၈

^၁ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က သူ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သော သူ ငယ် ၏ မိ ခင် အား “သင် နှင့် သင့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ထ ၍ ထွက် သွား ကြ ပါ။ သင် တည်း ခို နေ ထိုင် နိုင် မည့် နေ ရာ တွင် တည်း ခို နေ ထိုင် ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြစ် စေ မည်။ တစ် ပြည် လုံး ခု နစ် နှစ် အ စာ ခေါင်း ပါး မည်” ဟု ပြော ၏။

^၂ ထို အ မျိုး သ မီး လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ပြော သည့် အ တိုင်း ထ ၍ မိ မိ အိမ် သား တို့ နှင့် အ တူ ထွက် သွား ပြီး ဖိ လိတ္တိ ပြည် တွင် ခု နစ် နှစ် တည်း ခို နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၃ ခု နစ် နှစ် ကုန် ဆုံး သွား သော် ထို အ မျိုး သ မီး သည် ဖိ လိတ္တိ ပြည် မှ ပြန် လာ ပြီး မိ မိ အိမ် နှင့် မြေ ကို ပြန် ရ ရန် အ တွက် ရှင် ဘု ရင် ထံ သွား ရောက် အ သ နား ခံ ၏။

^၄ ထို စဉ် ရှင် ဘု ရင် သည် ဘု ရား သ ခင့် လူ ၏ ငယ် သား ဂေ ဟာ ဇိ နှင့် စ ကား ပြော ဆို လျက် ရှိ နေ ၏။ ရှင် ဘု ရင် က “ဧ လိ ရှဲ ပြု ခဲ့ သည့် အံ့ ဖွယ် အ မှု အ လုံး စုံ ကို ငါ့ အား ကြား လျှောက် ပါ” ဟု မိန့် ဆို လျှင်၊ ^၅ သေ သွား သော သူ ကို ဧ လိ ရှဲ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သည့် အ ကြောင်း ဂေ ဟာ ဇိ က ရှင် ဘု ရင် အား ပြော ပြ နေ စဉ် ပင် အ သက် ပြန် ရှင် လာ သော သူ ငယ် ၏ မိ ခင် သည် မိ မိ အိမ် နှင့် မြေ ကို ပြန် ရ ရန် အ တွက် ရှင် ဘု ရင် ထံ လာ ရောက် အ သ နား ခံ လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဂေ ဟာ ဇိ က ချက် ချင်း ပင် “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင် အ ရှင် မင်း ကြီး၊ ဤ သူ တို့ သည် ဧ လိ ရှဲ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သော သူ ငယ် နှင့် သူ ၏ မိ ခင် ဖြစ် ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် လေ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် က ထို အ မျိုး သ မီး အား မေး မြန်း လျှင် ထို အ မျိုး သ မီး သည် လည်း အ ကြောင်း စုံ ကို လျှောက် တင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ရှင် ဘု ရင် သည် မှူး မတ် တစ် ဦး ကို ခေါ် ပြီး “ဤ အ မျိုး သ မီး ပိုင် ဆိုင် သ မျှ နှင့် သူ ထွက် သွား စဉ် က စ ပြီး ယ ခု တိုင် သူ့ မြေ မှ ထွက် သ မျှ တို့ ကို သူ့ အား ပြန် ပေး ပါ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၇ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ သည် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ သွား ရာ ထို အ ချိန် တွင် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ၏။ ထို အ ခါ သူ့ အား “ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ဤ မြို့ သို့ ရောက် နေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် လျှင်၊ ^၈ ရှင် ဘု ရင် က ဟာ ဇေ လ အား “လက် ဆောင် ကို ယူ ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ နှင့် သွား တွေ့ လော့။ ‘ငါ သည် ဤ ဝေ ဒ နာ မှ ပြန် ကောင်း လာ မည် လော’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး လျှောက် စေ လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၉ ထို့ ကြောင့် ဟာ ဇေ လ သည် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ထွက် အ ကောင်း ဆုံး ပစ္စည်း အ မျိုး