၁၃

^၁ တစ် ဖန် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် သို့ အ နှစ် လေး ဆယ် အပ် လိုက် တော် မူ ၏။

^၂ ထို စဉ် က ဒန် မျိုး နွယ် စု မှ မာ နော် အ မည် ရှိ သော သူ ဇော ရာ မြို့ သား တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ ၏ မ ယား သည် မြုံ သော ကြောင့် သား သ မီး မ ရှိ။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ထို အ မျိုး သ မီး အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ လျက် “သင် သည် မြုံ သော ကြောင့် သား သ မီး မ ရ ခဲ့ သော် လည်း ယ ခု ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ ^၄ ထို့ ကြောင့် သ တိ ပြု လော့။ စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် နှင့်။ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား နှင့်။ ^၅ အ ကြောင်း မှာ ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ သူ့ ဆံ ပင် ကို သင် တုန်း ဓား နှင့် မ ရိတ် ရ။ သူ ငယ် သည် အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ ဘု ရား သ ခင် အ ဖို့ နာ ဇ ရိ လူ ဖြစ် မည်။ သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ဦး ဆောင် ကယ် တင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၆ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း မိ မိ ခင် ပွန်း ထံ သွား ၍ “ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ တစ် ဦး အ ကျွန်ုပ် ထံ ရောက် လာ ၏။ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အ ဆင်း ကဲ့ သို့ အ ဆင်း သဏ္ဌာန် ရှိ ၍ ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ဖွယ် ကောင်း လှ ၏။ သူ အ ဘယ် က လာ သည် မ မေး မိ။ သူ့ အ မည် ကို လည်း သူ မ ပြော။ ^၇ သူ က အ ကျွန်ုပ် အား ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ ထို့ ကြောင့် စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် နှင့်၊ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား နှင့်။ သူ သည် အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ သေ ဆုံး သည့် နေ့ တိုင် ဘု ရား သ ခင် အ ဖို့ နာ ဇ ရိ လူ ဖြစ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် ဆို သည်” ဟု ပြော ပြ လေ ၏။

^၈ ထို အ ခါ မာ နော် က “အို ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် စေ လွှတ် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ တစ် ဖန် ကြွ လာ စေ တော် မူ ပါ။ မွေး ဖွား လာ မည့် သူ ငယ် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ပြု စု ရ မည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အား သင် ပြ ပေး စေ တော် မူ ပါ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း လေ ၏။ ^၉ ဘု ရား သ ခင် သည် မာ နော် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။ မာ နော် ၏ မိန်း မ က ကွင်း ပြင် ၌ ထိုင် နေ စဉ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ့ ထံ နောက် တစ် ဖန် ရောက် လာ ၏။ ထို အ ချိန် တွင် သူ့ ခင် ပွန်း မာ နော် သည် သူ နှင့် အ တူ မ ရှိ။ ^၁၀ ထို မိန်း မ သည် ခင် ပွန်း သည် ထံ အ လျင် အ မြန် ပြေး သွား ၍ “ယ ခင် နေ့ က အ ကျွန်ုပ် ထံ ရောက် လာ သော သူ သည် ယ ခု အ ကျွန်ုပ် အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ပြန် ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ မာ နော် သည် လည်း ထ ၍ မိ မိ မ ယား နောက် သို့ လိုက် သွား ၏။ ထို သူ့ ထံ ရောက် သော အ ခါ “သင် သည် အ ကျွန်ုပ် မ ယား နှင့် စ ကား ပြော ခဲ့ သော သူ လော” ဟု မေး ရာ ထို သူ က “ဟုတ် ပါ ၏” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။ ^၁၂ မာ နော် က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ သော အ ခါ သူ ငယ် သည် မည် သို့ ပြု မူ နေ ထိုင် ရ မည် နည်း၊ မည် သည့် အ လုပ် ကို လုပ် ရ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း မာ နော် အား “ငါ မှာ ထား သော စ ကား အား လုံး ကို သင် ၏ မ ယား လိုက် နာ ရ မည်။ ^၁၄ သူ သည် စ ပျစ် ပင် မှ ထွက် သော အ ရာ ဟူ သ မျှ ကို မ စား ရ။ စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် ရ။ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား ရ။ ငါ မှာ ထား သ မျှ အ တိုင်း လိုက် နာ ရ မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၅ မာ နော် က လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “မ သွား ပါ နှင့် ဦး။ သင့် အ တွက် ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ချက် ပြုတ် ပြင် ဆင် ပါ မည်” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း မာ နော် အား “သင် ငါ့ ကို တား ထား သော် လည်း သင် ကျွေး သော အ စာ ကို ငါ စား မည် မ ဟုတ်။ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ပူ ဇော် လို လျှင် မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ရ မည်” ဟု ဆို ၏။ ထို သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း ကို မာ နော် မ သိ ချေ။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် မာ နော် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ သော အ ခါ သင့် ကို ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ရ မည့် အ ကြောင်း သင် ၏ အ မည် ကို သိ ပါ ရ စေ” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ အား “အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ အ မည် ကို မေး သ နည်း။ ငါ့ အ မည် သည် အ လွန် အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း ၏” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၁၉ မာ နော် က လည်း ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် နှင့် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ကျောက် ပေါ် တင် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် လေ ၏။ မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား တို့ ကြည့် နေ စဉ် မှာ ပင် အံ့ ဩ ဖွယ် အ မှု တစ် ခု ဖြစ် ပေါ် လေ ၏။ ^၂၀ ယဇ် ပလ္လင် မှ မီး လျှံ သည် ကောင်း ကင် သို့ တက် နေ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လည်း ယဇ် ပလ္လင် မှ မီး လျှံ နှင့် အ တူ တက် သွား ၏။ ထို သို့ မြင် ရ ၍ မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား သည် မြေ ပေါ် သို့ ချက် ချင်း ပျပ် ဝပ် လေ ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား အား နောက် တစ် ဖန် ကိုယ် ထင် ရှား မ ပြ တော့ ချေ။ မာ နော် သည် လည်း ထို သူ မှာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း သိ လေ ၏။

