ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း 
ဓမ္မ သစ် ကျမ်း
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၃
၁ ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် ၏ ပ ဌ နာ စ ကား တည်း ဟူ သော ရှိ ဂျော နုတ် သီ ချင်း၊
၂ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ကြား ၍ ကြောက် ရွံ့ ပါ ပြီ။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် အ မှု တော် ကို ပြု ပြင် တော် မူ ပါ။ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပါ။ အ မျက် ထွက် တော် မူ သော် လည်း က ရု ဏာ တ ရား ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။
၃ ဘု ရား သ ခင် သည် တေ မန် မြို့ မှ ၎င်း၊ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား သည် ပါ ရန် တောင် မှ ၎င်း ကြွ တော် မူ ၏။ သေ လ။ ဘုန်း တော် သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် ကို ဖုံး အုပ် လျက်၊ မြေ ကြီး သည် ဂုဏ် အ သ ရေ တော် နှင့် ပြည့် စုံ လျက် ရှိ ၏။ ၄ အ ဆင်း အ ရောင် တော် သည် နေ ရောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ လက် တော် မှ ရောင် ခြည် သည် ထွက် ၍၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် တော် ကို ကွယ် ကာ လေ ၏။ ၅ ရှေ့ တော် ၌ ကာ လ နာ ဘေး သည် သွား ၍၊ ပူ လောင် ခြင်း ဘေး သည် ခြေ တော် ကို ခြံ ရံ လျက် ရှိ ၏။ ၆ ရပ် ၍ မြေ ကြီး ကို တိုင်း တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု ၍ လူ မျိုး တို့ ကို တုန် လှုပ် စေ တော် မူ ၏။ အ စဉ် အ မြဲ တည် သော တောင် တို့ သည် ကျိုး ပဲ့ ၍၊ ထာ ဝ ရ ကုန်း ရိုး တို့ သည် ညွတ် ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ လမ်း တို့ ကို ကြွ တော် မူ ၏။ ၇ ကု ရှန် ပြည် ၌ တဲ တို့ သည် ဆင်း ရဲ ခံ ခြင်း၊ မိ ဒျန် ပြည် ၌ ကု လား ကာ တို့ သည် လှုပ် ရှား ခြင်း ကို ငါ မြင် ၏။
၈ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် ရာ မြင်း ရ ထား တော် ကို စီး တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊ မြစ် တို့ ကို အ မျက် ထွက် တော် မူ သ လော။ မြစ် များ တ ဘက် ၌ စိတ် ထ တော် မူ သ လော။ ပင် လယ် ကို ရန် ငြိုး ဖွဲ့ တော် မူ သ လော။ ၉ ကိုယ် တော် သည် အ မျိုး အ နွှယ် တော် တို့ ၌ ထား တော် မူ သော သစ္စာ ဂ တိ ရှိ သည် အ တိုင်း၊ လေး လက် နက် တော် ကို ထုတ် ပြ တော် မူ ၏။ သေ လ။ မြေ ကြီး ၌ မြစ် တို့ ကို ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ၁၀ တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် ၍ တုန် လှုပ် ကြ ပါ ၏။ လျှံ သော ရေ သည် လွှမ်း မိုး ပါ ၏။ ပင် လယ် သည် အော် ဟစ် ၍ လက် ကို ချီ ပါ ၏။ ၁၁ နေ နှင့် လ သည် မိ မိ တို့ နေ ရာ ၌ ရပ် ၍ နေ ပါ ၏။ သူ တို့ အ လင်း ၌ မြှား တော် တို့ သည် သွား ၍၊ သူ တို့ ရောင် ခြည် ၌ လှံ တော် သည် လည်း လျှပ် စစ် ပြက် ပါ ၏။
