၂၀

^၁ ထို့ နောက် တွင် မော ဘ အ မျိုး သား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နှင့် အ တူ မ ဟု နိမ် လူ မျိုး အ ချို့ တို့ သည် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။

^၂ လူ တို့ သည် လာ ၍ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး အား “ပင် လယ် တစ် ဖက် ကမ်း ဆီး ရီး ယား ပြည် မှ စစ် တပ် ကြီး ချီ လာ ပြီး အင်္ဂေ ဒိ ခေါ် ဟာ ဇ ဇုန် တ မာ မြို့ တွင် တပ် ချ နေ ပါ သည်” ဟူ သော သ တင်း ကို ကြား ပြော လျှင်၊ ^၃ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ကြောက် ရွံ့ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် စိတ် ဆုံး ဖြတ် ပြီး ယု ဒ ပြည် တစ် ပြည် လုံး သို့ အ စာ ရှောင် ရန် ကြေ ညာ ၏။ ^၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် စု ဝေး လာ ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် ယု ဒ မြို့ ရွာ အား လုံး မှ လူ တို့ ရောက် လာ ကြ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး က ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား လူ အ စု အ ဝေး တို့ ရှေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ သစ် ရှေ့ တွင် ရပ် လျက်၊ ^၆ “ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် စံ မြန်း ၍ လူ မျိုး တ ကာ တို့ နေ ထိုင် ရာ တိုင်း နိုင် ငံ အ လုံး စုံ ကို အုပ် စိုး ပိုင် သ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ၌ အ စွမ်း သတ္တိ တန် ခိုး ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် နှင့် ဆန့် ကျင် လျှင် မည် သူ မျှ မ ခံ မ ရပ် နိုင် ပါ။

^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော လူ မျိုး တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ မိတ် ဆွေ ဖြစ် တော် မူ သော အာ ဗြ ဟံ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို ထာ ဝ ရ နေ ထိုင် စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၈ သူ တို့ သည် ထို ပြည် တွင် နေ ထိုင် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ကို တည် ကြ ပါ ၏။ ^၉ သူ တို့ က ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဓား ဘေး၊ အ ပြစ် ဒဏ် ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး စ သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် တို့ နှင့် ကြုံ ရ လျှင် ဤ အိမ် တော် ၌ နာ မ တော် တည် သော ကြောင့် ဤ အိမ် တော် ရှေ့၊ ကိုယ် တော့် ရှေ့ တွင် ရပ် လျက် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြုံ ရ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ တွက် ကိုယ် တော့် ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် နား ညောင်း ၍ ကယ် မ တော် မူ မည်’ ဟု ဆို ကြ ပါ ၏။

^၁၀ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ခဲ့ စဉ် က ကိုယ် တော် သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား၊ စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ ၏ နယ် မြေ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကျူး ကျော် ခွင့် မ ပေး။ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ပြည် ကို မ ဖျက် ဆီး ဘဲ ရှောင် သွား ခဲ့ ပါ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ယ ခု မှာ ကြည့် ရှု တော် မူ ပါ။ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ကျေး ဇူး ဆပ် သော အား ဖြင့် ကိုယ် တော် အ မွေ ပေး တော် မူ သော ပြည် မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို နှင် ထုတ် ရန် လာ နေ ပါ ပြီ။ ^၁၂ အို အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ သော ဤ စစ် တပ် ကြီး ကို ရင် ဆိုင် ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၌ အင် အား မ ရှိ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို မ သိ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို သာ မျှော် ကြည့် နေ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။ ^၁၃ ထို စဉ် ယု ဒ ပြည် သား အား လုံး နှင့် တ ကွ သူ တို့ ၏ က လေး ငယ် များ၊ မ ယား များ၊ သား သ မီး များ ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ရပ် လျက် နေ ကြ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ လူ ထု ထဲ တွင် ရှိ နေ သော လေ ဝိ အ မျိုး ဖြစ် သော အာ သပ် သား မြေး မတ္တ နိ ၏ တီ၊ ယေ ယေ လ ၏ မြစ်၊ ဗေ နာ ယ ၏ မြေး၊ ဇာ ခ ရိ ၏ သား ယ ဟာ ဇေ လ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သက် ရောက် လာ ၍၊ ^၁၅ “အို ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ ပါ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ အား ‘ဤ စစ် တပ် ကြီး ကြောင့် သင် တို့ မ ကြောက် ကြ နှင့်၊ စိတ် မ ပျက် ကြ နှင့်။ စစ် မှု သည် သင် တို့ အ ရေး မ ဟုတ်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ရေး သာ ဖြစ် ၏။

