၄

^၁ ရှ မွေ လ ၏ စ ကား သည် အစ္စ ရေး တစ် မျိုး လုံး ထံ သို့ ရောက် ရှိ ၏။ ယ ခု တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် ချီ တက် ၍ ဧ ဗ နေ ဇာ မြို့ တွင် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကား အာ ဖက် မြို့ တွင် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ^၂ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နှင့် စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ရာ စစ် ပွဲ ပြင်း ထန် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် လေ ၏။ စစ် မြေ ပြင် တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး လေး ထောင် ခန့် ကျ ဆုံး လေ ၏။

^၃ စစ် သည် တို့ သည် တပ် စ ခန်း သို့ ပြန် ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ က “ယ နေ့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှေ့ တွင် အ ဘယ် ကြောင့် ရှုံး နိမ့် စေ သ နည်း။ ရှိ လော မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ ထံ ယူ ဆောင် လာ ကြ စို့။ သို့ ပြု လျှင် ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ကြွ တော် မူ ၍ ငါ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် ရှိ လော မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ အ ထက် တွင် စံ နေ တော် မူ သော ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ရှိ လော မြို့ မှ ယူ ဆောင် လာ စေ ၏။ ဧ လိ ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ ကြ ၏။ ^၅ တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ရောက် လာ သော အ ခါ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် မြေ ကြီး တုန် လှုပ် မ တတ် ကျယ် လောင် စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လေ ၏။

^၆ ထို ကြွေး ကြော် သံ ကို ကြား သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ က “ဟေ ဗြဲ တပ် စ ခန်း မှ ကြွေး ကြော် သံ ကြီး ကား အ ဘယ် နည်း” ဟု မေး မြန်း စူး စမ်း ၍ တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရောက် လာ ကြောင်း သိ ရ လျှင်၊ ^၇ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၍ “တပ် စ ခန်း အ တွင်း သို့ ဘု ရား သ ခင် ရောက် လေ ပြီ။ ငါ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ယ ခင် က ဤ သို့ တစ် ခါ မျှ မ ဖြစ် စ ဖူး။ ^၈ ငါ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဤ တန် ခိုး ကြီး သော ဘု ရား ၏ လက် မှ ငါ တို့ ကို မည် သူ ကယ် တင် မည် နည်း။ ဤ ဘု ရား ကား တော ကန္တာ ရ ၌ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ကပ် ရော ဂါ အ မျိုး မျိုး ဖြင့် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ^၉ အို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့၊ အား ယူ ကြ လော့။ ယောက်ျား ပီ သ ကြ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် ဟေ ဗြဲ လူ မျိုး တို့ သည် သင် တို့ ထံ ၌ ကျွန် ခံ ခဲ့ ရ သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် သူ တို့ ထံ ကျွန် ပြန် ခံ ရ မည်။ ထို့ ကြောင့် ယောက်ျား ပီ ပီ တိုက် ကြ လော့” ဟု ပြော ဆို ကြ ပြီး၊

^၁၀ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် စစ် တိုက် ကြ ရာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် မိ မိ တို့ တဲ သို့ အ သီး သီး ပြန် ပြေး ကြ လေ ၏။ တိုက် ပွဲ ပြင်း ထန် လွန်း သ ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ဘက် မှ ခြေ လျင် တပ် သား သုံး သောင်း ကျ ဆုံး လေ ၏။ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ပြီး ဧ လိ ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ကျ ဆုံး လေ ၏။

^၁၂ ထို နေ့ တွင် ပင် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား တစ် ဦး သည် မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက်၊ မိ မိ ခေါင်း ပေါ် တွင် မြေ မှုန့် ကို တင် လျက် စစ် မြေ ပြင် မှ ရှိ လော မြို့ သို့ အ ပြေး အ လွှား ရောက် လာ ၏။ ^၁၃ ထို သူ ရောက် လာ သော အ ချိန် တွင် ဧ လိ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် အ တွက် စိတ် ပူ ပန် သ ဖြင့် လမ်း ဘေး ထိုင် ခုံ ပေါ် ၌ ထိုင် လျက် စောင့် နေ ၏။ ထို သူ သည် မြို့ ထဲ သို့ ရောက် လာ ပြီး စစ် သ တင်း ကို ပြော ကြား သော အ ခါ တစ် မြို့ လုံး အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ ၏။

