၅

^၁ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို သိမ်း ယူ ၍ ဧ ဗ နေ ဇာ မြို့ မှ အာ ဇုတ် မြို့ သို့ သယ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၂ ထို သို့ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် သွား ပြီး ဒါ ဂုန် ဝတ် ကျောင်း သို့ ယူ သွား ၍ ဒါ ဂုန် ဘု ရား ဘေး ၌ ထား ကြ ၏။

^၃ နောက် တစ် နေ့ တွင် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ သည် နံ နက် စော စော ထ ကြ သော အ ခါ ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မြေ ပေါ် မှောက် လျက် လဲ နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ဒါ ဂုန် ဘု ရား ကို ယူ ၍ သူ့ နေ ရာ ၌ ပြန် ထား ကြ ၏။

^၄ နောက် တစ် နေ့ နံ နက် စော စော ထ ကြ သော အ ခါ တွင် လည်း ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မြေ ပေါ် မှောက် လျက် လဲ ကျ နေ ၏။ ဒါ ဂုန် ဘု ရား ၏ ဦး ခေါင်း နှင့် လက် ဖ ဝါး နှစ် ဖက် မှာ တံ ခါး ခုံ ပေါ် တွင် ပြတ် ကျ နေ ပြီး ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ကိုယ် ထည် ကြီး သာ ကျန် ရှိ နေ သည် ကို တွေ့ ရှိ ကြ လေ ၏။ ^၅ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် အာ ဇုတ် မြို့ တွင် ယ နေ့ တိုင် အောင် ဒါ ဂုန် ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် ဒါ ဂုန် ဝတ် ကျောင်း ထဲ သို့ ဝင် သော သူ တိုင်း ဒါ ဂုန် တံ ခါး ခုံ ကို မ နင်း ဘဲ ကျော် သွား ကြ ၏။

^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် တော် မူ ၏။ အာ ဇုတ် မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် တစ် ဝိုက် ကို ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဖျက် ဆီး သတ် ဖြတ် တော် မူ ၏။ ^၇ ထို အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် လျှင် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် လက် တော် သည် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား ဒါ ဂုန် ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် တော် မူ ပြီ။ ထို ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ နှင့် အ တူ မ ထား သင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၈ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လူ လွှတ် ၍ ဖိ လိတ္တိ မင်း အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ယူ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို မည် သို့ ပြု ရ ပါ မည် နည်း” ဟု မေး ကြ ၏။ ထို အ ခါ သူ တို့ က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ဂါ သ မြို့ သို့ ပို့ လိုက် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ပို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၉ သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် သွား ကြ ရာ ထို မြို့ ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့် အ လွန် တုန် လှုပ် ချောက် ချား ကြ ကုန် ၏။ ထို မြို့ ရှိ မြို့ သား တို့ ကို လည်း အ ငယ် ဆုံး မှ အ ကြီး ဆုံး တိုင် အောင် ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် တော် မူ ၏။

^၁၀ ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို ဧ ကြုန် မြို့ သို့ ပို့ လိုက် ပြန် ၏။ ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ဧ ကြုန် မြို့ သို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ဧ ကြုန် မြို့ သား တို့ က “ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ လူ မျိုး ကို သတ် ဖြတ် ရန် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ ထံ ပို့ လိုက် လေ ပြီ တ ကား” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လူ လွှတ် ၍ ဖိ လိတ္တိ မင်း အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ယူ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို အ ဝေး သို့ ပို့ လိုက် ပါ လော့။ သူ့ နေ ရာ သူ ပြန် ရောက် ပါ စေ။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ လူ မျိုး ကို သတ် ဖြတ် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် တော် သည် ထို မြို့ ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် သ ဖြင့် တစ် မြို့ လုံး သည် သေ ရ မည် ကို ကြောက် လန့် နေ ကြ ၏။ ^၁၂ အ သက် မ သေ ဘဲ ကျန် ရစ် သူ တို့ မှာ ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် ခံ ရ သော ကြောင့် တစ် မြို့ လုံး ၏ အော် ဟစ် သံ သည် မိုး ကောင်း ကင် အ ထိ ရောက် လေ ၏။

5

¹ Now the Philistines had taken God’s ark, and they brought it from Ebenezer to Ashdod. ² The Philistines took God’s ark, and brought it into the house of Dagon and set it by Dagon.