^၂၂ မာ နော် က မိ မိ မ ယား အား “ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို တွေ့ မြင် ရ ပြီ ဖြစ် ၍ အ မှန် ပင် သေ ရ တော့ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၃ သူ့ မ ယား က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို သေ စေ လို လျှင် ငါ တို့ ပူ ဇော် သော မီး ရှို့ ရာ ယဇ် နှင့် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို လက် ခံ တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ငါ တို့ အား ဤ အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို ပြ တော် မူ မည် မ ဟုတ်၊ ယ ခု ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ကို စ ကား ပြော တော် မူ မည် မ ဟုတ်” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၄ ထို့ နောက် မှ မာ နော် ၏ မ ယား သည် သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် ၍ သူ့ ကို ရှံ ဆုန် ဟု အ မည် မှည့် ခေါ် ၏။ သူ ငယ် သည် ကြီး ပြင်း လာ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ၏။ ^၂၅ သူ သည် ဇော ရာ မြို့ နှင့် ဧ ရှ တော လ မြို့ ကြား ရှိ မ ဟာ နေ ဒန် အ ရပ် ၌ ရှိ နေ စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ ကို စ တင် လှုံ့ ဆော် ၏။

13

¹ The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight; and Yahweh delivered them into the hand of the Philistines forty years.

² There was a certain man of Zorah, of the family of the Danites, whose name was Manoah; and his wife was barren, and childless. ³ Yahweh’s angel appeared to the woman, and said to her, “See now, you are barren and childless; but you shall conceive and bear a son. ⁴ Now therefore please beware and drink no wine nor strong drink, and don’t eat any unclean thing; ⁵ for, behold, you shall conceive and give birth to a son. No razor shall come on his head, for the child shall be a Nazirite to God from the womb. He shall begin to save Israel out of the hand of the Philistines.”

⁶ Then the woman came and told her husband, saying, “A man of God came to me, and his face was like the face of the angel of God, very awesome. I didn’t ask him where he was from, neither did he tell me his name; ⁷ but he said to me, ‘Behold, you shall conceive and bear a son; and now drink no wine nor strong drink. Don’t eat any unclean thing, for the child shall be a Nazirite to God from the womb to the day of his death.’ ”

⁸ Then Manoah entreated Yahweh, and said, “Oh, Lord, please let the man of God whom you sent come again to us, and teach us what we should do to the child who shall be born.” ⁹ God listened to the voice of Manoah, and the angel of God came again to the woman as she sat in the field; but Manoah, her husband, wasn’t with her. ¹⁰ The woman hurried and ran, and told her husband, saying to him, “Behold, the man who came to me that day has appeared to me.”