၁၂ အ မျက် တော် ထွက် လျက် တ ပြည် လုံး ချီ သွား ၍၊ ဒေါ သ စိတ် နှင့် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို နင်း နယ် တော် မူ ၏။ ၁၃ ကိုယ် တော် ၏ လူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း၊ ကိုယ် တော် ပေး တော် မူ ၍ ဘိ သိက် ခံ သော သူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း အ လို ငှါ ထွက် ကြွ တော် မူ ၏။ အ ဓမ္မ လူ ၏ အိမ် ၌ ဦး ခေါင်း ကို နှိပ် စက် ၍၊ မူ လ အ မြစ် ကို လည် ပင်း တိုင် အောင် ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ သေ လ။ ၁၄ ဗိုလ် မင်း တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို မြှား တော် တို့ နှင့် ထုတ် ချင်း ခပ် ထိုး တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လွင့် စေ ခြင်း ငှါ လေ ပြင်း မုန် တိုင်း ကဲ့ သို့ တိုက် ကြ ပါ ၏။ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို အ မှတ် တ မဲ့ ကိုက် စား မည့် အ ကြံ ရှိ သ ကဲ့ သို့ ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ ၏။ ၁၅ ကိုယ် တော် သည် မြင်း တော် များ ကို စီး ၍၊ ရေ ဟုန်း ဟုန်း မြည် သော ပင် လယ် အ လယ် သို့ ချီ သွား တော် မူ ၏။
၁၆ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ငါ ကြား သော အ ခါ ရင် ၌ လှုပ် ရှား ခြင်း၊ မေး ခိုင် ခြင်း၊ အ ရိုး ဆွေး မြေ့ ခြင်း၊ တ ကိုယ် လုံး တုန် လှုပ် ခြင်း ရှိ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ မှု ရောက် သော နေ့၊ လုပ် ကြံ သော သူ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး ကို တိုက် လာ သော နေ့ တိုင် အောင် ငါ သည် နေ ရစ် ရ မည်။
၁၇ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် မ ပွင့် ရ၊ စ ပျစ် ပင် မ သီး ရ၊ သံ လွင် ပင် ၏ ကျေး ဇူး ကို မြော် လင့် ၍ မ ခံ ရ၊ လယ် တို့ သည် အ သီး အ နှံ ကို မ ပေး ရ၊ သိုး ခြံ ၌ သိုး ကုန် ၍ တင်း ကုပ် ၌ နွား မ ရှိ ရ။ ၁၈ သို့ သော် လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ငါ ဝမ်း မြောက် ၍၊ ငါ့ ကို ကယ် တင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို အ မှီ ပြု လျက် ရွှင် လန်း မည်။ ၁၉ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ ဖြစ် တော် မူ ၏။ ငါ့ ခြေ ကို သ မင် ခြေ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ၍၊ ငါ ၏ မြင့် ရာ အ ရပ် ပေါ် မှာ ငါ့ ကို နေ ရာ ချ တော် မူ မည်။
ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် စီ ရင် ရေး ထား သော အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း ပြီး ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၃
၁ ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် ၏ ပ ဌ နာ စ ကား တည်း ဟူ သော ရှိ ဂျော နုတ် သီ ချင်း၊
၂ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ကြား ၍ ကြောက် ရွံ့ ပါ ပြီ။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် အ မှု တော် ကို ပြု ပြင် တော် မူ ပါ။ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပါ။ အ မျက် ထွက် တော် မူ သော် လည်း က ရု ဏာ တ ရား ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။
