၁၄

^၁ ထို အ ချိန် တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ သား အ ဘိ ယ နာ မ ကျန်း ဖြစ် လာ ၏။ ^၂ ယေ ရော ဗောင် က သူ့ မိ ဖု ရား အား “သင့် ကို ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား မှန်း လူ တို့ မ သိ အောင် ရုပ် ဖျက် ပြီး ရှိ လော မြို့ ရှိ ပ ရော ဖက် အ ဟိ ယ ထံ သို့ သွား လော့။ သူ က ငါ့ အား သင် သည် ဤ လူ မျိုး ကို အုပ် ချုပ် ရ မည် ဟု ပြော ခဲ့ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၃ မုန့် အ လုံး တစ် ဆယ်၊ မုန့် ပြား အ နည်း ငယ် နှင့် ပျား ရည် တစ် ဘူး ကို ပါ ယူ သွား လော့။ သူ့ ထံ ရောက် လျှင် သူ ငယ် မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သင့် အား ပြော ပြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၄ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ မိ ဖု ရား သည် လည်း ထ ၍ ရှိ လော မြို့ သို့ သွား ကာ အ ဟိ ယ အိမ် သို့ ရောက် လေ ၏။ အ ဟိ ယ သည် အ သက် အ ရွယ် ကြီး ရင့် ပြီ ဖြစ် ၍ မျက် စိ ပင် မ မြင် တော့ ချေ။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က အ ဟိ ယ အား “ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား သည် နာ မ ကျန်း သော သား နှင့် ပတ် သက် ၍ မေး မြန်း ရန် သင့် ထံ လာ လေ ပြီ။ သူ သည် အ ခြား သူ အ ယောင် ဆောင် ပြီး ရောက် လာ လိမ့် မည်။ သူ့ ကို ဤ သို့ ဤ သို့ ပြန် ဖြေ ပါ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ ထို စဉ် တံ ခါး ဝ နား ရောက် လာ သော မိ ဖု ရား ၏ ခြေ သံ ကို အ ဟိ ယ ကြား လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ က “ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား၊ ဝင် လာ ပါ။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ခြား သူ အ ယောင် ဆောင် ရ သ နည်း။ သင့် အား သ တင်း ဆိုး ပြော ကြား ရန် ငါ့ ကို စေ ခိုင်း တော် မူ ပြီ။

^၇ ယေ ရော ဗောင် ကို ပြန် ပြော လော့။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဤ လူ မျိုး တို့ ထဲ မှ သင့် ကို ငါ ရွေး ကောက် ၍ ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အုပ် ချုပ် စေ ခဲ့ ၏။ ^၈ နိုင် ငံ တော် ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် လက် ထဲ မှ ရုပ် သိမ်း ပြီး သင့် ကို ပေး အပ် ခဲ့ ၏။ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် ကဲ့ သို့ သင် မ ပြု။ သူ သည် ပ ညတ် တ ရား တို့ ကို စောင့် ထိန်း ၍ ငါ့ နောက် သို့ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ လိုက် လျှောက် ပြီး ငါ့ မျက် မှောက် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၉ သင် မူ ကား သင့် ရှေ့ က လူ အ ပေါင်း တို့ ထက် ဆိုး ညစ် မှု များ ကို ပြု လေ ပြီ။ သင် သည် ငါ့ ကို ကျော ခိုင်း ပြီး အ ခြား ဘု ရား များ၊ ရုပ် တု များ ကို ပြု လုပ် ကာ ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ပြီ။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ငါ သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ အ ပေါ် ဘေး ဆိုး ကျ ရောက် စေ မည်။ အစ္စ ရေး ပြည် ရှိ ကျွန် ပြု ခံ ရ သူ နှင့် ကျွန် ပြု မ ခံ ရ သူ ပါ မ ကျန် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ မှ ယောက်ျား တို့ ကို ငါ ပယ် ရှင်း မည်။ အ မှိုက် ပုံ ကို မီး ရှို့ ရှင်း လင်း ပစ် သ ကဲ့ သို့ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ပစ် မည်။ ^၁၁ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ သည် မြို့ ထဲ ၌ သေ လျှင် ခွေး များ စား ကြ လိမ့် မည်။ မြို့ ပြင် ၌ သေ လျှင် ကောင်း ကင် ငှက် တို့ စား ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၁၂ ယ ခု သင် ထ ၍ ကိုယ့် အိမ် သို့ ပြန် လော့။ မြို့ ထဲ သို့ သင် ခြေ ချ လိုက် သည် နှင့် သူ ငယ် သေ လိမ့် မည်။ ^၁၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး သူ့ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း လျက် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ လိမ့် မည်။ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ တွင် သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သူ ဖြစ် ၏။ ထို့ ကြောင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ တွင် သူ တစ် ဦး တည်း သာ သင်္ချိုင်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။

