စာလုံးအ ရွယ်အစား

က က

ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း

ဓမ္မ သစ် ကျမ်း

ဟေ ရှာ ယ အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၄

၁ ကြည့် ရှု လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြည် တော် ကို လွတ် လပ် စေ ၍ ပယ် ရှင်း မှောက် ထား သ ဖြင့်၊ ပြည် သား တို့ ကို ကွဲ ပြား စေ တော် မူ ၏။ ၂ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ဆင်း ရဲ သား ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် သည် ကျွန် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် မ သည် ကျွန် မ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ရောင်း သော သူ သည် ဝယ် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ကြွေး ရှင် သည် ကြွေး တင် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ အ တိုး စား သော သူ သည် အ တိုး ပေး သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ၃ တ ပြည် လုံး လွတ် လပ် ၍ ရှင်း ရှင်း ပျက် စီး ရ လိမ့် မည် ဟူ သော အ ရာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

၄ ပြည် တော် သည် ငြို ငြင် ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ လော က သည် အား လျော့ ၍ ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ ဘုန်း ကြီး သော ပြည် သား တို့ သည် အား လျော့ ကြ ၏။ ၅ ပြည် သား တို့ သည် တ ရား တော် ကို လွန် ကျူး ခြင်း၊ အ မိန့် တော် ကို ပြောင်း လဲ ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ သစ္စာ တော် ကို ဖျက် ခြင်း အ ကြောင်း ကြောင့်၊ ပြည် တော် သည် ညစ် ညူး ခြင်း ရှိ ၏။ ၆ ထို ကြောင့်၊ ကျိန် တော် မူ သော အ ကျိန် သည် ပြည် တော် ကို လွှမ်း မိုး ပြီ။ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် မှာ အ ပြစ် ရောက် လေ ပြီ။ ထို ကြောင့်၊ ပြည် သား တို့ သည် ပူ လောင် ကြ သ ဖြင့်၊ ကျန် ကြွင်း သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏။

၇ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် ငြို ငြင် လေ ၏။ စ ပျစ် နွယ် ပင် သည် လည်း အား လျော့ လေ ၏။ စိတ် ရွှင် လန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ညည်း တွား ကြ ၏။ ၈ သာ ယာ သော ပတ် သာ အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ဝမ်း မြောက် သော သူ ၏ အ သံ မ ရှိ။ သာ ယာ သော စောင်း သံ လည်း ငြိမ်း ပြီ။ ၉ သီ ချင်း ဆို လျက် စ ပျစ် ရည် ကို မ သောက် ရ ကြ။ သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် သော သူ တို့ သည် ပ စပ် ခါး ကြ လိမ့် မည်။ ၁၀ လွတ် လပ် သော မြို့ သည် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ဝင် စေ ခြင်း ငှါ၊ အိမ် များ ကို ပိတ် ထား ကြ ပြီ။ ၁၁ စ ပျစ် ရည် ပြတ် သော ကြောင့် လမ်း ခ ရီး တို့ ၌ မြည် တမ်း ခြင်း ရှိ ၏။ ဝမ်း မြောက် ခြင်း လည်း အ ကြွင်း မဲ့ ကွယ် ပြီ။ တ ပြည် လုံး ၌ သာ ယာ သော အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ၁၂ ဆိတ် ညံ ခြင်း သည် မြို့ ထဲ မှာ ကျန် ရစ် ၏။ မြို့ တံ ခါး ကို လည်း ရိုက် ခတ် ၍ ဖြို ဖျက် ကြ ပြီ။

၁၃ ထို သို့ ပြည် တော် အ လယ်၊ ပြည် သား တို့ တွင် ဖြစ် ရ သော် လည်း သံ လွင် ပင် ကို လှုပ် ၍ အ သီး ကို ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ စ ပျစ် သီး ကို သိမ်း ယူ သော နောက် အ ကြွင်း အ ကျန် ကို ကောက် ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် လိမ့် မည်။

၁၄ ထို သူ တို့ သည် ကြွေး ကြော် ၍ ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း သော အ သံ နှင့် ပင် လယ် တ ဘက် မှ မြည် ကြ လိမ့် မည်။ ၁၅ သို့ ဖြစ် ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် တို့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ၎င်း၊ ပင် လယ် တ ဘက် တ ကျွန်း တ နိုင် ငံ အ ရပ် တို့ ၌၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် တည်း ဟူ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ၎င်း ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ၁၆ သန့် ရှင်း တော် မူ သော သူ သည် ဘုန်း ကြီး တော် မူ စေ သ တည်း ဟု မြေ ကြီး စွန်း မှ သီ ချင်း ဆို သံ ကို ငါ တို့ သည် ကြား ရ ၏။

