၁၀

^၁ ရှ မွေ လ သည် ဆီ ဘူး ကို ယူ ၍ ရှော လု ၏ ခေါင်း‌ ပေါ် သွန်း လောင်း ပြီး လျှင် သူ့ ကို နမ်း လျက် “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ၏ အ မွေ တော် ကို အုပ် ချုပ် သူ မင်း အ ဖြစ် သင့် အား ဘိ သိက် ပေး တော် မူ ပြီ။

^၂ ယ နေ့ ငါ့ ထံ မှ သင် ပြန် သွား လျှင် ဗင်္ယာ မိန် နယ် စပ်၊ ဇေ လ ဇ အ ရပ် ရှိ ရာ ခေ လ သင်္ချိုင်း အ နား တွင် လူ နှစ် ယောက် ကို တွေ့ လိမ့် မည်။ သူ တို့ က သင့် အား ‘သင် သွား ရှာ သော မြည်း တို့ ကို ပြန် တွေ့ ပြီ။ ယ ခု သင့် ဖ ခင် သည် မြည်း တို့ အ တွက် မ စိုး ရိမ် တော့ ဘဲ “ငါ့ သား အ ဖို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု ဆို ပြီး သင် တို့ အ တွက် စိုး ရိမ် လျက် ရှိ ၏’ ဟု သင့် ကို ပြော လိမ့် မည်။

^၃ ထို မှ ဆက် သွား လျှင် တာ ဗော် တောင် ဝက် သစ် ချ တော သို့ ရောက် မည်။ ထို နေ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင် ထံ ယဇ် ပူ ဇော် ရန် ဗေ သ လ မြို့ သို့ သွား သော လူ သုံး ယောက် နှင့် သင် ဆုံ တွေ့ လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် သည် ဆိတ် သ ငယ် သုံး ကောင် ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ နောက် တစ် ယောက် သည် မုန့် သုံး လုံး ကို လည်း ကောင်း၊ နောက် တစ် ယောက် သည် စ ပျစ် ဝိုင် ဘူး ကို လည်း ကောင်း ယူ ဆောင် လာ လိမ့် မည်။ ^၄ သူ တို့ သည် သင့် ကို သာ ကြောင်း မာ ကြောင်း မေး မြန်း နှုတ် ဆက် ကြ လိမ့် မည်။ သင့် ကို မုန့် နှစ် လုံး ပေး ၍ သင် သည် သူ တို့ ထံ မှ ခံ ယူ ရ လိမ့် မည်။

^၅ ထို့ နောက် မှ ဖိ လိတ္တိ ခံ တပ် ရှိ ရာ ဘု ရား သ ခင် ၏ တောင် တော် သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ မြို့ နား သို့ ရောက် လျှင် ပ ရော ဖက် တစ် စု သည် သူ တို့ ရှေ့ တွင် စောင်း ပြား၊ ပတ် သာ၊ ပ လွေ၊ စောင်း ကောက် တီး မှုတ် သူ တို့ ပါ လျက်၊ သူ တို့ သည် ပ ရော ဖက် ပြု လျက် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် မှ ဆင်း လာ သည် ကို သင် တွေ့ ရ လိမ့် မည်။ ^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင့် အ ပေါ် သို့ တ မ ဟုတ် ချင်း ဆင်း သက် ၍ သူ တို့ နှင့် အ တူ ပ ရော ဖက် ပြု ပြီး လူ သစ် တစ် ယောက် အ ဖြစ် ပြောင်း သွား လိမ့် မည်။

^၇ ဘု ရား သ ခင် သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ သင် ၌ ဤ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ဖြစ် လာ သော အ ခါ သင် ပြု သင့် သည့် အ ရာ များ ကို ပြု လော့။ ^၈ ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ သင် ကြို ဆင်း သွား နှင့် လော့။ နောက် မှ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် များ၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် များ ကို ပူ ဇော် ရန် ငါ လာ ခဲ့ မည်။ ငါ မ ရောက် မီ ခု နစ် ရက် စောင့် နေ လော့။ ငါ ရောက် လျှင် သင် ပြု ရ မည့် အ ရာ ကို ပြော ပြ မည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၉ ရှော လု သည် ရှ မွေ လ ကို ကျော ခိုင်း ၍ ထွက် သွား စဉ် တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ ကို စိတ် နှ လုံး သစ် ပြောင်း လဲ ပေး လိုက် သ ဖြင့် ထို နေ့ တွင် ပင် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ အ လုံး စုံ ဖြစ် လာ ၏။

