၇

^၁ ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ သား တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို လာ ရောက် ယူ ဆောင် သွား ကြ ပြီး တောင် ပေါ် ရှိ အ ဘိ န ဒပ် အိမ် ၌ ထား ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို စောင့် ရှောက် ရန် အ ဘိ န ဒပ် ၏ သား ဧ လာ ဇာ အား သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ပေး ကြ ၏။ ^၂ ထို နေ့ မှ စ ၍ သေတ္တာ တော် သည် ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ ၌ အ နှစ် နှစ် ဆယ် တိုင် တိုင် အ ချိန် ကြာ မြင့် စွာ ရှိ နေ ၏။ ထို အ ချိန် အ တွင်း တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မျှော် ကြည့် အား ကိုး လျက် နေ ကြ ၏။

^၃ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ သည် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ပြန် လာ လို လျှင် သင် တို့ တွင် ရှိ သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား များ၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ရ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ၌ သာ စိတ် အာ ရုံ ပြု ၍ ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း ကို သာ ဝတ် ပြု ရ မည်။ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၄ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား များ၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး တစ် မျိုး သား လုံး ကို မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး စေ ကြ လော့။ သင် တို့ အ ဖို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ငါ ဆု တောင်း ပေး မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၆ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး ကြ ၏။ ရေ ကို ခပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ သွန်း လောင်း ကြ ၏။ ထို နေ့ ၌ အ စာ ရှောင် ကြ ပြီး သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ခဲ့ ကြ ပြီ” ဟု ဝန် ခံ ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ရှ မွေ လ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။

^၇ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး ကြ ကြောင်း ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကြား သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ မင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။ ထို သ တင်း ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကြား သိ သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ ကုန် ၏။ ^၈ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ က ရှ မွေ လ အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ဆက် လက် ဆု တောင်း ပေး ပါ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၉ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က နို့ မ ပြတ် သေး သော သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ယူ ၍ တစ် ကောင် လုံး ရှို့ ရ သော မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ ဖြစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ပြီး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ဆု တောင်း သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ ရှ မွေ လ သည် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ပူ ဇော် နေ စဉ် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ကြ ၏။ ထို အ ချိန် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျယ် လောင် စွာ မိုး ချုန်း စေ ၍ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို က စဉ့် က လျား ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် လေ ၏။ ^၁၁ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း မိ ဇ ပါ မြို့ မှ ထွက် ၍ ဗက် ကာ မြို့ အောက် ဘက် တိုင် အောင် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို လိုက် လံ သတ် ဖြတ် လေ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ သည် ကျောက် တုံး တစ် တုံး ကို ယူ ၍ မိ ဇ ပါ မြို့ နှင့် ရှင် မြို့ ကြား တွင် ထား ပြီး “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယ ခု တိုင် အောင် ငါ တို့ ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ ၏” ဟု ဆို လျက် ထို ကျောက် တုံး ၏ အ မည် ကို ဧ ဗ နေ ဇာ 'ကူ ညီ မ စ ရာ ကျောက် တုံး' ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် လေ ၏။

^၁၃ ဤ သို့ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ နယ် မြေ ထဲ သို့ နောက် တစ် ဖန် မ ကျူး ကျော် ဝံ့ ကြ တော့ ချေ။ ရှ မွေ လ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ဆန့် ကျင် တော် မူ ၏။ ^၁၄ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သိမ်း ပိုက် ခဲ့ သော မြို့ များ ကို ဧ ကြုန် မြို့ မှ စ ၍ ဂါ သ မြို့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ပြန် လည် ရ ရှိ ကြ ၏။ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ ပိုင် နယ် မြေ များ ကို ပြန် လည် ရ ရှိ ကြ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ နှင့် လည်း သင့် မြတ် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၁၅ ရှ မွေ လ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။ ^၁၆ သူ သည် နှစ် စဉ် ဗေ သ လ မြို့၊ ဂိ လ ဂါ လ မြို့၊ မိ ဇ ပါ မြို့ များ သို့ လှည့် လည် သွား လာ ပြီး ထို မြို့ များ ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် မိ မိ အိမ် ရှိ ရာ ရာ မ မြို့ သို့ ပြန် လာ ပြီး ထို မြို့ ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။ ထို မြို့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို လည်း တည် ထား လေ ၏။

7

¹ The men of Kiriath Jearim came and took Yahweh’s ark, and brought it into Abinadab’s house on the hill, and consecrated Eleazar his son to keep Yahweh’s ark. ² From the day that the ark stayed in Kiriath Jearim, the time was long—for it was twenty years; and all the house of Israel lamented after Yahweh.

