၁၁

^၁ အို လက် ဘ နွန် တောင်၊ သင့် တံ ခါး တို့ ကို ဖွင့် လော့။ သင် ၏ သစ် က တိုး ပင် များ မီး လောင် ကျွမ်း ပါ စေ။ ^၂ အို ထင်း ရှူး ပင်၊ ညည်း တွား လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား သစ် က တိုး ပင် လဲ ကျ ၍ ကျက် သ ရေ ဆောင် သစ် ပင် တို့ ပျက် စီး ကုန် ပြီ။ အို ဗာ ရှန် ဝက် သစ် ချ ပင် တို့၊ ညည်း တွား ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထူ ထပ် သော သစ် တော ကြီး ပြုန်း တီး သွား လေ ပြီ။ ^၃ အ သ ရေ ဖျက် ဆီး ခံ ရ သော ကြောင့် သိုး ထိန်း တို့ ၏ မြည် တမ်း သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။ ဂျော် ဒန် တော အုပ် ကြီး ဖျက် ဆီး ခံ ရ သော ကြောင့် ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ၏ ဟိန်း သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။

^၄ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အ သတ် ခံ ရ တော့ မည့် သိုး တို့ ကို ထိန်း ကျောင်း လော့။ ^၅ ထို သိုး တို့ ကို ဝယ် ယူ ထား သော သူ တို့ သည် ထို သိုး တို့ ကို သတ် ဖြတ် သော် လည်း အ ပြစ် ဒဏ် မ ခံ ရ။ ရောင်း သူ တို့ က လည်း ‘ငါ ချမ်း သာ ပြီ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ပါ ၏’ ဟု ဆို ကြ ၏။ သိုး ထိန်း တို့ သည် လည်း ထို သိုး တို့ ကို မ သ နား ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဤ ပြည် ရှိ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ကို ငါ သ နား တော့ မည် မ ဟုတ်။ ကြည့် ရှု လော့။ လူ အ သီး သီး တို့ ကို သူ တို့ ၏ အိမ် နီး ချင်း လက် သို့ လည်း ကောင်း၊ သူ တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် လက် သို့ လည်း ကောင်း ငါ အပ် မည်။ ထို သူ တို့ သည် ဤ ပြည် ကို ချေ မှုန်း တိုက် ဖျက် ကြ မည် ဖြစ် သော် လည်း ထို သူ တို့ လက် မှ ငါ ကယ် တင် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် အ သတ် ခံ ရ တော့ မည့် သိုး အုပ်၊ အ ဖိ နှိပ် ခံ ရ သော သိုး အုပ် တို့ ကို ငါ ထိန်း ကျောင်း ၏။ ငါ သည် ကျေး ဇူး တော် တောင် ဝှေး နှင့် စည်း လုံး ခြင်း တောင် ဝှေး ဟု ခေါ် သော တောင် ဝှေး နှစ် ချောင်း ကို ယူ ၍ သိုး အုပ် ကို ထိန်း ကျောင်း ၏။ ^၈ တစ် လ တည်း တွင် သိုး ထိန်း သုံး ဦး ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သည်း မ ခံ နိုင်။ သူ တို့ သည် လည်း ငါ့ ကို မုန်း ကြ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ငါ က “သင် တို့ ကို ငါ ထိန်း ကျောင်း တော့ မည် မ ဟုတ်။ သေ မည့် အ ကောင် လည်း သေ ပါ စေ။ အ သတ် ခံ ရ မည့် အ ကောင် လည်း အ သတ် ခံ ရ ပါ စေ။ ကျန် သော အ ကောင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း ၏ အသား ကို ကိုက် စား ကြ ပါ စေ” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ လူ မျိုး တ ကာ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို ပယ် ဖျက် ရန် ငါ သည် “ကျေး ဇူး တော် တောင် ဝှေး” ကို ယူ ၍ ချိုး ပစ် ၏။ ^၁၁ ထို နေ့ တွင် ပင် ပ ဋိ ညာဉ် သည် ကျိုး ပျက် သွား ၏။ ဤ အ ရာ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ဖြစ် ကြောင်း အ ဖိ နှိပ် ခံ ရ ၍ ငါ့ ကို စောင့် စား နေ သော သိုး အုပ် များ သိ ကြ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ငါ က သူ တို့ အား “ငါ့ အား လုပ် အား ခ ပေး သင့် သည် ဟု ထင် လျှင် ပေး လော့။ မ ပေး လို လျှင် လည်း မ ပေး နှင့်” ဟု ဆို လျှင် သူ တို့ သည် လုပ် အား ခ အ ဖြစ် ငွေ စ သုံး ဆယ် ကို ချိန် တွယ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ ကို အ ဖိုး ဖြတ် သော ငွေ များ လှ သည် တ ကား။ ထို ငွေ ကို အိုး ထိန်း သည် ထံ ပစ် လိုက် ပါ” ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ငွေ စ သုံး ဆယ် ကို ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ အိုး ထိန်း သည် ထံ ငါ ပစ် ချ ပေး လေ ၏။ ^၁၄ ထို့ နောက် ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကြား ညီ အစ် ကို တော် စပ် မှု ကို ပယ် ဖျက် ရန် ဒု တိ ယ တောင် ဝှေး ဖြစ် သော “စည်း လုံး ခြင်း တောင် ဝှေး” ကို ငါ ချိုး ပစ် ၏။

