၃၀

^၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ လာ ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ကြ ရန် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ထံ သ တင်း ပို့ ၏။ ဧ ဖ ရိမ် လူ မျိုး၊ မ နာ ရှေ လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ လည်း စာ ရေး အ ကြောင်း ကြား ၏။

^၂ ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ မှူး မတ် များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ဒု တိ ယ လ တွင် ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ ရန် ဆုံး ဖြတ် ကြ ၏။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ပြု ပြီး သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ မ လုံ လောက် ခြင်း နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် လူ တို့ လာ ရောက် စု ဝေး ခြင်း မ ရှိ သေး သော ကြောင့် သတ် မှတ် ထား သော အ ချိန် တွင် ပွဲ တော် ကို မ ကျင်း ပ နိုင် ခဲ့ ချေ။

^၄ ဤ အ စီ အ စဉ် ကို ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ လူ ထု တစ် ရပ် လုံး နှစ် သက် သ ဘော ကျ ကြ ၏။ ^၅ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ကျင်း ပ မည် ကို လာ ကြ ပါ မည့် အ ကြောင်း စာ ထုတ် ပြန် ပြီး ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ မှ ဒန် မြို့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး ပြည် တစ် ပြည် လုံး သို့ လူ လွှတ် ကြေ ညာ စေ ၏။ အ ကြောင်း မှာ ပ ညတ္တိ ကျမ်း ၌ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း ပ သ ခါ ပွဲ လူ အ များ နှင့် မ ကျင်း ပ ဖူး သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၆ ဆက် သား တို့ သည် ရှင် ဘု ရင် နှင့် မှူး မတ် တို့ ထံ မှ စာ ကို ယူ ၍ အစ္စ ရေး ပြည် နှင့် ယု ဒ ပြည် တစ် ‌လျှောက် လုံး သို့ သွား ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် စာ တွင် “အို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့၊ အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လာ ကြ လော့။ သို့ မှ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် တို့ လက် မှ လွတ် မြောက် ၍ ကြွင်း ကျန် သော သင် တို့ ထံ သို့ ကိုယ် တော် ပြန် လာ တော် မူ မည်။ ^၇ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ပေါ် သစ္စာ မဲ့ သော သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး၊ သင် တို့ ၏ ညီ အစ် ကို များ ကဲ့ သို့ သင် တို့ မ ဖြစ် ကြ နှင့်။ သင် တို့ မြင် သည့် အ တိုင်း ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် စေ ခဲ့ ၏။ ^၈ ယ ခု မှာ ဘိုး ဘေး တို့ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ခေါင်း မ မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း မ ခိုင် မာ’။ ကြ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ စဉ် သန့် ရှင်း‌ စေ တော် မူ သော သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် သို့ လာ ၍ ဆက် ကပ် ကြ လော့။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ စေ ခံ ကြ လော့။ သို့ မှ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် သည် သင် တို့ ထံ မှ ပြန် လှည့် သွား လိမ့် မည်။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သင် တို့ ပြန် လာ လျှင် ဖမ်း ခေါ် သွား သူ တို့ သည် သင် တို့ ညီ အစ် ကို များ၊ သား မြေး များ ကို သ နား ၍ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် သို့ ပြန် လာ ရ ကြ လိမ့် မည်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော သ ဘော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော သ ဘော ရှိ တော် မူ သော ကြောင့် သင် တို့ သည် အ ထံ တော် သို ပြန် လာ လျှင် ကိုယ် တော် သည် သင် တို့ ကို မျက် နှာ လွှဲ တော် မူ မ ဟုတ်” ဟု ပါ ရှိ ၏။

