယ့် တစ် ရက် နေ့ နေ ဝင် ချိန် တိုင် အောင် သင် တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်။ ^၁၉ ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး သင် တို့ ၏ အိမ် များ ၌ တ ဆေး မ ရှိ စေ ရ။ အ ကြောင်း မူ ကား တိုင်း တစ် ပါး သား ဖြစ် စေ၊ အ မျိုး သား ချင်း ဖြစ် စေ မည် သူ မ ဆို တ ဆေး ပါ သော မုန့် ကို စား လျှင် အစ္စ ရေး လူ ထု မှ ပယ် ဖျက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၂၀ သင် တို့ သည် တ ဆေး ပါ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ စား ရ။ မည် သည့် အ ရပ် ၌ နေ ထိုင် သည် ဖြစ် စေ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို စား ရ မည်’ ဟူ ၍ ဆင့် ဆို လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ ၏ မျို နွယ် စု အ လိုက် မိ မိ တို့ အ တွက် သိုး များ ကို ရွေး ယူ ပြီး လျှင် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် ကို သတ် ကြ လော့။ ^၂၂ ဟုဿုပ် ညွန့် တစ် စည်း ကို ယူ ၍ အင် တုံ ထဲ ၌ ရှိ သော သွေး တွင် နှစ် ပြီး လျှင် တံ ခါး ထုပ် နှင့် တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ကို အင် တုံ ထဲ မှ သွေး ဖြင့် သုတ် ရ မည်။ နံ နက် တိုင် အောင် မည် သူ မျှ မိ မိ အိမ် တံ ခါး အ ပြင် သို့ မ ထွက် ရ။ ^၂၃ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် ရန် ဖြတ် သွား သော အ ခါ တံ ခါး ထုပ် နှင့် တံ ခါး တိုင် နှစ် ဖက် ၌ သွေး ကို မြင် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို တံ ခါး ကို ကျော် သွား မည်။ ဖျက် ဆီး သော သူ ကို လည်း သင် တို့ ၏ အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ သင် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် ရန် အ ခွင့် ပေး တော် မ မူ။

^၂၄ သို့ ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု ကို ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် သင် နှင့် သင့် သား မြေး များ သည် အ စဉ် အ မြဲ စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၂၅ သင် တို့ အား ပေး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား က တိ ထား သော ပြည် သို့ သင် တို့ ဝင် ရောက် ကြ သော အ ခါ သင် တို့ သည် ဤ အ မှု ကို စောင့် ထိန်း ရ မည်။ ^၂၆ သင် တို့ ၏ သား မြေး များ က ‘ဤ အ မှု ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း’ ဟု သင် တို့ အား မေး မြန်း ကြ သော အ ခါ၊ ^၂၇ သင် တို့ က လည်း ‘ဤ အ မှု ကား အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ရှိ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ အိမ် များ ကို ကျော် သွား ၍ ငါ တို့ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား များ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ယဇ် ပူ ‌ဇော် သည့် ပ သ ခါ ပွဲ ဖြစ် ၏’ ဟူ ၍ ပြန် ပြော ရ မည်” ဟု ဆင့် ဆို သော အ ခါ လူ တို့ သည် ဦး ညွတ် ပျပ် ဝပ် ကြ လေ ၏။ ^၂၈ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် သွား ၍ ထို အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ‌တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။

