၁၈

^၁ ထို ကာ လ တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၌ ရှင် ဘု ရင် မ ရှိ။ ထို အ ချိန် အ ထိ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ တွင် ဒန် အ မျိုး အ နွယ် သည် အ မွေ မြေ အ တည် တ ကျ မ ရ သေး သ ဖြင့် မိ မိ တို့ နေ ထိုင် ရန် အ မွေ မြေ ကို လိုက် ရှာ နေ သော အ ချိန် ဖြစ် ၏။ ^၂ ထို့ ကြောင့် နယ် မြေ ကို စူး စမ်း ရှာ ဖွေ ရန် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ ရှိ မိ မိ တို့ မျိုး နွယ် စု အား လုံး ထဲ မှ ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ ငါး ယောက် အား “နယ် မြေ ကို သွား ရှာ ကြ လော့” ဟု မှာ ကြား ၍ စေ လွှတ် လိုက် ၏။ ထို သူ တို့ သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ မိက္ခာ ဝတ် ကျောင်း သို့ ရောက် ၍ ည အိပ် နား ကြ ၏။

^၃ သူ တို့ သည် မိက္ခာ ၏ ဝတ် ကျောင်း ၌ ရှိ စဉ် လေ ဝိ လူ ငယ် ၏ အ သံ ကို သ တိ ထား မိ သ ဖြင့် သူ့ ထံ သို့ သွား ၍ “သင့် ကို ဤ အ ရပ် သို့ မည် သူ ခေါ် လာ သ နည်း။ သင် သည် ဤ နေ ရာ ၌ ဘာ လုပ် နေ သ နည်း” သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ အ ရပ် ၌ ရှိ နေ သ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၄ သူ က လည်း “မိက္ခာ သည် အ ကျွန်ုပ် လို အပ် သော အ ရာ ကို ပေး ၍ သူ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် အ ကျွန်ုပ် ကို ငှား ထား ပါ သည်” ဟု ပြန် ဖြေ လေ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ သူ တို့ က “ငါ တို့ သွား နေ သော ခ ရီး စဉ် အောင် မြင် မည်၊ မ အောင် မြင် မည် ကို သိ နိုင် ရန် ဘု ရား သ ခင် ထံ မေး လျှောက် ပေး ပါ လော့” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။ ^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က သူ တို့ အား “အေး အေး ချမ်း ချမ်း သွား ပါ။ သင် တို့ ခ ရီး စဉ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ ရှိ တော် မူ ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၇ ထို့ နောက် ထို လူ ငါး ယောက် သည် ခ ရီး ဆက် သွား ၍ လဲ ရှ မြို့ သို့ ရောက် သော် ထို မြို့ သား တို့ သည် ဆီ ဒုန် လူ မျိုး တို့ စ ရိုက် အ တိုင်း စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု မ ရှိ၊ ဘေး အန္တ ရာယ် ကင်း ကင်း နှင့် စိတ် အေး လက် အေး နေ ထိုင် ကြ ကြောင်း၊ ထို ပြည် သည် လို လေ သေး မ ရှိ စည်း စိမ် ဥစ္စာ ကြွယ် ဝ ကြောင်း၊ ဆီ ဒုန် မြို့ နှင့် ကွာ ဝေး သည့် အ ပြင် မည် သူ နှင့် မျှ အ ဆက် အ ဆံ မ ရှိ ကြောင်း စူး စမ်း သိ ရှိ ရ ကြ ၏။

