၃၃

^၁ ကိုယ် တိုင် ဖျက် ဆီး ခြင်း မ ခံ ရ ဘဲ သူ တစ် ပါး ကို ဖျက် ဆီး သော သူ၊ ကိုယ် တိုင် သစ္စာ ဖောက် မ ခံ ရ ဘဲ သူ တစ် ပါး ကို သစ္စာ ဖောက် သော သူ၊ သင် သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သင် သည် သူ တစ် ပါး ကို ဖျက် ဆီး ပြီး လျှင် ပြန် ၍ အ ဖျက် ဆီး ခံ ရ မည်။ သူ တစ် ပါး ကို သစ္စာ ဖောက် ပြီး လျှင် ပြန် ၍ သစ္စာ အ ဖောက် ခံ ရ မည်။

^၂ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စောင့် မျှော် ကြ ပါ ၏။ နံ နက် အ ချိန် ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ပါ။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် သည့် ကာ လ ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ။

^၃ မြည် ဟိန်း သော အ သံ တော် ကြောင့် လူ တို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ထ တော် မူ သော အ ခါ လူ မျိုး တို့ သည် ကွဲ လွင့် သွား ကြ ၏။ ^၄ လူ တို့ သည် သင် တို့ ၏ လု ယက် ပစ္စည်း ကို ကျိုင်း ကောင် အ စု အ အုံ ကဲ့ သို့ စု ပုံ ထား ကြ မည်။ ကျိုင်း ကောင် များ ခုန် ပေါက် ပြေး လွှား သ ကဲ့ သို့ ထို ပစ္စည်း တို့ အ ပေါ် ပြေး လွှား ကြ မည်။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြင့် မြတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ၏။ ဇိ အုန် တောင် ကို တ ရား မျှ တ ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ဖြင့် ပြည့် စေ တော် မူ ၏။ ^၆ ကိုယ် တော် သည် သင် အ သက် ရှင် သည့် ကာ လ တွင် တည် ငြိမ် ခြင်း၊ ကယ် တင် ခြင်း စည်း စိမ်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ ဖြစ် တော် မူ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သည် သင် ၏ ဘဏ္ဍာ ဖြစ် လိမ့် မည်။

^၇ သူ ရဲ ကောင်း တို့ သည် လမ်း ပေါ် ၌ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ငြိမ်း ချမ်း ရေး စေ တ မန် တို့ သည် ခါး သီး စွာ ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၈ လမ်း မ ပေါ် တွင် လူ သူ ကင်း မဲ့ ၏။ လမ်း ပေါ် တွင် လူ သွား လူ လာ မ ရှိ။ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ချိုး ဖောက် လေ ပြီ။ မြို့ အ ချို့ မူ ကွဲ ကျမ်း ၌ ‘သက် သေ’။ များ ကို ပ မာ ဏ မ ပြု။ လူ ကို အ လေး မ ထား။ ^၉ တိုင်း ပြည် သည် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ၍ အား လျော့ လေ ပြီ။ လက် ဘ နွန် တောင် သည် အ ရှက် ရ ၍ ညှိုး နွမ်း လေ ပြီ။ ရှာ ရုန် အ ရပ် သည် အ ရာ ဗ လွင် ပြင် နှင့် တူ လေ ပြီ။ ဗာ ရှန် တောင်၊ က ရ မေ လ တောင် သည် မိ မိ တို့ အ ရွက် များ ကို ခါ ချ ပြီ။

^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ယ ခု ပင် ငါ ထ မည်။ ငါ့ ကိုယ် ငါ ချီး မြှောက် မည်။ ငါ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၁၁ သင် တို့ သည် ဖွဲ ကို ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ ကောက် ရိုး ကို မွေး မည်။ သင် တို့ ၏ ထွက် သက် လေ သည် မီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ ကို ဝါး မျို မည်။ ^၁၂ လူ တို့ သည် ထုံး မှုန့် ဖြစ် သည် အ ထိ လောင် မြိုက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ဆူး ပင် ကို ခုတ် လှဲ ၍ မီး ရှို့ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။

