၃၆

^၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် လေး နှစ် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ၏ ခံ တပ် မြို့ အား လုံး ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် လေ ၏။ ^၂ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် ရာ ဗ ရှာ ခ ကို စစ် သည် အ လုံး အ ရင်း နှင့် တ ကွ လာ ခိ ရှ မြို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။ ရာ ဗ ရှာ ခ သည် ခ ဝါ သည် ၏ လယ် သို့ သွား သော လမ်း မ ကြီး တွင် ရှိ သည့် အ ထက် ရေ ကန် ရေ သွယ် မြောင်း နား တွင် တပ် ချ လေ ၏။

^၃ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ ၏ သား နန်း တော် အုပ် ဧ လျာ ကိမ်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှေ ဗ န၊ အာ သပ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ သည် သူ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၄ ရာ ဗ ရှာ ခ က သူ တို့ အား “ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အား ပြန် လျှောက် ကြ လော့။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် မင်း မြတ် ကြီး က ‘သင် သည် အ ဘယ် အ ရာ ကို ကိုး စား ၍ စိတ် အေး လက် အေး နေ နိုင် သ နည်း။ ^၅ သင် ၌ စစ် ဗျူ ဟာ၊ စစ် အင် အား ရှိ သည် ဆို သည် မှာ အ ပြော သက် သက် သာ ဖြစ် ၏။ ယ ခု သင် သည် အ ဘယ် သူ ကို ကိုး စား ၍ ငါ့ ကို ပုန် ကန် သ နည်း။ ^၆ ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကျိုး နေ သော ကျူ တောင် ဝှေး ဖြစ် သည့် အီ ဂျစ် ပြည် ကို ကိုး စား ၏။ ထို တောင် ဝှေး ကို မှီ လျှင် မှီ သော သူ ၏ လက် ကို ထုတ် ချင်း‌ ပေါက် အောင် စူး တတ် ၏။ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော မင်း ကြီး သည် မိ မိ အား ကိုး စား သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ထို သို့ ပြု တတ် ၏။

^၇ သင် တို့ က ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ တို့ ယုံ ကြည် ကိုး စား သည် ဟု ဆို လျှင် လည်း ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ထို ဘု ရား နှင့် ဆိုင် သော အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ နှင့် ယဇ် ပလ္လင် တို့ ကို ပင် ဖယ် ရှား လိုက် ပြီး ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ဤ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ ၌ သာ သင် တို့ ကိုး ကွယ် ရ မည် ဟူ ၍ မိန့် မှာ ခဲ့ သည် မ ဟုတ် လော’ ဟု မိန့် ဆို ပြီ။