^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “မိုက် မဲ သော သိုး ထိန်း ၏ အ သုံး အ ဆောင် ကို နောက် တစ် ဖန် ယူ လော့။ ^၁၆ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ထို ပြည် တွင် သိုး ထိန်း တစ် ဦး ကို ပေါ် ထွန်း စေ မည်။ သူ သည် ပျောက် သော သိုး တို့ ကို ဂ ရု မ စိုက်၊ သိုး သ ငယ် တို့ ကို မ ရှာ ဖွေ၊ ဒဏ် ရာ ရ သော သိုး တို့ ကို လည်း ဆေး မ ကု၊ ဆာ လောင် သော သိုး တို့ ကို လည်း မ ကျွေး မွေး ဘဲ ဆူ ဖြိုး သော သိုး တို့ ကို မူ ခွာ ကို ချွတ် ပစ် ပြီး အ သား ကို စား လိမ့် မည်။ ^၁၇ သိုး တို့ ကို ပစ် ထား သည့် အ သုံး မ ကျ သော သိုး ထိန်း သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သူ ၏ လက် မောင်း နှင့် သူ ၏ ယာ ဘက် မျက် လုံး သည် ဓား ထိုး ခံ ရ ၍ သူ့ လက် မောင်း သည် အ ကြော သေ ပြီး ယာ ဘက် မျက် လုံး သည် ကွယ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

11

¹ Open your doors, Lebanon, that the fire may devour your cedars. ² Wail, cypress tree, for the cedar has fallen, because the stately ones are destroyed. Wail, you oaks of Bashan, for the strong forest has come down. ³ A voice of the wailing of the shepherds! For their glory is destroyed—a voice of the roaring of young lions! For the pride of the Jordan is ruined.

⁴ The LORD my God says: “Feed the flock of slaughter. ⁵ Their buyers slaughter them and go unpunished. Those who sell them say, ‘Blessed be the LORD, for I am rich;’ and their own shepherds don’t pity them. ⁶ For I will no more pity the inhabitants of the land,” says the LORD; “but, behold, I will deliver every one of the men into his neighbor’s hand and into the hand of his king. They will strike the land, and out of their hand I will not deliver them.”

⁷ So I fed the flock to be slaughtered, especially the oppressed of the flock. I took for myself two staffs. The one I called “Favor” and the other I called “Union”, and I fed the flock. ⁸ I cut off the three shepherds in one month; for my soul was weary of them, and their soul also loathed me.

⁹ Then I said, “I will not feed you. That which dies, let it die; and that which is to be cut off, let it be cut off; and let those who are left eat each other’s flesh.” ¹⁰ I took my staff Favor and cut it apart, that I might break my covenant that I had made with all the peoples. ¹¹ It was broken in that day; and thus the poor of the flock that listened to me knew that it was the LORD’s word.

¹² I said to them, “If you think it best, give me my wages; and if not, keep them.” So they weighed for my wages thirty pieces of silver. ¹³ The LORD said to me, “Throw it to the potter—the handsome price that I was valued at by them!” I took the thirty pieces of silver and threw them to the potter in the LORD’s house. ¹⁴ Then I cut apart my other staff, Union, that I might break the brotherhood between Judah and Israel.

¹⁵ The LORD said to me, “Take for yourself yet again the equipment of a foolish shepherd. ¹⁶ For, behold, I will raise up a shepherd in the land who will not visit those who are cut off, neither will seek those who are scattered, nor heal that which is broken, nor feed that which is sound; but he will eat the meat of the fat sheep, and will tear their hoofs in pieces. ¹⁷ Woe to the worthless shepherd who leaves the flock! The sword will strike his arm and his right eye. His arm will be completely withered, and his right eye will be totally blinded!”