^၁၆ မ နက် ဖြန် နေ့ တွင် သူ တို့ နှင့် စစ် တိုက် ဖို့ ချီ သွား ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ဇိ ဇ မြို့ သို့ တက် သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း ချီ လာ ကြ လိမ့် မည်။ ယေ ရွေ လ တော ကန္တာ ရ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ချိုင့် ဝှမ်း အ ဆုံး နား တွင် သင် တို့ နှင့် ဆုံ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၇ ဤ တိုက် ပွဲ ကို သင် တို့ တိုက် စ ရာ မ လို။ ခိုင် မာ စွာ ရပ် တည် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင် တို့ ကို မည် သို့ ကယ် တင် မည် ကို စောင့် ကြည့် ကြ လော့။ အို ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့၊ မ ကြောက် နှင့်။ စိတ် မ ပျက် နှင့်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ မ နက် ဖြန် နေ့ တွင် သူ တို့ နှင့် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ဖို့ စစ် ချီ ထွက် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် မြေ ပေါ် တွင် ပျပ် ဝပ် တော် မူ လျှင် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ပျပ် ဝပ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၁၉ လေ ဝိ အ မျိုး များ ဖြစ် သော ကော ဟတ် သား မြေး နှင့် ကော ရ သား မြေး တို့ သည် လည်း ရပ် လျက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သံ ကုန် ဟစ် ၍ ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၂၀ သူ တို့ သည် နောက် တစ် နေ့ မ နက် စော စော ထ ပြီး ‌တေ ကော တော ကန္တာ ရ ဘက် သို့ ချီ သွား ကြ ၏။ ထို သို့ သူ တို့ ထွက် သွား ချိန် တွင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ရပ် လျက် “ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့၊ နား ထောင် ကြ ပါ လော့။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့။ သို့ မှ သင် တို့ ခံ ရပ် နိုင် မည်။ ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့။ သို့ မှ သင် တို့ အောင် နိုင် မည်” ဟု မိန့် မှာ ၏။ ^၂၁ မင်း ကြီး သည် လူ တို့ နှင့် တိုင် ပင် ပြီး မှ တပ် ရှေ့ တွင် ချီ တက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ချီး မွမ်း သီ ဆို မည့် သူ၊ သန့် ရှင်း သော အ သ‌ ရေ တော် ကို ချီး မွမ်း မည့် သူ တို့ ကို ခန့် ထား ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် သည် အ စဉ် အ မြဲ တည် သည် ဖြစ် ၍ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့” ဟု သီ ဆို စေ ကြ ၏။

^၂၂ ထို သို့ စ တင် ချီး မွမ်း သီ ဆို လိုက် သည် နှင့် ယု ဒ ပြည် ကို ဝင် ရောက် ကျူး ကျော် သည့် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား နှင့် စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ အား ချောင်း မြောင်း တိုက် ခိုက် မှု ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ ရှုံး နိမ့် သွား လေ ၏။ ^၂၃ အမ္မုန် အ မျိုး သား နှင့် မော ဘ အ မျိုး သား တို့ သည် ထ ၍ စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ ကို အ ကုန် ချေ မှုန်း ဖျက် ဆီး ကြ ၏။ ထို သို့ စိ ရ တောင် သား တို့ ကို အ ကုန် ချေ မှုန်း ပြီး နောက် အ ချင်း ချင်း လည်း တိုက် ခိုက် ကြ ပြန် ၏။

^၂၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ရှိ ကင်း မျှော် စင် သို့ ရောက် ၍ စစ် သည် ထု ကြီး ကို ကြည့် သော အ ခါ မြေ ပေါ် လဲ ကျ သေ ဆုံး နေ သော အ လောင်း များ ကို သာ တွေ့ ရ လေ ၏။ လွတ် မြောက် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၅ ထို့ ကြောင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ တို့ သည် တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း များ ကို လာ ရောက် သိမ်း ယူ ကြ ၏။ အ လောင်း များ ၌ ပစ္စည်း ဥစ္စာ များ၊ အ ဖိုး တန် အ သုံး အ ဆောင် များ အ မြောက် အ မြား တွေ့ ရှိ ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် ချွတ် ယူ ကြ ၏။ တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း အ လွန် များ ပြား သ ဖြင့် တစ် ချီ တည်း မ သယ် နိုင်။ သုံး ရက် တိုင် တိုင် သယ် သွား ကြ ရ ၏။

^၂၆ စ တုတ္ထ မြောက် နေ့ တွင် ဗေ ရာ ခ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် စု ဝေး ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို နေ ရာ သည် ဗေ ရာ ခ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ဟု ယ နေ့ တိုင် အ မည် တွင် လေ ၏။

