၁၃၉

ဂီ တ မှူး အ တွက်၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ ဆာ လံ

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ကြော ၍ သိ တော် မူ ၏။ ^၂ အ ကျွန်ုပ် ၏ ထိုင် ခြင်း နှင့် ထ ခြင်း ကို သိ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ တွေး အ ကြံ ကို အ ဝေး က ပင် သိ နား လည် တော် မူ ၏။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် ၏ သွား လာ ခြင်း နှင့် အိပ် စက် နား နေ ခြင်း ကို ခွဲ ခြား သိ မြင် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ လမ်း ခ ရီး ရှိ သ မျှ တို့ နှင့် လည်း ကျွမ်း ဝင် တော် မူ ၏။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် ၏ နှုတ် ၌ စ ကား တစ် ခွန်း မျှ မ ရှိ သော် လည်း အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ထို စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ၏။ ^၅ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ရှေ့ နောက် မှ ကာ ဆီး ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် ၌ လက် တော် ကို တင် တော် မူ ၏။ ^၆ ထို သို့ သော အ သိ ပ ညာ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း လွန်း ပါ ၏။ မြင့် မား လှ သည် ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် မ မီ နိုင် ပါ။

^၇ ကိုယ် တော် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် မှ လွတ် ရန် မည် သည့် အ ရပ် သို့ အ ကျွန်ုပ် သွား နိုင် ပါ မည် နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် မှောက် မှ လွတ် ရန် မည် သည့် အ ရပ် သို့ အ ကျွန်ုပ် ထွက် ပြေး နိုင် ပါ မည် နည်း။ ^၈ အ ကျွန်ုပ် သည် ကောင်း ကင် သို့ တက် လျှင် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ၏။ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ ၌ အိပ် ရာ ခင်း လျှင် လည်း ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ၏။ ^၉ အ ရုဏ် ဦး ၏ တောင် ပံ တို့ ကို ဆောင် ယူ လျက် သ မုဒ္ဒ ရာ ၏ အ စွန် အ ဖျား ၌ နေ ထိုင် လျှင် လည်း၊ ^၁၀ ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပို့‌ ဆောင် လျက် ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဆွဲ ကိုင် လျက် ရှိ ပါ လိမ့် မည်။ ^၁၁ “အ ကယ် စင် စစ် အ မှောင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖုံး လွှမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် ကို ဝန်း ရံ ထား သော အ လင်း သည် ည ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု အ ကျွန်ုပ် ဆို လျှင် လည်း၊ ^၁၂ ကိုယ် တော် အ တွက် အ မှောင် သည် မ မှောင် ပါ။ ည သည် နေ့ ကဲ့ သို့ လင်း ပါ ၏။ မှောင် မည်း ခြင်း သည် လည်း အ လင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။

^၁၃ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ အ တွင်း ပိုင်း တို့ ကို ဖန် ဆင်း ၍ အ မိ ဝမ်း တွင်း ၌ အ ကျွန်ုပ် ကို ဆက် စပ် ဖွဲ့ စည်း တော် မူ ၏။ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် ကို ကြောက် ရွံ့ အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း သော လက္ခ ဏာ တို့ ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု တို့ သည် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် ကြောင်း ကို အ ကျွန်ုပ် ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် ကောင်း စွာ သိ ပါ ၏။ ^၁၅ အ ကျွန်ုပ် ကို မ ထင် ရှား သော အ ရပ် ၌ ဖန် ဆင်း ၍ မြေ ကြီး ၏ နက် သော အ ရပ် ၌ ယှက် ဖွဲ့‌ တော် မူ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ထည် အ ကြမ်း သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ကွယ် ဝှက် ၍ မ နေ ပါ။ ^၁၆ ကိုယ် တော် ၏ မျက် စိ တော် သည် ရုပ် လုံး မ ပေါ် သေး သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို မြင် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် အ တွက် စီ မံ ထား သော နေ့ ရက် များ တစ် ရက် မျှ မ ရှိ မီ က ပင် ၎င်း တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ စာ စောင် ၌ အ ကုန် အ စင် ရေး သား ထား ပြီး ဖြစ် ပါ ၏။

^၁၇ အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ တွေး အ ကြံ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် တန် ဖိုး ကြီး လှ ပါ ၏။ ၎င်း တို့ အား လုံး ၏ ပ မာ ဏ သည် များ ပြား လှ ပါ ၏။ ^၁၈ ထို အ တွေး အ ကြံ တို့ ကို ရေ တွက် မည် ဆို လျှင် သဲ ပွင့် များ ထက် မ က များ ပြား ကြ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် နိုး လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ဆက် ၍ ရှိ နေ ဦး မည်။