³ When the people of Ashdod arose early on the next day, behold, Dagon had fallen on his face to the ground before Yahweh’s ark. They took Dagon and set him in his place again.

⁴ When they arose early on the following morning, behold, Dagon had fallen on his face to the ground before Yahweh’s ark; and the head of Dagon and both the palms of his hands were cut off on the threshold. Only Dagon’s torso was intact. ⁵ Therefore neither the priests of Dagon nor any who come into Dagon’s house step on the threshold of Dagon in Ashdod to this day.

⁶ But Yahweh’s hand was heavy on the people of Ashdod, and he destroyed them and struck them with tumors, even Ashdod and its borders. ⁷ When the men of Ashdod saw that it was so, they said, “The ark of the God of Israel shall not stay with us, for his hand is severe on us and on Dagon our god.”

⁸ They sent therefore and gathered together all the lords of the Philistines, and said, “What shall we do with the ark of the God of Israel?” They answered, “Let the ark of the God of Israel be carried over to Gath.” They carried the ark of the God of Israel there. ⁹ It was so, that after they had carried it there, Yahweh’s hand was against the city with a very great confusion; and he struck the men of the city, both small and great, so that tumors broke out on them.

¹⁰ So they sent God’s ark to Ekron. As God’s ark came to Ekron, the Ekronites cried out, saying, “They have brought the ark of the God of Israel here to us, to kill us and our people.” ¹¹ They sent therefore and gathered together all the lords of the Philistines, and they said, “Send the ark of the God of Israel away, and let it go again to its own place, that it not kill us and our people.” For there was a deadly panic throughout all the city. The hand of God was very heavy there. ¹² The men who didn’t die were struck with the tumors; and the cry of the city went up to heaven.

၅

^၁ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို သိမ်း ယူ ၍ ဧ ဗ နေ ဇာ မြို့ မှ အာ ဇုတ် မြို့ သို့ သယ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ ^၂ ထို သို့ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် သွား ပြီး ဒါ ဂုန် ဝတ် ကျောင်း သို့ ယူ သွား ၍ ဒါ ဂုန် ဘု ရား ဘေး ၌ ထား ကြ ၏။

^၃ နောက် တစ် နေ့ တွင် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ သည် နံ နက် စော စော ထ ကြ သော အ ခါ ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မြေ ပေါ် မှောက် လျက် လဲ နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ဒါ ဂုန် ဘု ရား ကို ယူ ၍ သူ့ နေ ရာ ၌ ပြန် ထား ကြ ၏။

^၄ နောက် တစ် နေ့ နံ နက် စော စော ထ ကြ သော အ ခါ တွင် လည်း ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရှေ့ တွင် မြေ ပေါ် မှောက် လျက် လဲ ကျ နေ ၏။ ဒါ ဂုန် ဘု ရား ၏ ဦး ခေါင်း နှင့် လက် ဖ ဝါး နှစ် ဖက် မှာ တံ ခါး ခုံ ပေါ် တွင် ပြတ် ကျ နေ ပြီး ဒါ ဂုန် ဘု ရား သည် ကိုယ် ထည် ကြီး သာ ကျန် ရှိ နေ သည် ကို တွေ့ ရှိ ကြ လေ ၏။ ^၅ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် အာ ဇုတ် မြို့ တွင် ယ နေ့ တိုင် အောင် ဒါ ဂုန် ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ နှင့် ဒါ ဂုန် ဝတ် ကျောင်း ထဲ သို့ ဝင် သော သူ တိုင်း ဒါ ဂုန် တံ ခါး ခုံ ကို မ နင်း ဘဲ ကျော် သွား ကြ ၏။

