၂၃

^၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ကို ဆင့် ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ စု ဝေး ရောက် ရှိ လာ ကြ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ယု ဒ အ မျိုး သား အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အား လုံး၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ မှ စ ၍ ပြည် သူ ပြည် သား လူ ကြီး လူ ငယ် တစ် ယောက် မ ကျန် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် တွေ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း စ ကား အ လုံး စုံ ကို သူ တို့ ကြား သိ အောင် ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၃ ရှင် ဘု ရင် သည် တိုင် နား တွင် ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နောက် တော် သို့ လိုက် ပါ မည်၊ ပ ညတ် ချက် များ၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ စောင့် ထိန်း ပါ မည်၊ ဤ ကျမ်း စာ တွင် ရေး ထား သော ပ ဋိ ညာဉ် စ ကား များ ကို လိုက် နာ ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ က တိ သစ္စာ ပြု လျှင် လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း က တိ သစ္စာ ပြု ကြ ၏။

^၄ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ၊ လက် ထောက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် တံ ခါး စောင့် များ အား ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ၊ ကောင်း ကင် တန် ဆာ များ အ ဖို့ ပြု လုပ် ထား သော အ သုံး အ ဆောင် များ အား လုံး ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို အ ရာ တို့ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပြင် ကေ ဒြုန် လွင် ပြင် တွင် မီး ရှို့ ပြီး ပြာ များ ကို ဗေ သ လ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား ၏။

^၅ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ယု ဒ မြို့ ဝန်း ကျင် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ တွင် နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရန် ယု ဒ ဘု ရင် များ ခန့် ထား သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ကို ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ထို့ ပြင် ဗာ လ ဘု ရား၊ နေ ဘု ရား၊ လ ဘု ရား၊ ကြယ် နက္ခတ် ဘု ရား၊ ကောင်း ကင် တန် ဆာ အ ပေါင်း တို့ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သူ များ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။

^၆ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ထဲ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပြင် ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း သို့ ထုတ် လာ ၏။ ထို တံ ခွန် တိုင် ကို ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ မီး ရှို့ အ မှုန့် ချေ ပစ် ပြီး ပြာ များ ကို ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ပေါ် သို့ ကြဲ ချ လေ ၏။

^၇ မိန်း မ တို့ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် အ ဖို့ ရွက် ဖျင် များ ကို ရက် လုပ် သည့် နေ ရာ ဖြစ် သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း ရှိ မိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ ကျင့် ထုံး ဆိုင် ရာ ယောက်ျား ပြည့် တန် ဆာ တို့ ၏ အိမ် များ ကို လည်း ဖြို ပစ် ၏။

^၈ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် သည် ယု ဒ မြို့ ရွာ ရှိ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ အား လုံး ကို လည်း ဆင့် ခေါ် ၍ ဂေ ဗ မြို့ မှ စ ၍ ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ တိုင် အောင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သော နေ ရာ ဖြစ် သည့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် ပစ် ၏။ ထို့ ပြင် မြို့ တံ ခါး ဝ ၏ ဝဲ ဘက်၊ မြို့ တော် ဝန် ယော ရှု တံ ခါး နား ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လည်း ဖြို ဖျက် ပစ် လေ ၏။ ^၉ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ မှ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် သို့ တက် ခွင့် မ ရှိ သော် လည်း တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို မူ ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ တူ စား ခွင့် ရ ကြ ၏။

^၁၀ ရှင် ဘု ရင် သည် ဗင် ဟိန္နုံ ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ တော ဖက် အ ရပ် ကို လည်း မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် လိုက် သ ဖြင့် ထို နေ ရာ တွင် မည် သူ မျှ မိ မိ သား သ မီး ကို မော လုတ် ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ပူ ဇော် ၍ မ ရ တော့ ချေ။

^၁၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ ဝင် ဝ၊ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း မိန်း မ စိုး နာ သန် မေ လက် ၏ အ ခန်း နား ရှိ ယု ဒ ဘု ရင် တို့ နေ ဘု ရား အား ပူ ဇော် ထား သော မြင်း များ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၍ နေ ဘု ရား ရ ထား တို့ ကို လည်း မီး ရှို့ ပစ် ၏။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ တည် ထား ခဲ့ သည့် အာ ခတ် မင်း ကြီး ၏ လေ သာ နန်း ဆောင် ခေါင် မိုး ပြင် ရှိ ယဇ် ပလ္လင် များ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း နှစ် ခု အ တွင်း ရှိ မ နာ ရှေ မင်း ကြီး တည် ထား ခဲ့ သော ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ရှိ သည့် နေ ရာ မှ ဖြို ချ အ မှုန့် ချေ ပစ် ပြီး ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ကြဲ ချ လိုက် လေ ၏။

^၁၃ ဆီ ဒုန် အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား၊ မော ဘ အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် ခေ မု ရှ ဘု ရား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် မိ လ ကုံ ဘု ရား တို့ အ တွက် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး တည် ထား ပေး ခဲ့ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ရှေ့ ဘက်၊ ပျက် စီး ရာ တောင် ၏ တောင် ဘက် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လည်း ရှင် ဘု ရင် က မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် ပစ် ၏။ ^၁၄ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကျောက် တိုင် များ ကို ချိုး ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို လည်း ခုတ် လှဲ ပစ် ပြီး ထို နေ ရာ ကို လူ သေ အ ရိုး များ နှင့် အုပ် ထား လိုက် လေ ၏။