၁၁

^၁ အို လက် ဘ နွန် တောင်၊ သင့် တံ ခါး တို့ ကို ဖွင့် လော့။ သင် ၏ သစ် က တိုး ပင် များ မီး လောင် ကျွမ်း ပါ စေ။ ^၂ အို ထင်း ရှူး ပင်၊ ညည်း တွား လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား သစ် က တိုး ပင် လဲ ကျ ၍ ကျက် သ ရေ ဆောင် သစ် ပင် တို့ ပျက် စီး ကုန် ပြီ။ အို ဗာ ရှန် ဝက် သစ် ချ ပင် တို့၊ ညည်း တွား ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထူ ထပ် သော သစ် တော ကြီး ပြုန်း တီး သွား လေ ပြီ။ ^၃ အ သ ရေ ဖျက် ဆီး ခံ ရ သော ကြောင့် သိုး ထိန်း တို့ ၏ မြည် တမ်း သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။ ဂျော် ဒန် တော အုပ် ကြီး ဖျက် ဆီး ခံ ရ သော ကြောင့် ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ၏ ဟိန်း သံ ကို ကြား ရ လေ ပြီ။

^၄ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အ သတ် ခံ ရ တော့ မည့် သိုး တို့ ကို ထိန်း ကျောင်း လော့။ ^၅ ထို သိုး တို့ ကို ဝယ် ယူ ထား သော သူ တို့ သည် ထို သိုး တို့ ကို သတ် ဖြတ် သော် လည်း အ ပြစ် ဒဏ် မ ခံ ရ။ ရောင်း သူ တို့ က လည်း ‘ငါ ချမ်း သာ ပြီ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ပါ ၏’ ဟု ဆို ကြ ၏။ သိုး ထိန်း တို့ သည် လည်း ထို သိုး တို့ ကို မ သ နား ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဤ ပြည် ရှိ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ကို ငါ သ နား တော့ မည် မ ဟုတ်။ ကြည့် ရှု လော့။ လူ အ သီး သီး တို့ ကို သူ တို့ ၏ အိမ် နီး ချင်း လက် သို့ လည်း ကောင်း၊ သူ တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် လက် သို့ လည်း ကောင်း ငါ အပ် မည်။ ထို သူ တို့ သည် ဤ ပြည် ကို ချေ မှုန်း တိုက် ဖျက် ကြ မည် ဖြစ် သော် လည်း ထို သူ တို့ လက် မှ ငါ ကယ် တင် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် အ သတ် ခံ ရ တော့ မည့် သိုး အုပ်၊ အ ဖိ နှိပ် ခံ ရ သော သိုး အုပ် တို့ ကို ငါ ထိန်း ကျောင်း ၏။ ငါ သည် ကျေး ဇူး တော် တောင် ဝှေး နှင့် စည်း လုံး ခြင်း တောင် ဝှေး ဟု ခေါ် သော တောင် ဝှေး နှစ် ချောင်း ကို ယူ ၍ သိုး အုပ် ကို ထိန်း ကျောင်း ၏။ ^၈ တစ် လ တည်း တွင် သိုး ထိန်း သုံး ဦး ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သည်း မ ခံ နိုင်။ သူ တို့ သည် လည်း ငါ့ ကို မုန်း ကြ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ငါ က “သင် တို့ ကို ငါ ထိန်း ကျောင်း တော့ မည် မ ဟုတ်။ သေ မည့် အ ကောင် လည်း သေ ပါ စေ။ အ သတ် ခံ ရ မည့် အ ကောင် လည်း အ သတ် ခံ ရ ပါ စေ။ ကျန် သော အ ကောင် တို့ သည် လည်း အ ချင်း ချင်း ၏ အသား ကို ကိုက် စား ကြ ပါ စေ” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ လူ မျိုး တ ကာ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို ပယ် ဖျက် ရန် ငါ သည် “ကျေး ဇူး တော် တောင် ဝှေး” ကို ယူ ၍ ချိုး ပစ် ၏။ ^၁၁ ထို နေ့ တွင် ပင် ပ ဋိ ညာဉ် သည် ကျိုး ပျက် သွား ၏။ ဤ အ ရာ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ဖြစ် ကြောင်း အ ဖိ နှိပ် ခံ ရ ၍ ငါ့ ကို စောင့် စား နေ သော သိုး အုပ် များ သိ ကြ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ငါ က သူ တို့ အား “ငါ့ အား လုပ် အား ခ ပေး သင့် သည် ဟု ထင် လျှင် ပေး လော့။ မ ပေး လို လျှင် လည်း မ ပေး နှင့်” ဟု ဆို လျှင် သူ တို့ သည် လုပ် အား ခ အ ဖြစ် ငွေ စ သုံး ဆယ် ကို ချိန် တွယ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ ကို အ ဖိုး ဖြတ် သော ငွေ များ လှ သည် တ ကား။ ထို ငွေ ကို အိုး ထိန်း သည် ထံ ပစ် လိုက် ပါ” ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ငွေ စ သုံး ဆယ် ကို ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ အိုး ထိန်း သည် ထံ ငါ ပစ် ချ ပေး လေ ၏။ ^၁၄ ထို့ နောက် ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကြား ညီ အစ် ကို တော် စပ် မှု ကို ပယ် ဖျက် ရန် ဒု တိ ယ တောင် ဝှေး ဖြစ် သော “စည်း လုံး ခြင်း တောင် ဝှေး” ကို ငါ ချိုး ပစ် ၏။

