၉

^၁ ထို့ နောက် တွင် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ငါ့ ထံ လာ ၍ “အစ္စ ရေး ပြည် သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ အ ပါ အ ဝင် လေ ဝိ သား တို့ သည် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို ပြု သော ပြည် သား ရင်း များ ဖြစ် သည့် ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗု သိ လူ မျိုး၊ အမ္မုန် လူ မျိုး၊ မော ဘ လူ မျိုး၊ အီ ဂျစ် လူ မျိုး၊ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ နှင့် ကင်း ရှင်း စွာ မ နေ ကြ။ ^၂ ထို သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လက် ထပ် ယူ ပြီး မိ မိ သား တို့ နှင့် လည်း ပေး စား ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သန့် ရှင်း သော အ မျိုး အ နွယ် သည် ထို ပြည် သား တို့ နှင့် ရော နှော လေ ပြီ။ ဤ သစ္စာ မဲ့ မှု ကို အ ကြီး အ ကဲ များ၊ မင်း အ ရာ ရှိ များ က ထိပ် ဆုံး မှ ပြု ကြ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃ ထို အ ကြောင်း ကို ကြား လျှင် ငါ သည် အ တွင်း အင်္ကျီ၊ အ ပြင် ဝတ် လုံ ကို ဆွဲ ဆုတ် ပြီး ဆံ ပင်၊ မုတ် ဆိတ် တို့ ကို ဆွဲ နုတ် ကာ လက် မှိုင် ချ လျက် ထိုင် နေ မိ ၏။ ^၄ ည နေ ပူ ဇော် သက္ကာ ချိန် တိုင် အောင် ငါ သည် လက် မှိုင် ချ လျက် ထိုင် နေ စဉ် တွင် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ရာ မှ ပြန် လာ သော သူ တို့ ၏ ဖောက် ပြန် မှား ယွင်း မှု ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် အ မိန့် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ တို့ သည် ငါ့ ထံ စု ရုံး ရောက် လာ ကြ ၏။

^၅ ည နေ ပူ ဇော် သက္ကာ ချိန် ရောက် လျှင် ငါ သည် ထို ဆုတ် ဖြဲ ထား သော အင်္ကျီ နှင့် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် လျက် ပင် စိတ် ပျက် ရာ မှ ထ ၍ ဒူး ထောက် ကာ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လက် ကို ဖြန့် လျက်၊ ^၆ “အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ လွန် ရှက် လှ ပါ ၏။ အ သ ရေ ပျက် လျက် ရှိ ပါ ၏။ ကိုယ် တော့် ကို မ မျှော် ကြည့် ဝံ့ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် များ သည် ဦး ခေါင်း ကို ပင် ကျော် လွန် ၍ မိုး ကောင်း ကင် ထိ တိုင် ရောက် ပါ ပြီ။ ^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ပြစ် ကြီး လှ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် ယ ခု မြင် ရ သည့် အ တိုင်း တစ် ပါး အ မျိုး သား ၏ ဘု ရင် တို့ လက် ထဲ သို့ ရောက် သွား ရ ပြီး ဓား ဖြင့် သတ် ဖြတ် ခြင်း၊ သုံ့ ပန်း ဖြစ် ခြင်း၊ လု ယက် ခြင်း နှင့် အ ရှက် ခွဲ ခြင်း တို့ ကို ခံ ရ ကြ ပါ ၏။

^၈ သို့ သော် တစ် ခ ဏ ချင်း တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ စား ရ ၍ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ထဲ မှ ကြွင်း ကျန် သူ တို့ ကို လွတ် မြောက် စေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် တွင် လုံ ခြုံ ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ငုတ် တိုင်’။ ကို ပေး တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မျက် စိ အ လင်း ပေး တော် မူ ပြီ။ ကျွန် ခံ ရ ရာ တွင် အ နည်း ငယ် သက် သာ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ပါ ပြီ။ ^၉ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် များ သာ ဖြစ် ပါ ၏။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကျွန် ခံ ရာ ၌ စွန့် ပစ် မ ထား ဘဲ ပါး ရှား ဘု ရင် ရှေ့ တွင် မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ တော် မူု ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ သက် ကို ကာ ကွယ် စောင့် ရှောက် တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် စေ ၍ ပြို ပျက် ရာ များ ကို လည်း ပြန် လည် ပြု ပြင် စေ တော် မူ ပြီ။ ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တံ တိုင်း သ ဖွယ် အ ကာ အ ကွယ် ပေး တော် မူ ပါ ပြီ။

