၇

^၁ ဂိ ဒေါင် ခေါ် ယေ ရုဗ္ဗာ လ သည် မိ မိ လူ အား လုံး နှင့် တ ကွ နံ နက် စော စော စစ် ချီ သွား ၍ ဟာ ရုတ် စမ်း ရေ တွင်း နား ၌ စ ခန်း ချ လေ ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ၏ မြောက် ဘက်၊ မော ရေ တောင် ကုန်း အ နီး ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ၏။

^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “သင် နှင့် အ တူ ပါ လာ သော သင့် လူ တို့ သည် အ လွန် များ သော ကြောင့် သူ တို့ လက် သို့ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို ငါ မ အပ်။ အပ် မည် ဆို လျှင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ က ‘ငါ တို့ လက် ရုံး သည် ငါ တို့ ကို ကယ် တင် ပြီ’ ဟု ဝါ ကြွား ပြော ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ^၃ ထို ကြောင့် ‘ကြောက် တတ် သော သူ၊ သတ္တိ မ ရှိ သော သူ မည် သူ မ ဆို ဂိ လဒ် တောင် မှ လှည့် ပြန် သွား ကြ’ ဟူ ၍ လူ အ များ ကြား သိ အောင် ကြေ ညာ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို သို့ ကြေ ညာ ပြီး သော အ ခါ လူ အ ယောက် နှစ် သောင်း နှစ် ထောင် ပြန် သွား သ ဖြင့် လူ အ ယောက် တစ် သောင်း သာ ကျန် ရစ် ၏။

^၄ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “လူ များ သေး ၏။ သူ တို့ ကို စမ်း ချောင်း နား သို့‌ ခေါ် သွား လော့။ ငါ သည် ထို နေ ရာ ၌ သူ တို့ ကို ရွေး ထုတ် မည်။ သင့် အား ‘ဤ သူ သည် သင် နှင့် အ တူ သွား ရ မည်’ ဟု ငါ ဆို လျှင် ထို သူ သည် သင် နှင့် အ တူ သွား ရ မည်။ သင့် အား ‘ဤ သူ သည် သင် နှင့် အ တူ မ သွား ရ’ ဟု ငါ ဆို လျှင် ထို သူ သည် သင် နှင့် အ တူ မ သွား ရ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅ ဂိ ဒေါင် က လည်း လူ တို့ ကို စမ်း ချောင်း နား သို့ ခေါ် သွား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ့ အား “ခွေး ကဲ့ သို့ ရေ ကို လျှာ ဖြင့် လျက် သော သူ နှင့် ဒူး ထောက် ပြီး သောက် သော သူ တို့ ကို သီး ခြား ခွဲ ထား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ရေ ကို လက် ခုပ် နှင့် ခပ် ၍ လျက် သောက် သော သူ အ ယောက် သုံး ရာ ရှိ ၏။ ကျန် လူ တို့ မှာ ဒူး ထောက် ၍ ရေ ကို သောက် သော သူ များ ဖြစ် ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ဂိ ဒေါင် အား “ရေ ကို လျက် သောက် သော သူ အ ယောက် သုံး ရာ ဖြင့် သင် တို့ ကို ငါ ကယ် တင် မည်။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် မည်။ ကျန် လူ တို့ ကို မိ မိ နေ ရပ် သို့ အ သီး သီး ပြန် သွား ကြ စေ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ ထို သူ တို့ သည် စား နပ် ရိက္ခာ နှင့် တံ ပိုး တို့ ကို ယူ ကြ ၏။ ဂိ ဒေါင် သည် လူ အ ယောက် သုံး ရာ တို့ ကို ချန် ထား ၍ ကျန် သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို ကိုယ့် တဲ သို့ ပြန် လွှတ် လိုက် ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ နေ ရာ အောက် ဘက် ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် စ ခန်း ချ လျက် ရှိ ၏။