^၂၇ ထို သို့ ရန် သူ ကို အောင် နိုင် ၍ ဝမ်း မြောက် ရ သော အ ခွင့် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ သော ကြောင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ဦး ဆောင် သော ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ဝမ်း မြောက် စွာ ပြန် သွား ကြ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် စောင်း ပြား များ၊ စောင်း ကောက် များ၊ တံ ပိုး ခ ရာ များ တီး မှုတ် ကြ လျက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ လေ ၏။

^၂၉ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ရန် သူ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား တိုက် ခိုက် သည့် အ ကြောင်း ကို မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ ကြ လျှင် ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လေ ၏။ ^၃၀ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ တော် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် တို့ ၌ သူ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် ငြိမ်း ချမ်း ခြင်း ကို ပေး တော် မူ သ ဖြင့် နိုင် ငံ တော် အေး ချမ်း သာ ယာ လျက် ရှိ ၏။

^၃၁ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ကို စိုး စံ လျက် နေ ၏။ သူ နန်း တက် စဉ် က သက် တော် သုံး ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ရှိ လ ဟိ ၏ သ မီး အ ဇု ဘ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၂ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ခ မည်း တော် အာ သ မင်း ကြီး လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် ‌လျှောက် ၏။ ထို လမ်း မှ လွဲ မ သွား ဘဲ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃၃ သို့ သော် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ ကို မ ဖယ် ရှား ခဲ့။ လူ တို့ သည် လည်း မိ မိ တို့ ဘိုး‌ ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထံ စိတ် နှ လုံး ကို မ အပ် နှံ ဘဲ နေ ကြ သေး ၏။

^၃၄ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် အ စ အ ဆုံး ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ပါ ဝင် သော ဟာ န နိ ၏ သား ယေ ဟု ၏ မှတ် တမ်း ထဲ တွင် ရေး မှတ် ထား လျက် ရှိ ၏။

^၃၅ ထို့ နောက် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး ဘု ရင် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ခဲ့ ၏။ အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး သည် ဆိုး ယုတ် သော အ မှု ကို ပြု ကျင့်‌ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၃၆ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် တာ ရှု မြို့ သို့ ကုန် ကူး သော သင်္ဘော ကို ဆောက် လုပ် ရန် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် သ တော တူ ခဲ့ ပြီး ဧ ဇ ယုန် ဂါ ဗာ မြို့ တွင် သင်္ဘော များ ကို ဆောက် လုပ် ကြ ၏။ ^၂၇ ထို အ ခါ မ ရေ ရှ မြို့ မှ ဒေါ ဒေ ဝ ၏ သား ဧ လျေ ဇာ က ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး အား “အ ရှင် မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ သော ကြောင့် အ ရှင် မင်း ကြီး ၏ လုပ် ငန်း များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖျက် ဆီး ပစ် လိမ့် မည်” ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဆင့် ဆို ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ ၏ သင်္ဘော များ ပျက် စီး ပြီး တာ ရှု မြို့ သို့ လည်း ကုန် ကူး မ သွား နိုင် တော့ ချေ။

20

¹ After this, the children of Moab, the children of Ammon, and with them some of the Ammonites, came against Jehoshaphat to battle.

² Then some came who told Jehoshaphat, saying, “A great multitude is coming against you from beyond the sea from Syria. Behold, they are in Hazazon Tamar” (that is, En Gedi). ³ Jehoshaphat was alarmed, and set himself to seek to Yahweh. He proclaimed a fast throughout all Judah. ⁴ Judah gathered themselves together to seek help from Yahweh. They came out of all the cities of Judah to seek Yahweh.

⁵ Jehoshaphat stood in the assembly of Judah and Jerusalem, in Yahweh’s house, before the new court; ⁶ and he said, “Yahweh, the God of our fathers, aren’t you God in heaven? Aren’t you ruler over all the kingdoms of the nations? Power and might are in your hand, so that no one is able to withstand you.

⁷ Didn’t you, our God, drive out the inhabitants of this land before your people Israel, and give it to the offspring or, seed of Abraham your friend forever? ⁸ They lived in it, and have built you a sanctuary in it for your name, saying, ⁹ ‘If evil comes on us—the sword, judgment, pestilence, or famine—we will stand before this house, and before you (for your name is in this house), and cry to you in our affliction, and you will hear and save.’