^၈ သူ တို့ သည် အ မျိုး သား ချင်း တို့ ရှိ ရာ ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ သို့ ပြန် ရောက် သော အ ခါ အ မျိုး သား ချင်း တို့ က “အ ခြေ အ နေ မည် သို့ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၉ သူ တို့ က လည်း “လာ ကြ၊ သူ တို့ ကို သွား တိုက် ကြ စို့။ ထို ပြည် ကို ငါ တို့ မြင် ခဲ့ ပြီ။ အ လွန် သာ ယာ သော ပြည် ဖြစ် ၏။ ငြိမ် မ နေ ကြ နှင့်။ တွန့် ဆုတ် မ နေ ကြ နှင့်။ ထို ပြည် ကို သွား ရောက် သိမ်း ပိုက် ကြ စို့။ ^၁၀ သင် တို့ ရောက် သွား သော အ ခါ ကျယ် ဝန်း သော ပြည် နှင့် စိတ် အေး လက် အေး နေ ထိုင် သော လူ တို့ ကို တွေ့ ရ လိမ့် မည်။ ဘု ရား သ ခင် သည် လို လေ သေး မ ရှိ ပြီး ပြည့် စုံ သော ထို ပြည် ကြီး ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ‌ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ ရှိ ဒန် မျိုး နွယ် စု ထဲ မှ လူ ခြောက် ရာ တို့ သည် စစ် တိုက် ရန် လက် နက် စွဲ ကိုင် လျက် ချီ တက် သွား ရာ၊ ^၁၂ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ကိ ရ ယ ယာ ရိမ် မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို အ ရပ် ကို မ ဟာ နေ ဒန် ’ဒန် တပ် စ ခန်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပါယ် ရှိ ၏။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် ခေါ် တွင် ၏။ ထို အ ရပ် သည် ကိ ရ ယ ယာ ရိမ် မြို့ ၏ အ နောက် ဘက် တွင် ရှိ ၏။

^၁၃ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် မှ ဆက် ချီ တက် လာ ၍ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ မိက္ခာ အိမ် သို့ ရောက် ကြ ၏။ ^၁၄ ထို အ ခါ လဲ ရှ မြို့ ကို သွား ရောက် စူး စမ်း ခဲ့ သော လူ ငါး ယောက် က အ မျိုး သား ချင်း တို့ အား “ဤ အိမ် ၌ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ၊ ထွင်း ထု သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု များ ရှိ သည် ကို သင် တို့ သိ သ လော။ ယ ခု သင် တို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို ဆင် ခြင် ကြ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လေ ဝိ လူ ငယ် နေ ထိုင် ရာ မိက္ခာ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ပြီး သူ့ အား သာ ကြောင်း မာ ကြောင်း နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၁၆ စစ် လက် နက် စွဲ ကိုင် သော ဒန် အ မျိုး သား ခြောက် ရာ တို့ သည် တံ ခါး ဝ ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။

^၁၇ ထို သို့ စစ် လက် နက် စွဲ ကိုင် သော လူ ခြောက် ရာ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် တံ ခါး ဝ ၌ ရပ် နေ စဉ် လဲ ရှ မြို့ ကို သွား ရောက် စူး စမ်း ခဲ့ သော လူ ငါး ယောက် တို့ သည် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု၊ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ လေ ၏။ ^၁၈ ထို သူ တို့ သည် မိ က္ခာ ၏ အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု၊ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ ကြ သ ဖြင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က သူ တို့ အား “သင် တို့ ဘာ လုပ် နေ ကြ သ နည်း” ဟု မေး ၏။ ^၁၉ ထို သူ တို့ က လည်း “သင့် လက် ဖြင့် ပါး စပ် ကို ပိတ် ပြီး တိတ် တိတ် နေ လော့။ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ လိုက် ခဲ့ ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် နေ ပါ။ သင် သည် မိ သား စု တစ် စု အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် လုပ် ပေး ခြင်း ထက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ အ မျိုး အ နွယ်၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ မျိုး နွယ် စု အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် လုပ် ပေး ခြင်း က ပို ကောင်း သည် မ ဟုတ် လော” ဟု သူ့ အား မေး လေ ၏။ ^၂၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် လည်း ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ ပြီး သူ တို့ နှင့် အ တူ ဝမ်း သာ အား ရ လိုက် သွား လေ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် က လေး များ၊ ဝန် စည် စ လယ် တင် သော တိ ရစ္ဆာန် များ ကို ရှေ့ ဆုံး မှ သွား စေ ၍ ခ ရီး ဆက် ကြ ၏။