^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တစ် နေ့ တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကို ပယ် ရှင်း မည့် ရှင် ဘု ရင် တစ် ပါး အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ ပေါ် ထွန်း စေ မည်။ မည် သည့် အ ချိန် နည်း ဆို လျှင် ယ ခု ပင် ဖြစ် ၏။

^၁၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် ထွက် စေ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ရေ ထဲ ၌ လှုပ် ခါ ယမ်း သော ကျူ ပင် ကဲ့ သို့ လှုပ် ခါ ယမ်း စေ မည်။ ဘိုး ဘေး တို့ အား ပေး တော် မူ သည့် ဤ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည် ထဲ မှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထုတ် ပစ် ၍ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ တစ် ဖက် ကမ်း သို့ ကွဲ လွင့် သွား စေ မည်။ ^၁၆ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ကိုယ် တိုင် အ ပြစ် ပြု သည် သာ မ က အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပါ အ ပြစ် ပြု စေ သော အ ပြစ် များ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို စွန့် ပစ် ‌တော် မူ မည်” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။

^၁၇ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ မိ ဖု ရား သည် လည်း ထ ၍ ပြန် သွား ပြီး တိ ရ ဇာ မြို့ ထဲ သို့ ဝင် လာ ၏။ နန်း တော် တံ ခါး ခုံ နား ရောက် သည် နှင့် သူ ငယ် မှာ သေ လေ ၏။ ^၁၈ မိ မိ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် အ ဟိ ယ အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မြွက် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး သည် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ပြီး သူ့ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ ၏။

^၁၉ ကျန် ရှိ နေ သော ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ စစ် တိုက် ခဲ့ ပုံ များ၊ အုပ် ချုပ် ခဲ့ ပုံ များ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ ^၂၀ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် နှစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် နန်း စံ ပြီး ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် သွား ၏။ သူ ၏ သား တော် နာ ဒပ် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၂၁ ယု ဒ ပြည် တွင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရော ဗောင် နန်း တက် ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် ရှိ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ ၏ နာ မ ကို တည် စေ ရန် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် အား လုံး ထဲ မှ ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ခဲ့ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။

^၂၂ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို သာ ပြု ကြ ၏။ ဘိုး ဘေး တို့ ပြု သ မျှ ထက် သူ တို့ ပြစ် မှား သော အ ပြစ် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပို ၍ အ မျက် ထွက် စေ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ သည် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ ကျောက် တိုင် များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို လည်း ကုန်း မြင့် ရှိ သ မျှ၊ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ အောက် တွင် ကိုယ့် အ ဖို့ တည် ထား ကြ ၏။ ^၂၄ ပြည် တော် တွင် မိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ ကျင့် ထုံး ဆိုင် ရာ ယောက်ျား ပြည့် တန် ဆာ လည်း ရှိ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင် ထုတ် တော် မူ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ပြု သည့် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပြု ကြ ၏။

