၂၇

^၁ ဒါ ဝိဒ် သည် စိတ် ထဲ တွင် “တစ် နေ့ မ ဟုတ် တစ် နေ့ ရှော လု မင်း ကြီး လက် ဖြင့် ငါ သေ ရ လိမ့် မည်။ ဖိ လိတ္တိ ပြည် သို့ ထွက် ပြေး တိမ်း ရှောင် သွား ခြင်း ထက် ငါ့ အ တွက် ကောင်း သော နည်း လမ်း မ ရှိ။ သို့ မှ ရှော လု မင်း ကြီး သည် ငါ့ ကို အစ္စ ရေး နယ် မြေ တွင် ရှာ ဖွေ ခြင်း မှ လက် လျှော့ ပြီး သူ့ လက် မှ လွတ် မြောက် ရ လိမ့် မည်” ဟု တွေး မိ သ ဖြင့်၊

^၂ ဒါ ဝိဒ် သည် ထ ၍ သူ့ နောက် လိုက် လူ ခြောက် ရာ တို့ နှင့် အ တူ မော ခ ၏ သား ဂါ သ ဘု ရင် အာ ခိတ် မင်း ကြီး ထံ သို့ သွား လေ ၏။ ^၃ ဒါ ဝိဒ် နှင့် အ တူ သူ့ နောက် လိုက် အား လုံး နှင့် သူ တို့ ၏ အိမ် ထောင် မိ သား စု များ အ ပါ အ ဝင် ဒါ ဝိဒ် ၏ ဇ နီး နှစ် ဦး ဖြစ် သော ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သူ အ ဟိ နောင် နှင့် က ရ မေ လ မြို့ သူ၊ နာ ဗ လ ၏ မ ယား ဖြစ် ခဲ့ ဖူး သော အ ဘိ ဂဲ လ တို့ သည် ဂါ သ မြို့ ၌ အာ ခိတ် မင်း ကြီး နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ကြ ၏။

^၄ ဂါ သ မြို့ သို့ ဒါ ဝိဒ် ထွက် ပြေး သွား သည့် အ ကြောင်း ကို ရှော လု မင်း ကြီး ကြား သိ လျှင် ဒါ ဝိဒ် ကို ဆက် ၍ မ ရှာ တော့ ပေ။

^၅ ဒါ ဝိဒ် က အာ ခိတ် မင်း ကြီး အား “အ ကျွန်ုပ် သည် အ ရှင် မင်း ကြီး ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် နေ ထိုင် ဖို့ ကျေး လက် မြို့ တစ် မြို့ မြို့ ကို ပေး သ နား ပါ။ အ ရှင် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး သည် အ ဘယ် ကြောင့် အ ရှင် မင်း ကြီး နှင့် အ တူ မင်း နေ ပြည် တော် တွင် နေ ရ ပါ မည် နည်း” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ထို နေ့ တွင် ပင် အာ ခိတ် မင်း ကြီး သည် သူ့ အား ဇိ က လတ် မြို့ ကို ပေး ၏။ ယ နေ့ တိုင် အောင် ဇိ က လတ် မြို့ သည် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ပိုင် ဆိုင် သော မြို့ ဖြစ် လေ ၏။

^၇ ဖိ လိတ္တိ ပြည် တွင် ဒါ ဝိဒ် နေ ထိုင် ခဲ့ သော အ ချိန် ကာ လ မှာ တစ် နှစ် နှင့် လေး လ ဖြစ် ၏။

