၉

^၁ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ နား ထောင် လော့။ ယ နေ့ သင် သည် သင့် ထက် များ ပြား ၍ အင် အား ကြီး သော လူ မျိုး တို့ ကို သွား ၍ နှင် ထုတ် ရန် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား တော့ မည်။ မြို့ များ သည် ကြီး မား ၍ မြို့ ရိုး တို့ သည် မိုး ထိ မြင့် ၏။ ^၂ ‘အာ န က လူ မျိုး ၏ သား မြေး တို့ ရှေ့ ၌ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် မည် နည်း’ ဟု သင် ကြား သိ ထား သော၊ ကိုယ် ခန္ဓာ ကြီး မား ၍ အ ရပ် မြင့် သော အာ န က လူ မျိုး တို့ ၏ သား မြေး များ လည်း ရှိ ၏။ ^၃ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လောင် ကျွမ်း သော မီး ကဲ့ သို့ သင် ၏ ရှေ့ မှ ကူး သွား မည် ဖြစ် ကြောင်း ယ နေ့ သင် သိ မြင် ရ မည်။ ကိုယ် တော် သည် ထို သူ တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ပြီး သင့် ရှေ့ မှောက် ၌ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ သင့် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သင် သည် သူ တို့ ကို နှင် ထုတ် ၍ အ လျင် အ မြန် ဖျက် ဆီး နိုင် လိမ့် မည်။

^၄ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို သူ တို့ ကို သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ သော အ ခါ သင့် စိတ် ထဲ ၌ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကြောင့် ဤ ပြည် ကို ပိုင် ဆိုင် ရန် ငါ့ ကို ပို့ ‌ဆောင် တော် မူ ၏’ ဟု မ အောက် မေ့ ရ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ၏ ဆိုး ယုတ် မှု ကြောင့် သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၅ သင် ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း နှင့် သင် ၏ စိတ် သ ဘော ဖြောင့် မှန် ခြင်း တို့ ကြောင့် သင် သည် သူ တို့ ၏ ပြည် ကို ဝင် ရောက် ပိုင် ဆိုင် ရ ခြင်း မ ဟုတ်။ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ လူ မျိုး တို့ ၏ ဆိုး ယုတ် မှု ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ သင့် ဘိုး‌ ဘေး အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကျိန် ဆို တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား တော် ကို တည် စေ ရန် အ တွက် လည်း ကောင်း သူ တို့ ကို သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၆ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကြောင့် ဤ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည် ကို သင့် အား အ ပိုင် ပေး သည် မ ဟုတ် ကြောင်း သင် သိ မှတ် ရ မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ခေါင်း မာ သောလူ မျိုး ဖြစ် ၏။

^၇ သင် သည် တော ကန္တာ ရ ၌ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မည် သို့ အ မျက် ထွက် စေ ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ လော့။ မ မေ့ လျော့ နှင့်။ သင် တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ သော နေ့ မှ စ ၍ ဤ အ ရပ် သို့ ရောက် သည့် တိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပုန် ကန် ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ဟော ရပ် တောင် ၌ လည်း သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် ထွက် စေ သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် အ မျက် ထွက် တော် မူ ခဲ့ ၏။

^၉ သင် တို့ နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖွဲ့ တော် မူ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ပါ ရှိ သည့် ကျောက် ပြား တို့ ကို ခံ ယူ ရန် တောင် ပေါ် သို့ ငါ တက် သွား သော အ ခါ ငါ သည် အ စာ မ စား၊ ရေ မ သောက် ဘဲ ထို တောင် ပေါ် ၌ အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး နေ ခဲ့ ၏။ ^၁၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ချောင်း တော် ဖြင့် အက္ခ ရာ တင် ထား သော ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား ပေး အပ် တော် မူ ၏။ စု ဝေး ရာ နေ့ ၌ သင် တို့ အား တောင် ပေါ် တွင် မီး ထဲ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ထို ကျောက် ပြား ပေါ် ၌ အက္ခ ရာ တင် ထား ၏။