^၂၉ ည သန်း ခေါင် အ ချိန် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် ၌ စိုး စံ သော ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ သား ဦး မှ စ ၍ မြေ အောက် အ ကျဉ်း ခန်း ၌ ရှိ သော အ ကျဉ်း သား ၏ သား ဦး တိုင် အောင် အီ ဂျစ် ပြည် ရှိ သား ဦး အား လုံး တို့ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ၏ သား ဦး အား လုံး တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တော် မူ၏။ ^၃၀ ည အ ချိန် ၌ ဖာ ရော မင်း ကြီး မှ စ ၍ သူ ၏ အ မှု ထမ်း အ ပေါင်း တို့ နှင့် အီ ဂျစ် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထ ကြ ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ လူ မ သေ သော အိမ် ဟူ ၍ မ ရှိ သော ကြောင့် ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၃၁ ထို့ ကြောင့် ဖာ ရော မင်း ကြီး သည် မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် တို့ ကို ည တွင်း ချင်း ဆင့် ခေါ် ၍ “သင် တို့ မှ စ ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ပါ ထ ၍ ငါ ၏ လူ မျိုး ထဲ မှ ထွက် သွား ကြ လော့။ သင် တို့ လျှောက် ထား သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား သွား ၍ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ^၃၂ သင် တို့ လျှောက် ထား သည့် အ တိုင်း သင် တို့ ၏ သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ ကို ယူ ၍ သွား ကြ လော့။ ငါ့ ကို လည်း ကောင်း ချီး ပေး ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၃ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ က “ငါ တို့ အား လုံး သေ ကုန် လိမ့် မည်” ဟု ဆို လျက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ အ လျင် အ မြန် ထွက် သွား ကြ စေ ရန် နှိုး ဆော် ကြ ၏။ ^၃၄ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် တ ဆေး မ ဖောက် ရ သေး သော မုန့် နှစ် ကို ယူ ၍ မုန့် နယ် ခွက် နှင့် အ တူ အ ဝတ် ဖြင့် ထုပ် ၍ မိ မိ တို့ ၏ ပ ခုံး ပေါ် ထမ်း သွား ကြ ၏။ ^၃၅ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မော ရှေ ၏ စ ကား အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ရွှေ ထည် များ၊ ငွေ ထည် များ နှင့် အ ဝတ် အ စား များ ကို တောင်း ကြ ၏။ ^၃၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ မျက် နှာ ရ စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ တောင်း သော အ ရာ များ ကို ပေး ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ထံ မှ သိမ်း ယူ ကြ လေ ၏။

^၃၇ က လေး များ အ ပြင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ယောက်ျား ခြောက် သိန်း ခန့် တို့ သည် ရာ မ သက် အ ရပ် မှ သု ကုတ် အ ရပ် တိုင် အောင် ခြေ ကျင် ခ ရီး ပြု ကြ ၏။ ^၃၈ အ ခြား လူ မျိုး များ စွာ တို့ နှင့် သိုး ဆိတ် များ၊ နွား များ စ သည့် အ လွန် များ သော တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် လည်း သူ တို့ နှင့် အ တူ ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၃၉ အီ ဂျစ် ပြည် မှ နှင် ထုတ် ခံ ရ စဉ် က သူ တို့ သည် အ ချိန် မ ရ သ ဖြင့် မိ မိ တို့ အ တွက် စား နပ် ရိက္ခာ ကို ပင် မ ပြင် ဆင် ကြ ရ။ ထို့ ကြောင့် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယူ ဆောင် လာ သည့် တ ဆေး မ ဖောက် ထား သော မုန့် နှစ် ဖြင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပြား ကို ဖုတ် ကြ ရ ၏။

^၄၀ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ နေ ထိုင် ခဲ့ ကြ သော အ ချိန် ကာ လ မှာ နှစ် ပေါင်း လေး ရာ သုံး ဆယ် ဖြစ် ၏။ ^၄၁ နှစ် ပေါင်း လေး ရာ သုံး ဆယ် ပြည့် သော နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိုလ် ခြေ အ ပေါင်း တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၂ ဤ ည သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ သူ တို့ ကို ထုတ် ဆောင် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စောင့် စား ခဲ့ သော ည ဖြစ် ၏။ ဤ ည သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ မျိုး ဆက် အ စဉ် အ ဆက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ စောင့် ထိန်း ရ သော ည ဖြစ် ၏။