^၁၀ ဆက် သား တို့ သည် ဧ ဖ ရိမ် နယ်၊ မ နာ ရှေ နယ်၊ ဇာ ဗု လုန် နယ် တို့ အ ထိ တစ် မြို့ ပြီး တစ် မြို့ သွား ကြ ၏။ သို့ သော် လူ တို့ သည် သူ တို့ ကို ကဲ့ ရဲ့ လှောင် ပြောင် ကြ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် အာ ရှာ နယ်၊ မ နာ ရှေ နယ် နှင့် ဇာ ဗု လုန် နယ် မှ လူ အ ချို့ တို့ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ချက် အ ရ ရှင် ဘု ရင် နှင့် မှူး မတ် တို့ ၏ စ ကား ကို လိုက် နာ ရန် ယု ဒ ပြည် သား တို့ အား တစ် စိတ် တစ် သ ဘော တည်း ရှိ ခြင်း ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ ၏။

^၁၃ ဤ သို့ ဖြင့် ဒု တိ ယ လ တွင် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို ကျင်း ပ ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လူ အ မြောက် အ မြား စု ဝေး လာ ကြ ၍ ဧ ရာ မ လူ အုပ် ကြီး ဖြစ် လေ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ သည် ထ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယဇ် ပလ္လင် များ နှင့် နံ့ သာ ပေါင်း ယဇ် ပလ္လင် ရှိ သ မျှ ကို ဖြို ချ ပြီး ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ပစ် ချ ကြ ၏။

^၁၅ ဒု တိ ယ လ၊ တစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် ကို သတ် ကြ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် အ ရှက် ရ ၍ သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ကြ ၏။ ထို့ နောက် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၆ သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရှိ သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် အ တိုင်း နေ ရာ ယူ ကြ ၏။ ထို့‌ နောက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လေ ဝိ အ မျိုး ထံ မှ အ သွေး ကို ယူ ၍ ပက် ဖျန်း ကြ ၏။

^၁၇ လူ ထု ထဲ တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် မ ပြု ထား သော သူ များ များ စွာ ရှိ သော ကြောင့် ထို မ သန့် ရှင်း သေး သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သန့် ရှင်း စေ ရန် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် များ ကို သတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၈ လူ အ မြောက် အ မြား၊ အ ထူး သ ဖြင့် ဧ ဖ ရိမ်၊ မ နာ ရှေ၊ ဣ သ ခါ၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး တို့ ထဲ မှ လူ အ များ စု သည် မိ မိ ကိုယ် ကို စင် ကြယ် အောင် မ ပြု ရ သေး သော် လည်း ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် အ သား ကို စား ကြ ၍ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း မ ပြု ကြ။ အ ကြောင်း မှာ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အို ကောင်း မြတ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ^၁၉ ဤ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ၏ သန့် ရှင်း ခြင်း နည်း အ တိုင်း မ ဟုတ် သော် လည်း သူ တို့ ၏ ဘိုး‌ ဘေး တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ရှာ ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ထား သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ ပါ” ဟု သူ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး လူ တို့ ကို ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ၏။

