၃၂

^၁ ဤ သို့ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဤ အ မှု တို့ ကို သစ္စာ ရှိ စွာ ဆောင် ရွက် ပြီး သည့် နောက် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် စစ် ချီ လာ ၏။ ထို မင်း သည် ယု ဒ ပြည် ထဲ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ခံ တပ် မြို့ များ ကို ဝိုင်း ထား ပြီး ထိုး ဖောက် တိုက် ခိုက် ရန် အ ကြံ ရှိ ၏။

^၂ ထို သို့ သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ နေ ကြောင်း ကို ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သိ မြင် လျှင်၊ ^၃ မြို့ ပြင် ရှိ စမ်း ရေ တွင်း များ ကို ပိတ် ပစ် ရန် မိ မိ ၏ မှူး မတ် များ၊ စစ် သူ ရဲ များ နှင့် တိုင် ပင် ရာ သူ တို့ သည် လည်း ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ကို ကူ ညီ ကြ ၏။ ^၄ လူ အုပ် ကြီး သည် လည်း စု ရုံး လာ ကြ ပြီး “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ချီ လာ လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ရေ အ လုံ အ လောက် ရ စေ ရ မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် စမ်း ရေ တွင်း ရှိ သ မျှ နှင့် ပြည် ထဲ တွင် စီး ဆင်း နေ သော စမ်း ချောင်း များ ကို ပိတ် ဆို့ ကြ လေ ၏။

^၅ ထို့ နောက် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ကိုယ် ကို အား မာန် သွင်း လျက် ကျိုး ပျက် နေ သော မြို့ ရိုး အား လုံး ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ၏။ ရဲ တိုက် များ ကို လည်း တည် ဆောက် ၏။ မြို့ ရိုး အ ပြင် ဘက် တွင် မြို့ ရိုး တစ် ခု ကို ထပ် မံ တည် ဆောက် ၏။ ဒါ ဝိဒ် မြို့ ရှိ မိလ္လော အ ဓိပ္ပာယ် မ သေ ချာ ပါ။ ခံ တပ်၊ သို့ မ ဟုတ် က တုတ်၊ သို့ မ ဟုတ် မြို့ ဖြစ် နိုင် သည်။ ကို လည်း ခိုင် ခံ့ အောင် ပြု လုပ် ၏။ လက် နက် နှင့် ဒိုင်း လွှား အ မြောက် အ မြား ကို လည်း ပြု လုပ် ၏။

^၆ ထို့ နောက် လူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် မည့် စစ် သူ ကြီး များ ကို ခန့် ထား ပြီး မြို့ တံ ခါး နား ရှိ ကွင်း ပြင် တွင် စု ဝေး စေ လျက်၊ ^၇ “အား ယူ ၍ ရဲ ရင့် ကြ လော့။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် နှင့် သူ့ လူ အုပ် ကြီး ကြောင့် မ ကြောက် ကြ နှင့်။ စိတ် မ ပျက် ကြ နှင့်။ ငါ တို့ ဘက် ၌ ရှိ သော သူ သည် သူ တို့ ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ ထက် ပို ၍ အင် အား ကြီး ၏။ ^၈ သူ တို့ ဘက် ၌ လူ အင် အား ရှိ ၏။ ငါ တို့ ဘက် တွင် မူ စစ် ပွဲ ၌ ငါ တို့ ကို ကူ ညီ တိုက် ခိုက် ပေး မည့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှိ ၏” ဟု အား ပေး စ ကား ပြော ၏။ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ စ ကား ကြောင့် လူ တို့ အား မာန် ပြည့် လာ ကြ ၏။

^၉ ထို့ နောက် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ဗိုလ် ခြေ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ လာ ခိ ရှ မြို့ ကို ဝိုင်း ထား ပြီး မိ မိ အ မှု ထမ်း များ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ စေ လွှတ် ၍ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၁၀ “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး က ‘သင် တို့ သည် ဝိုင်း ထား ခံ ရ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် မည် သူ့ ကို ကိုး စား ၍ နေ နေ ကြ သ နည်း။ ^၁၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် မှ ကယ် နုတ် လိမ့် မည် ဟု ဆို လျက် အ စာ ရေ စာ ပြတ် လပ် ၍ သေ စေ ရန် သင် တို့ ကို လှည့် စား ပြီ မ ဟုတ် လော။ ^၁၂ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖယ် ရှား ပစ် ပြီး ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ယဇ် ပလ္လင် တစ် ခု တည်း တွင် သာ ယဇ် ပူ ဇော် ရ မည်၊ ထို ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် သာ ဝတ် ပြု ရ မည် ဟု ပြော ခဲ့ သည် မှာ ထို ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ပင် မ ဟုတ် လော။