^၈ ယ ခု ငါ ၏ သ ခင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် နှင့် လာ ၍ ညှိ နှိုင်း လော့။ သင် ၌ မြင်း စီး သူ ရဲ အ လုံ အ လောက် ရှိ လျှင် သင့် ကို မြင်း အ ကောင် နှစ် ထောင် ငါ ပေး မည်။ ^၉ စစ် ရ ထား၊ မြင်း စီး သူ ရဲ တို့ ရ ရှိ ဖို့ အီ ဂျစ် ပြည် ကို ကိုး စား သော သင် က ငါ့ သ ခင် ၏ မင်း မှု ထမ်း များ ထဲ မှ အ နိမ့် ဆုံး အ ရာ ရှိ တစ် ယောက် ကို ပင် ရင် ဆိုင် တွန်း လှန် နိုင် မည် လော။ ^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ခွင့် မ ရှိ ဘဲ ဤ ပြည် ကို ငါ လာ ၍ ဖျက် ဆီး သည် ဟု ထင် သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ထို ပြည် သို့ စစ် ချီ ၍ ဖျက် ဆီး လော့’ ဟူ ၍ ငါ့ အား မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ဧ လျာ ကိမ်၊ ရှေ ဗ န၊ ယော အာ တို့ က ရာ ဗ ရှာ ခ အား “အာ ရ မိတ် ဘာ သာ စ ကား ကို ကျွန် တော် မျိုး တို့ နား လည် သည် ဖြစ် ၍ ကျွန် တော် မျိုး တို့ အား အာ ရ မိတ် ဘာ သာ စ ကား နှင့် ပြော ပါ လော့။ မြို့ ရိုး‌ ပေါ် ရှိ လူ တို့ ကြား သိ အောင် ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် မ ပြော ပါ နှင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ရာ ဗ ရှာ ခ က “ငါ့ သ ခင် သည် သင် တို့ သ ခင် နှင့် သင် တို့ ကို သာ ဤ စ ကား တို့ ကို ပြော ကြား ရန် ငါ့ ကို စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ သင် တို့ နှင့် အ တူ ကိုယ့် မ စင် ကိုယ် စား၊ ကိုယ့် ဆီး ကိုယ် သောက် ကြ သည့် မြို့ ရိုး ပေါ် တွင် ထိုင် သော သူ တို့ ကို လည်း ပြော ကြား ရန် စေ လွှတ် သည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ရာ ဗ ရှာ ခ သည် မတ် တတ် ရပ် ၍ ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် မင်း မြတ် ကြီး ၏ အ မိန့် တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၁၄ ရှင် ဘု ရင် က ‘ဟေ ဇ ကိ လှည့် စား သည် ကို သင် တို့ မ ခံ ကြ နှင့်။ သူ သည် သင် တို့ ကို မ ကယ် နုတ် နိုင်။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အ မှန် ပင် ကယ် နုတ် တော် မူ မည်။ ဤ မြို့ သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် သို့ မ ရောက် ရ ဟု ဆို လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား လာ အောင် ဟေ ဇ ကိ လှည့် စား သည် ကို သင် တို့ မ ခံ ကြ နှင့်’ ဟု မိန့် ဆို ပြီ။

^၁၆ ဟေ ဇ ကိ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ နှင့်။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် က ‘ငါ နှင့် ငြိမ်း ချမ်း ရေး ယူ ၍ ငါ့ ဘက် သို့ လာ ကြ။ ငါ လာ ၍ သင် တို့ ကို မ ခေါ် ဆောင် သွား မီ အ ထိ သင် တို့ အ သီး သီး ကိုယ့် စ ပျစ် သီး၊ ကိုယ့် သ ဖန်း သီး တို့ ကို စား နှင့် ကြ။ ကိုယ့် ရေ တွင်း မှ ရေ ကို သောက် နှင့် ကြ။ ^၁၇ နောက် မှ ငါ လာ ၍ သင် တို့ ပြည် ကဲ့ သို့ ကောက် ပဲ သီး နှံ နှင့် စ ပျစ် ဝိုင် အ သစ် ထွက် သော ပြည်၊ အ စား အ စာ နှင့် စ ပျစ် ခြံ ပေါ များ သော ပြည် သို့ သင် တို့ ကို ငါ ခေါ် ဆောင် သွား မည်။

^၁၈ ဟေ ဇ ကိ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ မည် ဟု ဆို လျက် လှည့် စား သည် ကို မ ခံ ကြ နှင့်။ မည် သည့် လူ မျိုး တစ် မျိုး မျိုး ၏ ဘု ရား တို့ သည် မိ မိ ပြည် ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် ခဲ့ သ နည်း။ ^၁၉ ဟာ မတ် ပြည်၊ အာ ပဒ် ပြည် ၏ ဘု ရား တို့ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ သေ ဖ ရ ဝိမ် ပြည် ၏ ဘု ရား တို့ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ စင် စစ် ထို ဘု ရား တို့ သည် ရှ မာ ရိ မြို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် ခဲ့ ပြီ လော။ ^၂၀ ဤ ပြည် တို့ ၏ ဘု ရား အ ပေါင်း တို့ တွင် မည် သည့် ဘု ရား က မိ မိ ပြည် ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် ခဲ့ သ နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် လော’ ဟူ ၍ မိန့် ဆို သည်” ဟု အ သံ ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် လေ ၏။