^၂၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး အ လွန် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် စွာ ကျင်း ပ ကြ ၏။ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ နေ့ စဉ် ချီး မွမ်း သီ ဆို ကြ ၏။ တူ ရိ ယာ များ တီး မှုတ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချီး မွမ်း ကြ ၏။ ^၂၂ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ကောင်း မွန် ကျွမ်း ကျင် စွာ ထမ်း ဆောင် သော လေ ဝိ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား အား ပေး စ ကား ပြော ဆို ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ပွဲ တော် အ စား အ စာ ကို ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး စား သောက် လျက်၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကို ပူ ဇော် လျက် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၂၃ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ပွဲ တော် ကို နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် ကျင်း ပ ရန် တိုင် ပင် ကြ ပြီး ပွဲ တော် ကို နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် ဝမ်း မြောက် စွာ ကျင်း ပ ကြ ၏။ ^၂၄ အ ကြောင်း မူ ကား ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ ထု တစ် ရပ် လုံး အ တွက် နွား အ ကောင် ရေ တစ် ထောင်၊ သိုး အ ကောင် ရေ ခု နစ် ထောင် ကို ပေး လှူ ပူ ဇော် ၏။ မှူး မတ် တို့ သည် လည်း လူ ထု အ တွက် နွား အ ကောင် ရေ တစ် ထောင်၊ သိုး အ ကောင် ရေ တစ် သောင်း ကို ပေး လှူ ပူ ဇော် ကြ ၏။ များ စွာ သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၂၅ ယု ဒ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လေ ဝိ အ မျိုး များ၊ အစ္စ ရေး ပြည် မှ လာ သော လူ ထု အား လုံး၊ အစ္စ ရေး ပြည် မှ လာ သော တိုင်း တစ် ပါး သား များ နှင့် ယု ဒ ပြည် တွင် နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား များ တို့ သည် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ^၂၆ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး လက် ထက် က တည်း က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ဤ ကဲ့ သို့ ပွဲ မျိုး မ ရှိ ခဲ့ သော ကြောင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ လွန် ပျော် ရွှင် ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၂၇ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် ထ ၍ လူ တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ အ သံ များ ကို ကိုယ် တော် ကြား တော် မူ ၏။ သူ တို့ ၏ ဆု တောင်း သံ များ သည် သန့် ရှင်း သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ သို့ တိုင် ရောက် လေ ၏။

30

¹ Hezekiah sent to all Israel and Judah, and wrote letters also to Ephraim and Manasseh, that they should come to Yahweh’s house at Jerusalem, to keep the Passover to Yahweh, the God of Israel.

² For the king had taken counsel with his princes and all the assembly in Jerusalem to keep the Passover in the second month. ³ For they could not keep it at that time, because the priests had not sanctified themselves in sufficient number, and the people had not gathered themselves together to Jerusalem.

⁴ The thing was right in the eyes of the king and of all the assembly. ⁵ So they established a decree to make proclamation throughout all Israel, from Beersheba even to Dan, that they should come to keep the Passover to Yahweh, the God of Israel, at Jerusalem, for they had not kept it in great numbers in the way it is written.

⁶ So the couriers went with the letters from the king and his princes throughout all Israel and Judah, according to the commandment of the king, saying, “You children of Israel, turn again to Yahweh, the God of Abraham, Isaac, and Israel, that he may return to the remnant of you that have escaped out of the hand of the kings of Assyria. ⁷ Don’t be like your fathers and like your brothers, who trespassed against Yahweh, the God of their fathers, so that he gave them up to desolation, as you see. ⁸ Now don’t be stiff-necked, as your fathers were, but yield yourselves to Yahweh, and enter into his sanctuary, which he has sanctified forever, and serve Yahweh your God, that his fierce anger may turn away from you. ⁹ For if you turn again to Yahweh, your brothers and your children will find compassion with those who led them captive, and will come again into this land, because Yahweh your God is gracious and merciful, and will not turn away his face from you if you return to him.”

¹⁰ So the couriers passed from city to city through the country of Ephraim and Manasseh, even to Zebulun, but people ridiculed them and mocked them. ¹¹ Nevertheless some men of Asher, Manasseh, and Zebulun humbled themselves and came to Jerusalem. ¹² Also the hand of God came on Judah to give them one heart, to do the commandment of the king and of the princes by Yahweh’s word.

¹³ Many people assembled at Jerusalem to keep the feast of unleavened bread in the second month, a very great assembly. ¹⁴ They arose and took away the altars that were in Jerusalem, and they took away all the altars for incense and threw them into the brook Kidron.

¹⁵ Then they killed the Passover on the fourteenth day of the second month. The priests and the Levites were ashamed, and sanctified themselves, and brought burnt offerings into Yahweh’s house. ¹⁶ They stood in their place after their order, according to the law of Moses the man of God. The priests sprinkled the blood which they received of the hand of the Levites.

