၆

(အ ခြား သူ)

^၁ “မိန်း မ တ ကာ တို့ ထက် အ ဆင်း လှ သူ၊ သင့် ချစ် သူ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ ထွက် သွား သ နည်း။ သင် နှင့် အ တူ လိုက် ရှာ ရ အောင် သင့် ချစ် သူ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား သ နည်း။

(သ တို့ သ မီး)

^၂ “အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် ဥ ယျာဉ် ထဲ တွင် သိုး ထိန်း ရင်း နှင်း ပန်း များ ကို ဆွတ် ဖို့ ရန် မွှေး ကြိုင် သော အိပ် ရာ ရှိ ရာ သူ ၏ ဥ ယျာဉ် သို့ ဆင်း သွား ပါ ၏။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပိုင် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် လည်း အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို ပိုင် ပါ ၏။ သူ သည် နှင်း ပန်း တော တွင် သိုး ထိန်း လေ့ ရှိ ပါ ၏။”

(ရှင် ဘု ရင်)

^၄ “အို ငါ့ ချစ် သူ လေး၊ သင် သည် တိ ရ ဇာ မြို့ ကဲ့ သို့ လှ ပ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကဲ့ သို့ တင့် တယ် ၏။ အောင် လံ လွှင့် ထူ သော သူ များ ကဲ့ သို့ ခန့် ညား လှ ပါ ၏။ ^၅ သင့် မျက် လုံး ကို ငါ့ ထံ မှ လွှဲ လိုက် ပါ။ သင့် မျက် လုံး များ သည် ငါ့ ကို လွှမ်း မိုး လွန်း လှ ၏။ သင့် ဆံ ကေ သာ လေး သည် ဂိ လဒ် တောင် ပေါ် မှ ခုန် ပေါက် ၍ ဆင်း လာ သော ဆိတ် အုပ် နှင့် တူ ပါ ၏။ ^၆ သင့် သွား များ သည် ရေ ချိုး ရာ မှ တက် လာ သော သိုး အုပ် နှင့် တူ ပါ ၏။ ထို သိုး တို့ သည် တစ် ကောင် မျှ သား မ လျှော၊ အ မြွှာ သာ ဖွား တတ် ပါ ၏။ ^၇ မျက် နှာ လွှား အောက် မှ သင့် ပါး ပြင် သည် လည်း ထက် ခြမ်း ခွဲ ထား သော သ လဲ သီး နှင့် တူ ပါ ၏။

^၈ မိ ဖု ရား ခြောက် ဆယ်၊ မောင်း မ ရှစ် ဆယ် နှင့် မ ရေ တွက် နိုင် သော အ ပျို တော် တို့ ရှိ သော် လည်း၊ ^၉ ငါ့ ချိုး ငှက်၊ ပြစ် မျိုး မှဲ့ မ ထင် သူ တစ် ဦး တည်း သာ ရှိ ပါ ၏။ သူ့ မိ ခင် အ ဖို့ သူ သည် တစ် ဦး တည်း သော သ မီး၊ သူ့ ကို မွေး သော မိ ခင် အ ဖို့ သူ သည် အ နှစ် သက် ဆုံး သော သ မီး ဖြစ် ၏။ မိန်း မ ပျို တို့ သည် သူ့ ကို မြင် လျှင် မင်္ဂ လာ ရှိ သော သူ ဟု ခေါ် ကြ ၏။ မိ ဖု ရား များ၊ မောင်း မ များ လည်း သူ့ ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

(အ ခြား သူ)

^၁၀ အ ရုဏ် ဦး အ လင်း ကဲ့ သို့ ပေါ် ထွက် သူ၊ လ ကဲ့ သို့ တင့် တယ် သူ၊ နေ ကဲ့ သို့ တောက် ပ သူ၊ အောင် လံ လွှင့် ထူ သော သူ များ ကဲ့ သို့ ခန့် ညား သူ ကား မည် သူ နည်း။”

(ရှင် ဘု ရင်)