^၁၀ အို အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ပြီး မှ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ လျှောက် ရ ပါ မည် နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပ ညတ် တော် ကို စွန့် ပယ် ကြ ပါ ပြီ။ ^၁၁ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် များ အား ဖြင့် ကိုယ် တော် က ‘သင် တို့ ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် မည့် ပြည် သည် ပြည် သား တို့ ၏ မ စင် ကြယ် ခြင်း နှင့် သူ တို့ ၏ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရာ များ ဖြင့် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ပြည့် စေ ခြင်း တို့ ကြောင့် ညစ် ညူး သော ပြည် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ သ မီး များ ကို သူ တို့ ၏ သား များ နှင့် မ ပေး စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လည်း သင် တို့ ၏ သား များ နှင့် မ ပေး စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ အ စဉ် အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ ဖို့၊ ကောင်း စား ဖို့ သင် တို့ မ ပြု ကြ နှင့်။ သို့ မှ သင် တို့ သည် အင် အား ကြီး မည်။ ပြည် ထွက် ကောင်း သော အ စား အ စာ များ ကို စား ရ မည်။ သင် တို့ ၏ သား မြေး တို့ သည် လည်း ထို ပြည် ကို အ စဉ် ပိုင် ဆိုင် နိုင် လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို တော် မူ ပြီ။

^၁၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြု သော ဆိုး ညစ် မှု များ၊ အ ပြစ် ကြီး များ ကြောင့် ဤ သို့ ခံ ရ သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ခံ ထိုက် သည် ထက် လျော့ ၍ အ ပြစ် ဒဏ် ပေး တော် မူ ၏။ ဤ မျှ လောက် လွတ် ‌မြောက် ခွင့် ပေး တော် မူ သည် ကို ပင်၊ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပ ညတ် တော် များ ကို ထပ် မံ ချိုး ဖောက် ၍ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို ပြု သော လူ မျိုး နှင့် ထိမ်း မြား မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ သက် ဘေး မှ မ လွတ်၊ ကြွင်း ကျန် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် ကိုယ် တော် သည် အ မျက် ထွက် ၍ ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။

^၁၅ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ယ နေ့ လွတ် မြောက် ၍ ကြွင်း ကျန် သော သူ များ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ပြစ် ရှိ လျက် ပင် ကိုယ် တော့် ရှေ့ တွင် ရပ် နေ ခွင့် ရ ပါ ပြီ။ သို့ သော် ကိုယ့် အ ပြစ် ကြောင့် ရှေ့ တော် တွင် ရပ် နေ နိုင် သူ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ ပါ” ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။

9

¹ Now when these things were done, the princes came near to me, saying, “The people of Israel, the priests, and the Levites have not separated themselves from the peoples of the lands, following their abominations, even those of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites. ² For they have taken of their daughters for themselves and for their sons, so that the holy offspring have mixed themselves with the peoples of the lands. Yes, the hand of the princes and rulers has been chief in this trespass.”

³ When I heard this thing, I tore my garment and my robe, and pulled the hair out of my head and of my beard, and sat down confounded. ⁴ Then everyone who trembled at the words of the God of Israel were assembled to me because of the trespass of the exiles; and I sat confounded until the evening offering.

⁵ At the evening offering I rose up from my humiliation, even with my garment and my robe torn; and I fell on my knees, and spread out my hands to Yahweh my God; ⁶ and I said, “My God, I am ashamed and blush to lift up my face to you, my God, for our iniquities have increased over our head, and our guiltiness has grown up to the heavens. ⁷ Since the days of our fathers we have been exceedingly guilty to this day; and for our iniquities we, our kings, and our priests have been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, to plunder, and to confusion of face, as it is this day.

⁸ Now for a little moment grace has been shown from Yahweh our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a stake in his holy place, that our God may lighten our eyes, and revive us a little in our bondage. ⁹ For we are bondservants; yet our God has not forsaken us in our bondage, but has extended loving kindness to us in the sight of the kings of Persia, to revive us, to set up the house of our God, and to repair its ruins, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem.

¹⁰ “Now, our God, what shall we say after this? For we have forsaken your commandments, ¹¹ which you have commanded by your servants the prophets, saying, ‘The land to which you go to possess is an unclean land through the uncleanness of the peoples of the lands, through their abominations, which have filled it from one end to another with their filthiness. ¹² Now therefore don’t give your daughters to their sons. Don’t take their daughters to your sons, nor seek their peace or their prosperity forever, that you may be strong and eat the good of the land, and leave it for an inheritance to your children forever.’

¹³ “After all that has come on us for our evil deeds and for our great guilt, since you, our God, have punished us less than our iniquities deserve, and have given us such a remnant, ¹⁴ shall we again break your commandments, and join ourselves with the peoples that do these abominations? Wouldn’t you be angry with us until you had consumed us, so that there would be no remnant, nor any to escape?

¹⁵ Yahweh, the God of Israel, you are righteous; for we are left a remnant that has escaped, as it is today. Behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. we are before you in our guiltiness; for no one can stand before you because of this.”

