၂၂

^၁ ယော ရှိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ရှစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဗော ဇ ကတ် မြို့ သား အ ဒါ ယ ၏ သ မီး ယေ ဒိ ဒ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ သူ ၏ ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး လျှောက် ခဲ့ သော လမ်း အ တိုင်း လက် ယာ လက် ဝဲ မ ယိမ်း ဘဲ လိုက် လျှောက် ၏။

^၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် မင်း ကြီး သည် မေ ရှု လံ ၏ မြေး၊ အာ ဇ လိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ စေ လွှတ် ၍၊ ^၄ “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ ထံ သွား ပြီး လျှင် လူ တို့ ထံ မှ တံ ခါး စောင့် တို့ ကောက် ခံ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် လာ သော ငွေ ကို ရေ တွက် စေ ပါ။ ^၅ ထို ငွေ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ ကို ပေး စေ ပါ။ အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ သည် ထို ငွေ အား ပျက် စီး သွား သော အိမ် တော် ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် အ လုပ် လုပ် သော အ လုပ် သ မား များ ကို ပေး စေ ပါ။ ^၆ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် လို အပ် သော ဆစ် ပြီး သား ကျောက် များ၊ သစ် သား များ ကို ဝယ် ယူ ဖို့ ရန် အ တွက် လက် သ မား များ၊ ဆောက် လုပ် ရေး သ မား များ၊ ပန်း ရန် သ မား များ ကို ပေး စေ ပါ” ဟု မိန့် မှာ လိုက် ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် သစ္စာ ရှိ စွာ အ လုပ် လုပ် သူ များ ဖြစ် သော ကြောင့် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် သော ငွေ များ ကို စာ ရင်း ရေး မှတ် ပြု စု ထား ရန် မ လို ပေ။

^၈ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် ဤ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ရှာ တွေ့ ပြီ” ဟု ဆို လျက် ဟိ လ ခိ သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှာ ဖန် အား ပေး အပ် သ ဖြင့် ရှာ ဖန် လည်း ဖတ် ကြည့် လေ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ ပြန် သွား ၍ “အ ရှင့် အ စေ အ ပါး တို့ သည် အိမ် တော် ၌ တွေ့ ရှိ သ မျှ သော ငွေ တို့ ကို စု သိမ်း ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု အ စီ ရင် ခံ လျှောက် တင် လေ ၏။ ^၁၀ ထို့ ပြင် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် က ရှင် ဘု ရင် အား “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ က အ ကျွန်ုပ် အား ဤ ကျမ်း စာ လိပ် ကို ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ပြီး ရှာ ဖန် သည် ဘု ရင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ထို ကျမ်း စာ ကို ဖတ် ပြ ၏။

^၁၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း စာ လိပ် ၌ ပါ သော စ ကား တော် များ ကို ကြား ရ သော အ ခါ မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ လေ ၏။ ^၁၂ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ၊ ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ၊ မိက္ခာ ယ ၏ သား အာ ခ ဗော်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန်၊ ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း အ သာ ယ တို့ အား၊ ^၁၃ “ငါ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အ တွက် သာ မ က ယု ဒ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အ တွက် ပါ ဤ တွေ့ ရှိ ထား သော ကျမ်း ပါ စ ကား တော် များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သွား ၍ မေး မြန်း ပေး ကြ လော့။ ငါ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ဤ ကျမ်း ပါ စ ကား တော် အ တိုင်း မ လိုက် နာ၊ ငါ တို့ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ရေး ထား သ မျှ တို့ ကို မ ပြု ကျင့် ကြ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ၊ အ ဟိ ကံ၊ အာ ခ ဗော်၊ ရှာ ဖန်၊ အ သာ ယ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နေ ရာ သစ် တွင် နေ ထိုင် သော ဟ ရ ဟတ် ၏ မြေး၊ တိ က ဝ ၏ သား ဝတ် လုံ တော် ထိန်း ရှလ္လုံ ၏ မ ယား ဖြစ် သူ ပ ရော ဖက် မ ဟု လ ဒ ထံ သွား ၍ စ ကား ပြော ဆို ကြ ရာ၊

^၁၅ ပ ရော ဖက် မ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် သော သူ အား ဤ သို့ ပြန် ပြော လော့။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ဖတ် ခဲ့ ရ သော ကျမ်း စ ကား ရှိ သ မျှ အ တိုင်း ငါ သည် ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး အ ခြား ဘု ရား အ များ တို့ ထံ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက်၊ သူ တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဤ မြို့ ၌ ငါ့ အ မျက် မီး တောက် လောင် ၍ ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

 ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး မြန်း စေ ဖို့ သင် တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် ကြား ရ သော ကျမ်း စ ကား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၁၉ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ ဖြစ် စေ မည် ဟု ငါ ဆို သည် ကို သင် ကြား ရ သော အ ခါ သင် သည် နှ လုံး ကြေ ကွဲ လျက်၊ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျက်၊ ကိုယ့် အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ငို ကြွေး သည် ကို ငါ ကြား ပြီ။ ^၂၀ ထို့ ကြောင့် သင့် ဘိုး ဘေး များ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စု စည်း မည်။ သင် သည် သင့် သင်္ချိုင်း တွင် ငြိမ် ဝပ် စွာ စု စည်း ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ သို့ ငါ ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် တို့ ကို သင် မြင် ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ပြန် သွား ၍ ဤ စ ကား တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ လျှောက် တင် ကြ ၏။

22

¹ Josiah was eight years old when he began to reign, and he reigned thirty-one years in Jerusalem. His mother’s name was Jedidah the daughter of Adaiah of Bozkath. ² He did that which was right in Yahweh’s eyes, and walked in all the ways of David his father, and didn’t turn away to the right hand or to the left.

³ In the eighteenth year of King Josiah, the king sent Shaphan, the son of Azaliah the son of Meshullam, the scribe, to Yahweh’s house, saying, ⁴ “Go up to Hilkiah the high priest, that he may count the money which is brought into Yahweh’s house, which the keepers of the threshold have gathered of the people. ⁵ Let them deliver it into the hand of the workers who have the oversight of Yahweh’s house; and let them give it to the workers who are in Yahweh’s house, to repair the damage to the house, ⁶ to the carpenters, and to the builders, and to the masons, and for buying timber and cut stone to repair the house. ⁷ However, no accounting shall be asked of them for the money delivered into their hand, for they deal faithfully.”

⁸ Hilkiah the high priest said to Shaphan the scribe, “I have found the book of the law in Yahweh’s house.” Hilkiah delivered the book to Shaphan, and he read it. ⁹ Shaphan the scribe came to the king, and brought the king word again, and said, “Your servants have emptied out the money that was found in the house, and have delivered it into the hands of the workmen who have the oversight of Yahweh’s house.” ¹⁰ Shaphan the scribe told the king, saying, “Hilkiah the priest has delivered a book to me.” Then Shaphan read it before the king.

¹¹ When the king had heard the words of the book of the law, he tore his clothes. ¹² The king commanded Hilkiah the priest, Ahikam the son of Shaphan, Achbor the son of Micaiah, Shaphan the scribe, and Asaiah the king’s servant, saying, ¹³ “Go inquire of Yahweh for me, and for the people, and for all Judah, concerning the words of this book that is found; for great is Yahweh’s wrath that is kindled against us, because our fathers have not listened to the words of this book, to do according to all that which is written concerning us.”

¹⁴ So Hilkiah the priest, Ahikam, Achbor, Shaphan, and Asaiah went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tikvah, the son of Harhas, keeper of the wardrobe (now she lived in Jerusalem in the second quarter); and they talked with her.

¹⁵ She said to them, “Yahweh the God of Israel says, ‘Tell the man who sent you to me, ¹⁶ “Yahweh says, ‘Behold, I will bring evil on this place and on its inhabitants, even all the words of the book which the king of Judah has read. ¹⁷ Because they have forsaken me and have burned incense to other gods, that they might provoke me to anger with all the work of their hands, therefore my wrath shall be kindled against this place, and it will not be quenched.’ ”

¹⁸ But to the king of Judah, who sent you to inquire of Yahweh, tell him, “Yahweh the God of Israel says, ‘Concerning the words which you have heard, ¹⁹ because your heart was tender, and you humbled yourself before Yahweh when you heard what I spoke against this place and against its inhabitants, that they should become a desolation and a curse, and have torn your clothes and wept before me, I also have heard you,’ says Yahweh. ²⁰ ‘Therefore behold, I will gather you to your fathers, and you will be gathered to your grave in peace. Your eyes will not see all the evil which I will bring on this place.’ ” ’ ” So they brought this message back to the king.