^၁၀ တောင် ပေါ် သို့ သူ တို့ ရောက် သော အ ခါ ပ ရော ဖက် တစ် စု သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ကြ ၏။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သို့ တ မ ဟုတ် ချင်း ဆင်း သက် ၍ သူ သည် သူ တို့ နှင့် အ တူ ပ‌ ရော ဖက် ပြု လေ ၏။ ^၁၁ ပ‌ ရော ဖက် တို့ နှင့် အ တူ ရှော လု ပ ရော ဖက် ပြု သည် ကို သူ နှင့် သိ ကျွမ်း ခဲ့ သော သူ တို့ တွေ့ သော အ ခါ ထို သူ တို့ က “ကိ ရှ ၏ သား ကား မည် သို့ ဖြစ် သွား ပါ သ နည်း။ ရှော လု သည် လည်း ပ ရော ဖက် တို့ အ ပါ အ ဝင် ဖြစ် သ လော” ဟု အ ချင်း ချင်း မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၁၂ ထို အ ရပ် သား တစ် ယောက် က “သူ တို့ ဖ ခင် ကား မည် သူ များ နည်း” ဟု ဆို ၏။ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် “ရှော လု သည် လည်း ပ‌ ရော ဖက် တို့ အ ပါ အ ဝင် ဖြစ် သ လော” ဟူ သော ဆို ရိုး ဖြစ် ပေါ် လာ ခဲ့ ၏။

^၁၃ ရှော လု သည် ပ ရော ဖက် ပြု ပြီး သော အ ခါ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် သို့ သွား လေ ၏။ ^၁၄ ထို့ နောက် မှ ရှော လု ၏ ဘ ထွေး က ရှော လု နှင့် သူ ၏ ငယ် သား တို့ အား “သင် တို့ သည် မည် သည့် အ ရပ် သို့ ရောက် ခဲ့ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ရှော လု က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မြည်း တို့ ကို လိုက် ရှာ ၍ မ တွေ့ သော အ ခါ ရှ မွေ လ ထံ သို့ သွား ကြ ပါ ၏” ဟု ဖြေ ကြား၏။ ^၁၅ ရှော လု ၏ ဘ ထွေး က လည်း “ရှ မွေ လ က သင် တို့ အား မည် သို့ ပြော ခဲ့ သည် ကို ငါ့ အား ပြော ပြ ပါ လော့” ဟု ဆို ၏။ ^၁၆ ရှော လု က လည်း သူ့ ဘ ထွေး အား “မြည်း တို့ ကို ပြန် တွေ့ ပြီ ဟု အ ကျွန်ုပ် တို့ အား တပ် အပ် ပြော ပြ ခဲ့ ပါ သည်” ဟု သာ ပြော ပြ ပြီး ဘု ရင့် အ ရိုက် အ ရာ နှင့် ပတ် သက် ၍ ရှ မွေ လ ပြော သော အ ကြောင်း အ ရာ ကို မူ မ ပြော ပြ ဘဲ နေ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ တွင် လူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ခေါ် ယူ စု ရုံး စေ ပြီး၊ ^၁၈ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ငါ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သော တိုင်း နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း ငါ ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ သို့ သော် သင် တို့ အား ရှိ သ မျှ ဘေး အန္တ ရာယ် များ နှင့် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ များ ထဲ မှ ကယ် တင် ခဲ့ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ယ နေ့ သင် တို့ စွန့် ပယ် ၍ ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ရှင် ဘု ရင် ကို ခန့် အပ် ပေး ပါ လော့’ ဟု သင် တို့ ဆို သော ကြောင့် ယ ခု သင် တို့ အ မျိုး အ နွယ် အ လိုက်၊ မျိုး နွယ် စု အ လိုက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။

^၂၀ ရှ မွေ လ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ ကို သူ့ ထံ လာ စေ ပြီး မဲ ချ ရာ ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အ နွယ် မဲ ကျ ၏။ ^၂၁ တစ် ဖန် ရှ မွေ လ သည် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အ နွယ် ထဲ မှ မျိုး နွယ် စု အ လိုက် ရှေ့ သို့ လာ စေ ပြီး မဲ ချ ရာ မာ တ ရိ မျိုး နွယ် စု မဲ ကျ ၏။ ထို့ နောက် ကိ ရှ ၏ သား ရှော လု မဲ ကျ ၏။ သူ့ ကို ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ပေ။