^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် တော် မူ ၏။ အာ ဇုတ် မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် တစ် ဝိုက် ကို ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဖျက် ဆီး သတ် ဖြတ် တော် မူ ၏။ ^၇ ထို အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် လျှင် အာ ဇုတ် မြို့ သား တို့ က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် လက် တော် သည် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား ဒါ ဂုန် ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် တော် မူ ပြီ။ ထို ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ နှင့် အ တူ မ ထား သင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၈ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လူ လွှတ် ၍ ဖိ လိတ္တိ မင်း အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ယူ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို မည် သို့ ပြု ရ ပါ မည် နည်း” ဟု မေး ကြ ၏။ ထို အ ခါ သူ တို့ က “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ဂါ သ မြို့ သို့ ပို့ လိုက် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ပို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၉ သေတ္တာ တော် ကို သယ် ဆောင် သွား ကြ ရာ ထို မြို့ ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့် အ လွန် တုန် လှုပ် ချောက် ချား ကြ ကုန် ၏။ ထို မြို့ ရှိ မြို့ သား တို့ ကို လည်း အ ငယ် ဆုံး မှ အ ကြီး ဆုံး တိုင် အောင် ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် တော် မူ ၏။

^၁၀ ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ကို ဧ ကြုန် မြို့ သို့ ပို့ လိုက် ပြန် ၏။ ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ဧ ကြုန် မြို့ သို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ဧ ကြုန် မြို့ သား တို့ က “ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ လူ မျိုး ကို သတ် ဖြတ် ရန် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ ထံ ပို့ လိုက် လေ ပြီ တ ကား” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လူ လွှတ် ၍ ဖိ လိတ္တိ မင်း အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ယူ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင့် သေတ္တာ တော် ကို အ ဝေး သို့ ပို့ လိုက် ပါ လော့။ သူ့ နေ ရာ သူ ပြန် ရောက် ပါ စေ။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် ငါ တို့ နှင့် ငါ တို့ လူ မျိုး ကို သတ် ဖြတ် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် တော် သည် ထို မြို့ ကို ပြင်း ထန် စွာ ဒဏ် ခတ် သ ဖြင့် တစ် မြို့ လုံး သည် သေ ရ မည် ကို ကြောက် လန့် နေ ကြ ၏။ ^၁၂ အ သက် မ သေ ဘဲ ကျန် ရစ် သူ တို့ မှာ ပ လိပ် ရော ဂါ ဖြင့် ဒဏ် ခတ် ခံ ရ သော ကြောင့် တစ် မြို့ လုံး ၏ အော် ဟစ် သံ သည် မိုး ကောင်း ကင် အ ထိ ရောက် လေ ၏။

5

¹ Now the Philistines had taken God’s ark, and they brought it from Ebenezer to Ashdod. ² The Philistines took God’s ark, and brought it into the house of Dagon and set it by Dagon.

³ When the people of Ashdod arose early on the next day, behold, Dagon had fallen on his face to the ground before Yahweh’s ark. They took Dagon and set him in his place again.

⁴ When they arose early on the following morning, behold, Dagon had fallen on his face to the ground before Yahweh’s ark; and the head of Dagon and both the palms of his hands were cut off on the threshold. Only Dagon’s torso was intact. ⁵ Therefore neither the priests of Dagon nor any who come into Dagon’s house step on the threshold of Dagon in Ashdod to this day.

⁶ But Yahweh’s hand was heavy on the people of Ashdod, and he destroyed them and struck them with tumors, even Ashdod and its borders. ⁷ When the men of Ashdod saw that it was so, they said, “The ark of the God of Israel shall not stay with us, for his hand is severe on us and on Dagon our god.”

⁸ They sent therefore and gathered together all the lords of the Philistines, and said, “What shall we do with the ark of the God of Israel?” They answered, “Let the ark of the God of Israel be carried over to Gath.” They carried the ark of the God of Israel there. ⁹ It was so, that after they had carried it there, Yahweh’s hand was against the city with a very great confusion; and he struck the men of the city, both small and great, so that tumors broke out on them.

¹⁰ So they sent God’s ark to Ekron. As God’s ark came to Ekron, the Ekronites cried out, saying, “They have brought the ark of the God of Israel here to us, to kill us and our people.” ¹¹ They sent therefore and gathered together all the lords of the Philistines, and they said, “Send the ark of the God of Israel away, and let it go again to its own place, that it not kill us and our people.” For there was a deadly panic throughout all the city. The hand of God was very heavy there. ¹² The men who didn’t die were struck with the tumors; and the cry of the city went up to heaven.