^၁၃ ငါ နှင့် ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား မည် သို့ ပြု ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ မ သိ ကြ သ လော။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ သည် သူ တို့ ၏ ပြည် များ ကို ငါ့ လက် မှ အ မှန် တ ကယ် ကယ် နုတ် နိုင် သ လော။ ^၁၄ ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ခဲ့ သော ဤ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား အ ပေါင်း တို့ တွင် မည် သည့် ဘု ရား က မိ မိ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် သ နည်း။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း သင် တို့ ကို ငါ့ လက် မှ မည် သို့ ကယ် နုတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သင် တို့ ကို မ လှည့် စား စေ နှင့်။ ထို သို့ မ သွေး ဆောင် စေ နှင့်။ သူ့ ကို မ ယုံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား မည် သည့် လူ မျိုး၊ မည် သည့် တိုင်း နိုင် ငံ ၏ ဘု ရား က မျှ မိ မိ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ လက် မှ လည်း ကောင်း မ ကယ် နုတ် နိုင်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား တို့ သည် လည်း သင် တို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် မှာ လိုက် သည်” ဟု ပြော ကြား စေ ၏။

^၁၆ သူ ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ကို ထို့ ထက် မ က ကဲ့ ရဲ့ ပြော ဆို ကြ သေး ၏။ ^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ကဲ့ ရဲ့ စော် ကား သော စာ ကို လည်း ရေး သား သေး ၏။ စာ ထဲ တွင် “မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ သည် သူ တို့ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ မ ကယ် နုတ် နိုင်။ ထို နည်း တူ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း သူ့ လူ မျိုး တော် ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် မ ဟုတ်” ဟု ရေး သား ထား ၏။

^၁၈ သူ တို့ သည် မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် လို သော ကြောင့် မြို့ ရိုး ပေါ် ရှိ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် အောင် ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကို လူ့ လက် ဖြင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ နှင့် တူ သည် ဟု ကဲ့ ရဲ့ ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ဤ အ မှု ကြောင့် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ တို့ သည် ကောင်း ကင် သို့ အော် ဟစ် ဆု တောင်း ကြ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကောင်း ကင် တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ၏ တပ် စ ခန်း ရှိ စစ် သူ ရဲ များ၊ တပ် မှူး များ၊ စစ် သူ ကြီး များ အား လုံး ကို သုတ် သင် ပစ် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် မိ မိ ပြည် သို့ အ ရှက် ရ သော မျက် နှာ နှင့် ပြန် ဆုတ် သွား ပြီး မိ မိ ဘု ရား ဝတ် ကျောင်း သို့ ဝင် သွား လျှင် သား တော် အ ရင်း တို့ က ပင် သူ့ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ပစ် ကြ လေ ၏။

^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး နှင့် အ ခြား ရန် သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ ၍ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် တွင် အေး ချမ်း စေ လေ ၏။ ^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ရန် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ များ၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အ ဖို့ အ ဖိုး တန် သော လက် ဆောင် ပဏ္ဏာ များ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ယူ ဆောင် လာ ပေး သော သူ အ များ အ ပြား ရှိ ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ ၌ ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ ရ ၏။

^၂၄ ထို ကာ လ တွင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သေ လု နီး ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို အ ဖြေ ပေး တော် မူ ၏။ အံ့ ဖွယ် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို လည်း ပြ ပေး တော် မူ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ခံ စား ရ သော ကျေး ဇူး တော် အတိုင်း မ တုံ့ ပြန် ဘဲ ဘ ဝင် မြင့် လာ ၏။ ထို့ ကြောင့် အ မျက် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သာ မ က ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လေ ၏။ ^၂၆ သို့ သော် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် ဘ ဝင် မြင့် ရာ မှ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သ ဖြင့် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် သူ တို့ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် မ ကျ ရောက် ခဲ့ ပေ။