^၂၂ ထို အ ခါ လူ တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား “ဤ နေ ရာ သို့ သူ မ ရောက် လာ သေး သ လော” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ အ ထုပ် အ ပိုး များ ကြား တွင် သူ ပုန်း နေ သည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ လူ တို့ သည် ပြေး သွား ၍ သူ့ အား အ ထုပ် အ ပိုး ကြား မှ ခေါ် ထုတ် လာ ကြ၏။ သူ သည် လူ တို့ အ လယ် တွင် ရပ် နေ သော အ ခါ လူ အား လုံး ထက် ခေါင်း တစ် လုံး စာ ပို မြင့် ၏။

^၂၄ ရှ မွေ လ က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး ကောက် တော် မူ သော သူ ကို ကြည့် ကြ ပါ လော့။ လူ အ ပေါင်း တို့ တွင် သူ နှင့် တူ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ” ဟု ဆို လျှင် လူ အ ပေါင်း တို့ က “အ ရှင် မင်း ကြီး သက် တော် ရှည် ပါ စေ” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ လေ ၏။ ^၂၅ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ က ဘု ရင် နှင့် ဆိုင် သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို လူ တို့ အား ပြော ပြ ပြီး စာ လိပ် ၌ ရေး ထား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ထား လေ ၏။ ထို့ ‌နောက် ရှ မွေ လ သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ကို မိ မိ တို့ အိမ် သို့ အ သီး သီး ပြန် စေ ၏။

^၂၆ ရှော လု သည် လည်း မိ မိ အိမ် ရှိ ရာ ဂိ ဗာ မြို့ သို့ ပြန် သွား ရာ ဘု ရား သ ခင် သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို တို့ ထိ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ ^၂၇ သို့ သော် ဆိုး ညစ် သော သူ တို့ က “ဤ သူ သည် ငါ တို့ ကို မည် သို့ ကယ် တင် နိုင် မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် သူ့ အား မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု ပြီး လက် ဆောင် ပဏ္ဏာ ကို မ ဆက် သ ဘဲ နေ ကြ ၏။ သို့ သော် သူ သည် ဘာ မျှ မ ပြော ဘဲ နှုတ် ဆိတ် နေ ၏။

10

¹ Then Samuel took the vial of oil and poured it on his head, then kissed him and said, “Hasn’t Yahweh anointed you to be prince over his inheritance?

² When you have departed from me today, then you will find two men by Rachel’s tomb, on the border of Benjamin at Zelzah. They will tell you, ‘The donkeys which you went to look for have been found; and behold, your father has stopped caring about the donkeys and is anxious for you, saying, “What shall I do for my son?” ’

³ “Then you will go on forward from there, and you will come to the oak of Tabor. Three men will meet you there going up to God to Bethel: one carrying three young goats, and another carrying three loaves of bread, and another carrying a container of wine. ⁴ They will greet you and give you two loaves of bread, which you shall receive from their hand.

⁵ “After that you will come to the hill of God, where the garrison of the Philistines is; and it will happen, when you have come there to the city, that you will meet a band of prophets coming down from the high place with a lute, a tambourine, a pipe, and a harp before them; and they will be prophesying. ⁶ Then Yahweh’s Spirit will come mightily on you, then you will prophesy with them and will be turned into another man.

⁷ Let it be, when these signs have come to you, that you do what is appropriate for the occasion; for God is with you. ⁸ “Go down ahead of me to Gilgal; and behold, I will come down to you to offer burnt offerings and to sacrifice sacrifices of peace offerings. Wait seven days, until I come to you and show you what you are to do.”

⁹ It was so, that when he had turned his back to go from Samuel, God gave him another heart; and all those signs happened that day.

¹⁰ When they came there to the hill, behold, a band of prophets met him; and the Spirit of God came mightily on him, and he prophesied among them. ¹¹ When all who knew him before saw that, behold, he prophesied with the prophets, then the people said to one another, “What is this that has come to the son of Kish? Is Saul also among the prophets?” ¹² One from the same place answered, “Who is their father?” Therefore it became a proverb, “Is Saul also among the prophets?”