^၁၁ အ ရက် လေး ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပ ဋိ ညာဉ် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ငါ့ အား ပေး အပ် တော် မူ ပြီး၊ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ထ ၍ ဤ နေ ရာ မှ အ လျင် အ မြန် ဆင်း သွား လော့။ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သင် ထုတ် ဆောင် လာ သော လူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် ကြ ပြီ။ သူ တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော လမ်း မှ မြန် မြန် ဆန် ဆန် လွဲ သွား ကြ ပြီ။ မိ မိ တို့ အ တွက် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ကြ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၃ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား ‘ဤ လူ မျိုး သည် ခေါင်း မာ သော လူ မျိုး ဖြစ် သည် ကို ငါ မြင် ပြီ။ ^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို မ တား နှင့်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ၍ သူ တို့ ၏ အ မည် ကို ကောင်း ကင် အောက် မှ ပယ် ဖျက် မည်။ သင့် ကို ကား သူ တို့ ထက် အင် အား ကြီး ၍ များ ပြား သော လူ မျိုး ဖြစ် စေ မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ငါ သည် လက် နှစ် ဖက် ၌ ပ ဋိ ညာဉ် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကိုင် လျက် မီး တောက် လောင် နေ သော တောင် ပေါ် မှ လှည့် ၍ ဆင်း လာ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် ၌ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ထား သည့် လမ်း မှ မြန် မြန် ဆန် ဆန် လွဲ သွား ကြ ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြစ် မှား ကြ သည် ကို ငါ မြင် ၏။ ^၁၇ ငါ သည် လည်း ငါ့ လက် နှစ် ဖက် နှင့် ကိုင် ထား သော ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ပစ် ချ ၍ သင် တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ ချိုး ဖဲ့‌ လေ ၏။

^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် ထွက် စေ ရန် မျက် မှောက် တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ ကျူး လွန် သည့် အ ပြစ် ရှိ သ မျှ တို့ ကြောင့် ငါ သည် အ စာ မ စား၊ ရေ လည်း မ သောက် ဘဲ ယ ခင် ကဲ့ သို့ အ ရက် ‌လေး ဆယ် ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ မှောက် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် နေ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် သင် တို့ ကို အ မျက် ထွက် တော် မူ သော ကြောင့် ထို ပြင်း စွာ သော အ မျက် တော် ကို ငါ ကြောက် ရွံ့ ၏။ ဟေ ဗြဲ ၁၂:၂၁။ ထို အ ချိန် ၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ စ ကား ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အာ ရုန် ကို လည်း ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် သူ့ ကို အ လွန် အ မျက် ထွက် တော် မူ သ ဖြင့် ထို အ ချိန် ၌ အာ ရုန် အ တွက် ငါ ဆု ‌တောင်း ရ ၏။ ^၂၁ သင် တို့ ကို အ ပြစ် ဖြစ် စေ သည့် သင် တို့ သွန်း လုပ် သော နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို ငါ ယူ ၍ မီး ရှို့ ပစ် ပြီး မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ ညက် ညက် ကြေ သည် အ ထိ ကြိတ် ခြေ ပြီး လျှင် ထို အ မှုန့် ကို တောင် ထဲ မှ စီး ထွက် လာ သည့် ချောင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက် ၏။

^၂၂ သင် တို့ သည် တ ဗေ ရ အ ရပ်၊ မဿာ အ ရပ်၊ ကိ ဗြုတ် ဟတ္တ ဝါ အ ရပ် တို့ ၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် တော် ထွက် စေ ခဲ့ ကြ ၏။

^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ကာ ဒေ ရှ ဗာ နာ အ ရပ် မှ စေ လွှတ် ၍ ‘သင် တို့ အား ငါ ပေး သော ပြည် ကို သွား ၍ သိမ်း ပိုက် လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ သော အ ခါ ၌ လည်း သင် တို့ သည် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် ကို ဖီ ဆန် ကြ ၏။ သင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မ ယုံ၊ ကိုယ် တော် ၏ စ ကား တော် ကို လည်း နား မ ထောင် ကြ။ ^၂၄ သင် တို့ ကို ငါ သိ သည့် နေ့ မှ စ ၍ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပုန် ကန် လျက် ရှိ ကြ ပြီ။