^၂၅ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ချီ လာ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဘဏ္ဍာ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် နန်း တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ ကို ထုတ် ဆောင် ၍ ထို အ ရာ အား လုံး အ ပြင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ခဲ့ သော ရွှေ ဒိုင်း လွှား အား လုံး ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ အ စား ‌ကြေး နီ ဒိုင်း လွှား များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ဘု ရင့် နန်း တော် တံ ခါး ကို စောင့် ကြပ် သော တံ ခါး မှူး တို့ ၏ လက် သို့ အပ် ၏။ ^၂၈ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ရောက် သည့် အ ခါ တိုင်း တံ ခါး စောင့် တို့ သည် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် ဆောင် ရ ၏။ ပြီး လျှင် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို တံ ခါး စောင့် တို့ ၏ အ ခန်း ထဲ တွင် ပြန် သိမ်း ထား ရ ၏။

^၂၉ ကျန် ရှိ နေ သော ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ နှင့် သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ တို့ ကို ယု ဒ ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၃၀ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အ ချင်း ချင်း စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၃၁ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဘိုး‌ ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ ဘိုး‌ ဘေး တို့ နှင့် အ တူ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အ ဘိ ယံ ’အ ဘိ ယ’ (၆ ရာ ၁၂:၁၆)။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

14

¹ At that time Abijah the son of Jeroboam became sick. ² Jeroboam said to his wife, “Please get up and disguise yourself, so that you won’t be recognized as Jeroboam’s wife. Go to Shiloh. Behold, Ahijah the prophet is there, who said that I would be king over this people. ³ Take with you ten loaves of bread, some cakes, and a jar of honey, and go to him. He will tell you what will become of the child.” ⁴ Jeroboam’s wife did so, and arose and went to Shiloh, and came to Ahijah’s house. Now Ahijah could not see, for his eyes were set by reason of his age.

⁵ Yahweh said to Ahijah, “Behold, Jeroboam’s wife is coming to inquire of you concerning her son, for he is sick. Tell her such and such; for it will be, when she comes in, that she will pretend to be another woman.” ⁶ So when Ahijah heard the sound of her feet as she came in at the door, he said, “Come in, Jeroboam’s wife! Why do you pretend to be another? For I am sent to you with heavy news.

⁷ Go, tell Jeroboam, ‘Yahweh, the God of Israel, says: “Because I exalted you from among the people, and made you prince over my people Israel, ⁸ and tore the kingdom away from David’s house, and gave it you; and yet you have not been as my servant David, who kept my commandments, and who followed me with all his heart, to do that only which was right in my eyes, ⁹ but have done evil above all who were before you, and have gone and made for yourself other gods, molten images, to provoke me to anger, and have cast me behind your back, ¹⁰ therefore, behold, I will bring evil on the house of Jeroboam, and will cut off from Jeroboam everyone who urinates on a wall, or, male he who is shut up and he who is left at large in Israel, and will utterly sweep away the house of Jeroboam, as a man sweeps away dung until it is all gone. ¹¹ The dogs will eat he who belongs to Jeroboam who dies in the city; and the birds of the sky will eat he who dies in the field, for Yahweh has spoken it.” ’

¹² Arise therefore, and go to your house. When your feet enter into the city, the child will die. ¹³ All Israel will mourn for him and bury him; for he only of Jeroboam will come to the grave, because in him there is found some good thing toward Yahweh, the God of Israel, in the house of Jeroboam.

¹⁴ Moreover Yahweh will raise up a king for himself over Israel who will cut off the house of Jeroboam. This is the day! What? Even now.

¹⁵ For Yahweh will strike Israel, as a reed is shaken in the water; and he will root up Israel out of this good land which he gave to their fathers, and will scatter them beyond the River, That is, the Euphrates. because they have made their Asherah poles, provoking Yahweh to anger. ¹⁶ He will give Israel up because of the sins of Jeroboam, which he has sinned, and with which he has made Israel to sin.”

¹⁷ Jeroboam’s wife arose and departed, and came to Tirzah. As she came to the threshold of the house, the child died. ¹⁸ All Israel buried him and mourned for him, according to Yahweh’s word, which he spoke by his servant Ahijah the prophet.

¹⁹ The rest of the acts of Jeroboam, how he fought and how he reigned, behold, they are written in the book of the chronicles of the kings of Israel. ²⁰ The days which Jeroboam reigned were twenty two years; then he slept with his fathers, and Nadab his son reigned in his place.