^၂၇ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဓ န ဥစ္စာ ပေါ များ ကြွယ် ဝ ၍ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ထွန်း တောက် လေ ၏။ ရွှေ၊ ငွေ၊ အ ဖိုး တန် ကျောက် မျက် ရ တ နာ များ နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ များ၊ ဒိုင်း လွှား များ နှင့် အ ဖိုး တန် အ သုံး အ ဆောင် အ မျိုး မျိုး တို့ အ တွက် သို လှောင် ရုံ များ ကို ဆောက် လုပ် ၏။ ^၂၈ ကောက် ပဲ သီး နှံ များ၊ စ ပျစ် ဝိုင် အ သစ် များ နှင့် ဆီ များ အ တွက် သို လှောင် ရုံ များ၊ ကျွဲ နွား တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ အ တွက် တင်း ကုပ် များ၊ သိုး များ အ တွက် သိုး ခြံ များ ကို တည် ဆောက် ၏။ ^၂၉ မိ မိ အ ဖို့ မြို့ များ ကို လည်း တည် ဆောက် ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား အ လွန် ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ စေ သ ဖြင့် သူ ၌ သိုး နွား တိ ရစ္ဆာန် အ မြောက် အ မြား ရှိ ၏။

^၃၀ ထို့ ပြင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဂိ ဟုန် ချောင်း အ ထက် ရေ စီး ကြောင်း ကို ပိတ် ပြီး ဒါ ဝိဒ် မြို့ ၏ အ နောက် ဘက် သို့ မြောင်း သွယ် ၍ စီး ဆင်း စေ ၏။ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ပြု လေ သ မျှ တို့ ၌ အောင် မြင် ၏။

^၃၁ သို့ သော် တိုင်း ပြည် တွင် ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို သိ လို ၍ ဘေ ဘီ လုံ မှူး မတ် တို့ သည် သူ့ ထံ သို့ သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ မေး မြန်း စေ သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ စိတ် ထဲ ရှိ သ မျှ ကို သိ လို ၍ သူ့ ကို စမ်း သပ် သည့် အ နေ ဖြင့် လွှတ် ထား လိုက် လေ ၏။

^၃၂ ကျန် ရှိ နေ သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော ကောင်း မှု များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် ကျမ်း တွင် ပါ ဝင် သော အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ၏ ဗျာ ဒိတ် နိ မိတ် ကျမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ ^၃၃ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ ဒါ ဝိဒ် သား မြေး တို့ ၏ သင်္ချိုင်း မြေ ရှိ ရာ တောင် ကုန်း ပေါ် တွင် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ အ နိစ္စ ရောက် သော အ ခါ ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ဂုဏ် ပြု ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် မ နာ ရှေ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

32

¹ After these things and this faithfulness, Sennacherib king of Assyria came, entered into Judah, encamped against the fortified cities, and intended to win them for himself.

² When Hezekiah saw that Sennacherib had come, and that he was planning to fight against Jerusalem, ³ he took counsel with his princes and his mighty men to stop the waters of the springs which were outside of the city, and they helped him. ⁴ Then many people gathered together and they stopped all the springs and the brook that flowed through the middle of the land, saying, “Why should the kings of Assyria come, and find abundant water?”

⁵ He took courage, built up all the wall that was broken down, and raised it up to the towers, with the other wall outside, and strengthened Millo in David’s city, and made weapons and shields in abundance.

⁶ He set captains of war over the people, gathered them together to him in the wide place at the gate of the city, and spoke encouragingly to them, saying, ⁷ “Be strong and courageous. Don’t be afraid or dismayed because of the king of Assyria, nor for all the multitude who is with him; for there is a greater one with us than with him. ⁸ An arm of flesh is with him, but Yahweh our God is with us to help us and to fight our battles.” The people rested themselves on the words of Hezekiah king of Judah.