၉

^၁ ထို့ နောက် တွင် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ငါ့ ထံ လာ ၍ “အစ္စ ရေး ပြည် သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ အ ပါ အ ဝင် လေ ဝိ သား တို့ သည် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို ပြု သော ပြည် သား ရင်း များ ဖြစ် သည့် ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗု သိ လူ မျိုး၊ အမ္မုန် လူ မျိုး၊ မော ဘ လူ မျိုး၊ အီ ဂျစ် လူ မျိုး၊ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ နှင့် ကင်း ရှင်း စွာ မ နေ ကြ။ ^၂ ထို သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လက် ထပ် ယူ ပြီး မိ မိ သား တို့ နှင့် လည်း ပေး စား ကြ ၏။ ဤ သို့ ဖြင့် သန့် ရှင်း သော အ မျိုး အ နွယ် သည် ထို ပြည် သား တို့ နှင့် ရော နှော လေ ပြီ။ ဤ သစ္စာ မဲ့ မှု ကို အ ကြီး အ ကဲ များ၊ မင်း အ ရာ ရှိ များ က ထိပ် ဆုံး မှ ပြု ကြ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃ ထို အ ကြောင်း ကို ကြား လျှင် ငါ သည် အ တွင်း အင်္ကျီ၊ အ ပြင် ဝတ် လုံ ကို ဆွဲ ဆုတ် ပြီး ဆံ ပင်၊ မုတ် ဆိတ် တို့ ကို ဆွဲ နုတ် ကာ လက် မှိုင် ချ လျက် ထိုင် နေ မိ ၏။ ^၄ ည နေ ပူ ဇော် သက္ကာ ချိန် တိုင် အောင် ငါ သည် လက် မှိုင် ချ လျက် ထိုင် နေ စဉ် တွင် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ရာ မှ ပြန် လာ သော သူ တို့ ၏ ဖောက် ပြန် မှား ယွင်း မှု ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် အ မိန့် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ တို့ သည် ငါ့ ထံ စု ရုံး ရောက် လာ ကြ ၏။

^၅ ည နေ ပူ ဇော် သက္ကာ ချိန် ရောက် လျှင် ငါ သည် ထို ဆုတ် ဖြဲ ထား သော အင်္ကျီ နှင့် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် လျက် ပင် စိတ် ပျက် ရာ မှ ထ ၍ ဒူး ထောက် ကာ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လက် ကို ဖြန့် လျက်၊ ^၆ “အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ လွန် ရှက် လှ ပါ ၏။ အ သ ရေ ပျက် လျက် ရှိ ပါ ၏။ ကိုယ် တော့် ကို မ မျှော် ကြည့် ဝံ့ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် များ သည် ဦး ခေါင်း ကို ပင် ကျော် လွန် ၍ မိုး ကောင်း ကင် ထိ တိုင် ရောက် ပါ ပြီ။ ^၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ပြစ် ကြီး လှ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် ယ ခု မြင် ရ သည့် အ တိုင်း တစ် ပါး အ မျိုး သား ၏ ဘု ရင် တို့ လက် ထဲ သို့ ရောက် သွား ရ ပြီး ဓား ဖြင့် သတ် ဖြတ် ခြင်း၊ သုံ့ ပန်း ဖြစ် ခြင်း၊ လု ယက် ခြင်း နှင့် အ ရှက် ခွဲ ခြင်း တို့ ကို ခံ ရ ကြ ပါ ၏။

^၈ သို့ သော် တစ် ခ ဏ ချင်း တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ စား ရ ၍ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ထဲ မှ ကြွင်း ကျန် သူ တို့ ကို လွတ် မြောက် စေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် တွင် လုံ ခြုံ ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ငုတ် တိုင်’။ ကို ပေး တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မျက် စိ အ လင်း ပေး တော် မူ ပြီ။ ကျွန် ခံ ရ ရာ တွင် အ နည်း ငယ် သက် သာ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ပါ ပြီ။ ^၉ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် များ သာ ဖြစ် ပါ ၏။ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကျွန် ခံ ရာ ၌ စွန့် ပစ် မ ထား ဘဲ ပါး ရှား ဘု ရင် ရှေ့ တွင် မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ တော် မူု ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ သက် ကို ကာ ကွယ် စောင့် ရှောက် တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် စေ ၍ ပြို ပျက် ရာ များ ကို လည်း ပြန် လည် ပြု ပြင် စေ တော် မူ ပြီ။ ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို တံ တိုင်း သ ဖွယ် အ ကာ အ ကွယ် ပေး တော် မူ ပါ ပြီ။

