၄၄

^၁ ငါ့ အ စေ အ ပါး ယာ ကုပ်၊ ငါ ရွေး ချယ် သော အစ္စ ရေး၊ ယ ခု နား ထောင် လော့။ ^၂ သင့် ကို ဖန် ဆင်း သော အ ရှင်၊ သင့် ကို ဝမ်း ထဲ က ပင် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍ သင့် ကို ကူ ညီ မ စ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ အ စေ အ ပါး ယာ ကုပ်၊ ငါ ရွေး ချယ် သော ယေ ရှု ရုန်၊ မ ကြောက် နှင့်။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ရေ ငတ် နေ သော ပြည် အ ပေါ် ရေ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် စမ်း ရေ စီး စေ မည်။ သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အ ပေါ် ငါ့ ဝိ ညာဉ် ကို သွန်း လောင်း မည်။ သင် ၏ သား မြေး တို့ အ ပေါ် ငါ့ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ^၄ သူ တို့ သည် ချောင်း‌ ဘေး ရှိ မိုး မ ခ ပင် ကဲ့ သို့ မြက် ပင် ကြား တွင် ပေါက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ တစ် ယောက် က ‘ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆိုင် ၏’ ဟု ဆို လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် က လည်း မိ မိ အ မည် ကို ယာ ကုပ် ဟု မှည့် ခေါ် လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် က လည်း ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆိုင် ၏’ ဟု မိ မိ လက် တွင် ရေး ထား လျက် အစ္စ ရေး အ မည် ကို ခံ ယူ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ရှင် ဘု ရင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ရွေး နုတ် သော ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် အ ဦး ဆုံး သော သူ ဖြစ် ၏။ နောက် ဆုံး သော သူ လည်း ဖြစ် ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ။ ဟေ ရှာ ၄၁:၄၊ ၄၈:၁၂။ ဗျာ ၁:၁၇၊ ၂:၈၊ ၂၁:၆။ ^၇ ရှေး ခေတ် လူ မျိုး ကို ငါ တည် စေ သည့် ကာ လ မှ စ ၍ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း။ ထို သူ ဖော် ပြ ပါ စေ၊ ပြော ပြ ပါ စေ၊ ငါ့ ရှေ့ ၌ အ စီ အ စဉ် တ ကျ ချ ပြ ပါ စေ။ သူ တို့ သည် ဖြစ် ဆဲ နှင့် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ များ ကို လည်း ကြို ပြော ကြ ပါ စေ။ ^၈ မ ကြောက် ကြ နှင့်။ မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ ရှေး ယ ခင် က တည်း က သင် တို့ ကို ငါ ပြော ကြား ခဲ့ ပြီ၊ ကြား သိ စေ ခဲ့ ပြီ မ ဟုတ် လော။ သင် တို့ သည် ငါ ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား ရှိ သ လော။ အ ခြား ကျောက် ဆောင် မ ရှိ၊ ရှိ သည် ကို ငါ မ သိ။

^၉ ရုပ် တု ဆင်း တု ကို ထု လုပ် သော သူ အား လုံး တို့ သည် အ ချည်း နှီး သက် သက် ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ တပ် မက် သော အ ရာ တို့ သည် အ ကျိုး မ ရှိ။ သူ တို့ ၏ သက် သေ တို့ သည် လည်း မ မြင် တတ်၊ မ သိ တတ် သော ကြောင့် အ ရှက် ကွဲ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ မည် သူ သည် အ ကျိုး မ ပေး နိုင် သော ဘု ရား ရုပ် တု ကို ထု လုပ် သ နည်း။ မည် သူ သည် အ ကျိုး မ ပေး နိုင် သော ရုပ် တု ဆင်း တု ကို သွန်း လုပ် သ နည်း။ ^၁၁ သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် အား လုံး အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ လက် မှု ပ ညာ သည် တို့ သည် လူ မျှ သာ ဖြစ် ၏။ သူ တို့ အား လုံး စု ရုံး ၍ ရပ် နေ ကြ ပါ စေ။ သူ တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ လျက် အ တူ တ ကွ အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။