၃ ဘု ရား သ ခင် သည် တေ မန် မြို့ မှ ၎င်း၊ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား သည် ပါ ရန် တောင် မှ ၎င်း ကြွ တော် မူ ၏။ သေ လ။ ဘုန်း တော် သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် ကို ဖုံး အုပ် လျက်၊ မြေ ကြီး သည် ဂုဏ် အ သ ရေ တော် နှင့် ပြည့် စုံ လျက် ရှိ ၏။ ၄ အ ဆင်း အ ရောင် တော် သည် နေ ရောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ လက် တော် မှ ရောင် ခြည် သည် ထွက် ၍၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် တော် ကို ကွယ် ကာ လေ ၏။ ၅ ရှေ့ တော် ၌ ကာ လ နာ ဘေး သည် သွား ၍၊ ပူ လောင် ခြင်း ဘေး သည် ခြေ တော် ကို ခြံ ရံ လျက် ရှိ ၏။ ၆ ရပ် ၍ မြေ ကြီး ကို တိုင်း တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု ၍ လူ မျိုး တို့ ကို တုန် လှုပ် စေ တော် မူ ၏။ အ စဉ် အ မြဲ တည် သော တောင် တို့ သည် ကျိုး ပဲ့ ၍၊ ထာ ဝ ရ ကုန်း ရိုး တို့ သည် ညွတ် ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ လမ်း တို့ ကို ကြွ တော် မူ ၏။ ၇ ကု ရှန် ပြည် ၌ တဲ တို့ သည် ဆင်း ရဲ ခံ ခြင်း၊ မိ ဒျန် ပြည် ၌ ကု လား ကာ တို့ သည် လှုပ် ရှား ခြင်း ကို ငါ မြင် ၏။
၈ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် ရာ မြင်း ရ ထား တော် ကို စီး တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊ မြစ် တို့ ကို အ မျက် ထွက် တော် မူ သ လော။ မြစ် များ တ ဘက် ၌ စိတ် ထ တော် မူ သ လော။ ပင် လယ် ကို ရန် ငြိုး ဖွဲ့ တော် မူ သ လော။ ၉ ကိုယ် တော် သည် အ မျိုး အ နွှယ် တော် တို့ ၌ ထား တော် မူ သော သစ္စာ ဂ တိ ရှိ သည် အ တိုင်း၊ လေး လက် နက် တော် ကို ထုတ် ပြ တော် မူ ၏။ သေ လ။ မြေ ကြီး ၌ မြစ် တို့ ကို ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ၁၀ တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် ၍ တုန် လှုပ် ကြ ပါ ၏။ လျှံ သော ရေ သည် လွှမ်း မိုး ပါ ၏။ ပင် လယ် သည် အော် ဟစ် ၍ လက် ကို ချီ ပါ ၏။ ၁၁ နေ နှင့် လ သည် မိ မိ တို့ နေ ရာ ၌ ရပ် ၍ နေ ပါ ၏။ သူ တို့ အ လင်း ၌ မြှား တော် တို့ သည် သွား ၍၊ သူ တို့ ရောင် ခြည် ၌ လှံ တော် သည် လည်း လျှပ် စစ် ပြက် ပါ ၏။
၁၂ အ မျက် တော် ထွက် လျက် တ ပြည် လုံး ချီ သွား ၍၊ ဒေါ သ စိတ် နှင့် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို နင်း နယ် တော် မူ ၏။ ၁၃ ကိုယ် တော် ၏ လူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း၊ ကိုယ် တော် ပေး တော် မူ ၍ ဘိ သိက် ခံ သော သူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း အ လို ငှါ ထွက် ကြွ တော် မူ ၏။ အ ဓမ္မ လူ ၏ အိမ် ၌ ဦး ခေါင်း ကို နှိပ် စက် ၍၊ မူ လ အ မြစ် ကို လည် ပင်း တိုင် အောင် ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ သေ လ။ ၁၄ ဗိုလ် မင်း တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို မြှား တော် တို့ နှင့် ထုတ် ချင်း ခပ် ထိုး တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လွင့် စေ ခြင်း ငှါ လေ ပြင်း မုန် တိုင်း ကဲ့ သို့ တိုက် ကြ ပါ ၏။ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို အ မှတ် တ မဲ့ ကိုက် စား မည့် အ ကြံ ရှိ သ ကဲ့ သို့ ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ ၏။ ၁၅ ကိုယ် တော် သည် မြင်း တော် များ ကို စီး ၍၊ ရေ ဟုန်း ဟုန်း မြည် သော ပင် လယ် အ လယ် သို့ ချီ သွား တော် မူ ၏။
