၁၄

^၁ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး နန်း စံ နှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် အာ မ ဇိ နန်း တက် ၏။ ^၂ အာ မ ဇိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နှစ် ဆယ့် ကိုး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ ယုဒ္ဒန် အ မည် ရှိ ၏။ ^၃ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် သော် လည်း ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကဲ့ သို့ မ ဟုတ်၊ ခ မည်း တော် ယော ရှ မင်း ကြီး ပြု ကျင့် သ မျှ အ တိုင်း ပြု ကျင့် ၏။ ^၄ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ကို မ ဖယ် ရှား သော ကြောင့် လူ တို့ သည် ထို အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ၌ ဆက် လက် ၍ ယဇ် ပူ ဇော် လျက်၊ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက် ရှိ ကြ ၏။

^၅ သူ သည် မိ မိ လက် ထက် နိုင် ငံ တော် တည် မြဲ လာ သည့် အ ခါ ရှင် ဘု ရင် ဖြစ် သော မိ မိ ခ မည်း တော် ကို လုပ် ကြံ ခဲ့ သော မင်း မှု ထမ်း တို့ အား ကွပ် မျက် ပစ် လိုက် လေ ၏။ ^၆ သို့ သော် သူ သည် “သား သ မီး ကြောင့် ဖ ခင် ကို မ သတ် ရ။ ဖ ခင် ကြောင့် သား သ မီး ကို မ သတ် ရ။ လူ တိုင်း ကိုယ့် အ ပြစ် နှင့် ကိုယ် သာ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု မော ရှေ ပညတ္တိ ကျမ်း တွင် ရေး သား ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် ချက် အ တိုင်း ခ မည်း တော် အား လုပ် ကြံ သော သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို မူ မ ကွပ် မျက် ခဲ့ ပေ။

^၇ အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ဧ ဒုံ စစ် သည် အ ယောက် တစ် သောင်း ကို ဆား ချိုင့် ဝှမ်း တွင် တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် ပြီး ထို စစ် ပွဲ တွင် သေ လ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ထို မြို့ ၏ အ မည် ကို ယော က သေ လ မြို့ ဟု ယ နေ့ တိုင် ခေါ် ဆို လျက် ရှိ ၏။

^၈ ထို့ နောက် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ယေ ဟု မင် ကြီး ၏ မြေး တော်၊ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး ထံ သို့ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ “လာ ပါ။ ငါ တို့ ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ကြ စို့” ဟု ပြော ကြား စေ ၏။ ^၉ သို့ သော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး အား ‘လက် ဘ နွန် တော ရှိ ဆူး ပင် က ထို လက် ဘ နွန် တော ရှိ သစ် က တိုး ပင် ထံ လူ လွှတ် ၍ ‘သင့် သ မီး ကို ငါ့ သား နှင့် စုံ ဖက် စေ ပါ’ ဟု မှာ လိုက် ၏။ သို့ သော် လက် ဘ နွန် တော ရှိ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တစ် ကောင် ဖြတ် လာ ပြီး ဆူး ပင် ကို နင်း ချေ သွား ၏။ ^၁၀ သင် သည် ဧ ဒုံ ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ချေ မှုန်း နိုင် ခဲ့ သ ဖြင့် ဘ ဝင် မြင့် လှ ၏။ နန်း တော် တွင် သာ ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ဂုဏ် ယူ နေ ပါ လော့။ အ ဘယ် ကြောင့် ပြဿ နာ ရှာ ပြီး ယု ဒ ပြည် ကို သင် နှင့် အ တူ ကျ ရှုံး စေ လို သ နည်း” ဟု ပြန် လည် ပြော ကြား လိုက် ၏။

^၁၁ သို့ သော် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် နား မ ထောင် ပေ။ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး စစ် ချီ လာ ပြီး ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို ယု ဒ ပြည်၊ ဗက် ရှေ မက် မြို့ တွင် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် လေ ၏။ ^၁၂ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် ကိုယ့် တဲ များ သို့ အ သီး သီး ပြန် ပြေး ကြ ကုန် ၏။