^၈ ထို သို့ နေ စဉ် တွင် ဒါ ဝိဒ် နှင့် သူ့ နောက် လိုက် တို့ သည် ဂေ ရှု ရိ လူ မျိုး၊ ဂေ ရ ဇိ လူ မျိုး နှင့် အာ မ လက် လူ မျိုး တို့ ရှေး က တည်း က ပင် နေ ထိုင် ရာ ဖြစ် သော ရှု ရ အ ရပ် တစ် လျှောက် အီ ဂျစ် ပြည် အ ထိ ချီ တက် တိုက် ခိုက် လေ့ ရှိ ၏။ ^၉ ဒါ ဝိဒ် သည် ထို အ ရပ် ကို တိုက် ခိုက် ပြီး လျှင် ယောက်ျား မိန်း မ တစ် ယောက် မ ကျန် သုတ် သင် ပစ် ၏။ သိုး၊ နွား၊ မြည်း၊ ကု လား အုတ် နှင့် အ ဝတ် အ စား တို့ ကို လည်း သိမ်း ယူ ပြီး အာ ခိတ် မင်း ကြီး ထံ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၀ အာ ခိတ် မင်း ကြီး က လည်း “ယ နေ့ မည် သည့် အ ရပ် တွင် တိုက် ခိုက် ခဲ့ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဒါ ဝိဒ် က “ယု ဒ တောင် ဘက်”၊ “ယေ ရ မေ လ တောင် ဘက်”၊ “ကေ နိ တောင် ဘက်” စ သည် ဖြင့် ပြန် လျှောက် လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၁ “ငါ တို့ ကို ဒါ ဝိဒ် ဤ သို့ ပြု ပါ ပြီ” ဟု သ တင်း ထွက် မည် ကို စိုး ရိမ် ၍ ဂါ သ မြို့ သို့ သ တင်း မ ရောက် စေ ရန် ဒါ ဝိဒ် သည် ယောက်ျား မိန်း မ တစ် ယောက် မျှ မ ကျန် အ ကုန် သုတ် သင် ပစ် ၏။ ဖိ လိတ္တိ နယ် တွင် နေ စဉ် ကာ လ တစ် လျှောက် လုံး ဤ သို့ ပြု လေ့ ရှိ ၏။

^၁၂ အာ ခိတ် မင်း ကြီး သည် ဒါ ဝိဒ် ကို ယုံ ပြီး “ဒါ ဝိဒ် ကို သူ့ လူ မျိုး အစ္စ ရေး တို့ အ လွန် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ကြ ပြီ။ ထို့ ကြောင့် သူ သည် ငါ့ ထံ ၌ အ စဉ် အ မြဲ ကျွန် ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

27

¹ David said in his heart, “I will now perish one day by the hand of Saul. There is nothing better for me than that I should escape into the land of the Philistines; and Saul will despair of me, to seek me any more in all the borders of Israel. So I will escape out of his hand.”

² David arose and passed over, he and the six hundred men who were with him, to Achish the son of Maoch, king of Gath. ³ David lived with Achish at Gath, he and his men, every man with his household, even David with his two wives, Ahinoam the Jezreelitess and Abigail the Carmelitess, Nabal’s wife.

⁴ Saul was told that David had fled to Gath, so he stopped looking for him.

⁵ David said to Achish, “If now I have found favor in your eyes, let them give me a place in one of the cities in the country, that I may dwell there. For why should your servant dwell in the royal city with you?” ⁶ Then Achish gave him Ziklag that day: therefore Ziklag belongs to the kings of Judah to this day.

⁷ The number of the days that David lived in the country of the Philistines was a full year and four months.

⁸ David and his men went up and raided the Geshurites, the Girzites, and the Amalekites; for those were the inhabitants of the land who were of old, on the way to Shur, even to the land of Egypt. ⁹ David struck the land, and saved no man or woman alive, and took away the sheep, the cattle, the donkeys, the camels, and the clothing. Then he returned, and came to Achish.

¹⁰ Achish said, “Against whom have you made a raid today?” David said, “Against the South of Judah, against the South of the Jerahmeelites, and against the South of the Kenites.” ¹¹ David saved neither man nor woman alive to bring them to Gath, saying, “Lest they should tell about us, saying, ‘David did this, and this has been his way all the time he has lived in the country of the Philistines.’ ”

¹² Achish believed David, saying, “He has made his people Israel utterly to abhor him. Therefore he will be my servant forever.”