^၁၃ ရပ် ဝေး ရှိ လူ တို့၊ ငါ ပြု သော အ မှု ကို ကြား သိ ကြ လော့။ ရပ် နီး ရှိ လူ တို့၊ ငါ့ အ စွမ်း တန် ခိုး ကို သိ မှတ်ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ဇိ အုန် မြို့ ရှိ အ ပြစ် သား တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ လေ ပြီ။ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ခြင်း သည် ဘု ရား တ ရား မဲ့ သူ တို့ ကို လွှမ်း မိုး လေ ပြီ။ သူ တို့ က “ငါ တို့ တွင် မည် သူ သည် တောက် လောင် သော မီး ထဲ ၌ နေ နိုင် သ နည်း။ ငါ တို့ တွင် မည် သူ သည် ထာ ဝ ရ မီး တောက် ထဲ ၌ နေ နိုင် သ နည်း” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၅ ဖြောင့် မတ် စွာ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ၍ ဟုတ် မှန် သော စ ကား ကို ပြော သူ၊ ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ပန်း ခြင်း ဖြင့် ရ သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို ငြင်း ပယ် ၍ တံ စိုး လက် ဆောင် ကို လက် မ ခံ ဘဲ ငြင်း ဆို သူ၊ သတ် ဖြတ် မှု အ ကြောင်း ကို မ ကြား မိ အောင် နား ပိတ် ထား သူ၊ မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို မ ကြည့် မိ အောင် မျက် စိ ပိတ် ထား သူ၊ ^၁၆ ထို သူ သည် မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ နေ ရ လိမ့် မည်။ ခိုင် ခံ့ သော ကျောက် တောင် ၌ ခို လှုံ ရ ၍ သူ့ အား အ စား အ စာ ပေး ကြ ၏။ သူ ၌ သောက် ရေ မ ပြတ်။

^၁၇ သင့် မျက် စိ သည် တင့် တယ် သော ရှင် ဘု ရင် ကို တွေ့ မြင် ရ မည်။ အ ဝေး ၌ ရှိ သော ပြည် ကို ရှု မြင် ရ မည်။ ^၁၈ “စာ ရေး တော် ကြီး အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း၊ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ချိန် တွယ် သော သူ’။ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း၊ ပြ အိုး ရေ တွက် သူ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း” ဟု သင့် စိတ် နှ လုံး သည် ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ဖွယ် ရာ ကို ပြန် တွေး လိမ့် မည်။ ^၁၉ နား မ လည် နိုင် အောင် ထူး ဆန်း သော ဘာ သာ စ ကား ပြော ဆို သော၊ နား မ လည် နိုင် အောင် မ ပီ မ သ စ ကား ပြော ဆို သော ရိုင်း စိုင်း သည့် လူ မျိုး ကို သင် တွေ့ ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။

^၂၀ ငါ တို့ ပွဲ တော် မြို့ ဖြစ် သည့် ဇိ အုန် မြို့ ကို ကြည့် ရှု လော့။ အ ပြောင်း အ ရွှေ့ မ ရှိ သော တဲ ဖြစ် သည့် ငြိမ်း အေး ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို သင် သည် ကိုယ့် မျက် စိ နှင့် မြင် ရ လိမ့် မည်။ ထို တဲ ၏ တိုင် များ သည် မည် သည့် အ ခါ မျှ ဆွဲ နုတ် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ ကြိုး များ သည် လည်း တစ် ချောင်း မျှ ဖြတ် တောက် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၁ ထို အ ရပ် ၌ တန် ခိုး ကြီး သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ အ တွက် မြစ် ကြီး၊ ချောင်း ကြီး များ ဖြစ် တော် မူ မည်။ ထို နေ ရာ တွင် တက် ခတ် လှေ လည်း မ သွား နိုင်၊ သင်္ဘော ကြီး လည်း ဖြတ် မ ကူး နိုင်။ ^၂၂ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ၏ တ ရား သူ ကြီး၊ ပ ညတ် တ ရား ရှင်၊ ရှင် ဘု ရင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ မည်။