^၁၄ ထို အော် ဟစ် သံ များ ကို ဧ လိ ကြား လျှင် “ဤ အုတ် အော် သောင်း နင်း အ သံ များ ကား အ ဘယ် သို့ နည်း” ဟု မေး ၏။ ထို သူ လည်း အ လျင် အ မြန် လာ ပြီး ဧ လိ အား ပြော ပြ လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ချိန် ၌ ဧ လိ သည် အ သက် ကိုး ဆယ့် ရှစ် နှစ် အ ရွယ် ရှိ ပြီး မျက် စိ အား နည်း ၍ မ မြင် နိုင် တော့ ပေ။ ^၁၆ ထို သူ က ဧ လိ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် စစ် မြေ ပြင် မှ ထွက် ပြေး လာ သူ ဖြစ် ပါ ၏။ ယ နေ့ ပင် စစ် မြေ ပြင် မှ ထွက် ပြေး လာ ပါ ၏” ဟု ပြော လျှင် ဧ လိ က “ငါ့ သား၊ အ ခြေ အ နေ မည် သို့ ရှိ သ နည်း ဟု မေး ၏။ ^၁၇ စစ် သ တင်း ကြား ပြော သူ က လည်း “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ထွက် ပြေး ရ ပါ ၏။ လူ အ မြောက် အ မြား ကျ ဆုံး ပါ ၏။ သ ခင် ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ကျ ဆုံး ပါ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် လည်း ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ပါ ပြီ” ဟု ကြား ပြော လေ ၏။

^၁၈ ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် အ ကြောင်း ကို ကြား လိုက် ရ သော အ ခါ ဧ လိ သည် မြို့ တံ ခါး နား သူ ထိုင် နေ သော ထိုင် ခုံ ပေါ် မှ အ နောက် သို့ လန် ကျ ရာ အ သက် လည်း ကြီး လူ လည်း ဝ သ ဖြင့် ဇက် ကျိုး ကာ သေ လေ ၏။ သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ နှစ် လေး ဆယ် စီ ရင် အုပ် ချုပ် ခဲ့ ၏။

^၁၉ သူ ၏ ချွေး မ ဖြစ် သူ ဖိ န ဟတ် ၏ မ ယား သည် လည်း သား ဖွား ခါ နီး ကိုယ် ဝန် အ ရင့် အ မာ နှင့် ဖြစ် နေ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ကြောင်း၊ ယောက္ခ မ နှင့် ခင် ပွန်း သေ ဆုံး ကြောင်း သ တင်း များ ကြား ရ သော အ ခါ ချက် ချင်း ပင် သား ဖွား ခြင်း ဝေ ဒ နာ အ လူး အ လိမ့် ခံ စား လာ ရ ၍ သား ဖွား လေ ၏။ ^၂၀ သူ သေ ခါ နီး တွင် သူ့ အ နီး ရှိ အ မျိုး သ မီး များ က “မ ကြောက် နှင့်။ သင် သား ယောက်ျား လေး မွေး ပြီ” ဟု ဆို သော် လည်း သူ ပြန် မ ပြော နိုင်၊ အ ရေး လည်း မ စိုက် နိုင် တော့ ပေ။ ^၂၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ၍ ယောက္ခ မ နှင့် ခင် ပွန်း သည် တို့ လည်း ဆုံး ပါး သွား သော ကြောင့် “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ မှ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ပျောက် ကွယ် သွား ပြီ” ဟု ဆို လျက် ထို သူ ငယ် ၏ အ မည် ကို ဣ ခ ဗုဒ် ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် သူ က “ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ တို့ လက် သို့ ပါ သွား ပြီ ဖြစ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ မှ ဘုန်း အ သ ရေ ပျောက် ကွယ် သွား လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

4

¹ The word of Samuel came to all Israel. Now Israel went out against the Philistines to battle, and encamped beside Ebenezer; and the Philistines encamped in Aphek. ² The Philistines put themselves in array against Israel. When they joined battle, Israel was defeated by the Philistines, who killed about four thousand men of the army in the field.

