၂၄

^၁ ယော ရှ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ခု နစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ နှစ် လေး ဆယ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ သူ ဇိ ဗိ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃ ယော ယ ဒ သည် ယော ရှ မင်း ကြီး အ တွက် မိဖု ရား နှစ် ပါး ကို ရွေး ချယ် ပေး ပြီး သား တော် သ မီး တော် များ ကို ရ လေ ၏။

^၄ နောက် ပိုင်း တွင် ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ပြီး၊ ^၅ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး များ ကို စု ရုံး ၍ သူ တို့ အား “ယု ဒ မြို့ ရွာ များ သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး တို့ ထံ မှ နှစ် စဉ် ကြေး ငွေ များ ကောက် ခံ ကြ လော့။ ဤ အ မှု ကို ချက် ချင်း လုပ် ဆောင် လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ သို့ သော် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် ချက် ချင်း မ လုပ် ဆောင် ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ယော ယ ဒ ကို ခေါ် ၍ “သက် သေ ခံ ချက် တဲ တော် အ ဖို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှာ ကြား ထား သော အစ္စ ရေး လူ ထု တို့ ပေး ‌ဆောင် ရ မည့် အ ခွန် ငွေ ကို ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ထံ မှ ကောက် ခံ ရန် လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် သင် မ မှာ ထား သ နည်း“ ဟု မေး ၏။

^၇ ဆိုး ယုတ် သော ဘု ရင် မ အာ သ လိ ၏ သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ဖြို ဖျက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ သန့် ရှင်း သော အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို ယူ သွား ၍ ဗာ လ ဘု ရား အ တွက် အ သုံး ပြု ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ထို့ နောက် တွင် ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း သေတ္တာ တစ် လုံး ကို ပြု လုပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တံ ခါး အ ပြင် ဘက် နား တွင် ထား ကြ ၏။ ^၉ တော ကန္တာ ရ တွင် ဘု ရား သ ခင် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် သို့ အ ခွန် ငွေ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ ရန် ကြေ ညာ လိုက် ၏။ ^၁၀ မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဝမ်း မြောက် ဝမ်း သာ စွာ ဖြင့် ယူ ဆောင် လာ ၍ သေတ္တာ ပြည့် သည် အ ထိ တည့် ကြ ၏။

^၁၁ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် ငွေ အ မြောက် အ မြား ရ လာ ပြီ ဖြစ် ကြောင်း သိ မြင် လျှင် သေတ္တာ ကို ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း များ ထံ သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။ ထို အ ခါ စာ ရေး တော် ကြီး နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ခေါင်း ဆောင် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လာ ၍ သေတ္တာ ထဲ မှ ငွေ ကို ထုတ် ၍ ယူ ဆောင် သွား ၏။ သေတ္တာ ကို မူ သူ့ နေ ရာ တွင် ပြန် ထား စေ ၏။ နေ့ စဉ် နေ့ တိုင်း ထို သို့ ပြု ရာ ငွေ အ မြောက် အ မြား ကို ကောက် ခံ ရ ရှိ လေ ၏။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် နှင့် ယော ယ ဒ သည် ထို ငွေ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ မှု ကို ဆောင် ရွက် သူ တို့ လက် သို့ အပ် ၏။ သူ တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် ကျောက် ဆစ် သ မား၊ လက် သ မား တို့ ကို ငှား ၏။ ထို့ အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် သံ၊ ကြေး နီ တို့ ကို သွန်း လုပ် တတ် သော ပန်း ပဲ သ မား တို့ ကို ငှား ၏။

^၁၃ အ လုပ် လုပ် သော သူ တို့ သည် အ လုပ် ကို ကြိုး စား ၍ လုပ် ဆောင် ကြ ၏။ သူ တို့ လုပ် ဆောင် သော အိမ် တော် ပြု ပြင် ခြင်း အ မှု သည် လည်း အ ထ မြောက် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ယ ခင် ပုံ စံ အ တိုင်း ခိုင် ခံ့ ‌အောင် ပြု ပြင် ကြ ၏။