^၂၂ မိက္ခာ အိမ် မှ အ တော် ဝေး ဝေး သို့ ရောက် သော အ ခါ မိက္ခာ သည် မိ မိ အိမ် နီး ချင်း တို့ ကို ခေါ် ပြီး ဒန် အ မျိုး သား တို့ ကို အ မီ လိုက် ၍၊ ^၂၃ အ နောက် မှ ဟစ် ခေါ် သ ဖြင့် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် နောက် သို့ လှည့် ၍ မိက္ခာ အား “အ ဘယ် ကြောင့် အော် ဟစ် သ နည်း” ဟု မေး သော်၊ ^၂၄ မိက္ခာ က “သင် တို့ သည် ငါ ထု လုပ် သော ဘု ရား များ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ပြီ။ ငါ ၌ ဘာ ကျန် သေး သ နည်း။ သို့ ပါ လျက် နှင့် ငါ့ အား ‘သင် ဘာ ဖြစ် နေ သ နည်း’ ဟူ ၍ အ ဘယ် ကြောင့် မေး ရ သ နည်း” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၂၅ ဒန် အ မျိုး သား တို့ က သူ့ အား “ငါ တို့ ကြား အောင် အော် ကြီး ဟစ် ကျယ် မ ပြု နှင့်။ ဒေါ သ ကြီး သော လူ တို့ သည် သင့် ကို တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် သင် နှင့် သင့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ သေ သွား ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၂၆ ခ ရီး ဆက် သွား ကြ ၏။ မိက္ခာ က လည်း ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိ မိ ထက် ပို ၍ အား ကြီး ကြောင်း သိ မြင် သ ဖြင့် နောက် ပြန် လှည့် ၍ အိမ် သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၇ ဤ သို့ ဖြင့် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိက္ခာ ထု လုပ် သော ဘု ရား များ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ခေါ် ဆောင် ၍ စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု မ ရှိ၊ စိတ် အေး လက် အေး နေ တတ် သော လူ တို့ ရှိ ရာ လဲ ရှ မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ရာ မြို့ သား တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် ၍ မြို့ ကို မီး ရှို့ ပစ် ၏။ ^၂၈ ထို မြို့ သည် ဆီ ဒုန် မြို့ နှင့် ကွာ ဝေး သည့် အ ပြင် မြို့ သား တို့ သည် လည်း မည် သူ နှင့် မျှ အ ဆက် အ ဆံ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ကယ် တင် မည့် သူ မ ရှိ။ လဲ ရှ မြို့ သည် ဗက် ရ ဟော ဘ မြို့ အ နီး ချိုင့် ဝှမ်း ဒေ သ ၌ ရှိ ၏။ ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မြို့ ကို ပြန် လည် တည် ထောင် ၍ နေ ထိုင် ကြ ၏။ ^၂၉ ယ ခင် က လဲ ရှ ဟု ခေါ် သော မြို့ ကို ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး ဖြစ် သော အစ္စ ရေး ၏ သား ဒန် ကို အ စွဲ ပြု ၍ ဒန် မြို့ ဟု ခေါ် ကြ ၏။

^၃၀ ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိက္ခာ ထံ မှ ယူ လာ သော ရုပ် တု ကို တည် ထား ၍ မ နာ ရှေ သို့ မ ဟုတ် ‘မော ရှေ’။ ၏ မြေး၊ ဂေ ရ ရှုံ ၏ သား ယော န သန် နှင့် သူ ၏ သား တို့ သည် ထို ပြည် သိမ်း ပိုက် ခြင်း ခံ ရ သည့် နေ့ ရက် တိုင် အောင် ဒန် အ မျိုး အ နွယ် အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တာ ဝန် ကို ထမ်း ဆောင် ပေး ကြ ၏။ ^၃၁ သူ တို့ သည် ရှိ လော မြို့ ၌ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ရှိ သည့် ကာ လ ပတ် လုံး မိက္ခာ ထု လုပ် သော ရုပ် တု ကို မိ မိ တို့ အ ဖို့ ထား ရှိ ကြ ၏။

18

¹ In those days there was no king in Israel. In those days the tribe of the Danites sought an inheritance to dwell in; for to that day, their inheritance had not fallen to them among the tribes of Israel. ² The children of Dan sent five men of their family from their whole number, men of valor, from Zorah and from Eshtaol, to spy out the land and to search it. They said to them, “Go, explore the land!” They came to the hill country of Ephraim, to the house of Micah, and lodged there.

³ When they were by the house of Micah, they knew the voice of the young man the Levite; so they went over there and said to him, “Who brought you here? What do you do in this place? What do you have here?” ⁴ He said to them, “Thus and thus has Micah dealt with me, and he has hired me, and I have become his priest.” ⁵ They said to him, “Please ask counsel of God, that we may know whether our way which we go shall be prosperous.” ⁶ The priest said to them, “Go in peace. Your way in which you go is before Yahweh.”