မျိုး ကို ကု လား အုတ် အ စီး လေး ဆယ် ပေါ် တင် ပြီး လက် ဆောင် အ ဖြစ် ယူ သွား ကာ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကို သွား တွေ့ ၏။ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ထံ ရောက် သော အ ခါ ရှေ့ မှောက် ၌ ရပ် လျက် “အ ရှင့် သား ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး က ‘ဤ ဝေ ဒ နာ မှ ပြန် ကောင်း လာ ပါ မည် လော’ ဟူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား မေး လျှောက် စေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် ၏။ ^၁၀ ဧ လိ ရှဲ က လည်း သူ့ အား “’ဤ ဝေ ဒ နာ မှ အ မှန် ပင် ပြန် ကောင်း လာ လိမ့် မည်’ ဟု ရှင် ဘု ရင် ကို ပြန် လျှောက် လော့။ သို့ သော် သူ မု ချ သေ ရ မည် ကို ငါ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ သည် ဟာ ဇေ လ အ နေ ရ ခက် သည် အ ထိ သူ့ မျက် နှာ ကို စူး စိုက် ကြည့် ပြီး လျှင် မျက် ရည် ကျ လေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ဟာ ဇေ လ က “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင်၊ အ ဘယ် ကြောင့် မျက် ရည် ကျ ရ ပါ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဧ လိ ရှဲ က “သင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ဘေး အန္တ ရာယ် ပြု မည် ကို ငါ သိ လေ ပြီ။ သင် သည် သူ တို့ ၏ ခံ တပ် မြို့ များ ကို မီး ရှို့ ပစ် လိမ့် မည်။ လူ ငယ် တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် လိမ့် မည်။ က လေး ငယ် များ ကို ကိုင် ယူ ပေါက် သတ် လိမ့် မည်။ ကိုယ် ဝန် ဆောင် မိန်း မ တို့ ၏ ဝမ်း ကို လည်း ခွဲ ဖောက် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ ဟာ ဇေ လ က လည်း ဧ လိ ရှဲ အား “ခွေး မျှ သာ အ ဆင့် ရှိ သော အ ရှင့် အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် က ဤ အ မှု ကြီး ကို အ ဘယ် သို့ ပြု နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ပြန် လျှောက် လျှင် ဧ လိ ရှဲ က သူ့ အား “သင် သည် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဖြစ် လာ မည် ကို ငါ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ဟာ ဇေ လ သည် ဧ လိ ရှဲ ထံ မှ ပြန် သွား ပြီး မိ မိ သ ခင် ထံ ပြန် ရောက် သော အ ခါ ရှင် ဘု ရင် က “သင့် အား ဧ လိ ရှဲ မည် သို့ ပြော သ နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ က “’မင်း ကြီး အ မှန် ပင် ပြန် ကောင်း လာ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ဆို ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။ ^၁၅ နောက် တစ် နေ့ တွင် ဟာ ဇေ လ သည် အ ဝတ် ကို ယူ ၍ ရေ ၌ နှစ် ပြီး ဘု ရင့် မျက် နှာ တော် ကို ဖိ အုပ် သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ ထို အ ခါ ဟာ ဇေ လ သည် ဘု ရင့် အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ လေ ၏။

^၁၆ အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရံ မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် မြောက် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယ ဟော ရံ သည် သူ့ ဖ ခင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၁၇ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး သည် သက် တော် သုံး ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် နန်း တက် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရှစ် နှစ် စိုး စံ ၏။

