၆

^၁ တစ် ဖန် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ လက် သို့ ခု နစ် နှစ် အပ် လိုက် တော် မူ ၏။ ^၂ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ကြ ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် တောင် များ တွင် ရှိ သော တွင်း များ၊ လိုဏ် ဂူ များ တွင် ခို လှုံ မည့် နေ ရာ များ ပြု လုပ် ကြ ရ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ စိုက် ပျိုး ပြီး ကြ ပြီ ဆို လျှင် မိ ဒျန် လူ မျိး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား တို့ သည် ချီ တက် လာ ပြီး သူ တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၄ တပ် ချ ၍ တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ဂါ ဇ မြို့ တိုင် အောင် ထို ပြည် ၏ အ သီး အ နှံ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ စား နပ် ရိက္ခာ မှ စ ၍ သိုး၊ နွား၊ မြည်း ပါ မ ကျန် ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ ၏။ ^၅ သူ တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် များ၊ တဲ များ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ကြ ၏။ ကျိုင်း ကောင် အုပ် ကြီး သ ဖွယ် ချီ လာ ၍ အစ္စ‌ ရေး ပြည် ကို ဖျက် ဆီး ကြ ၏။ သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ ကု လား အုတ် များ လည်း မ ရေ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား လှ ၏။ ^၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကြောင့် အ လွန် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ကြ ပြန် ၏။

^၇ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ကြ သော အ ခါ၊ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် တစ် ပါး ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ထို ပ ရော ဖက် က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ ကျွန် ခံ ရာ အိမ် မှ ခေါ် ထုတ် ခဲ့ ၏။ ^၉ ငါ သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏။ ထို သူ တို့ ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ၍ သူ တို့ ၏ ပြည် ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး ၏။ ^၁၀ သင် တို့ ကို လည်း ငါ သည် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ သင် တို့ နေ ထိုင် သော ပြည် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို မ ကြောက် ရ ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ သည် ငါ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၁၁ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ရောက် လာ ၍ ဩ ဖ ရ မြို့ နေ အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား ယော ရှ ပိုင် သော သ ပိတ် ပင် အောက် ၌ ထိုင် လေ ၏။ ထို အ ချိန် ၌ ယော ရှ ၏ သား ဂိ ဒေါင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ မ သိ အောင် စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ ဂျုံ များ ကို ရိုက် ခြွေ နေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ သူ့ အား “ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ‌ သော စစ် သူ ရဲ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၁၃ ဂိ ဒေါင် က လည်း “အို အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ရှင် သ ခင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သည် ဆို လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ အ မှု ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြုံ ရ သ နည်း။ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ သည်’ ဟု ဘိုး ဘေး တို့ က အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ပြော ပြ ခဲ့ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ယ ခု မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ပစ် ၍ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ တ ကား” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကြည့် ၍ “သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ် လော။ သင် ၌ ရှိ သော ခွန် အား ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိ ဒျန် လူ မျိုး လက် မှ သွား ၍ ကယ် တင် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ဂိ ဒေါင် က လည်း “အို ဘု ရား ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး ကို မည် သို့ ကယ် တင် နိုင် ပါ မည် နည်း။ မ နာ ရှေ အ မျိုး အ နွယ် တွင် အ ကျွန်ုပ် ၏ မျိုး နွယ် စု သည် အ ဆင်း ရဲ ဆုံး ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ မိ သား စု တွင် အ ကျွန်ုပ် သည် အ သိမ် ငယ် ဆုံး ဖြစ် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း သူ့ အား “အ ကယ် စင် စစ် သင် နှင့် အ တူ ငါ ရှိ မည်။ သင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို လူ တစ် ယောက် တည်း ကဲ့ သို့ လုပ် ကြံ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ သူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ မျက် နှာ ရ မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် နှင့် စ ကား ပြော တော် မူ သော သူ သည် ကိုယ် တော် ဖြစ် ကြောင်း အ မှတ် လက္ခ ဏာ ပြ တော် မူ ပါ။ ^၁၈ ကိုယ် တော့် ထံ သို့ အ ကျွန်ုပ် ပြန် လာ ၍ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ကိုယ် တော် အား လာ ပြီး မ ဆက် သ မ ချင်း ဤ နေ ရာ မှ ထွက် မ သွား ပါ နှင့်” ဟု လျှောက် ဆို လျှင် “သင် ပြန် လာ သည် အ ထိ စောင့် နေ မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၉ ဂိ ဒေါင် လည်း သွား ၍ ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် နှင့် မုန့် ညက် တစ် ဧ ဖာ ၂၂ လီ တာ ခန့်။ ဖြင့်လုပ် သော တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို ပြင် ဆင် ၏။ အ သား ကို တောင်း ထဲ ထည့် ၍ အ သား ပြုတ် ရည် ကို အိုး ထဲ ထည့် ကာ သ ပိတ် ပင် အောက် ရှိ ကိုယ် တော် ထံ ယူ လာ ၍ ဆက် သ ၏။