⁷ Then the five men departed and came to Laish and saw the people who were there, how they lived in safety, in the way of the Sidonians, quiet and secure; for there was no one in the land possessing authority, that might put them to shame in anything, and they were far from the Sidonians, and had no dealings with anyone else.

⁸ They came to their brothers at Zorah and Eshtaol; and their brothers asked them, “What do you say?” ⁹ They said, “Arise, and let’s go up against them; for we have seen the land, and behold, it is very good. Do you stand still? Don’t be slothful to go and to enter in to possess the land. ¹⁰ When you go, you will come to an unsuspecting people, and the land is large; for God has given it into your hand, a place where there is no lack of anything that is in the earth.”

¹¹ The family of the Danites set out from Zorah and Eshtaol with six hundred men armed with weapons of war. ¹² They went up and encamped in Kiriath Jearim in Judah. Therefore they call that place Mahaneh Dan to this day. Behold, it is behind Kiriath Jearim.

¹³ They passed from there to the hill country of Ephraim, and came to the house of Micah. ¹⁴ Then the five men who went to spy out the country of Laish answered and said to their brothers, “Do you know that there is in these houses an ephod, and teraphim, teraphim were household idols that may have been associated with inheritance rights to the household property. and a carved image, and a molten image? Now therefore consider what you have to do.” ¹⁵ They went over there and came to the house of the young Levite man, even to the house of Micah, and asked him how he was doing. ¹⁶ The six hundred men armed with their weapons of war, who were of the children of Dan, stood by the entrance of the gate.

¹⁷ The five men who went to spy out the land went up, and came in there, and took the engraved image, the ephod, the teraphim, and the molten image; and the priest stood by the entrance of the gate with the six hundred men armed with weapons of war. ¹⁸ When these went into Micah’s house, and took the engraved image, the ephod, the teraphim, and the molten image, the priest said to them, “What are you doing?” ¹⁹ They said to him, “Hold your peace, put your hand on your mouth, and go with us. Be a father and a priest to us. Is it better for you to be priest to the house of one man, or to be priest to a tribe and a family in Israel?” ²⁰ The priest’s heart was glad, and he took the ephod, the teraphim, and the engraved image, and went with the people. ²¹ So they turned and departed, and put the little ones, the livestock, and the goods before them.

²² When they were a good way from the house of Micah, the men who were in the houses near Micah’s house gathered together and overtook the children of Dan. ²³ As they called to the children of Dan, they turned their faces, and said to Micah, “What ails you, that you come with such a company?” ²⁴ He said, “You have taken away my gods which I made, and the priest, and have gone away! What more do I have? How can you ask me, ‘What ails you?’ ” ²⁵ The children of Dan said to him, “Don’t let your voice be heard among us, lest angry fellows fall on you, and you lose your life, with the lives of your household.” ²⁶ The children of Dan went their way; and when Micah saw that they were too strong for him, he turned and went back to his house.

²⁷ They took that which Micah had made, and the priest whom he had, and came to Laish, to a people quiet and unsuspecting, and struck them with the edge of the sword; then they burned the city with fire. ²⁸ There was no deliverer, because it was far from Sidon, and they had no dealings with anyone else; and it was in the valley that lies by Beth Rehob. They built the city and lived in it. ²⁹ They called the name of the city Dan, after the name of Dan their father, who was born to Israel; however the name of the city used to be Laish.

³⁰ The children of Dan set up for themselves the engraved image; and Jonathan, the son of Gershom, the son of Moses, and his sons were priests to the tribe of the Danites until the day of the captivity of the land. ³¹ So they set up for themselves Micah’s engraved image which he made, and it remained all the time that God’s house was in Shiloh.