^၁၃ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး ၏ မြေး၊ ယ ဟော ရှ ‘ယော ရှ’ (၆ ရာ ၂၅:၂၃)။ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို ဗက် ရှေ မက် မြို့ တွင် ဖမ်း မိ ၏။ ထို့ နောက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား ပြီး လျှင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရိုး ကို ဧ ဖ ရိမ် တံ ခါး မှ ထောင့် တံ ခါး တိုင် ‌အောင် အ တောင် လေး ရာ ၆၀၀ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၁၈၀ မီ တာ ခန့်။ ဖြို ချ ပစ် ပြီး၊ ^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် နှင့် ဘု ရင့် နန်း တော် ဘဏ္ဍာ တိုက် ၌ တွေ့ သ မျှ သော ရွှေ ငွေ အား လုံး၊ အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ ဓား စာ ခံ များ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၅ ကျန် ရှိ နေ သော ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ များ၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ၊ ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် စစ် တိုက် ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၁၆ ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ နှင့် အ တူ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၁၇ ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် ပြီး နောက် တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် အ သက် ရှင် သေး ၏။ ^၁၈ ကျန် ရှိ နေ သော အာ မ ဇိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၁၉ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို လုပ် ကြံ ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ သ ဖြင့် သူ သည် လာ ခိ ရှ မြို့ သို့ ထွက် ပြေး သွား ၏။ သို့ သော် လာ ခိ ရှ မြို့ အ ထိ လူ ကို စေ လွှတ် ၍ ထို အ ရပ် ၌ သူ့ ကို ကွပ် မျက် ကြ ၏။ ^၂၀ သူ့ အ လောင်း ကို မြင်း ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သယ် လာ ပြီး ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် သက် တော် တစ် ဆယ့် ခြောက် နှစ် သာ ရှိ သေး သော အာ ဇ ရိ ‘ဩ ဇိ’ (၆ ရာ ၂၆:၁)။ ကို မင်း မြှောက် ၍ ခ မည်း တော် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ၏။ ^၂၂ ခ မည်း တော် သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ပြီး နောက် အာ ဇ ရိ မင်း ကြီး သည် ဧ လတ် မြို့ ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီး ယု ဒ ပြည် အ ပိုင် ဖြစ် စေ ၏။

^၂၃ ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် တွင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် နန်း တက် ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂၄ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သည့် နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သည့် အ ပြစ် များ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ခဲ့ ပေ။

^၂၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိတ္တ ဟေ ဖာ မြို့ နေ အ မိတ္တဲ ၏ သား မိ မိ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် ယော န အား ဖြင့် မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား အ တိုင်း ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် လီ ဘို ဟာ မတ် မြို့ မှ အ ရာ ဗ ပင် လယ် တိုင် အောင် အစ္စ ရေး နယ် နိ မိတ် တစ် လျှောက် ကို ပြန် လည် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ လွန် ခါး သီး စွာ ခံ စား နေ ရ သည် ကို သိ မြင် တော် မူ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ တွင် ကျွန် ပြု ခံ ရ သူ နှင့် ကျွန် ပြု မ ခံ ရ သူ ကို ပါ ကူ ညီ မည့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ အ မည် ကို ကောင်း ကင် အောက် တွင် ပယ် ဖျက် ပစ် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ခြင်း မ ရှိ သော ကြောင့် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် လက် ဖြင့် သူ တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ ၏။

^၂၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ၊ ယု ဒ ပြည် အ ပိုင် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ နှင့် ဟာ မတ် မြို့ တို့ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ဖို့ ပြန် လည် တိုက် ခိုက် သိမ်း ယူ ပေး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၉ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ ဘိုး ဘေး အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ပြီး နောက် သူ ၏ သား တော် ဇာ ခ ရိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

14

¹ In the second year of Joash, son of Joahaz, king of Israel, Amaziah the son of Joash king of Judah began to reign. ² He was twenty-five years old when he began to reign; and he reigned twenty-nine years in Jerusalem. His mother’s name was Jehoaddin of Jerusalem. ³ He did that which was right in Yahweh’s eyes, yet not like David his father. He did according to all that Joash his father had done. ⁴ However the high places were not taken away. The people still sacrificed and burned incense in the high places.