^၁၅ ဗေ သ လ မြို့ ရှိ ယဇ် ပလ္လင် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို လမ်း မှား စေ သော နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တည် ထား ခဲ့ သည့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ကို လည်း ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ယဇ် ပလ္လင် နှင့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ ကို ပါ ဖြို ချ ပစ် ပြီး မီး ရှို့ ကာ အ မှုန့် ချေ ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို လည်း မီး ရှို့ပစ် ၏။

^၁၆ ထို့ နောက် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ဝန်း ကျင် ကို လှည့် ကြည့် လိုက် သော အ ခါ တောင် ပေါ် တွင် သင်္ချိုင်း ဂူ များ ကို တွေ့ သ ဖြင့် လူ လွှတ် ၍ သင်္ချိုင်း ဂူ အ တွင်း ရှိ အ ရိုး တို့ ကို ယူ စေ ပြီး ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် မီး ရှို့ ၍ ယဇ် ပလ္လင် ကို ညစ် ညူး စေ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကြို တင် ဟော ပြော ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ အ တိုင်း ဤ အ ရာ တို့ ဖြစ် လာ လေ ၏။

^၁၇ ထို့ ပြင် ရှင် ဘု ရင် က “ငါ လှမ်း မြင် နေ ရ သော ကမ္ပည်း တိုင် ကား မည် သူ့ သင်္ချိုင်း ဂူ နည်း” ဟု မေး လျှင် မြို့ သား တို့ က “ဤ ဗေ သ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို အ ရှင် မင်း ကြီး ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြု လိမ့် မည် ဟု ကြို တင် ဟော ပြော ခဲ့ သည့် ယု ဒ ပြည် မှ လာ သော ဘု ရား သ ခင့် လူ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ ဖြစ် ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် ကြ လျှင်၊ ^၁၈ ရှင် ဘု ရင် က “ထို သူ ဤ အ တိုင်း ရှိ ပါ စေ။ မည် သူ မျှ သူ့ အ ရိုး တို့ ကို မ ရွှေ့ ရ” ဟု အ မိန့် ပေး သ ဖြင့် ထို သူ ၏ အ ရိုး တို့ နှင့် ရှ မာ ရိ မြို့ မှ လာ သော ပ ရော ဖက် ၏ အ ရိုး တို့ ကို ဤ အ တိုင်း ရှိ စေ ကြ ၏။

^၁၉ အ မျက် ‌တော် ထွက် စေ ဖို့ အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ တည် ထား ခဲ့ သည့် ရှ မာ ရိ မြို့ ရွာ များ ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ မှ ဝတ် ကျောင်း အား လုံး ကို လည်း ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ဗေ သ လ မြို့ တွင် ပြု ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ^၂၀ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ တွင် အ မှု ဆောင် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား လုံး ကို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် ကွပ် မျက် ပြီး သူ တို့ အ ပေါ် လူ သေ အ ရိုး တို့ ကို တင် ၍ မီး ရှို့ ပစ် ၏။ ထို့ နောက် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း တွင် ရေး ထား သည့် အ တိုင်း သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ ကြ လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ ^၂၂ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ခဲ့ သော တ ရား သူ ကြီး များ လက် ထက် မှ စ ၍ အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ နှင့် ယု ဒ ဘု ရင် များ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး တွင် ဤ ကဲ့ သို့ သော ပ သ ခါ ပွဲ မျိုး တစ် ခါ မျှ မ ကျင်း ပ ခဲ့ ဖူး ချေ။ ^၂၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် သို့ ရောက် မှ သာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ဤ ကဲ့ သို့ သော ပ သ ခါ ပွဲ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ကျင်း ပ ခဲ့ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၂၄ ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ တွေ့ ရှိ ခဲ့ သော ကျမ်း တွင် ရေး သား ထား သည့် ပ ညတ် တ ရား စ ကား တော် တို့ ကို စောင့် ထိန်း ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် တွင် တွေ့ ရှိ သော နတ် ဝင် သည် များ၊ နတ် ထိန်း များ၊ ‌တေ ရပ် ရုပ် တု အ ပါ အ ဝင် ရုပ် တု ဆင်း တု များ နှင့် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ ရာ အား လုံး တို့ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။

^၂၅ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လာ သော ယော ရှိ မင်း ကြီး ကဲ့ သို့ ဘု ရင် မျိုး ရှေး ယ ခင် က လည်း မ ရှိ၊ သူ့ နောက် ၌ လည်း မ ရှိ ပေ။ ^၂၆ သို့ သော် မ နာ ရှေ မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သော အ မျက် တော် ထွက် စ ရာ အ မှု အ လုံး စုံ တို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယု ဒ လူ မျိုး ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် သော အ ရှိန် မှာ မ ငြိမ်း ပေ။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် သ ကဲ့ သို့ ယု ဒ လူ မျိုး ကို လည်း ငါ့ ရှေ့ မှ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ ငါ ရွေး ချယ် ခဲ့ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ‘ထို နေ ရာ ၌ ငါ့ နာ မ ကို တည် စေ မည်’ ဟု ငါ ဆို ခဲ့ သော အိမ် တော် ကို ငါ စွန့် ပစ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။