²¹ Rehoboam the son of Solomon reigned in Judah. Rehoboam was forty-one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which Yahweh had chosen out of all the tribes of Israel, to put his name there. His mother’s name was Naamah the Ammonitess.

²² Judah did that which was evil in Yahweh’s sight, and they provoked him to jealousy with their sins which they committed, above all that their fathers had done. ²³ For they also built for themselves high places, sacred pillars, and Asherah poles on every high hill and under every green tree. ²⁴ There were also sodomites in the land. They did according to all the abominations of the nations which Yahweh drove out before the children of Israel.

²⁵ In the fifth year of King Rehoboam, Shishak king of Egypt came up against Jerusalem; ²⁶ and he took away the treasures of Yahweh’s house and the treasures of the king’s house. He even took away all of it, including all the gold shields which Solomon had made. ²⁷ King Rehoboam made shields of bronze in their place, and committed them to the hands of the captains of the guard, who kept the door of the king’s house. ²⁸ It was so, that as often as the king went into Yahweh’s house, the guard bore them, and brought them back into the guard room.

²⁹ Now the rest of the acts of Rehoboam, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ³⁰ There was war between Rehoboam and Jeroboam continually. ³¹ Rehoboam slept with his fathers, and was buried with his fathers in David’s city. His mother’s name was Naamah the Ammonitess. Abijam his son reigned in his place.

၁၄

^၁ ထို အ ချိန် တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ သား အ ဘိ ယ နာ မ ကျန်း ဖြစ် လာ ၏။ ^၂ ယေ ရော ဗောင် က သူ့ မိ ဖု ရား အား “သင့် ကို ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား မှန်း လူ တို့ မ သိ အောင် ရုပ် ဖျက် ပြီး ရှိ လော မြို့ ရှိ ပ ရော ဖက် အ ဟိ ယ ထံ သို့ သွား လော့။ သူ က ငါ့ အား သင် သည် ဤ လူ မျိုး ကို အုပ် ချုပ် ရ မည် ဟု ပြော ခဲ့ သော သူ ဖြစ် ၏။ ^၃ မုန့် အ လုံး တစ် ဆယ်၊ မုန့် ပြား အ နည်း ငယ် နှင့် ပျား ရည် တစ် ဘူး ကို ပါ ယူ သွား လော့။ သူ့ ထံ ရောက် လျှင် သူ ငယ် မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သင့် အား ပြော ပြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၄ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ မိ ဖု ရား သည် လည်း ထ ၍ ရှိ လော မြို့ သို့ သွား ကာ အ ဟိ ယ အိမ် သို့ ရောက် လေ ၏။ အ ဟိ ယ သည် အ သက် အ ရွယ် ကြီး ရင့် ပြီ ဖြစ် ၍ မျက် စိ ပင် မ မြင် တော့ ချေ။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က အ ဟိ ယ အား “ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား သည် နာ မ ကျန်း သော သား နှင့် ပတ် သက် ၍ မေး မြန်း ရန် သင့် ထံ လာ လေ ပြီ။ သူ သည် အ ခြား သူ အ ယောင် ဆောင် ပြီး ရောက် လာ လိမ့် မည်။ သူ့ ကို ဤ သို့ ဤ သို့ ပြန် ဖြေ ပါ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ ထို စဉ် တံ ခါး ဝ နား ရောက် လာ သော မိ ဖု ရား ၏ ခြေ သံ ကို အ ဟိ ယ ကြား လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ က “ယေ ရော ဗောင် ၏ မိ ဖု ရား၊ ဝင် လာ ပါ။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ခြား သူ အ ယောင် ဆောင် ရ သ နည်း။ သင့် အား သ တင်း ဆိုး ပြော ကြား ရန် ငါ့ ကို စေ ခိုင်း တော် မူ ပြီ။