^၂၃ သင် ၏ ကြိုး တို့ သည် လျော့ ၍ ရွက် တိုင် ကို မြဲ မြံ စွာ မ ဆွဲ ထား နိုင်၊ ရွက် ကို လည်း မ ဖြန့် နိုင်။ ထို အ ခါ သင် တိုက် ခိုက် လု ယူ ထား သည့် ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ စွာ တို့ ကို ခွဲ ဝေ ယူ ကြ လိမ့် မည်။ ခြေ မ သန် သူ တို့ ပင် တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း ကို သိမ်း ယူ နိုင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၄ မြို့ သူ မြို့ သား တစ် ဦး မျှ “ငါ ဖျား နာ ၏” ဟု ပြော မည် မ ဟုတ်။ ထို မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော လူ တို့ သည် အ ပြစ် လွတ် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။

33

¹ Woe to you who destroy, but you weren’t destroyed, and who betray, but nobody betrayed you! When you have finished destroying, you will be destroyed; and when you have finished betrayal, you will be betrayed.

² Yahweh, be gracious to us. We have waited for you. Be our strength every morning, our salvation also in the time of trouble.

³ At the noise of the thunder, the peoples have fled. When you lift yourself up, the nations are scattered. ⁴ Your plunder will be gathered as the caterpillar gathers. Men will leap on it as locusts leap.

⁵ Yahweh is exalted, for he dwells on high. He has filled Zion with justice and righteousness. ⁶ There will be stability in your times, abundance of salvation, wisdom, and knowledge. The fear of Yahweh is your treasure.

⁷ Behold, their valiant ones cry outside; the ambassadors of peace weep bitterly. ⁸ The highways are desolate. The traveling man ceases. The covenant is broken. He has despised the cities. He doesn’t respect man. ⁹ The land mourns and languishes. Lebanon is confounded and withers away. Sharon is like a desert, and Bashan and Carmel are stripped bare.

¹⁰ “Now I will arise,” says Yahweh. “Now I will lift myself up. Now I will be exalted. ¹¹ You will conceive chaff. You will give birth to stubble. Your breath is a fire that will devour you. ¹² The peoples will be like the burning of lime, like thorns that are cut down and burned in the fire.

¹³ Hear, you who are far off, what I have done; and, you who are near, acknowledge my might.”

¹⁴ The sinners in Zion are afraid. Trembling has seized the godless ones. Who among us can live with the devouring fire? Who among us can live with everlasting burning?

¹⁵ He who walks righteously and speaks blamelessly, he who despises the gain of oppressions, who gestures with his hands, refusing to take a bribe, who stops his ears from hearing of bloodshed, and shuts his eyes from looking at evil— ¹⁶ he will dwell on high. His place of defense will be the fortress of rocks. His bread will be supplied. His waters will be sure.

¹⁷ Your eyes will see the king in his beauty. They will see a distant land. ¹⁸ Your heart will meditate on the terror. Where is he who counted? Where is he who weighed? Where is he who counted the towers? ¹⁹ You will no longer see the fierce people, a people of a deep speech that you can’t comprehend, with a strange language that you can’t understand.

²⁰ Look at Zion, the city of our appointed festivals. Your eyes will see Jerusalem, a quiet habitation, a tent that won’t be removed. Its stakes will never be plucked up, nor will any of its cords be broken. ²¹ But there Yahweh will be with us in majesty, a place of wide rivers and streams, in which no galley with oars will go, neither will any gallant ship pass by there. ²² For Yahweh is our judge. Yahweh is our lawgiver. Yahweh is our king. He will save us.

²³ Your rigging is untied. They couldn’t strengthen the foot of their mast. They couldn’t spread the sail. Then the prey of a great plunder was divided. The lame took the prey. ²⁴ The inhabitant won’t say, “I am sick.” The people who dwell therein will be forgiven their iniquity.