^၂၉ ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို တိုက် ခိုက် ရန် ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ သို့ စစ် ချီ သွား သည် ကို ယော ရှိ မင်း ကြီး ထွက် လာ ၍ မေ ဂိဒ္ဒေါ အ ရပ် တွင် သူ့ ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရာ သူ သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ကို တွေ့ ပြီး ကွပ် မျက် လိုက် လေ ၏။ ^၃၀ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် သူ့ အ လောင်း ကို မေ ဂိဒ္ဒေါ အ ရပ် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရ ထား ဖြင့် သယ် သွား ပြီး သူ့ သင်္ချိုင်း ဂူ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို့ နောက် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ခတ် ကို ဘိ သိက် ပေး ၍ ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ၏။

^၃၁ ယော ခတ် နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး လ စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား လိ ဗ န မြို့ သား ယေ ရ မိ ၏ သ မီး ဟာ မု တ လ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၂ သူ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ ^၃၃ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် သူ့ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နန်း ချ ပြီး ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ တွင် အ ကျဉ်း ချ ထား ၍ တိုင်း ပြည် ကို လည်း ငွေ တာ လန် တစ် ရာ ၂,၂၀၀ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃,၄၀၀ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ၊ ရွှေ တစ် တာ လန် ၂၂ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃၄ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဒဏ် တပ် လေ ၏။

^၃၄ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဧ လျာ ကိမ် ကို ခ မည်း‌ တော် ယော ရှိ ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ပြီး ယော ယ ကိမ် ဟု အ မည် ပြောင်း ပေး ၏။ ယော ခတ် မင်း ကြီး ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး ထို ပြည် တွင် ပင် သူ အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ ^၃၅ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး ကို ရွှေ ငွေ များ ဆက် သ ရ ၏။ သူ သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး အ မိန့် ဖြင့် ဆက် သ ရ သော အ ခွန် ငွေ များ ကို ပြည် သူ ပြည် သား များ ထံ ကောက် ခံ ၏။ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး ထံ ဆက် သ ရ မည့် ရွှေ ငွေ များ ကို နှုန်း ထား သတ် မှတ် ၍ ပြည် သူ ပြည် သား များ ထံ အ ဓမ္မ ကောက် ခံ ၏။

^၃၆ ယော ယ ကိမ် နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ရု မာ မြို့ သား ပေ ဒါ ယ ၏ သ မီး ဇေ ဗု ဒ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၇ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။

23

¹ The king sent, and they gathered to him all the elders of Judah and of Jerusalem. ² The king went up to Yahweh’s house, and all the men of Judah and all the inhabitants of Jerusalem with him—with the priests, the prophets, and all the people, both small and great; and he read in their hearing all the words of the book of the covenant which was found in Yahweh’s house. ³ The king stood by the pillar and made a covenant before Yahweh to walk after Yahweh and to keep his commandments, his testimonies, and his statutes with all his heart and all his soul, to confirm the words of this covenant that were written in this book; and all the people agreed to the covenant.

⁴ The king commanded Hilkiah the high priest, and the priests of the second order, and the keepers of the threshold, to bring out of Yahweh’s temple all the vessels that were made for Baal, for the Asherah, and for all the army of the sky; and he burned them outside of Jerusalem in the fields of the Kidron, and carried their ashes to Bethel.

⁵ He got rid of the idolatrous priests whom the kings of Judah had ordained to burn incense in the high places in the cities of Judah and in the places around Jerusalem; those also who burned incense to Baal, to the sun, to the moon, to the planets, and to all the army of the sky.

⁶ He brought out the Asherah from Yahweh’s house, outside of Jerusalem, to the brook Kidron, and burned it at the brook Kidron, and beat it to dust, and cast its dust on the graves of the common people.

⁷ He broke down the houses of the male shrine prostitutes that were in Yahweh’s house, where the women wove hangings for the Asherah.

⁸ He brought all the priests out of the cities of Judah, and defiled the high places where the priests had burned incense, from Geba to Beersheba; and he broke down the high places of the gates that were at the entrance of the gate of Joshua the governor of the city, which were on a man’s left hand at the gate of the city. ⁹ Nevertheless the priests of the high places didn’t come up to Yahweh’s altar in Jerusalem, but they ate unleavened bread among their brothers.

¹⁰ He defiled Topheth, which is in the valley of the children of Hinnom, that no man might make his son or his daughter to pass through the fire to Molech.

¹¹ He took away the horses that the kings of Judah had dedicated to the sun, at the entrance of Yahweh’s house, by the room of Nathan Melech the officer who was in the court; and he burned the chariots of the sun with fire.

¹² The king broke down the altars that were on the roof of the upper room of Ahaz, which the kings of Judah had made, and the altars which Manasseh had made in the two courts of Yahweh’s house, and beat them down from there, and cast their dust into the brook Kidron.