^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား “မိုက် မဲ သော သိုး ထိန်း ၏ အ သုံး အ ဆောင် ကို နောက် တစ် ဖန် ယူ လော့။ ^၁၆ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ထို ပြည် တွင် သိုး ထိန်း တစ် ဦး ကို ပေါ် ထွန်း စေ မည်။ သူ သည် ပျောက် သော သိုး တို့ ကို ဂ ရု မ စိုက်၊ သိုး သ ငယ် တို့ ကို မ ရှာ ဖွေ၊ ဒဏ် ရာ ရ သော သိုး တို့ ကို လည်း ဆေး မ ကု၊ ဆာ လောင် သော သိုး တို့ ကို လည်း မ ကျွေး မွေး ဘဲ ဆူ ဖြိုး သော သိုး တို့ ကို မူ ခွာ ကို ချွတ် ပစ် ပြီး အ သား ကို စား လိမ့် မည်။ ^၁၇ သိုး တို့ ကို ပစ် ထား သည့် အ သုံး မ ကျ သော သိုး ထိန်း သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သူ ၏ လက် မောင်း နှင့် သူ ၏ ယာ ဘက် မျက် လုံး သည် ဓား ထိုး ခံ ရ ၍ သူ့ လက် မောင်း သည် အ ကြော သေ ပြီး ယာ ဘက် မျက် လုံး သည် ကွယ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

11

¹ Open your doors, Lebanon, that the fire may devour your cedars. ² Wail, cypress tree, for the cedar has fallen, because the stately ones are destroyed. Wail, you oaks of Bashan, for the strong forest has come down. ³ A voice of the wailing of the shepherds! For their glory is destroyed—a voice of the roaring of young lions! For the pride of the Jordan is ruined.

⁴ The LORD my God says: “Feed the flock of slaughter. ⁵ Their buyers slaughter them and go unpunished. Those who sell them say, ‘Blessed be the LORD, for I am rich;’ and their own shepherds don’t pity them. ⁶ For I will no more pity the inhabitants of the land,” says the LORD; “but, behold, I will deliver every one of the men into his neighbor’s hand and into the hand of his king. They will strike the land, and out of their hand I will not deliver them.”

⁷ So I fed the flock to be slaughtered, especially the oppressed of the flock. I took for myself two staffs. The one I called “Favor” and the other I called “Union”, and I fed the flock. ⁸ I cut off the three shepherds in one month; for my soul was weary of them, and their soul also loathed me.

⁹ Then I said, “I will not feed you. That which dies, let it die; and that which is to be cut off, let it be cut off; and let those who are left eat each other’s flesh.” ¹⁰ I took my staff Favor and cut it apart, that I might break my covenant that I had made with all the peoples. ¹¹ It was broken in that day; and thus the poor of the flock that listened to me knew that it was the LORD’s word.

¹² I said to them, “If you think it best, give me my wages; and if not, keep them.” So they weighed for my wages thirty pieces of silver. ¹³ The LORD said to me, “Throw it to the potter—the handsome price that I was valued at by them!” I took the thirty pieces of silver and threw them to the potter in the LORD’s house. ¹⁴ Then I cut apart my other staff, Union, that I might break the brotherhood between Judah and Israel.

¹⁵ The LORD said to me, “Take for yourself yet again the equipment of a foolish shepherd. ¹⁶ For, behold, I will raise up a shepherd in the land who will not visit those who are cut off, neither will seek those who are scattered, nor heal that which is broken, nor feed that which is sound; but he will eat the meat of the fat sheep, and will tear their hoofs in pieces. ¹⁷ Woe to the worthless shepherd who leaves the flock! The sword will strike his arm and his right eye. His arm will be completely withered, and his right eye will be totally blinded!”