³ When the people had come into the camp, the elders of Israel said, “Why has Yahweh defeated us today before the Philistines? Let’s get the ark of Yahweh’s covenant out of Shiloh and bring it to us, that it may come among us and save us out of the hand of our enemies.” ⁴ So the people sent to Shiloh, and they brought from there the ark of the covenant of Yahweh of Armies, who sits above the cherubim; and the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were there with the ark of the covenant of God. ⁵ When the ark of Yahweh’s covenant came into the camp, all Israel shouted with a great shout, so that the earth resounded.

⁶ When the Philistines heard the noise of the shout, they said, “What does the noise of this great shout in the camp of the Hebrews mean?” They understood that Yahweh’s ark had come into the camp. ⁷ The Philistines were afraid, for they said, “God has come into the camp.” They said, “Woe to us! For there has not been such a thing before. ⁸ Woe to us! Who shall deliver us out of the hand of these mighty gods? These are the gods that struck the Egyptians with all kinds of plagues in the wilderness. ⁹ Be strong and behave like men, O you Philistines, that you not be servants to the Hebrews, as they have been to you. Strengthen yourselves like men, and fight!”

¹⁰ The Philistines fought, and Israel was defeated, and each man fled to his tent. There was a very great slaughter; for thirty thousand footmen of Israel fell. ¹¹ God’s ark was taken; and the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were slain.

¹² A man of Benjamin ran out of the army and came to Shiloh the same day, with his clothes torn and with dirt on his head. ¹³ When he came, behold, Eli was sitting on his seat by the road watching, for his heart trembled for God’s ark. When the man came into the city and told about it, all the city cried out.

¹⁴ When Eli heard the noise of the crying, he said, “What does the noise of this tumult mean?” The man hurried, and came and told Eli. ¹⁵ Now Eli was ninety-eight years old. His eyes were set, so that he could not see. ¹⁶ The man said to Eli, “I am he who came out of the army, and I fled today out of the army.” He said, “How did the matter go, my son?” ¹⁷ He who brought the news answered, “Israel has fled before the Philistines, and there has been also a great slaughter among the people. Your two sons also, Hophni and Phinehas, are dead, and God’s ark has been captured.”

¹⁸ When he made mention of God’s ark, Eli fell from off his seat backward by the side of the gate; and his neck broke, and he died, for he was an old man and heavy. He had judged Israel forty years.

¹⁹ His daughter-in-law, Phinehas’ wife, was with child, near to giving birth. When she heard the news that God’s ark was taken and that her father-in-law and her husband were dead, she bowed herself and gave birth; for her pains came on her. ²⁰ About the time of her death the women who stood by her said to her, “Don’t be afraid, for you have given birth to a son.” But she didn’t answer, neither did she regard it. ²¹ She named the child Ichabod, ’Ichabod’ means ‘no glory’. saying, “The glory has departed from Israel!” because God’s ark was taken, and because of her father-in-law and her husband. ²² She said, “The glory has departed from Israel; for God’s ark has been taken.”