^၉ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “ထ လော့၊ မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း သို့ ဆင်း သွား လော့။ သူ တို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် ပြီ။ ^၁၀ သင် သည် ဆင်း သွား ရန် ကြောက် နေ လျှင် ထို တပ် စ ခန်း သို့ သင် ၏ ငယ် သား ဖု ရ နှင့် အ တူ ဆင်း သွား လော့။ ^၁၁ သူ တို့ ပြော ဆို သော စ ကား ကို ကြား သော အ ခါ သင် သည် အား ရှိ သွား လိမ့် မည်။ ထို တပ် စ ခန်း ကို တိုက် နိုင် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ သည် သူ ၏ ငယ် သား ဖု ရ နှင့် အ တူ ဆင်း သွား ၍ တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် ၏။

^၁၂ ကျိုင်း ကောင် အုပ် သ ဖွယ် များ ပြား လှ သော မိ ဒျန် လူ မျိုး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ လျက် ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ကု လား အုတ် တို့ သည် လည်း ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ရှိ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ မ ရေ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား ၏။ ^၁၃ ဂိ ဒေါင် ရောက် သော အ ခါ လူ တစ် ယောက် က သူ့ အ ဖော် ကို အိမ် မက် အ‌ ကြောင်း ပြော ပြ နေ သည် ကို ကြား ရ ၏။ ထို သူ က “မု ယော မုန့် လုံး တစ် လုံး သည် မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ လှိမ့် လာ ၍ တဲ ကို ဝင် တိုက် သ ဖြင့် တဲ သည် စောက် ထိုး မိုး မျှော် ဖြစ် ၍ ပြို လဲ သွား သည် ဟူ ၍ ငါ အိပ် မက် မက် သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ ထို သူ ၏ အ ဖော် က “ထို မုန့် လုံး ကား အ ခြား မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ယော ရှ ၏ သား ဖြစ် သော ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား ပေ တည်း။ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ နှင့် ဤ တပ် စ ခန်း တစ် ခု လုံး ကို သူ ၏ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၁၅ ဂိ ဒေါင် သည် ထို အိပ် မက် နှင့် အိပ် မက် အ နက် ကို ကြား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ၏။ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး တပ် စ ခန်း သို့ ပြန် လာ ၍ “ထ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၆ ဂိ ဒေါင် သည် လူ သုံး ရာ ကို သုံး ဖွဲ့ ခွဲ ၍ သူ တို့ အား လုံး ၏ လက် ၌ တံ ပိုး နှင့် မြေ အိုး ကို ကိုင် ဆောင် စေ ပြီး လျှင် ထို အိုး ထဲ ၌ မီး တုတ် ကို ထည့် စေ ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် သူ က “ငါ့ ကို ကြည့် ၍ ငါ ပြု သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ လော့။ တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် သော အ ခါ ငါ ပြု သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ လော့။ ^၁၈ ငါ နှင့် ငါ့ အ ဖွဲ့ သား အား လုံး တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ တပ် စ ခန်း ပတ် ပတ် လည် ကို ဝိုင်း ထား သော သင် တို့ သည် လည်း တံ ပိုး မှုတ် ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား’ ဟူ ၍ ကြွေး ကြော် လော့” ဟု မှာ ထား လေ ၏။

^၁၉ ကင်း စောင့် လဲ ပြီး စ သန်း ခေါင် ယံ အ ချိန် ၌ ဂိ ဒေါင် နှင့် သူ့ လူ တစ် ရာ တို့ သည် ထို တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် လာ ပြီး တံ ပိုး ကို မှုတ် ၍ လက် ထဲ ရှိ ရေ အိုး ကို ရိုက် ခွဲ ကြ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ သုံး ဖွဲ့ စ လုံး လက် ဝဲ လက် ၌ မီး တုတ်၊ လက် ယာ လက် ၌ တံ ပိုး ကို ကိုင် ဆောင် ပြီး တံ ပိုး ကို မှုတ် ၍ ရေ အိုး ကို ရိုက် ခွဲ ကာ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဓား၊ ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် တပ် စ ခန်း ပတ် ပတ် လည် တွင် ကိုယ့် နေ ရာ ကိုယ် အ သီး သီး ရပ် နေ ကြ ၏။ မိ ဒျန် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ မူ ကား ပြေး လျက်၊ အော် ဟစ် လျက် ထွက် ပြေး ကြ ၏။