^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး မည် ဟု မိန့် တော် မူ သော ကြောင့် ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ပျပ် ဝပ် လျက် နေ ၏။ ^၂၆ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ‘အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ တန် ခိုး တော် ဖြင့် ရွေး နုတ် တော် မူ သော၊ အား ကြီး သော လက် တော် ဖြင့် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ‌ သော ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ကို ဖျက် ဆီး တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၂၇ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ ဤ လူ မျိုး ၏ ခေါင်း မာ ခြင်း၊ ဆိုး ယုတ် ခြင်း၊ အ ပြစ် ပြု ခြင်း တို့ ကို မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၂၈ သို့ မ ဟုတ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကိုယ် ‌တော် ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ သည့် ပြည် မှ လူ တို့ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ အား က တိ ထား သည့် ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် ရန် မ တတ် နိုင် သော ကြောင့်၊ သူ တို့ ကို မုန်း တီး သော ကြောင့် တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ သူ တို့ ကို ကွပ် မျက် ရန် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ကြ ပါ လိမ့် မည်။ ^၂၉ အ ကယ် စင် စစ် ဤ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော တန် ခိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ ဆန့် တန်း သော လက် ရုံး တော် ဖြင့် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ သည့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ဖြစ် ကြ ပါ ၏’ ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။

9

¹ Hear, Israel! You are to pass over the Jordan today, to go in to dispossess nations greater and mightier than yourself, cities great and fortified up to the sky, ² a people great and tall, the sons of the Anakim, whom you know, and of whom you have heard say, “Who can stand before the sons of Anak?” ³ Know therefore today that Yahweh your God is he who goes over before you as a devouring fire. He will destroy them and he will bring them down before you. So you shall drive them out and make them perish quickly, as Yahweh has spoken to you.

⁴ Don’t say in your heart, after Yahweh your God has thrust them out from before you, “For my righteousness Yahweh has brought me in to possess this land;” because Yahweh drives them out before you because of the wickedness of these nations. ⁵ Not for your righteousness or for the uprightness of your heart do you go in to possess their land; but for the wickedness of these nations Yahweh your God does drive them out from before you, and that he may establish the word which Yahweh swore to your fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob. ⁶ Know therefore that Yahweh your God doesn’t give you this good land to possess for your righteousness, for you are a stiff-necked people.

⁷ Remember, and don’t forget, how you provoked Yahweh your God to wrath in the wilderness. From the day that you left the land of Egypt until you came to this place, you have been rebellious against Yahweh.

⁸ Also in Horeb you provoked Yahweh to wrath, and Yahweh was angry with you to destroy you.

⁹ When I had gone up onto the mountain to receive the stone tablets, even the tablets of the covenant which Yahweh made with you, then I stayed on the mountain forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water. ¹⁰ Yahweh delivered to me the two stone tablets written with God’s finger. On them were all the words which Yahweh spoke with you on the mountain out of the middle of the fire in the day of the assembly.

¹¹ It came to pass at the end of forty days and forty nights that Yahweh gave me the two stone tablets, even the tablets of the covenant. ¹² Yahweh said to me, “Arise, get down quickly from here; for your people whom you have brought out of Egypt have corrupted themselves. They have quickly turned away from the way which I commanded them. They have made a molten image for themselves!” ¹³ Furthermore Yahweh spoke to me, saying, “I have seen these people, and behold, they are a stiff-necked people. ¹⁴ Leave me alone, that I may destroy them, and blot out their name from under the sky; and I will make of you a nation mightier and greater than they.”

¹⁵ So I turned and came down from the mountain, and the mountain was burning with fire. The two tablets of the covenant were in my two hands. ¹⁶ I looked, and behold, you had sinned against Yahweh your God. You had made yourselves a molded calf. You had quickly turned away from the way which Yahweh had commanded you. ¹⁷ I took hold of the two tablets, and threw them out of my two hands, and broke them before your eyes.