⁵ As soon as the kingdom was established in his hand, he killed his servants who had slain the king his father, ⁶ but the children of the murderers he didn’t put to death, according to that which is written in the book of the law of Moses, as Yahweh commanded, saying, “The fathers shall not be put to death for the children, nor the children be put to death for the fathers; but every man shall die for his own sin.”

⁷ He killed ten thousand Edomites in the Valley of Salt, and took Sela by war, and called its name Joktheel, to this day.

⁸ Then Amaziah sent messengers to Jehoash, the son of Jehoahaz son of Jehu, king of Israel, saying, “Come, let’s look one another in the face.” ⁹ Jehoash the king of Israel sent to Amaziah king of Judah, saying, “The thistle that was in Lebanon sent to the cedar that was in Lebanon, saying, ‘Give your daughter to my son as wife.’ Then a wild animal that was in Lebanon passed by, and trampled down the thistle. ¹⁰ You have indeed struck Edom, and your heart has lifted you up. Enjoy the glory of it, and stay at home; for why should you meddle to your harm, that you fall, even you, and Judah with you?”

¹¹ But Amaziah would not listen. So Jehoash king of Israel went up; and he and Amaziah king of Judah looked one another in the face at Beth Shemesh, which belongs to Judah. ¹² Judah was defeated by Israel; and each man fled to his tent.

¹³ Jehoash king of Israel took Amaziah king of Judah, the son of Jehoash the son of Ahaziah, at Beth Shemesh and came to Jerusalem, then broke down the wall of Jerusalem from the gate of Ephraim to the corner gate, four hundred cubits. A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. ¹⁴ He took all the gold and silver and all the vessels that were found in Yahweh’s house and in the treasures of the king’s house, the hostages also, and returned to Samaria.

¹⁵ Now the rest of the acts of Jehoash which he did, and his might, and how he fought with Amaziah king of Judah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ¹⁶ Jehoash slept with his fathers, and was buried in Samaria with the kings of Israel; and Jeroboam his son reigned in his place.

¹⁷ Amaziah the son of Joash king of Judah lived after the death of Jehoash son of Jehoahaz, king of Israel, fifteen years. ¹⁸ Now the rest of the acts of Amaziah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ¹⁹ They made a conspiracy against him in Jerusalem, and he fled to Lachish; but they sent after him to Lachish and killed him there. ²⁰ They brought him on horses, and he was buried at Jerusalem with his fathers in David’s city.

²¹ All the people of Judah took Azariah, who was sixteen years old, and made him king in the place of his father Amaziah. ²² He built Elath and restored it to Judah. After that the king slept with his fathers.

²³ In the fifteenth year of Amaziah the son of Joash king of Judah, Jeroboam the son of Joash king of Israel began to reign in Samaria for forty-one years. ²⁴ He did that which was evil in Yahweh’s sight. He didn’t depart from all the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin.

²⁵ He restored the border of Israel from the entrance of Hamath to the sea of the Arabah, according to Yahweh, the God of Israel’s word, which he spoke by his servant Jonah the son of Amittai, the prophet, who was from Gath Hepher. ²⁶ For Yahweh saw the affliction of Israel, that it was very bitter for all, slave and free; and there was no helper for Israel. ²⁷ Yahweh didn’t say that he would blot out the name of Israel from under the sky; but he saved them by the hand of Jeroboam the son of Joash.

²⁸ Now the rest of the acts of Jeroboam, and all that he did, and his might, how he fought, and how he recovered Damascus, and Hamath, which had belonged to Judah, for Israel, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ²⁹ Jeroboam slept with his fathers, even with the kings of Israel; and Zechariah his son reigned in his place.