^၂၂ လူ သုံး ရာ တို့ တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တပ် စ ခန်း တစ် လျှောက် လုံး ရှိ စစ် သည် အ ချင်း ချင်း ဓား ဖြင့် တိုက် ခိုက် စေ တော် မူ ၏။ စစ် သည် တို့ သည် ဇေ ရ ရတ် အ ရပ်၊ ဗက် ရှိတ္တ မြို့ မှ တ ဗွတ် မြို့ အ နီး အာ ဗေ လ မ ဟော လ မြို့ နား တိုင် အောင် ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၂၃ နဿ လိ နယ်၊ အာ ရှာ နယ် နှင့် မ နာ ရှေ နယ် တစ် လျှောက် လုံး မှ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် စု စည်း ကြ ပြီး မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို လိုက် ကြ ၏။

^၂၄ ဂိ ဒေါင် သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် လျှောက် လုံး သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ “ဆင်း လာ ပြီး မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ လော့။ ဗက် ဗာ ရ မြို့ တိုင် အောင် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် လျှောက် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ယူ လော့” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး သား တို့ သည် စု ရုံး ၍ ဗက် ဗာ ရ မြို့ တိုင် အောင် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် လျှောက် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ဦး ဖြစ် သည့် ဩ ရ ဘ နှင့် ဇေ ဘ ကို ဖမ်း ဆီး ကြ ၏။ ဩ ရ ဘ ကို ဩ ရ ဘ ကျောက် ဆောင် ၌ သတ် ၍ ဇေ ဘ ကို ဇေ ဘ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ သတ် ပြီး လျှင် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ဩ ရ ဘ နှင့် ဇေ ဘ တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ရှိ ဂိ ဒေါင် ထံ သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။

7

¹ Then Jerubbaal, who is Gideon, and all the people who were with him, rose up early and encamped beside the spring of Harod. Midian’s camp was on the north side of them, by the hill of Moreh, in the valley.

² Yahweh said to Gideon, “The people who are with you are too many for me to give the Midianites into their hand, lest Israel brag against me, saying, ‘My own hand has saved me.’ ³ Now therefore proclaim in the ears of the people, saying, ‘Whoever is fearful and trembling, let him return and depart from Mount Gilead.’ ” So twenty-two thousand of the people returned, and ten thousand remained.

⁴ Yahweh said to Gideon, “There are still too many people. Bring them down to the water, and I will test them for you there. It shall be, that those whom I tell you, ‘This shall go with you,’ shall go with you; and whoever I tell you, ‘This shall not go with you,’ shall not go.” ⁵ So he brought down the people to the water; and Yahweh said to Gideon, “Everyone who laps of the water with his tongue, like a dog laps, you shall set him by himself; likewise everyone who bows down on his knees to drink.”

⁶ The number of those who lapped, putting their hand to their mouth, was three hundred men; but all the rest of the people bowed down on their knees to drink water. ⁷ Yahweh said to Gideon, “I will save you by the three hundred men who lapped, and deliver the Midianites into your hand. Let all the other people go, each to his own place.”

⁸ So the people took food in their hand, and their trumpets; and he sent all the rest of the men of Israel to their own tents, but retained the three hundred men; and the camp of Midian was beneath him in the valley.

⁹ That same night, Yahweh said to him, “Arise, go down into the camp, for I have delivered it into your hand. ¹⁰ But if you are afraid to go down, go with Purah your servant down to the camp. ¹¹ You will hear what they say; and afterward your hands will be strengthened to go down into the camp.” Then went he down with Purah his servant to the outermost part of the armed men who were in the camp.

¹² The Midianites and the Amalekites and all the children of the east lay along in the valley like locusts for multitude; and their camels were without number, as the sand which is on the seashore for multitude. ¹³ When Gideon had come, behold, there was a man telling a dream to his fellow. He said, “Behold, I dreamed a dream; and behold, a cake of barley bread tumbled into the camp of Midian, came to the tent, and struck it so that it fell, and turned it upside down, so that the tent lay flat.” ¹⁴ His fellow answered, “This is nothing other than the sword of Gideon the son of Joash, a man of Israel. God has delivered Midian into his hand, with all the army.”

¹⁵ It was so, when Gideon heard the telling of the dream and its interpretation, that he worshiped. Then he returned into the camp of Israel and said, “Arise, for Yahweh has delivered the army of Midian into your hand!”