^၂၁ ရှင် ဘု ရင် က “သူ့ အား ဘာ မျှ ပြန် မ ပြော ကြ နှင့်” ဟု အ မိန့် ရှိ ထား သော ကြောင့် လူ တို့ လည်း ဘာ မျှ ပြန် မ ပြော ဘဲ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် ဟိ လ ခိ ၏ သား နန်း တော် အုပ် ဧ လျာ ကိမ်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှေ ဗ န၊ အာ သပ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ ပြီး ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ ရာ ဗ ရှာ ခ ပြော သော စ ကား တို့ ကို လျှောက် ထား ကြ ၏။

36

¹ Now in the fourteenth year of King Hezekiah, Sennacherib king of Assyria attacked all of the fortified cities of Judah and captured them. ² The king of Assyria sent Rabshakeh from Lachish to Jerusalem to King Hezekiah with a large army. He stood by the aqueduct from the upper pool in the fuller’s field highway.

³ Then Eliakim the son of Hilkiah, who was over the household, and Shebna the scribe, and Joah, the son of Asaph the recorder came out to him.

⁴ Rabshakeh said to them, “Now tell Hezekiah, ‘The great king, the king of Assyria, says, “What confidence is this in which you trust? ⁵ I say that your counsel and strength for the war are only vain words. Now in whom do you trust, that you have rebelled against me? ⁶ Behold, you trust in the staff of this bruised reed, even in Egypt, which if a man leans on it, it will go into his hand and pierce it. So is Pharaoh king of Egypt to all who trust in him.

⁷ But if you tell me, ‘We trust in Yahweh our God,’ isn’t that he whose high places and whose altars Hezekiah has taken away, and has said to Judah and to Jerusalem, ‘You shall worship before this altar’?”

⁸ Now therefore, please make a pledge to my master the king of Assyria, and I will give you two thousand horses, if you are able on your part to set riders on them. ⁹ How then can you turn away the face of one captain of the least of my master’s servants, and put your trust in Egypt for chariots and for horsemen? ¹⁰ Have I come up now without Yahweh against this land to destroy it? Yahweh said to me, “Go up against this land, and destroy it.” ’ ”

¹¹ Then Eliakim, Shebna and Joah said to Rabshakeh, “Please speak to your servants in Aramaic, for we understand it. Don’t speak to us in the Jews’ language in the hearing of the people who are on the wall.” ¹² But Rabshakeh said, “Has my master sent me only to your master and to you, to speak these words, and not to the men who sit on the wall, who will eat their own dung and drink their own urine with you?”

¹³ Then Rabshakeh stood, and called out with a loud voice in the Jews’ language, and said, “Hear the words of the great king, the king of Assyria! ¹⁴ The king says, ‘Don’t let Hezekiah deceive you; for he will not be able to deliver you. ¹⁵ Don’t let Hezekiah make you trust in Yahweh, saying, “Yahweh will surely deliver us. This city won’t be given into the hand of the king of Assyria.” ’

¹⁶ Don’t listen to Hezekiah, for the king of Assyria says, ‘Make your peace with me, and come out to me; and each of you eat from his vine, and each one from his fig tree, and each one of you drink the waters of his own cistern; ¹⁷ until I come and take you away to a land like your own land, a land of grain and new wine, a land of bread and vineyards.

¹⁸ Beware lest Hezekiah persuade you, saying, “Yahweh will deliver us.” Have any of the gods of the nations delivered their lands from the hand of the king of Assyria? ¹⁹ Where are the gods of Hamath and Arpad? Where are the gods of Sepharvaim? Have they delivered Samaria from my hand? ²⁰ Who are they among all the gods of these countries that have delivered their country out of my hand, that Yahweh should deliver Jerusalem out of my hand?’ ”

²¹ But they remained silent, and said nothing in reply, for the king’s commandment was, “Don’t answer him.” ²² Then Eliakim the son of Hilkiah, who was over the household, and Shebna the scribe, and Joah, the son of Asaph the recorder, came to Hezekiah with their clothes torn, and told him the words of Rabshakeh.