¹⁷ For there were many in the assembly who had not sanctified themselves; therefore the Levites were in charge of killing the Passovers for everyone who was not clean, to sanctify them to Yahweh. ¹⁸ For a multitude of the people, even many of Ephraim, Manasseh, Issachar, and Zebulun, had not cleansed themselves, yet they ate the Passover other than the way it is written. For Hezekiah had prayed for them, saying, “May the good Yahweh pardon everyone ¹⁹ who sets his heart to seek God, Yahweh, the God of his fathers, even if they aren’t clean according to the purification of the sanctuary.” ²⁰ Yahweh listened to Hezekiah, and healed the people.

²¹ The children of Israel who were present at Jerusalem kept the feast of unleavened bread seven days with great gladness. The Levites and the priests praised Yahweh day by day, singing with loud instruments to Yahweh. ²² Hezekiah spoke encouragingly to all the Levites who had good understanding in the service of Yahweh. So they ate throughout the feast for the seven days, offering sacrifices of peace offerings and making confession to Yahweh, the God of their fathers.

²³ The whole assembly took counsel to keep another seven days, and they kept another seven days with gladness. ²⁴ For Hezekiah king of Judah gave to the assembly for offerings one thousand bulls and seven thousand sheep; and the princes gave to the assembly a thousand bulls and ten thousand sheep; and a great number of priests sanctified themselves.

²⁵ All the assembly of Judah, with the priests and the Levites, and all the assembly who came out of Israel, and the foreigners who came out of the land of Israel and who lived in Judah, rejoiced. ²⁶ So there was great joy in Jerusalem; for since the time of Solomon the son of David king of Israel there was nothing like this in Jerusalem

²⁷ Then the Levitical priests arose and blessed the people. Their voice was heard, and their prayer came up to his holy habitation, even to heaven.

၃၀

^၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ လာ ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကျင်း ပ ကြ ရန် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ထံ သ တင်း ပို့ ၏။ ဧ ဖ ရိမ် လူ မျိုး၊ မ နာ ရှေ လူ မျိုး တို့ ထံ သို့ လည်း စာ ရေး အ ကြောင်း ကြား ၏။

^၂ ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ မှူး မတ် များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ဒု တိ ယ လ တွင် ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ ရန် ဆုံး ဖြတ် ကြ ၏။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ပြု ပြီး သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ မ လုံ လောက် ခြင်း နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် လူ တို့ လာ ရောက် စု ဝေး ခြင်း မ ရှိ သေး သော ကြောင့် သတ် မှတ် ထား သော အ ချိန် တွင် ပွဲ တော် ကို မ ကျင်း ပ နိုင် ခဲ့ ချေ။