^၁၉ အို ဘု ရား သ ခင်၊ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ကွပ် မျက် တော် မူ လျှင် ကောင်း ပေ လိမ့် မည်။ သွေး ဆာ သော သူ တို့၊ ငါ့ ထံ မှ ထွက် သွား ကြ လော့။ ^၂၀ ထို သူ တို့ သည် ကောက် ကျစ် သော သ ဘော ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် ပြော ဆို ကြ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ရန် သူ တို့ သည် နာ မ တော် ကို အ လွဲ သုံး စား ပြု ကြ ပါ ၏။ ^၂၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို မုန်း သော သူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် မုန်း သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် သော သူ တို့ ကို လည်း အ ကျွန်ုပ် စက် ဆုပ် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂၂ အ ကျွန်ုပ် သည် သူ တို့ ကို အ မုန်း ကြီး မုန်း ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ရန် သူ များ အ ဖြစ် မှတ် ယူ ပါ ၏။

^၂၃ အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ကြော ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ စိတ် နှ လုံး ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ဆေး ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု တို့ ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ။ ^၂၄ အ ကျွန်ုပ် သည် မှား ယွင်း သော လမ်း သို့ လိုက် သည်၊ မ လိုက် သည် ကို ကြည့် ရှု ၍ အ ကျွန်ုပ် ကို ထာ ဝ ရ လမ်း ထဲ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ ပါ။

139

For the Chief Musician. A Psalm by David.

¹ Yahweh, you have searched me, and you know me. ² You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar. ³ You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways. ⁴ For there is not a word on my tongue, but behold, Yahweh, you know it altogether. ⁵ You hem me in behind and before. You laid your hand on me. ⁶ This knowledge is beyond me. It’s lofty. I can’t attain it.

⁷ Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence? ⁸ If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol, Sheol is the place of the dead. behold, you are there! ⁹ If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea, ¹⁰ even there your hand will lead me, and your right hand will hold me. ¹¹ If I say, “Surely the darkness will overwhelm me. The light around me will be night,” ¹² even the darkness doesn’t hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.

¹³ For you formed my inmost being. You knit me together in my mother’s womb. ¹⁴ I will give thanks to you, for I am fearfully and wonderfully made. Your works are wonderful. My soul knows that very well. ¹⁵ My frame wasn’t hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth. ¹⁶ Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.

¹⁷ How precious to me are your thoughts, God! How vast is their sum! ¹⁸ If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.

¹⁹ If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men! ²⁰ For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain. ²¹ Yahweh, don’t I hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you? ²² I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.

²³ Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts. ²⁴ See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.

၁၃၉

ဂီ တ မှူး အ တွက်၊ ဒါ ဝိဒ် ၏ ဆာ လံ

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ကြော ၍ သိ တော် မူ ၏။ ^၂ အ ကျွန်ုပ် ၏ ထိုင် ခြင်း နှင့် ထ ခြင်း ကို သိ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ တွေး အ ကြံ ကို အ ဝေး က ပင် သိ နား လည် တော် မူ ၏။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် ၏ သွား လာ ခြင်း နှင့် အိပ် စက် နား နေ ခြင်း ကို ခွဲ ခြား သိ မြင် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ လမ်း ခ ရီး ရှိ သ မျှ တို့ နှင့် လည်း ကျွမ်း ဝင် တော် မူ ၏။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် ၏ နှုတ် ၌ စ ကား တစ် ခွန်း မျှ မ ရှိ သော် လည်း အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ထို စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ၏။ ^၅ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ရှေ့ နောက် မှ ကာ ဆီး ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် ၌ လက် တော် ကို တင် တော် မူ ၏။ ^၆ ထို သို့ သော အ သိ ပ ညာ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း လွန်း ပါ ၏။ မြင့် မား လှ သည် ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် မ မီ နိုင် ပါ။

^၇ ကိုယ် တော် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် မှ လွတ် ရန် မည် သည့် အ ရပ် သို့ အ ကျွန်ုပ် သွား နိုင် ပါ မည် နည်း။ ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် မှောက် မှ လွတ် ရန် မည် သည့် အ ရပ် သို့ အ ကျွန်ုပ် ထွက် ပြေး နိုင် ပါ မည် နည်း။ ^၈ အ ကျွန်ုပ် သည် ကောင်း ကင် သို့ တက် လျှင် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ၏။ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ ၌ အိပ် ရာ ခင်း လျှင် လည်း ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ၏။ ^၉ အ ရုဏ် ဦး ၏ တောင် ပံ တို့ ကို ဆောင် ယူ လျက် သ မုဒ္ဒ ရာ ၏ အ စွန် အ ဖျား ၌ နေ ထိုင် လျှင် လည်း၊ ^၁၀ ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပို့‌ ဆောင် လျက် ကိုယ် တော် ၏ လက် ယာ လက် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဆွဲ ကိုင် လျက် ရှိ ပါ လိမ့် မည်။ ^၁၁ “အ ကယ် စင် စစ် အ မှောင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဖုံး လွှမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် ကို ဝန်း ရံ ထား သော အ လင်း သည် ည ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု အ ကျွန်ုပ် ဆို လျှင် လည်း၊ ^၁၂ ကိုယ် တော် အ တွက် အ မှောင် သည် မ မှောင် ပါ။ ည သည် နေ့ ကဲ့ သို့ လင်း ပါ ၏။ မှောင် မည်း ခြင်း သည် လည်း အ လင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။