^၁၂ ပန်း ပဲ သ မား သည် သံ ကို မီး ညှပ် ဖြင့် မီး ခဲ ပေါ် တင် ၍ အ လုပ် လုပ် ၏။ သူ သည် တူ ဖြင့် ပုံ သွင်း တတ် ၏။ သူ ၏ လက် ရုံး ခွန် အား ဖြင့် လုပ် ဆောင် တတ် ၏။ သူ သည် ဆာ လောင် မွတ် သိပ် ၍ ခွန် အား မ ရှိ။ ရေ မ သောက် ရ သ ဖြင့် အား အင် ကုန် ခန်း တတ် ၏။ ^၁၃ ပန်း ပု သ မား သည် သစ် သား ကို မျဉ်း ကြိုး ဖြင့် တိုင်း ၍ စူး တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘က ညစ်’။ နှင့် မှတ် သား တတ် ၏။ ဆောက် နှင့် ထွင်း ပြီး ကွန် ပါ နှင့် မှတ် သား တတ် ၏။ တင့် တယ် သော လူ ၏ ပုံ သဏ္ဌာန် ကဲ့ သို့ ထု လုပ် ပြီး ဝတ် ကျောင်း ထဲ တွင် စံ ပယ် စေ ၏။ ^၁၄ သူ သည် မိ မိ အ တွက် သစ် က တိုး ပင် ကို ခုတ် ယူ ၏။ ကျောက် ပန်း ပင်၊ ဝက် သစ် ချ ပင် ကို ရွေး ယူ ၍ တော သစ် ပင် များ အ လယ် တွင် သန် မာ ကြီး ထွား အောင် စိုက် ပျိုး ၏။ ထင်း ရှူး ပင် ကို လည်း စိုက် ၍ မိုး ရေ သည် ကြီး ထွား စေ တတ် ၏။ ^၁၅ လူ သည် ထို အ ပင် တို့ ကို ထင်း အ ဖြစ် သုံး ၏။ တစ် ပိုင်း ကို ယူ ၍ မီး လှုံ ၏။ မီး မွှေး ၍ လည်း မုန့် ဖုတ် တတ် ၏။ ဘု ရား ရုပ် တု ကို လည်း ပြု လုပ် ၍ ကိုး ကွယ် တတ် ၏။ ရုပ် တု ဆင်း တု ထု လုပ် ၍ ပျပ် ဝပ် တတ် ၏။ ^၁၆ သစ် တစ် ပိုင်း ကို မီး ရှို့ ၏။ ထို သစ် တစ် ပိုင်း အ ပေါ် ၌ ပင် အ သား ကို ကင် ၏။ အ သား ကင် ကို ဝ စွာ စား ၏။ မီး လှုံ ၍ ‘အယ်၊ ငါ နွေး ပြီ။ မီး ကို တွေ့ ပြီ’ ဟု ဆို တတ် ၏။ ^၁၇ သူ သည် ကျန် တစ် ပိုင်း ဖြင့် သူ ၏ ဘု ရား ဖြစ် သော ရုပ် တု ဆင်း တု ကို ထု လုပ် တတ် ၏။ ထို ရုပ် တု ကို ပျပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် လျက် ‘ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ’ ဟု ဆု တောင်း တတ် ၏။

^၁၈ သူ တို့ ၏ မျက် စိ သည် မ မြင် နိုင် အောင်၊ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် နား မ လည် နိုင် အောင် ပိတ် လျက် ရှိ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ သိ၊ ဘာ မျှ နား မ လည် ကြ။ ^၁၉ ‘ငါ သည် သစ် တစ် ပိုင်း ကို မီး ရှို့ ၍ မီး ခဲ ပေါ် တွင် မုန့် ဖုတ် လေ ပြီ။ အ သား ကို လည်း ကင် ၍ စား‌ လေ ပြီ။ ကျန် တစ် ပိုင်း ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ ရာ ဖြစ် စေ ရ မည် လော။ သစ် တုံး ရှေ့ တွင် ငါ ပျပ် ဝပ် ရ မည် လော’ ဟု ဆို နိုင် လောက် အောင် မည် သူ မျှ မ ဆင် ခြင်၊ မည် သူ မျှ အ သိ တ ရား မ ရှိ၊ ဉာဏ် မ ရှိ။ ^၂၀ သူ သည် ပြာ ပုံ တွင် ကျက် စား ၏။ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် လှည့် စား ခြင်း ခံ ရ ၍ သူ့ ကို လမ်း လွဲ စေ ပြီ။ သူ သည် ကိုယ့် ဝိ ညာဉ် ကို ကိုယ် မ ကယ် တင် နိုင်။ ‘ငါ့ လက် ယာ လက် ထဲ ၌ ရှိ သော အ ရာ ကား မု သား သာ မ ဟုတ် လော’ ဟု ပြော နိုင် စွမ်း မ ရှိ။