^၇ ယေ ရော ဗောင် ကို ပြန် ပြော လော့။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဤ လူ မျိုး တို့ ထဲ မှ သင့် ကို ငါ ရွေး ကောက် ၍ ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ ကို အုပ် ချုပ် စေ ခဲ့ ၏။ ^၈ နိုင် ငံ တော် ကို ဒါ ဝိဒ် မင်း မျိုး မင်း နွယ် လက် ထဲ မှ ရုပ် သိမ်း ပြီး သင့် ကို ပေး အပ် ခဲ့ ၏။ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး ဒါ ဝိဒ် ကဲ့ သို့ သင် မ ပြု။ သူ သည် ပ ညတ် တ ရား တို့ ကို စောင့် ထိန်း ၍ ငါ့ နောက် သို့ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ လိုက် လျှောက် ပြီး ငါ့ မျက် မှောက် တွင် ဖြောင့် မှန် စွာ ပြု ကျင့် ၏။ ^၉ သင် မူ ကား သင့် ရှေ့ က လူ အ ပေါင်း တို့ ထက် ဆိုး ညစ် မှု များ ကို ပြု လေ ပြီ။ သင် သည် ငါ့ ကို ကျော ခိုင်း ပြီး အ ခြား ဘု ရား များ၊ ရုပ် တု များ ကို ပြု လုပ် ကာ ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ပြီ။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယ ခု ငါ သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ အ ပေါ် ဘေး ဆိုး ကျ ရောက် စေ မည်။ အစ္စ ရေး ပြည် ရှိ ကျွန် ပြု ခံ ရ သူ နှင့် ကျွန် ပြု မ ခံ ရ သူ ပါ မ ကျန် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ မှ ယောက်ျား တို့ ကို ငါ ပယ် ရှင်း မည်။ အ မှိုက် ပုံ ကို မီး ရှို့ ရှင်း လင်း ပစ် သ ကဲ့ သို့ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ပစ် မည်။ ^၁၁ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် တို့ သည် မြို့ ထဲ ၌ သေ လျှင် ခွေး များ စား ကြ လိမ့် မည်။ မြို့ ပြင် ၌ သေ လျှင် ကောင်း ကင် ငှက် တို့ စား ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၁၂ ယ ခု သင် ထ ၍ ကိုယ့် အိမ် သို့ ပြန် လော့။ မြို့ ထဲ သို့ သင် ခြေ ချ လိုက် သည် နှင့် သူ ငယ် သေ လိမ့် မည်။ ^၁၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး သူ့ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း လျက် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ လိမ့် မည်။ ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ တွင် သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စိတ် တော် နှင့် တွေ့ သူ ဖြစ် ၏။ ထို့ ကြောင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ထဲ တွင် သူ တစ် ဦး တည်း သာ သင်္ချိုင်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။

^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တစ် နေ့ တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ကို ပယ် ရှင်း မည့် ရှင် ဘု ရင် တစ် ပါး အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ ပေါ် ထွန်း စေ မည်။ မည် သည့် အ ချိန် နည်း ဆို လျှင် ယ ခု ပင် ဖြစ် ၏။

^၁၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မျက် ထွက် စေ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ရေ ထဲ ၌ လှုပ် ခါ ယမ်း သော ကျူ ပင် ကဲ့ သို့ လှုပ် ခါ ယမ်း စေ မည်။ ဘိုး ဘေး တို့ အား ပေး တော် မူ သည့် ဤ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည် ထဲ မှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထုတ် ပစ် ၍ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ တစ် ဖက် ကမ်း သို့ ကွဲ လွင့် သွား စေ မည်။ ^၁၆ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ကိုယ် တိုင် အ ပြစ် ပြု သည် သာ မ က အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ပါ အ ပြစ် ပြု စေ သော အ ပြစ် များ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို စွန့် ပစ် ‌တော် မူ မည်” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။

^၁၇ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ မိ ဖု ရား သည် လည်း ထ ၍ ပြန် သွား ပြီး တိ ရ ဇာ မြို့ ထဲ သို့ ဝင် လာ ၏။ နန်း တော် တံ ခါး ခုံ နား ရောက် သည် နှင့် သူ ငယ် မှာ သေ လေ ၏။ ^၁၈ မိ မိ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် အ ဟိ ယ အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မြွက် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တစ် မျိုး လုံး သည် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ပြီး သူ့ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ ၏။