^၂၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ အား “အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို ယူ ၍ ဤ ကျောက် ပေါ် တင် ထား လော့။ အ သား ပြုတ် ရည်ကို မူ သွန်း လောင်း လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ လည်း ထို အ တိုင်း ပြု ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လက် ထဲ ရှိ တောင် ဝှေး ကို ဆန့် ၍ အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို တို့ သော အ ခါ ထို ကျောက် မှ မီး တောက် ထွက် ၍ အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို လောင် ကျွမ်း သွား ၏။ ထို စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ဂိ ဒေါင် ရှေ့ မှ ပျောက် သွား ၏။

^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း ကို ဂိ ဒေါင် သိ မြင် သော အ ခါ “အ လို၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ကို မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တွေ့ ပါ သည် တ ကား” ဟု ဂိ ဒေါင် ဆို လေ ၏။ ^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း သူ့ အား “စိတ် အေး အေး ထား ပါ။ မ ကြောက် နှင့်။ သင် မ သေ ရ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ဂိ ဒေါင် သည် ထို အ ရပ် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ငြိမ် သက် ခြင်း အ ရှင်” ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ ထို ယဇ် ပလ္လင် သည် အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား တို့ နေ ထိုင် ရာ ဩ ဖ ရ မြို့ တွင် ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ ၏။

^၂၅ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “သင့် ဖ ခင် ၏ နွား အုပ် ထဲ မှ နွား ထီး ပျို တစ် ကောင် နှင့် နောက် ထပ် ခု နစ် နှစ် သား အ ရွယ် နွား ထီး ပျို တစ် ကောင် ကို ယူ လော့။ သင့် ဖ ခင် တည် သော ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ‌ဖျက် လော့။ ထို အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို ခုတ် လှဲ ပစ် လော့။ ^၂၆ ဤ ကျောက် ပေါ် တွင် သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို စ နစ် တ ကျ တည် လော့။ သင် ခုတ် လှဲ ခဲ့ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သစ် သား ဖြင့် ဒု တိ ယ နွား ထီး ပျို ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ဂိ ဒေါင် လည်း မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဆယ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ သူ သည် ဖ ခင် ၏ အိမ် သား များ၊ မြို့ သား များ ကို ကြောက် သော ကြောင့် နေ့ အ ချိန် ၌ မ ပြု ဘဲ ည အ ချိန် ၌ ပြု လေ ၏။

^၂၈ နံ နက် စော စော မြို့ သား တို့ ထ သော အ ခါ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် သည် ဖြို ဖျက် ခံ ရ လျက်၊ အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သည် ခုတ် လှဲ ခံ ရ လျက်၊ အ သစ် တည် ထား သော ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် ၌ ဒု တိ ယ နွား ထီး ပျို ပူ ဇော် ထား လျက် ရှိ သည် ကို တွေ့ မြင် ကြ လျှင်၊ ^၂၉ “ဤ အ မှု ကို မည် သူ ပြု သ နည်း” ဟု တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် မေး မြန်း ကြ ၏။ လိုက် လံ စုံ စမ်း သော အ ခါ လူ တို့ က “ဤ အ မှု ကို ယော ရှ ၏ သား ဂိ ဒေါင် ပြု သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၀ ထို အ ခါ မြို့ သား တို့ က ယော ရှ အား “သင် ၏ သား ကို ထုတ် ပေး လော့။ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ဖျက် ပြီး အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို ခုတ် လှဲ သော ကြောင့် သူ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၁ ယော ရှ က မိ မိ ကို ရန် ရှာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား ဘက် မှ ရပ် တည် မည် လော။ သူ့ ကို ကယ် တင် မည် လော။ သူ့ ဘက် ၌ ရပ် တည် သော သူ မည် သူ မ ဆို နေ မ ထွက် မီ အ သတ် ခံ ရ မည်။ သူ သည် ဘု ရား မှန် လျှင် သူ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ဖြို ဖျက် ခံ ရ သော ကြောင့် သူ ကိုယ် တိုင် ‌ဖြေ ရှင်း ပါ စေ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၂ ယော ရှ က “ဂိ ဒေါင် သည် ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ဖျက် သော ကြောင့် သူ့ ကို ဗာ လ ဆုံး မ ပါ စေ” ဟု ဆို လျက် ထို နေ့ ၌ ဂိ ဒေါင် ကို ယေ ရုဗ္ဗာ လ ဟု ခေါ် တွင် လေ ၏။