ငါ မူ ကား၊ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် လု ယက် လျက် နေ ကြ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် ကြမ်း တမ်း စွာ လု ယက် ကြ ၏။

၁၇ အို ပြည် သား၊ သင် သည် ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မြေ တွင်း၊ ကျော့ ကွင်း ထဲ သို့ ရောက် လေ ပြီ။ ၁၈ ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မှ ပြေး သော သူ သည် မြေ တွင်း ထဲ သို့ ကျ လိမ့် မည်။ မြေ တွင်း မှ လွတ် သော သူ သည် ကျော့ ကွင်း ၌ ကျော့ မိ လိမ့် မည်။ ကောင်း ကင် ပြွန် ဝ ပွင့် လျက် ရှိ ၍၊ မြေ ကြီး အ မြစ် လည်း လှုပ် ရှား လေ ၏။ ၁၉ ပြည် တော် သည် တ ပြည် လုံး ပြုတ် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ ကုန် အ စင် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ လွန် တုန် လှုပ် လျက် ရှိ လေ ၏။ ၂၀ ပြည် တော် သည် ယစ် မူး သော သူ ကဲ့ သို့ တ လူး လည် လည် ရှိ ၏။ ပု ခက် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား ၏။ မိ မိ အ ပြစ် သည် မိ မိ အ ပေါ် မှာ လေး သ ဖြင့်၊ ပြည် တော် သည် လဲ လိမ့် မည်။ နောက် တ ဖန် မ ထ ရ။

၂၁ ထို ကာ လ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မြင့် သော အ ရပ် ၌ မြင့် သော အ လုံး အ ရင်း ကို ၎င်း၊ မြေ ပေါ် မှာ မြေ ကြီး ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို ၎င်း ကြည့် ရှု စစ် ကြော တော် မူ လိမ့် မည်။ ၂၂ သူ တို့ သည် တွင်း ထဲ မှာ တ စု တည်း စု ဝေး ၍ ချည် နှောင် ခြင်း၊ ထောင် ထဲ မှာ ချုပ် ထား ခြင်း ကို ခံ လျက် နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။ များ စွာ သော နေ့ ရက် ကာ လ လွန် ပြီး မှ၊ စစ် ကြော ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။

၂၃ လ သည် လည်း မျက် နှာ ပျက် လိမ့် မည်။ နေ သည် လည်း အ ရှက် ကွဲ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် မှာ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ မင်း ပြု ၍၊ အ သက် ကြီး သူ တို့ ရှေ့ တွင် ဘုန်း ကြီး တော် မူ လ တံ့။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၄

၁ ကြည့် ရှု လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြည် တော် ကို လွတ် လပ် စေ ၍ ပယ် ရှင်း မှောက် ထား သ ဖြင့်၊ ပြည် သား တို့ ကို ကွဲ ပြား စေ တော် မူ ၏။ ၂ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ဆင်း ရဲ သား ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် သည် ကျွန် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် မ သည် ကျွန် မ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ရောင်း သော သူ သည် ဝယ် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ကြွေး ရှင် သည် ကြွေး တင် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ အ တိုး စား သော သူ သည် အ တိုး ပေး သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ၃ တ ပြည် လုံး လွတ် လပ် ၍ ရှင်း ရှင်း ပျက် စီး ရ လိမ့် မည် ဟူ သော အ ရာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

၄ ပြည် တော် သည် ငြို ငြင် ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ လော က သည် အား လျော့ ၍ ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ ဘုန်း ကြီး သော ပြည် သား တို့ သည် အား လျော့ ကြ ၏။ ၅ ပြည် သား တို့ သည် တ ရား တော် ကို လွန် ကျူး ခြင်း၊ အ မိန့် တော် ကို ပြောင်း လဲ ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ သစ္စာ တော် ကို ဖျက် ခြင်း အ ကြောင်း ကြောင့်၊ ပြည် တော် သည် ညစ် ညူး ခြင်း ရှိ ၏။ ၆ ထို ကြောင့်၊ ကျိန် တော် မူ သော အ ကျိန် သည် ပြည် တော် ကို လွှမ်း မိုး ပြီ။ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် မှာ အ ပြစ် ရောက် လေ ပြီ။ ထို ကြောင့်၊ ပြည် သား တို့ သည် ပူ လောင် ကြ သ ဖြင့်၊ ကျန် ကြွင်း သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏။