^၁၉ ကျန် ရှိ နေ သော ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ စစ် တိုက် ခဲ့ ပုံ များ၊ အုပ် ချုပ် ခဲ့ ပုံ များ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ ^၂၀ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် နှစ် ဆယ့် နှစ် နှစ် နန်း စံ ပြီး ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် သွား ၏။ သူ ၏ သား တော် နာ ဒပ် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၂၁ ယု ဒ ပြည် တွင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရော ဗောင် နန်း တက် ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း တက် သော အ ခါ သက် တော် လေး ဆယ့် တစ် နှစ် ရှိ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ ၏ နာ မ ကို တည် စေ ရန် အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် အား လုံး ထဲ မှ ရွေး ချယ် တော် မူ သော ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ခဲ့ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။

^၂၂ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို သာ ပြု ကြ ၏။ ဘိုး ဘေး တို့ ပြု သ မျှ ထက် သူ တို့ ပြစ် မှား သော အ ပြစ် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပို ၍ အ မျက် ထွက် စေ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ သည် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ များ၊ ကျောက် တိုင် များ၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် များ ကို လည်း ကုန်း မြင့် ရှိ သ မျှ၊ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ အောက် တွင် ကိုယ့် အ ဖို့ တည် ထား ကြ ၏။ ^၂၄ ပြည် တော် တွင် မိစ္ဆာ ဒိဋ္ဌိ ကျင့် ထုံး ဆိုင် ရာ ယောက်ျား ပြည့် တန် ဆာ လည်း ရှိ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင် ထုတ် တော် မူ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ပြု သည့် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပြု ကြ ၏။

^၂၅ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ် တွင် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ရှိ ရှက် မင်း ကြီး သည် ချီ လာ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ၏။ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဘဏ္ဍာ များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် နန်း တော် ရှိ ဘဏ္ဍာ များ ကို ထုတ် ဆောင် ၍ ထို အ ရာ အား လုံး အ ပြင် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ခဲ့ သော ရွှေ ဒိုင်း လွှား အား လုံး ကို လည်း ယူ ဆောင် သွား ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ရွှေ ဒိုင်း လွှား များ အ စား ‌ကြေး နီ ဒိုင်း လွှား များ ကို ပြု လုပ် ပြီး ဘု ရင့် နန်း တော် တံ ခါး ကို စောင့် ကြပ် သော တံ ခါး မှူး တို့ ၏ လက် သို့ အပ် ၏။ ^၂၈ ရှင် ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ရောက် သည့် အ ခါ တိုင်း တံ ခါး စောင့် တို့ သည် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို ကိုင် ဆောင် ရ ၏။ ပြီး လျှင် ထို ဒိုင်း လွှား တို့ ကို တံ ခါး စောင့် တို့ ၏ အ ခန်း ထဲ တွင် ပြန် သိမ်း ထား ရ ၏။

^၂၉ ကျန် ရှိ နေ သော ရော ဗောင် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ နှင့် သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ တို့ ကို ယု ဒ ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၃၀ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အ ချင်း ချင်း စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၃၁ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ဘိုး‌ ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ ဘိုး‌ ဘေး တို့ နှင့် အ တူ သူ့ ကို ဒါ ဝိဒ် မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ မယ် တော် ကား အမ္မုန် အ မျိုး သ မီး နေ မ အ မည် ရှိ ၏။ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ၏ သား တော် အ ဘိ ယံ ’အ ဘိ ယ’ (၆ ရာ ၁၂:၁၆)။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

14

¹ At that time Abijah the son of Jeroboam became sick. ² Jeroboam said to his wife, “Please get up and disguise yourself, so that you won’t be recognized as Jeroboam’s wife. Go to Shiloh. Behold, Ahijah the prophet is there, who said that I would be king over this people. ³ Take with you ten loaves of bread, some cakes, and a jar of honey, and go to him. He will tell you what will become of the child.” ⁴ Jeroboam’s wife did so, and arose and went to Shiloh, and came to Ahijah’s house. Now Ahijah could not see, for his eyes were set by reason of his age.