^၁၃ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ အ တွင်း ပိုင်း တို့ ကို ဖန် ဆင်း ၍ အ မိ ဝမ်း တွင်း ၌ အ ကျွန်ုပ် ကို ဆက် စပ် ဖွဲ့ စည်း တော် မူ ၏။ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် ကို ကြောက် ရွံ့ အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း သော လက္ခ ဏာ တို့ ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု တို့ သည် အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် ကြောင်း ကို အ ကျွန်ုပ် ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သည် ကောင်း စွာ သိ ပါ ၏။ ^၁၅ အ ကျွန်ုပ် ကို မ ထင် ရှား သော အ ရပ် ၌ ဖန် ဆင်း ၍ မြေ ကြီး ၏ နက် သော အ ရပ် ၌ ယှက် ဖွဲ့‌ တော် မူ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ထည် အ ကြမ်း သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ကွယ် ဝှက် ၍ မ နေ ပါ။ ^၁၆ ကိုယ် တော် ၏ မျက် စိ တော် သည် ရုပ် လုံး မ ပေါ် သေး သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို မြင် တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် အ တွက် စီ မံ ထား သော နေ့ ရက် များ တစ် ရက် မျှ မ ရှိ မီ က ပင် ၎င်း တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ စာ စောင် ၌ အ ကုန် အ စင် ရေး သား ထား ပြီး ဖြစ် ပါ ၏။

^၁၇ အို ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ အ တွေး အ ကြံ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် တန် ဖိုး ကြီး လှ ပါ ၏။ ၎င်း တို့ အား လုံး ၏ ပ မာ ဏ သည် များ ပြား လှ ပါ ၏။ ^၁၈ ထို အ တွေး အ ကြံ တို့ ကို ရေ တွက် မည် ဆို လျှင် သဲ ပွင့် များ ထက် မ က များ ပြား ကြ ပါ လိမ့် မည်။ အ ကျွန်ုပ် နိုး လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ဆက် ၍ ရှိ နေ ဦး မည်။

^၁၉ အို ဘု ရား သ ခင်၊ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် ကွပ် မျက် တော် မူ လျှင် ကောင်း ပေ လိမ့် မည်။ သွေး ဆာ သော သူ တို့၊ ငါ့ ထံ မှ ထွက် သွား ကြ လော့။ ^၂၀ ထို သူ တို့ သည် ကောက် ကျစ် သော သ ဘော ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် ပြော ဆို ကြ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ရန် သူ တို့ သည် နာ မ တော် ကို အ လွဲ သုံး စား ပြု ကြ ပါ ၏။ ^၂၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို မုန်း သော သူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် မုန်း သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် ကို ဆန့် ကျင် သော သူ တို့ ကို လည်း အ ကျွန်ုပ် စက် ဆုပ် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂၂ အ ကျွန်ုပ် သည် သူ တို့ ကို အ မုန်း ကြီး မုန်း ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ရန် သူ များ အ ဖြစ် မှတ် ယူ ပါ ၏။

^၂၃ အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ကြော ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ စိတ် နှ လုံး ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် ကို စစ် ဆေး ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု တို့ ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ။ ^၂၄ အ ကျွန်ုပ် သည် မှား ယွင်း သော လမ်း သို့ လိုက် သည်၊ မ လိုက် သည် ကို ကြည့် ရှု ၍ အ ကျွန်ုပ် ကို ထာ ဝ ရ လမ်း ထဲ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ ပါ။

139

For the Chief Musician. A Psalm by David.

¹ Yahweh, you have searched me, and you know me. ² You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar. ³ You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways. ⁴ For there is not a word on my tongue, but behold, Yahweh, you know it altogether. ⁵ You hem me in behind and before. You laid your hand on me. ⁶ This knowledge is beyond me. It’s lofty. I can’t attain it.

⁷ Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence? ⁸ If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol, Sheol is the place of the dead. behold, you are there! ⁹ If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea, ¹⁰ even there your hand will lead me, and your right hand will hold me. ¹¹ If I say, “Surely the darkness will overwhelm me. The light around me will be night,” ¹² even the darkness doesn’t hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.

¹³ For you formed my inmost being. You knit me together in my mother’s womb. ¹⁴ I will give thanks to you, for I am fearfully and wonderfully made. Your works are wonderful. My soul knows that very well. ¹⁵ My frame wasn’t hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth. ¹⁶ Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.

¹⁷ How precious to me are your thoughts, God! How vast is their sum! ¹⁸ If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.

¹⁹ If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men! ²⁰ For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain. ²¹ Yahweh, don’t I hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you? ²² I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.

²³ Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts. ²⁴ See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.