^၂၁ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ ဤ အ ရာ တို့ ကို သတိ ရ လော့။ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ သင့် ကို ငါ ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သည် ဖြစ် ၍ သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ သင့် ကို ငါ မေ့ လျော့ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၂ သင် ကျူး လွန် သော အ ပြစ် တို့ ကို တိမ် တိုက် ကဲ့ သို့ လွင့် စဉ် သွား စေ ပြီ။ သင် ၏ အ ပြစ် တို့ ကို မိုး တိမ် ကဲ့ သို့ လွင့် စဉ် သွား စေ ပြီ။ သင့် ကို ငါ ရွေး နုတ် ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ့ ထံ သို့ ပြန် လာ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၃ အို မိုး ကောင်း ကင်၊ ထို သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို လော့။ မြေ ကြီး ၏ နက် ရှိုင်း သော အ ရပ် တို့၊ ဝမ်း မြောက် စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။ အို တောင် တို့၊ ဟစ် ကြော် ကြ လော့။ တော နှင့် တ ကွ သစ် ပင် အ ပေါင်း တို့၊ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး ကို ရွေး နုတ် တော် မူ ပြီ။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၌ ဘုန်း ထင် ရှား‌ တော် မူ ပြီ။

^၂၄ သင့် ကို ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင်၊ သင့် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ က ပင် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ဖန် ဆင်း ၏။ မိုး ကောင်း ကင် ကို ငါ တစ် ပါး တည်း ဖြန့် ကြက် ၏။ မြေ ကြီး ကို ငါ တစ် ပါး တည်း ခင်း ကျင်း ၏။

^၂၅ ငါ သည် ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် တို့ ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပယ် ဖျက် ၏။ ဂမ္ဘီ ရ ပ ညာ တတ် ‌မြောက် သူ တို့ ကို ရူး သွပ် စေ ၏။ ပ ညာ ရှိ တို့ ကို နောက် ပြန် လှန် စေ ၍ သူ တို့ ၏ အ သိ ပ ညာ ကို မိုက် မဲ စေ ၏။

^၂၆ ငါ သည် ငါ့ စေ အ ပါး ၏ စ ကား ကို တည် စေ ၏။ ငါ့ စေ တ မန် တို့ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် ကို အ ထ မြောက် စေ ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ သည် လူ တို့ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ဖြစ် လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ယု ဒ မြို့ တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ တို့ သည် တည် ဆောက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ မြို့ ၏ ပြို ပျက် ရာ တို့ ကို ငါ ပြန် လည် ထူ ထောင် မည်’ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ငါ မိန့် ဆို ၏။

^၂၇ ငါ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ ကို ‘ခန်း ခြောက် လော့။ သင် ၏ မြစ် တို့ ကို လည်း ငါ ခြောက် သွေ့ စေ မည်’ ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၈ ကု ရု မင်း ကြီး နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘သူ သည် ငါ ၏ သိုး ထိန်း ဖြစ် ၍ ငါ့ အ လို ဆန္ဒ ရှိ သ မျှ ကို သူ ပြည့် စုံ စေ မည်’ ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ ကို တည် ဆောက် ကြ လိမ့် မည်’၊ ဗိ မာန် တော် နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ဗိ မာန် တော် ကို အုတ် မြစ် ချ ကြ လိမ့် မည်’ ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

44

¹ Yet listen now, Jacob my servant, and Israel, whom I have chosen. ² This is what Yahweh who made you, and formed you from the womb, who will help you says: “Don’t be afraid, Jacob my servant; and you, Jeshurun, whom I have chosen. ³ For I will pour water on him who is thirsty, and streams on the dry ground. I will pour my Spirit on your descendants, and my blessing on your offspring; ⁴ and they will spring up among the grass, as willows by the watercourses. ⁵ One will say, ‘I am Yahweh’s.’ Another will be called by the name of Jacob; and another will write with his hand ‘to Yahweh,’ and honor the name of Israel.”