၇ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် ငြို ငြင် လေ ၏။ စ ပျစ် နွယ် ပင် သည် လည်း အား လျော့ လေ ၏။ စိတ် ရွှင် လန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ညည်း တွား ကြ ၏။ ၈ သာ ယာ သော ပတ် သာ အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ဝမ်း မြောက် သော သူ ၏ အ သံ မ ရှိ။ သာ ယာ သော စောင်း သံ လည်း ငြိမ်း ပြီ။ ၉ သီ ချင်း ဆို လျက် စ ပျစ် ရည် ကို မ သောက် ရ ကြ။ သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် သော သူ တို့ သည် ပ စပ် ခါး ကြ လိမ့် မည်။ ၁၀ လွတ် လပ် သော မြို့ သည် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ဝင် စေ ခြင်း ငှါ၊ အိမ် များ ကို ပိတ် ထား ကြ ပြီ။ ၁၁ စ ပျစ် ရည် ပြတ် သော ကြောင့် လမ်း ခ ရီး တို့ ၌ မြည် တမ်း ခြင်း ရှိ ၏။ ဝမ်း မြောက် ခြင်း လည်း အ ကြွင်း မဲ့ ကွယ် ပြီ။ တ ပြည် လုံး ၌ သာ ယာ သော အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ၁၂ ဆိတ် ညံ ခြင်း သည် မြို့ ထဲ မှာ ကျန် ရစ် ၏။ မြို့ တံ ခါး ကို လည်း ရိုက် ခတ် ၍ ဖြို ဖျက် ကြ ပြီ။

၁၃ ထို သို့ ပြည် တော် အ လယ်၊ ပြည် သား တို့ တွင် ဖြစ် ရ သော် လည်း သံ လွင် ပင် ကို လှုပ် ၍ အ သီး ကို ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ စ ပျစ် သီး ကို သိမ်း ယူ သော နောက် အ ကြွင်း အ ကျန် ကို ကောက် ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် လိမ့် မည်။

၁၄ ထို သူ တို့ သည် ကြွေး ကြော် ၍ ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း သော အ သံ နှင့် ပင် လယ် တ ဘက် မှ မြည် ကြ လိမ့် မည်။ ၁၅ သို့ ဖြစ် ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် တို့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ၎င်း၊ ပင် လယ် တ ဘက် တ ကျွန်း တ နိုင် ငံ အ ရပ် တို့ ၌၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် တည်း ဟူ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ၎င်း ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ၁၆ သန့် ရှင်း တော် မူ သော သူ သည် ဘုန်း ကြီး တော် မူ စေ သ တည်း ဟု မြေ ကြီး စွန်း မှ သီ ချင်း ဆို သံ ကို ငါ တို့ သည် ကြား ရ ၏။

ငါ မူ ကား၊ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် လု ယက် လျက် နေ ကြ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် ကြမ်း တမ်း စွာ လု ယက် ကြ ၏။

၁၇ အို ပြည် သား၊ သင် သည် ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မြေ တွင်း၊ ကျော့ ကွင်း ထဲ သို့ ရောက် လေ ပြီ။ ၁၈ ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မှ ပြေး သော သူ သည် မြေ တွင်း ထဲ သို့ ကျ လိမ့် မည်။ မြေ တွင်း မှ လွတ် သော သူ သည် ကျော့ ကွင်း ၌ ကျော့ မိ လိမ့် မည်။ ကောင်း ကင် ပြွန် ဝ ပွင့် လျက် ရှိ ၍၊ မြေ ကြီး အ မြစ် လည်း လှုပ် ရှား လေ ၏။ ၁၉ ပြည် တော် သည် တ ပြည် လုံး ပြုတ် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ ကုန် အ စင် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ လွန် တုန် လှုပ် လျက် ရှိ လေ ၏။ ၂၀ ပြည် တော် သည် ယစ် မူး သော သူ ကဲ့ သို့ တ လူး လည် လည် ရှိ ၏။ ပု ခက် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား ၏။ မိ မိ အ ပြစ် သည် မိ မိ အ ပေါ် မှာ လေး သ ဖြင့်၊ ပြည် တော် သည် လဲ လိမ့် မည်။ နောက် တ ဖန် မ ထ ရ။