^၄ ဤ အ စီ အ စဉ် ကို ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ လူ ထု တစ် ရပ် လုံး နှစ် သက် သ ဘော ကျ ကြ ၏။ ^၅ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ တော် ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ကျင်း ပ မည် ကို လာ ကြ ပါ မည့် အ ကြောင်း စာ ထုတ် ပြန် ပြီး ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ မှ ဒန် မြို့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး ပြည် တစ် ပြည် လုံး သို့ လူ လွှတ် ကြေ ညာ စေ ၏။ အ ကြောင်း မှာ ပ ညတ္တိ ကျမ်း ၌ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း ပ သ ခါ ပွဲ လူ အ များ နှင့် မ ကျင်း ပ ဖူး သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၆ ဆက် သား တို့ သည် ရှင် ဘု ရင် နှင့် မှူး မတ် တို့ ထံ မှ စာ ကို ယူ ၍ အစ္စ ရေး ပြည် နှင့် ယု ဒ ပြည် တစ် ‌လျှောက် လုံး သို့ သွား ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် စာ တွင် “အို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့၊ အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လာ ကြ လော့။ သို့ မှ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် တို့ လက် မှ လွတ် မြောက် ၍ ကြွင်း ကျန် သော သင် တို့ ထံ သို့ ကိုယ် တော် ပြန် လာ တော် မူ မည်။ ^၇ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ပေါ် သစ္စာ မဲ့ သော သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး၊ သင် တို့ ၏ ညီ အစ် ကို များ ကဲ့ သို့ သင် တို့ မ ဖြစ် ကြ နှင့်။ သင် တို့ မြင် သည့် အ တိုင်း ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ထိတ် လန့် စ ရာ ဖြစ် စေ ခဲ့ ၏။ ^၈ ယ ခု မှာ ဘိုး ဘေး တို့ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ခေါင်း မ မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း မ ခိုင် မာ’။ ကြ နှင့်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ စဉ် သန့် ရှင်း‌ စေ တော် မူ သော သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် သို့ လာ ၍ ဆက် ကပ် ကြ လော့။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ စေ ခံ ကြ လော့။ သို့ မှ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် သည် သင် တို့ ထံ မှ ပြန် လှည့် သွား လိမ့် မည်။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သင် တို့ ပြန် လာ လျှင် ဖမ်း ခေါ် သွား သူ တို့ သည် သင် တို့ ညီ အစ် ကို များ၊ သား မြေး များ ကို သ နား ၍ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် သို့ ပြန် လာ ရ ကြ လိမ့် မည်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော သ ဘော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော သ ဘော ရှိ တော် မူ သော ကြောင့် သင် တို့ သည် အ ထံ တော် သို ပြန် လာ လျှင် ကိုယ် တော် သည် သင် တို့ ကို မျက် နှာ လွှဲ တော် မူ မ ဟုတ်” ဟု ပါ ရှိ ၏။

^၁၀ ဆက် သား တို့ သည် ဧ ဖ ရိမ် နယ်၊ မ နာ ရှေ နယ်၊ ဇာ ဗု လုန် နယ် တို့ အ ထိ တစ် မြို့ ပြီး တစ် မြို့ သွား ကြ ၏။ သို့ သော် လူ တို့ သည် သူ တို့ ကို ကဲ့ ရဲ့ လှောင် ပြောင် ကြ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် အာ ရှာ နယ်၊ မ နာ ရှေ နယ် နှင့် ဇာ ဗု လုန် နယ် မှ လူ အ ချို့ တို့ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ချက် အ ရ ရှင် ဘု ရင် နှင့် မှူး မတ် တို့ ၏ စ ကား ကို လိုက် နာ ရန် ယု ဒ ပြည် သား တို့ အား တစ် စိတ် တစ် သ ဘော တည်း ရှိ ခြင်း ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ ၏။

^၁၃ ဤ သို့ ဖြင့် ဒု တိ ယ လ တွင် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို ကျင်း ပ ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လူ အ မြောက် အ မြား စု ဝေး လာ ကြ ၍ ဧ ရာ မ လူ အုပ် ကြီး ဖြစ် လေ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ သည် ထ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ယဇ် ပလ္လင် များ နှင့် နံ့ သာ ပေါင်း ယဇ် ပလ္လင် ရှိ သ မျှ ကို ဖြို ချ ပြီး ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ပစ် ချ ကြ ၏။

^၁၅ ဒု တိ ယ လ၊ တစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် ကို သတ် ကြ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် အ ရှက် ရ ၍ သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ကြ ၏။ ထို့ နောက် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၁၆ သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရှိ သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် အ တိုင်း နေ ရာ ယူ ကြ ၏။ ထို့‌ နောက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လေ ဝိ အ မျိုး ထံ မှ အ သွေး ကို ယူ ၍ ပက် ဖျန်း ကြ ၏။