⁶ This is what Yahweh, the King of Israel, and his Redeemer, Yahweh of Armies, says: “I am the first, and I am the last; and besides me there is no God. ⁷ Who is like me? Who will call, and will declare it, and set it in order for me, since I established the ancient people? Let them declare the things that are coming, and that will happen. ⁸ Don’t fear, neither be afraid. Haven’t I declared it to you long ago, and shown it? You are my witnesses. Is there a God besides me? Indeed, there is not.I don’t know any other Rock.”

⁹ Everyone who makes a carved image is vain. The things that they delight in will not profit. Their own witnesses don’t see, nor know, that they may be disappointed. ¹⁰ Who has fashioned a god, or molds an image that is profitable for nothing? ¹¹ Behold, all his fellows will be disappointed; and the workmen are mere men. Let them all be gathered together. Let them stand up. They will fear. They will be put to shame together.

¹² The blacksmith takes an ax, works in the coals, fashions it with hammers, and works it with his strong arm. He is hungry, and his strength fails; he drinks no water, and is faint. ¹³ The carpenter stretches out a line. He marks it out with a pencil. He shapes it with planes. He marks it out with compasses, and shapes it like the figure of a man, with the beauty of a man, to reside in a house. ¹⁴ He cuts down cedars for himself, and takes the cypress and the oak, and strengthens for himself one among the trees of the forest. He plants a cypress tree, and the rain nourishes it. ¹⁵ Then it will be for a man to burn; and he takes some of it and warms himself. Yes, he burns it and bakes bread. Yes, he makes a god and worships it; he makes it a carved image, and falls down to it. ¹⁶ He burns part of it in the fire. With part of it, he eats meat. He roasts a roast and is satisfied. Yes, he warms himself and says, “Aha! I am warm. I have seen the fire.” ¹⁷ The rest of it he makes into a god, even his engraved image. He bows down to it and worships, and prays to it, and says, “Deliver me, for you are my god!”

¹⁸ They don’t know, neither do they consider, for he has shut their eyes, that they can’t see, and their hearts, that they can’t understand. ¹⁹ No one thinks, neither is there knowledge nor understanding to say, “I have burned part of it in the fire. Yes, I have also baked bread on its coals. I have roasted meat and eaten it. Shall I make the rest of it into an abomination? Shall I bow down to a tree trunk?” ²⁰ He feeds on ashes. A deceived heart has turned him aside; and he can’t deliver his soul, nor say, “Isn’t there a lie in my right hand?”

²¹ Remember these things, Jacob and Israel, for you are my servant. I have formed you. You are my servant. Israel, you will not be forgotten by me. ²² I have blotted out, as a thick cloud, your transgressions, and, as a cloud, your sins. Return to me, for I have redeemed you.

²³ Sing, you heavens, for Yahweh has done it! Shout, you lower parts of the earth! Break out into singing, you mountains, O forest, all of your trees, for Yahweh has redeemed Jacob, and will glorify himself in Israel.

²⁴ Yahweh, your Redeemer, and he who formed you from the womb says: “I am Yahweh, who makes all things; who alone stretches out the heavens; who spreads out the earth by myself;

²⁵ who frustrates the signs of the liars, and makes diviners mad; who turns wise men backward, and makes their knowledge foolish;

²⁶ who confirms the word of his servant, and performs the counsel of his messengers; who says of Jerusalem, ‘She will be inhabited;’ and of the cities of Judah, ‘They will be built,’ and ‘I will raise up its waste places;’

²⁷ who says to the deep, ‘Be dry,’ and ‘I will dry up your rivers,’

²⁸ who says of Cyrus, ‘He is my shepherd, and shall perform all my pleasure,’ even saying of Jerusalem, ‘She will be built;’ and of the temple, ‘Your foundation will be laid.’ ”