^၃၃ မိ ဒျန် လူ မျိုး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ပူး ပေါင်း ကြ ပြီး ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ ယေ ဇ ရေ လ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။

^၃၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဂိ ဒေါင် အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် တံ ပိုး ကို မှုတ် လိုက် သော အ ခါ အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ထံ လာ ရောက် စု ဝေး ကြ ၏။ ^၃၅ သူ သည် မ နာ ရှေ အ မျိုး တစ် မျိုး လုံး ထံ သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ခေါ် စေ သ ဖြင့် သူ့ နောက် သို့ လိုက် ရန် သူ တို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ အာ ရှာ အ မျိုး၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး၊ နဿ လိ အ မျိုး တို့ ထံ သို့ လည်း တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ခေါ် စေ သ ဖြင့် သူ တို့ လည်း ရောက် လာ ကြ ၏။

^၃၆ ဂိ ဒေါင် က ဘု ရား သ ခင် အား “ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ကိုယ် တော် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် လက် အား ဖြင့် ကယ် တင် တော် မူ မည် မှန် လျှင်၊ ^၃၇ အ ကျွန်ုပ် သည် သိုး မွေး ကို ကောက် နယ် တ လင်း ၌ ထား မည်။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ခြောက် သွေ့ ၍ သိုး မွေး သာ နှင်း စို မည် ဆို လျှင် ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် လက် အား ဖြင့် ကယ် တင် တော် မူ မည် ဖြစ် ကြောင်း ကို အ ကျွန်ုပ် သိ ရ ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ၏။ ^၃၈ သူ လျှောက် သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ ၏။ သူ သည် နောက် တစ် နေ့ နံ နက် စော စော ထ ၍ သိုး မွေး ကို ညှစ် သော အ ခါ ရေ တစ် ဖ လား အ ပြည့် ရ ၏။

^၃၉ တစ် ဖန် ဂိ ဒေါင် က ဘု ရား သ ခင် အား “အ ကျွန်ုပ် ကို အ မျက် ထွက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် လျှောက် ထား ပါ ရ စေ။ နောက် တစ် ကြိမ် သိုး မွေး ဖြင့် စမ်း သပ် ခွင့် ပြု တော် မူ ပါ။ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင်း စို ၍ သိုး မွေး ကို သာ ခြောက် သွေ့ စေ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် ၏။ ^၄၀ ထို ည ၌ လည်း ဘု ရား သ ခင် သည် သူ လျှောက် သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင်း စို ၍ သိုး မွေး သာ ခြောက် သွေ့ ၏။

6

¹ The children of Israel did that which was evil in Yahweh’s sight, so Yahweh delivered them into the hand of Midian seven years. ² The hand of Midian prevailed against Israel; and because of Midian the children of Israel made themselves the dens which are in the mountains, the caves, and the strongholds.

³ So it was, when Israel had sown, that the Midianites, the Amalekites, and the children of the east came up against them. ⁴ They encamped against them, and destroyed the increase of the earth, until you come to Gaza. They left no sustenance in Israel, and no sheep, ox, or donkey. ⁵ For they came up with their livestock and their tents. They came in as locusts for multitude. Both they and their camels were without number; and they came into the land to destroy it. ⁶ Israel was brought very low because of Midian; and the children of Israel cried to Yahweh.

⁷ When the children of Israel cried to Yahweh because of Midian, ⁸ Yahweh sent a prophet to the children of Israel; and he said to them, “Yahweh, the God of Israel, says, ‘I brought you up from Egypt, and brought you out of the house of bondage. ⁹ I delivered you out of the hand of the Egyptians and out of the hand of all who oppressed you, and drove them out from before you, and gave you their land. ¹⁰ I said to you, “I am Yahweh your God. You shall not fear the gods of the Amorites, in whose land you dwell.” But you have not listened to my voice.’ ”

¹¹ Yahweh’s angel came and sat under the oak which was in Ophrah, that belonged to Joash the Abiezrite. His son Gideon was beating out wheat in the wine press, to hide it from the Midianites.

¹² Yahweh’s angel appeared to him, and said to him, “Yahweh is with you, you mighty man of valor!” ¹³ Gideon said to him, “Oh, my lord, if Yahweh is with us, why then has all this happened to us? Where are all his wondrous works which our fathers told us of, saying, ‘Didn’t Yahweh bring us up from Egypt?’ But now Yahweh has cast us off, and delivered us into the hand of Midian.” ¹⁴ Yahweh looked at him, and said, “Go in this your might, and save Israel from the hand of Midian. Haven’t I sent you?”