¹³ When he had finished prophesying, he came to the high place. ¹⁴ Saul’s uncle said to him and to his servant, “Where did you go?” He said, “To seek the donkeys. When we saw that they were not found, we came to Samuel.” ¹⁵ Saul’s uncle said, “Please tell me what Samuel said to you.” ¹⁶ Saul said to his uncle, “He told us plainly that the donkeys were found.” But concerning the matter of the kingdom, of which Samuel spoke, he didn’t tell him.

¹⁷ Samuel called the people together to Yahweh to Mizpah; ¹⁸ and he said to the children of Israel, “Yahweh, the God of Israel, says ‘I brought Israel up out of Egypt and I delivered you out of the hand of the Egyptians, and out of the hand of all the kingdoms that oppressed you.’ ¹⁹ But you have today rejected your God, who himself saves you out of all your calamities and your distresses; and you have said to him, ‘No! Set a king over us!’ Now therefore present yourselves before Yahweh by your tribes and by your thousands.”

²⁰ So Samuel brought all the tribes of Israel near, and the tribe of Benjamin was chosen. ²¹ He brought the tribe of Benjamin near by their families and the family of the Matrites was chosen. Then Saul the son of Kish was chosen; but when they looked for him, he could not be found.

²² Therefore they asked of Yahweh further, “Is there yet a man to come here?” Yahweh answered, “Behold, he has hidden himself among the baggage.” ²³ They ran and got him there. When he stood among the people, he was higher than any of the people from his shoulders and upward.

²⁴ Samuel said to all the people, “Do you see him whom Yahweh has chosen, that there is no one like him among all the people?” All the people shouted and said, “Long live the king!” ²⁵ Then Samuel told the people the regulations of the kingdom, and wrote it in a book and laid it up before Yahweh. Samuel sent all the people away, every man to his house.

²⁶ Saul also went to his house in Gibeah; and the army went with him, whose hearts God had touched. ²⁷ But certain worthless fellows said, “How could this man save us?” They despised him, and brought him no tribute. But he held his peace.

၁၀

^၁ ရှ မွေ လ သည် ဆီ ဘူး ကို ယူ ၍ ရှော လု ၏ ခေါင်း‌ ပေါ် သွန်း လောင်း ပြီး လျှင် သူ့ ကို နမ်း လျက် “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ ၏ အ မွေ တော် ကို အုပ် ချုပ် သူ မင်း အ ဖြစ် သင့် အား ဘိ သိက် ပေး တော် မူ ပြီ။

^၂ ယ နေ့ ငါ့ ထံ မှ သင် ပြန် သွား လျှင် ဗင်္ယာ မိန် နယ် စပ်၊ ဇေ လ ဇ အ ရပ် ရှိ ရာ ခေ လ သင်္ချိုင်း အ နား တွင် လူ နှစ် ယောက် ကို တွေ့ လိမ့် မည်။ သူ တို့ က သင့် အား ‘သင် သွား ရှာ သော မြည်း တို့ ကို ပြန် တွေ့ ပြီ။ ယ ခု သင့် ဖ ခင် သည် မြည်း တို့ အ တွက် မ စိုး ရိမ် တော့ ဘဲ “ငါ့ သား အ ဖို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု ဆို ပြီး သင် တို့ အ တွက် စိုး ရိမ် လျက် ရှိ ၏’ ဟု သင့် ကို ပြော လိမ့် မည်။

^၃ ထို မှ ဆက် သွား လျှင် တာ ဗော် တောင် ဝက် သစ် ချ တော သို့ ရောက် မည်။ ထို နေ ရာ တွင် ဘု ရား သ ခင် ထံ ယဇ် ပူ ဇော် ရန် ဗေ သ လ မြို့ သို့ သွား သော လူ သုံး ယောက် နှင့် သင် ဆုံ တွေ့ လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် သည် ဆိတ် သ ငယ် သုံး ကောင် ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ နောက် တစ် ယောက် သည် မုန့် သုံး လုံး ကို လည်း ကောင်း၊ နောက် တစ် ယောက် သည် စ ပျစ် ဝိုင် ဘူး ကို လည်း ကောင်း ယူ ဆောင် လာ လိမ့် မည်။ ^၄ သူ တို့ သည် သင့် ကို သာ ကြောင်း မာ ကြောင်း မေး မြန်း နှုတ် ဆက် ကြ လိမ့် မည်။ သင့် ကို မုန့် နှစ် လုံး ပေး ၍ သင် သည် သူ တို့ ထံ မှ ခံ ယူ ရ လိမ့် မည်။