၁၈

^၁ ထို ကာ လ တွင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၌ ရှင် ဘု ရင် မ ရှိ။ ထို အ ချိန် အ ထိ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ တွင် ဒန် အ မျိုး အ နွယ် သည် အ မွေ မြေ အ တည် တ ကျ မ ရ သေး သ ဖြင့် မိ မိ တို့ နေ ထိုင် ရန် အ မွေ မြေ ကို လိုက် ရှာ နေ သော အ ချိန် ဖြစ် ၏။ ^၂ ထို့ ကြောင့် နယ် မြေ ကို စူး စမ်း ရှာ ဖွေ ရန် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ ရှိ မိ မိ တို့ မျိုး နွယ် စု အား လုံး ထဲ မှ ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ ငါး ယောက် အား “နယ် မြေ ကို သွား ရှာ ကြ လော့” ဟု မှာ ကြား ၍ စေ လွှတ် လိုက် ၏။ ထို သူ တို့ သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ မိက္ခာ ဝတ် ကျောင်း သို့ ရောက် ၍ ည အိပ် နား ကြ ၏။

^၃ သူ တို့ သည် မိက္ခာ ၏ ဝတ် ကျောင်း ၌ ရှိ စဉ် လေ ဝိ လူ ငယ် ၏ အ သံ ကို သ တိ ထား မိ သ ဖြင့် သူ့ ထံ သို့ သွား ၍ “သင့် ကို ဤ အ ရပ် သို့ မည် သူ ခေါ် လာ သ နည်း။ သင် သည် ဤ နေ ရာ ၌ ဘာ လုပ် နေ သ နည်း” သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ အ ရပ် ၌ ရှိ နေ သ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၄ သူ က လည်း “မိက္ခာ သည် အ ကျွန်ုပ် လို အပ် သော အ ရာ ကို ပေး ၍ သူ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် အ ကျွန်ုပ် ကို ငှား ထား ပါ သည်” ဟု ပြန် ဖြေ လေ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ သူ တို့ က “ငါ တို့ သွား နေ သော ခ ရီး စဉ် အောင် မြင် မည်၊ မ အောင် မြင် မည် ကို သိ နိုင် ရန် ဘု ရား သ ခင် ထံ မေး လျှောက် ပေး ပါ လော့” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။ ^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က သူ တို့ အား “အေး အေး ချမ်း ချမ်း သွား ပါ။ သင် တို့ ခ ရီး စဉ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပါ ရှိ တော် မူ ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၇ ထို့ နောက် ထို လူ ငါး ယောက် သည် ခ ရီး ဆက် သွား ၍ လဲ ရှ မြို့ သို့ ရောက် သော် ထို မြို့ သား တို့ သည် ဆီ ဒုန် လူ မျိုး တို့ စ ရိုက် အ တိုင်း စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု မ ရှိ၊ ဘေး အန္တ ရာယ် ကင်း ကင်း နှင့် စိတ် အေး လက် အေး နေ ထိုင် ကြ ကြောင်း၊ ထို ပြည် သည် လို လေ သေး မ ရှိ စည်း စိမ် ဥစ္စာ ကြွယ် ဝ ကြောင်း၊ ဆီ ဒုန် မြို့ နှင့် ကွာ ဝေး သည့် အ ပြင် မည် သူ နှင့် မျှ အ ဆက် အ ဆံ မ ရှိ ကြောင်း စူး စမ်း သိ ရှိ ရ ကြ ၏။

^၈ သူ တို့ သည် အ မျိုး သား ချင်း တို့ ရှိ ရာ ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ သို့ ပြန် ရောက် သော အ ခါ အ မျိုး သား ချင်း တို့ က “အ ခြေ အ နေ မည် သို့ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၉ သူ တို့ က လည်း “လာ ကြ၊ သူ တို့ ကို သွား တိုက် ကြ စို့။ ထို ပြည် ကို ငါ တို့ မြင် ခဲ့ ပြီ။ အ လွန် သာ ယာ သော ပြည် ဖြစ် ၏။ ငြိမ် မ နေ ကြ နှင့်။ တွန့် ဆုတ် မ နေ ကြ နှင့်။ ထို ပြည် ကို သွား ရောက် သိမ်း ပိုက် ကြ စို့။ ^၁၀ သင် တို့ ရောက် သွား သော အ ခါ ကျယ် ဝန်း သော ပြည် နှင့် စိတ် အေး လက် အေး နေ ထိုင် သော လူ တို့ ကို တွေ့ ရ လိမ့် မည်။ ဘု ရား သ ခင် သည် လို လေ သေး မ ရှိ ပြီး ပြည့် စုံ သော ထို ပြည် ကြီး ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၁၁ ထို အ ခါ ‌ဇော ရာ မြို့၊ ဧ ရှ တော လ မြို့ ရှိ ဒန် မျိုး နွယ် စု ထဲ မှ လူ ခြောက် ရာ တို့ သည် စစ် တိုက် ရန် လက် နက် စွဲ ကိုင် လျက် ချီ တက် သွား ရာ၊ ^၁၂ သူ တို့ သည် ယု ဒ ပြည်၊ ကိ ရ ယ ယာ ရိမ် မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ထို အ ရပ် ကို မ ဟာ နေ ဒန် ’ဒန် တပ် စ ခန်း’ ဟူ သော အ ဓိပ္ပါယ် ရှိ ၏။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် ခေါ် တွင် ၏။ ထို အ ရပ် သည် ကိ ရ ယ ယာ ရိမ် မြို့ ၏ အ နောက် ဘက် တွင် ရှိ ၏။