^၁၄ အိမ် တော် ပြု ပြင် ခြင်း အ မှု ပြီး စီး သော အ ခါ ကျန် ရှိ သော ငွေ ကို ရှင် ဘု ရင် နှင့် ယော ယ ဒ ထံ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။ ထို ငွေ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ သုံး အ ဆောင် များ၊ အ မှု တော် နှင့် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း အ တွက် လို အပ် သော အ သုံး အ ဆောင် များ၊ ခွက် များ၊ ရွှေ ထည် ငွေ ထည် အ သုံး အ ဆောင် များ ကို ပြု လုပ် ၏။ ယော ယ ဒ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို အ စဉ် ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၁၅ ယော ယ ဒ သည် အ သက် ကြီး ၍ သက် တမ်း စေ့ သော အ ခါ ကွယ် လွန် သွား ၏။ ကွယ် လွန် ချိန် တွင် အ သက် တစ် ရာ့ သုံး ဆယ် ရှိ ၏။ ^၁၆ သူ သည် အစ္စ ရေး နိုင် ငံ တွင် ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် အ တွက် ကောင်း သော အ မှု များ ကို ပြု သော ကြောင့် သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် ဘု ရင် များ နှင့် အ တူ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၁၇ ယော ယ ဒ ကွယ် လွန် သွား ပြီး နောက် တွင် ယု ဒ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ လာ ၍ ပျပ် ဝပ် ဦး ညွှတ် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် လည်း သူ တို့ စ ကား ကို နား ထောင် ၏။ ^၁၈ သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို စွန့် ခွာ သွား ကြ ပြီး အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် နှင့် ရုပ် တု တို့ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ထို အ ပြစ် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် အ မျက် တော် သက် ရောက် လေ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လှည့် လာ ကြ ရန် ပ ရော ဖက် များ ကို သူ တို့ ထံ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ပ ရော ဖက် တို့ သည် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ။

^၂၀ ထို စဉ် က ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ ၏ သား ဇာ ခ ရိ ထံ သက် ရောက် သ ဖြင့် သူ သည် လူ တို့ ရှေ့ တွင် ရပ် ပြီး “ဘု ရား သ ခင် က ‘သင် တို့ အ ဘယ် ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို ချိုး ဖောက် ကြ သ နည်း။ သင် တို့ အောင် မြင် ကြီး ပွား မည် မ ဟုတ်။ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် သည် လည်း သင် တို့ ကို စွန့် ပယ် ပြီ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ဇာ ခ ရိ ကို သတ် ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း တွင် ပင် သူ့ ကို ကျောက် ခဲ နှင့် ပေါက် သတ် ကြ ၏။ ^၂၂ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ဇာ ခ ရိ ဖ ခင် ယော ယ ဒ ပြ ခဲ့ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို ပင် မ အောက် မေ့ ဘဲ သား ဖြစ် သူ ကို သတ် လေ ၏။ ဇာ ခ ရိ သည် သေ လု ဆဲ ဆဲ တွင် “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ အ မှု ကို မြင် ၍ စီ ရင် တော် မူ ပါ စေ” ဟု ဆို ၏။

^၂၃ နှစ် လည် သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား တပ် သည် ယော ရှ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ၏။ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ အား လုံး ကို သတ် ပြီး တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း အား လုံး ကို ဒ မတ် စ ကပ် ဘု ရင် ထံ ပေး ပို့ ဆက် သ ကြ ၏။ ^၂၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် သော ကြောင့် ဆီး ရီး ယား စစ် သည် တို့ သည် လူ အ နည်း ငယ် နှင့် သာ ချီ လာ သော် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယု ဒ စစ် သည် အ မြောက် အ မြား ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် ယော ရှ မင်း ကြီး ကို ဒဏ် ခတ် စီ ရင် ကြ လေ ၏။

^၂၅ သူ တို့ ပြန် သွား သော အ ခါ ယော ရှ မင်း ကြီး ကို ဒဏ် ရာ အ ပြင်း အ ထန် နှင့် ထား ခဲ့ ၏။ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ ၏ သား ကို သတ် သော အ ပြစ် ကြောင့် သူ ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် သူ့ ကို လုပ် ကြံ ၍ အိပ် ရာ ထက် တွင် ပင် သူ့ ကို ကွပ် မျက် လိုက် ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ သည် အ နိစ္စ ရောက် ၍ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် သော် လည်း ရှင် ဘု ရင် သင်္ချိုင်း တွင် မ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ချေ။ ^၂၆ သူ့ ကို လုပ် ကြံ သော သူ များ မှာ အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး ရှိ မတ် ၏ သား ဇာ ဗဒ် နှင့် မော ဘ အ မျိုး သ မီး ရှိ မ ရိတ် ၏ သား ယ ဟော ဇ ဗဒ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။

^၂၇ သူ့ သား တော် များ အ ကြောင်း၊ သူ နှင့် ပတ် သက် သော ဗျာ ဒိတ် တော် များ အ ကြောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ခဲ့ ပုံ အ ကြောင်း များ ကို ရှင် ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း များ တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ သူ ၏ သား တော် အာ မ ဇိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

24

¹ Joash was seven years old when he began to reign, and he reigned forty years in Jerusalem. His mother’s name was Zibiah, of Beersheba. ² Joash did that which was right in Yahweh’s eyes all the days of Jehoiada the priest. ³ Jehoiada took for him two wives, and he became the father of sons and daughters.