¹⁵ He said to him, “O Lord, The word translated ‘Lord’ is ‘Adonai’. how shall I save Israel? Behold, my family is the poorest in Manasseh, and I am the least in my father’s house.” ¹⁶ Yahweh said to him, “Surely I will be with you, and you shall strike the Midianites as one man.”

¹⁷ He said to him, “If now I have found favor in your sight, then show me a sign that it is you who talk with me. ¹⁸ Please don’t go away until I come to you, and bring out my present, and lay it before you.” He said, “I will wait until you come back.”

¹⁹ Gideon went in and prepared a young goat and unleavened cakes of an ephah 1 ephah is about 22 liters or about 2/3 of a bushel. of meal. He put the meat in a basket and he put the broth in a pot, and brought it out to him under the oak, and presented it.

²⁰ The angel of God said to him, “Take the meat and the unleavened cakes, and lay them on this rock, and pour out the broth.” He did so. ²¹ Then Yahweh’s angel stretched out the end of the staff that was in his hand, and touched the meat and the unleavened cakes; and fire went up out of the rock and consumed the meat and the unleavened cakes. Then Yahweh’s angel departed out of his sight.

²² Gideon saw that he was Yahweh’s angel; and Gideon said, “Alas, Lord Yahweh! Because I have seen Yahweh’s angel face to face!” ²³ Yahweh said to him, “Peace be to you! Don’t be afraid. You shall not die.”

²⁴ Then Gideon built an altar there to Yahweh, and called it “Yahweh is Peace.” or, Yahweh Shalom To this day it is still in Ophrah of the Abiezrites.

²⁵ That same night, Yahweh said to him, “Take your father’s bull, even the second bull seven years old, and throw down the altar of Baal that your father has, and cut down the Asherah that is by it. ²⁶ Then build an altar to Yahweh your God on the top of this stronghold, in an orderly way, and take the second bull, and offer a burnt offering with the wood of the Asherah which you shall cut down.”

²⁷ Then Gideon took ten men of his servants, and did as Yahweh had spoken to him. Because he feared his father’s household and the men of the city, he could not do it by day, but he did it by night.

²⁸ When the men of the city arose early in the morning, behold, the altar of Baal was broken down, and the Asherah was cut down that was by it, and the second bull was offered on the altar that was built. ²⁹ They said to one another, “Who has done this thing?” When they inquired and asked, they said, “Gideon the son of Joash has done this thing.”

³⁰ Then the men of the city said to Joash, “Bring out your son, that he may die, because he has broken down the altar of Baal, and because he has cut down the Asherah that was by it.” ³¹ Joash said to all who stood against him, “Will you contend for Baal? Or will you save him? He who will contend for him, let him be put to death by morning! If he is a god, let him contend for himself, because someone has broken down his altar!”

³² Therefore on that day he named him Jerub-Baal, ’Jerub-Baal’ means ‘Let Baal contend’. saying, “Let Baal contend against him, because he has broken down his altar.”

³³ Then all the Midianites and the Amalekites and the children of the east assembled themselves together; and they passed over, and encamped in the valley of Jezreel.

³⁴ But Yahweh’s Spirit came on Gideon, and he blew a trumpet; and Abiezer was gathered together to follow him. ³⁵ He sent messengers throughout all Manasseh, and they also were gathered together to follow him. He sent messengers to Asher, to Zebulun, and to Naphtali; and they came up to meet them.

³⁶ Gideon said to God, “If you will save Israel by my hand, as you have spoken, ³⁷ behold, I will put a fleece of wool on the threshing floor. If there is dew on the fleece only, and it is dry on all the ground, then I’ll know that you will save Israel by my hand, as you have spoken.” ³⁸ It was so; for he rose up early on the next day, and pressed the fleece together, and wrung the dew out of the fleece, a bowl full of water.

³⁹ Gideon said to God, “Don’t let your anger be kindled against me, and I will speak but this once. Please let me make a trial just this once with the fleece. Let it now be dry only on the fleece, and on all the ground let there be dew.” ⁴⁰ God did so that night; for it was dry on the fleece only, and there was dew on all the ground.