¹³ The king defiled the high places that were before Jerusalem, which were on the right hand of the mountain of corruption, which Solomon the king of Israel had built for Ashtoreth the abomination of the Sidonians, and for Chemosh the abomination of Moab, and for Milcom the abomination of the children of Ammon. ¹⁴ He broke in pieces the pillars, cut down the Asherah poles, and filled their places with men’s bones.

¹⁵ Moreover the altar that was at Bethel and the high place which Jeroboam the son of Nebat, who made Israel to sin, had made, even that altar and the high place he broke down; and he burned the high place and beat it to dust, and burned the Asherah.

¹⁶ As Josiah turned himself, he spied the tombs that were there in the mountain; and he sent, and took the bones out of the tombs, and burned them on the altar, and defiled it, according to Yahweh’s word which the man of God proclaimed, who proclaimed these things.

¹⁷ Then he said, “What monument is that which I see?” The men of the city told him, “It is the tomb of the man of God who came from Judah and proclaimed these things that you have done against the altar of Bethel.” ¹⁸ He said, “Let him be! Let no one move his bones.” So they let his bones alone, with the bones of the prophet who came out of Samaria.

¹⁹ All the houses also of the high places that were in the cities of Samaria, which the kings of Israel had made to provoke Yahweh to anger, Josiah took away, and did to them according to all the acts that he had done in Bethel. ²⁰ He killed all the priests of the high places that were there, on the altars, and burned men’s bones on them; and he returned to Jerusalem.

²¹ The king commanded all the people, saying, “Keep the Passover to Yahweh your God, as it is written in this book of the covenant.” ²² Surely there was not kept such a Passover from the days of the judges who judged Israel, nor in all the days of the kings of Israel, nor of the kings of Judah; ²³ but in the eighteenth year of King Josiah, this Passover was kept to Yahweh in Jerusalem.

²⁴ Moreover, Josiah removed those who had familiar spirits, the wizards, and the teraphim, teraphim were household idols. and the idols, and all the abominations that were seen in the land of Judah and in Jerusalem, that he might confirm the words of the law which were written in the book that Hilkiah the priest found in Yahweh’s house.

²⁵ There was no king like him before him, who turned to Yahweh with all his heart, and with all his soul, and with all his might, according to all the law of Moses; and there was none like him who arose after him. ²⁶ Notwithstanding, Yahweh didn’t turn from the fierceness of his great wrath, with which his anger burned against Judah, because of all the provocation with which Manasseh had provoked him. ²⁷ Yahweh said, “I will also remove Judah out of my sight, as I have removed Israel; and I will cast off this city which I have chosen, even Jerusalem, and the house of which I said, ‘My name shall be there.’ ”

²⁸ Now the rest of the acts of Josiah, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah?

²⁹ In his days Pharaoh Necoh king of Egypt went up against the king of Assyria to the river Euphrates; and King Josiah went against him, but Pharaoh Necoh killed him at Megiddo when he saw him. ³⁰ His servants carried him dead in a chariot from Megiddo, brought him to Jerusalem, and buried him in his own tomb. The people of the land took Jehoahaz the son of Josiah, and anointed him, and made him king in his father’s place.

³¹ Jehoahaz was twenty-three years old when he began to reign; and he reigned three months in Jerusalem. His mother’s name was Hamutal the daughter of Jeremiah of Libnah. ³² He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that his fathers had done. ³³ Pharaoh Necoh put him in bonds at Riblah in the land of Hamath, that he might not reign in Jerusalem; and put the land to a tribute of one hundred talents of silver and a talent A talent is about 30 kilograms or 66 pounds or 965 Troy ounces of gold.

³⁴ Pharaoh Necoh made Eliakim the son of Josiah king in the place of Josiah his father, and changed his name to Jehoiakim; but he took Jehoahaz away, and he came to Egypt and died there. ³⁵ Jehoiakim gave the silver and the gold to Pharaoh; but he taxed the land to give the money according to the commandment of Pharaoh. He exacted the silver and the gold of the people of the land, from everyone according to his assessment, to give it to Pharaoh Necoh.

³⁶ Jehoiakim was twenty-five years old when he began to reign, and he reigned eleven years in Jerusalem. His mother’s name was Zebidah the daughter of Pedaiah of Rumah. ³⁷ He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that his fathers had done.

၂၃

^၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် ရှိ သက် ကြီး ဝါ ကြီး အား လုံး ကို ဆင့် ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ စု ဝေး ရောက် ရှိ လာ ကြ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ယု ဒ အ မျိုး သား အား လုံး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အား လုံး၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ မှ စ ၍ ပြည် သူ ပြည် သား လူ ကြီး လူ ငယ် တစ် ယောက် မ ကျန် ရှင် ဘု ရင် နှင့် အ တူ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ သွား ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် တွေ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း စ ကား အ လုံး စုံ ကို သူ တို့ ကြား သိ အောင် ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၃ ရှင် ဘု ရင် သည် တိုင် နား တွင် ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နောက် တော် သို့ လိုက် ပါ မည်၊ ပ ညတ် ချက် များ၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့ စောင့် ထိန်း ပါ မည်၊ ဤ ကျမ်း စာ တွင် ရေး ထား သော ပ ဋိ ညာဉ် စ ကား များ ကို လိုက် နာ ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ က တိ သစ္စာ ပြု လျှင် လူ အ ပေါင်း တို့ က လည်း က တိ သစ္စာ ပြု ကြ ၏။