၃၆

^၁ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် လေး နှစ် တွင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သ နာ ခ ရိပ် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ ပြည် ၏ ခံ တပ် မြို့ အား လုံး ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် လေ ၏။ ^၂ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် သည် ရာ ဗ ရှာ ခ ကို စစ် သည် အ လုံး အ ရင်း နှင့် တ ကွ လာ ခိ ရှ မြို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။ ရာ ဗ ရှာ ခ သည် ခ ဝါ သည် ၏ လယ် သို့ သွား သော လမ်း မ ကြီး တွင် ရှိ သည့် အ ထက် ရေ ကန် ရေ သွယ် မြောင်း နား တွင် တပ် ချ လေ ၏။

^၃ ထို အ ခါ ဟိ လ ခိ ၏ သား နန်း တော် အုပ် ဧ လျာ ကိမ်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှေ ဗ န၊ အာ သပ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ သည် သူ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၄ ရာ ဗ ရှာ ခ က သူ တို့ အား “ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး အား ပြန် လျှောက် ကြ လော့။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် မင်း မြတ် ကြီး က ‘သင် သည် အ ဘယ် အ ရာ ကို ကိုး စား ၍ စိတ် အေး လက် အေး နေ နိုင် သ နည်း။ ^၅ သင် ၌ စစ် ဗျူ ဟာ၊ စစ် အင် အား ရှိ သည် ဆို သည် မှာ အ ပြော သက် သက် သာ ဖြစ် ၏။ ယ ခု သင် သည် အ ဘယ် သူ ကို ကိုး စား ၍ ငါ့ ကို ပုန် ကန် သ နည်း။ ^၆ ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကျိုး နေ သော ကျူ တောင် ဝှေး ဖြစ် သည့် အီ ဂျစ် ပြည် ကို ကိုး စား ၏။ ထို တောင် ဝှေး ကို မှီ လျှင် မှီ သော သူ ၏ လက် ကို ထုတ် ချင်း‌ ပေါက် အောင် စူး တတ် ၏။ အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော မင်း ကြီး သည် မိ မိ အား ကိုး စား သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ထို သို့ ပြု တတ် ၏။

^၇ သင် တို့ က ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ တို့ ယုံ ကြည် ကိုး စား သည် ဟု ဆို လျှင် လည်း ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး က ထို ဘု ရား နှင့် ဆိုင် သော အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ နေ ရာ နှင့် ယဇ် ပလ္လင် တို့ ကို ပင် ဖယ် ရှား လိုက် ပြီး ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ အား ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ ဤ ယဇ် ပလ္လင် ရှေ့ ၌ သာ သင် တို့ ကိုး ကွယ် ရ မည် ဟူ ၍ မိန့် မှာ ခဲ့ သည် မ ဟုတ် လော’ ဟု မိန့် ဆို ပြီ။