³ Samuel spoke to all the house of Israel, saying, “If you are returning to Yahweh with all your heart, then put away the foreign gods and the Ashtaroth from among you, and direct your hearts to Yahweh, and serve him only; and he will deliver you out of the hand of the Philistines.” ⁴ Then the children of Israel removed the Baals and the Ashtaroth, and served Yahweh only.

⁵ Samuel said, “Gather all Israel to Mizpah, and I will pray to Yahweh for you.” ⁶ They gathered together to Mizpah, and drew water, and poured it out before Yahweh, and fasted on that day, and said there, “We have sinned against Yahweh.” Samuel judged the children of Israel in Mizpah.

⁷ When the Philistines heard that the children of Israel were gathered together at Mizpah, the lords of the Philistines went up against Israel. When the children of Israel heard it, they were afraid of the Philistines. ⁸ The children of Israel said to Samuel, “Don’t stop crying to Yahweh our God for us, that he will save us out of the hand of the Philistines.”

⁹ Samuel took a suckling lamb, and offered it for a whole burnt offering to Yahweh. Samuel cried to Yahweh for Israel, and Yahweh answered him. ¹⁰ As Samuel was offering up the burnt offering, the Philistines came near to battle against Israel; but Yahweh thundered with a great thunder on that day on the Philistines and confused them; and they were struck down before Israel. ¹¹ The men of Israel went out of Mizpah and pursued the Philistines, and struck them until they came under Beth Kar.

¹² Then Samuel took a stone and set it between Mizpah and Shen, and called its name Ebenezer, ’Ebenezer’ means ‘stone of help’. saying, “Yahweh helped us until now.”

¹³ So the Philistines were subdued, and they stopped coming within the border of Israel. Yahweh’s hand was against the Philistines all the days of Samuel. ¹⁴ The cities which the Philistines had taken from Israel were restored to Israel, from Ekron even to Gath; and Israel recovered its border out of the hand of the Philistines. There was peace between Israel and the Amorites.

¹⁵ Samuel judged Israel all the days of his life. ¹⁶ He went from year to year in a circuit to Bethel, Gilgal, and Mizpah; and he judged Israel in all those places. ¹⁷ His return was to Ramah, for his house was there, and he judged Israel there; and he built an altar to Yahweh there.

၇

^၁ ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ သား တို့ သည် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို လာ ရောက် ယူ ဆောင် သွား ကြ ပြီး တောင် ပေါ် ရှိ အ ဘိ န ဒပ် အိမ် ၌ ထား ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို စောင့် ရှောက် ရန် အ ဘိ န ဒပ် ၏ သား ဧ လာ ဇာ အား သန့် ရှင်း ခြင်း ဝတ် ကို ပြု ပေး ကြ ၏။ ^၂ ထို နေ့ မှ စ ၍ သေတ္တာ တော် သည် ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ ၌ အ နှစ် နှစ် ဆယ် တိုင် တိုင် အ ချိန် ကြာ မြင့် စွာ ရှိ နေ ၏။ ထို အ ချိန် အ တွင်း တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မျှော် ကြည့် အား ကိုး လျက် နေ ကြ ၏။

^၃ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ သည် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ပြန် လာ လို လျှင် သင် တို့ တွင် ရှိ သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား များ၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ရ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ၌ သာ စိတ် အာ ရုံ ပြု ၍ ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း ကို သာ ဝတ် ပြု ရ မည်။ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၄ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား များ၊ အာ ရှ တ ရက် ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၅ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး တစ် မျိုး သား လုံး ကို မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး စေ ကြ လော့။ သင် တို့ အ ဖို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ငါ ဆု တောင်း ပေး မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၆ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး ကြ ၏။ ရေ ကို ခပ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ သွန်း လောင်း ကြ ၏။ ထို နေ့ ၌ အ စာ ရှောင် ကြ ပြီး သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ခဲ့ ကြ ပြီ” ဟု ဝန် ခံ ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ရှ မွေ လ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။

^၇ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ စု ဝေး ကြ ကြောင်း ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကြား သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ မင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချီ လာ ကြ ၏။ ထို သ တင်း ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကြား သိ သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ ကုန် ၏။ ^၈ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ က ရှ မွေ လ အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ကယ် နုတ် တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ဆက် လက် ဆု တောင်း ပေး ပါ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၉ ထို အ ခါ ရှ မွေ လ က နို့ မ ပြတ် သေး သော သိုး သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ယူ ၍ တစ် ကောင် လုံး ရှို့ ရ သော မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ ဖြစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ပြီး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ဆု တောင်း သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ ရှ မွေ လ သည် မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ပူ ဇော် နေ စဉ် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ကြ ၏။ ထို အ ချိန် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျယ် လောင် စွာ မိုး ချုန်း စေ ၍ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို က စဉ့် က လျား ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် လေ ၏။ ^၁၁ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း မိ ဇ ပါ မြို့ မှ ထွက် ၍ ဗက် ကာ မြို့ အောက် ဘက် တိုင် အောင် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို လိုက် လံ သတ် ဖြတ် လေ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ သည် ကျောက် တုံး တစ် တုံး ကို ယူ ၍ မိ ဇ ပါ မြို့ နှင့် ရှင် မြို့ ကြား တွင် ထား ပြီး “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယ ခု တိုင် အောင် ငါ တို့ ကို ကူ ညီ မ စ တော် မူ ၏” ဟု ဆို လျက် ထို ကျောက် တုံး ၏ အ မည် ကို ဧ ဗ နေ ဇာ 'ကူ ညီ မ စ ရာ ကျောက် တုံး' ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် လေ ၏။