၄၄

^၁ ငါ့ အ စေ အ ပါး ယာ ကုပ်၊ ငါ ရွေး ချယ် သော အစ္စ ရေး၊ ယ ခု နား ထောင် လော့။ ^၂ သင့် ကို ဖန် ဆင်း သော အ ရှင်၊ သင့် ကို ဝမ်း ထဲ က ပင် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍ သင့် ကို ကူ ညီ မ စ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ အ စေ အ ပါး ယာ ကုပ်၊ ငါ ရွေး ချယ် သော ယေ ရှု ရုန်၊ မ ကြောက် နှင့်။ ^၃ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ရေ ငတ် နေ သော ပြည် အ ပေါ် ရေ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် စမ်း ရေ စီး စေ မည်။ သင် ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် အ ပေါ် ငါ့ ဝိ ညာဉ် ကို သွန်း လောင်း မည်။ သင် ၏ သား မြေး တို့ အ ပေါ် ငါ့ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ကို သွန်း လောင်း မည်။ ^၄ သူ တို့ သည် ချောင်း‌ ဘေး ရှိ မိုး မ ခ ပင် ကဲ့ သို့ မြက် ပင် ကြား တွင် ပေါက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၅ တစ် ယောက် က ‘ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆိုင် ၏’ ဟု ဆို လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် က လည်း မိ မိ အ မည် ကို ယာ ကုပ် ဟု မှည့် ခေါ် လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် က လည်း ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဆိုင် ၏’ ဟု မိ မိ လက် တွင် ရေး ထား လျက် အစ္စ ရေး အ မည် ကို ခံ ယူ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ရှင် ဘု ရင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို ရွေး နုတ် သော ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် အ ဦး ဆုံး သော သူ ဖြစ် ၏။ နောက် ဆုံး သော သူ လည်း ဖြစ် ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ။ ဟေ ရှာ ၄၁:၄၊ ၄၈:၁၂။ ဗျာ ၁:၁၇၊ ၂:၈၊ ၂၁:၆။ ^၇ ရှေး ခေတ် လူ မျိုး ကို ငါ တည် စေ သည့် ကာ လ မှ စ ၍ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း။ ထို သူ ဖော် ပြ ပါ စေ၊ ပြော ပြ ပါ စေ၊ ငါ့ ရှေ့ ၌ အ စီ အ စဉ် တ ကျ ချ ပြ ပါ စေ။ သူ တို့ သည် ဖြစ် ဆဲ နှင့် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ များ ကို လည်း ကြို ပြော ကြ ပါ စေ။ ^၈ မ ကြောက် ကြ နှင့်။ မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ ရှေး ယ ခင် က တည်း က သင် တို့ ကို ငါ ပြော ကြား ခဲ့ ပြီ၊ ကြား သိ စေ ခဲ့ ပြီ မ ဟုတ် လော။ သင် တို့ သည် ငါ ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား ရှိ သ လော။ အ ခြား ကျောက် ဆောင် မ ရှိ၊ ရှိ သည် ကို ငါ မ သိ။

^၉ ရုပ် တု ဆင်း တု ကို ထု လုပ် သော သူ အား လုံး တို့ သည် အ ချည်း နှီး သက် သက် ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ တပ် မက် သော အ ရာ တို့ သည် အ ကျိုး မ ရှိ။ သူ တို့ ၏ သက် သေ တို့ သည် လည်း မ မြင် တတ်၊ မ သိ တတ် သော ကြောင့် အ ရှက် ကွဲ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ မည် သူ သည် အ ကျိုး မ ပေး နိုင် သော ဘု ရား ရုပ် တု ကို ထု လုပ် သ နည်း။ မည် သူ သည် အ ကျိုး မ ပေး နိုင် သော ရုပ် တု ဆင်း တု ကို သွန်း လုပ် သ နည်း။ ^၁၁ သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် အား လုံး အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ လက် မှု ပ ညာ သည် တို့ သည် လူ မျှ သာ ဖြစ် ၏။ သူ တို့ အား လုံး စု ရုံး ၍ ရပ် နေ ကြ ပါ စေ။ သူ တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ လျက် အ တူ တ ကွ အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။