^၄၃ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား “ပ သ ခါ ပွဲ ဆိုင် ရာ ပြဋ္ဌာန်း ချက် ဟူ မူ ကား မည် သည့် တိုင်း တစ် ပါး သား မျှ ပ သ ခါ သိုး ကို မ စား ရ။ ^၄၄ သို့ သော် ငွေ ဖြင့် ဝယ် ထား သော မည် သည့် ကျွန် ယောက်ျား မ ဆို အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ပြီး လျှင် စား နိုင် ၏။ ^၄၅ မည် သည့် ဧည့် သည်၊ မည် သည့် သူ ရင်း ငှား မျှ မ စား ရ။ ^၄၆ ပ သ ခါ သိုး ကို အိမ် တစ် အိမ် ထဲ ၌ စား ရ မည်။ အ သား ကို အိမ် ထဲ မှ အ ပြင် သို့ ယူ မ သွား ရ။ အ ရိုး ကို လည်း မ ချိုး ရ။ ယော ၁၉:၃၆။ ^၄၇ အစ္စ ရေး လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ထို ပွဲ ကို ကျင်း ပ ရ မည်။ ^၄၈ သင် တို့ ထံ ၌ တည်း ခို နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ လို လျှင် သူ နှင့် အ တူ ရှိ သော ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ခံ ရ မည်။ သို့ ပြီး မှ သူ သည် ပ သ ခါ ပွဲ ကို ပါ ဝင် ကျင်း ပ နိုင် မည်။ အ မျိုး သား ချင်း ကဲ့ သို့ လည်း ဖြစ် မည်။ သို့‌ သော် အ ရေး ဖျား လှီး ခြင်း မ ခံ သော သူ မည် သူ မျှ ပ သ ခါ သိုး ကို မ စား ရ။ ^၄၉ အ မျိုး သား ချင်း အ တွက် ဖြစ် စေ၊ သင် တို့ ထဲ တွင် တည်း ခို နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား အ တွက် ဖြစ် စေ ပ ညတ် တ ရား တစ် ပါး တည်း ဖြစ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၀ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထို သို့ ပြု ကြ ၏။ မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ ^၅၁ ဤ နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် ထဲ မှ တပ် ဖွဲ့ အ လိုက် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။

12

¹ Yahweh spoke to Moses and Aaron in the land of Egypt, saying, ² “This month shall be to you the beginning of months. It shall be the first month of the year to you. ³ Speak to all the congregation of Israel, saying, ‘On the tenth day of this month, they shall take to them every man a lamb, according to their fathers’ houses, a lamb for a household; ⁴ and if the household is too little for a lamb, then he and his neighbor next to his house shall take one according to the number of the souls. You shall make your count for the lamb according to what everyone can eat. ⁵ Your lamb shall be without defect, a male a year old. You shall take it from the sheep or from the goats.

⁶ You shall keep it until the fourteenth day of the same month; and the whole assembly of the congregation of Israel shall kill it at evening. ⁷ They shall take some of the blood, and put it on the two door posts and on the lintel, on the houses in which they shall eat it. ⁸ They shall eat the meat in that night, roasted with fire, with unleavened bread. They shall eat it with bitter herbs. ⁹ Don’t eat it raw, nor boiled at all with water, but roasted with fire; with its head, its legs and its inner parts. ¹⁰ You shall let nothing of it remain until the morning; but that which remains of it until the morning you shall burn with fire. ¹¹ This is how you shall eat it: with your belt on your waist, your sandals on your feet, and your staff in your hand; and you shall eat it in haste: it is Yahweh’s Passover.

¹² For I will go through the land of Egypt in that night, and will strike all the firstborn in the land of Egypt, both man and animal. I will execute judgments against all the gods of Egypt. I am Yahweh. ¹³ The blood shall be to you for a token on the houses where you are. When I see the blood, I will pass over you, and no plague will be on you to destroy you when I strike the land of Egypt.

¹⁴ This day shall be a memorial for you. You shall keep it as a feast to Yahweh. You shall keep it as a feast throughout your generations by an ordinance forever. ¹⁵ “ ‘Seven days you shall eat unleavened bread; even the first day you shall put away yeast out of your houses, for whoever eats leavened bread from the first day until the seventh day, that soul shall be cut off from Israel. ¹⁶ In the first day there shall be to you a holy convocation, and in the seventh day a holy convocation; no kind of work shall be done in them, except that which every man must eat, only that may be done by you.