၁၆ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ငါ ကြား သော အ ခါ ရင် ၌ လှုပ် ရှား ခြင်း၊ မေး ခိုင် ခြင်း၊ အ ရိုး ဆွေး မြေ့ ခြင်း၊ တ ကိုယ် လုံး တုန် လှုပ် ခြင်း ရှိ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ မှု ရောက် သော နေ့၊ လုပ် ကြံ သော သူ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး ကို တိုက် လာ သော နေ့ တိုင် အောင် ငါ သည် နေ ရစ် ရ မည်။
၁၇ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် မ ပွင့် ရ၊ စ ပျစ် ပင် မ သီး ရ၊ သံ လွင် ပင် ၏ ကျေး ဇူး ကို မြော် လင့် ၍ မ ခံ ရ၊ လယ် တို့ သည် အ သီး အ နှံ ကို မ ပေး ရ၊ သိုး ခြံ ၌ သိုး ကုန် ၍ တင်း ကုပ် ၌ နွား မ ရှိ ရ။ ၁၈ သို့ သော် လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ငါ ဝမ်း မြောက် ၍၊ ငါ့ ကို ကယ် တင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို အ မှီ ပြု လျက် ရွှင် လန်း မည်။ ၁၉ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ ဖြစ် တော် မူ ၏။ ငါ့ ခြေ ကို သ မင် ခြေ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ၍၊ ငါ ၏ မြင့် ရာ အ ရပ် ပေါ် မှာ ငါ့ ကို နေ ရာ ချ တော် မူ မည်။
ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် စီ ရင် ရေး ထား သော အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း ပြီး ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၃
၁ ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် ၏ ပ ဌ နာ စ ကား တည်း ဟူ သော ရှိ ဂျော နုတ် သီ ချင်း၊
၂ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ကြား ၍ ကြောက် ရွံ့ ပါ ပြီ။ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် အ မှု တော် ကို ပြု ပြင် တော် မူ ပါ။ ယ ခု နှစ် များ အ တွင်း တွင် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပါ။ အ မျက် ထွက် တော် မူ သော် လည်း က ရု ဏာ တ ရား ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ။
၃ ဘု ရား သ ခင် သည် တေ မန် မြို့ မှ ၎င်း၊ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား သည် ပါ ရန် တောင် မှ ၎င်း ကြွ တော် မူ ၏။ သေ လ။ ဘုန်း တော် သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် ကို ဖုံး အုပ် လျက်၊ မြေ ကြီး သည် ဂုဏ် အ သ ရေ တော် နှင့် ပြည့် စုံ လျက် ရှိ ၏။ ၄ အ ဆင်း အ ရောင် တော် သည် နေ ရောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ လက် တော် မှ ရောင် ခြည် သည် ထွက် ၍၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် တော် ကို ကွယ် ကာ လေ ၏။ ၅ ရှေ့ တော် ၌ ကာ လ နာ ဘေး သည် သွား ၍၊ ပူ လောင် ခြင်း ဘေး သည် ခြေ တော် ကို ခြံ ရံ လျက် ရှိ ၏။ ၆ ရပ် ၍ မြေ ကြီး ကို တိုင်း တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု ၍ လူ မျိုး တို့ ကို တုန် လှုပ် စေ တော် မူ ၏။ အ စဉ် အ မြဲ တည် သော တောင် တို့ သည် ကျိုး ပဲ့ ၍၊ ထာ ဝ ရ ကုန်း ရိုး တို့ သည် ညွတ် ကြ ၏။ ထာ ဝ ရ လမ်း တို့ ကို ကြွ တော် မူ ၏။ ၇ ကု ရှန် ပြည် ၌ တဲ တို့ သည် ဆင်း ရဲ ခံ ခြင်း၊ မိ ဒျန် ပြည် ၌ ကု လား ကာ တို့ သည် လှုပ် ရှား ခြင်း ကို ငါ မြင် ၏။