^၁၂ ပန်း ပဲ သ မား သည် သံ ကို မီး ညှပ် ဖြင့် မီး ခဲ ပေါ် တင် ၍ အ လုပ် လုပ် ၏။ သူ သည် တူ ဖြင့် ပုံ သွင်း တတ် ၏။ သူ ၏ လက် ရုံး ခွန် အား ဖြင့် လုပ် ဆောင် တတ် ၏။ သူ သည် ဆာ လောင် မွတ် သိပ် ၍ ခွန် အား မ ရှိ။ ရေ မ သောက် ရ သ ဖြင့် အား အင် ကုန် ခန်း တတ် ၏။ ^၁၃ ပန်း ပု သ မား သည် သစ် သား ကို မျဉ်း ကြိုး ဖြင့် တိုင်း ၍ စူး တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘က ညစ်’။ နှင့် မှတ် သား တတ် ၏။ ဆောက် နှင့် ထွင်း ပြီး ကွန် ပါ နှင့် မှတ် သား တတ် ၏။ တင့် တယ် သော လူ ၏ ပုံ သဏ္ဌာန် ကဲ့ သို့ ထု လုပ် ပြီး ဝတ် ကျောင်း ထဲ တွင် စံ ပယ် စေ ၏။ ^၁၄ သူ သည် မိ မိ အ တွက် သစ် က တိုး ပင် ကို ခုတ် ယူ ၏။ ကျောက် ပန်း ပင်၊ ဝက် သစ် ချ ပင် ကို ရွေး ယူ ၍ တော သစ် ပင် များ အ လယ် တွင် သန် မာ ကြီး ထွား အောင် စိုက် ပျိုး ၏။ ထင်း ရှူး ပင် ကို လည်း စိုက် ၍ မိုး ရေ သည် ကြီး ထွား စေ တတ် ၏။ ^၁၅ လူ သည် ထို အ ပင် တို့ ကို ထင်း အ ဖြစ် သုံး ၏။ တစ် ပိုင်း ကို ယူ ၍ မီး လှုံ ၏။ မီး မွှေး ၍ လည်း မုန့် ဖုတ် တတ် ၏။ ဘု ရား ရုပ် တု ကို လည်း ပြု လုပ် ၍ ကိုး ကွယ် တတ် ၏။ ရုပ် တု ဆင်း တု ထု လုပ် ၍ ပျပ် ဝပ် တတ် ၏။ ^၁၆ သစ် တစ် ပိုင်း ကို မီး ရှို့ ၏။ ထို သစ် တစ် ပိုင်း အ ပေါ် ၌ ပင် အ သား ကို ကင် ၏။ အ သား ကင် ကို ဝ စွာ စား ၏။ မီး လှုံ ၍ ‘အယ်၊ ငါ နွေး ပြီ။ မီး ကို တွေ့ ပြီ’ ဟု ဆို တတ် ၏။ ^၁၇ သူ သည် ကျန် တစ် ပိုင်း ဖြင့် သူ ၏ ဘု ရား ဖြစ် သော ရုပ် တု ဆင်း တု ကို ထု လုပ် တတ် ၏။ ထို ရုပ် တု ကို ပျပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် လျက် ‘ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ’ ဟု ဆု တောင်း တတ် ၏။

^၁၈ သူ တို့ ၏ မျက် စိ သည် မ မြင် နိုင် အောင်၊ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် နား မ လည် နိုင် အောင် ပိတ် လျက် ရှိ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ သိ၊ ဘာ မျှ နား မ လည် ကြ။ ^၁၉ ‘ငါ သည် သစ် တစ် ပိုင်း ကို မီး ရှို့ ၍ မီး ခဲ ပေါ် တွင် မုန့် ဖုတ် လေ ပြီ။ အ သား ကို လည်း ကင် ၍ စား‌ လေ ပြီ။ ကျန် တစ် ပိုင်း ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ ရာ ဖြစ် စေ ရ မည် လော။ သစ် တုံး ရှေ့ တွင် ငါ ပျပ် ဝပ် ရ မည် လော’ ဟု ဆို နိုင် လောက် အောင် မည် သူ မျှ မ ဆင် ခြင်၊ မည် သူ မျှ အ သိ တ ရား မ ရှိ၊ ဉာဏ် မ ရှိ။ ^၂၀ သူ သည် ပြာ ပုံ တွင် ကျက် စား ၏။ သူ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် လှည့် စား ခြင်း ခံ ရ ၍ သူ့ ကို လမ်း လွဲ စေ ပြီ။ သူ သည် ကိုယ့် ဝိ ညာဉ် ကို ကိုယ် မ ကယ် တင် နိုင်။ ‘ငါ့ လက် ယာ လက် ထဲ ၌ ရှိ သော အ ရာ ကား မု သား သာ မ ဟုတ် လော’ ဟု ပြော နိုင် စွမ်း မ ရှိ။