⁴ After this, Joash intended to restore Yahweh’s house. ⁵ He gathered together the priests and the Levites, and said to them, “Go out to the cities of Judah, and gather money to repair the house of your God from all Israel from year to year. See that you expedite this matter.” However the Levites didn’t do it right away. ⁶ The king called for Jehoiada the chief, and said to him, “Why haven’t you required of the Levites to bring in the tax of Moses the servant of Yahweh, and of the assembly of Israel, out of Judah and out of Jerusalem, for the Tent of the Testimony?”

⁷ For the sons of Athaliah, that wicked woman, had broken up God’s house; and they also gave all the dedicated things of Yahweh’s house to the Baals.

⁸ So the king commanded, and they made a chest, and set it outside at the gate of Yahweh’s house. ⁹ They made a proclamation through Judah and Jerusalem, to bring in for Yahweh the tax that Moses the servant of God laid on Israel in the wilderness. ¹⁰ All the princes and all the people rejoiced, and brought in, and cast into the chest, until they had filled it.

¹¹ Whenever the chest was brought to the king’s officers by the hand of the Levites, and when they saw that there was much money, the king’s scribe and the chief priest’s officer came and emptied the chest, and took it, and carried it to its place again. Thus they did day by day, and gathered money in abundance.

¹² The king and Jehoiada gave it to those who did the work of the service of Yahweh’s house. They hired masons and carpenters to restore Yahweh’s house, and also those who worked iron and bronze to repair Yahweh’s house.

¹³ So the workmen worked, and the work of repairing went forward in their hands. They set up God’s house as it was designed, and strengthened it.

¹⁴ When they had finished, they brought the rest of the money before the king and Jehoiada, from which were made vessels for Yahweh’s house, even vessels with which to minister and to offer, including spoons and vessels of gold and silver. They offered burnt offerings in Yahweh’s house continually all the days of Jehoiada.

¹⁵ But Jehoiada grew old and was full of days, and he died. He was one hundred thirty years old when he died. ¹⁶ They buried him in David’s city among the kings, because he had done good in Israel, and toward God and his house.

¹⁷ Now after the death of Jehoiada, the princes of Judah came and bowed down to the king. Then the king listened to them. ¹⁸ They abandoned the house of Yahweh, the God of their fathers, and served the Asherah poles and the idols, so wrath came on Judah and Jerusalem for this their guiltiness. ¹⁹ Yet he sent prophets to them to bring them again to Yahweh, and they testified against them; but they would not listen.

²⁰ The Spirit of God came on Zechariah the son of Jehoiada the priest; and he stood above the people, and said to them, “God says, ‘Why do you disobey Yahweh’s commandments, so that you can’t prosper? Because you have forsaken Yahweh, he has also forsaken you.’ ”

²¹ They conspired against him, and stoned him with stones at the commandment of the king in the court of Yahweh’s house. ²² Thus Joash the king didn’t remember the kindness which Jehoiada his father had done to him, but killed his son. When he died, he said, “May Yahweh look at it, and repay it.”

²³ At the end of the year, the army of the Syrians came up against him. They came to Judah and Jerusalem, and destroyed all the princes of the people from among the people, and sent all their plunder to the king of Damascus. ²⁴ For the army of the Syrians came with a small company of men; and Yahweh delivered a very great army into their hand, because they had forsaken Yahweh, the God of their fathers. So they executed judgment on Joash.

²⁵ When they had departed from him (for they left him seriously wounded), his own servants conspired against him for the blood of the sons of Jehoiada the priest, and killed him on his bed, and he died. They buried him in David’s city, but they didn’t bury him in the tombs of the kings. ²⁶ These are those who conspired against him: Zabad the son of Shimeath the Ammonitess and Jehozabad the son of Shimrith the Moabitess.

²⁷ Now concerning his sons, the greatness of the burdens laid on him, and the rebuilding of God’s house, behold, they are written in the commentary of the book of the kings. Amaziah his son reigned in his place.