၁၄

^၁ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး နန်း စံ နှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် အာ မ ဇိ နန်း တက် ၏။ ^၂ အာ မ ဇိ နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် နှစ် ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ ပြီး ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နှစ် ဆယ့် ကိုး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ ယုဒ္ဒန် အ မည် ရှိ ၏။ ^၃ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် သော် လည်း ဘိုး ဘေး ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ကဲ့ သို့ မ ဟုတ်၊ ခ မည်း တော် ယော ရှ မင်း ကြီး ပြု ကျင့် သ မျှ အ တိုင်း ပြု ကျင့် ၏။ ^၄ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ကို မ ဖယ် ရှား သော ကြောင့် လူ တို့ သည် ထို အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ တို့ ၌ ဆက် လက် ၍ ယဇ် ပူ ဇော် လျက်၊ နံ့ သာ ပေါင်း ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် လျက် ရှိ ကြ ၏။

^၅ သူ သည် မိ မိ လက် ထက် နိုင် ငံ တော် တည် မြဲ လာ သည့် အ ခါ ရှင် ဘု ရင် ဖြစ် သော မိ မိ ခ မည်း တော် ကို လုပ် ကြံ ခဲ့ သော မင်း မှု ထမ်း တို့ အား ကွပ် မျက် ပစ် လိုက် လေ ၏။ ^၆ သို့ သော် သူ သည် “သား သ မီး ကြောင့် ဖ ခင် ကို မ သတ် ရ။ ဖ ခင် ကြောင့် သား သ မီး ကို မ သတ် ရ။ လူ တိုင်း ကိုယ့် အ ပြစ် နှင့် ကိုယ် သာ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု မော ရှေ ပညတ္တိ ကျမ်း တွင် ရေး သား ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် ချက် အ တိုင်း ခ မည်း တော် အား လုပ် ကြံ သော သူ တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို မူ မ ကွပ် မျက် ခဲ့ ပေ။

^၇ အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ဧ ဒုံ စစ် သည် အ ယောက် တစ် သောင်း ကို ဆား ချိုင့် ဝှမ်း တွင် တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် ပြီး ထို စစ် ပွဲ တွင် သေ လ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ထို မြို့ ၏ အ မည် ကို ယော က သေ လ မြို့ ဟု ယ နေ့ တိုင် ခေါ် ဆို လျက် ရှိ ၏။

^၈ ထို့ နောက် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ယေ ဟု မင် ကြီး ၏ မြေး တော်၊ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး ထံ သို့ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ “လာ ပါ။ ငါ တို့ ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ကြ စို့” ဟု ပြော ကြား စေ ၏။ ^၉ သို့ သော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး အား ‘လက် ဘ နွန် တော ရှိ ဆူး ပင် က ထို လက် ဘ နွန် တော ရှိ သစ် က တိုး ပင် ထံ လူ လွှတ် ၍ ‘သင့် သ မီး ကို ငါ့ သား နှင့် စုံ ဖက် စေ ပါ’ ဟု မှာ လိုက် ၏။ သို့ သော် လက် ဘ နွန် တော ရှိ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တစ် ကောင် ဖြတ် လာ ပြီး ဆူး ပင် ကို နင်း ချေ သွား ၏။ ^၁၀ သင် သည် ဧ ဒုံ ပြည် ကို တိုက် ခိုက် ချေ မှုန်း နိုင် ခဲ့ သ ဖြင့် ဘ ဝင် မြင့် လှ ၏။ နန်း တော် တွင် သာ ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ဂုဏ် ယူ နေ ပါ လော့။ အ ဘယ် ကြောင့် ပြဿ နာ ရှာ ပြီး ယု ဒ ပြည် ကို သင် နှင့် အ တူ ကျ ရှုံး စေ လို သ နည်း” ဟု ပြန် လည် ပြော ကြား လိုက် ၏။

^၁၁ သို့ သော် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် နား မ ထောင် ပေ။ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး စစ် ချီ လာ ပြီး ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို ယု ဒ ပြည်၊ ဗက် ရှေ မက် မြို့ တွင် ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် လေ ၏။ ^၁၂ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် ကိုယ့် တဲ များ သို့ အ သီး သီး ပြန် ပြေး ကြ ကုန် ၏။