^၈ ယ ခု ငါ ၏ သ ခင် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် နှင့် လာ ၍ ညှိ နှိုင်း လော့။ သင် ၌ မြင်း စီး သူ ရဲ အ လုံ အ လောက် ရှိ လျှင် သင့် ကို မြင်း အ ကောင် နှစ် ထောင် ငါ ပေး မည်။ ^၉ စစ် ရ ထား၊ မြင်း စီး သူ ရဲ တို့ ရ ရှိ ဖို့ အီ ဂျစ် ပြည် ကို ကိုး စား သော သင် က ငါ့ သ ခင် ၏ မင်း မှု ထမ်း များ ထဲ မှ အ နိမ့် ဆုံး အ ရာ ရှိ တစ် ယောက် ကို ပင် ရင် ဆိုင် တွန်း လှန် နိုင် မည် လော။ ^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ခွင့် မ ရှိ ဘဲ ဤ ပြည် ကို ငါ လာ ၍ ဖျက် ဆီး သည် ဟု ထင် သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ထို ပြည် သို့ စစ် ချီ ၍ ဖျက် ဆီး လော့’ ဟူ ၍ ငါ့ အား မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ဧ လျာ ကိမ်၊ ရှေ ဗ န၊ ယော အာ တို့ က ရာ ဗ ရှာ ခ အား “အာ ရ မိတ် ဘာ သာ စ ကား ကို ကျွန် တော် မျိုး တို့ နား လည် သည် ဖြစ် ၍ ကျွန် တော် မျိုး တို့ အား အာ ရ မိတ် ဘာ သာ စ ကား နှင့် ပြော ပါ လော့။ မြို့ ရိုး‌ ပေါ် ရှိ လူ တို့ ကြား သိ အောင် ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် မ ပြော ပါ နှင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ရာ ဗ ရှာ ခ က “ငါ့ သ ခင် သည် သင် တို့ သ ခင် နှင့် သင် တို့ ကို သာ ဤ စ ကား တို့ ကို ပြော ကြား ရန် ငါ့ ကို စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ သင် တို့ နှင့် အ တူ ကိုယ့် မ စင် ကိုယ် စား၊ ကိုယ့် ဆီး ကိုယ် သောက် ကြ သည့် မြို့ ရိုး ပေါ် တွင် ထိုင် သော သူ တို့ ကို လည်း ပြော ကြား ရန် စေ လွှတ် သည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ရာ ဗ ရှာ ခ သည် မတ် တတ် ရပ် ၍ ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် “အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် မင်း မြတ် ကြီး ၏ အ မိန့် တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၁၄ ရှင် ဘု ရင် က ‘ဟေ ဇ ကိ လှည့် စား သည် ကို သင် တို့ မ ခံ ကြ နှင့်။ သူ သည် သင် တို့ ကို မ ကယ် နုတ် နိုင်။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အ မှန် ပင် ကယ် နုတ် တော် မူ မည်။ ဤ မြို့ သည် အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် လက် သို့ မ ရောက် ရ ဟု ဆို လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား လာ အောင် ဟေ ဇ ကိ လှည့် စား သည် ကို သင် တို့ မ ခံ ကြ နှင့်’ ဟု မိန့် ဆို ပြီ။

^၁၆ ဟေ ဇ ကိ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ နှင့်။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် က ‘ငါ နှင့် ငြိမ်း ချမ်း ရေး ယူ ၍ ငါ့ ဘက် သို့ လာ ကြ။ ငါ လာ ၍ သင် တို့ ကို မ ခေါ် ဆောင် သွား မီ အ ထိ သင် တို့ အ သီး သီး ကိုယ့် စ ပျစ် သီး၊ ကိုယ့် သ ဖန်း သီး တို့ ကို စား နှင့် ကြ။ ကိုယ့် ရေ တွင်း မှ ရေ ကို သောက် နှင့် ကြ။ ^၁၇ နောက် မှ ငါ လာ ၍ သင် တို့ ပြည် ကဲ့ သို့ ကောက် ပဲ သီး နှံ နှင့် စ ပျစ် ဝိုင် အ သစ် ထွက် သော ပြည်၊ အ စား အ စာ နှင့် စ ပျစ် ခြံ ပေါ များ သော ပြည် သို့ သင် တို့ ကို ငါ ခေါ် ဆောင် သွား မည်။

^၁၈ ဟေ ဇ ကိ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ မည် ဟု ဆို လျက် လှည့် စား သည် ကို မ ခံ ကြ နှင့်။ မည် သည့် လူ မျိုး တစ် မျိုး မျိုး ၏ ဘု ရား တို့ သည် မိ မိ ပြည် ကို အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် ခဲ့ သ နည်း။ ^၁၉ ဟာ မတ် ပြည်၊ အာ ပဒ် ပြည် ၏ ဘု ရား တို့ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ သေ ဖ ရ ဝိမ် ပြည် ၏ ဘု ရား တို့ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ စင် စစ် ထို ဘု ရား တို့ သည် ရှ မာ ရိ မြို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် ခဲ့ ပြီ လော။ ^၂၀ ဤ ပြည် တို့ ၏ ဘု ရား အ ပေါင်း တို့ တွင် မည် သည့် ဘု ရား က မိ မိ ပြည် ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် ခဲ့ သ နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ငါ့ လက် မှ ကယ် နုတ် နိုင် မည် လော’ ဟူ ၍ မိန့် ဆို သည်” ဟု အ သံ ကျယ် လောင် စွာ အော် ဟစ် လေ ၏။