^၁၈ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် ကို မိ ဖု ရား မြှောက် ထား ၍ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကဲ့ သို့ ပင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု လေ ၏။ ^၁၉ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကို ထောက် ၍ သူ နှင့် သူ့ သား မြေး တို့ ၏ မီး ခွက် ကို အ စဉ် ထွန်း လင်း စေ မည် ဟု က တိ ထား သည် နှင့် အ ညီ ယု ဒ ပြည် ကို ဖျက် ဆီး ရန် အ လို တော် မ ရှိ ပေ။

^၂၀ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ယု ဒ ပြည် လက် အောက် ခံ ဖြစ် သော ဧ ဒုံ ပြည် သည် ယု ဒ ပြည် ကို ပုန် ကန် ၍ သူ တို့ ကို အုပ် စိုး ရန် ဘု ရင် တစ် ပါး ကို တင် မြှောက် လိုက် ကြ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၌ ရှိ သ မျှ သော စစ် ရ ထား တို့ နှင့် တ ကွ ဇာ ဣ ရ မြို့ သို့ ချီ ၍ သူ့ အား ဝိုင်း ရံ လာ သော ဧ ဒုံ တပ် သား တို့ နှင့် စစ် ရ ထား မှူး တို့ ကို ည အ ချိန် ထ ၍ တိုက် ခိုက် ရာ သူ ၏ စစ် သည် တို့ သည် လည်း ကိုယ့် တဲ သို့ ပြန် ပြေး ကြ လေ ၏။ ^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် ယု ဒ ပြည် ၏ လက် အောက် ခံ ဖြစ် သော ဧ ဒုံ ပြည် သည် ယု ဒ ပြည် ကို ယ နေ့ တိုင် အောင် ပုန် ကန် ၏။ တစ် ချိန် တည်း မှာ ပင် လိ ဗ န ပြည် လည်း ယု ဒ ပြည် ကို ပုန် ကန် ၏။

^၂၃ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရံ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရံ’။ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ နှင့် သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၄ ယော ရံ ‘ယ ဟော ရံ’ (၆ ရာ ၂၁:၂၀)။ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် လေ ၏။ သူ့ ကို ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် အာ ခ ဇိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၂၅ အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရံ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး ၏ သား တော် အာ ခ ဇိ နန်း တက် လေ ၏။ ^၂၆ အာ ခ ဇိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဩ မ ရိ မင်း ကြီး ၏ မြေး တော် အာ သ လိ အ မည် ရှိ ၏။

^၂၇ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သ မက် တော် ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ၏။ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကဲ့ သို့ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။

^၂၈ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ရံ မင်း ကြီး နှင့် အ တူ ရာ မုတ် ဂိ လဒ် မြို့ သို့ စစ် ချီ ၍ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရာ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ လက် ချက် ဖြင့် ယော ရံ မင်း ကြီး ဒဏ် ရာ ရ သွား ၏။ ^၂၉ ထို သို့ ယော ရံ မင်း ကြီး သည် ရာ မ မြို့ တွင် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး နှင့် တိုက် ခိုက် ရာ မှ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ လက် ချက် ဖြင့် ရ သွား သော ဒဏ် ရာ ကို ကု သ ရန် အ တွက် ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သို့ ပြန် သွား ၏။ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး သည် လည်း အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ရံ မင်း ကြီး ဒဏ် ရာ ရ သည် ကို ကြည့် ရှု ရန် ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သို့ လိုက် သွား လေ ၏။

8

¹ Now Elisha had spoken to the woman whose son he had restored to life, saying, “Arise, and go, you and your household, and stay for a while wherever you can; for Yahweh has called for a famine. It will also come on the land for seven years.”

² The woman arose, and did according to the man of God’s word. She went with her household, and lived in the land of the Philistines for seven years. ³ At the end of seven years, the woman returned from the land of the Philistines. Then she went out to beg the king for her house and for her land.

⁴ Now the king was talking with Gehazi the servant of the man of God, saying, “Please tell me all the great things that Elisha has done.” ⁵ As he was telling the king how he had restored to life him who was dead, behold, the woman whose son he had restored to life begged the king for her house and for her land. Gehazi said, “My lord, O king, this is the woman, and this is her son, whom Elisha restored to life.”