^၁၇ လူ ထု ထဲ တွင် မိ မိ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် မ ပြု ထား သော သူ များ များ စွာ ရှိ သော ကြောင့် ထို မ သန့် ရှင်း သေး သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သန့် ရှင်း စေ ရန် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် များ ကို သတ် ပေး ကြ ၏။ ^၁၈ လူ အ မြောက် အ မြား၊ အ ထူး သ ဖြင့် ဧ ဖ ရိမ်၊ မ နာ ရှေ၊ ဣ သ ခါ၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး တို့ ထဲ မှ လူ အ များ စု သည် မိ မိ ကိုယ် ကို စင် ကြယ် အောင် မ ပြု ရ သေး သော် လည်း ပ သ ခါ သိုး သ ငယ် အ သား ကို စား ကြ ၍ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး ထား သည့် အ တိုင်း မ ပြု ကြ။ အ ကြောင်း မှာ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က “အို ကောင်း မြတ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ^၁၉ ဤ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န ၏ သန့် ရှင်း ခြင်း နည်း အ တိုင်း မ ဟုတ် သော် လည်း သူ တို့ ၏ ဘိုး‌ ဘေး တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ရှာ ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ထား သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ ပါ” ဟု သူ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီး လူ တို့ ကို ချမ်း သာ ပေး တော် မူ ၏။

^၂၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် ကို ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး အ လွန် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် စွာ ကျင်း ပ ကြ ၏။ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ နေ့ စဉ် ချီး မွမ်း သီ ဆို ကြ ၏။ တူ ရိ ယာ များ တီး မှုတ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချီး မွမ်း ကြ ၏။ ^၂၂ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ကောင်း မွန် ကျွမ်း ကျင် စွာ ထမ်း ဆောင် သော လေ ဝိ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား အား ပေး စ ကား ပြော ဆို ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ပွဲ တော် အ စား အ စာ ကို ခု နစ် ရက် ပတ် လုံး စား သောက် လျက်၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကို ပူ ဇော် လျက် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၂၃ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ သည် ပွဲ တော် ကို နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် ကျင်း ပ ရန် တိုင် ပင် ကြ ပြီး ပွဲ တော် ကို နောက် ထပ် ခု နစ် ရက် ဝမ်း မြောက် စွာ ကျင်း ပ ကြ ၏။ ^၂၄ အ ကြောင်း မူ ကား ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ ထု တစ် ရပ် လုံး အ တွက် နွား အ ကောင် ရေ တစ် ထောင်၊ သိုး အ ကောင် ရေ ခု နစ် ထောင် ကို ပေး လှူ ပူ ဇော် ၏။ မှူး မတ် တို့ သည် လည်း လူ ထု အ တွက် နွား အ ကောင် ရေ တစ် ထောင်၊ သိုး အ ကောင် ရေ တစ် သောင်း ကို ပေး လှူ ပူ ဇော် ကြ ၏။ များ စွာ သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၂၅ ယု ဒ လူ ထု အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ လေ ဝိ အ မျိုး များ၊ အစ္စ ရေး ပြည် မှ လာ သော လူ ထု အား လုံး၊ အစ္စ ရေး ပြည် မှ လာ သော တိုင်း တစ် ပါး သား များ နှင့် ယု ဒ ပြည် တွင် နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား များ တို့ သည် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ^၂၆ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး လက် ထက် က တည်း က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ဤ ကဲ့ သို့ ပွဲ မျိုး မ ရှိ ခဲ့ သော ကြောင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ လွန် ပျော် ရွှင် ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၂၇ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် ထ ၍ လူ တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ အ သံ များ ကို ကိုယ် တော် ကြား တော် မူ ၏။ သူ တို့ ၏ ဆု တောင်း သံ များ သည် သန့် ရှင်း သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ သို့ တိုင် ရောက် လေ ၏။

30

¹ Hezekiah sent to all Israel and Judah, and wrote letters also to Ephraim and Manasseh, that they should come to Yahweh’s house at Jerusalem, to keep the Passover to Yahweh, the God of Israel.

² For the king had taken counsel with his princes and all the assembly in Jerusalem to keep the Passover in the second month. ³ For they could not keep it at that time, because the priests had not sanctified themselves in sufficient number, and the people had not gathered themselves together to Jerusalem.