၂၄

^၁ ယော ရှ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ခု နစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ နှစ် လေး ဆယ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ သူ ဇိ ဗိ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃ ယော ယ ဒ သည် ယော ရှ မင်း ကြီး အ တွက် မိဖု ရား နှစ် ပါး ကို ရွေး ချယ် ပေး ပြီး သား တော် သ မီး တော် များ ကို ရ လေ ၏။

^၄ နောက် ပိုင်း တွင် ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ရန် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ပြီး၊ ^၅ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး များ ကို စု ရုံး ၍ သူ တို့ အား “ယု ဒ မြို့ ရွာ များ သို့ သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး တို့ ထံ မှ နှစ် စဉ် ကြေး ငွေ များ ကောက် ခံ ကြ လော့။ ဤ အ မှု ကို ချက် ချင်း လုပ် ဆောင် လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ သို့ သော် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ သည် ချက် ချင်း မ လုပ် ဆောင် ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ယော ယ ဒ ကို ခေါ် ၍ “သက် သေ ခံ ချက် တဲ တော် အ ဖို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှာ ကြား ထား သော အစ္စ ရေး လူ ထု တို့ ပေး ‌ဆောင် ရ မည့် အ ခွန် ငွေ ကို ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ထံ မှ ကောက် ခံ ရန် လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် သင် မ မှာ ထား သ နည်း“ ဟု မေး ၏။

^၇ ဆိုး ယုတ် သော ဘု ရင် မ အာ သ လိ ၏ သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ဖြို ဖျက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ သန့် ရှင်း သော အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို ယူ သွား ၍ ဗာ လ ဘု ရား အ တွက် အ သုံး ပြု ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ထို့ နောက် တွင် ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း သေတ္တာ တစ် လုံး ကို ပြု လုပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တံ ခါး အ ပြင် ဘက် နား တွင် ထား ကြ ၏။ ^၉ တော ကန္တာ ရ တွင် ဘု ရား သ ခင် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် သို့ အ ခွန် ငွေ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ ရန် ကြေ ညာ လိုက် ၏။ ^၁၀ မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဝမ်း မြောက် ဝမ်း သာ စွာ ဖြင့် ယူ ဆောင် လာ ၍ သေတ္တာ ပြည့် သည် အ ထိ တည့် ကြ ၏။

^၁၁ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် ငွေ အ မြောက် အ မြား ရ လာ ပြီ ဖြစ် ကြောင်း သိ မြင် လျှင် သေတ္တာ ကို ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း များ ထံ သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။ ထို အ ခါ စာ ရေး တော် ကြီး နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ခေါင်း ဆောင် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လာ ၍ သေတ္တာ ထဲ မှ ငွေ ကို ထုတ် ၍ ယူ ဆောင် သွား ၏။ သေတ္တာ ကို မူ သူ့ နေ ရာ တွင် ပြန် ထား စေ ၏။ နေ့ စဉ် နေ့ တိုင်း ထို သို့ ပြု ရာ ငွေ အ မြောက် အ မြား ကို ကောက် ခံ ရ ရှိ လေ ၏။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် နှင့် ယော ယ ဒ သည် ထို ငွေ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ မှု ကို ဆောင် ရွက် သူ တို့ လက် သို့ အပ် ၏။ သူ တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် ကျောက် ဆစ် သ မား၊ လက် သ မား တို့ ကို ငှား ၏။ ထို့ အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် အ တွက် သံ၊ ကြေး နီ တို့ ကို သွန်း လုပ် တတ် သော ပန်း ပဲ သ မား တို့ ကို ငှား ၏။

^၁၃ အ လုပ် လုပ် သော သူ တို့ သည် အ လုပ် ကို ကြိုး စား ၍ လုပ် ဆောင် ကြ ၏။ သူ တို့ လုပ် ဆောင် သော အိမ် တော် ပြု ပြင် ခြင်း အ မှု သည် လည်း အ ထ မြောက် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ယ ခင် ပုံ စံ အ တိုင်း ခိုင် ခံ့ ‌အောင် ပြု ပြင် ကြ ၏။