¹⁶ He divided the three hundred men into three companies, and he put into the hands of all of them trumpets and empty pitchers, with torches within the pitchers. ¹⁷ He said to them, “Watch me, and do likewise. Behold, when I come to the outermost part of the camp, it shall be that, as I do, so you shall do. ¹⁸ When I blow the trumpet, I and all who are with me, then blow the trumpets also on every side of all the camp, and shout, ‘For Yahweh and for Gideon!’ ”

¹⁹ So Gideon and the hundred men who were with him came to the outermost part of the camp in the beginning of the middle watch, when they had but newly set the watch. Then they blew the trumpets and broke in pieces the pitchers that were in their hands. ²⁰ The three companies blew the trumpets, broke the pitchers, and held the torches in their left hands and the trumpets in their right hands with which to blow; and they shouted, “The sword of Yahweh and of Gideon!” ²¹ They each stood in his place around the camp, and all the army ran; and they shouted, and put them to flight.

²² They blew the three hundred trumpets, and Yahweh set every man’s sword against his fellow and against all the army; and the army fled as far as Beth Shittah toward Zererah, as far as the border of Abel Meholah, by Tabbath. ²³ The men of Israel were gathered together out of Naphtali, out of Asher, and out of all Manasseh, and pursued Midian.

²⁴ Gideon sent messengers throughout all the hill country of Ephraim, saying, “Come down against Midian and take the waters before them as far as Beth Barah, even the Jordan!” So all the men of Ephraim were gathered together and took the waters as far as Beth Barah, even the Jordan. ²⁵ They took the two princes of Midian, Oreb and Zeeb. They killed Oreb at Oreb’s rock, and Zeeb they killed at Zeeb’s wine press, as they pursued Midian. Then they brought the heads of Oreb and Zeeb to Gideon beyond the Jordan.

၇

^၁ ဂိ ဒေါင် ခေါ် ယေ ရုဗ္ဗာ လ သည် မိ မိ လူ အား လုံး နှင့် တ ကွ နံ နက် စော စော စစ် ချီ သွား ၍ ဟာ ရုတ် စမ်း ရေ တွင်း နား ၌ စ ခန်း ချ လေ ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ ၏ မြောက် ဘက်၊ မော ရေ တောင် ကုန်း အ နီး ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ၏။

^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “သင် နှင့် အ တူ ပါ လာ သော သင့် လူ တို့ သည် အ လွန် များ သော ကြောင့် သူ တို့ လက် သို့ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို ငါ မ အပ်။ အပ် မည် ဆို လျှင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ က ‘ငါ တို့ လက် ရုံး သည် ငါ တို့ ကို ကယ် တင် ပြီ’ ဟု ဝါ ကြွား ပြော ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ^၃ ထို ကြောင့် ‘ကြောက် တတ် သော သူ၊ သတ္တိ မ ရှိ သော သူ မည် သူ မ ဆို ဂိ လဒ် တောင် မှ လှည့် ပြန် သွား ကြ’ ဟူ ၍ လူ အ များ ကြား သိ အောင် ကြေ ညာ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို သို့ ကြေ ညာ ပြီး သော အ ခါ လူ အ ယောက် နှစ် သောင်း နှစ် ထောင် ပြန် သွား သ ဖြင့် လူ အ ယောက် တစ် သောင်း သာ ကျန် ရစ် ၏။