¹⁰ Now, behold, the children of Ammon and Moab and Mount Seir, whom you would not let Israel invade when they came out of the land of Egypt, but they turned away from them, and didn’t destroy them; ¹¹ behold, how they reward us, to come to cast us out of your possession, which you have given us to inherit. ¹² Our God, will you not judge them? For we have no might against this great company that comes against us. We don’t know what to do, but our eyes are on you.” ¹³ All Judah stood before Yahweh, with their little ones, their wives, and their children.

¹⁴ Then Yahweh’s Spirit came on Jahaziel the son of Zechariah, the son of Benaiah, the son of Jeiel, the son of Mattaniah, the Levite, of the sons of Asaph, in the middle of the assembly; ¹⁵ and he said, “Listen, all Judah, and you inhabitants of Jerusalem, and you, King Jehoshaphat. Yahweh says to you, ‘Don’t be afraid, and don’t be dismayed because of this great multitude; for the battle is not yours, but God’s.

¹⁶ Tomorrow, go down against them. Behold, they are coming up by the ascent of Ziz. You will find them at the end of the valley, before the wilderness of Jeruel. ¹⁷ You will not need to fight this battle. Set yourselves, stand still, and see the salvation of Yahweh with you, O Judah and Jerusalem. Don’t be afraid, nor be dismayed. Go out against them tomorrow, for Yahweh is with you.’ ”

¹⁸ Jehoshaphat bowed his head with his face to the ground; and all Judah and the inhabitants of Jerusalem fell down before Yahweh, worshiping Yahweh. ¹⁹ The Levites, of the children of the Kohathites and of the children of the Korahites, stood up to praise Yahweh, the God of Israel, with an exceedingly loud voice.

²⁰ They rose early in the morning and went out into the wilderness of Tekoa. As they went out, Jehoshaphat stood and said, “Listen to me, Judah and you inhabitants of Jerusalem! Believe in Yahweh your God, so you will be established! Believe his prophets, so you will prosper.” ²¹ When he had taken counsel with the people, he appointed those who were to sing to Yahweh and give praise in holy array as they go out before the army, and say, “Give thanks to Yahweh, for his loving kindness endures forever.”

²² When they began to sing and to praise, Yahweh set ambushers against the children of Ammon, Moab, and Mount Seir, who had come against Judah; and they were struck. ²³ For the children of Ammon and Moab stood up against the inhabitants of Mount Seir to utterly kill and destroy them. When they had finished the inhabitants of Seir, everyone helped to destroy each other.

²⁴ When Judah came to the place overlooking the wilderness, they looked at the multitude; and behold, they were dead bodies fallen to the earth, and there were none who escaped. ²⁵ When Jehoshaphat and his people came to take their plunder, they found among them in abundance both riches and dead bodies with precious jewels, which they stripped off for themselves, more than they could carry away. They took plunder for three days, it was so much.

²⁶ On the fourth day, they assembled themselves in Beracah ’Beracah’ means ‘blessing’. Valley, for there they blessed Yahweh. Therefore the name of that place was called “Beracah Valley” to this day.

²⁷ Then they returned, every man of Judah and Jerusalem, with Jehoshaphat in front of them, to go again to Jerusalem with joy; for Yahweh had made them to rejoice over their enemies. ²⁸ They came to Jerusalem with stringed instruments, harps, and trumpets to Yahweh’s house.

²⁹ The fear of God was on all the kingdoms of the countries when they heard that Yahweh fought against the enemies of Israel. ³⁰ So the realm of Jehoshaphat was quiet, for his God gave him rest all around.

³¹ So Jehoshaphat reigned over Judah. He was thirty-five years old when he began to reign. He reigned twenty-five years in Jerusalem. His mother’s name was Azubah the daughter of Shilhi. ³² He walked in the way of Asa his father, and didn’t turn away from it, doing that which was right in Yahweh’s eyes. ³³ However the high places were not taken away, and the people had still not set their hearts on the God of their fathers.

³⁴ Now the rest of the acts of Jehoshaphat, first and last, behold, they are written in the history of Jehu the son of Hanani, which is included in the book of the kings of Israel.

³⁵ After this, Jehoshaphat king of Judah joined himself with Ahaziah king of Israel. The same did very wickedly. ³⁶ He joined himself with him to make ships to go to Tarshish. They made the ships in Ezion Geber. ³⁷ Then Eliezer the son of Dodavahu of Mareshah prophesied against Jehoshaphat, saying, “Because you have joined yourself with Ahaziah, Yahweh has destroyed your works.” The ships were wrecked, so that they were not able to go to Tarshish.