၂၁ ထို ကာ လ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မြင့် သော အ ရပ် ၌ မြင့် သော အ လုံး အ ရင်း ကို ၎င်း၊ မြေ ပေါ် မှာ မြေ ကြီး ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို ၎င်း ကြည့် ရှု စစ် ကြော တော် မူ လိမ့် မည်။ ၂၂ သူ တို့ သည် တွင်း ထဲ မှာ တ စု တည်း စု ဝေး ၍ ချည် နှောင် ခြင်း၊ ထောင် ထဲ မှာ ချုပ် ထား ခြင်း ကို ခံ လျက် နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။ များ စွာ သော နေ့ ရက် ကာ လ လွန် ပြီး မှ၊ စစ် ကြော ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။

၂၃ လ သည် လည်း မျက် နှာ ပျက် လိမ့် မည်။ နေ သည် လည်း အ ရှက် ကွဲ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် မှာ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ မင်း ပြု ၍၊ အ သက် ကြီး သူ တို့ ရှေ့ တွင် ဘုန်း ကြီး တော် မူ လ တံ့။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၄

၁ ကြည့် ရှု လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ပြည် တော် ကို လွတ် လပ် စေ ၍ ပယ် ရှင်း မှောက် ထား သ ဖြင့်၊ ပြည် သား တို့ ကို ကွဲ ပြား စေ တော် မူ ၏။ ၂ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ဆင်း ရဲ သား ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် သည် ကျွန် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ သ ခင် မ သည် ကျွန် မ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ရောင်း သော သူ သည် ဝယ် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ကြွေး ရှင် သည် ကြွေး တင် သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ အ တိုး စား သော သူ သည် အ တိုး ပေး သော သူ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ၃ တ ပြည် လုံး လွတ် လပ် ၍ ရှင်း ရှင်း ပျက် စီး ရ လိမ့် မည် ဟူ သော အ ရာ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

၄ ပြည် တော် သည် ငြို ငြင် ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ လော က သည် အား လျော့ ၍ ညှိုး ငယ် ခြင်း ရှိ ၏။ ဘုန်း ကြီး သော ပြည် သား တို့ သည် အား လျော့ ကြ ၏။ ၅ ပြည် သား တို့ သည် တ ရား တော် ကို လွန် ကျူး ခြင်း၊ အ မိန့် တော် ကို ပြောင်း လဲ ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ သစ္စာ တော် ကို ဖျက် ခြင်း အ ကြောင်း ကြောင့်၊ ပြည် တော် သည် ညစ် ညူး ခြင်း ရှိ ၏။ ၆ ထို ကြောင့်၊ ကျိန် တော် မူ သော အ ကျိန် သည် ပြည် တော် ကို လွှမ်း မိုး ပြီ။ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် မှာ အ ပြစ် ရောက် လေ ပြီ။ ထို ကြောင့်၊ ပြည် သား တို့ သည် ပူ လောင် ကြ သ ဖြင့်၊ ကျန် ကြွင်း သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏။

၇ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် ငြို ငြင် လေ ၏။ စ ပျစ် နွယ် ပင် သည် လည်း အား လျော့ လေ ၏။ စိတ် ရွှင် လန်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ညည်း တွား ကြ ၏။ ၈ သာ ယာ သော ပတ် သာ အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ဝမ်း မြောက် သော သူ ၏ အ သံ မ ရှိ။ သာ ယာ သော စောင်း သံ လည်း ငြိမ်း ပြီ။ ၉ သီ ချင်း ဆို လျက် စ ပျစ် ရည် ကို မ သောက် ရ ကြ။ သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် သော သူ တို့ သည် ပ စပ် ခါး ကြ လိမ့် မည်။ ၁၀ လွတ် လပ် သော မြို့ သည် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ဝင် စေ ခြင်း ငှါ၊ အိမ် များ ကို ပိတ် ထား ကြ ပြီ။ ၁၁ စ ပျစ် ရည် ပြတ် သော ကြောင့် လမ်း ခ ရီး တို့ ၌ မြည် တမ်း ခြင်း ရှိ ၏။ ဝမ်း မြောက် ခြင်း လည်း အ ကြွင်း မဲ့ ကွယ် ပြီ။ တ ပြည် လုံး ၌ သာ ယာ သော အ သံ ငြိမ်း ပြီ။ ၁၂ ဆိတ် ညံ ခြင်း သည် မြို့ ထဲ မှာ ကျန် ရစ် ၏။ မြို့ တံ ခါး ကို လည်း ရိုက် ခတ် ၍ ဖြို ဖျက် ကြ ပြီ။