⁹ After this, Sennacherib king of Assyria sent his servants to Jerusalem, (now he was attacking Lachish, and all his forces were with him), to Hezekiah king of Judah, and to all Judah who were at Jerusalem, saying, ¹⁰ Sennacherib king of Assyria says, “In whom do you trust, that you remain under siege in Jerusalem? ¹¹ Doesn’t Hezekiah persuade you to give you over to die by famine and by thirst, saying, ‘Yahweh our God will deliver us out of the hand of the king of Assyria’? ¹² Hasn’t the same Hezekiah taken away his high places and his altars, and commanded Judah and Jerusalem, saying, ‘You shall worship before one altar, and you shall burn incense on it’?

¹³ Don’t you know what I and my fathers have done to all the peoples of the lands? Were the gods of the nations of those lands in any way able to deliver their land out of my hand? ¹⁴ Who was there among all the gods of those nations which my fathers utterly destroyed that could deliver his people out of my hand, that your God should be able to deliver you out of my hand? ¹⁵ Now therefore don’t let Hezekiah deceive you nor persuade you in this way. Don’t believe him, for no god of any nation or kingdom was able to deliver his people out of my hand, and out of the hand of my fathers. How much less will your God deliver you out of my hand?”

¹⁶ His servants spoke yet more against Yahweh God and against his servant Hezekiah. ¹⁷ He also wrote letters insulting Yahweh, the God of Israel, and speaking against him, saying, “As the gods of the nations of the lands, which have not delivered their people out of my hand, so shall the God of Hezekiah not deliver his people out of my hand.”

¹⁸ They called out with a loud voice in the Jews’ language to the people of Jerusalem who were on the wall, to frighten them and to trouble them, that they might take the city. ¹⁹ They spoke of the God of Jerusalem as of the gods of the peoples of the earth, which are the work of men’s hands.

²⁰ Hezekiah the king and Isaiah the prophet, the son of Amoz, prayed because of this, and cried to heaven. ²¹ Yahweh sent an angel, who cut off all the mighty men of valor, the leaders, and captains in the camp of the king of Assyria. So he returned with shame of face to his own land. When he had come into the house of his god, those who came out of his own body i.e., his own sons killed him there with the sword.

²² Thus Yahweh saved Hezekiah and the inhabitants of Jerusalem from the hand of Sennacherib the king of Assyria and from the hand of all others, and guided them on every side. ²³ Many brought gifts to Yahweh to Jerusalem, and precious things to Hezekiah king of Judah, so that he was exalted in the sight of all nations from then on.

²⁴ In those days Hezekiah was terminally ill, and he prayed to Yahweh; and he spoke to him, and gave him a sign. ²⁵ But Hezekiah didn’t reciprocate appropriate to the benefit done for him, because his heart was lifted up. Therefore there was wrath on him, Judah, and Jerusalem. ²⁶ However, Hezekiah humbled himself for the pride of his heart, both he and the inhabitants of Jerusalem, so that Yahweh’s wrath didn’t come on them in the days of Hezekiah.

²⁷ Hezekiah had exceedingly great riches and honor. He provided himself with treasuries for silver, for gold, for precious stones, for spices, for shields, and for all kinds of valuable vessels; ²⁸ also storehouses for the increase of grain, new wine, and oil; and stalls for all kinds of animals, and flocks in folds. ²⁹ Moreover he provided for himself cities, and possessions of flocks and herds in abundance; for God had given him abundant possessions.

³⁰ This same Hezekiah also stopped the upper spring of the waters of Gihon, and brought them straight down on the west side of David’s city. Hezekiah prospered in all his works.

³¹ However, concerning the ambassadors of the princes of Babylon, who sent to him to inquire of the wonder that was done in the land, God left him to test him, that he might know all that was in his heart.

³² Now the rest of the acts of Hezekiah and his good deeds, behold, they are written in the vision of Isaiah the prophet, the son of Amoz, in the book of the kings of Judah and Israel. ³³ Hezekiah slept with his fathers, and they buried him in the ascent to the tombs of the sons of David. All Judah and the inhabitants of Jerusalem honored him at his death. Manasseh his son reigned in his place.