၂၇

^၁ ဒါ ဝိဒ် သည် စိတ် ထဲ တွင် “တစ် နေ့ မ ဟုတ် တစ် နေ့ ရှော လု မင်း ကြီး လက် ဖြင့် ငါ သေ ရ လိမ့် မည်။ ဖိ လိတ္တိ ပြည် သို့ ထွက် ပြေး တိမ်း ရှောင် သွား ခြင်း ထက် ငါ့ အ တွက် ကောင်း သော နည်း လမ်း မ ရှိ။ သို့ မှ ရှော လု မင်း ကြီး သည် ငါ့ ကို အစ္စ ရေး နယ် မြေ တွင် ရှာ ဖွေ ခြင်း မှ လက် လျှော့ ပြီး သူ့ လက် မှ လွတ် မြောက် ရ လိမ့် မည်” ဟု တွေး မိ သ ဖြင့်၊

^၂ ဒါ ဝိဒ် သည် ထ ၍ သူ့ နောက် လိုက် လူ ခြောက် ရာ တို့ နှင့် အ တူ မော ခ ၏ သား ဂါ သ ဘု ရင် အာ ခိတ် မင်း ကြီး ထံ သို့ သွား လေ ၏။ ^၃ ဒါ ဝိဒ် နှင့် အ တူ သူ့ နောက် လိုက် အား လုံး နှင့် သူ တို့ ၏ အိမ် ထောင် မိ သား စု များ အ ပါ အ ဝင် ဒါ ဝိဒ် ၏ ဇ နီး နှစ် ဦး ဖြစ် သော ယေ ဇ ရေ လ မြို့ သူ အ ဟိ နောင် နှင့် က ရ မေ လ မြို့ သူ၊ နာ ဗ လ ၏ မ ယား ဖြစ် ခဲ့ ဖူး သော အ ဘိ ဂဲ လ တို့ သည် ဂါ သ မြို့ ၌ အာ ခိတ် မင်း ကြီး နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ကြ ၏။

^၄ ဂါ သ မြို့ သို့ ဒါ ဝိဒ် ထွက် ပြေး သွား သည့် အ ကြောင်း ကို ရှော လု မင်း ကြီး ကြား သိ လျှင် ဒါ ဝိဒ် ကို ဆက် ၍ မ ရှာ တော့ ပေ။

^၅ ဒါ ဝိဒ် က အာ ခိတ် မင်း ကြီး အား “အ ကျွန်ုပ် သည် အ ရှင် မင်း ကြီး ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် နေ ထိုင် ဖို့ ကျေး လက် မြို့ တစ် မြို့ မြို့ ကို ပေး သ နား ပါ။ အ ရှင် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး သည် အ ဘယ် ကြောင့် အ ရှင် မင်း ကြီး နှင့် အ တူ မင်း နေ ပြည် တော် တွင် နေ ရ ပါ မည် နည်း” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ထို နေ့ တွင် ပင် အာ ခိတ် မင်း ကြီး သည် သူ့ အား ဇိ က လတ် မြို့ ကို ပေး ၏။ ယ နေ့ တိုင် အောင် ဇိ က လတ် မြို့ သည် ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ပိုင် ဆိုင် သော မြို့ ဖြစ် လေ ၏။

^၇ ဖိ လိတ္တိ ပြည် တွင် ဒါ ဝိဒ် နေ ထိုင် ခဲ့ သော အ ချိန် ကာ လ မှာ တစ် နှစ် နှင့် လေး လ ဖြစ် ၏။