^၂၁ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ ဤ အ ရာ တို့ ကို သတိ ရ လော့။ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ သင့် ကို ငါ ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း သည် ဖြစ် ၍ သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ သင့် ကို ငါ မေ့ လျော့ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၂ သင် ကျူး လွန် သော အ ပြစ် တို့ ကို တိမ် တိုက် ကဲ့ သို့ လွင့် စဉ် သွား စေ ပြီ။ သင် ၏ အ ပြစ် တို့ ကို မိုး တိမ် ကဲ့ သို့ လွင့် စဉ် သွား စေ ပြီ။ သင့် ကို ငါ ရွေး နုတ် ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ့ ထံ သို့ ပြန် လာ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၃ အို မိုး ကောင်း ကင်၊ ထို သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို လော့။ မြေ ကြီး ၏ နက် ရှိုင်း သော အ ရပ် တို့၊ ဝမ်း မြောက် စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။ အို တောင် တို့၊ ဟစ် ကြော် ကြ လော့။ တော နှင့် တ ကွ သစ် ပင် အ ပေါင်း တို့၊ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယာ ကုပ် အ မျိုး ကို ရွေး နုတ် တော် မူ ပြီ။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၌ ဘုန်း ထင် ရှား‌ တော် မူ ပြီ။

^၂၄ သင့် ကို ရွေး နုတ် တော် မူ သော အ ရှင်၊ သင့် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ က ပင် ပုံ ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ဖန် ဆင်း ၏။ မိုး ကောင်း ကင် ကို ငါ တစ် ပါး တည်း ဖြန့် ကြက် ၏။ မြေ ကြီး ကို ငါ တစ် ပါး တည်း ခင်း ကျင်း ၏။

^၂၅ ငါ သည် ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် တို့ ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပယ် ဖျက် ၏။ ဂမ္ဘီ ရ ပ ညာ တတ် ‌မြောက် သူ တို့ ကို ရူး သွပ် စေ ၏။ ပ ညာ ရှိ တို့ ကို နောက် ပြန် လှန် စေ ၍ သူ တို့ ၏ အ သိ ပ ညာ ကို မိုက် မဲ စေ ၏။

^၂၆ ငါ သည် ငါ့ စေ အ ပါး ၏ စ ကား ကို တည် စေ ၏။ ငါ့ စေ တ မန် တို့ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် ကို အ ထ မြောက် စေ ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ သည် လူ တို့ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ဖြစ် လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ယု ဒ မြို့ တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ တို့ သည် တည် ဆောက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ မြို့ ၏ ပြို ပျက် ရာ တို့ ကို ငါ ပြန် လည် ထူ ထောင် မည်’ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ငါ မိန့် ဆို ၏။

^၂၇ ငါ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ ကို ‘ခန်း ခြောက် လော့။ သင် ၏ မြစ် တို့ ကို လည်း ငါ ခြောက် သွေ့ စေ မည်’ ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၂၈ ကု ရု မင်း ကြီး နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘သူ သည် ငါ ၏ သိုး ထိန်း ဖြစ် ၍ ငါ့ အ လို ဆန္ဒ ရှိ သ မျှ ကို သူ ပြည့် စုံ စေ မည်’ ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ထို မြို့ ကို တည် ဆောက် ကြ လိမ့် မည်’၊ ဗိ မာန် တော် နှင့် ပတ် သက် ၍ ‘ဗိ မာန် တော် ကို အုတ် မြစ် ချ ကြ လိမ့် မည်’ ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

44

¹ Yet listen now, Jacob my servant, and Israel, whom I have chosen. ² This is what Yahweh who made you, and formed you from the womb, who will help you says: “Don’t be afraid, Jacob my servant; and you, Jeshurun, whom I have chosen. ³ For I will pour water on him who is thirsty, and streams on the dry ground. I will pour my Spirit on your descendants, and my blessing on your offspring; ⁴ and they will spring up among the grass, as willows by the watercourses. ⁵ One will say, ‘I am Yahweh’s.’ Another will be called by the name of Jacob; and another will write with his hand ‘to Yahweh,’ and honor the name of Israel.”