¹⁸ I fell down before Yahweh, as at the first, forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water, because of all your sin which you sinned, in doing that which was evil in Yahweh’s sight, to provoke him to anger. ¹⁹ For I was afraid of the anger and hot displeasure with which Yahweh was angry against you to destroy you. But Yahweh listened to me that time also.

²⁰ Yahweh was angry enough with Aaron to destroy him. I prayed for Aaron also at the same time. ²¹ I took your sin, the calf which you had made, and burned it with fire, and crushed it, grinding it very small, until it was as fine as dust. I threw its dust into the brook that descended out of the mountain.

²² At Taberah, at Massah, and at Kibroth Hattaavah you provoked Yahweh to wrath.

²³ When Yahweh sent you from Kadesh Barnea, saying, “Go up and possess the land which I have given you,” you rebelled against the commandment of Yahweh your God, and you didn’t believe him or listen to his voice. ²⁴ You have been rebellious against Yahweh from the day that I knew you.

²⁵ So I fell down before Yahweh the forty days and forty nights that I fell down, because Yahweh had said he would destroy you. ²⁶ I prayed to Yahweh, and said, “Lord Yahweh, don’t destroy your people and your inheritance that you have redeemed through your greatness, that you have brought out of Egypt with a mighty hand. ²⁷ Remember your servants, Abraham, Isaac, and Jacob. Don’t look at the stubbornness of this people, nor at their wickedness, nor at their sin, ²⁸ lest the land you brought us out from say, ‘Because Yahweh was not able to bring them into the land which he promised to them, and because he hated them, he has brought them out to kill them in the wilderness.’ ²⁹ Yet they are your people and your inheritance, which you brought out by your great power and by your outstretched arm.”

၉

^၁ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ နား ထောင် လော့။ ယ နေ့ သင် သည် သင့် ထက် များ ပြား ၍ အင် အား ကြီး သော လူ မျိုး တို့ ကို သွား ၍ နှင် ထုတ် ရန် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား တော့ မည်။ မြို့ များ သည် ကြီး မား ၍ မြို့ ရိုး တို့ သည် မိုး ထိ မြင့် ၏။ ^၂ ‘အာ န က လူ မျိုး ၏ သား မြေး တို့ ရှေ့ ၌ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် မည် နည်း’ ဟု သင် ကြား သိ ထား သော၊ ကိုယ် ခန္ဓာ ကြီး မား ၍ အ ရပ် မြင့် သော အာ န က လူ မျိုး တို့ ၏ သား မြေး များ လည်း ရှိ ၏။ ^၃ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လောင် ကျွမ်း သော မီး ကဲ့ သို့ သင် ၏ ရှေ့ မှ ကူး သွား မည် ဖြစ် ကြောင်း ယ နေ့ သင် သိ မြင် ရ မည်။ ကိုယ် တော် သည် ထို သူ တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ပြီး သင့် ရှေ့ မှောက် ၌ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ သင့် အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သင် သည် သူ တို့ ကို နှင် ထုတ် ၍ အ လျင် အ မြန် ဖျက် ဆီး နိုင် လိမ့် မည်။

^၄ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို သူ တို့ ကို သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ သော အ ခါ သင့် စိတ် ထဲ ၌ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကြောင့် ဤ ပြည် ကို ပိုင် ဆိုင် ရန် ငါ့ ကို ပို့ ‌ဆောင် တော် မူ ၏’ ဟု မ အောက် မေ့ ရ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ၏ ဆိုး ယုတ် မှု ကြောင့် သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၅ သင် ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း နှင့် သင် ၏ စိတ် သ ဘော ဖြောင့် မှန် ခြင်း တို့ ကြောင့် သင် သည် သူ တို့ ၏ ပြည် ကို ဝင် ရောက် ပိုင် ဆိုင် ရ ခြင်း မ ဟုတ်။ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ လူ မျိုး တို့ ၏ ဆိုး ယုတ် မှု ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ သင့် ဘိုး‌ ဘေး အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကျိန် ဆို တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား တော် ကို တည် စေ ရန် အ တွက် လည်း ကောင်း သူ တို့ ကို သင့် ရှေ့ မှောက် မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၆ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကြောင့် ဤ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည် ကို သင့် အား အ ပိုင် ပေး သည် မ ဟုတ် ကြောင်း သင် သိ မှတ် ရ မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ခေါင်း မာ သောလူ မျိုး ဖြစ် ၏။