^၁၃ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် မှ ဆက် ချီ တက် လာ ၍ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ မိက္ခာ အိမ် သို့ ရောက် ကြ ၏။ ^၁၄ ထို အ ခါ လဲ ရှ မြို့ ကို သွား ရောက် စူး စမ်း ခဲ့ သော လူ ငါး ယောက် က အ မျိုး သား ချင်း တို့ အား “ဤ အိမ် ၌ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ၊ ထွင်း ထု သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု များ ရှိ သည် ကို သင် တို့ သိ သ လော။ ယ ခု သင် တို့ မည် သို့ ပြု ရ မည် ကို ဆင် ခြင် ကြ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် လေ ဝိ လူ ငယ် နေ ထိုင် ရာ မိက္ခာ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ပြီး သူ့ အား သာ ကြောင်း မာ ကြောင်း နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၁၆ စစ် လက် နက် စွဲ ကိုင် သော ဒန် အ မျိုး သား ခြောက် ရာ တို့ သည် တံ ခါး ဝ ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။

^၁၇ ထို သို့ စစ် လက် နက် စွဲ ကိုင် သော လူ ခြောက် ရာ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် တံ ခါး ဝ ၌ ရပ် နေ စဉ် လဲ ရှ မြို့ ကို သွား ရောက် စူး စမ်း ခဲ့ သော လူ ငါး ယောက် တို့ သည် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု၊ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ လေ ၏။ ^၁၈ ထို သူ တို့ သည် မိ က္ခာ ၏ အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု၊ ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် သွန်း လုပ် ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ ကြ သ ဖြင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က သူ တို့ အား “သင် တို့ ဘာ လုပ် နေ ကြ သ နည်း” ဟု မေး ၏။ ^၁၉ ထို သူ တို့ က လည်း “သင့် လက် ဖြင့် ပါး စပ် ကို ပိတ် ပြီး တိတ် တိတ် နေ လော့။ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ လိုက် ခဲ့ ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် နေ ပါ။ သင် သည် မိ သား စု တစ် စု အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် လုပ် ပေး ခြင်း ထက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ အ မျိုး အ နွယ်၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ မျိုး နွယ် စု အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် လုပ် ပေး ခြင်း က ပို ကောင်း သည် မ ဟုတ် လော” ဟု သူ့ အား မေး လေ ၏။ ^၂၀ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် လည်း ဧ ဖုဒ် ’ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ တွက် အ ထူး ချုပ် ထား သော အ ပေါ် အင်္ကျီ’။ ရုပ် တု၊ တေ ရပ် ရုပ် တု များ နှင့် ထွင်း ထု ထား သော ရုပ် တု တို့ ကို ယူ ပြီး သူ တို့ နှင့် အ တူ ဝမ်း သာ အား ရ လိုက် သွား လေ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် က လေး များ၊ ဝန် စည် စ လယ် တင် သော တိ ရစ္ဆာန် များ ကို ရှေ့ ဆုံး မှ သွား စေ ၍ ခ ရီး ဆက် ကြ ၏။

