၄

^၁ အာ ဗ နာ သည် ဟေ ဗြုန် မြို့ ၌ သေ ဆုံး သွား ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ကို ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ကြား သော အ ခါ စိတ် ပျက် အား လျော့ သွား လေ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထိတ် လန့် ကြ လေ ၏။

^၂ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား တွင် စစ် သူ ရဲ အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား၊ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား များ ဖြစ် ကြ ၏။ တစ် ယောက် ၏ အ မည် မှာ ဗာ နာ ဖြစ် ၍ နောက် တစ် ယောက် ၏ အ မည် မှာ ရေ ခပ် ဖြစ် ၏။ ဗေ ရုတ် မြို့ အား ဗင်္ယာ မိန် အ ပိုင် ဟု သတ် မှတ် ထား ၏။ ^၃ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး တို့ သည် ဂိတ္တိမ် အ ရပ် သို့ ထွက် ပြေး သွား ကြ ပြီး ထို အ ရပ် တွင် ယ နေ့ တိုင် တည်း ခို နေ ထိုင် ကြ ၏။

^၄ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ယော န သန် ၌ ခြေ မ သန် သော သား တစ် ဦး ရှိ ၏။ ယေ ဇ ရေ လ မြို့ မှ ရှော လု မင်း ကြီး နှင့် ယော န သန် ၏ သ တင်း ရောက် လာ ချိန် ၌ ထို သား သည် အ သက် ငါး နှစ် သာ ရှိ ‌သေး ၏။ ထို သ တင်း ကြောင့် သူ့ အ ထိန်း တော် သည် သူ့ ကို ပွေ့ ချီ လျက် အ လန့် တ ကြား ထွက် ပြေး သွား ရာ မှ ထို က လေး ပြုတ် ကျ ပြီး ခြေ မ သန် ဖြစ် ရ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ထို က လေး ၏ အ မည် မှာ မေ ဖိ ဗော ရှက် ဖြစ် ၏။

^၅ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား ရေ ခပ် နှင့် ဗာ နာ တို့ သည် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ အိမ် သို့ လာ ကြ ရာ နေ့ လယ် ပူ ပြင်း သော အ ချိန် တွင် ရောက် ကြ ၏။ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး မှာ နေ့ ခင်း နေ့ လယ် တစ် ရေး တစ် ‌မော အိပ် လျက် နေ ၏။ ^၆ ရေ ခပ် နှင့် ‌ဗာ နာ ညီ အစ် ကို နှစ် ဦး သည် ဂျုံ စ ပါး ယူ သူ အ ယောင် ဆောင် ပြီး အိမ် အ တွင်း ခန်း သို့ ဝင် ကာ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဝမ်း ကို ထိုး ပြီး လျှင် ထွက် ပြေး သွား ကြ ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ အိပ် ခန်း ထဲ ရှိ အိပ် ရာ ပေါ် တွင် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး အိပ် နေ စဉ် သူ့ ကို ထိုး သတ် ပြီး လျှင် သူ ၏ ခေါင်း ကို ဖြတ် ပြီး ထို ခေါင်း ကို ယူ ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် လမ်း အ တိုင်း တစ် ည လုံး ထွက် ပြေး လာ ခဲ့ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၈ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ထံ သို့ ယူ လာ ပြီး ရှင် ဘု ရင် အား “အ ရှင် ၏ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော အ ရှင့် ရန် သူ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ကြည့် ပါ။ ယ နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် သ ခင် အ ရှင် မင်း ကြီး အား ရှော လု မင်း ကြီး နှင့် သူ့ အ မျိုး အ နွယ် ကို လက် တုံ့ ပြန် ခွင့် ပေး တော် မူ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၉ ထို အ ခါ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား ဖြစ် သော ရေ ခပ် နှင့် ဗာ နာ ညီ အစ် ကို တို့ အား “ငါ့ အ သက် ကို ဘေး ဒုက္ခ အ ပေါင်း မှ ရွေး နုတ် ကယ် တင် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊ ^၁၀ လူ တစ် ယောက် က ‘ကြည့် ပါ။ ရှော လု မင်း ကြီး သေ ပြီ’ ဟု ငါ့ ထံ သ တင်း လာ ပြော ၏။ သူ သည် သူ့ ကို သူ သ တင်း ကောင်း ယူ လာ သူ ဟု မြင် သော် လည်း ငါ သည် သူ့ ကို ဖမ်း ပြီး ဇိ က လတ် မြို့ တွင် ကွပ် မျက် လိုက် ၏။ ဤ သည် မှာ ထို သ တင်း အ တွက် သူ့ ကို ငါ ပေး သော ဆု လာဘ် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ အ ပြစ် မဲ့ သူ ကို သူ့ အိမ်၊ သူ့ အိပ် ရာ ပေါ် အ ထိ လာ သတ် သော လူ ဆိုး တို့ ကို ထို ထက် မ က ပြု သင့် သည် မ ဟုတ် လော။ ယ ခု မှာ ငါ သည် သူ့ သွေး ကြွေး ကို သင် တို့ ထံ မှ တောင်း ၍ သင် တို့ ကို မြေ ကြီး ပေါ် မှ ဖယ် ရှား ပစ် သင့် သည် မ ဟုတ် ‌လော” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၂ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က လု လင် တို့ အား အ မိန့် ပေး လိုက် ရာ လု လင် တို့ သည် လည်း ထို ညီ အစ် ကို ကို သတ် ပြီး ခြေ လက် တို့ ကို ဖြတ် ကာ ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ ရေ ကန် အ နီး တွင် ချိတ် ဆွဲ ထား လေ ၏။ ထို့ နောက် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ယူ ၍ ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ အာ ဗ နာ ၏ သင်္ချုင်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် လိုက် ကြ ၏။