၆

^၁ တစ် ဖန် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ လက် သို့ ခု နစ် နှစ် အပ် လိုက် တော် မူ ၏။ ^၂ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ကြ ၏။ မိ ဒျန် လူ မျိုး ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် တောင် များ တွင် ရှိ သော တွင်း များ၊ လိုဏ် ဂူ များ တွင် ခို လှုံ မည့် နေ ရာ များ ပြု လုပ် ကြ ရ ၏။

^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ စိုက် ပျိုး ပြီး ကြ ပြီ ဆို လျှင် မိ ဒျန် လူ မျိး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား တို့ သည် ချီ တက် လာ ပြီး သူ တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၄ တပ် ချ ၍ တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ဂါ ဇ မြို့ တိုင် အောင် ထို ပြည် ၏ အ သီး အ နှံ တို့ ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ စား နပ် ရိက္ခာ မှ စ ၍ သိုး၊ နွား၊ မြည်း ပါ မ ကျန် ဖျက် ဆီး ပစ် ကြ ၏။ ^၅ သူ တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် များ၊ တဲ များ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ကြ ၏။ ကျိုင်း ကောင် အုပ် ကြီး သ ဖွယ် ချီ လာ ၍ အစ္စ‌ ရေး ပြည် ကို ဖျက် ဆီး ကြ ၏။ သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ ကု လား အုတ် များ လည်း မ ရေ တွက် နိုင် အောင် များ ပြား လှ ၏။ ^၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကြောင့် အ လွန် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ကြ ပြန် ၏။

^၇ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ကြ သော အ ခါ၊ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် တစ် ပါး ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ထို ပ ရော ဖက် က သူ တို့ အား “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ ကျွန် ခံ ရာ အိမ် မှ ခေါ် ထုတ် ခဲ့ ၏။ ^၉ ငါ သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ လက် မှ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ လက် မှ လည်း ကောင်း ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏။ ထို သူ တို့ ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ၍ သူ တို့ ၏ ပြည် ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး ၏။ ^၁၀ သင် တို့ ကို လည်း ငါ သည် သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ သင် တို့ နေ ထိုင် သော ပြည် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို မ ကြောက် ရ ဟု ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ သည် ငါ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လေ ၏။

^၁၁ ထို့ နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ရောက် လာ ၍ ဩ ဖ ရ မြို့ နေ အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား ယော ရှ ပိုင် သော သ ပိတ် ပင် အောက် ၌ ထိုင် လေ ၏။ ထို အ ချိန် ၌ ယော ရှ ၏ သား ဂိ ဒေါင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ မ သိ အောင် စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ၌ ဂျုံ များ ကို ရိုက် ခြွေ နေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ၍ သူ့ အား “ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ‌ သော စစ် သူ ရဲ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၁၃ ဂိ ဒေါင် က လည်း “အို အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ရှင် သ ခင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သည် ဆို လျှင် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ အ မှု ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြုံ ရ သ နည်း။ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ခဲ့ သည်’ ဟု ဘိုး ဘေး တို့ က အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ပြော ပြ ခဲ့ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ယ ခု မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စွန့် ပစ် ၍ မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ တ ကား” ဟု ဆို ၏။ ^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ကို ကြည့် ၍ “သင့် ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ် လော။ သင် ၌ ရှိ သော ခွန် အား ဖြင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိ ဒျန် လူ မျိုး လက် မှ သွား ၍ ကယ် တင် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ဂိ ဒေါင် က လည်း “အို ဘု ရား ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး ကို မည် သို့ ကယ် တင် နိုင် ပါ မည် နည်း။ မ နာ ရှေ အ မျိုး အ နွယ် တွင် အ ကျွန်ုပ် ၏ မျိုး နွယ် စု သည် အ ဆင်း ရဲ ဆုံး ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၏ မိ သား စု တွင် အ ကျွန်ုပ် သည် အ သိမ် ငယ် ဆုံး ဖြစ် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း သူ့ အား “အ ကယ် စင် စစ် သင် နှင့် အ တူ ငါ ရှိ မည်။ သင် သည် မိ ဒျန် လူ မျိုး တို့ ကို လူ တစ် ယောက် တည်း ကဲ့ သို့ လုပ် ကြံ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ သူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ မျက် နှာ ရ မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် နှင့် စ ကား ပြော တော် မူ သော သူ သည် ကိုယ် တော် ဖြစ် ကြောင်း အ မှတ် လက္ခ ဏာ ပြ တော် မူ ပါ။ ^၁၈ ကိုယ် တော့် ထံ သို့ အ ကျွန်ုပ် ပြန် လာ ၍ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ကိုယ် တော် အား လာ ပြီး မ ဆက် သ မ ချင်း ဤ နေ ရာ မှ ထွက် မ သွား ပါ နှင့်” ဟု လျှောက် ဆို လျှင် “သင် ပြန် လာ သည် အ ထိ စောင့် နေ မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၉ ဂိ ဒေါင် လည်း သွား ၍ ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် နှင့် မုန့် ညက် တစ် ဧ ဖာ ၂၂ လီ တာ ခန့်။ ဖြင့်လုပ် သော တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို ပြင် ဆင် ၏။ အ သား ကို တောင်း ထဲ ထည့် ၍ အ သား ပြုတ် ရည် ကို အိုး ထဲ ထည့် ကာ သ ပိတ် ပင် အောက် ရှိ ကိုယ် တော် ထံ ယူ လာ ၍ ဆက် သ ၏။