၃၃

^၁ ကိုယ် တိုင် ဖျက် ဆီး ခြင်း မ ခံ ရ ဘဲ သူ တစ် ပါး ကို ဖျက် ဆီး သော သူ၊ ကိုယ် တိုင် သစ္စာ ဖောက် မ ခံ ရ ဘဲ သူ တစ် ပါး ကို သစ္စာ ဖောက် သော သူ၊ သင် သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ သင် သည် သူ တစ် ပါး ကို ဖျက် ဆီး ပြီး လျှင် ပြန် ၍ အ ဖျက် ဆီး ခံ ရ မည်။ သူ တစ် ပါး ကို သစ္စာ ဖောက် ပြီး လျှင် ပြန် ၍ သစ္စာ အ ဖောက် ခံ ရ မည်။

^၂ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို သ နား တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စောင့် မျှော် ကြ ပါ ၏။ နံ နက် အ ချိန် ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ပါ။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် သည့် ကာ လ ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ။

^၃ မြည် ဟိန်း သော အ သံ တော် ကြောင့် လူ တို့ ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ထ တော် မူ သော အ ခါ လူ မျိုး တို့ သည် ကွဲ လွင့် သွား ကြ ၏။ ^၄ လူ တို့ သည် သင် တို့ ၏ လု ယက် ပစ္စည်း ကို ကျိုင်း ကောင် အ စု အ အုံ ကဲ့ သို့ စု ပုံ ထား ကြ မည်။ ကျိုင်း ကောင် များ ခုန် ပေါက် ပြေး လွှား သ ကဲ့ သို့ ထို ပစ္စည်း တို့ အ ပေါ် ပြေး လွှား ကြ မည်။

^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြင့် မြတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ ကိန်း ဝပ် တော် မူ ၏။ ဇိ အုန် တောင် ကို တ ရား မျှ တ ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ဖြင့် ပြည့် စေ တော် မူ ၏။ ^၆ ကိုယ် တော် သည် သင် အ သက် ရှင် သည့် ကာ လ တွင် တည် ငြိမ် ခြင်း၊ ကယ် တင် ခြင်း စည်း စိမ်၊ ဉာဏ် ပ ညာ၊ အ သိ ပ ညာ ဖြစ် တော် မူ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သည် သင် ၏ ဘဏ္ဍာ ဖြစ် လိမ့် မည်။

^၇ သူ ရဲ ကောင်း တို့ သည် လမ်း ပေါ် ၌ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ငြိမ်း ချမ်း ရေး စေ တ မန် တို့ သည် ခါး သီး စွာ ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၈ လမ်း မ ပေါ် တွင် လူ သူ ကင်း မဲ့ ၏။ လမ်း ပေါ် တွင် လူ သွား လူ လာ မ ရှိ။ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ချိုး ဖောက် လေ ပြီ။ မြို့ အ ချို့ မူ ကွဲ ကျမ်း ၌ ‘သက် သေ’။ များ ကို ပ မာ ဏ မ ပြု။ လူ ကို အ လေး မ ထား။ ^၉ တိုင်း ပြည် သည် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ၍ အား လျော့ လေ ပြီ။ လက် ဘ နွန် တောင် သည် အ ရှက် ရ ၍ ညှိုး နွမ်း လေ ပြီ။ ရှာ ရုန် အ ရပ် သည် အ ရာ ဗ လွင် ပြင် နှင့် တူ လေ ပြီ။ ဗာ ရှန် တောင်၊ က ရ မေ လ တောင် သည် မိ မိ တို့ အ ရွက် များ ကို ခါ ချ ပြီ။

^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ယ ခု ပင် ငါ ထ မည်။ ငါ့ ကိုယ် ငါ ချီး မြှောက် မည်။ ငါ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၁၁ သင် တို့ သည် ဖွဲ ကို ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ ကောက် ရိုး ကို မွေး မည်။ သင် တို့ ၏ ထွက် သက် လေ သည် မီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ ကို ဝါး မျို မည်။ ^၁၂ လူ တို့ သည် ထုံး မှုန့် ဖြစ် သည် အ ထိ လောင် မြိုက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ဆူး ပင် ကို ခုတ် လှဲ ၍ မီး ရှို့ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် မည်။