^၇ သင် သည် တော ကန္တာ ရ ၌ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မည် သို့ အ မျက် ထွက် စေ ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ လော့။ မ မေ့ လျော့ နှင့်။ သင် တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ သော နေ့ မှ စ ၍ ဤ အ ရပ် သို့ ရောက် သည့် တိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပုန် ကန် ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ဟော ရပ် တောင် ၌ လည်း သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် ထွက် စေ သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် အ မျက် ထွက် တော် မူ ခဲ့ ၏။

^၉ သင် တို့ နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖွဲ့ တော် မူ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ပါ ရှိ သည့် ကျောက် ပြား တို့ ကို ခံ ယူ ရန် တောင် ပေါ် သို့ ငါ တက် သွား သော အ ခါ ငါ သည် အ စာ မ စား၊ ရေ မ သောက် ဘဲ ထို တောင် ပေါ် ၌ အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး နေ ခဲ့ ၏။ ^၁၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ချောင်း တော် ဖြင့် အက္ခ ရာ တင် ထား သော ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား ပေး အပ် တော် မူ ၏။ စု ဝေး ရာ နေ့ ၌ သင် တို့ အား တောင် ပေါ် တွင် မီး ထဲ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ထို ကျောက် ပြား ပေါ် ၌ အက္ခ ရာ တင် ထား ၏။

^၁၁ အ ရက် လေး ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပ ဋိ ညာဉ် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ငါ့ အား ပေး အပ် တော် မူ ပြီး၊ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ထ ၍ ဤ နေ ရာ မှ အ လျင် အ မြန် ဆင်း သွား လော့။ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သင် ထုတ် ဆောင် လာ သော လူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် ကြ ပြီ။ သူ တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော လမ်း မှ မြန် မြန် ဆန် ဆန် လွဲ သွား ကြ ပြီ။ မိ မိ တို့ အ တွက် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ကြ ပြီ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၃ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား ‘ဤ လူ မျိုး သည် ခေါင်း မာ သော လူ မျိုး ဖြစ် သည် ကို ငါ မြင် ပြီ။ ^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို မ တား နှင့်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ၍ သူ တို့ ၏ အ မည် ကို ကောင်း ကင် အောက် မှ ပယ် ဖျက် မည်။ သင့် ကို ကား သူ တို့ ထက် အင် အား ကြီး ၍ များ ပြား သော လူ မျိုး ဖြစ် စေ မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ငါ သည် လက် နှစ် ဖက် ၌ ပ ဋိ ညာဉ် ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကိုင် လျက် မီး တောက် လောင် နေ သော တောင် ပေါ် မှ လှည့် ၍ ဆင်း လာ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို အ ချိန် ၌ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ထား သည့် လမ်း မှ မြန် မြန် ဆန် ဆန် လွဲ သွား ကြ ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြစ် မှား ကြ သည် ကို ငါ မြင် ၏။ ^၁၇ ငါ သည် လည်း ငါ့ လက် နှစ် ဖက် နှင့် ကိုင် ထား သော ကျောက် ပြား နှစ် ချပ် ကို ပစ် ချ ၍ သင် တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ ချိုး ဖဲ့‌ လေ ၏။