^၈ ထို သို့ နေ စဉ် တွင် ဒါ ဝိဒ် နှင့် သူ့ နောက် လိုက် တို့ သည် ဂေ ရှု ရိ လူ မျိုး၊ ဂေ ရ ဇိ လူ မျိုး နှင့် အာ မ လက် လူ မျိုး တို့ ရှေး က တည်း က ပင် နေ ထိုင် ရာ ဖြစ် သော ရှု ရ အ ရပ် တစ် လျှောက် အီ ဂျစ် ပြည် အ ထိ ချီ တက် တိုက် ခိုက် လေ့ ရှိ ၏။ ^၉ ဒါ ဝိဒ် သည် ထို အ ရပ် ကို တိုက် ခိုက် ပြီး လျှင် ယောက်ျား မိန်း မ တစ် ယောက် မ ကျန် သုတ် သင် ပစ် ၏။ သိုး၊ နွား၊ မြည်း၊ ကု လား အုတ် နှင့် အ ဝတ် အ စား တို့ ကို လည်း သိမ်း ယူ ပြီး အာ ခိတ် မင်း ကြီး ထံ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၀ အာ ခိတ် မင်း ကြီး က လည်း “ယ နေ့ မည် သည့် အ ရပ် တွင် တိုက် ခိုက် ခဲ့ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ဒါ ဝိဒ် က “ယု ဒ တောင် ဘက်”၊ “ယေ ရ မေ လ တောင် ဘက်”၊ “ကေ နိ တောင် ဘက်” စ သည် ဖြင့် ပြန် လျှောက် လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၁ “ငါ တို့ ကို ဒါ ဝိဒ် ဤ သို့ ပြု ပါ ပြီ” ဟု သ တင်း ထွက် မည် ကို စိုး ရိမ် ၍ ဂါ သ မြို့ သို့ သ တင်း မ ရောက် စေ ရန် ဒါ ဝိဒ် သည် ယောက်ျား မိန်း မ တစ် ယောက် မျှ မ ကျန် အ ကုန် သုတ် သင် ပစ် ၏။ ဖိ လိတ္တိ နယ် တွင် နေ စဉ် ကာ လ တစ် လျှောက် လုံး ဤ သို့ ပြု လေ့ ရှိ ၏။

^၁၂ အာ ခိတ် မင်း ကြီး သည် ဒါ ဝိဒ် ကို ယုံ ပြီး “ဒါ ဝိဒ် ကို သူ့ လူ မျိုး အစ္စ ရေး တို့ အ လွန် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ကြ ပြီ။ ထို့ ကြောင့် သူ သည် ငါ့ ထံ ၌ အ စဉ် အ မြဲ ကျွန် ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

27

¹ David said in his heart, “I will now perish one day by the hand of Saul. There is nothing better for me than that I should escape into the land of the Philistines; and Saul will despair of me, to seek me any more in all the borders of Israel. So I will escape out of his hand.”

² David arose and passed over, he and the six hundred men who were with him, to Achish the son of Maoch, king of Gath. ³ David lived with Achish at Gath, he and his men, every man with his household, even David with his two wives, Ahinoam the Jezreelitess and Abigail the Carmelitess, Nabal’s wife.

⁴ Saul was told that David had fled to Gath, so he stopped looking for him.

⁵ David said to Achish, “If now I have found favor in your eyes, let them give me a place in one of the cities in the country, that I may dwell there. For why should your servant dwell in the royal city with you?” ⁶ Then Achish gave him Ziklag that day: therefore Ziklag belongs to the kings of Judah to this day.

⁷ The number of the days that David lived in the country of the Philistines was a full year and four months.

⁸ David and his men went up and raided the Geshurites, the Girzites, and the Amalekites; for those were the inhabitants of the land who were of old, on the way to Shur, even to the land of Egypt. ⁹ David struck the land, and saved no man or woman alive, and took away the sheep, the cattle, the donkeys, the camels, and the clothing. Then he returned, and came to Achish.

¹⁰ Achish said, “Against whom have you made a raid today?” David said, “Against the South of Judah, against the South of the Jerahmeelites, and against the South of the Kenites.” ¹¹ David saved neither man nor woman alive to bring them to Gath, saying, “Lest they should tell about us, saying, ‘David did this, and this has been his way all the time he has lived in the country of the Philistines.’ ”

¹² Achish believed David, saying, “He has made his people Israel utterly to abhor him. Therefore he will be my servant forever.”