⁶ When the king asked the woman, she told him. So the king appointed to her a certain officer, saying, “Restore all that was hers, and all the fruits of the field since the day that she left the land, even until now.”

⁷ Elisha came to Damascus; and Benhadad the king of Syria was sick. He was told, “The man of God has come here.” ⁸ The king said to Hazael, “Take a present in your hand, and go meet the man of God, and inquire of Yahweh by him, saying, ‘Will I recover from this sickness?’ ”

⁹ So Hazael went to meet him and took a present with him, even of every good thing of Damascus, forty camels’ burden, and came and stood before him and said, “Your son Benhadad king of Syria has sent me to you, saying, ‘Will I recover from this sickness?’ ” ¹⁰ Elisha said to him, “Go, tell him, ‘You will surely recover;’ however Yahweh has shown me that he will surely die.” ¹¹ He settled his gaze steadfastly on him, until he was ashamed. Then the man of God wept.

¹² Hazael said, “Why do you weep, my lord?” He answered, “Because I know the evil that you will do to the children of Israel. You will set their strongholds on fire, and you will kill their young men with the sword, and will dash their little ones in pieces, and rip up their pregnant women.”

¹³ Hazael said, “But what is your servant, who is but a dog, that he could do this great thing?” Elisha answered, “Yahweh has shown me that you will be king over Syria.”

¹⁴ Then he departed from Elisha, and came to his master, who said to him, “What did Elisha say to you?” He answered, “He told me that you would surely recover.” ¹⁵ On the next day, he took a thick cloth, dipped it in water, and spread it on the king’s face, so that he died. Then Hazael reigned in his place.

¹⁶ In the fifth year of Joram the son of Ahab king of Israel, Jehoshaphat being king of Judah then, Jehoram the son of Jehoshaphat king of Judah began to reign. ¹⁷ He was thirty-two years old when he began to reign. He reigned eight years in Jerusalem.

¹⁸ He walked in the way of the kings of Israel, as did Ahab’s house, for he married Ahab’s daughter. He did that which was evil in Yahweh’s sight. ¹⁹ However, Yahweh would not destroy Judah, for David his servant’s sake, as he promised him to give to him a lamp for his children always.

²⁰ In his days Edom revolted from under the hand of Judah, and made a king over themselves. ²¹ Then Joram crossed over to Zair, and all his chariots with him; and he rose up by night and struck the Edomites who surrounded him with the captains of the chariots; and the people fled to their tents. ²² So Edom revolted from under the hand of Judah to this day. Then Libnah revolted at the same time.

²³ The rest of the acts of Joram, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ²⁴ Joram slept with his fathers, and was buried with his fathers in David’s city; and Ahaziah his son reigned in his place.

²⁵ In the twelfth year of Joram the son of Ahab king of Israel, Ahaziah the son of Jehoram king of Judah began to reign. ²⁶ Ahaziah was twenty-two years old when he began to reign; and he reigned one year in Jerusalem. His mother’s name was Athaliah the daughter of Omri king of Israel.

²⁷ He walked in the way of Ahab’s house and did that which was evil in Yahweh’s sight, as did Ahab’s house, for he was the son-in-law of Ahab’s house.

²⁸ He went with Joram the son of Ahab to war against Hazael king of Syria at Ramoth Gilead, and the Syrians wounded Joram. ²⁹ King Joram returned to be healed in Jezreel from the wounds which the Syrians had given him at Ramah, when he fought against Hazael king of Syria. Ahaziah the son of Jehoram, king of Judah, went down to see Joram the son of Ahab in Jezreel, because he was sick.