၄

^၁ ရှ မွေ လ ၏ စ ကား သည် အစ္စ ရေး တစ် မျိုး လုံး ထံ သို့ ရောက် ရှိ ၏။ ယ ခု တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် ချီ တက် ၍ ဧ ဗ နေ ဇာ မြို့ တွင် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ကား အာ ဖက် မြို့ တွင် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ^၂ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နှင့် စစ် ခင်း ကျင်း ကြ ရာ စစ် ပွဲ ပြင်း ထန် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် လေ ၏။ စစ် မြေ ပြင် တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး လေး ထောင် ခန့် ကျ ဆုံး လေ ၏။

^၃ စစ် သည် တို့ သည် တပ် စ ခန်း သို့ ပြန် ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ က “ယ နေ့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ရှေ့ တွင် အ ဘယ် ကြောင့် ရှုံး နိမ့် စေ သ နည်း။ ရှိ လော မြို့ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ငါ တို့ ထံ ယူ ဆောင် လာ ကြ စို့။ သို့ ပြု လျှင် ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ကြွ တော် မူ ၍ ငါ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် ရှိ လော မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ ခေ ရု ဗိမ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန်။ အ ထက် တွင် စံ နေ တော် မူ သော ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ရှိ လော မြို့ မှ ယူ ဆောင် လာ စေ ၏။ ဧ လိ ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ ကြ ၏။ ^၅ တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ရောက် လာ သော အ ခါ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် မြေ ကြီး တုန် လှုပ် မ တတ် ကျယ် လောင် စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လေ ၏။

^၆ ထို ကြွေး ကြော် သံ ကို ကြား သော အ ခါ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ က “ဟေ ဗြဲ တပ် စ ခန်း မှ ကြွေး ကြော် သံ ကြီး ကား အ ဘယ် နည်း” ဟု မေး မြန်း စူး စမ်း ၍ တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သေတ္တာ တော် ရောက် လာ ကြောင်း သိ ရ လျှင်၊ ^၇ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ ၍ “တပ် စ ခန်း အ တွင်း သို့ ဘု ရား သ ခင် ရောက် လေ ပြီ။ ငါ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ယ ခင် က ဤ သို့ တစ် ခါ မျှ မ ဖြစ် စ ဖူး။ ^၈ ငါ တို့ ၌ အ မင်္ဂ လာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ဤ တန် ခိုး ကြီး သော ဘု ရား ၏ လက် မှ ငါ တို့ ကို မည် သူ ကယ် တင် မည် နည်း။ ဤ ဘု ရား ကား တော ကန္တာ ရ ၌ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ကပ် ရော ဂါ အ မျိုး မျိုး ဖြင့် ဒဏ် ခတ် တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ^၉ အို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့၊ အား ယူ ကြ လော့။ ယောက်ျား ပီ သ ကြ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် ဟေ ဗြဲ လူ မျိုး တို့ သည် သင် တို့ ထံ ၌ ကျွန် ခံ ခဲ့ ရ သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် သူ တို့ ထံ ကျွန် ပြန် ခံ ရ မည်။ ထို့ ကြောင့် ယောက်ျား ပီ ပီ တိုက် ကြ လော့” ဟု ပြော ဆို ကြ ပြီး၊

^၁၀ ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ သည် စစ် တိုက် ကြ ရာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ရှုံး နိမ့် သ ဖြင့် မိ မိ တို့ တဲ သို့ အ သီး သီး ပြန် ပြေး ကြ လေ ၏။ တိုက် ပွဲ ပြင်း ထန် လွန်း သ ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ဘက် မှ ခြေ လျင် တပ် သား သုံး သောင်း ကျ ဆုံး လေ ၏။ ^၁၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ပြီး ဧ လိ ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ကျ ဆုံး လေ ၏။

^၁၂ ထို နေ့ တွင် ပင် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား တစ် ဦး သည် မိ မိ အ ဝတ် ကို ဆုတ် လျက်၊ မိ မိ ခေါင်း ပေါ် တွင် မြေ မှုန့် ကို တင် လျက် စစ် မြေ ပြင် မှ ရှိ လော မြို့ သို့ အ ပြေး အ လွှား ရောက် လာ ၏။ ^၁၃ ထို သူ ရောက် လာ သော အ ချိန် တွင် ဧ လိ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် အ တွက် စိတ် ပူ ပန် သ ဖြင့် လမ်း ဘေး ထိုင် ခုံ ပေါ် ၌ ထိုင် လျက် စောင့် နေ ၏။ ထို သူ သည် မြို့ ထဲ သို့ ရောက် လာ ပြီး စစ် သ တင်း ကို ပြော ကြား သော အ ခါ တစ် မြို့ လုံး အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ ၏။