⁴ The thing was right in the eyes of the king and of all the assembly. ⁵ So they established a decree to make proclamation throughout all Israel, from Beersheba even to Dan, that they should come to keep the Passover to Yahweh, the God of Israel, at Jerusalem, for they had not kept it in great numbers in the way it is written.

⁶ So the couriers went with the letters from the king and his princes throughout all Israel and Judah, according to the commandment of the king, saying, “You children of Israel, turn again to Yahweh, the God of Abraham, Isaac, and Israel, that he may return to the remnant of you that have escaped out of the hand of the kings of Assyria. ⁷ Don’t be like your fathers and like your brothers, who trespassed against Yahweh, the God of their fathers, so that he gave them up to desolation, as you see. ⁸ Now don’t be stiff-necked, as your fathers were, but yield yourselves to Yahweh, and enter into his sanctuary, which he has sanctified forever, and serve Yahweh your God, that his fierce anger may turn away from you. ⁹ For if you turn again to Yahweh, your brothers and your children will find compassion with those who led them captive, and will come again into this land, because Yahweh your God is gracious and merciful, and will not turn away his face from you if you return to him.”

¹⁰ So the couriers passed from city to city through the country of Ephraim and Manasseh, even to Zebulun, but people ridiculed them and mocked them. ¹¹ Nevertheless some men of Asher, Manasseh, and Zebulun humbled themselves and came to Jerusalem. ¹² Also the hand of God came on Judah to give them one heart, to do the commandment of the king and of the princes by Yahweh’s word.

¹³ Many people assembled at Jerusalem to keep the feast of unleavened bread in the second month, a very great assembly. ¹⁴ They arose and took away the altars that were in Jerusalem, and they took away all the altars for incense and threw them into the brook Kidron.

¹⁵ Then they killed the Passover on the fourteenth day of the second month. The priests and the Levites were ashamed, and sanctified themselves, and brought burnt offerings into Yahweh’s house. ¹⁶ They stood in their place after their order, according to the law of Moses the man of God. The priests sprinkled the blood which they received of the hand of the Levites.

¹⁷ For there were many in the assembly who had not sanctified themselves; therefore the Levites were in charge of killing the Passovers for everyone who was not clean, to sanctify them to Yahweh. ¹⁸ For a multitude of the people, even many of Ephraim, Manasseh, Issachar, and Zebulun, had not cleansed themselves, yet they ate the Passover other than the way it is written. For Hezekiah had prayed for them, saying, “May the good Yahweh pardon everyone ¹⁹ who sets his heart to seek God, Yahweh, the God of his fathers, even if they aren’t clean according to the purification of the sanctuary.” ²⁰ Yahweh listened to Hezekiah, and healed the people.

²¹ The children of Israel who were present at Jerusalem kept the feast of unleavened bread seven days with great gladness. The Levites and the priests praised Yahweh day by day, singing with loud instruments to Yahweh. ²² Hezekiah spoke encouragingly to all the Levites who had good understanding in the service of Yahweh. So they ate throughout the feast for the seven days, offering sacrifices of peace offerings and making confession to Yahweh, the God of their fathers.

²³ The whole assembly took counsel to keep another seven days, and they kept another seven days with gladness. ²⁴ For Hezekiah king of Judah gave to the assembly for offerings one thousand bulls and seven thousand sheep; and the princes gave to the assembly a thousand bulls and ten thousand sheep; and a great number of priests sanctified themselves.

²⁵ All the assembly of Judah, with the priests and the Levites, and all the assembly who came out of Israel, and the foreigners who came out of the land of Israel and who lived in Judah, rejoiced. ²⁶ So there was great joy in Jerusalem; for since the time of Solomon the son of David king of Israel there was nothing like this in Jerusalem

²⁷ Then the Levitical priests arose and blessed the people. Their voice was heard, and their prayer came up to his holy habitation, even to heaven.