^၁၃ ဤ သို့ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ နယ် မြေ ထဲ သို့ နောက် တစ် ဖန် မ ကျူး ကျော် ဝံ့ ကြ တော့ ချေ။ ရှ မွေ လ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ဆန့် ကျင် တော် မူ ၏။ ^၁၄ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သိမ်း ပိုက် ခဲ့ သော မြို့ များ ကို ဧ ကြုန် မြို့ မှ စ ၍ ဂါ သ မြို့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ပြန် လည် ရ ရှိ ကြ ၏။ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ ပိုင် နယ် မြေ များ ကို ပြန် လည် ရ ရှိ ကြ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ နှင့် လည်း သင့် မြတ် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၁၅ ရှ မွေ လ သည် အ သက် ရှင် သ မျှ ကာ လ ပတ် လုံး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။ ^၁၆ သူ သည် နှစ် စဉ် ဗေ သ လ မြို့၊ ဂိ လ ဂါ လ မြို့၊ မိ ဇ ပါ မြို့ များ သို့ လှည့် လည် သွား လာ ပြီး ထို မြို့ များ ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် မိ မိ အိမ် ရှိ ရာ ရာ မ မြို့ သို့ ပြန် လာ ပြီး ထို မြို့ ရှိ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် လေ ၏။ ထို မြို့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို လည်း တည် ထား လေ ၏။

7

¹ The men of Kiriath Jearim came and took Yahweh’s ark, and brought it into Abinadab’s house on the hill, and consecrated Eleazar his son to keep Yahweh’s ark. ² From the day that the ark stayed in Kiriath Jearim, the time was long—for it was twenty years; and all the house of Israel lamented after Yahweh.

³ Samuel spoke to all the house of Israel, saying, “If you are returning to Yahweh with all your heart, then put away the foreign gods and the Ashtaroth from among you, and direct your hearts to Yahweh, and serve him only; and he will deliver you out of the hand of the Philistines.” ⁴ Then the children of Israel removed the Baals and the Ashtaroth, and served Yahweh only.

⁵ Samuel said, “Gather all Israel to Mizpah, and I will pray to Yahweh for you.” ⁶ They gathered together to Mizpah, and drew water, and poured it out before Yahweh, and fasted on that day, and said there, “We have sinned against Yahweh.” Samuel judged the children of Israel in Mizpah.

⁷ When the Philistines heard that the children of Israel were gathered together at Mizpah, the lords of the Philistines went up against Israel. When the children of Israel heard it, they were afraid of the Philistines. ⁸ The children of Israel said to Samuel, “Don’t stop crying to Yahweh our God for us, that he will save us out of the hand of the Philistines.”

⁹ Samuel took a suckling lamb, and offered it for a whole burnt offering to Yahweh. Samuel cried to Yahweh for Israel, and Yahweh answered him. ¹⁰ As Samuel was offering up the burnt offering, the Philistines came near to battle against Israel; but Yahweh thundered with a great thunder on that day on the Philistines and confused them; and they were struck down before Israel. ¹¹ The men of Israel went out of Mizpah and pursued the Philistines, and struck them until they came under Beth Kar.

¹² Then Samuel took a stone and set it between Mizpah and Shen, and called its name Ebenezer, ’Ebenezer’ means ‘stone of help’. saying, “Yahweh helped us until now.”

¹³ So the Philistines were subdued, and they stopped coming within the border of Israel. Yahweh’s hand was against the Philistines all the days of Samuel. ¹⁴ The cities which the Philistines had taken from Israel were restored to Israel, from Ekron even to Gath; and Israel recovered its border out of the hand of the Philistines. There was peace between Israel and the Amorites.

¹⁵ Samuel judged Israel all the days of his life. ¹⁶ He went from year to year in a circuit to Bethel, Gilgal, and Mizpah; and he judged Israel in all those places. ¹⁷ His return was to Ramah, for his house was there, and he judged Israel there; and he built an altar to Yahweh there.