^၅ ထို့ နောက် မှ ဖိ လိတ္တိ ခံ တပ် ရှိ ရာ ဘု ရား သ ခင် ၏ တောင် တော် သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ မြို့ နား သို့ ရောက် လျှင် ပ ရော ဖက် တစ် စု သည် သူ တို့ ရှေ့ တွင် စောင်း ပြား၊ ပတ် သာ၊ ပ လွေ၊ စောင်း ကောက် တီး မှုတ် သူ တို့ ပါ လျက်၊ သူ တို့ သည် ပ ရော ဖက် ပြု လျက် အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် မှ ဆင်း လာ သည် ကို သင် တွေ့ ရ လိမ့် မည်။ ^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင့် အ ပေါ် သို့ တ မ ဟုတ် ချင်း ဆင်း သက် ၍ သူ တို့ နှင့် အ တူ ပ ရော ဖက် ပြု ပြီး လူ သစ် တစ် ယောက် အ ဖြစ် ပြောင်း သွား လိမ့် မည်။

^၇ ဘု ရား သ ခင် သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ သင် ၌ ဤ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ဖြစ် လာ သော အ ခါ သင် ပြု သင့် သည့် အ ရာ များ ကို ပြု လော့။ ^၈ ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ သင် ကြို ဆင်း သွား နှင့် လော့။ နောက် မှ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် များ၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် များ ကို ပူ ဇော် ရန် ငါ လာ ခဲ့ မည်။ ငါ မ ရောက် မီ ခု နစ် ရက် စောင့် နေ လော့။ ငါ ရောက် လျှင် သင် ပြု ရ မည့် အ ရာ ကို ပြော ပြ မည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၉ ရှော လု သည် ရှ မွေ လ ကို ကျော ခိုင်း ၍ ထွက် သွား စဉ် တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ ကို စိတ် နှ လုံး သစ် ပြောင်း လဲ ပေး လိုက် သ ဖြင့် ထို နေ့ တွင် ပင် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ အ လုံး စုံ ဖြစ် လာ ၏။

^၁၀ တောင် ပေါ် သို့ သူ တို့ ရောက် သော အ ခါ ပ ရော ဖက် တစ် စု သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ကြ ၏။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သို့ တ မ ဟုတ် ချင်း ဆင်း သက် ၍ သူ သည် သူ တို့ နှင့် အ တူ ပ‌ ရော ဖက် ပြု လေ ၏။ ^၁၁ ပ‌ ရော ဖက် တို့ နှင့် အ တူ ရှော လု ပ ရော ဖက် ပြု သည် ကို သူ နှင့် သိ ကျွမ်း ခဲ့ သော သူ တို့ တွေ့ သော အ ခါ ထို သူ တို့ က “ကိ ရှ ၏ သား ကား မည် သို့ ဖြစ် သွား ပါ သ နည်း။ ရှော လု သည် လည်း ပ ရော ဖက် တို့ အ ပါ အ ဝင် ဖြစ် သ လော” ဟု အ ချင်း ချင်း မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၁၂ ထို အ ရပ် သား တစ် ယောက် က “သူ တို့ ဖ ခင် ကား မည် သူ များ နည်း” ဟု ဆို ၏။ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် “ရှော လု သည် လည်း ပ‌ ရော ဖက် တို့ အ ပါ အ ဝင် ဖြစ် သ လော” ဟူ သော ဆို ရိုး ဖြစ် ပေါ် လာ ခဲ့ ၏။