¹⁷ You shall observe the feast of unleavened bread; for in this same day I have brought your armies out of the land of Egypt. Therefore you shall observe this day throughout your generations by an ordinance forever. ¹⁸ In the first month, on the fourteenth day of the month at evening, you shall eat unleavened bread, until the twenty first day of the month at evening. ¹⁹ There shall be no yeast found in your houses for seven days, for whoever eats that which is leavened, that soul shall be cut off from the congregation of Israel, whether he is a foreigner, or one who is born in the land. ²⁰ You shall eat nothing leavened. In all your habitations you shall eat unleavened bread.’ ”

²¹ Then Moses called for all the elders of Israel, and said to them, “Draw out, and take lambs according to your families, and kill the Passover. ²² You shall take a bunch of hyssop, and dip it in the blood that is in the basin, and strike the lintel and the two door posts with the blood that is in the basin. None of you shall go out of the door of his house until the morning. ²³ For Yahweh will pass through to strike the Egyptians; and when he sees the blood on the lintel, and on the two door posts, Yahweh will pass over the door, and will not allow the destroyer to come in to your houses to strike you.

²⁴ You shall observe this thing for an ordinance to you and to your sons forever. ²⁵ It shall happen when you have come to the land which Yahweh will give you, as he has promised, that you shall keep this service. ²⁶ It will happen, when your children ask you, ‘What do you mean by this service?’ ²⁷ that you shall say, ‘It is the sacrifice of Yahweh’s Passover, who passed over the houses of the children of Israel in Egypt, when he struck the Egyptians, and spared our houses.’ ” The people bowed their heads and worshiped. ²⁸ The children of Israel went and did so; as Yahweh had commanded Moses and Aaron, so they did.

²⁹ At midnight, Yahweh struck all the firstborn in the land of Egypt, from the firstborn of Pharaoh who sat on his throne to the firstborn of the captive who was in the dungeon, and all the firstborn of livestock. ³⁰ Pharaoh rose up in the night, he, and all his servants, and all the Egyptians; and there was a great cry in Egypt, for there was not a house where there was not one dead. ³¹ He called for Moses and Aaron by night, and said, “Rise up, get out from among my people, both you and the children of Israel; and go, serve Yahweh, as you have said! ³² Take both your flocks and your herds, as you have said, and be gone; and bless me also!”

³³ The Egyptians were urgent with the people, to send them out of the land in haste, for they said, “We are all dead men.” ³⁴ The people took their dough before it was leavened, their kneading troughs being bound up in their clothes on their shoulders. ³⁵ The children of Israel did according to the word of Moses; and they asked of the Egyptians jewels of silver, and jewels of gold, and clothing. ³⁶ Yahweh gave the people favor in the sight of the Egyptians, so that they let them have what they asked. They plundered the Egyptians.

³⁷ The children of Israel traveled from Rameses to Succoth, about six hundred thousand on foot who were men, in addition to children. ³⁸ A mixed multitude went up also with them, with flocks, herds, and even very much livestock. ³⁹ They baked unleavened cakes of the dough which they brought out of Egypt; for it wasn’t leavened, because they were thrust out of Egypt, and couldn’t wait, and they had not prepared any food for themselves.

⁴⁰ Now the time that the children of Israel lived in Egypt was four hundred thirty years. ⁴¹ At the end of four hundred thirty years, to the day, all of Yahweh’s armies went out from the land of Egypt. ⁴² It is a night to be much observed to Yahweh for bringing them out from the land of Egypt. This is that night of Yahweh, to be much observed by all the children of Israel throughout their generations.

⁴³ Yahweh said to Moses and Aaron, “This is the ordinance of the Passover. No foreigner shall eat of it, ⁴⁴ but every man’s servant who is bought for money, when you have circumcised him, then shall he eat of it. ⁴⁵ A foreigner and a hired servant shall not eat of it. ⁴⁶ It must be eaten in one house. You shall not carry any of the meat outside of the house. Do not break any of its bones. ⁴⁷ All the congregation of Israel shall keep it. ⁴⁸ When a stranger lives as a foreigner with you, and would like to keep the Passover to Yahweh, let all his males be circumcised, and then let him come near and keep it. He shall be as one who is born in the land; but no uncircumcised person shall eat of it. ⁴⁹ One law shall be to him who is born at home, and to the stranger who lives as a foreigner among you.”

⁵⁰ All the children of Israel did so. As Yahweh commanded Moses and Aaron, so they did. ⁵¹ That same day, Yahweh brought the children of Israel out of the land of Egypt by their armies.