¹¹ Manoah arose and followed his wife, and came to the man, and said to him, “Are you the man who spoke to my wife?” He said, “I am.” ¹² Manoah said, “Now let your words happen. What shall the child’s way of life and mission be?” ¹³ Yahweh’s angel said to Manoah, “Of all that I said to the woman let her beware. ¹⁴ She may not eat of anything that comes of the vine, neither let her drink wine or strong drink, nor eat any unclean thing. Let her observe all that I commanded her.”

¹⁵ Manoah said to Yahweh’s angel, “Please stay with us, that we may make a young goat ready for you.” ¹⁶ Yahweh’s angel said to Manoah, “Though you detain me, I won’t eat your bread. If you will prepare a burnt offering, you must offer it to Yahweh.” For Manoah didn’t know that he was Yahweh’s angel. ¹⁷ Manoah said to Yahweh’s angel, “What is your name, that when your words happen, we may honor you?” ¹⁸ Yahweh’s angel said to him, “Why do you ask about my name, since it is incomprehensible or, wonderful ?”

¹⁹ So Manoah took the young goat with the meal offering, and offered it on the rock to Yahweh. Then the angel did an amazing thing as Manoah and his wife watched. ²⁰ For when the flame went up toward the sky from off the altar, Yahweh’s angel ascended in the flame of the altar. Manoah and his wife watched; and they fell on their faces to the ground. ²¹ But Yahweh’s angel didn’t appear to Manoah or to his wife any more. Then Manoah knew that he was Yahweh’s angel.

²² Manoah said to his wife, “We shall surely die, because we have seen God.” ²³ But his wife said to him, “If Yahweh were pleased to kill us, he wouldn’t have received a burnt offering and a meal offering at our hand, and he wouldn’t have shown us all these things, nor would he have told us such things as these at this time.”

²⁴ The woman bore a son and named him Samson. The child grew, and Yahweh blessed him. ²⁵ Yahweh’s Spirit began to move him in Mahaneh Dan, between Zorah and Eshtaol.

၁၃

^၁ တစ် ဖန် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် သို့ အ နှစ် လေး ဆယ် အပ် လိုက် တော် မူ ၏။

^၂ ထို စဉ် က ဒန် မျိုး နွယ် စု မှ မာ နော် အ မည် ရှိ သော သူ ဇော ရာ မြို့ သား တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ ၏ မ ယား သည် မြုံ သော ကြောင့် သား သ မီး မ ရှိ။ ^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ထို အ မျိုး သ မီး အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ လျက် “သင် သည် မြုံ သော ကြောင့် သား သ မီး မ ရ ခဲ့ သော် လည်း ယ ခု ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ ^၄ ထို့ ကြောင့် သ တိ ပြု လော့။ စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် နှင့်။ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား နှင့်။ ^၅ အ ကြောင်း မှာ ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ သူ့ ဆံ ပင် ကို သင် တုန်း ဓား နှင့် မ ရိတ် ရ။ သူ ငယ် သည် အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ ဘု ရား သ ခင် အ ဖို့ နာ ဇ ရိ လူ ဖြစ် မည်။ သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး တို့ လက် မှ ဦး ဆောင် ကယ် တင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၆ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း မိ မိ ခင် ပွန်း ထံ သွား ၍ “ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ တစ် ဦး အ ကျွန်ုပ် ထံ ရောက် လာ ၏။ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အ ဆင်း ကဲ့ သို့ အ ဆင်း သဏ္ဌာန် ရှိ ၍ ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ဖွယ် ကောင်း လှ ၏။ သူ အ ဘယ် က လာ သည် မ မေး မိ။ သူ့ အ မည် ကို လည်း သူ မ ပြော။ ^၇ သူ က အ ကျွန်ုပ် အား ‘ကြည့် ရှု လော့။ သင် သည် ကိုယ် ဝန် ဆောင် ၍ သား ယောက်ျား ကို မွေး ဖွား မည်။ ထို့ ကြောင့် စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် နှင့်၊ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား နှင့်။ သူ သည် အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ သေ ဆုံး သည့် နေ့ တိုင် ဘု ရား သ ခင် အ ဖို့ နာ ဇ ရိ လူ ဖြစ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် ဆို သည်” ဟု ပြော ပြ လေ ၏။