၂၀

^၁ ထို့ နောက် တွင် မော ဘ အ မျိုး သား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နှင့် အ တူ မ ဟု နိမ် လူ မျိုး အ ချို့ တို့ သည် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။

^၂ လူ တို့ သည် လာ ၍ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး အား “ပင် လယ် တစ် ဖက် ကမ်း ဆီး ရီး ယား ပြည် မှ စစ် တပ် ကြီး ချီ လာ ပြီး အင်္ဂေ ဒိ ခေါ် ဟာ ဇ ဇုန် တ မာ မြို့ တွင် တပ် ချ နေ ပါ သည်” ဟူ သော သ တင်း ကို ကြား ပြော လျှင်၊ ^၃ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ကြောက် ရွံ့ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် စိတ် ဆုံး ဖြတ် ပြီး ယု ဒ ပြည် တစ် ပြည် လုံး သို့ အ စာ ရှောင် ရန် ကြေ ညာ ၏။ ^၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် စု ဝေး လာ ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ ရန် ယု ဒ မြို့ ရွာ အား လုံး မှ လူ တို့ ရောက် လာ ကြ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး က ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား လူ အ စု အ ဝေး တို့ ရှေ့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ သစ် ရှေ့ တွင် ရပ် လျက်၊ ^၆ “ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် စံ မြန်း ၍ လူ မျိုး တ ကာ တို့ နေ ထိုင် ရာ တိုင်း နိုင် ငံ အ လုံး စုံ ကို အုပ် စိုး ပိုင် သ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ၌ အ စွမ်း သတ္တိ တန် ခိုး ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် နှင့် ဆန့် ကျင် လျှင် မည် သူ မျှ မ ခံ မ ရပ် နိုင် ပါ။

^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော လူ မျိုး တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ မိတ် ဆွေ ဖြစ် တော် မူ သော အာ ဗြ ဟံ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို ထာ ဝ ရ နေ ထိုင် စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၈ သူ တို့ သည် ထို ပြည် တွင် နေ ထိုင် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ဖို့ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် ကို တည် ကြ ပါ ၏။ ^၉ သူ တို့ က ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဓား ဘေး၊ အ ပြစ် ဒဏ် ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး စ သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် တို့ နှင့် ကြုံ ရ လျှင် ဤ အိမ် တော် ၌ နာ မ တော် တည် သော ကြောင့် ဤ အိမ် တော် ရှေ့၊ ကိုယ် တော့် ရှေ့ တွင် ရပ် လျက် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြုံ ရ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ တွက် ကိုယ် တော့် ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် နား ညောင်း ၍ ကယ် မ တော် မူ မည်’ ဟု ဆို ကြ ပါ ၏။

^၁၀ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထွက် လာ ခဲ့ စဉ် က ကိုယ် တော် သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား၊ စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ ၏ နယ် မြေ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကျူး ကျော် ခွင့် မ ပေး။ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ပြည် ကို မ ဖျက် ဆီး ဘဲ ရှောင် သွား ခဲ့ ပါ ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ယ ခု မှာ ကြည့် ရှု တော် မူ ပါ။ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ကျေး ဇူး ဆပ် သော အား ဖြင့် ကိုယ် တော် အ မွေ ပေး တော် မူ သော ပြည် မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို နှင် ထုတ် ရန် လာ နေ ပါ ပြီ။ ^၁၂ အို အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို စီ ရင် တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ သော ဤ စစ် တပ် ကြီး ကို ရင် ဆိုင် ဖို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၌ အင် အား မ ရှိ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို မ သိ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို သာ မျှော် ကြည့် နေ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။ ^၁၃ ထို စဉ် ယု ဒ ပြည် သား အား လုံး နှင့် တ ကွ သူ တို့ ၏ က လေး ငယ် များ၊ မ ယား များ၊ သား သ မီး များ ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ရပ် လျက် နေ ကြ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ လူ ထု ထဲ တွင် ရှိ နေ သော လေ ဝိ အ မျိုး ဖြစ် သော အာ သပ် သား မြေး မတ္တ နိ ၏ တီ၊ ယေ ယေ လ ၏ မြစ်၊ ဗေ နာ ယ ၏ မြေး၊ ဇာ ခ ရိ ၏ သား ယ ဟာ ဇေ လ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သက် ရောက် လာ ၍၊ ^၁၅ “အို ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ ပါ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ အား ‘ဤ စစ် တပ် ကြီး ကြောင့် သင် တို့ မ ကြောက် ကြ နှင့်၊ စိတ် မ ပျက် ကြ နှင့်။ စစ် မှု သည် သင် တို့ အ ရေး မ ဟုတ်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ရေး သာ ဖြစ် ၏။