^၁၃ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး ၏ မြေး၊ ယ ဟော ရှ ‘ယော ရှ’ (၆ ရာ ၂၅:၂၃)။ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို ဗက် ရှေ မက် မြို့ တွင် ဖမ်း မိ ၏။ ထို့ နောက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား ပြီး လျှင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရိုး ကို ဧ ဖ ရိမ် တံ ခါး မှ ထောင့် တံ ခါး တိုင် ‌အောင် အ တောင် လေး ရာ ၆၀၀ ပေ သို့ မ ဟုတ် ၁၈၀ မီ တာ ခန့်။ ဖြို ချ ပစ် ပြီး၊ ^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် နှင့် ဘု ရင့် နန်း တော် ဘဏ္ဍာ တိုက် ၌ တွေ့ သ မျှ သော ရွှေ ငွေ အား လုံး၊ အ သုံး အ ဆောင် အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ ဓား စာ ခံ များ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၅ ကျန် ရှိ နေ သော ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ များ၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ၊ ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် စစ် တိုက် ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၁၆ ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ နှင့် အ တူ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၁၇ ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး သည် ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယ ဟော ရှ မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် ပြီး နောက် တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် အ သက် ရှင် သေး ၏။ ^၁၈ ကျန် ရှိ နေ သော အာ မ ဇိ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို ယု ဒ ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၁၉ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ကို လုပ် ကြံ ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ သ ဖြင့် သူ သည် လာ ခိ ရှ မြို့ သို့ ထွက် ပြေး သွား ၏။ သို့ သော် လာ ခိ ရှ မြို့ အ ထိ လူ ကို စေ လွှတ် ၍ ထို အ ရပ် ၌ သူ့ ကို ကွပ် မျက် ကြ ၏။ ^၂၀ သူ့ အ လောင်း ကို မြင်း ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သယ် လာ ပြီး ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် သက် တော် တစ် ဆယ့် ခြောက် နှစ် သာ ရှိ သေး သော အာ ဇ ရိ ‘ဩ ဇိ’ (၆ ရာ ၂၆:၁)။ ကို မင်း မြှောက် ၍ ခ မည်း တော် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး ၏ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ စေ ၏။ ^၂၂ ခ မည်း တော် သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ပြီး နောက် အာ ဇ ရိ မင်း ကြီး သည် ဧ လတ် မြို့ ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီး ယု ဒ ပြည် အ ပိုင် ဖြစ် စေ ၏။

^၂၃ ယော ရှ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ငါး နှစ် တွင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် နန်း တက် ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂၄ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သည့် နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု ခဲ့ သည့် အ ပြစ် များ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ခဲ့ ပေ။

^၂၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိတ္တ ဟေ ဖာ မြို့ နေ အ မိတ္တဲ ၏ သား မိ မိ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် ယော န အား ဖြင့် မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် စ ကား အ တိုင်း ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် လီ ဘို ဟာ မတ် မြို့ မှ အ ရာ ဗ ပင် လယ် တိုင် အောင် အစ္စ ရေး နယ် နိ မိတ် တစ် လျှောက် ကို ပြန် လည် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ လွန် ခါး သီး စွာ ခံ စား နေ ရ သည် ကို သိ မြင် တော် မူ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ တွင် ကျွန် ပြု ခံ ရ သူ နှင့် ကျွန် ပြု မ ခံ ရ သူ ကို ပါ ကူ ညီ မည့် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ အ မည် ကို ကောင်း ကင် အောက် တွင် ပယ် ဖျက် ပစ် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ခြင်း မ ရှိ သော ကြောင့် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယေ ရော ဗောင် လက် ဖြင့် သူ တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ ၏။

^၂၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ၊ ယု ဒ ပြည် အ ပိုင် ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ နှင့် ဟာ မတ် မြို့ တို့ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ဖို့ ပြန် လည် တိုက် ခိုက် သိမ်း ယူ ပေး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၂၉ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ ဘိုး ဘေး အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ပြီး နောက် သူ ၏ သား တော် ဇာ ခ ရိ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

14

¹ In the second year of Joash, son of Joahaz, king of Israel, Amaziah the son of Joash king of Judah began to reign. ² He was twenty-five years old when he began to reign; and he reigned twenty-nine years in Jerusalem. His mother’s name was Jehoaddin of Jerusalem. ³ He did that which was right in Yahweh’s eyes, yet not like David his father. He did according to all that Joash his father had done. ⁴ However the high places were not taken away. The people still sacrificed and burned incense in the high places.