^၈ ထို အ ခါ မာ နော် က “အို ဘု ရား ရှင်၊ ကိုယ် တော် စေ လွှတ် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ တစ် ဖန် ကြွ လာ စေ တော် မူ ပါ။ မွေး ဖွား လာ မည့် သူ ငယ် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မည် သို့ ပြု စု ရ မည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အား သင် ပြ ပေး စေ တော် မူ ပါ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း လေ ၏။ ^၉ ဘု ရား သ ခင် သည် မာ နော် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။ မာ နော် ၏ မိန်း မ က ကွင်း ပြင် ၌ ထိုင် နေ စဉ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ့ ထံ နောက် တစ် ဖန် ရောက် လာ ၏။ ထို အ ချိန် တွင် သူ့ ခင် ပွန်း မာ နော် သည် သူ နှင့် အ တူ မ ရှိ။ ^၁၀ ထို မိန်း မ သည် ခင် ပွန်း သည် ထံ အ လျင် အ မြန် ပြေး သွား ၍ “ယ ခင် နေ့ က အ ကျွန်ုပ် ထံ ရောက် လာ သော သူ သည် ယ ခု အ ကျွန်ုပ် အား ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ပြန် ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ မာ နော် သည် လည်း ထ ၍ မိ မိ မ ယား နောက် သို့ လိုက် သွား ၏။ ထို သူ့ ထံ ရောက် သော အ ခါ “သင် သည် အ ကျွန်ုပ် မ ယား နှင့် စ ကား ပြော ခဲ့ သော သူ လော” ဟု မေး ရာ ထို သူ က “ဟုတ် ပါ ၏” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။ ^၁၂ မာ နော် က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ သော အ ခါ သူ ငယ် သည် မည် သို့ ပြု မူ နေ ထိုင် ရ မည် နည်း၊ မည် သည့် အ လုပ် ကို လုပ် ရ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း မာ နော် အား “ငါ မှာ ထား သော စ ကား အား လုံး ကို သင် ၏ မ ယား လိုက် နာ ရ မည်။ ^၁၄ သူ သည် စ ပျစ် ပင် မှ ထွက် သော အ ရာ ဟူ သ မျှ ကို မ စား ရ။ စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ၊ သေ ရည် သေ ရက် ဖြစ် စေ မ သောက် ရ။ မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ စား ရ။ ငါ မှာ ထား သ မျှ အ တိုင်း လိုက် နာ ရ မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၅ မာ နော် က လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “မ သွား ပါ နှင့် ဦး။ သင့် အ တွက် ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် ကို ချက် ပြုတ် ပြင် ဆင် ပါ မည်” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း မာ နော် အား “သင် ငါ့ ကို တား ထား သော် လည်း သင် ကျွေး သော အ စာ ကို ငါ စား မည် မ ဟုတ်။ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ပူ ဇော် လို လျှင် မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် ရ မည်” ဟု ဆို ၏။ ထို သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း ကို မာ နော် မ သိ ချေ။ ^၁၇ ထို့ ကြောင့် မာ နော် က ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ သော အ ခါ သင့် ကို ချီး မွမ်း ထော မ နာ ပြု ရ မည့် အ ကြောင်း သင် ၏ အ မည် ကို သိ ပါ ရ စေ” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ အား “အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ အ မည် ကို မေး သ နည်း။ ငါ့ အ မည် သည် အ လွန် အံ့ ဩ ဖွယ် ကောင်း ၏” ဟု ပြန် ပြော ၏။

^၁၉ မာ နော် က လည်း ဆိတ် သ ငယ် တစ် ကောင် နှင့် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ကျောက် ပေါ် တင် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပူ ဇော် လေ ၏။ မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား တို့ ကြည့် နေ စဉ် မှာ ပင် အံ့ ဩ ဖွယ် အ မှု တစ် ခု ဖြစ် ပေါ် လေ ၏။ ^၂၀ ယဇ် ပလ္လင် မှ မီး လျှံ သည် ကောင်း ကင် သို့ တက် နေ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လည်း ယဇ် ပလ္လင် မှ မီး လျှံ နှင့် အ တူ တက် သွား ၏။ ထို သို့ မြင် ရ ၍ မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား သည် မြေ ပေါ် သို့ ချက် ချင်း ပျပ် ဝပ် လေ ၏။ ^၂၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် မာ နော် နှင့် သူ့ မ ယား အား နောက် တစ် ဖန် ကိုယ် ထင် ရှား မ ပြ တော့ ချေ။ မာ နော် သည် လည်း ထို သူ မှာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ဖြစ် ကြောင်း သိ လေ ၏။