^၄ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “လူ များ သေး ၏။ သူ တို့ ကို စမ်း ချောင်း နား သို့‌ ခေါ် သွား လော့။ ငါ သည် ထို နေ ရာ ၌ သူ တို့ ကို ရွေး ထုတ် မည်။ သင့် အား ‘ဤ သူ သည် သင် နှင့် အ တူ သွား ရ မည်’ ဟု ငါ ဆို လျှင် ထို သူ သည် သင် နှင့် အ တူ သွား ရ မည်။ သင့် အား ‘ဤ သူ သည် သင် နှင့် အ တူ မ သွား ရ’ ဟု ငါ ဆို လျှင် ထို သူ သည် သင် နှင့် အ တူ မ သွား ရ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၅ ဂိ ဒေါင် က လည်း လူ တို့ ကို စမ်း ချောင်း နား သို့ ခေါ် သွား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ့ အား “ခွေး ကဲ့ သို့ ရေ ကို လျှာ ဖြင့် လျက် သော သူ နှင့် ဒူး ထောက် ပြီး သောက် သော သူ တို့ ကို သီး ခြား ခွဲ ထား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ရေ ကို လက် ခုပ် နှင့် ခပ် ၍ လျက် သောက် သော သူ အ ယောက် သုံး ရာ ရှိ ၏။ ကျန် လူ တို့ မှာ ဒူး ထောက် ၍ ရေ ကို သောက် သော သူ များ ဖြစ် ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ဂိ ဒေါင် အား “ရေ ကို လျက် သောက် သော သူ အ ယောက် သုံး ရာ ဖြင့် သင် တို့ ကို ငါ ကယ် တင် မည်။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် မည်။ ကျန် လူ တို့ ကို မိ မိ နေ ရပ် သို့ အ သီး သီး ပြန် သွား ကြ စေ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ ထို သူ တို့ သည် စား နပ် ရိက္ခာ နှင့် တံ ပိုး တို့ ကို ယူ ကြ ၏။ ဂိ ဒေါင် သည် လူ အ ယောက် သုံး ရာ တို့ ကို ချန် ထား ၍ ကျန် သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို ကိုယ့် တဲ သို့ ပြန် လွှတ် လိုက် ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် သူ တို့ နေ ရာ အောက် ဘက် ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် စ ခန်း ချ လျက် ရှိ ၏။

^၉ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “ထ လော့၊ မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း သို့ ဆင်း သွား လော့။ သူ တို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် ပြီ။ ^၁၀ သင် သည် ဆင်း သွား ရန် ကြောက် နေ လျှင် ထို တပ် စ ခန်း သို့ သင် ၏ ငယ် သား ဖု ရ နှင့် အ တူ ဆင်း သွား လော့။ ^၁၁ သူ တို့ ပြော ဆို သော စ ကား ကို ကြား သော အ ခါ သင် သည် အား ရှိ သွား လိမ့် မည်။ ထို တပ် စ ခန်း ကို တိုက် နိုင် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ သည် သူ ၏ ငယ် သား ဖု ရ နှင့် အ တူ ဆင်း သွား ၍ တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် ၏။

^၁၂ ကျိုင်း ကောင် အုပ် သ ဖွယ် များ ပြား လှ သော မိ ဒျန် လူ မျိုး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ လျက် ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ကု လား အုတ် တို့ သည် လည်း ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ရှိ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ မ ရေ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား ၏။ ^၁၃ ဂိ ဒေါင် ရောက် သော အ ခါ လူ တစ် ယောက် က သူ့ အ ဖော် ကို အိမ် မက် အ‌ ကြောင်း ပြော ပြ နေ သည် ကို ကြား ရ ၏။ ထို သူ က “မု ယော မုန့် လုံး တစ် လုံး သည် မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း ထဲ သို့ လှိမ့် လာ ၍ တဲ ကို ဝင် တိုက် သ ဖြင့် တဲ သည် စောက် ထိုး မိုး မျှော် ဖြစ် ၍ ပြို လဲ သွား သည် ဟူ ၍ ငါ အိပ် မက် မက် သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ ထို သူ ၏ အ ဖော် က “ထို မုန့် လုံး ကား အ ခြား မ ဟုတ်။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ယော ရှ ၏ သား ဖြစ် သော ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား ပေ တည်း။ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ နှင့် ဤ တပ် စ ခန်း တစ် ခု လုံး ကို သူ ၏ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၁၅ ဂိ ဒေါင် သည် ထို အိပ် မက် နှင့် အိပ် မက် အ နက် ကို ကြား သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ၏။ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး တပ် စ ခန်း သို့ ပြန် လာ ၍ “ထ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ ဒျန် တပ် စ ခန်း ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၆ ဂိ ဒေါင် သည် လူ သုံး ရာ ကို သုံး ဖွဲ့ ခွဲ ၍ သူ တို့ အား လုံး ၏ လက် ၌ တံ ပိုး နှင့် မြေ အိုး ကို ကိုင် ဆောင် စေ ပြီး လျှင် ထို အိုး ထဲ ၌ မီး တုတ် ကို ထည့် စေ ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် သူ က “ငါ့ ကို ကြည့် ၍ ငါ ပြု သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ လော့။ တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် သော အ ခါ ငါ ပြု သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ လော့။ ^၁၈ ငါ နှင့် ငါ့ အ ဖွဲ့ သား အား လုံး တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ တပ် စ ခန်း ပတ် ပတ် လည် ကို ဝိုင်း ထား သော သင် တို့ သည် လည်း တံ ပိုး မှုတ် ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား’ ဟူ ၍ ကြွေး ကြော် လော့” ဟု မှာ ထား လေ ၏။