⁵ As soon as the kingdom was established in his hand, he killed his servants who had slain the king his father, ⁶ but the children of the murderers he didn’t put to death, according to that which is written in the book of the law of Moses, as Yahweh commanded, saying, “The fathers shall not be put to death for the children, nor the children be put to death for the fathers; but every man shall die for his own sin.”

⁷ He killed ten thousand Edomites in the Valley of Salt, and took Sela by war, and called its name Joktheel, to this day.

⁸ Then Amaziah sent messengers to Jehoash, the son of Jehoahaz son of Jehu, king of Israel, saying, “Come, let’s look one another in the face.” ⁹ Jehoash the king of Israel sent to Amaziah king of Judah, saying, “The thistle that was in Lebanon sent to the cedar that was in Lebanon, saying, ‘Give your daughter to my son as wife.’ Then a wild animal that was in Lebanon passed by, and trampled down the thistle. ¹⁰ You have indeed struck Edom, and your heart has lifted you up. Enjoy the glory of it, and stay at home; for why should you meddle to your harm, that you fall, even you, and Judah with you?”

¹¹ But Amaziah would not listen. So Jehoash king of Israel went up; and he and Amaziah king of Judah looked one another in the face at Beth Shemesh, which belongs to Judah. ¹² Judah was defeated by Israel; and each man fled to his tent.

¹³ Jehoash king of Israel took Amaziah king of Judah, the son of Jehoash the son of Ahaziah, at Beth Shemesh and came to Jerusalem, then broke down the wall of Jerusalem from the gate of Ephraim to the corner gate, four hundred cubits. A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. ¹⁴ He took all the gold and silver and all the vessels that were found in Yahweh’s house and in the treasures of the king’s house, the hostages also, and returned to Samaria.

¹⁵ Now the rest of the acts of Jehoash which he did, and his might, and how he fought with Amaziah king of Judah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ¹⁶ Jehoash slept with his fathers, and was buried in Samaria with the kings of Israel; and Jeroboam his son reigned in his place.

¹⁷ Amaziah the son of Joash king of Judah lived after the death of Jehoash son of Jehoahaz, king of Israel, fifteen years. ¹⁸ Now the rest of the acts of Amaziah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ¹⁹ They made a conspiracy against him in Jerusalem, and he fled to Lachish; but they sent after him to Lachish and killed him there. ²⁰ They brought him on horses, and he was buried at Jerusalem with his fathers in David’s city.

²¹ All the people of Judah took Azariah, who was sixteen years old, and made him king in the place of his father Amaziah. ²² He built Elath and restored it to Judah. After that the king slept with his fathers.

²³ In the fifteenth year of Amaziah the son of Joash king of Judah, Jeroboam the son of Joash king of Israel began to reign in Samaria for forty-one years. ²⁴ He did that which was evil in Yahweh’s sight. He didn’t depart from all the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin.

²⁵ He restored the border of Israel from the entrance of Hamath to the sea of the Arabah, according to Yahweh, the God of Israel’s word, which he spoke by his servant Jonah the son of Amittai, the prophet, who was from Gath Hepher. ²⁶ For Yahweh saw the affliction of Israel, that it was very bitter for all, slave and free; and there was no helper for Israel. ²⁷ Yahweh didn’t say that he would blot out the name of Israel from under the sky; but he saved them by the hand of Jeroboam the son of Joash.

²⁸ Now the rest of the acts of Jeroboam, and all that he did, and his might, how he fought, and how he recovered Damascus, and Hamath, which had belonged to Judah, for Israel, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ²⁹ Jeroboam slept with his fathers, even with the kings of Israel; and Zechariah his son reigned in his place.