^၁၃ ရပ် ဝေး ရှိ လူ တို့၊ ငါ ပြု သော အ မှု ကို ကြား သိ ကြ လော့။ ရပ် နီး ရှိ လူ တို့၊ ငါ့ အ စွမ်း တန် ခိုး ကို သိ မှတ်ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ဇိ အုန် မြို့ ရှိ အ ပြစ် သား တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ကြ လေ ပြီ။ ထိတ် လန့် တုန် လှုပ် ခြင်း သည် ဘု ရား တ ရား မဲ့ သူ တို့ ကို လွှမ်း မိုး လေ ပြီ။ သူ တို့ က “ငါ တို့ တွင် မည် သူ သည် တောက် လောင် သော မီး ထဲ ၌ နေ နိုင် သ နည်း။ ငါ တို့ တွင် မည် သူ သည် ထာ ဝ ရ မီး တောက် ထဲ ၌ နေ နိုင် သ နည်း” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၅ ဖြောင့် မတ် စွာ အ သက် ရှင် လျှောက် လှမ်း ၍ ဟုတ် မှန် သော စ ကား ကို ပြော သူ၊ ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ပန်း ခြင်း ဖြင့် ရ သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို ငြင်း ပယ် ၍ တံ စိုး လက် ဆောင် ကို လက် မ ခံ ဘဲ ငြင်း ဆို သူ၊ သတ် ဖြတ် မှု အ ကြောင်း ကို မ ကြား မိ အောင် နား ပိတ် ထား သူ၊ မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို မ ကြည့် မိ အောင် မျက် စိ ပိတ် ထား သူ၊ ^၁၆ ထို သူ သည် မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ နေ ရ လိမ့် မည်။ ခိုင် ခံ့ သော ကျောက် တောင် ၌ ခို လှုံ ရ ၍ သူ့ အား အ စား အ စာ ပေး ကြ ၏။ သူ ၌ သောက် ရေ မ ပြတ်။

^၁၇ သင့် မျက် စိ သည် တင့် တယ် သော ရှင် ဘု ရင် ကို တွေ့ မြင် ရ မည်။ အ ဝေး ၌ ရှိ သော ပြည် ကို ရှု မြင် ရ မည်။ ^၁၈ “စာ ရေး တော် ကြီး အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း၊ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ချိန် တွယ် သော သူ’။ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း၊ ပြ အိုး ရေ တွက် သူ အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း” ဟု သင့် စိတ် နှ လုံး သည် ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ဖွယ် ရာ ကို ပြန် တွေး လိမ့် မည်။ ^၁၉ နား မ လည် နိုင် အောင် ထူး ဆန်း သော ဘာ သာ စ ကား ပြော ဆို သော၊ နား မ လည် နိုင် အောင် မ ပီ မ သ စ ကား ပြော ဆို သော ရိုင်း စိုင်း သည့် လူ မျိုး ကို သင် တွေ့ ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။

^၂၀ ငါ တို့ ပွဲ တော် မြို့ ဖြစ် သည့် ဇိ အုန် မြို့ ကို ကြည့် ရှု လော့။ အ ပြောင်း အ ရွှေ့ မ ရှိ သော တဲ ဖြစ် သည့် ငြိမ်း အေး ရာ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို သင် သည် ကိုယ့် မျက် စိ နှင့် မြင် ရ လိမ့် မည်။ ထို တဲ ၏ တိုင် များ သည် မည် သည့် အ ခါ မျှ ဆွဲ နုတ် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ ကြိုး များ သည် လည်း တစ် ချောင်း မျှ ဖြတ် တောက် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၁ ထို အ ရပ် ၌ တန် ခိုး ကြီး သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ အ တွက် မြစ် ကြီး၊ ချောင်း ကြီး များ ဖြစ် တော် မူ မည်။ ထို နေ ရာ တွင် တက် ခတ် လှေ လည်း မ သွား နိုင်၊ သင်္ဘော ကြီး လည်း ဖြတ် မ ကူး နိုင်။ ^၂၂ အ ကြောင်း မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ၏ တ ရား သူ ကြီး၊ ပ ညတ် တ ရား ရှင်၊ ရှင် ဘု ရင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ကို ကယ် တင် တော် မူ မည်။