^၁၆ မ နက် ဖြန် နေ့ တွင် သူ တို့ နှင့် စစ် တိုက် ဖို့ ချီ သွား ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ဇိ ဇ မြို့ သို့ တက် သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း ချီ လာ ကြ လိမ့် မည်။ ယေ ရွေ လ တော ကန္တာ ရ နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ချိုင့် ဝှမ်း အ ဆုံး နား တွင် သင် တို့ နှင့် ဆုံ ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၇ ဤ တိုက် ပွဲ ကို သင် တို့ တိုက် စ ရာ မ လို။ ခိုင် မာ စွာ ရပ် တည် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သင် တို့ ကို မည် သို့ ကယ် တင် မည် ကို စောင့် ကြည့် ကြ လော့။ အို ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့၊ မ ကြောက် နှင့်။ စိတ် မ ပျက် နှင့်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ မ နက် ဖြန် နေ့ တွင် သူ တို့ နှင့် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ဖို့ စစ် ချီ ထွက် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် မြေ ပေါ် တွင် ပျပ် ဝပ် တော် မူ လျှင် ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ပျပ် ဝပ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၁၉ လေ ဝိ အ မျိုး များ ဖြစ် သော ကော ဟတ် သား မြေး နှင့် ကော ရ သား မြေး တို့ သည် လည်း ရပ် လျက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သံ ကုန် ဟစ် ၍ ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၂၀ သူ တို့ သည် နောက် တစ် နေ့ မ နက် စော စော ထ ပြီး ‌တေ ကော တော ကန္တာ ရ ဘက် သို့ ချီ သွား ကြ ၏။ ထို သို့ သူ တို့ ထွက် သွား ချိန် တွင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ရပ် လျက် “ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့၊ နား ထောင် ကြ ပါ လော့။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့။ သို့ မှ သင် တို့ ခံ ရပ် နိုင် မည်။ ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့။ သို့ မှ သင် တို့ အောင် နိုင် မည်” ဟု မိန့် မှာ ၏။ ^၂၁ မင်း ကြီး သည် လူ တို့ နှင့် တိုင် ပင် ပြီး မှ တပ် ရှေ့ တွင် ချီ တက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ချီး မွမ်း သီ ဆို မည့် သူ၊ သန့် ရှင်း သော အ သ‌ ရေ တော် ကို ချီး မွမ်း မည့် သူ တို့ ကို ခန့် ထား ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် သည် အ စဉ် အ မြဲ တည် သည် ဖြစ် ၍ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့” ဟု သီ ဆို စေ ကြ ၏။

^၂၂ ထို သို့ စ တင် ချီး မွမ်း သီ ဆို လိုက် သည် နှင့် ယု ဒ ပြည် ကို ဝင် ရောက် ကျူး ကျော် သည့် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား နှင့် စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ အား ချောင်း မြောင်း တိုက် ခိုက် မှု ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် စေ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ ရှုံး နိမ့် သွား လေ ၏။ ^၂၃ အမ္မုန် အ မျိုး သား နှင့် မော ဘ အ မျိုး သား တို့ သည် ထ ၍ စိ ရ တောင် ပေါ် သား တို့ ကို အ ကုန် ချေ မှုန်း ဖျက် ဆီး ကြ ၏။ ထို သို့ စိ ရ တောင် သား တို့ ကို အ ကုန် ချေ မှုန်း ပြီး နောက် အ ချင်း ချင်း လည်း တိုက် ခိုက် ကြ ပြန် ၏။

^၂၄ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ရှိ ကင်း မျှော် စင် သို့ ရောက် ၍ စစ် သည် ထု ကြီး ကို ကြည့် သော အ ခါ မြေ ပေါ် လဲ ကျ သေ ဆုံး နေ သော အ လောင်း များ ကို သာ တွေ့ ရ လေ ၏။ လွတ် မြောက် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၅ ထို့ ကြောင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ တို့ သည် တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း များ ကို လာ ရောက် သိမ်း ယူ ကြ ၏။ အ လောင်း များ ၌ ပစ္စည်း ဥစ္စာ များ၊ အ ဖိုး တန် အ သုံး အ ဆောင် များ အ မြောက် အ မြား တွေ့ ရှိ ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် ချွတ် ယူ ကြ ၏။ တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း အ လွန် များ ပြား သ ဖြင့် တစ် ချီ တည်း မ သယ် နိုင်။ သုံး ရက် တိုင် တိုင် သယ် သွား ကြ ရ ၏။