^၄ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ၊ လက် ထောက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် တံ ခါး စောင့် များ အား ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ၊ ကောင်း ကင် တန် ဆာ များ အ ဖို့ ပြု လုပ် ထား သော အ သုံး အ ဆောင် များ အား လုံး ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော် မှ ထုတ် ဆောင် လာ ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို အ ရာ တို့ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပြင် ကေ ဒြုန် လွင် ပြင် တွင် မီး ရှို့ ပြီး ပြာ များ ကို ဗေ သ လ မြို့ သို့ ယူ ဆောင် သွား ၏။

^၅ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ယု ဒ မြို့ ဝန်း ကျင် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ တွင် နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရန် ယု ဒ ဘု ရင် များ ခန့် ထား သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ကို ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ထို့ ပြင် ဗာ လ ဘု ရား၊ နေ ဘု ရား၊ လ ဘု ရား၊ ကြယ် နက္ခတ် ဘု ရား၊ ကောင်း ကင် တန် ဆာ အ ပေါင်း တို့ အား နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သူ များ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။

^၆ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ထဲ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ပြင် ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း သို့ ထုတ် လာ ၏။ ထို တံ ခွန် တိုင် ကို ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ မီး ရှို့ အ မှုန့် ချေ ပစ် ပြီး ပြာ များ ကို ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ပေါ် သို့ ကြဲ ချ လေ ၏။

^၇ မိန်း မ တို့ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် အ ဖို့ ရွက် ဖျင် များ ကို ရက် လုပ် သည့် နေ ရာ ဖြစ် သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း ရှိ မိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ ကျင့် ထုံး ဆိုင် ရာ ယောက်ျား ပြည့် တန် ဆာ တို့ ၏ အိမ် များ ကို လည်း ဖြို ပစ် ၏။

^၈ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် သည် ယု ဒ မြို့ ရွာ ရှိ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ အား လုံး ကို လည်း ဆင့် ခေါ် ၍ ဂေ ဗ မြို့ မှ စ ၍ ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ တိုင် အောင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ နံ့ သာ ပေါင်း မီး ရှို့ ပူ ဇော် သော နေ ရာ ဖြစ် သည့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် ပစ် ၏။ ထို့ ပြင် မြို့ တံ ခါး ဝ ၏ ဝဲ ဘက်၊ မြို့ တော် ဝန် ယော ရှု တံ ခါး နား ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လည်း ဖြို ဖျက် ပစ် လေ ၏။ ^၉ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ မှ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပလ္လင် သို့ တက် ခွင့် မ ရှိ သော် လည်း တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို မူ ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ တူ စား ခွင့် ရ ကြ ၏။

^၁၀ ရှင် ဘု ရင် သည် ဗင် ဟိန္နုံ ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ တော ဖက် အ ရပ် ကို လည်း မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် လိုက် သ ဖြင့် ထို နေ ရာ တွင် မည် သူ မျှ မိ မိ သား သ မီး ကို မော လုတ် ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ပူ ဇော် ၍ မ ရ တော့ ချေ။

^၁၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ ဝင် ဝ၊ အိမ် တော် ဝင်း အ တွင်း မိန်း မ စိုး နာ သန် မေ လက် ၏ အ ခန်း နား ရှိ ယု ဒ ဘု ရင် တို့ နေ ဘု ရား အား ပူ ဇော် ထား သော မြင်း များ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၍ နေ ဘု ရား ရ ထား တို့ ကို လည်း မီး ရှို့ ပစ် ၏။

^၁၂ ရှင် ဘု ရင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ တည် ထား ခဲ့ သည့် အာ ခတ် မင်း ကြီး ၏ လေ သာ နန်း ဆောင် ခေါင် မိုး ပြင် ရှိ ယဇ် ပလ္လင် များ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း နှစ် ခု အ တွင်း ရှိ မ နာ ရှေ မင်း ကြီး တည် ထား ခဲ့ သော ယဇ် ပလ္လင် များ ကို ရှိ သည့် နေ ရာ မှ ဖြို ချ အ မှုန့် ချေ ပစ် ပြီး ကေ ဒြုန် ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ သို့ ကြဲ ချ လိုက် လေ ၏။

^၁၃ ဆီ ဒုန် အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား၊ မော ဘ အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် ခေ မု ရှ ဘု ရား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရွံ ရှာ ဖွယ် မိ လ ကုံ ဘု ရား တို့ အ တွက် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး တည် ထား ပေး ခဲ့ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ရှေ့ ဘက်၊ ပျက် စီး ရာ တောင် ၏ တောင် ဘက် ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် တို့ ကို လည်း ရှင် ဘု ရင် က မ စင် ကြယ် အောင် လုပ် ပစ် ၏။ ^၁၄ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကျောက် တိုင် များ ကို ချိုး ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို လည်း ခုတ် လှဲ ပစ် ပြီး ထို နေ ရာ ကို လူ သေ အ ရိုး များ နှင့် အုပ် ထား လိုက် လေ ၏။