^၂၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ အား “အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို ယူ ၍ ဤ ကျောက် ပေါ် တင် ထား လော့။ အ သား ပြုတ် ရည်ကို မူ သွန်း လောင်း လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ လည်း ထို အ တိုင်း ပြု ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လက် ထဲ ရှိ တောင် ဝှေး ကို ဆန့် ၍ အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို တို့ သော အ ခါ ထို ကျောက် မှ မီး တောက် ထွက် ၍ အ သား နှင့် တ ဆေး မဲ့ မုန့် ကို လောင် ကျွမ်း သွား ၏။ ထို စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ဂိ ဒေါင် ရှေ့ မှ ပျောက် သွား ၏။

^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း ကို ဂိ ဒေါင် သိ မြင် သော အ ခါ “အ လို၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ကို မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် တွေ့ ပါ သည် တ ကား” ဟု ဂိ ဒေါင် ဆို လေ ၏။ ^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း သူ့ အား “စိတ် အေး အေး ထား ပါ။ မ ကြောက် နှင့်။ သင် မ သေ ရ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ဂိ ဒေါင် သည် ထို အ ရပ် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် ၍ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ငြိမ် သက် ခြင်း အ ရှင်” ဟု မှည့် ခေါ် လေ ၏။ ထို ယဇ် ပလ္လင် သည် အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား တို့ နေ ထိုင် ရာ ဩ ဖ ရ မြို့ တွင် ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ ၏။

^၂၅ ထို ည ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဂိ ဒေါင် အား “သင့် ဖ ခင် ၏ နွား အုပ် ထဲ မှ နွား ထီး ပျို တစ် ကောင် နှင့် နောက် ထပ် ခု နစ် နှစ် သား အ ရွယ် နွား ထီး ပျို တစ် ကောင် ကို ယူ လော့။ သင့် ဖ ခင် တည် သော ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ‌ဖျက် လော့။ ထို အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို ခုတ် လှဲ ပစ် လော့။ ^၂၆ ဤ ကျောက် ပေါ် တွင် သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို စ နစ် တ ကျ တည် လော့။ သင် ခုတ် လှဲ ခဲ့ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သစ် သား ဖြင့် ဒု တိ ယ နွား ထီး ပျို ကို မီး ရှို့ ပူ ဇော် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ဂိ ဒေါင် လည်း မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး ဆယ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ထား တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ သူ သည် ဖ ခင် ၏ အိမ် သား များ၊ မြို့ သား များ ကို ကြောက် သော ကြောင့် နေ့ အ ချိန် ၌ မ ပြု ဘဲ ည အ ချိန် ၌ ပြု လေ ၏။

^၂၈ နံ နက် စော စော မြို့ သား တို့ ထ သော အ ခါ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် သည် ဖြို ဖျက် ခံ ရ လျက်၊ အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သည် ခုတ် လှဲ ခံ ရ လျက်၊ အ သစ် တည် ထား သော ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် ၌ ဒု တိ ယ နွား ထီး ပျို ပူ ဇော် ထား လျက် ရှိ သည် ကို တွေ့ မြင် ကြ လျှင်၊ ^၂၉ “ဤ အ မှု ကို မည် သူ ပြု သ နည်း” ဟု တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် မေး မြန်း ကြ ၏။ လိုက် လံ စုံ စမ်း သော အ ခါ လူ တို့ က “ဤ အ မှု ကို ယော ရှ ၏ သား ဂိ ဒေါင် ပြု သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၀ ထို အ ခါ မြို့ သား တို့ က ယော ရှ အား “သင် ၏ သား ကို ထုတ် ပေး လော့။ ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ဖျက် ပြီး အ နား ၌ ရှိ သော အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် ကို ခုတ် လှဲ သော ကြောင့် သူ အ သတ် ခံ ရ မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၁ ယော ရှ က မိ မိ ကို ရန် ရှာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား ဘက် မှ ရပ် တည် မည် လော။ သူ့ ကို ကယ် တင် မည် လော။ သူ့ ဘက် ၌ ရပ် တည် သော သူ မည် သူ မ ဆို နေ မ ထွက် မီ အ သတ် ခံ ရ မည်။ သူ သည် ဘု ရား မှန် လျှင် သူ ၏ ယဇ် ပလ္လင် ဖြို ဖျက် ခံ ရ သော ကြောင့် သူ ကိုယ် တိုင် ‌ဖြေ ရှင်း ပါ စေ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၂ ယော ရှ က “ဂိ ဒေါင် သည် ဗာ လ ယဇ် ပလ္လင် ကို ဖြို ဖျက် သော ကြောင့် သူ့ ကို ဗာ လ ဆုံး မ ပါ စေ” ဟု ဆို လျက် ထို နေ့ ၌ ဂိ ဒေါင် ကို ယေ ရုဗ္ဗာ လ ဟု ခေါ် တွင် လေ ၏။