^၁၄ ထို အော် ဟစ် သံ များ ကို ဧ လိ ကြား လျှင် “ဤ အုတ် အော် သောင်း နင်း အ သံ များ ကား အ ဘယ် သို့ နည်း” ဟု မေး ၏။ ထို သူ လည်း အ လျင် အ မြန် လာ ပြီး ဧ လိ အား ပြော ပြ လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ချိန် ၌ ဧ လိ သည် အ သက် ကိုး ဆယ့် ရှစ် နှစ် အ ရွယ် ရှိ ပြီး မျက် စိ အား နည်း ၍ မ မြင် နိုင် တော့ ပေ။ ^၁၆ ထို သူ က ဧ လိ အား “အ ကျွန်ုပ် သည် စစ် မြေ ပြင် မှ ထွက် ပြေး လာ သူ ဖြစ် ပါ ၏။ ယ နေ့ ပင် စစ် မြေ ပြင် မှ ထွက် ပြေး လာ ပါ ၏” ဟု ပြော လျှင် ဧ လိ က “ငါ့ သား၊ အ ခြေ အ နေ မည် သို့ ရှိ သ နည်း ဟု မေး ၏။ ^၁၇ စစ် သ တင်း ကြား ပြော သူ က လည်း “အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ ထံ မှ ထွက် ပြေး ရ ပါ ၏။ လူ အ မြောက် အ မြား ကျ ဆုံး ပါ ၏။ သ ခင် ၏ သား နှစ် ဦး ဖြစ် သော ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် တို့ လည်း ကျ ဆုံး ပါ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် လည်း ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ပါ ပြီ” ဟု ကြား ပြော လေ ၏။

^၁၈ ထို သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် အ ကြောင်း ကို ကြား လိုက် ရ သော အ ခါ ဧ လိ သည် မြို့ တံ ခါး နား သူ ထိုင် နေ သော ထိုင် ခုံ ပေါ် မှ အ နောက် သို့ လန် ကျ ရာ အ သက် လည်း ကြီး လူ လည်း ဝ သ ဖြင့် ဇက် ကျိုး ကာ သေ လေ ၏။ သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ နှစ် လေး ဆယ် စီ ရင် အုပ် ချုပ် ခဲ့ ၏။

^၁၉ သူ ၏ ချွေး မ ဖြစ် သူ ဖိ န ဟတ် ၏ မ ယား သည် လည်း သား ဖွား ခါ နီး ကိုယ် ဝန် အ ရင့် အ မာ နှင့် ဖြစ် နေ ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ကြောင်း၊ ယောက္ခ မ နှင့် ခင် ပွန်း သေ ဆုံး ကြောင်း သ တင်း များ ကြား ရ သော အ ခါ ချက် ချင်း ပင် သား ဖွား ခြင်း ဝေ ဒ နာ အ လူး အ လိမ့် ခံ စား လာ ရ ၍ သား ဖွား လေ ၏။ ^၂၀ သူ သေ ခါ နီး တွင် သူ့ အ နီး ရှိ အ မျိုး သ မီး များ က “မ ကြောက် နှင့်။ သင် သား ယောက်ျား လေး မွေး ပြီ” ဟု ဆို သော် လည်း သူ ပြန် မ ပြော နိုင်၊ အ ရေး လည်း မ စိုက် နိုင် တော့ ပေ။ ^၂၁ ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ့ လက် သို့ ပါ သွား ၍ ယောက္ခ မ နှင့် ခင် ပွန်း သည် တို့ လည်း ဆုံး ပါး သွား သော ကြောင့် “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ မှ ဘုန်း အ သ‌ ရေ ပျောက် ကွယ် သွား ပြီ” ဟု ဆို လျက် ထို သူ ငယ် ၏ အ မည် ကို ဣ ခ ဗုဒ် ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် သူ က “ဘု ရား သ ခင် ၏ သေတ္တာ တော် သည် ရန် သူ တို့ လက် သို့ ပါ သွား ပြီ ဖြစ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထံ မှ ဘုန်း အ သ ရေ ပျောက် ကွယ် သွား လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