၈

^၁ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က သူ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သော သူ ငယ် ၏ မိ ခင် အား “သင် နှင့် သင့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ထ ၍ ထွက် သွား ကြ ပါ။ သင် တည်း ခို နေ ထိုင် နိုင် မည့် နေ ရာ တွင် တည်း ခို နေ ထိုင် ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ဖြစ် စေ မည်။ တစ် ပြည် လုံး ခု နစ် နှစ် အ စာ ခေါင်း ပါး မည်” ဟု ပြော ၏။

^၂ ထို အ မျိုး သ မီး လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ပြော သည့် အ တိုင်း ထ ၍ မိ မိ အိမ် သား တို့ နှင့် အ တူ ထွက် သွား ပြီး ဖိ လိတ္တိ ပြည် တွင် ခု နစ် နှစ် တည်း ခို နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၃ ခု နစ် နှစ် ကုန် ဆုံး သွား သော် ထို အ မျိုး သ မီး သည် ဖိ လိတ္တိ ပြည် မှ ပြန် လာ ပြီး မိ မိ အိမ် နှင့် မြေ ကို ပြန် ရ ရန် အ တွက် ရှင် ဘု ရင် ထံ သွား ရောက် အ သ နား ခံ ၏။

^၄ ထို စဉ် ရှင် ဘု ရင် သည် ဘု ရား သ ခင့် လူ ၏ ငယ် သား ဂေ ဟာ ဇိ နှင့် စ ကား ပြော ဆို လျက် ရှိ နေ ၏။ ရှင် ဘု ရင် က “ဧ လိ ရှဲ ပြု ခဲ့ သည့် အံ့ ဖွယ် အ မှု အ လုံး စုံ ကို ငါ့ အား ကြား လျှောက် ပါ” ဟု မိန့် ဆို လျှင်၊ ^၅ သေ သွား သော သူ ကို ဧ လိ ရှဲ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သည့် အ ကြောင်း ဂေ ဟာ ဇိ က ရှင် ဘု ရင် အား ပြော ပြ နေ စဉ် ပင် အ သက် ပြန် ရှင် လာ သော သူ ငယ် ၏ မိ ခင် သည် မိ မိ အိမ် နှင့် မြေ ကို ပြန် ရ ရန် အ တွက် ရှင် ဘု ရင် ထံ လာ ရောက် အ သ နား ခံ လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဂေ ဟာ ဇိ က ချက် ချင်း ပင် “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင် အ ရှင် မင်း ကြီး၊ ဤ သူ တို့ သည် ဧ လိ ရှဲ အ သက် ပြန် ရှင် စေ ခဲ့ သော သူ ငယ် နှင့် သူ ၏ မိ ခင် ဖြစ် ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် လေ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် က ထို အ မျိုး သ မီး အား မေး မြန်း လျှင် ထို အ မျိုး သ မီး သည် လည်း အ ကြောင်း စုံ ကို လျှောက် တင် ၏။ ထို့ ကြောင့် ရှင် ဘု ရင် သည် မှူး မတ် တစ် ဦး ကို ခေါ် ပြီး “ဤ အ မျိုး သ မီး ပိုင် ဆိုင် သ မျှ နှင့် သူ ထွက် သွား စဉ် က စ ပြီး ယ ခု တိုင် သူ့ မြေ မှ ထွက် သ မျှ တို့ ကို သူ့ အား ပြန် ပေး ပါ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၇ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ သည် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ သွား ရာ ထို အ ချိန် တွင် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ၏။ ထို အ ခါ သူ့ အား “ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ဤ မြို့ သို့ ရောက် နေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် လျှင်၊ ^၈ ရှင် ဘု ရင် က ဟာ ဇေ လ အား “လက် ဆောင် ကို ယူ ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ နှင့် သွား တွေ့ လော့။ ‘ငါ သည် ဤ ဝေ ဒ နာ မှ ပြန် ကောင်း လာ မည် လော’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး လျှောက် စေ လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၉ ထို့ ကြောင့် ဟာ ဇေ လ သည် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ထွက် အ ကောင်း ဆုံး ပစ္စည်း အ မျိုး မျိုး ကို ကု လား အုတ် အ စီး