^၁၀ အို အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ပြီး မှ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ လျှောက် ရ ပါ မည် နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပ ညတ် တော် ကို စွန့် ပယ် ကြ ပါ ပြီ။ ^၁၁ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် များ အား ဖြင့် ကိုယ် တော် က ‘သင် တို့ ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် မည့် ပြည် သည် ပြည် သား တို့ ၏ မ စင် ကြယ် ခြင်း နှင့် သူ တို့ ၏ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရာ များ ဖြင့် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ပြည့် စေ ခြင်း တို့ ကြောင့် ညစ် ညူး သော ပြည် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ သ မီး များ ကို သူ တို့ ၏ သား များ နှင့် မ ပေး စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လည်း သင် တို့ ၏ သား များ နှင့် မ ပေး စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ အ စဉ် အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ ဖို့၊ ကောင်း စား ဖို့ သင် တို့ မ ပြု ကြ နှင့်။ သို့ မှ သင် တို့ သည် အင် အား ကြီး မည်။ ပြည် ထွက် ကောင်း သော အ စား အ စာ များ ကို စား ရ မည်။ သင် တို့ ၏ သား မြေး တို့ သည် လည်း ထို ပြည် ကို အ စဉ် ပိုင် ဆိုင် နိုင် လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် ဆို တော် မူ ပြီ။

^၁၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ ပြု သော ဆိုး ညစ် မှု များ၊ အ ပြစ် ကြီး များ ကြောင့် ဤ သို့ ခံ ရ သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ခံ ထိုက် သည် ထက် လျော့ ၍ အ ပြစ် ဒဏ် ပေး တော် မူ ၏။ ဤ မျှ လောက် လွတ် ‌မြောက် ခွင့် ပေး တော် မူ သည် ကို ပင်၊ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပ ညတ် တော် များ ကို ထပ် မံ ချိုး ဖောက် ၍ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် အ မှု ကို ပြု သော လူ မျိုး နှင့် ထိမ်း မြား မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ သက် ဘေး မှ မ လွတ်၊ ကြွင်း ကျန် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် ကိုယ် တော် သည် အ မျက် ထွက် ၍ ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။

^၁၅ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ယ နေ့ လွတ် မြောက် ၍ ကြွင်း ကျန် သော သူ များ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ပြစ် ရှိ လျက် ပင် ကိုယ် တော့် ရှေ့ တွင် ရပ် နေ ခွင့် ရ ပါ ပြီ။ သို့ သော် ကိုယ့် အ ပြစ် ကြောင့် ရှေ့ တော် တွင် ရပ် နေ နိုင် သူ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ ပါ” ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။

9

¹ Now when these things were done, the princes came near to me, saying, “The people of Israel, the priests, and the Levites have not separated themselves from the peoples of the lands, following their abominations, even those of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites. ² For they have taken of their daughters for themselves and for their sons, so that the holy offspring have mixed themselves with the peoples of the lands. Yes, the hand of the princes and rulers has been chief in this trespass.”

³ When I heard this thing, I tore my garment and my robe, and pulled the hair out of my head and of my beard, and sat down confounded. ⁴ Then everyone who trembled at the words of the God of Israel were assembled to me because of the trespass of the exiles; and I sat confounded until the evening offering.

⁵ At the evening offering I rose up from my humiliation, even with my garment and my robe torn; and I fell on my knees, and spread out my hands to Yahweh my God; ⁶ and I said, “My God, I am ashamed and blush to lift up my face to you, my God, for our iniquities have increased over our head, and our guiltiness has grown up to the heavens. ⁷ Since the days of our fathers we have been exceedingly guilty to this day; and for our iniquities we, our kings, and our priests have been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, to plunder, and to confusion of face, as it is this day.

⁸ Now for a little moment grace has been shown from Yahweh our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a stake in his holy place, that our God may lighten our eyes, and revive us a little in our bondage. ⁹ For we are bondservants; yet our God has not forsaken us in our bondage, but has extended loving kindness to us in the sight of the kings of Persia, to revive us, to set up the house of our God, and to repair its ruins, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem.

¹⁰ “Now, our God, what shall we say after this? For we have forsaken your commandments, ¹¹ which you have commanded by your servants the prophets, saying, ‘The land to which you go to possess is an unclean land through the uncleanness of the peoples of the lands, through their abominations, which have filled it from one end to another with their filthiness. ¹² Now therefore don’t give your daughters to their sons. Don’t take their daughters to your sons, nor seek their peace or their prosperity forever, that you may be strong and eat the good of the land, and leave it for an inheritance to your children forever.’

¹³ “After all that has come on us for our evil deeds and for our great guilt, since you, our God, have punished us less than our iniquities deserve, and have given us such a remnant, ¹⁴ shall we again break your commandments, and join ourselves with the peoples that do these abominations? Wouldn’t you be angry with us until you had consumed us, so that there would be no remnant, nor any to escape?

¹⁵ Yahweh, the God of Israel, you are righteous; for we are left a remnant that has escaped, as it is today. Behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. we are before you in our guiltiness; for no one can stand before you because of this.”