^၁၃ ရှော လု သည် ပ ရော ဖက် ပြု ပြီး သော အ ခါ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ ကုန်း မြင့် သို့ သွား လေ ၏။ ^၁၄ ထို့ နောက် မှ ရှော လု ၏ ဘ ထွေး က ရှော လု နှင့် သူ ၏ ငယ် သား တို့ အား “သင် တို့ သည် မည် သည့် အ ရပ် သို့ ရောက် ခဲ့ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် ရှော လု က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မြည်း တို့ ကို လိုက် ရှာ ၍ မ တွေ့ သော အ ခါ ရှ မွေ လ ထံ သို့ သွား ကြ ပါ ၏” ဟု ဖြေ ကြား၏။ ^၁၅ ရှော လု ၏ ဘ ထွေး က လည်း “ရှ မွေ လ က သင် တို့ အား မည် သို့ ပြော ခဲ့ သည် ကို ငါ့ အား ပြော ပြ ပါ လော့” ဟု ဆို ၏။ ^၁၆ ရှော လု က လည်း သူ့ ဘ ထွေး အား “မြည်း တို့ ကို ပြန် တွေ့ ပြီ ဟု အ ကျွန်ုပ် တို့ အား တပ် အပ် ပြော ပြ ခဲ့ ပါ သည်” ဟု သာ ပြော ပြ ပြီး ဘု ရင့် အ ရိုက် အ ရာ နှင့် ပတ် သက် ၍ ရှ မွေ လ ပြော သော အ ကြောင်း အ ရာ ကို မူ မ ပြော ပြ ဘဲ နေ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ သည် မိ ဇ ပါ မြို့ တွင် လူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ခေါ် ယူ စု ရုံး စေ ပြီး၊ ^၁၈ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ငါ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သော တိုင်း နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း ငါ ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ သို့ သော် သင် တို့ အား ရှိ သ မျှ ဘေး အန္တ ရာယ် များ နှင့် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ များ ထဲ မှ ကယ် တင် ခဲ့ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ယ နေ့ သင် တို့ စွန့် ပယ် ၍ ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ရှင် ဘု ရင် ကို ခန့် အပ် ပေး ပါ လော့’ ဟု သင် တို့ ဆို သော ကြောင့် ယ ခု သင် တို့ အ မျိုး အ နွယ် အ လိုက်၊ မျိုး နွယ် စု အ လိုက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။

^၂၀ ရှ မွေ လ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ ကို သူ့ ထံ လာ စေ ပြီး မဲ ချ ရာ ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အ နွယ် မဲ ကျ ၏။ ^၂၁ တစ် ဖန် ရှ မွေ လ သည် ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး အ နွယ် ထဲ မှ မျိုး နွယ် စု အ လိုက် ရှေ့ သို့ လာ စေ ပြီး မဲ ချ ရာ မာ တ ရိ မျိုး နွယ် စု မဲ ကျ ၏။ ထို့ နောက် ကိ ရှ ၏ သား ရှော လု မဲ ကျ ၏။ သူ့ ကို ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ပေ။

^၂၂ ထို အ ခါ လူ တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား “ဤ နေ ရာ သို့ သူ မ ရောက် လာ သေး သ လော” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ အ ထုပ် အ ပိုး များ ကြား တွင် သူ ပုန်း နေ သည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ လူ တို့ သည် ပြေး သွား ၍ သူ့ အား အ ထုပ် အ ပိုး ကြား မှ ခေါ် ထုတ် လာ ကြ၏။ သူ သည် လူ တို့ အ လယ် တွင် ရပ် နေ သော အ ခါ လူ အား လုံး ထက် ခေါင်း တစ် လုံး စာ ပို မြင့် ၏။

^၂၄ ရှ မွေ လ က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး ကောက် တော် မူ သော သူ ကို ကြည့် ကြ ပါ လော့။ လူ အ ပေါင်း တို့ တွင် သူ နှင့် တူ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ” ဟု ဆို လျှင် လူ အ ပေါင်း တို့ က “အ ရှင် မင်း ကြီး သက် တော် ရှည် ပါ စေ” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ လေ ၏။ ^၂၅ ထို့ နောက် ရှ မွေ လ က ဘု ရင် နှင့် ဆိုင် သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို လူ တို့ အား ပြော ပြ ပြီး စာ လိပ် ၌ ရေး ထား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ထား လေ ၏။ ထို့ ‌နောက် ရှ မွေ လ သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ကို မိ မိ တို့ အိမ် သို့ အ သီး သီး ပြန် စေ ၏။

^၂၆ ရှော လု သည် လည်း မိ မိ အိမ် ရှိ ရာ ဂိ ဗာ မြို့ သို့ ပြန် သွား ရာ ဘု ရား သ ခင် သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို တို့ ထိ တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ ^၂၇ သို့ သော် ဆိုး ညစ် သော သူ တို့ က “ဤ သူ သည် ငါ တို့ ကို မည် သို့ ကယ် တင် နိုင် မည် နည်း” ဟု ဆို လျက် သူ့ အား မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု ပြီး လက် ဆောင် ပဏ္ဏာ ကို မ ဆက် သ ဘဲ နေ ကြ ၏။ သို့ သော် သူ သည် ဘာ မျှ မ ပြော ဘဲ နှုတ် ဆိတ် နေ ၏။

10

¹ Then Samuel took the vial of oil and poured it on his head, then kissed him and said, “Hasn’t Yahweh anointed you to be prince over his inheritance?