လေး ဆယ် ပေါ် တင် ပြီး လက် ဆောင် အ ဖြစ် ယူ သွား ကာ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကို သွား တွေ့ ၏။ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ထံ ရောက် သော အ ခါ ရှေ့ မှောက် ၌ ရပ် လျက် “အ ရှင့် သား ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး က ‘ဤ ဝေ ဒ နာ မှ ပြန် ကောင်း လာ ပါ မည် လော’ ဟူ ၍ အ ကျွန်ုပ် အား မေး လျှောက် စေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် ၏။ ^၁၀ ဧ လိ ရှဲ က လည်း သူ့ အား “’ဤ ဝေ ဒ နာ မှ အ မှန် ပင် ပြန် ကောင်း လာ လိမ့် မည်’ ဟု ရှင် ဘု ရင် ကို ပြန် လျှောက် လော့။ သို့ သော် သူ မု ချ သေ ရ မည် ကို ငါ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ သည် ဟာ ဇေ လ အ နေ ရ ခက် သည် အ ထိ သူ့ မျက် နှာ ကို စူး စိုက် ကြည့် ပြီး လျှင် မျက် ရည် ကျ လေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ဟာ ဇေ လ က “အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင်၊ အ ဘယ် ကြောင့် မျက် ရည် ကျ ရ ပါ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဧ လိ ရှဲ က “သင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ဘေး အန္တ ရာယ် ပြု မည် ကို ငါ သိ လေ ပြီ။ သင် သည် သူ တို့ ၏ ခံ တပ် မြို့ များ ကို မီး ရှို့ ပစ် လိမ့် မည်။ လူ ငယ် တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် လိမ့် မည်။ က လေး ငယ် များ ကို ကိုင် ယူ ပေါက် သတ် လိမ့် မည်။ ကိုယ် ဝန် ဆောင် မိန်း မ တို့ ၏ ဝမ်း ကို လည်း ခွဲ ဖောက် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ ဟာ ဇေ လ က လည်း ဧ လိ ရှဲ အား “ခွေး မျှ သာ အ ဆင့် ရှိ သော အ ရှင့် အ စေ အ ပါး အ ကျွန်ုပ် က ဤ အ မှု ကြီး ကို အ ဘယ် သို့ ပြု နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ပြန် လျှောက် လျှင် ဧ လိ ရှဲ က သူ့ အား “သင် သည် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဖြစ် လာ မည် ကို ငါ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ဟာ ဇေ လ သည် ဧ လိ ရှဲ ထံ မှ ပြန် သွား ပြီး မိ မိ သ ခင် ထံ ပြန် ရောက် သော အ ခါ ရှင် ဘု ရင် က “သင့် အား ဧ လိ ရှဲ မည် သို့ ပြော သ နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ က “’မင်း ကြီး အ မှန် ပင် ပြန် ကောင်း လာ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ဆို ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။ ^၁၅ နောက် တစ် နေ့ တွင် ဟာ ဇေ လ သည် အ ဝတ် ကို ယူ ၍ ရေ ၌ နှစ် ပြီး ဘု ရင့် မျက် နှာ တော် ကို ဖိ အုပ် သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ ထို အ ခါ ဟာ ဇေ လ သည် ဘု ရင့် အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ လေ ၏။

^၁၆ အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရံ မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် မြောက် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယ ဟော ရံ သည် သူ့ ဖ ခင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ ဖတ် မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၁၇ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး သည် သက် တော် သုံး ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် နန်း တက် ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရှစ် နှစ် စိုး စံ ၏။