^၁၄ အိမ် တော် ပြု ပြင် ခြင်း အ မှု ပြီး စီး သော အ ခါ ကျန် ရှိ သော ငွေ ကို ရှင် ဘု ရင် နှင့် ယော ယ ဒ ထံ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။ ထို ငွေ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ သုံး အ ဆောင် များ၊ အ မှု တော် နှင့် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း အ တွက် လို အပ် သော အ သုံး အ ဆောင် များ၊ ခွက် များ၊ ရွှေ ထည် ငွေ ထည် အ သုံး အ ဆောင် များ ကို ပြု လုပ် ၏။ ယော ယ ဒ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို အ စဉ် ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၁၅ ယော ယ ဒ သည် အ သက် ကြီး ၍ သက် တမ်း စေ့ သော အ ခါ ကွယ် လွန် သွား ၏။ ကွယ် လွန် ချိန် တွင် အ သက် တစ် ရာ့ သုံး ဆယ် ရှိ ၏။ ^၁၆ သူ သည် အစ္စ ရေး နိုင် ငံ တွင် ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် အ တွက် ကောင်း သော အ မှု များ ကို ပြု သော ကြောင့် သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် ဘု ရင် များ နှင့် အ တူ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၁၇ ယော ယ ဒ ကွယ် လွန် သွား ပြီး နောက် တွင် ယု ဒ အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ လာ ၍ ပျပ် ဝပ် ဦး ညွှတ် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် လည်း သူ တို့ စ ကား ကို နား ထောင် ၏။ ^၁၈ သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို စွန့် ခွာ သွား ကြ ပြီး အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် နှင့် ရုပ် တု တို့ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ထို အ ပြစ် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အ ပေါ် အ မျက် တော် သက် ရောက် လေ ၏။ ^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လှည့် လာ ကြ ရန် ပ ရော ဖက် များ ကို သူ တို့ ထံ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ပ ရော ဖက် တို့ သည် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ။

^၂၀ ထို စဉ် က ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ ၏ သား ဇာ ခ ရိ ထံ သက် ရောက် သ ဖြင့် သူ သည် လူ တို့ ရှေ့ တွင် ရပ် ပြီး “ဘု ရား သ ခင် က ‘သင် တို့ အ ဘယ် ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို ချိုး ဖောက် ကြ သ နည်း။ သင် တို့ အောင် မြင် ကြီး ပွား မည် မ ဟုတ်။ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် သည် လည်း သင် တို့ ကို စွန့် ပယ် ပြီ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ဇာ ခ ရိ ကို သတ် ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် ၏ အ မိန့် တော် ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း တွင် ပင် သူ့ ကို ကျောက် ခဲ နှင့် ပေါက် သတ် ကြ ၏။ ^၂၂ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ဇာ ခ ရိ ဖ ခင် ယော ယ ဒ ပြ ခဲ့ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို ပင် မ အောက် မေ့ ဘဲ သား ဖြစ် သူ ကို သတ် လေ ၏။ ဇာ ခ ရိ သည် သေ လု ဆဲ ဆဲ တွင် “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ အ မှု ကို မြင် ၍ စီ ရင် တော် မူ ပါ စေ” ဟု ဆို ၏။

^၂၃ နှစ် လည် သော အ ခါ ဆီး ရီး ယား တပ် သည် ယော ရှ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ၏။ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ဝင် ရောက် ၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ အား လုံး ကို သတ် ပြီး တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း အား လုံး ကို ဒ မတ် စ ကပ် ဘု ရင် ထံ ပေး ပို့ ဆက် သ ကြ ၏။ ^၂၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် သော ကြောင့် ဆီး ရီး ယား စစ် သည် တို့ သည် လူ အ နည်း ငယ် နှင့် သာ ချီ လာ သော် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယု ဒ စစ် သည် အ မြောက် အ မြား ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် ယော ရှ မင်း ကြီး ကို ဒဏ် ခတ် စီ ရင် ကြ လေ ၏။

^၂၅ သူ တို့ ပြန် သွား သော အ ခါ ယော ရှ မင်း ကြီး ကို ဒဏ် ရာ အ ပြင်း အ ထန် နှင့် ထား ခဲ့ ၏။ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ ၏ သား ကို သတ် သော အ ပြစ် ကြောင့် သူ ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် သူ့ ကို လုပ် ကြံ ၍ အိပ် ရာ ထက် တွင် ပင် သူ့ ကို ကွပ် မျက် လိုက် ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ သည် အ နိစ္စ ရောက် ၍ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် သော် လည်း ရှင် ဘု ရင် သင်္ချိုင်း တွင် မ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ချေ။ ^၂၆ သူ့ ကို လုပ် ကြံ သော သူ များ မှာ အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး ရှိ မတ် ၏ သား ဇာ ဗဒ် နှင့် မော ဘ အ မျိုး သ မီး ရှိ မ ရိတ် ၏ သား ယ ဟော ဇ ဗဒ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။

^၂၇ သူ့ သား တော် များ အ ကြောင်း၊ သူ နှင့် ပတ် သက် သော ဗျာ ဒိတ် တော် များ အ ကြောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ခဲ့ ပုံ အ ကြောင်း များ ကို ရှင် ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း များ တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ သူ ၏ သား တော် အာ မ ဇိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

24

¹ Joash was seven years old when he began to reign, and he reigned forty years in Jerusalem. His mother’s name was Zibiah, of Beersheba. ² Joash did that which was right in Yahweh’s eyes all the days of Jehoiada the priest. ³ Jehoiada took for him two wives, and he became the father of sons and daughters.