^၂၂ မာ နော် က မိ မိ မ ယား အား “ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို တွေ့ မြင် ရ ပြီ ဖြစ် ၍ အ မှန် ပင် သေ ရ တော့ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၃ သူ့ မ ယား က လည်း “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို သေ စေ လို လျှင် ငါ တို့ ပူ ဇော် သော မီး ရှို့ ရာ ယဇ် နှင့် ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို လက် ခံ တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ငါ တို့ အား ဤ အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို ပြ တော် မူ မည် မ ဟုတ်၊ ယ ခု ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ကို စ ကား ပြော တော် မူ မည် မ ဟုတ်” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၄ ထို့ နောက် မှ မာ နော် ၏ မ ယား သည် သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် ၍ သူ့ ကို ရှံ ဆုန် ဟု အ မည် မှည့် ခေါ် ၏။ သူ ငယ် သည် ကြီး ပြင်း လာ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း သူ့ ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ၏။ ^၂၅ သူ သည် ဇော ရာ မြို့ နှင့် ဧ ရှ တော လ မြို့ ကြား ရှိ မ ဟာ နေ ဒန် အ ရပ် ၌ ရှိ နေ စဉ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ ကို စ တင် လှုံ့ ဆော် ၏။

13

¹ The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight; and Yahweh delivered them into the hand of the Philistines forty years.

² There was a certain man of Zorah, of the family of the Danites, whose name was Manoah; and his wife was barren, and childless. ³ Yahweh’s angel appeared to the woman, and said to her, “See now, you are barren and childless; but you shall conceive and bear a son. ⁴ Now therefore please beware and drink no wine nor strong drink, and don’t eat any unclean thing; ⁵ for, behold, you shall conceive and give birth to a son. No razor shall come on his head, for the child shall be a Nazirite to God from the womb. He shall begin to save Israel out of the hand of the Philistines.”

⁶ Then the woman came and told her husband, saying, “A man of God came to me, and his face was like the face of the angel of God, very awesome. I didn’t ask him where he was from, neither did he tell me his name; ⁷ but he said to me, ‘Behold, you shall conceive and bear a son; and now drink no wine nor strong drink. Don’t eat any unclean thing, for the child shall be a Nazirite to God from the womb to the day of his death.’ ”

⁸ Then Manoah entreated Yahweh, and said, “Oh, Lord, please let the man of God whom you sent come again to us, and teach us what we should do to the child who shall be born.” ⁹ God listened to the voice of Manoah, and the angel of God came again to the woman as she sat in the field; but Manoah, her husband, wasn’t with her. ¹⁰ The woman hurried and ran, and told her husband, saying to him, “Behold, the man who came to me that day has appeared to me.”

¹¹ Manoah arose and followed his wife, and came to the man, and said to him, “Are you the man who spoke to my wife?” He said, “I am.” ¹² Manoah said, “Now let your words happen. What shall the child’s way of life and mission be?” ¹³ Yahweh’s angel said to Manoah, “Of all that I said to the woman let her beware. ¹⁴ She may not eat of anything that comes of the vine, neither let her drink wine or strong drink, nor eat any unclean thing. Let her observe all that I commanded her.”

¹⁵ Manoah said to Yahweh’s angel, “Please stay with us, that we may make a young goat ready for you.” ¹⁶ Yahweh’s angel said to Manoah, “Though you detain me, I won’t eat your bread. If you will prepare a burnt offering, you must offer it to Yahweh.” For Manoah didn’t know that he was Yahweh’s angel. ¹⁷ Manoah said to Yahweh’s angel, “What is your name, that when your words happen, we may honor you?” ¹⁸ Yahweh’s angel said to him, “Why do you ask about my name, since it is incomprehensible or, wonderful ?”

¹⁹ So Manoah took the young goat with the meal offering, and offered it on the rock to Yahweh. Then the angel did an amazing thing as Manoah and his wife watched. ²⁰ For when the flame went up toward the sky from off the altar, Yahweh’s angel ascended in the flame of the altar. Manoah and his wife watched; and they fell on their faces to the ground. ²¹ But Yahweh’s angel didn’t appear to Manoah or to his wife any more. Then Manoah knew that he was Yahweh’s angel.

²² Manoah said to his wife, “We shall surely die, because we have seen God.” ²³ But his wife said to him, “If Yahweh were pleased to kill us, he wouldn’t have received a burnt offering and a meal offering at our hand, and he wouldn’t have shown us all these things, nor would he have told us such things as these at this time.”

²⁴ The woman bore a son and named him Samson. The child grew, and Yahweh blessed him. ²⁵ Yahweh’s Spirit began to move him in Mahaneh Dan, between Zorah and Eshtaol.