၁၃ ထို သို့ ပြည် တော် အ လယ်၊ ပြည် သား တို့ တွင် ဖြစ် ရ သော် လည်း သံ လွင် ပင် ကို လှုပ် ၍ အ သီး ကို ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ စ ပျစ် သီး ကို သိမ်း ယူ သော နောက် အ ကြွင်း အ ကျန် ကို ကောက် ရ သ ကဲ့ သို့ ၎င်း ဖြစ် လိမ့် မည်။

၁၄ ထို သူ တို့ သည် ကြွေး ကြော် ၍ ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ချီး မွမ်း သော အ သံ နှင့် ပင် လယ် တ ဘက် မှ မြည် ကြ လိမ့် မည်။ ၁၅ သို့ ဖြစ် ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် တို့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ၎င်း၊ ပင် လယ် တ ဘက် တ ကျွန်း တ နိုင် ငံ အ ရပ် တို့ ၌၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် တည်း ဟူ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ၎င်း ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ၁၆ သန့် ရှင်း တော် မူ သော သူ သည် ဘုန်း ကြီး တော် မူ စေ သ တည်း ဟု မြေ ကြီး စွန်း မှ သီ ချင်း ဆို သံ ကို ငါ တို့ သည် ကြား ရ ၏။

ငါ မူ ကား၊ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ လွန် ဆင်း ရဲ ၏။ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် လု ယက် လျက် နေ ကြ ၏။ လု ယက် သော သူ တို့ သည် ကြမ်း တမ်း စွာ လု ယက် ကြ ၏။

၁၇ အို ပြည် သား၊ သင် သည် ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မြေ တွင်း၊ ကျော့ ကွင်း ထဲ သို့ ရောက် လေ ပြီ။ ၁၈ ကြောက် လန့် ဘွယ် သော အ ရာ မှ ပြေး သော သူ သည် မြေ တွင်း ထဲ သို့ ကျ လိမ့် မည်။ မြေ တွင်း မှ လွတ် သော သူ သည် ကျော့ ကွင်း ၌ ကျော့ မိ လိမ့် မည်။ ကောင်း ကင် ပြွန် ဝ ပွင့် လျက် ရှိ ၍၊ မြေ ကြီး အ မြစ် လည်း လှုပ် ရှား လေ ၏။ ၁၉ ပြည် တော် သည် တ ပြည် လုံး ပြုတ် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ ကုန် အ စင် ပြို ပျက် လေ ပြီ။ ပြည် တော် သည် အ လွန် တုန် လှုပ် လျက် ရှိ လေ ၏။ ၂၀ ပြည် တော် သည် ယစ် မူး သော သူ ကဲ့ သို့ တ လူး လည် လည် ရှိ ၏။ ပု ခက် ကဲ့ သို့ လှုပ် ရှား ၏။ မိ မိ အ ပြစ် သည် မိ မိ အ ပေါ် မှာ လေး သ ဖြင့်၊ ပြည် တော် သည် လဲ လိမ့် မည်။ နောက် တ ဖန် မ ထ ရ။

၂၁ ထို ကာ လ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ မြင့် သော အ ရပ် ၌ မြင့် သော အ လုံး အ ရင်း ကို ၎င်း၊ မြေ ပေါ် မှာ မြေ ကြီး ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို ၎င်း ကြည့် ရှု စစ် ကြော တော် မူ လိမ့် မည်။ ၂၂ သူ တို့ သည် တွင်း ထဲ မှာ တ စု တည်း စု ဝေး ၍ ချည် နှောင် ခြင်း၊ ထောင် ထဲ မှာ ချုပ် ထား ခြင်း ကို ခံ လျက် နေ ရ ကြ လိမ့် မည်။ များ စွာ သော နေ့ ရက် ကာ လ လွန် ပြီး မှ၊ စစ် ကြော ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။

၂၃ လ သည် လည်း မျက် နှာ ပျက် လိမ့် မည်။ နေ သည် လည်း အ ရှက် ကွဲ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် မှာ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ မင်း ပြု ၍၊ အ သက် ကြီး သူ တို့ ရှေ့ တွင် ဘုန်း ကြီး တော် မူ လ တံ့။

<
>

Please view in landscape orientation