^၁၅ ဗေ သ လ မြို့ ရှိ ယဇ် ပလ္လင် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို လမ်း မှား စေ သော နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တည် ထား ခဲ့ သည့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ကို လည်း ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ယဇ် ပလ္လင် နှင့် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ ကို ပါ ဖြို ချ ပစ် ပြီး မီး ရှို့ ကာ အ မှုန့် ချေ ပစ် ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို လည်း မီး ရှို့ပစ် ၏။

^၁၆ ထို့ နောက် ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ဝန်း ကျင် ကို လှည့် ကြည့် လိုက် သော အ ခါ တောင် ပေါ် တွင် သင်္ချိုင်း ဂူ များ ကို တွေ့ သ ဖြင့် လူ လွှတ် ၍ သင်္ချိုင်း ဂူ အ တွင်း ရှိ အ ရိုး တို့ ကို ယူ စေ ပြီး ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် မီး ရှို့ ၍ ယဇ် ပလ္လင် ကို ညစ် ညူး စေ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကြို တင် ဟော ပြော ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ အ တိုင်း ဤ အ ရာ တို့ ဖြစ် လာ လေ ၏။

^၁၇ ထို့ ပြင် ရှင် ဘု ရင် က “ငါ လှမ်း မြင် နေ ရ သော ကမ္ပည်း တိုင် ကား မည် သူ့ သင်္ချိုင်း ဂူ နည်း” ဟု မေး လျှင် မြို့ သား တို့ က “ဤ ဗေ သ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို အ ရှင် မင်း ကြီး ယ ခု ကဲ့ သို့ ပြု လိမ့် မည် ဟု ကြို တင် ဟော ပြော ခဲ့ သည့် ယု ဒ ပြည် မှ လာ သော ဘု ရား သ ခင့် လူ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ ဖြစ် ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် ကြ လျှင်၊ ^၁၈ ရှင် ဘု ရင် က “ထို သူ ဤ အ တိုင်း ရှိ ပါ စေ။ မည် သူ မျှ သူ့ အ ရိုး တို့ ကို မ ရွှေ့ ရ” ဟု အ မိန့် ပေး သ ဖြင့် ထို သူ ၏ အ ရိုး တို့ နှင့် ရှ မာ ရိ မြို့ မှ လာ သော ပ ရော ဖက် ၏ အ ရိုး တို့ ကို ဤ အ တိုင်း ရှိ စေ ကြ ၏။

^၁၉ အ မျက် ‌တော် ထွက် စေ ဖို့ အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ တည် ထား ခဲ့ သည့် ရှ မာ ရိ မြို့ ရွာ များ ရှိ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ မှ ဝတ် ကျောင်း အား လုံး ကို လည်း ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ဗေ သ လ မြို့ တွင် ပြု ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။ ^၂၀ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် များ တွင် အ မှု ဆောင် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား လုံး ကို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် ကွပ် မျက် ပြီး သူ တို့ အ ပေါ် လူ သေ အ ရိုး တို့ ကို တင် ၍ မီး ရှို့ ပစ် ၏။ ထို့ နောက် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ ပ ဋိ ညာဉ် ကျမ်း တွင် ရေး ထား သည့် အ တိုင်း သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ ကြ လော့” ဟု မိန့် ဆို ၏။ ^၂၂ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ခဲ့ သော တ ရား သူ ကြီး များ လက် ထက် မှ စ ၍ အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ နှင့် ယု ဒ ဘု ရင် များ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး တွင် ဤ ကဲ့ သို့ သော ပ သ ခါ ပွဲ မျိုး တစ် ခါ မျှ မ ကျင်း ပ ခဲ့ ဖူး ချေ။ ^၂၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် သို့ ရောက် မှ သာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ဤ ကဲ့ သို့ သော ပ သ ခါ ပွဲ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ကျင်း ပ ခဲ့ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၂၄ ယော ရှိ မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ တွေ့ ရှိ ခဲ့ သော ကျမ်း တွင် ရေး သား ထား သည့် ပ ညတ် တ ရား စ ကား တော် တို့ ကို စောင့် ထိန်း ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အ ပါ အ ဝင် ယု ဒ ပြည် တွင် တွေ့ ရှိ သော နတ် ဝင် သည် များ၊ နတ် ထိန်း များ၊ ‌တေ ရပ် ရုပ် တု အ ပါ အ ဝင် ရုပ် တု ဆင်း တု များ နှင့် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ ရာ အား လုံး တို့ ကို လည်း ဖယ် ရှား ပစ် ၏။