၈ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် ရာ မြင်း ရ ထား တော် ကို စီး တော် မူ မည် အ ကြောင်း၊ မြစ် တို့ ကို အ မျက် ထွက် တော် မူ သ လော။ မြစ် များ တ ဘက် ၌ စိတ် ထ တော် မူ သ လော။ ပင် လယ် ကို ရန် ငြိုး ဖွဲ့ တော် မူ သ လော။ ၉ ကိုယ် တော် သည် အ မျိုး အ နွှယ် တော် တို့ ၌ ထား တော် မူ သော သစ္စာ ဂ တိ ရှိ သည် အ တိုင်း၊ လေး လက် နက် တော် ကို ထုတ် ပြ တော် မူ ၏။ သေ လ။ မြေ ကြီး ၌ မြစ် တို့ ကို ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ၁၀ တောင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် ၍ တုန် လှုပ် ကြ ပါ ၏။ လျှံ သော ရေ သည် လွှမ်း မိုး ပါ ၏။ ပင် လယ် သည် အော် ဟစ် ၍ လက် ကို ချီ ပါ ၏။ ၁၁ နေ နှင့် လ သည် မိ မိ တို့ နေ ရာ ၌ ရပ် ၍ နေ ပါ ၏။ သူ တို့ အ လင်း ၌ မြှား တော် တို့ သည် သွား ၍၊ သူ တို့ ရောင် ခြည် ၌ လှံ တော် သည် လည်း လျှပ် စစ် ပြက် ပါ ၏။
၁၂ အ မျက် တော် ထွက် လျက် တ ပြည် လုံး ချီ သွား ၍၊ ဒေါ သ စိတ် နှင့် လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို နင်း နယ် တော် မူ ၏။ ၁၃ ကိုယ် တော် ၏ လူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း၊ ကိုယ် တော် ပေး တော် မူ ၍ ဘိ သိက် ခံ သော သူ တို့ ကို ကယ် တင် ခြင်း အ လို ငှါ ထွက် ကြွ တော် မူ ၏။ အ ဓမ္မ လူ ၏ အိမ် ၌ ဦး ခေါင်း ကို နှိပ် စက် ၍၊ မူ လ အ မြစ် ကို လည် ပင်း တိုင် အောင် ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ သေ လ။ ၁၄ ဗိုလ် မင်း တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို မြှား တော် တို့ နှင့် ထုတ် ချင်း ခပ် ထိုး တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လွင့် စေ ခြင်း ငှါ လေ ပြင်း မုန် တိုင်း ကဲ့ သို့ တိုက် ကြ ပါ ၏။ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို အ မှတ် တ မဲ့ ကိုက် စား မည့် အ ကြံ ရှိ သ ကဲ့ သို့ ဝမ်း မြောက် ကြ ပါ ၏။ ၁၅ ကိုယ် တော် သည် မြင်း တော် များ ကို စီး ၍၊ ရေ ဟုန်း ဟုန်း မြည် သော ပင် လယ် အ လယ် သို့ ချီ သွား တော် မူ ၏။
၁၆ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို ငါ ကြား သော အ ခါ ရင် ၌ လှုပ် ရှား ခြင်း၊ မေး ခိုင် ခြင်း၊ အ ရိုး ဆွေး မြေ့ ခြင်း၊ တ ကိုယ် လုံး တုန် လှုပ် ခြင်း ရှိ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ မှု ရောက် သော နေ့၊ လုပ် ကြံ သော သူ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး ကို တိုက် လာ သော နေ့ တိုင် အောင် ငါ သည် နေ ရစ် ရ မည်။
၁၇ သင်္ဘော သ ဖန်း ပင် မ ပွင့် ရ၊ စ ပျစ် ပင် မ သီး ရ၊ သံ လွင် ပင် ၏ ကျေး ဇူး ကို မြော် လင့် ၍ မ ခံ ရ၊ လယ် တို့ သည် အ သီး အ နှံ ကို မ ပေး ရ၊ သိုး ခြံ ၌ သိုး ကုန် ၍ တင်း ကုပ် ၌ နွား မ ရှိ ရ။ ၁၈ သို့ သော် လည်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ငါ ဝမ်း မြောက် ၍၊ ငါ့ ကို ကယ် တင် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို အ မှီ ပြု လျက် ရွှင် လန်း မည်။ ၁၉ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ ဖြစ် တော် မူ ၏။ ငါ့ ခြေ ကို သ မင် ခြေ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ၍၊ ငါ ၏ မြင့် ရာ အ ရပ် ပေါ် မှာ ငါ့ ကို နေ ရာ ချ တော် မူ မည်။
ပ ရော ဖက် ဟ ဗက္ကုတ် စီ ရင် ရေး ထား သော အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း ပြီး ၏။
Please view in landscape orientation