၃၂

^၁ ဤ သို့ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဤ အ မှု တို့ ကို သစ္စာ ရှိ စွာ ဆောင် ရွက် ပြီး သည့် နောက် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် စစ် ချီ လာ ၏။ ထို မင်း သည် ယု ဒ ပြည် ထဲ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ခံ တပ် မြို့ များ ကို ဝိုင်း ထား ပြီး ထိုး ဖောက် တိုက် ခိုက် ရန် အ ကြံ ရှိ ၏။

^၂ ထို သို့ သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ နေ ကြောင်း ကို ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သိ မြင် လျှင်၊ ^၃ မြို့ ပြင် ရှိ စမ်း ရေ တွင်း များ ကို ပိတ် ပစ် ရန် မိ မိ ၏ မှူး မတ် များ၊ စစ် သူ ရဲ များ နှင့် တိုင် ပင် ရာ သူ တို့ သည် လည်း ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ကို ကူ ညီ ကြ ၏။ ^၄ လူ အုပ် ကြီး သည် လည်း စု ရုံး လာ ကြ ပြီး “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ချီ လာ လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ရေ အ လုံ အ လောက် ရ စေ ရ မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် စမ်း ရေ တွင်း ရှိ သ မျှ နှင့် ပြည် ထဲ တွင် စီး ဆင်း နေ သော စမ်း ချောင်း များ ကို ပိတ် ဆို့ ကြ လေ ၏။

^၅ ထို့ နောက် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ကိုယ် ကို အား မာန် သွင်း လျက် ကျိုး ပျက် နေ သော မြို့ ရိုး အား လုံး ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ၏။ ရဲ တိုက် များ ကို လည်း တည် ဆောက် ၏။ မြို့ ရိုး အ ပြင် ဘက် တွင် မြို့ ရိုး တစ် ခု ကို ထပ် မံ တည် ဆောက် ၏။ ဒါ ဝိဒ် မြို့ ရှိ မိလ္လော အ ဓိပ္ပာယ် မ သေ ချာ ပါ။ ခံ တပ်၊ သို့ မ ဟုတ် က တုတ်၊ သို့ မ ဟုတ် မြို့ ဖြစ် နိုင် သည်။ ကို လည်း ခိုင် ခံ့ အောင် ပြု လုပ် ၏။ လက် နက် နှင့် ဒိုင်း လွှား အ မြောက် အ မြား ကို လည်း ပြု လုပ် ၏။

^၆ ထို့ နောက် လူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် မည့် စစ် သူ ကြီး များ ကို ခန့် ထား ပြီး မြို့ တံ ခါး နား ရှိ ကွင်း ပြင် တွင် စု ဝေး စေ လျက်၊ ^၇ “အား ယူ ၍ ရဲ ရင့် ကြ လော့။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် နှင့် သူ့ လူ အုပ် ကြီး ကြောင့် မ ကြောက် ကြ နှင့်။ စိတ် မ ပျက် ကြ နှင့်။ ငါ တို့ ဘက် ၌ ရှိ သော သူ သည် သူ တို့ ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ ထက် ပို ၍ အင် အား ကြီး ၏။ ^၈ သူ တို့ ဘက် ၌ လူ အင် အား ရှိ ၏။ ငါ တို့ ဘက် တွင် မူ စစ် ပွဲ ၌ ငါ တို့ ကို ကူ ညီ တိုက် ခိုက် ပေး မည့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှိ ၏” ဟု အား ပေး စ ကား ပြော ၏။ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ စ ကား ကြောင့် လူ တို့ အား မာန် ပြည့် လာ ကြ ၏။

^၉ ထို့ နောက် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ဗိုလ် ခြေ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ လာ ခိ ရှ မြို့ ကို ဝိုင်း ထား ပြီး မိ မိ အ မှု ထမ်း များ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ စေ လွှတ် ၍ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၁၀ “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး က ‘သင် တို့ သည် ဝိုင်း ထား ခံ ရ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် မည် သူ့ ကို ကိုး စား ၍ နေ နေ ကြ သ နည်း။ ^၁၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် မှ ကယ် နုတ် လိမ့် မည် ဟု ဆို လျက် အ စာ ရေ စာ ပြတ် လပ် ၍ သေ စေ ရန် သင် တို့ ကို လှည့် စား ပြီ မ ဟုတ် လော။ ^၁၂ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ဖယ် ရှား ပစ် ပြီး ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ယဇ် ပလ္လင် တစ် ခု တည်း တွင် သာ ယဇ် ပူ ဇော် ရ မည်၊ ထို ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ တွင် သာ ဝတ် ပြု ရ မည် ဟု ပြော ခဲ့ သည် မှာ ထို ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ပင် မ ဟုတ် လော။