^၂၃ သင် ၏ ကြိုး တို့ သည် လျော့ ၍ ရွက် တိုင် ကို မြဲ မြံ စွာ မ ဆွဲ ထား နိုင်၊ ရွက် ကို လည်း မ ဖြန့် နိုင်။ ထို အ ခါ သင် တိုက် ခိုက် လု ယူ ထား သည့် ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ စွာ တို့ ကို ခွဲ ဝေ ယူ ကြ လိမ့် မည်။ ခြေ မ သန် သူ တို့ ပင် တိုက် ရာ ပါ ပစ္စည်း ကို သိမ်း ယူ နိုင် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၄ မြို့ သူ မြို့ သား တစ် ဦး မျှ “ငါ ဖျား နာ ၏” ဟု ပြော မည် မ ဟုတ်။ ထို မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော လူ တို့ သည် အ ပြစ် လွတ် ခွင့် ရ ကြ လိမ့် မည်။

33

¹ Woe to you who destroy, but you weren’t destroyed, and who betray, but nobody betrayed you! When you have finished destroying, you will be destroyed; and when you have finished betrayal, you will be betrayed.

² Yahweh, be gracious to us. We have waited for you. Be our strength every morning, our salvation also in the time of trouble.

³ At the noise of the thunder, the peoples have fled. When you lift yourself up, the nations are scattered. ⁴ Your plunder will be gathered as the caterpillar gathers. Men will leap on it as locusts leap.

⁵ Yahweh is exalted, for he dwells on high. He has filled Zion with justice and righteousness. ⁶ There will be stability in your times, abundance of salvation, wisdom, and knowledge. The fear of Yahweh is your treasure.

⁷ Behold, their valiant ones cry outside; the ambassadors of peace weep bitterly. ⁸ The highways are desolate. The traveling man ceases. The covenant is broken. He has despised the cities. He doesn’t respect man. ⁹ The land mourns and languishes. Lebanon is confounded and withers away. Sharon is like a desert, and Bashan and Carmel are stripped bare.

¹⁰ “Now I will arise,” says Yahweh. “Now I will lift myself up. Now I will be exalted. ¹¹ You will conceive chaff. You will give birth to stubble. Your breath is a fire that will devour you. ¹² The peoples will be like the burning of lime, like thorns that are cut down and burned in the fire.

¹³ Hear, you who are far off, what I have done; and, you who are near, acknowledge my might.”

¹⁴ The sinners in Zion are afraid. Trembling has seized the godless ones. Who among us can live with the devouring fire? Who among us can live with everlasting burning?

¹⁵ He who walks righteously and speaks blamelessly, he who despises the gain of oppressions, who gestures with his hands, refusing to take a bribe, who stops his ears from hearing of bloodshed, and shuts his eyes from looking at evil— ¹⁶ he will dwell on high. His place of defense will be the fortress of rocks. His bread will be supplied. His waters will be sure.

¹⁷ Your eyes will see the king in his beauty. They will see a distant land. ¹⁸ Your heart will meditate on the terror. Where is he who counted? Where is he who weighed? Where is he who counted the towers? ¹⁹ You will no longer see the fierce people, a people of a deep speech that you can’t comprehend, with a strange language that you can’t understand.

²⁰ Look at Zion, the city of our appointed festivals. Your eyes will see Jerusalem, a quiet habitation, a tent that won’t be removed. Its stakes will never be plucked up, nor will any of its cords be broken. ²¹ But there Yahweh will be with us in majesty, a place of wide rivers and streams, in which no galley with oars will go, neither will any gallant ship pass by there. ²² For Yahweh is our judge. Yahweh is our lawgiver. Yahweh is our king. He will save us.

²³ Your rigging is untied. They couldn’t strengthen the foot of their mast. They couldn’t spread the sail. Then the prey of a great plunder was divided. The lame took the prey. ²⁴ The inhabitant won’t say, “I am sick.” The people who dwell therein will be forgiven their iniquity.