^၃၃ မိ ဒျန် လူ မျိုး၊ အာ မ လက် လူ မျိုး နှင့် အ ရှေ့ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ပူး ပေါင်း ကြ ပြီး ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ ယေ ဇ ရေ လ ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။

^၃၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဂိ ဒေါင် အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် တံ ပိုး ကို မှုတ် လိုက် သော အ ခါ အ ဗျေ ဇာ အ မျိုး သား တို့ သည် သူ့ ထံ လာ ရောက် စု ဝေး ကြ ၏။ ^၃၅ သူ သည် မ နာ ရှေ အ မျိုး တစ် မျိုး လုံး ထံ သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ခေါ် စေ သ ဖြင့် သူ့ နောက် သို့ လိုက် ရန် သူ တို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ အာ ရှာ အ မျိုး၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး၊ နဿ လိ အ မျိုး တို့ ထံ သို့ လည်း တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ခေါ် စေ သ ဖြင့် သူ တို့ လည်း ရောက် လာ ကြ ၏။

^၃၆ ဂိ ဒေါင် က ဘု ရား သ ခင် အား “ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ကိုယ် တော် သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် လက် အား ဖြင့် ကယ် တင် တော် မူ မည် မှန် လျှင်၊ ^၃၇ အ ကျွန်ုပ် သည် သိုး မွေး ကို ကောက် နယ် တ လင်း ၌ ထား မည်။ မြေ တစ် ပြင် လုံး ခြောက် သွေ့ ၍ သိုး မွေး သာ နှင်း စို မည် ဆို လျှင် ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် လက် အား ဖြင့် ကယ် တင် တော် မူ မည် ဖြစ် ကြောင်း ကို အ ကျွန်ုပ် သိ ရ ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ၏။ ^၃၈ သူ လျှောက် သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ ၏။ သူ သည် နောက် တစ် နေ့ နံ နက် စော စော ထ ၍ သိုး မွေး ကို ညှစ် သော အ ခါ ရေ တစ် ဖ လား အ ပြည့် ရ ၏။

^၃၉ တစ် ဖန် ဂိ ဒေါင် က ဘု ရား သ ခင် အား “အ ကျွန်ုပ် ကို အ မျက် ထွက် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် လျှောက် ထား ပါ ရ စေ။ နောက် တစ် ကြိမ် သိုး မွေး ဖြင့် စမ်း သပ် ခွင့် ပြု တော် မူ ပါ။ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင်း စို ၍ သိုး မွေး ကို သာ ခြောက် သွေ့ စေ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် ၏။ ^၄၀ ထို ည ၌ လည်း ဘု ရား သ ခင် သည် သူ လျှောက် သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ မြေ တစ် ပြင် လုံး နှင်း စို ၍ သိုး မွေး သာ ခြောက် သွေ့ ၏။

6

¹ The children of Israel did that which was evil in Yahweh’s sight, so Yahweh delivered them into the hand of Midian seven years. ² The hand of Midian prevailed against Israel; and because of Midian the children of Israel made themselves the dens which are in the mountains, the caves, and the strongholds.

³ So it was, when Israel had sown, that the Midianites, the Amalekites, and the children of the east came up against them. ⁴ They encamped against them, and destroyed the increase of the earth, until you come to Gaza. They left no sustenance in Israel, and no sheep, ox, or donkey. ⁵ For they came up with their livestock and their tents. They came in as locusts for multitude. Both they and their camels were without number; and they came into the land to destroy it. ⁶ Israel was brought very low because of Midian; and the children of Israel cried to Yahweh.

⁷ When the children of Israel cried to Yahweh because of Midian, ⁸ Yahweh sent a prophet to the children of Israel; and he said to them, “Yahweh, the God of Israel, says, ‘I brought you up from Egypt, and brought you out of the house of bondage. ⁹ I delivered you out of the hand of the Egyptians and out of the hand of all who oppressed you, and drove them out from before you, and gave you their land. ¹⁰ I said to you, “I am Yahweh your God. You shall not fear the gods of the Amorites, in whose land you dwell.” But you have not listened to my voice.’ ”

¹¹ Yahweh’s angel came and sat under the oak which was in Ophrah, that belonged to Joash the Abiezrite. His son Gideon was beating out wheat in the wine press, to hide it from the Midianites.