^၁၃ ငါ နှင့် ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား မည် သို့ ပြု ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ မ သိ ကြ သ လော။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ သည် သူ တို့ ၏ ပြည် များ ကို ငါ့ လက် မှ အ မှန် တ ကယ် ကယ် နုတ် နိုင် သ လော။ ^၁၄ ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ခဲ့ သော ဤ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား အ ပေါင်း တို့ တွင် မည် သည့် ဘု ရား က မိ မိ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် သ နည်း။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း သင် တို့ ကို ငါ့ လက် မှ မည် သို့ ကယ် နုတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သင် တို့ ကို မ လှည့် စား စေ နှင့်။ ထို သို့ မ သွေး ဆောင် စေ နှင့်။ သူ့ ကို မ ယုံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား မည် သည့် လူ မျိုး၊ မည် သည့် တိုင်း နိုင် ငံ ၏ ဘု ရား က မျှ မိ မိ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ ငါ့ ဘိုး ဘေး တို့ လက် မှ လည်း ကောင်း မ ကယ် နုတ် နိုင်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား တို့ သည် လည်း သင် တို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် မှာ လိုက် သည်” ဟု ပြော ကြား စေ ၏။

^၁၆ သူ ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ကိုယ် တော့် အ စေ အ ပါး ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ကို ထို့ ထက် မ က ကဲ့ ရဲ့ ပြော ဆို ကြ သေး ၏။ ^၁၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ကဲ့ ရဲ့ စော် ကား သော စာ ကို လည်း ရေး သား သေး ၏။ စာ ထဲ တွင် “မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ သည် သူ တို့ လူ မျိုး ကို ငါ့ လက် မှ မ ကယ် နုတ် နိုင်။ ထို နည်း တူ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း သူ့ လူ မျိုး တော် ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် မ ဟုတ်” ဟု ရေး သား ထား ၏။

^၁၈ သူ တို့ သည် မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် လို သော ကြောင့် မြို့ ရိုး ပေါ် ရှိ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် အောင် ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကို လူ့ လက် ဖြင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ နှင့် တူ သည် ဟု ကဲ့ ရဲ့ ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ဤ အ မှု ကြောင့် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ တို့ သည် ကောင်း ကင် သို့ အော် ဟစ် ဆု တောင်း ကြ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကောင်း ကင် တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ၏ တပ် စ ခန်း ရှိ စစ် သူ ရဲ များ၊ တပ် မှူး များ၊ စစ် သူ ကြီး များ အား လုံး ကို သုတ် သင် ပစ် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် မိ မိ ပြည် သို့ အ ရှက် ရ သော မျက် နှာ နှင့် ပြန် ဆုတ် သွား ပြီး မိ မိ ဘု ရား ဝတ် ကျောင်း သို့ ဝင် သွား လျှင် သား တော် အ ရင်း တို့ က ပင် သူ့ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ပစ် ကြ လေ ၏။

^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး နှင့် အ ခြား ရန် သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ ၍ ပတ် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် တွင် အေး ချမ်း စေ လေ ၏။ ^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ရန် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ များ၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အ ဖို့ အ ဖိုး တန် သော လက် ဆောင် ပဏ္ဏာ များ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ယူ ဆောင် လာ ပေး သော သူ အ များ အ ပြား ရှိ ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ ၌ ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ ရ ၏။

^၂၄ ထို ကာ လ တွင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် သေ လု နီး ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို အ ဖြေ ပေး တော် မူ ၏။ အံ့ ဖွယ် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို လည်း ပြ ပေး တော် မူ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ခံ စား ရ သော ကျေး ဇူး တော် အတိုင်း မ တုံ့ ပြန် ဘဲ ဘ ဝင် မြင့် လာ ၏။ ထို့ ကြောင့် အ မျက် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သာ မ က ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ရောက် လေ ၏။ ^၂၆ သို့ သော် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် ဘ ဝင် မြင့် ရာ မှ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ကြ သ ဖြင့် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် သူ တို့ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် တော် မ ကျ ရောက် ခဲ့ ပေ။