⁶ This is what Yahweh, the King of Israel, and his Redeemer, Yahweh of Armies, says: “I am the first, and I am the last; and besides me there is no God. ⁷ Who is like me? Who will call, and will declare it, and set it in order for me, since I established the ancient people? Let them declare the things that are coming, and that will happen. ⁸ Don’t fear, neither be afraid. Haven’t I declared it to you long ago, and shown it? You are my witnesses. Is there a God besides me? Indeed, there is not.I don’t know any other Rock.”

⁹ Everyone who makes a carved image is vain. The things that they delight in will not profit. Their own witnesses don’t see, nor know, that they may be disappointed. ¹⁰ Who has fashioned a god, or molds an image that is profitable for nothing? ¹¹ Behold, all his fellows will be disappointed; and the workmen are mere men. Let them all be gathered together. Let them stand up. They will fear. They will be put to shame together.

¹² The blacksmith takes an ax, works in the coals, fashions it with hammers, and works it with his strong arm. He is hungry, and his strength fails; he drinks no water, and is faint. ¹³ The carpenter stretches out a line. He marks it out with a pencil. He shapes it with planes. He marks it out with compasses, and shapes it like the figure of a man, with the beauty of a man, to reside in a house. ¹⁴ He cuts down cedars for himself, and takes the cypress and the oak, and strengthens for himself one among the trees of the forest. He plants a cypress tree, and the rain nourishes it. ¹⁵ Then it will be for a man to burn; and he takes some of it and warms himself. Yes, he burns it and bakes bread. Yes, he makes a god and worships it; he makes it a carved image, and falls down to it. ¹⁶ He burns part of it in the fire. With part of it, he eats meat. He roasts a roast and is satisfied. Yes, he warms himself and says, “Aha! I am warm. I have seen the fire.” ¹⁷ The rest of it he makes into a god, even his engraved image. He bows down to it and worships, and prays to it, and says, “Deliver me, for you are my god!”

¹⁸ They don’t know, neither do they consider, for he has shut their eyes, that they can’t see, and their hearts, that they can’t understand. ¹⁹ No one thinks, neither is there knowledge nor understanding to say, “I have burned part of it in the fire. Yes, I have also baked bread on its coals. I have roasted meat and eaten it. Shall I make the rest of it into an abomination? Shall I bow down to a tree trunk?” ²⁰ He feeds on ashes. A deceived heart has turned him aside; and he can’t deliver his soul, nor say, “Isn’t there a lie in my right hand?”

²¹ Remember these things, Jacob and Israel, for you are my servant. I have formed you. You are my servant. Israel, you will not be forgotten by me. ²² I have blotted out, as a thick cloud, your transgressions, and, as a cloud, your sins. Return to me, for I have redeemed you.

²³ Sing, you heavens, for Yahweh has done it! Shout, you lower parts of the earth! Break out into singing, you mountains, O forest, all of your trees, for Yahweh has redeemed Jacob, and will glorify himself in Israel.

²⁴ Yahweh, your Redeemer, and he who formed you from the womb says: “I am Yahweh, who makes all things; who alone stretches out the heavens; who spreads out the earth by myself;

²⁵ who frustrates the signs of the liars, and makes diviners mad; who turns wise men backward, and makes their knowledge foolish;

²⁶ who confirms the word of his servant, and performs the counsel of his messengers; who says of Jerusalem, ‘She will be inhabited;’ and of the cities of Judah, ‘They will be built,’ and ‘I will raise up its waste places;’

²⁷ who says to the deep, ‘Be dry,’ and ‘I will dry up your rivers,’

²⁸ who says of Cyrus, ‘He is my shepherd, and shall perform all my pleasure,’ even saying of Jerusalem, ‘She will be built;’ and of the temple, ‘Your foundation will be laid.’ ”