^၂၂ မိက္ခာ အိမ် မှ အ တော် ဝေး ဝေး သို့ ရောက် သော အ ခါ မိက္ခာ သည် မိ မိ အိမ် နီး ချင်း တို့ ကို ခေါ် ပြီး ဒန် အ မျိုး သား တို့ ကို အ မီ လိုက် ၍၊ ^၂၃ အ နောက် မှ ဟစ် ခေါ် သ ဖြင့် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် နောက် သို့ လှည့် ၍ မိက္ခာ အား “အ ဘယ် ကြောင့် အော် ဟစ် သ နည်း” ဟု မေး သော်၊ ^၂၄ မိက္ခာ က “သင် တို့ သည် ငါ ထု လုပ် သော ဘု ရား များ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ပြီ။ ငါ ၌ ဘာ ကျန် သေး သ နည်း။ သို့ ပါ လျက် နှင့် ငါ့ အား ‘သင် ဘာ ဖြစ် နေ သ နည်း’ ဟူ ၍ အ ဘယ် ကြောင့် မေး ရ သ နည်း” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၂၅ ဒန် အ မျိုး သား တို့ က သူ့ အား “ငါ တို့ ကြား အောင် အော် ကြီး ဟစ် ကျယ် မ ပြု နှင့်။ ဒေါ သ ကြီး သော လူ တို့ သည် သင့် ကို တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် သင် နှင့် သင့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ သေ သွား ရ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၂၆ ခ ရီး ဆက် သွား ကြ ၏။ မိက္ခာ က လည်း ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိ မိ ထက် ပို ၍ အား ကြီး ကြောင်း သိ မြင် သ ဖြင့် နောက် ပြန် လှည့် ၍ အိမ် သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၂၇ ဤ သို့ ဖြင့် ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိက္ခာ ထု လုပ် သော ဘု ရား များ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ခေါ် ဆောင် ၍ စိုး ရိမ် ပူ ပန် မှု မ ရှိ၊ စိတ် အေး လက် အေး နေ တတ် သော လူ တို့ ရှိ ရာ လဲ ရှ မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ရာ မြို့ သား တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် ၍ မြို့ ကို မီး ရှို့ ပစ် ၏။ ^၂၈ ထို မြို့ သည် ဆီ ဒုန် မြို့ နှင့် ကွာ ဝေး သည့် အ ပြင် မြို့ သား တို့ သည် လည်း မည် သူ နှင့် မျှ အ ဆက် အ ဆံ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ကယ် တင် မည့် သူ မ ရှိ။ လဲ ရှ မြို့ သည် ဗက် ရ ဟော ဘ မြို့ အ နီး ချိုင့် ဝှမ်း ဒေ သ ၌ ရှိ ၏။ ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မြို့ ကို ပြန် လည် တည် ထောင် ၍ နေ ထိုင် ကြ ၏။ ^၂၉ ယ ခင် က လဲ ရှ ဟု ခေါ် သော မြို့ ကို ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး ဖြစ် သော အစ္စ ရေး ၏ သား ဒန် ကို အ စွဲ ပြု ၍ ဒန် မြို့ ဟု ခေါ် ကြ ၏။

^၃၀ ဒန် အ မျိုး သား တို့ သည် မိက္ခာ ထံ မှ ယူ လာ သော ရုပ် တု ကို တည် ထား ၍ မ နာ ရှေ သို့ မ ဟုတ် ‘မော ရှေ’။ ၏ မြေး၊ ဂေ ရ ရှုံ ၏ သား ယော န သန် နှင့် သူ ၏ သား တို့ သည် ထို ပြည် သိမ်း ပိုက် ခြင်း ခံ ရ သည့် နေ့ ရက် တိုင် အောင် ဒန် အ မျိုး အ နွယ် အ တွက် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တာ ဝန် ကို ထမ်း ဆောင် ပေး ကြ ၏။ ^၃၁ သူ တို့ သည် ရှိ လော မြို့ ၌ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် ရှိ သည့် ကာ လ ပတ် လုံး မိက္ခာ ထု လုပ် သော ရုပ် တု ကို မိ မိ တို့ အ ဖို့ ထား ရှိ ကြ ၏။

18

¹ In those days there was no king in Israel. In those days the tribe of the Danites sought an inheritance to dwell in; for to that day, their inheritance had not fallen to them among the tribes of Israel. ² The children of Dan sent five men of their family from their whole number, men of valor, from Zorah and from Eshtaol, to spy out the land and to search it. They said to them, “Go, explore the land!” They came to the hill country of Ephraim, to the house of Micah, and lodged there.