^၂၆ စ တုတ္ထ မြောက် နေ့ တွင် ဗေ ရာ ခ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် စု ဝေး ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို နေ ရာ သည် ဗေ ရာ ခ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ဟု ယ နေ့ တိုင် အ မည် တွင် လေ ၏။

^၂၇ ထို သို့ ရန် သူ ကို အောင် နိုင် ၍ ဝမ်း မြောက် ရ သော အ ခွင့် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး သ နား တော် မူ သော ကြောင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ဦး ဆောင် သော ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ဝမ်း မြောက် စွာ ပြန် သွား ကြ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် စောင်း ပြား များ၊ စောင်း ကောက် များ၊ တံ ပိုး ခ ရာ များ တီး မှုတ် ကြ လျက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ လေ ၏။

^၂၉ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ရန် သူ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား တိုက် ခိုက် သည့် အ ကြောင်း ကို မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ ကြ လျှင် ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လေ ၏။ ^၃၀ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ တော် ဝန်း ကျင် အ ရပ် ရပ် တို့ ၌ သူ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် ငြိမ်း ချမ်း ခြင်း ကို ပေး တော် မူ သ ဖြင့် နိုင် ငံ တော် အေး ချမ်း သာ ယာ လျက် ရှိ ၏။

^၃၁ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ကို စိုး စံ လျက် နေ ၏။ သူ နန်း တက် စဉ် က သက် တော် သုံး ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ရှိ လ ဟိ ၏ သ မီး အ ဇု ဘ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၂ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် ခ မည်း တော် အာ သ မင်း ကြီး လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် ‌လျှောက် ၏။ ထို လမ်း မှ လွဲ မ သွား ဘဲ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၃၃ သို့ သော် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ ကို မ ဖယ် ရှား ခဲ့။ လူ တို့ သည် လည်း မိ မိ တို့ ဘိုး‌ ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထံ စိတ် နှ လုံး ကို မ အပ် နှံ ဘဲ နေ ကြ သေး ၏။

^၃၄ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် အ စ အ ဆုံး ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ပါ ဝင် သော ဟာ န နိ ၏ သား ယေ ဟု ၏ မှတ် တမ်း ထဲ တွင် ရေး မှတ် ထား လျက် ရှိ ၏။

^၃၅ ထို့ နောက် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး ဘု ရင် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ခဲ့ ၏။ အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး သည် ဆိုး ယုတ် သော အ မှု ကို ပြု ကျင့်‌ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၃၆ ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး သည် တာ ရှု မြို့ သို့ ကုန် ကူး သော သင်္ဘော ကို ဆောက် လုပ် ရန် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် သ တော တူ ခဲ့ ပြီး ဧ ဇ ယုန် ဂါ ဗာ မြို့ တွင် သင်္ဘော များ ကို ဆောက် လုပ် ကြ ၏။ ^၂၇ ထို အ ခါ မ ရေ ရှ မြို့ မှ ဒေါ ဒေ ဝ ၏ သား ဧ လျေ ဇာ က ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး အား “အ ရှင် မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ သော ကြောင့် အ ရှင် မင်း ကြီး ၏ လုပ် ငန်း များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖျက် ဆီး ပစ် လိမ့် မည်” ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဆင့် ဆို ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ ၏ သင်္ဘော များ ပျက် စီး ပြီး တာ ရှု မြို့ သို့ လည်း ကုန် ကူး မ သွား နိုင် တော့ ချေ။

20

¹ After this, the children of Moab, the children of Ammon, and with them some of the Ammonites, came against Jehoshaphat to battle.

² Then some came who told Jehoshaphat, saying, “A great multitude is coming against you from beyond the sea from Syria. Behold, they are in Hazazon Tamar” (that is, En Gedi). ³ Jehoshaphat was alarmed, and set himself to seek to Yahweh. He proclaimed a fast throughout all Judah. ⁴ Judah gathered themselves together to seek help from Yahweh. They came out of all the cities of Judah to seek Yahweh.

⁵ Jehoshaphat stood in the assembly of Judah and Jerusalem, in Yahweh’s house, before the new court; ⁶ and he said, “Yahweh, the God of our fathers, aren’t you God in heaven? Aren’t you ruler over all the kingdoms of the nations? Power and might are in your hand, so that no one is able to withstand you.

⁷ Didn’t you, our God, drive out the inhabitants of this land before your people Israel, and give it to the offspring or, seed of Abraham your friend forever? ⁸ They lived in it, and have built you a sanctuary in it for your name, saying, ⁹ ‘If evil comes on us—the sword, judgment, pestilence, or famine—we will stand before this house, and before you (for your name is in this house), and cry to you in our affliction, and you will hear and save.’