^၁၉ ကင်း စောင့် လဲ ပြီး စ သန်း ခေါင် ယံ အ ချိန် ၌ ဂိ ဒေါင် နှင့် သူ့ လူ တစ် ရာ တို့ သည် ထို တပ် စ ခန်း အ စွန် နား သို့ ရောက် လာ ပြီး တံ ပိုး ကို မှုတ် ၍ လက် ထဲ ရှိ ရေ အိုး ကို ရိုက် ခွဲ ကြ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ သုံး ဖွဲ့ စ လုံး လက် ဝဲ လက် ၌ မီး တုတ်၊ လက် ယာ လက် ၌ တံ ပိုး ကို ကိုင် ဆောင် ပြီး တံ ပိုး ကို မှုတ် ၍ ရေ အိုး ကို ရိုက် ခွဲ ကာ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဓား၊ ဂိ ဒေါင် ၏ ဓား” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် တပ် စ ခန်း ပတ် ပတ် လည် တွင် ကိုယ့် နေ ရာ ကိုယ် အ သီး သီး ရပ် နေ ကြ ၏။ မိ ဒျန် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ မူ ကား ပြေး လျက်၊ အော် ဟစ် လျက် ထွက် ပြေး ကြ ၏။

^၂၂ လူ သုံး ရာ တို့ တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တပ် စ ခန်း တစ် လျှောက် လုံး ရှိ စစ် သည် အ ချင်း ချင်း ဓား ဖြင့် တိုက် ခိုက် စေ တော် မူ ၏။ စစ် သည် တို့ သည် ဇေ ရ ရတ် အ ရပ်၊ ဗက် ရှိတ္တ မြို့ မှ တ ဗွတ် မြို့ အ နီး အာ ဗေ လ မ ဟော လ မြို့ နား တိုင် အောင် ထွက် ပြေး ကြ ၏။ ^၂၃ နဿ လိ နယ်၊ အာ ရှာ နယ် နှင့် မ နာ ရှေ နယ် တစ် လျှောက် လုံး မှ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် စု စည်း ကြ ပြီး မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို လိုက် ကြ ၏။

^၂၄ ဂိ ဒေါင် သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် လျှောက် လုံး သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ “ဆင်း လာ ပြီး မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ လော့။ ဗက် ဗာ ရ မြို့ တိုင် အောင် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် လျှောက် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ယူ လော့” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ ဧ ဖ ရိမ် အ မျိုး သား တို့ သည် စု ရုံး ၍ ဗက် ဗာ ရ မြို့ တိုင် အောင် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် လျှောက် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ နှစ် ဦး ဖြစ် သည့် ဩ ရ ဘ နှင့် ဇေ ဘ ကို ဖမ်း ဆီး ကြ ၏။ ဩ ရ ဘ ကို ဩ ရ ဘ ကျောက် ဆောင် ၌ သတ် ၍ ဇေ ဘ ကို ဇေ ဘ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ သတ် ပြီး လျှင် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ဩ ရ ဘ နှင့် ဇေ ဘ တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ရှိ ဂိ ဒေါင် ထံ သို့ ယူ ဆောင် လာ ကြ ၏။

7

¹ Then Jerubbaal, who is Gideon, and all the people who were with him, rose up early and encamped beside the spring of Harod. Midian’s camp was on the north side of them, by the hill of Moreh, in the valley.