4

¹ When Saul’s son heard that Abner was dead in Hebron, his hands became feeble, and all the Israelites were troubled.

² Saul’s son had two men who were captains of raiding bands. The name of one was Baanah and the name of the other Rechab, the sons of Rimmon the Beerothite, of the children of Benjamin (for Beeroth also is considered a part of Benjamin; ³ and the Beerothites fled to Gittaim, and have lived as foreigners there until today).

⁴ Now Jonathan, Saul’s son, had a son who was lame in his feet. He was five years old when the news came about Saul and Jonathan out of Jezreel; and his nurse picked him up and fled. As she hurried to flee, he fell and became lame. His name was Mephibosheth.

⁵ The sons of Rimmon the Beerothite, Rechab and Baanah, went out and came at about the heat of the day to the house of Ishbosheth as he took his rest at noon. ⁶ They came there into the middle of the house as though they would have fetched wheat, and they struck him in the body; and Rechab and Baanah his brother escaped. ⁷ Now when they came into the house as he lay on his bed in his bedroom, they struck him, killed him, beheaded him, and took his head, and went by the way of the Arabah all night.

⁸ They brought the head of Ishbosheth to David to Hebron, and said to the king, “Behold, the head of Ishbosheth, the son of Saul, your enemy, who sought your life! Yahweh has avenged my lord the king today of Saul and of his offspring. or, seed ”

⁹ David answered Rechab and Baanah his brother, the sons of Rimmon the Beerothite, and said to them, “As Yahweh lives, who has redeemed my soul out of all adversity, ¹⁰ when someone told me, ‘Behold, Saul is dead,’ thinking that he brought good news, I seized him and killed him in Ziklag, which was the reward I gave him for his news. ¹¹ How much more, when wicked men have slain a righteous person in his own house on his bed, should I not now require his blood from your hand, and rid the earth of you?” ¹² David commanded his young men, and they killed them, cut off their hands and their feet, and hanged them up beside the pool in Hebron. But they took the head of Ishbosheth and buried it in Abner’s grave in Hebron.