⁴ After this, Joash intended to restore Yahweh’s house. ⁵ He gathered together the priests and the Levites, and said to them, “Go out to the cities of Judah, and gather money to repair the house of your God from all Israel from year to year. See that you expedite this matter.” However the Levites didn’t do it right away. ⁶ The king called for Jehoiada the chief, and said to him, “Why haven’t you required of the Levites to bring in the tax of Moses the servant of Yahweh, and of the assembly of Israel, out of Judah and out of Jerusalem, for the Tent of the Testimony?”

⁷ For the sons of Athaliah, that wicked woman, had broken up God’s house; and they also gave all the dedicated things of Yahweh’s house to the Baals.

⁸ So the king commanded, and they made a chest, and set it outside at the gate of Yahweh’s house. ⁹ They made a proclamation through Judah and Jerusalem, to bring in for Yahweh the tax that Moses the servant of God laid on Israel in the wilderness. ¹⁰ All the princes and all the people rejoiced, and brought in, and cast into the chest, until they had filled it.

¹¹ Whenever the chest was brought to the king’s officers by the hand of the Levites, and when they saw that there was much money, the king’s scribe and the chief priest’s officer came and emptied the chest, and took it, and carried it to its place again. Thus they did day by day, and gathered money in abundance.

¹² The king and Jehoiada gave it to those who did the work of the service of Yahweh’s house. They hired masons and carpenters to restore Yahweh’s house, and also those who worked iron and bronze to repair Yahweh’s house.

¹³ So the workmen worked, and the work of repairing went forward in their hands. They set up God’s house as it was designed, and strengthened it.

¹⁴ When they had finished, they brought the rest of the money before the king and Jehoiada, from which were made vessels for Yahweh’s house, even vessels with which to minister and to offer, including spoons and vessels of gold and silver. They offered burnt offerings in Yahweh’s house continually all the days of Jehoiada.

¹⁵ But Jehoiada grew old and was full of days, and he died. He was one hundred thirty years old when he died. ¹⁶ They buried him in David’s city among the kings, because he had done good in Israel, and toward God and his house.

¹⁷ Now after the death of Jehoiada, the princes of Judah came and bowed down to the king. Then the king listened to them. ¹⁸ They abandoned the house of Yahweh, the God of their fathers, and served the Asherah poles and the idols, so wrath came on Judah and Jerusalem for this their guiltiness. ¹⁹ Yet he sent prophets to them to bring them again to Yahweh, and they testified against them; but they would not listen.

²⁰ The Spirit of God came on Zechariah the son of Jehoiada the priest; and he stood above the people, and said to them, “God says, ‘Why do you disobey Yahweh’s commandments, so that you can’t prosper? Because you have forsaken Yahweh, he has also forsaken you.’ ”

²¹ They conspired against him, and stoned him with stones at the commandment of the king in the court of Yahweh’s house. ²² Thus Joash the king didn’t remember the kindness which Jehoiada his father had done to him, but killed his son. When he died, he said, “May Yahweh look at it, and repay it.”

²³ At the end of the year, the army of the Syrians came up against him. They came to Judah and Jerusalem, and destroyed all the princes of the people from among the people, and sent all their plunder to the king of Damascus. ²⁴ For the army of the Syrians came with a small company of men; and Yahweh delivered a very great army into their hand, because they had forsaken Yahweh, the God of their fathers. So they executed judgment on Joash.

²⁵ When they had departed from him (for they left him seriously wounded), his own servants conspired against him for the blood of the sons of Jehoiada the priest, and killed him on his bed, and he died. They buried him in David’s city, but they didn’t bury him in the tombs of the kings. ²⁶ These are those who conspired against him: Zabad the son of Shimeath the Ammonitess and Jehozabad the son of Shimrith the Moabitess.

²⁷ Now concerning his sons, the greatness of the burdens laid on him, and the rebuilding of God’s house, behold, they are written in the commentary of the book of the kings. Amaziah his son reigned in his place.