^၁၈ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သ မီး တော် ကို မိ ဖု ရား မြှောက် ထား ၍ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကဲ့ သို့ ပင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု လေ ၏။ ^၁၉ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကို ထောက် ၍ သူ နှင့် သူ့ သား မြေး တို့ ၏ မီး ခွက် ကို အ စဉ် ထွန်း လင်း စေ မည် ဟု က တိ ထား သည် နှင့် အ ညီ ယု ဒ ပြည် ကို ဖျက် ဆီး ရန် အ လို တော် မ ရှိ ပေ။

^၂၀ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ယု ဒ ပြည် လက် အောက် ခံ ဖြစ် သော ဧ ဒုံ ပြည် သည် ယု ဒ ပြည် ကို ပုန် ကန် ၍ သူ တို့ ကို အုပ် စိုး ရန် ဘု ရင် တစ် ပါး ကို တင် မြှောက် လိုက် ကြ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၌ ရှိ သ မျှ သော စစ် ရ ထား တို့ နှင့် တ ကွ ဇာ ဣ ရ မြို့ သို့ ချီ ၍ သူ့ အား ဝိုင်း ရံ လာ သော ဧ ဒုံ တပ် သား တို့ နှင့် စစ် ရ ထား မှူး တို့ ကို ည အ ချိန် ထ ၍ တိုက် ခိုက် ရာ သူ ၏ စစ် သည် တို့ သည် လည်း ကိုယ့် တဲ သို့ ပြန် ပြေး ကြ လေ ၏။ ^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် ယု ဒ ပြည် ၏ လက် အောက် ခံ ဖြစ် သော ဧ ဒုံ ပြည် သည် ယု ဒ ပြည် ကို ယ နေ့ တိုင် အောင် ပုန် ကန် ၏။ တစ် ချိန် တည်း မှာ ပင် လိ ဗ န ပြည် လည်း ယု ဒ ပြည် ကို ပုန် ကန် ၏။

^၂၃ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရံ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရံ’။ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ နှင့် သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၄ ယော ရံ ‘ယ ဟော ရံ’ (၆ ရာ ၂၁:၂၀)။ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် လေ ၏။ သူ့ ကို ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် အာ ခ ဇိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၂၅ အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရံ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး ၏ သား တော် အာ ခ ဇိ နန်း တက် လေ ၏။ ^၂၆ အာ ခ ဇိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဩ မ ရိ မင်း ကြီး ၏ မြေး တော် အာ သ လိ အ မည် ရှိ ၏။

^၂၇ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သ မက် တော် ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် လျှောက် သော လမ်း အ တိုင်း လိုက် လျှောက် ၏။ အာ ဟပ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကဲ့ သို့ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။

^၂၈ သူ သည် အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ရံ မင်း ကြီး နှင့် အ တူ ရာ မုတ် ဂိ လဒ် မြို့ သို့ စစ် ချီ ၍ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရာ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ လက် ချက် ဖြင့် ယော ရံ မင်း ကြီး ဒဏ် ရာ ရ သွား ၏။ ^၂၉ ထို သို့ ယော ရံ မင်း ကြီး သည် ရာ မ မြို့ တွင် ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး နှင့် တိုက် ခိုက် ရာ မှ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ လက် ချက် ဖြင့် ရ သွား သော ဒဏ် ရာ ကို ကု သ ရန် အ တွက် ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သို့ ပြန် သွား ၏။ ယ ဟော ရံ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး သည် လည်း အာ ဟပ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ရံ မင်း ကြီး ဒဏ် ရာ ရ သည် ကို ကြည့် ရှု ရန် ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သို့ လိုက် သွား လေ ၏။

8

¹ Now Elisha had spoken to the woman whose son he had restored to life, saying, “Arise, and go, you and your household, and stay for a while wherever you can; for Yahweh has called for a famine. It will also come on the land for seven years.”

² The woman arose, and did according to the man of God’s word. She went with her household, and lived in the land of the Philistines for seven years. ³ At the end of seven years, the woman returned from the land of the Philistines. Then she went out to beg the king for her house and for her land.