³ When they were by the house of Micah, they knew the voice of the young man the Levite; so they went over there and said to him, “Who brought you here? What do you do in this place? What do you have here?” ⁴ He said to them, “Thus and thus has Micah dealt with me, and he has hired me, and I have become his priest.” ⁵ They said to him, “Please ask counsel of God, that we may know whether our way which we go shall be prosperous.” ⁶ The priest said to them, “Go in peace. Your way in which you go is before Yahweh.”

⁷ Then the five men departed and came to Laish and saw the people who were there, how they lived in safety, in the way of the Sidonians, quiet and secure; for there was no one in the land possessing authority, that might put them to shame in anything, and they were far from the Sidonians, and had no dealings with anyone else.

⁸ They came to their brothers at Zorah and Eshtaol; and their brothers asked them, “What do you say?” ⁹ They said, “Arise, and let’s go up against them; for we have seen the land, and behold, it is very good. Do you stand still? Don’t be slothful to go and to enter in to possess the land. ¹⁰ When you go, you will come to an unsuspecting people, and the land is large; for God has given it into your hand, a place where there is no lack of anything that is in the earth.”

¹¹ The family of the Danites set out from Zorah and Eshtaol with six hundred men armed with weapons of war. ¹² They went up and encamped in Kiriath Jearim in Judah. Therefore they call that place Mahaneh Dan to this day. Behold, it is behind Kiriath Jearim.

¹³ They passed from there to the hill country of Ephraim, and came to the house of Micah. ¹⁴ Then the five men who went to spy out the country of Laish answered and said to their brothers, “Do you know that there is in these houses an ephod, and teraphim, teraphim were household idols that may have been associated with inheritance rights to the household property. and a carved image, and a molten image? Now therefore consider what you have to do.” ¹⁵ They went over there and came to the house of the young Levite man, even to the house of Micah, and asked him how he was doing. ¹⁶ The six hundred men armed with their weapons of war, who were of the children of Dan, stood by the entrance of the gate.

¹⁷ The five men who went to spy out the land went up, and came in there, and took the engraved image, the ephod, the teraphim, and the molten image; and the priest stood by the entrance of the gate with the six hundred men armed with weapons of war. ¹⁸ When these went into Micah’s house, and took the engraved image, the ephod, the teraphim, and the molten image, the priest said to them, “What are you doing?” ¹⁹ They said to him, “Hold your peace, put your hand on your mouth, and go with us. Be a father and a priest to us. Is it better for you to be priest to the house of one man, or to be priest to a tribe and a family in Israel?” ²⁰ The priest’s heart was glad, and he took the ephod, the teraphim, and the engraved image, and went with the people. ²¹ So they turned and departed, and put the little ones, the livestock, and the goods before them.

²² When they were a good way from the house of Micah, the men who were in the houses near Micah’s house gathered together and overtook the children of Dan. ²³ As they called to the children of Dan, they turned their faces, and said to Micah, “What ails you, that you come with such a company?” ²⁴ He said, “You have taken away my gods which I made, and the priest, and have gone away! What more do I have? How can you ask me, ‘What ails you?’ ” ²⁵ The children of Dan said to him, “Don’t let your voice be heard among us, lest angry fellows fall on you, and you lose your life, with the lives of your household.” ²⁶ The children of Dan went their way; and when Micah saw that they were too strong for him, he turned and went back to his house.

²⁷ They took that which Micah had made, and the priest whom he had, and came to Laish, to a people quiet and unsuspecting, and struck them with the edge of the sword; then they burned the city with fire. ²⁸ There was no deliverer, because it was far from Sidon, and they had no dealings with anyone else; and it was in the valley that lies by Beth Rehob. They built the city and lived in it. ²⁹ They called the name of the city Dan, after the name of Dan their father, who was born to Israel; however the name of the city used to be Laish.

³⁰ The children of Dan set up for themselves the engraved image; and Jonathan, the son of Gershom, the son of Moses, and his sons were priests to the tribe of the Danites until the day of the captivity of the land. ³¹ So they set up for themselves Micah’s engraved image which he made, and it remained all the time that God’s house was in Shiloh.