၂၂

^၁ ယော ရှိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် ရှစ် နှစ် သာ ရှိ သေး ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဗော ဇ ကတ် မြို့ သား အ ဒါ ယ ၏ သ မီး ယေ ဒိ ဒ အ မည် ရှိ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ သူ ၏ ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး လျှောက် ခဲ့ သော လမ်း အ တိုင်း လက် ယာ လက် ဝဲ မ ယိမ်း ဘဲ လိုက် လျှောက် ၏။

^၃ ယော ရှိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် မင်း ကြီး သည် မေ ရှု လံ ၏ မြေး၊ အာ ဇ လိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ စေ လွှတ် ၍၊ ^၄ “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ ထံ သွား ပြီး လျှင် လူ တို့ ထံ မှ တံ ခါး စောင့် တို့ ကောက် ခံ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ယူ ဆောင် လာ သော ငွေ ကို ရေ တွက် စေ ပါ။ ^၅ ထို ငွေ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ ကို ပေး စေ ပါ။ အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ သည် ထို ငွေ အား ပျက် စီး သွား သော အိမ် တော် ကို ပြန် လည် ပြု ပြင် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် အ လုပ် လုပ် သော အ လုပ် သ မား များ ကို ပေး စေ ပါ။ ^၆ အိမ် တော် ကို ပြု ပြင် ရန် လို အပ် သော ဆစ် ပြီး သား ကျောက် များ၊ သစ် သား များ ကို ဝယ် ယူ ဖို့ ရန် အ တွက် လက် သ မား များ၊ ဆောက် လုပ် ရေး သ မား များ၊ ပန်း ရန် သ မား များ ကို ပေး စေ ပါ” ဟု မိန့် မှာ လိုက် ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် သစ္စာ ရှိ စွာ အ လုပ် လုပ် သူ များ ဖြစ် သော ကြောင့် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် သော ငွေ များ ကို စာ ရင်း ရေး မှတ် ပြု စု ထား ရန် မ လို ပေ။

^၈ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တွင် ဤ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ရှာ တွေ့ ပြီ” ဟု ဆို လျက် ဟိ လ ခိ သည် ထို ကျမ်း စာ လိပ် ကို ရှာ ဖန် အား ပေး အပ် သ ဖြင့် ရှာ ဖန် လည်း ဖတ် ကြည့် လေ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ ပြန် သွား ၍ “အ ရှင့် အ စေ အ ပါး တို့ သည် အိမ် တော် ၌ တွေ့ ရှိ သ မျှ သော ငွေ တို့ ကို စု သိမ်း ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ခန့် ထား သော အ လုပ် ကြီး ကြပ် သူ တို့ လက် သို့ ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု အ စီ ရင် ခံ လျှောက် တင် လေ ၏။ ^၁၀ ထို့ ပြင် စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် က ရှင် ဘု ရင် အား “ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း ဟိ လ ခိ က အ ကျွန်ုပ် အား ဤ ကျမ်း စာ လိပ် ကို ပေး အပ် ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ပြီး ရှာ ဖန် သည် ဘု ရင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ထို ကျမ်း စာ ကို ဖတ် ပြ ၏။

^၁၁ ရှင် ဘု ရင် သည် ထို ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း စာ လိပ် ၌ ပါ သော စ ကား တော် များ ကို ကြား ရ သော အ ခါ မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ လေ ၏။ ^၁၂ ထို့ နောက် ရှင် ဘု ရင် က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ၊ ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ၊ မိက္ခာ ယ ၏ သား အာ ခ ဗော်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန်၊ ဘု ရင့် အ မှု ထမ်း အ သာ ယ တို့ အား၊ ^၁၃ “ငါ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အ တွက် သာ မ က ယု ဒ အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အ တွက် ပါ ဤ တွေ့ ရှိ ထား သော ကျမ်း ပါ စ ကား တော် များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ သွား ၍ မေး မြန်း ပေး ကြ လော့။ ငါ တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ဤ ကျမ်း ပါ စ ကား တော် အ တိုင်း မ လိုက် နာ၊ ငါ တို့ နှင့် ပတ် သက် ပြီး ရေး ထား သ မျှ တို့ ကို မ ပြု ကျင့် ကြ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လေ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဟိ လ ခိ၊ အ ဟိ ကံ၊ အာ ခ ဗော်၊ ရှာ ဖန်၊ အ သာ ယ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နေ ရာ သစ် တွင် နေ ထိုင် သော ဟ ရ ဟတ် ၏ မြေး၊ တိ က ဝ ၏ သား ဝတ် လုံ တော် ထိန်း ရှလ္လုံ ၏ မ ယား ဖြစ် သူ ပ ရော ဖက် မ ဟု လ ဒ ထံ သွား ၍ စ ကား ပြော ဆို ကြ ရာ၊

^၁၅ ပ ရော ဖက် မ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ စေ လွှတ် သော သူ အား ဤ သို့ ပြန် ပြော လော့။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ယု ဒ ဘု ရင် ဖတ် ခဲ့ ရ သော ကျမ်း စ ကား ရှိ သ မျှ အ တိုင်း ငါ သည် ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ဘေး အန္တ ရာယ် နှင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ငါ့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး အ ခြား ဘု ရား အ များ တို့ ထံ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက်၊ သူ တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ဤ မြို့ ၌ ငါ့ အ မျက် မီး တောက် လောင် ၍ ငြိမ်း လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

 ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မေး မြန်း စေ ဖို့ သင် တို့ ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် ကြား ရ သော ကျမ်း စ ကား များ နှင့် ပတ် သက် ၍ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၁၉ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သား တို့ ကို ထိတ် လန့် စ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ စ ရာ ဖြစ် စေ မည် ဟု ငါ ဆို သည် ကို သင် ကြား ရ သော အ ခါ သင် သည် နှ လုံး ကြေ ကွဲ လျက်၊ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ လျက်၊ ကိုယ့် အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ငို ကြွေး သည် ကို ငါ ကြား ပြီ။ ^၂၀ ထို့ ကြောင့် သင့် ဘိုး ဘေး များ ရှိ ရာ သို့ သင့် ကို ငါ စု စည်း မည်။ သင် သည် သင့် သင်္ချိုင်း တွင် ငြိမ် ဝပ် စွာ စု စည်း ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ သို့ ငါ ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် တို့ ကို သင် မြင် ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ပြန် သွား ၍ ဤ စ ကား တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ လျှောက် တင် ကြ ၏။

22

¹ Josiah was eight years old when he began to reign, and he reigned thirty-one years in Jerusalem. His mother’s name was Jedidah the daughter of Adaiah of Bozkath. ² He did that which was right in Yahweh’s eyes, and walked in all the ways of David his father, and didn’t turn away to the right hand or to the left.

³ In the eighteenth year of King Josiah, the king sent Shaphan, the son of Azaliah the son of Meshullam, the scribe, to Yahweh’s house, saying, ⁴ “Go up to Hilkiah the high priest, that he may count the money which is brought into Yahweh’s house, which the keepers of the threshold have gathered of the people. ⁵ Let them deliver it into the hand of the workers who have the oversight of Yahweh’s house; and let them give it to the workers who are in Yahweh’s house, to repair the damage to the house, ⁶ to the carpenters, and to the builders, and to the masons, and for buying timber and cut stone to repair the house. ⁷ However, no accounting shall be asked of them for the money delivered into their hand, for they deal faithfully.”

⁸ Hilkiah the high priest said to Shaphan the scribe, “I have found the book of the law in Yahweh’s house.” Hilkiah delivered the book to Shaphan, and he read it. ⁹ Shaphan the scribe came to the king, and brought the king word again, and said, “Your servants have emptied out the money that was found in the house, and have delivered it into the hands of the workmen who have the oversight of Yahweh’s house.” ¹⁰ Shaphan the scribe told the king, saying, “Hilkiah the priest has delivered a book to me.” Then Shaphan read it before the king.

¹¹ When the king had heard the words of the book of the law, he tore his clothes. ¹² The king commanded Hilkiah the priest, Ahikam the son of Shaphan, Achbor the son of Micaiah, Shaphan the scribe, and Asaiah the king’s servant, saying, ¹³ “Go inquire of Yahweh for me, and for the people, and for all Judah, concerning the words of this book that is found; for great is Yahweh’s wrath that is kindled against us, because our fathers have not listened to the words of this book, to do according to all that which is written concerning us.”

¹⁴ So Hilkiah the priest, Ahikam, Achbor, Shaphan, and Asaiah went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tikvah, the son of Harhas, keeper of the wardrobe (now she lived in Jerusalem in the second quarter); and they talked with her.

¹⁵ She said to them, “Yahweh the God of Israel says, ‘Tell the man who sent you to me, ¹⁶ “Yahweh says, ‘Behold, I will bring evil on this place and on its inhabitants, even all the words of the book which the king of Judah has read. ¹⁷ Because they have forsaken me and have burned incense to other gods, that they might provoke me to anger with all the work of their hands, therefore my wrath shall be kindled against this place, and it will not be quenched.’ ”

¹⁸ But to the king of Judah, who sent you to inquire of Yahweh, tell him, “Yahweh the God of Israel says, ‘Concerning the words which you have heard, ¹⁹ because your heart was tender, and you humbled yourself before Yahweh when you heard what I spoke against this place and against its inhabitants, that they should become a desolation and a curse, and have torn your clothes and wept before me, I also have heard you,’ says Yahweh. ²⁰ ‘Therefore behold, I will gather you to your fathers, and you will be gathered to your grave in peace. Your eyes will not see all the evil which I will bring on this place.’ ” ’ ” So they brought this message back to the king.