^၂၅ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် အ ကြွင်း မဲ့၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပြန် လာ သော ယော ရှိ မင်း ကြီး ကဲ့ သို့ ဘု ရင် မျိုး ရှေး ယ ခင် က လည်း မ ရှိ၊ သူ့ နောက် ၌ လည်း မ ရှိ ပေ။ ^၂၆ သို့ သော် မ နာ ရှေ မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သော အ မျက် တော် ထွက် စ ရာ အ မှု အ လုံး စုံ တို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယု ဒ လူ မျိုး ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် သော အ ရှိန် မှာ မ ငြိမ်း ပေ။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ငါ ဖယ် ရှား ပစ် သ ကဲ့ သို့ ယု ဒ လူ မျိုး ကို လည်း ငါ့ ရှေ့ မှ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ ငါ ရွေး ချယ် ခဲ့ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ‘ထို နေ ရာ ၌ ငါ့ နာ မ ကို တည် စေ မည်’ ဟု ငါ ဆို ခဲ့ သော အိမ် တော် ကို ငါ စွန့် ပစ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။

^၂၉ ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို တိုက် ခိုက် ရန် ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ သို့ စစ် ချီ သွား သည် ကို ယော ရှိ မင်း ကြီး ထွက် လာ ၍ မေ ဂိဒ္ဒေါ အ ရပ် တွင် သူ့ ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရာ သူ သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ကို တွေ့ ပြီး ကွပ် မျက် လိုက် လေ ၏။ ^၃၀ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် သူ့ အ လောင်း ကို မေ ဂိဒ္ဒေါ အ ရပ် မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရ ထား ဖြင့် သယ် သွား ပြီး သူ့ သင်္ချိုင်း ဂူ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို့ နောက် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ခတ် ကို ဘိ သိက် ပေး ၍ ခ မည်း တော် ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ၏။

^၃၁ ယော ခတ် နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး လ စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား လိ ဗ န မြို့ သား ယေ ရ မိ ၏ သ မီး ဟာ မု တ လ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၂ သူ သည် ဘိုး ဘေး တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ ^၃၃ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် သူ့ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နန်း ချ ပြီး ဟာ မတ် ပြည်၊ ရိ ဗ လ မြို့ တွင် အ ကျဉ်း ချ ထား ၍ တိုင်း ပြည် ကို လည်း ငွေ တာ လန် တစ် ရာ ၂,၂၀၀ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃,၄၀၀ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ၊ ရွှေ တစ် တာ လန် ၂၂ ပိဿာ သို့ မ ဟုတ် ၃၄ ကီ လို ဂ ရမ် ခန့်။ ဒဏ် တပ် လေ ၏။

^၃၄ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး သည် ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဧ လျာ ကိမ် ကို ခ မည်း‌ တော် ယော ရှိ ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ပြီး ယော ယ ကိမ် ဟု အ မည် ပြောင်း ပေး ၏။ ယော ခတ် မင်း ကြီး ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး ထို ပြည် တွင် ပင် သူ အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။ ^၃၅ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး ကို ရွှေ ငွေ များ ဆက် သ ရ ၏။ သူ သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး အ မိန့် ဖြင့် ဆက် သ ရ သော အ ခွန် ငွေ များ ကို ပြည် သူ ပြည် သား များ ထံ ကောက် ခံ ၏။ ဖာ ရော နေ ခေါ မင်း ကြီး ထံ ဆက် သ ရ မည့် ရွှေ ငွေ များ ကို နှုန်း ထား သတ် မှတ် ၍ ပြည် သူ ပြည် သား များ ထံ အ ဓမ္မ ကောက် ခံ ၏။

^၃၆ ယော ယ ကိမ် နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ရု မာ မြို့ သား ပေ ဒါ ယ ၏ သ မီး ဇေ ဗု ဒ အ မည် ရှိ ၏။ ^၃၇ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။

23

¹ The king sent, and they gathered to him all the elders of Judah and of Jerusalem. ² The king went up to Yahweh’s house, and all the men of Judah and all the inhabitants of Jerusalem with him—with the priests, the prophets, and all the people, both small and great; and he read in their hearing all the words of the book of the covenant which was found in Yahweh’s house. ³ The king stood by the pillar and made a covenant before Yahweh to walk after Yahweh and to keep his commandments, his testimonies, and his statutes with all his heart and all his soul, to confirm the words of this covenant that were written in this book; and all the people agreed to the covenant.

⁴ The king commanded Hilkiah the high priest, and the priests of the second order, and the keepers of the threshold, to bring out of Yahweh’s temple all the vessels that were made for Baal, for the Asherah, and for all the army of the sky; and he burned them outside of Jerusalem in the fields of the Kidron, and carried their ashes to Bethel.

⁵ He got rid of the idolatrous priests whom the kings of Judah had ordained to burn incense in the high places in the cities of Judah and in the places around Jerusalem; those also who burned incense to Baal, to the sun, to the moon, to the planets, and to all the army of the sky.

⁶ He brought out the Asherah from Yahweh’s house, outside of Jerusalem, to the brook Kidron, and burned it at the brook Kidron, and beat it to dust, and cast its dust on the graves of the common people.

⁷ He broke down the houses of the male shrine prostitutes that were in Yahweh’s house, where the women wove hangings for the Asherah.