² Yahweh said to Gideon, “The people who are with you are too many for me to give the Midianites into their hand, lest Israel brag against me, saying, ‘My own hand has saved me.’ ³ Now therefore proclaim in the ears of the people, saying, ‘Whoever is fearful and trembling, let him return and depart from Mount Gilead.’ ” So twenty-two thousand of the people returned, and ten thousand remained.

⁴ Yahweh said to Gideon, “There are still too many people. Bring them down to the water, and I will test them for you there. It shall be, that those whom I tell you, ‘This shall go with you,’ shall go with you; and whoever I tell you, ‘This shall not go with you,’ shall not go.” ⁵ So he brought down the people to the water; and Yahweh said to Gideon, “Everyone who laps of the water with his tongue, like a dog laps, you shall set him by himself; likewise everyone who bows down on his knees to drink.”

⁶ The number of those who lapped, putting their hand to their mouth, was three hundred men; but all the rest of the people bowed down on their knees to drink water. ⁷ Yahweh said to Gideon, “I will save you by the three hundred men who lapped, and deliver the Midianites into your hand. Let all the other people go, each to his own place.”

⁸ So the people took food in their hand, and their trumpets; and he sent all the rest of the men of Israel to their own tents, but retained the three hundred men; and the camp of Midian was beneath him in the valley.

⁹ That same night, Yahweh said to him, “Arise, go down into the camp, for I have delivered it into your hand. ¹⁰ But if you are afraid to go down, go with Purah your servant down to the camp. ¹¹ You will hear what they say; and afterward your hands will be strengthened to go down into the camp.” Then went he down with Purah his servant to the outermost part of the armed men who were in the camp.

¹² The Midianites and the Amalekites and all the children of the east lay along in the valley like locusts for multitude; and their camels were without number, as the sand which is on the seashore for multitude. ¹³ When Gideon had come, behold, there was a man telling a dream to his fellow. He said, “Behold, I dreamed a dream; and behold, a cake of barley bread tumbled into the camp of Midian, came to the tent, and struck it so that it fell, and turned it upside down, so that the tent lay flat.” ¹⁴ His fellow answered, “This is nothing other than the sword of Gideon the son of Joash, a man of Israel. God has delivered Midian into his hand, with all the army.”

¹⁵ It was so, when Gideon heard the telling of the dream and its interpretation, that he worshiped. Then he returned into the camp of Israel and said, “Arise, for Yahweh has delivered the army of Midian into your hand!”

¹⁶ He divided the three hundred men into three companies, and he put into the hands of all of them trumpets and empty pitchers, with torches within the pitchers. ¹⁷ He said to them, “Watch me, and do likewise. Behold, when I come to the outermost part of the camp, it shall be that, as I do, so you shall do. ¹⁸ When I blow the trumpet, I and all who are with me, then blow the trumpets also on every side of all the camp, and shout, ‘For Yahweh and for Gideon!’ ”

¹⁹ So Gideon and the hundred men who were with him came to the outermost part of the camp in the beginning of the middle watch, when they had but newly set the watch. Then they blew the trumpets and broke in pieces the pitchers that were in their hands. ²⁰ The three companies blew the trumpets, broke the pitchers, and held the torches in their left hands and the trumpets in their right hands with which to blow; and they shouted, “The sword of Yahweh and of Gideon!” ²¹ They each stood in his place around the camp, and all the army ran; and they shouted, and put them to flight.

²² They blew the three hundred trumpets, and Yahweh set every man’s sword against his fellow and against all the army; and the army fled as far as Beth Shittah toward Zererah, as far as the border of Abel Meholah, by Tabbath. ²³ The men of Israel were gathered together out of Naphtali, out of Asher, and out of all Manasseh, and pursued Midian.

²⁴ Gideon sent messengers throughout all the hill country of Ephraim, saying, “Come down against Midian and take the waters before them as far as Beth Barah, even the Jordan!” So all the men of Ephraim were gathered together and took the waters as far as Beth Barah, even the Jordan. ²⁵ They took the two princes of Midian, Oreb and Zeeb. They killed Oreb at Oreb’s rock, and Zeeb they killed at Zeeb’s wine press, as they pursued Midian. Then they brought the heads of Oreb and Zeeb to Gideon beyond the Jordan.