⁴ Now the king was talking with Gehazi the servant of the man of God, saying, “Please tell me all the great things that Elisha has done.” ⁵ As he was telling the king how he had restored to life him who was dead, behold, the woman whose son he had restored to life begged the king for her house and for her land. Gehazi said, “My lord, O king, this is the woman, and this is her son, whom Elisha restored to life.”

⁶ When the king asked the woman, she told him. So the king appointed to her a certain officer, saying, “Restore all that was hers, and all the fruits of the field since the day that she left the land, even until now.”

⁷ Elisha came to Damascus; and Benhadad the king of Syria was sick. He was told, “The man of God has come here.” ⁸ The king said to Hazael, “Take a present in your hand, and go meet the man of God, and inquire of Yahweh by him, saying, ‘Will I recover from this sickness?’ ”

⁹ So Hazael went to meet him and took a present with him, even of every good thing of Damascus, forty camels’ burden, and came and stood before him and said, “Your son Benhadad king of Syria has sent me to you, saying, ‘Will I recover from this sickness?’ ” ¹⁰ Elisha said to him, “Go, tell him, ‘You will surely recover;’ however Yahweh has shown me that he will surely die.” ¹¹ He settled his gaze steadfastly on him, until he was ashamed. Then the man of God wept.

¹² Hazael said, “Why do you weep, my lord?” He answered, “Because I know the evil that you will do to the children of Israel. You will set their strongholds on fire, and you will kill their young men with the sword, and will dash their little ones in pieces, and rip up their pregnant women.”

¹³ Hazael said, “But what is your servant, who is but a dog, that he could do this great thing?” Elisha answered, “Yahweh has shown me that you will be king over Syria.”

¹⁴ Then he departed from Elisha, and came to his master, who said to him, “What did Elisha say to you?” He answered, “He told me that you would surely recover.” ¹⁵ On the next day, he took a thick cloth, dipped it in water, and spread it on the king’s face, so that he died. Then Hazael reigned in his place.

¹⁶ In the fifth year of Joram the son of Ahab king of Israel, Jehoshaphat being king of Judah then, Jehoram the son of Jehoshaphat king of Judah began to reign. ¹⁷ He was thirty-two years old when he began to reign. He reigned eight years in Jerusalem.

¹⁸ He walked in the way of the kings of Israel, as did Ahab’s house, for he married Ahab’s daughter. He did that which was evil in Yahweh’s sight. ¹⁹ However, Yahweh would not destroy Judah, for David his servant’s sake, as he promised him to give to him a lamp for his children always.

²⁰ In his days Edom revolted from under the hand of Judah, and made a king over themselves. ²¹ Then Joram crossed over to Zair, and all his chariots with him; and he rose up by night and struck the Edomites who surrounded him with the captains of the chariots; and the people fled to their tents. ²² So Edom revolted from under the hand of Judah to this day. Then Libnah revolted at the same time.

²³ The rest of the acts of Joram, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ²⁴ Joram slept with his fathers, and was buried with his fathers in David’s city; and Ahaziah his son reigned in his place.

²⁵ In the twelfth year of Joram the son of Ahab king of Israel, Ahaziah the son of Jehoram king of Judah began to reign. ²⁶ Ahaziah was twenty-two years old when he began to reign; and he reigned one year in Jerusalem. His mother’s name was Athaliah the daughter of Omri king of Israel.

²⁷ He walked in the way of Ahab’s house and did that which was evil in Yahweh’s sight, as did Ahab’s house, for he was the son-in-law of Ahab’s house.

²⁸ He went with Joram the son of Ahab to war against Hazael king of Syria at Ramoth Gilead, and the Syrians wounded Joram. ²⁹ King Joram returned to be healed in Jezreel from the wounds which the Syrians had given him at Ramah, when he fought against Hazael king of Syria. Ahaziah the son of Jehoram, king of Judah, went down to see Joram the son of Ahab in Jezreel, because he was sick.