⁸ He brought all the priests out of the cities of Judah, and defiled the high places where the priests had burned incense, from Geba to Beersheba; and he broke down the high places of the gates that were at the entrance of the gate of Joshua the governor of the city, which were on a man’s left hand at the gate of the city. ⁹ Nevertheless the priests of the high places didn’t come up to Yahweh’s altar in Jerusalem, but they ate unleavened bread among their brothers.

¹⁰ He defiled Topheth, which is in the valley of the children of Hinnom, that no man might make his son or his daughter to pass through the fire to Molech.

¹¹ He took away the horses that the kings of Judah had dedicated to the sun, at the entrance of Yahweh’s house, by the room of Nathan Melech the officer who was in the court; and he burned the chariots of the sun with fire.

¹² The king broke down the altars that were on the roof of the upper room of Ahaz, which the kings of Judah had made, and the altars which Manasseh had made in the two courts of Yahweh’s house, and beat them down from there, and cast their dust into the brook Kidron.

¹³ The king defiled the high places that were before Jerusalem, which were on the right hand of the mountain of corruption, which Solomon the king of Israel had built for Ashtoreth the abomination of the Sidonians, and for Chemosh the abomination of Moab, and for Milcom the abomination of the children of Ammon. ¹⁴ He broke in pieces the pillars, cut down the Asherah poles, and filled their places with men’s bones.

¹⁵ Moreover the altar that was at Bethel and the high place which Jeroboam the son of Nebat, who made Israel to sin, had made, even that altar and the high place he broke down; and he burned the high place and beat it to dust, and burned the Asherah.

¹⁶ As Josiah turned himself, he spied the tombs that were there in the mountain; and he sent, and took the bones out of the tombs, and burned them on the altar, and defiled it, according to Yahweh’s word which the man of God proclaimed, who proclaimed these things.

¹⁷ Then he said, “What monument is that which I see?” The men of the city told him, “It is the tomb of the man of God who came from Judah and proclaimed these things that you have done against the altar of Bethel.” ¹⁸ He said, “Let him be! Let no one move his bones.” So they let his bones alone, with the bones of the prophet who came out of Samaria.

¹⁹ All the houses also of the high places that were in the cities of Samaria, which the kings of Israel had made to provoke Yahweh to anger, Josiah took away, and did to them according to all the acts that he had done in Bethel. ²⁰ He killed all the priests of the high places that were there, on the altars, and burned men’s bones on them; and he returned to Jerusalem.

²¹ The king commanded all the people, saying, “Keep the Passover to Yahweh your God, as it is written in this book of the covenant.” ²² Surely there was not kept such a Passover from the days of the judges who judged Israel, nor in all the days of the kings of Israel, nor of the kings of Judah; ²³ but in the eighteenth year of King Josiah, this Passover was kept to Yahweh in Jerusalem.

²⁴ Moreover, Josiah removed those who had familiar spirits, the wizards, and the teraphim, teraphim were household idols. and the idols, and all the abominations that were seen in the land of Judah and in Jerusalem, that he might confirm the words of the law which were written in the book that Hilkiah the priest found in Yahweh’s house.

²⁵ There was no king like him before him, who turned to Yahweh with all his heart, and with all his soul, and with all his might, according to all the law of Moses; and there was none like him who arose after him. ²⁶ Notwithstanding, Yahweh didn’t turn from the fierceness of his great wrath, with which his anger burned against Judah, because of all the provocation with which Manasseh had provoked him. ²⁷ Yahweh said, “I will also remove Judah out of my sight, as I have removed Israel; and I will cast off this city which I have chosen, even Jerusalem, and the house of which I said, ‘My name shall be there.’ ”

²⁸ Now the rest of the acts of Josiah, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah?

²⁹ In his days Pharaoh Necoh king of Egypt went up against the king of Assyria to the river Euphrates; and King Josiah went against him, but Pharaoh Necoh killed him at Megiddo when he saw him. ³⁰ His servants carried him dead in a chariot from Megiddo, brought him to Jerusalem, and buried him in his own tomb. The people of the land took Jehoahaz the son of Josiah, and anointed him, and made him king in his father’s place.

³¹ Jehoahaz was twenty-three years old when he began to reign; and he reigned three months in Jerusalem. His mother’s name was Hamutal the daughter of Jeremiah of Libnah. ³² He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that his fathers had done. ³³ Pharaoh Necoh put him in bonds at Riblah in the land of Hamath, that he might not reign in Jerusalem; and put the land to a tribute of one hundred talents of silver and a talent A talent is about 30 kilograms or 66 pounds or 965 Troy ounces of gold.

³⁴ Pharaoh Necoh made Eliakim the son of Josiah king in the place of Josiah his father, and changed his name to Jehoiakim; but he took Jehoahaz away, and he came to Egypt and died there. ³⁵ Jehoiakim gave the silver and the gold to Pharaoh; but he taxed the land to give the money according to the commandment of Pharaoh. He exacted the silver and the gold of the people of the land, from everyone according to his assessment, to give it to Pharaoh Necoh.

³⁶ Jehoiakim was twenty-five years old when he began to reign, and he reigned eleven years in Jerusalem. His mother’s name was Zebidah the daughter of Pedaiah of Rumah. ³⁷ He did that which was evil in Yahweh’s sight, according to all that his fathers had done.