^၂၇ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဓ န ဥစ္စာ ပေါ များ ကြွယ် ဝ ၍ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ထွန်း တောက် လေ ၏။ ရွှေ၊ ငွေ၊ အ ဖိုး တန် ကျောက် မျက် ရ တ နာ များ နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ များ၊ ဒိုင်း လွှား များ နှင့် အ ဖိုး တန် အ သုံး အ ဆောင် အ မျိုး မျိုး တို့ အ တွက် သို လှောင် ရုံ များ ကို ဆောက် လုပ် ၏။ ^၂၈ ကောက် ပဲ သီး နှံ များ၊ စ ပျစ် ဝိုင် အ သစ် များ နှင့် ဆီ များ အ တွက် သို လှောင် ရုံ များ၊ ကျွဲ နွား တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ အ တွက် တင်း ကုပ် များ၊ သိုး များ အ တွက် သိုး ခြံ များ ကို တည် ဆောက် ၏။ ^၂၉ မိ မိ အ ဖို့ မြို့ များ ကို လည်း တည် ဆောက် ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား အ လွန် ချမ်း သာ ကြွယ် ဝ စေ သ ဖြင့် သူ ၌ သိုး နွား တိ ရစ္ဆာန် အ မြောက် အ မြား ရှိ ၏။

^၃၀ ထို့ ပြင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဂိ ဟုန် ချောင်း အ ထက် ရေ စီး ကြောင်း ကို ပိတ် ပြီး ဒါ ဝိဒ် မြို့ ၏ အ နောက် ဘက် သို့ မြောင်း သွယ် ၍ စီး ဆင်း စေ ၏။ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ပြု လေ သ မျှ တို့ ၌ အောင် မြင် ၏။

^၃၁ သို့ သော် တိုင်း ပြည် တွင် ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို သိ လို ၍ ဘေ ဘီ လုံ မှူး မတ် တို့ သည် သူ့ ထံ သို့ သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ မေး မြန်း စေ သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ စိတ် ထဲ ရှိ သ မျှ ကို သိ လို ၍ သူ့ ကို စမ်း သပ် သည့် အ နေ ဖြင့် လွှတ် ထား လိုက် လေ ၏။

^၃၂ ကျန် ရှိ နေ သော ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော ကောင်း မှု များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် နှင့် အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် ကျမ်း တွင် ပါ ဝင် သော အာ မုတ် ၏ သား ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ၏ ဗျာ ဒိတ် နိ မိတ် ကျမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ ^၃၃ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ ဒါ ဝိဒ် သား မြေး တို့ ၏ သင်္ချိုင်း မြေ ရှိ ရာ တောင် ကုန်း ပေါ် တွင် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ အ နိစ္စ ရောက် သော အ ခါ ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ဂုဏ် ပြု ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် မ နာ ရှေ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

32

¹ After these things and this faithfulness, Sennacherib king of Assyria came, entered into Judah, encamped against the fortified cities, and intended to win them for himself.

² When Hezekiah saw that Sennacherib had come, and that he was planning to fight against Jerusalem, ³ he took counsel with his princes and his mighty men to stop the waters of the springs which were outside of the city, and they helped him. ⁴ Then many people gathered together and they stopped all the springs and the brook that flowed through the middle of the land, saying, “Why should the kings of Assyria come, and find abundant water?”

⁵ He took courage, built up all the wall that was broken down, and raised it up to the towers, with the other wall outside, and strengthened Millo in David’s city, and made weapons and shields in abundance.

⁶ He set captains of war over the people, gathered them together to him in the wide place at the gate of the city, and spoke encouragingly to them, saying, ⁷ “Be strong and courageous. Don’t be afraid or dismayed because of the king of Assyria, nor for all the multitude who is with him; for there is a greater one with us than with him. ⁸ An arm of flesh is with him, but Yahweh our God is with us to help us and to fight our battles.” The people rested themselves on the words of Hezekiah king of Judah.