^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မျက် ထွက် စေ ရန် မျက် မှောက် တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ ကျူး လွန် သည့် အ ပြစ် ရှိ သ မျှ တို့ ကြောင့် ငါ သည် အ စာ မ စား၊ ရေ လည်း မ သောက် ဘဲ ယ ခင် ကဲ့ သို့ အ ရက် ‌လေး ဆယ် ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ မှောက် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် နေ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် သင် တို့ ကို အ မျက် ထွက် တော် မူ သော ကြောင့် ထို ပြင်း စွာ သော အ မျက် တော် ကို ငါ ကြောက် ရွံ့ ၏။ ဟေ ဗြဲ ၁၂:၂၁။ ထို အ ချိန် ၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ စ ကား ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အာ ရုန် ကို လည်း ဖျက် ဆီး ချင် လောက် အောင် သူ့ ကို အ လွန် အ မျက် ထွက် တော် မူ သ ဖြင့် ထို အ ချိန် ၌ အာ ရုန် အ တွက် ငါ ဆု ‌တောင်း ရ ၏။ ^၂၁ သင် တို့ ကို အ ပြစ် ဖြစ် စေ သည့် သင် တို့ သွန်း လုပ် သော နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို ငါ ယူ ၍ မီး ရှို့ ပစ် ပြီး မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ ညက် ညက် ကြေ သည် အ ထိ ကြိတ် ခြေ ပြီး လျှင် ထို အ မှုန့် ကို တောင် ထဲ မှ စီး ထွက် လာ သည့် ချောင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ လိုက် ၏။

^၂၂ သင် တို့ သည် တ ဗေ ရ အ ရပ်၊ မဿာ အ ရပ်၊ ကိ ဗြုတ် ဟတ္တ ဝါ အ ရပ် တို့ ၌ လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် တော် ထွက် စေ ခဲ့ ကြ ၏။

^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ကာ ဒေ ရှ ဗာ နာ အ ရပ် မှ စေ လွှတ် ၍ ‘သင် တို့ အား ငါ ပေး သော ပြည် ကို သွား ၍ သိမ်း ပိုက် လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ သော အ ခါ ၌ လည်း သင် တို့ သည် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် ကို ဖီ ဆန် ကြ ၏။ သင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မ ယုံ၊ ကိုယ် တော် ၏ စ ကား တော် ကို လည်း နား မ ထောင် ကြ။ ^၂၄ သင် တို့ ကို ငါ သိ သည့် နေ့ မှ စ ၍ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပုန် ကန် လျက် ရှိ ကြ ပြီ။

^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ဖျက် ဆီး မည် ဟု မိန့် တော် မူ သော ကြောင့် ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ အ ရက် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ပျပ် ဝပ် လျက် နေ ၏။ ^၂၆ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ‘အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ တန် ခိုး တော် ဖြင့် ရွေး နုတ် တော် မူ သော၊ အား ကြီး သော လက် တော် ဖြင့် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ‌ သော ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ကို ဖျက် ဆီး တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၂၇ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။ ဤ လူ မျိုး ၏ ခေါင်း မာ ခြင်း၊ ဆိုး ယုတ် ခြင်း၊ အ ပြစ် ပြု ခြင်း တို့ ကို မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၂၈ သို့ မ ဟုတ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကိုယ် ‌တော် ထုတ် ဆောင် လာ ခဲ့ သည့် ပြည် မှ လူ တို့ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ အား က တိ ထား သည့် ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် ရန် မ တတ် နိုင် သော ကြောင့်၊ သူ တို့ ကို မုန်း တီး သော ကြောင့် တော ကန္တာ ရ ထဲ ၌ သူ တို့ ကို ကွပ် မျက် ရန် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ ၏” ဟု ဆို ကြ ပါ လိမ့် မည်။ ^၂၉ အ ကယ် စင် စစ် ဤ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား သော တန် ခိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ ဆန့် တန်း သော လက် ရုံး တော် ဖြင့် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ သည့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ တော် ဖြစ် ကြ ပါ ၏’ ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။

9

¹ Hear, Israel! You are to pass over the Jordan today, to go in to dispossess nations greater and mightier than yourself, cities great and fortified up to the sky, ² a people great and tall, the sons of the Anakim, whom you know, and of whom you have heard say, “Who can stand before the sons of Anak?” ³ Know therefore today that Yahweh your God is he who goes over before you as a devouring fire. He will destroy them and he will bring them down before you. So you shall drive them out and make them perish quickly, as Yahweh has spoken to you.