¹² Yahweh’s angel appeared to him, and said to him, “Yahweh is with you, you mighty man of valor!” ¹³ Gideon said to him, “Oh, my lord, if Yahweh is with us, why then has all this happened to us? Where are all his wondrous works which our fathers told us of, saying, ‘Didn’t Yahweh bring us up from Egypt?’ But now Yahweh has cast us off, and delivered us into the hand of Midian.” ¹⁴ Yahweh looked at him, and said, “Go in this your might, and save Israel from the hand of Midian. Haven’t I sent you?”

¹⁵ He said to him, “O Lord, The word translated ‘Lord’ is ‘Adonai’. how shall I save Israel? Behold, my family is the poorest in Manasseh, and I am the least in my father’s house.” ¹⁶ Yahweh said to him, “Surely I will be with you, and you shall strike the Midianites as one man.”

¹⁷ He said to him, “If now I have found favor in your sight, then show me a sign that it is you who talk with me. ¹⁸ Please don’t go away until I come to you, and bring out my present, and lay it before you.” He said, “I will wait until you come back.”

¹⁹ Gideon went in and prepared a young goat and unleavened cakes of an ephah 1 ephah is about 22 liters or about 2/3 of a bushel. of meal. He put the meat in a basket and he put the broth in a pot, and brought it out to him under the oak, and presented it.

²⁰ The angel of God said to him, “Take the meat and the unleavened cakes, and lay them on this rock, and pour out the broth.” He did so. ²¹ Then Yahweh’s angel stretched out the end of the staff that was in his hand, and touched the meat and the unleavened cakes; and fire went up out of the rock and consumed the meat and the unleavened cakes. Then Yahweh’s angel departed out of his sight.

²² Gideon saw that he was Yahweh’s angel; and Gideon said, “Alas, Lord Yahweh! Because I have seen Yahweh’s angel face to face!” ²³ Yahweh said to him, “Peace be to you! Don’t be afraid. You shall not die.”

²⁴ Then Gideon built an altar there to Yahweh, and called it “Yahweh is Peace.” or, Yahweh Shalom To this day it is still in Ophrah of the Abiezrites.

²⁵ That same night, Yahweh said to him, “Take your father’s bull, even the second bull seven years old, and throw down the altar of Baal that your father has, and cut down the Asherah that is by it. ²⁶ Then build an altar to Yahweh your God on the top of this stronghold, in an orderly way, and take the second bull, and offer a burnt offering with the wood of the Asherah which you shall cut down.”

²⁷ Then Gideon took ten men of his servants, and did as Yahweh had spoken to him. Because he feared his father’s household and the men of the city, he could not do it by day, but he did it by night.

²⁸ When the men of the city arose early in the morning, behold, the altar of Baal was broken down, and the Asherah was cut down that was by it, and the second bull was offered on the altar that was built. ²⁹ They said to one another, “Who has done this thing?” When they inquired and asked, they said, “Gideon the son of Joash has done this thing.”

³⁰ Then the men of the city said to Joash, “Bring out your son, that he may die, because he has broken down the altar of Baal, and because he has cut down the Asherah that was by it.” ³¹ Joash said to all who stood against him, “Will you contend for Baal? Or will you save him? He who will contend for him, let him be put to death by morning! If he is a god, let him contend for himself, because someone has broken down his altar!”

³² Therefore on that day he named him Jerub-Baal, ’Jerub-Baal’ means ‘Let Baal contend’. saying, “Let Baal contend against him, because he has broken down his altar.”

³³ Then all the Midianites and the Amalekites and the children of the east assembled themselves together; and they passed over, and encamped in the valley of Jezreel.

³⁴ But Yahweh’s Spirit came on Gideon, and he blew a trumpet; and Abiezer was gathered together to follow him. ³⁵ He sent messengers throughout all Manasseh, and they also were gathered together to follow him. He sent messengers to Asher, to Zebulun, and to Naphtali; and they came up to meet them.

³⁶ Gideon said to God, “If you will save Israel by my hand, as you have spoken, ³⁷ behold, I will put a fleece of wool on the threshing floor. If there is dew on the fleece only, and it is dry on all the ground, then I’ll know that you will save Israel by my hand, as you have spoken.” ³⁸ It was so; for he rose up early on the next day, and pressed the fleece together, and wrung the dew out of the fleece, a bowl full of water.

³⁹ Gideon said to God, “Don’t let your anger be kindled against me, and I will speak but this once. Please let me make a trial just this once with the fleece. Let it now be dry only on the fleece, and on all the ground let there be dew.” ⁴⁰ God did so that night; for it was dry on the fleece only, and there was dew on all the ground.