၄

^၁ အာ ဗ နာ သည် ဟေ ဗြုန် မြို့ ၌ သေ ဆုံး သွား ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ကို ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ကြား သော အ ခါ စိတ် ပျက် အား လျော့ သွား လေ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ထိတ် လန့် ကြ လေ ၏။

^၂ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား တွင် စစ် သူ ရဲ အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား၊ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား များ ဖြစ် ကြ ၏။ တစ် ယောက် ၏ အ မည် မှာ ဗာ နာ ဖြစ် ၍ နောက် တစ် ယောက် ၏ အ မည် မှာ ရေ ခပ် ဖြစ် ၏။ ဗေ ရုတ် မြို့ အား ဗင်္ယာ မိန် အ ပိုင် ဟု သတ် မှတ် ထား ၏။ ^၃ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး တို့ သည် ဂိတ္တိမ် အ ရပ် သို့ ထွက် ပြေး သွား ကြ ပြီး ထို အ ရပ် တွင် ယ နေ့ တိုင် တည်း ခို နေ ထိုင် ကြ ၏။

^၄ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ယော န သန် ၌ ခြေ မ သန် သော သား တစ် ဦး ရှိ ၏။ ယေ ဇ ရေ လ မြို့ မှ ရှော လု မင်း ကြီး နှင့် ယော န သန် ၏ သ တင်း ရောက် လာ ချိန် ၌ ထို သား သည် အ သက် ငါး နှစ် သာ ရှိ ‌သေး ၏။ ထို သ တင်း ကြောင့် သူ့ အ ထိန်း တော် သည် သူ့ ကို ပွေ့ ချီ လျက် အ လန့် တ ကြား ထွက် ပြေး သွား ရာ မှ ထို က လေး ပြုတ် ကျ ပြီး ခြေ မ သန် ဖြစ် ရ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ထို က လေး ၏ အ မည် မှာ မေ ဖိ ဗော ရှက် ဖြစ် ၏။

^၅ ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား ရေ ခပ် နှင့် ဗာ နာ တို့ သည် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ အိမ် သို့ လာ ကြ ရာ နေ့ လယ် ပူ ပြင်း သော အ ချိန် တွင် ရောက် ကြ ၏။ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး မှာ နေ့ ခင်း နေ့ လယ် တစ် ရေး တစ် ‌မော အိပ် လျက် နေ ၏။ ^၆ ရေ ခပ် နှင့် ‌ဗာ နာ ညီ အစ် ကို နှစ် ဦး သည် ဂျုံ စ ပါး ယူ သူ အ ယောင် ဆောင် ပြီး အိမ် အ တွင်း ခန်း သို့ ဝင် ကာ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဝမ်း ကို ထိုး ပြီး လျှင် ထွက် ပြေး သွား ကြ ၏။ ^၇ သူ တို့ သည် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ အိပ် ခန်း ထဲ ရှိ အိပ် ရာ ပေါ် တွင် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး အိပ် နေ စဉ် သူ့ ကို ထိုး သတ် ပြီး လျှင် သူ ၏ ခေါင်း ကို ဖြတ် ပြီး ထို ခေါင်း ကို ယူ ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် လမ်း အ တိုင်း တစ် ည လုံး ထွက် ပြေး လာ ခဲ့ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၈ ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ထံ သို့ ယူ လာ ပြီး ရှင် ဘု ရင် အား “အ ရှင် ၏ အ သက် ကို ရန် ရှာ သော အ ရှင့် ရန် သူ ရှော လု မင်း ကြီး ၏ သား ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ကြည့် ပါ။ ယ နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် သ ခင် အ ရှင် မင်း ကြီး အား ရှော လု မင်း ကြီး နှင့် သူ့ အ မျိုး အ နွယ် ကို လက် တုံ့ ပြန် ခွင့် ပေး တော် မူ ပြီ” ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၉ ထို အ ခါ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က ဗေ ရော သိ လူ မျိုး၊ ရိမ္မုန် ၏ သား ဖြစ် သော ရေ ခပ် နှင့် ဗာ နာ ညီ အစ် ကို တို့ အား “ငါ့ အ သက် ကို ဘေး ဒုက္ခ အ ပေါင်း မှ ရွေး နုတ် ကယ် တင် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊ ^၁၀ လူ တစ် ယောက် က ‘ကြည့် ပါ။ ရှော လု မင်း ကြီး သေ ပြီ’ ဟု ငါ့ ထံ သ တင်း လာ ပြော ၏။ သူ သည် သူ့ ကို သူ သ တင်း ကောင်း ယူ လာ သူ ဟု မြင် သော် လည်း ငါ သည် သူ့ ကို ဖမ်း ပြီး ဇိ က လတ် မြို့ တွင် ကွပ် မျက် လိုက် ၏။ ဤ သည် မှာ ထို သ တင်း အ တွက် သူ့ ကို ငါ ပေး သော ဆု လာဘ် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ အ ပြစ် မဲ့ သူ ကို သူ့ အိမ်၊ သူ့ အိပ် ရာ ပေါ် အ ထိ လာ သတ် သော လူ ဆိုး တို့ ကို ထို ထက် မ က ပြု သင့် သည် မ ဟုတ် လော။ ယ ခု မှာ ငါ သည် သူ့ သွေး ကြွေး ကို သင် တို့ ထံ မှ တောင်း ၍ သင် တို့ ကို မြေ ကြီး ပေါ် မှ ဖယ် ရှား ပစ် သင့် သည် မ ဟုတ် ‌လော” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၂ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး က လု လင် တို့ အား အ မိန့် ပေး လိုက် ရာ လု လင် တို့ သည် လည်း ထို ညီ အစ် ကို ကို သတ် ပြီး ခြေ လက် တို့ ကို ဖြတ် ကာ ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ ရေ ကန် အ နီး တွင် ချိတ် ဆွဲ ထား လေ ၏။ ထို့ နောက် ဣ ရှ ဗော ရှက် မင်း ကြီး ၏ ဦး ခေါင်း ကို ယူ ၍ ဟေ ဗြုန် မြို့ ရှိ အာ ဗ နာ ၏ သင်္ချုင်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် လိုက် ကြ ၏။