⁵ Yahweh said to Ahijah, “Behold, Jeroboam’s wife is coming to inquire of you concerning her son, for he is sick. Tell her such and such; for it will be, when she comes in, that she will pretend to be another woman.” ⁶ So when Ahijah heard the sound of her feet as she came in at the door, he said, “Come in, Jeroboam’s wife! Why do you pretend to be another? For I am sent to you with heavy news.

⁷ Go, tell Jeroboam, ‘Yahweh, the God of Israel, says: “Because I exalted you from among the people, and made you prince over my people Israel, ⁸ and tore the kingdom away from David’s house, and gave it you; and yet you have not been as my servant David, who kept my commandments, and who followed me with all his heart, to do that only which was right in my eyes, ⁹ but have done evil above all who were before you, and have gone and made for yourself other gods, molten images, to provoke me to anger, and have cast me behind your back, ¹⁰ therefore, behold, I will bring evil on the house of Jeroboam, and will cut off from Jeroboam everyone who urinates on a wall, or, male he who is shut up and he who is left at large in Israel, and will utterly sweep away the house of Jeroboam, as a man sweeps away dung until it is all gone. ¹¹ The dogs will eat he who belongs to Jeroboam who dies in the city; and the birds of the sky will eat he who dies in the field, for Yahweh has spoken it.” ’

¹² Arise therefore, and go to your house. When your feet enter into the city, the child will die. ¹³ All Israel will mourn for him and bury him; for he only of Jeroboam will come to the grave, because in him there is found some good thing toward Yahweh, the God of Israel, in the house of Jeroboam.

¹⁴ Moreover Yahweh will raise up a king for himself over Israel who will cut off the house of Jeroboam. This is the day! What? Even now.

¹⁵ For Yahweh will strike Israel, as a reed is shaken in the water; and he will root up Israel out of this good land which he gave to their fathers, and will scatter them beyond the River, That is, the Euphrates. because they have made their Asherah poles, provoking Yahweh to anger. ¹⁶ He will give Israel up because of the sins of Jeroboam, which he has sinned, and with which he has made Israel to sin.”

¹⁷ Jeroboam’s wife arose and departed, and came to Tirzah. As she came to the threshold of the house, the child died. ¹⁸ All Israel buried him and mourned for him, according to Yahweh’s word, which he spoke by his servant Ahijah the prophet.

¹⁹ The rest of the acts of Jeroboam, how he fought and how he reigned, behold, they are written in the book of the chronicles of the kings of Israel. ²⁰ The days which Jeroboam reigned were twenty two years; then he slept with his fathers, and Nadab his son reigned in his place.

²¹ Rehoboam the son of Solomon reigned in Judah. Rehoboam was forty-one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which Yahweh had chosen out of all the tribes of Israel, to put his name there. His mother’s name was Naamah the Ammonitess.

²² Judah did that which was evil in Yahweh’s sight, and they provoked him to jealousy with their sins which they committed, above all that their fathers had done. ²³ For they also built for themselves high places, sacred pillars, and Asherah poles on every high hill and under every green tree. ²⁴ There were also sodomites in the land. They did according to all the abominations of the nations which Yahweh drove out before the children of Israel.

²⁵ In the fifth year of King Rehoboam, Shishak king of Egypt came up against Jerusalem; ²⁶ and he took away the treasures of Yahweh’s house and the treasures of the king’s house. He even took away all of it, including all the gold shields which Solomon had made. ²⁷ King Rehoboam made shields of bronze in their place, and committed them to the hands of the captains of the guard, who kept the door of the king’s house. ²⁸ It was so, that as often as the king went into Yahweh’s house, the guard bore them, and brought them back into the guard room.

²⁹ Now the rest of the acts of Rehoboam, and all that he did, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Judah? ³⁰ There was war between Rehoboam and Jeroboam continually. ³¹ Rehoboam slept with his fathers, and was buried with his fathers in David’s city. His mother’s name was Naamah the Ammonitess. Abijam his son reigned in his place.