⁹ After this, Sennacherib king of Assyria sent his servants to Jerusalem, (now he was attacking Lachish, and all his forces were with him), to Hezekiah king of Judah, and to all Judah who were at Jerusalem, saying, ¹⁰ Sennacherib king of Assyria says, “In whom do you trust, that you remain under siege in Jerusalem? ¹¹ Doesn’t Hezekiah persuade you to give you over to die by famine and by thirst, saying, ‘Yahweh our God will deliver us out of the hand of the king of Assyria’? ¹² Hasn’t the same Hezekiah taken away his high places and his altars, and commanded Judah and Jerusalem, saying, ‘You shall worship before one altar, and you shall burn incense on it’?

¹³ Don’t you know what I and my fathers have done to all the peoples of the lands? Were the gods of the nations of those lands in any way able to deliver their land out of my hand? ¹⁴ Who was there among all the gods of those nations which my fathers utterly destroyed that could deliver his people out of my hand, that your God should be able to deliver you out of my hand? ¹⁵ Now therefore don’t let Hezekiah deceive you nor persuade you in this way. Don’t believe him, for no god of any nation or kingdom was able to deliver his people out of my hand, and out of the hand of my fathers. How much less will your God deliver you out of my hand?”

¹⁶ His servants spoke yet more against Yahweh God and against his servant Hezekiah. ¹⁷ He also wrote letters insulting Yahweh, the God of Israel, and speaking against him, saying, “As the gods of the nations of the lands, which have not delivered their people out of my hand, so shall the God of Hezekiah not deliver his people out of my hand.”

¹⁸ They called out with a loud voice in the Jews’ language to the people of Jerusalem who were on the wall, to frighten them and to trouble them, that they might take the city. ¹⁹ They spoke of the God of Jerusalem as of the gods of the peoples of the earth, which are the work of men’s hands.

²⁰ Hezekiah the king and Isaiah the prophet, the son of Amoz, prayed because of this, and cried to heaven. ²¹ Yahweh sent an angel, who cut off all the mighty men of valor, the leaders, and captains in the camp of the king of Assyria. So he returned with shame of face to his own land. When he had come into the house of his god, those who came out of his own body i.e., his own sons killed him there with the sword.

²² Thus Yahweh saved Hezekiah and the inhabitants of Jerusalem from the hand of Sennacherib the king of Assyria and from the hand of all others, and guided them on every side. ²³ Many brought gifts to Yahweh to Jerusalem, and precious things to Hezekiah king of Judah, so that he was exalted in the sight of all nations from then on.

²⁴ In those days Hezekiah was terminally ill, and he prayed to Yahweh; and he spoke to him, and gave him a sign. ²⁵ But Hezekiah didn’t reciprocate appropriate to the benefit done for him, because his heart was lifted up. Therefore there was wrath on him, Judah, and Jerusalem. ²⁶ However, Hezekiah humbled himself for the pride of his heart, both he and the inhabitants of Jerusalem, so that Yahweh’s wrath didn’t come on them in the days of Hezekiah.

²⁷ Hezekiah had exceedingly great riches and honor. He provided himself with treasuries for silver, for gold, for precious stones, for spices, for shields, and for all kinds of valuable vessels; ²⁸ also storehouses for the increase of grain, new wine, and oil; and stalls for all kinds of animals, and flocks in folds. ²⁹ Moreover he provided for himself cities, and possessions of flocks and herds in abundance; for God had given him abundant possessions.

³⁰ This same Hezekiah also stopped the upper spring of the waters of Gihon, and brought them straight down on the west side of David’s city. Hezekiah prospered in all his works.

³¹ However, concerning the ambassadors of the princes of Babylon, who sent to him to inquire of the wonder that was done in the land, God left him to test him, that he might know all that was in his heart.

³² Now the rest of the acts of Hezekiah and his good deeds, behold, they are written in the vision of Isaiah the prophet, the son of Amoz, in the book of the kings of Judah and Israel. ³³ Hezekiah slept with his fathers, and they buried him in the ascent to the tombs of the sons of David. All Judah and the inhabitants of Jerusalem honored him at his death. Manasseh his son reigned in his place.