¹⁰ Now, behold, the children of Ammon and Moab and Mount Seir, whom you would not let Israel invade when they came out of the land of Egypt, but they turned away from them, and didn’t destroy them; ¹¹ behold, how they reward us, to come to cast us out of your possession, which you have given us to inherit. ¹² Our God, will you not judge them? For we have no might against this great company that comes against us. We don’t know what to do, but our eyes are on you.” ¹³ All Judah stood before Yahweh, with their little ones, their wives, and their children.

¹⁴ Then Yahweh’s Spirit came on Jahaziel the son of Zechariah, the son of Benaiah, the son of Jeiel, the son of Mattaniah, the Levite, of the sons of Asaph, in the middle of the assembly; ¹⁵ and he said, “Listen, all Judah, and you inhabitants of Jerusalem, and you, King Jehoshaphat. Yahweh says to you, ‘Don’t be afraid, and don’t be dismayed because of this great multitude; for the battle is not yours, but God’s.

¹⁶ Tomorrow, go down against them. Behold, they are coming up by the ascent of Ziz. You will find them at the end of the valley, before the wilderness of Jeruel. ¹⁷ You will not need to fight this battle. Set yourselves, stand still, and see the salvation of Yahweh with you, O Judah and Jerusalem. Don’t be afraid, nor be dismayed. Go out against them tomorrow, for Yahweh is with you.’ ”

¹⁸ Jehoshaphat bowed his head with his face to the ground; and all Judah and the inhabitants of Jerusalem fell down before Yahweh, worshiping Yahweh. ¹⁹ The Levites, of the children of the Kohathites and of the children of the Korahites, stood up to praise Yahweh, the God of Israel, with an exceedingly loud voice.

²⁰ They rose early in the morning and went out into the wilderness of Tekoa. As they went out, Jehoshaphat stood and said, “Listen to me, Judah and you inhabitants of Jerusalem! Believe in Yahweh your God, so you will be established! Believe his prophets, so you will prosper.” ²¹ When he had taken counsel with the people, he appointed those who were to sing to Yahweh and give praise in holy array as they go out before the army, and say, “Give thanks to Yahweh, for his loving kindness endures forever.”

²² When they began to sing and to praise, Yahweh set ambushers against the children of Ammon, Moab, and Mount Seir, who had come against Judah; and they were struck. ²³ For the children of Ammon and Moab stood up against the inhabitants of Mount Seir to utterly kill and destroy them. When they had finished the inhabitants of Seir, everyone helped to destroy each other.

²⁴ When Judah came to the place overlooking the wilderness, they looked at the multitude; and behold, they were dead bodies fallen to the earth, and there were none who escaped. ²⁵ When Jehoshaphat and his people came to take their plunder, they found among them in abundance both riches and dead bodies with precious jewels, which they stripped off for themselves, more than they could carry away. They took plunder for three days, it was so much.

²⁶ On the fourth day, they assembled themselves in Beracah ’Beracah’ means ‘blessing’. Valley, for there they blessed Yahweh. Therefore the name of that place was called “Beracah Valley” to this day.

²⁷ Then they returned, every man of Judah and Jerusalem, with Jehoshaphat in front of them, to go again to Jerusalem with joy; for Yahweh had made them to rejoice over their enemies. ²⁸ They came to Jerusalem with stringed instruments, harps, and trumpets to Yahweh’s house.

²⁹ The fear of God was on all the kingdoms of the countries when they heard that Yahweh fought against the enemies of Israel. ³⁰ So the realm of Jehoshaphat was quiet, for his God gave him rest all around.

³¹ So Jehoshaphat reigned over Judah. He was thirty-five years old when he began to reign. He reigned twenty-five years in Jerusalem. His mother’s name was Azubah the daughter of Shilhi. ³² He walked in the way of Asa his father, and didn’t turn away from it, doing that which was right in Yahweh’s eyes. ³³ However the high places were not taken away, and the people had still not set their hearts on the God of their fathers.

³⁴ Now the rest of the acts of Jehoshaphat, first and last, behold, they are written in the history of Jehu the son of Hanani, which is included in the book of the kings of Israel.

³⁵ After this, Jehoshaphat king of Judah joined himself with Ahaziah king of Israel. The same did very wickedly. ³⁶ He joined himself with him to make ships to go to Tarshish. They made the ships in Ezion Geber. ³⁷ Then Eliezer the son of Dodavahu of Mareshah prophesied against Jehoshaphat, saying, “Because you have joined yourself with Ahaziah, Yahweh has destroyed your works.” The ships were wrecked, so that they were not able to go to Tarshish.