4

¹ When Saul’s son heard that Abner was dead in Hebron, his hands became feeble, and all the Israelites were troubled.

² Saul’s son had two men who were captains of raiding bands. The name of one was Baanah and the name of the other Rechab, the sons of Rimmon the Beerothite, of the children of Benjamin (for Beeroth also is considered a part of Benjamin; ³ and the Beerothites fled to Gittaim, and have lived as foreigners there until today).

⁴ Now Jonathan, Saul’s son, had a son who was lame in his feet. He was five years old when the news came about Saul and Jonathan out of Jezreel; and his nurse picked him up and fled. As she hurried to flee, he fell and became lame. His name was Mephibosheth.

⁵ The sons of Rimmon the Beerothite, Rechab and Baanah, went out and came at about the heat of the day to the house of Ishbosheth as he took his rest at noon. ⁶ They came there into the middle of the house as though they would have fetched wheat, and they struck him in the body; and Rechab and Baanah his brother escaped. ⁷ Now when they came into the house as he lay on his bed in his bedroom, they struck him, killed him, beheaded him, and took his head, and went by the way of the Arabah all night.

⁸ They brought the head of Ishbosheth to David to Hebron, and said to the king, “Behold, the head of Ishbosheth, the son of Saul, your enemy, who sought your life! Yahweh has avenged my lord the king today of Saul and of his offspring. or, seed ”

⁹ David answered Rechab and Baanah his brother, the sons of Rimmon the Beerothite, and said to them, “As Yahweh lives, who has redeemed my soul out of all adversity, ¹⁰ when someone told me, ‘Behold, Saul is dead,’ thinking that he brought good news, I seized him and killed him in Ziklag, which was the reward I gave him for his news. ¹¹ How much more, when wicked men have slain a righteous person in his own house on his bed, should I not now require his blood from your hand, and rid the earth of you?” ¹² David commanded his young men, and they killed them, cut off their hands and their feet, and hanged them up beside the pool in Hebron. But they took the head of Ishbosheth and buried it in Abner’s grave in Hebron.