² When you have departed from me today, then you will find two men by Rachel’s tomb, on the border of Benjamin at Zelzah. They will tell you, ‘The donkeys which you went to look for have been found; and behold, your father has stopped caring about the donkeys and is anxious for you, saying, “What shall I do for my son?” ’

³ “Then you will go on forward from there, and you will come to the oak of Tabor. Three men will meet you there going up to God to Bethel: one carrying three young goats, and another carrying three loaves of bread, and another carrying a container of wine. ⁴ They will greet you and give you two loaves of bread, which you shall receive from their hand.

⁵ “After that you will come to the hill of God, where the garrison of the Philistines is; and it will happen, when you have come there to the city, that you will meet a band of prophets coming down from the high place with a lute, a tambourine, a pipe, and a harp before them; and they will be prophesying. ⁶ Then Yahweh’s Spirit will come mightily on you, then you will prophesy with them and will be turned into another man.

⁷ Let it be, when these signs have come to you, that you do what is appropriate for the occasion; for God is with you. ⁸ “Go down ahead of me to Gilgal; and behold, I will come down to you to offer burnt offerings and to sacrifice sacrifices of peace offerings. Wait seven days, until I come to you and show you what you are to do.”

⁹ It was so, that when he had turned his back to go from Samuel, God gave him another heart; and all those signs happened that day.

¹⁰ When they came there to the hill, behold, a band of prophets met him; and the Spirit of God came mightily on him, and he prophesied among them. ¹¹ When all who knew him before saw that, behold, he prophesied with the prophets, then the people said to one another, “What is this that has come to the son of Kish? Is Saul also among the prophets?” ¹² One from the same place answered, “Who is their father?” Therefore it became a proverb, “Is Saul also among the prophets?”

¹³ When he had finished prophesying, he came to the high place. ¹⁴ Saul’s uncle said to him and to his servant, “Where did you go?” He said, “To seek the donkeys. When we saw that they were not found, we came to Samuel.” ¹⁵ Saul’s uncle said, “Please tell me what Samuel said to you.” ¹⁶ Saul said to his uncle, “He told us plainly that the donkeys were found.” But concerning the matter of the kingdom, of which Samuel spoke, he didn’t tell him.

¹⁷ Samuel called the people together to Yahweh to Mizpah; ¹⁸ and he said to the children of Israel, “Yahweh, the God of Israel, says ‘I brought Israel up out of Egypt and I delivered you out of the hand of the Egyptians, and out of the hand of all the kingdoms that oppressed you.’ ¹⁹ But you have today rejected your God, who himself saves you out of all your calamities and your distresses; and you have said to him, ‘No! Set a king over us!’ Now therefore present yourselves before Yahweh by your tribes and by your thousands.”

²⁰ So Samuel brought all the tribes of Israel near, and the tribe of Benjamin was chosen. ²¹ He brought the tribe of Benjamin near by their families and the family of the Matrites was chosen. Then Saul the son of Kish was chosen; but when they looked for him, he could not be found.

²² Therefore they asked of Yahweh further, “Is there yet a man to come here?” Yahweh answered, “Behold, he has hidden himself among the baggage.” ²³ They ran and got him there. When he stood among the people, he was higher than any of the people from his shoulders and upward.

²⁴ Samuel said to all the people, “Do you see him whom Yahweh has chosen, that there is no one like him among all the people?” All the people shouted and said, “Long live the king!” ²⁵ Then Samuel told the people the regulations of the kingdom, and wrote it in a book and laid it up before Yahweh. Samuel sent all the people away, every man to his house.

²⁶ Saul also went to his house in Gibeah; and the army went with him, whose hearts God had touched. ²⁷ But certain worthless fellows said, “How could this man save us?” They despised him, and brought him no tribute. But he held his peace.