⁴ Don’t say in your heart, after Yahweh your God has thrust them out from before you, “For my righteousness Yahweh has brought me in to possess this land;” because Yahweh drives them out before you because of the wickedness of these nations. ⁵ Not for your righteousness or for the uprightness of your heart do you go in to possess their land; but for the wickedness of these nations Yahweh your God does drive them out from before you, and that he may establish the word which Yahweh swore to your fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob. ⁶ Know therefore that Yahweh your God doesn’t give you this good land to possess for your righteousness, for you are a stiff-necked people.

⁷ Remember, and don’t forget, how you provoked Yahweh your God to wrath in the wilderness. From the day that you left the land of Egypt until you came to this place, you have been rebellious against Yahweh.

⁸ Also in Horeb you provoked Yahweh to wrath, and Yahweh was angry with you to destroy you.

⁹ When I had gone up onto the mountain to receive the stone tablets, even the tablets of the covenant which Yahweh made with you, then I stayed on the mountain forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water. ¹⁰ Yahweh delivered to me the two stone tablets written with God’s finger. On them were all the words which Yahweh spoke with you on the mountain out of the middle of the fire in the day of the assembly.

¹¹ It came to pass at the end of forty days and forty nights that Yahweh gave me the two stone tablets, even the tablets of the covenant. ¹² Yahweh said to me, “Arise, get down quickly from here; for your people whom you have brought out of Egypt have corrupted themselves. They have quickly turned away from the way which I commanded them. They have made a molten image for themselves!” ¹³ Furthermore Yahweh spoke to me, saying, “I have seen these people, and behold, they are a stiff-necked people. ¹⁴ Leave me alone, that I may destroy them, and blot out their name from under the sky; and I will make of you a nation mightier and greater than they.”

¹⁵ So I turned and came down from the mountain, and the mountain was burning with fire. The two tablets of the covenant were in my two hands. ¹⁶ I looked, and behold, you had sinned against Yahweh your God. You had made yourselves a molded calf. You had quickly turned away from the way which Yahweh had commanded you. ¹⁷ I took hold of the two tablets, and threw them out of my two hands, and broke them before your eyes.

¹⁸ I fell down before Yahweh, as at the first, forty days and forty nights. I neither ate bread nor drank water, because of all your sin which you sinned, in doing that which was evil in Yahweh’s sight, to provoke him to anger. ¹⁹ For I was afraid of the anger and hot displeasure with which Yahweh was angry against you to destroy you. But Yahweh listened to me that time also.

²⁰ Yahweh was angry enough with Aaron to destroy him. I prayed for Aaron also at the same time. ²¹ I took your sin, the calf which you had made, and burned it with fire, and crushed it, grinding it very small, until it was as fine as dust. I threw its dust into the brook that descended out of the mountain.

²² At Taberah, at Massah, and at Kibroth Hattaavah you provoked Yahweh to wrath.

²³ When Yahweh sent you from Kadesh Barnea, saying, “Go up and possess the land which I have given you,” you rebelled against the commandment of Yahweh your God, and you didn’t believe him or listen to his voice. ²⁴ You have been rebellious against Yahweh from the day that I knew you.

²⁵ So I fell down before Yahweh the forty days and forty nights that I fell down, because Yahweh had said he would destroy you. ²⁶ I prayed to Yahweh, and said, “Lord Yahweh, don’t destroy your people and your inheritance that you have redeemed through your greatness, that you have brought out of Egypt with a mighty hand. ²⁷ Remember your servants, Abraham, Isaac, and Jacob. Don’t look at the stubbornness of this people, nor at their wickedness, nor at their sin, ²⁸ lest the land you brought us out from say, ‘Because Yahweh was not able to bring them into the land which he promised to them, and because he hated them, he has brought them out to kill them in the wilderness.’ ²⁹ Yet they are your people and your inheritance, which you brought out by your great power and by your outstretched arm.”