4

¹ The word of Samuel came to all Israel. Now Israel went out against the Philistines to battle, and encamped beside Ebenezer; and the Philistines encamped in Aphek. ² The Philistines put themselves in array against Israel. When they joined battle, Israel was defeated by the Philistines, who killed about four thousand men of the army in the field.

³ When the people had come into the camp, the elders of Israel said, “Why has Yahweh defeated us today before the Philistines? Let’s get the ark of Yahweh’s covenant out of Shiloh and bring it to us, that it may come among us and save us out of the hand of our enemies.” ⁴ So the people sent to Shiloh, and they brought from there the ark of the covenant of Yahweh of Armies, who sits above the cherubim; and the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were there with the ark of the covenant of God. ⁵ When the ark of Yahweh’s covenant came into the camp, all Israel shouted with a great shout, so that the earth resounded.

⁶ When the Philistines heard the noise of the shout, they said, “What does the noise of this great shout in the camp of the Hebrews mean?” They understood that Yahweh’s ark had come into the camp. ⁷ The Philistines were afraid, for they said, “God has come into the camp.” They said, “Woe to us! For there has not been such a thing before. ⁸ Woe to us! Who shall deliver us out of the hand of these mighty gods? These are the gods that struck the Egyptians with all kinds of plagues in the wilderness. ⁹ Be strong and behave like men, O you Philistines, that you not be servants to the Hebrews, as they have been to you. Strengthen yourselves like men, and fight!”

¹⁰ The Philistines fought, and Israel was defeated, and each man fled to his tent. There was a very great slaughter; for thirty thousand footmen of Israel fell. ¹¹ God’s ark was taken; and the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were slain.

¹² A man of Benjamin ran out of the army and came to Shiloh the same day, with his clothes torn and with dirt on his head. ¹³ When he came, behold, Eli was sitting on his seat by the road watching, for his heart trembled for God’s ark. When the man came into the city and told about it, all the city cried out.

¹⁴ When Eli heard the noise of the crying, he said, “What does the noise of this tumult mean?” The man hurried, and came and told Eli. ¹⁵ Now Eli was ninety-eight years old. His eyes were set, so that he could not see. ¹⁶ The man said to Eli, “I am he who came out of the army, and I fled today out of the army.” He said, “How did the matter go, my son?” ¹⁷ He who brought the news answered, “Israel has fled before the Philistines, and there has been also a great slaughter among the people. Your two sons also, Hophni and Phinehas, are dead, and God’s ark has been captured.”

¹⁸ When he made mention of God’s ark, Eli fell from off his seat backward by the side of the gate; and his neck broke, and he died, for he was an old man and heavy. He had judged Israel forty years.

¹⁹ His daughter-in-law, Phinehas’ wife, was with child, near to giving birth. When she heard the news that God’s ark was taken and that her father-in-law and her husband were dead, she bowed herself and gave birth; for her pains came on her. ²⁰ About the time of her death the women who stood by her said to her, “Don’t be afraid, for you have given birth to a son.” But she didn’t answer, neither did she regard it. ²¹ She named the child Ichabod, ’Ichabod’ means ‘no glory’. saying, “The glory has departed from Israel!” because God’s ark was taken, and because of her father-in-law and her husband. ²² She said, “The glory has departed from Israel; for God’s ark has been taken.”