^၂၁ ရှင် ဘု ရင် က “သူ့ အား ဘာ မျှ ပြန် မ ပြော ကြ နှင့်” ဟု အ မိန့် ရှိ ထား သော ကြောင့် လူ တို့ လည်း ဘာ မျှ ပြန် မ ပြော ဘဲ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် ဟိ လ ခိ ၏ သား နန်း တော် အုပ် ဧ လျာ ကိမ်၊ စာ ရေး တော် ကြီး ရှေ ဗ န၊ အာ သပ် ၏ သား အ တွင်း ဝန် ယော အာ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို ဆုတ် ဖြဲ ပြီး ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ ရာ ဗ ရှာ ခ ပြော သော စ ကား တို့ ကို လျှောက် ထား ကြ ၏။

36

¹ Now in the fourteenth year of King Hezekiah, Sennacherib king of Assyria attacked all of the fortified cities of Judah and captured them. ² The king of Assyria sent Rabshakeh from Lachish to Jerusalem to King Hezekiah with a large army. He stood by the aqueduct from the upper pool in the fuller’s field highway.

³ Then Eliakim the son of Hilkiah, who was over the household, and Shebna the scribe, and Joah, the son of Asaph the recorder came out to him.

⁴ Rabshakeh said to them, “Now tell Hezekiah, ‘The great king, the king of Assyria, says, “What confidence is this in which you trust? ⁵ I say that your counsel and strength for the war are only vain words. Now in whom do you trust, that you have rebelled against me? ⁶ Behold, you trust in the staff of this bruised reed, even in Egypt, which if a man leans on it, it will go into his hand and pierce it. So is Pharaoh king of Egypt to all who trust in him.

⁷ But if you tell me, ‘We trust in Yahweh our God,’ isn’t that he whose high places and whose altars Hezekiah has taken away, and has said to Judah and to Jerusalem, ‘You shall worship before this altar’?”

⁸ Now therefore, please make a pledge to my master the king of Assyria, and I will give you two thousand horses, if you are able on your part to set riders on them. ⁹ How then can you turn away the face of one captain of the least of my master’s servants, and put your trust in Egypt for chariots and for horsemen? ¹⁰ Have I come up now without Yahweh against this land to destroy it? Yahweh said to me, “Go up against this land, and destroy it.” ’ ”

¹¹ Then Eliakim, Shebna and Joah said to Rabshakeh, “Please speak to your servants in Aramaic, for we understand it. Don’t speak to us in the Jews’ language in the hearing of the people who are on the wall.” ¹² But Rabshakeh said, “Has my master sent me only to your master and to you, to speak these words, and not to the men who sit on the wall, who will eat their own dung and drink their own urine with you?”

¹³ Then Rabshakeh stood, and called out with a loud voice in the Jews’ language, and said, “Hear the words of the great king, the king of Assyria! ¹⁴ The king says, ‘Don’t let Hezekiah deceive you; for he will not be able to deliver you. ¹⁵ Don’t let Hezekiah make you trust in Yahweh, saying, “Yahweh will surely deliver us. This city won’t be given into the hand of the king of Assyria.” ’

¹⁶ Don’t listen to Hezekiah, for the king of Assyria says, ‘Make your peace with me, and come out to me; and each of you eat from his vine, and each one from his fig tree, and each one of you drink the waters of his own cistern; ¹⁷ until I come and take you away to a land like your own land, a land of grain and new wine, a land of bread and vineyards.

¹⁸ Beware lest Hezekiah persuade you, saying, “Yahweh will deliver us.” Have any of the gods of the nations delivered their lands from the hand of the king of Assyria? ¹⁹ Where are the gods of Hamath and Arpad? Where are the gods of Sepharvaim? Have they delivered Samaria from my hand? ²⁰ Who are they among all the gods of these countries that have delivered their country out of my hand, that Yahweh should deliver Jerusalem out of my hand?’ ”

²¹ But they remained silent, and said nothing in reply, for the king’s commandment was, “Don’t answer him.” ²² Then Eliakim the son of Hilkiah, who was over the household, and Shebna the scribe, and Joah, the son of Asaph the recorder, came to Hezekiah with their clothes torn, and told him the words of Rabshakeh.