^၁၁ “ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ရှိ အ ပင် ငယ် တို့ ကို ကြည့် ရှု ရန် နှင့် စ ပျစ် ပင် တို့ အ ညွန့် ထွက် မ ထွက်၊ သ လဲ ပင် ပွင့် မ ပွင့် တွေ့ မြင် ဖို့ ရန် သစ် သီး ခြံ သို့ အ ကျွန်ုပ် ဆင်း သွား ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် မ သိ လိုက် မီ မှာ ပင် အ ကျွန်ုပ် စိတ် သည် အ ကျွန်ုပ် အ မျိုး အ နွယ် စီး သည့် တော် ဝင် ရ ထား ပေါ် သို့ ရောက် နှင့်‌ လေ ပြီ။”

(အ ခြား သူ)

^၁၃ “အို ရှု လံ သ မီး ပျို၊ ပြန် လာ ပါ၊ ပြန် လာ ပါ။ သင့် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မြင် ရ မည့် အ ကြောင်း ပြန် လာ ပါ။

(ရှင် ဘု ရင်)

“စစ် တပ် နှစ် တပ် က ခုန် နေ သည် ကို ကြည့် ရှု သ ကဲ့ သို့ ရှု လံ သ မီး ပျို ကို အ ဘယ် ကြောင့် ကြည့် နေ ကြ သ နည်း။

6

(Friends)

¹ Where has your beloved gone, you fairest among women? Where has your beloved turned, that we may seek him with you?

(Beloved)

² My beloved has gone down to his garden, to the beds of spices, to pasture his flock in the gardens, and to gather lilies. ³ I am my beloved’s, and my beloved is mine. He browses among the lilies.

(Lover)

⁴ You are beautiful, my love, as Tirzah, lovely as Jerusalem, awesome as an army with banners. ⁵ Turn away your eyes from me, for they have overcome me. Your hair is like a flock of goats, that lie along the side of Gilead. ⁶ Your teeth are like a flock of ewes, which have come up from the washing, of which every one has twins; not one is bereaved among them. ⁷ Your temples are like a piece of a pomegranate behind your veil.

⁸ There are sixty queens, eighty concubines, and virgins without number. ⁹ My dove, my perfect one, is unique. She is her mother’s only daughter. She is the favorite one of her who bore her. The daughters saw her, and called her blessed. The queens and the concubines saw her, and they praised her.

 

¹⁰ Who is she who looks out as the morning, beautiful as the moon, clear as the sun, and awesome as an army with banners?

 

¹¹ I went down into the nut tree grove, to see the green plants of the valley, to see whether the vine budded, and the pomegranates were in flower. ¹² Without realizing it, my desire set me with my royal people’s chariots.

(Friends)

¹³ Return, return, Shulammite! Return, return, that we may gaze at you.

(Lover)

Why do you desire to gaze at the Shulammite, as at the dance of Mahanaim?

၆

(အ ခြား သူ)

^၁ “မိန်း မ တ ကာ တို့ ထက် အ ဆင်း လှ သူ၊ သင့် ချစ် သူ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ ထွက် သွား သ နည်း။ သင် နှင့် အ တူ လိုက် ရှာ ရ အောင် သင့် ချစ် သူ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား သ နည်း။

(သ တို့ သ မီး)

^၂ “အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် ဥ ယျာဉ် ထဲ တွင် သိုး ထိန်း ရင်း နှင်း ပန်း များ ကို ဆွတ် ဖို့ ရန် မွှေး ကြိုင် သော အိပ် ရာ ရှိ ရာ သူ ၏ ဥ ယျာဉ် သို့ ဆင်း သွား ပါ ၏။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပိုင် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် လည်း အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို ပိုင် ပါ ၏။ သူ သည် နှင်း ပန်း တော တွင် သိုး ထိန်း လေ့ ရှိ ပါ ၏။”

(ရှင် ဘု ရင်)

^၄ “အို ငါ့ ချစ် သူ လေး၊ သင် သည် တိ ရ ဇာ မြို့ ကဲ့ သို့ လှ ပ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကဲ့ သို့ တင့် တယ် ၏။ အောင် လံ လွှင့် ထူ သော သူ များ ကဲ့ သို့ ခန့် ညား လှ ပါ ၏။ ^၅ သင့် မျက် လုံး ကို ငါ့ ထံ မှ လွှဲ လိုက် ပါ။ သင့် မျက် လုံး များ သည် ငါ့ ကို လွှမ်း မိုး လွန်း လှ ၏။ သင့် ဆံ ကေ သာ လေး သည် ဂိ လဒ် တောင် ပေါ် မှ ခုန် ပေါက် ၍ ဆင်း လာ သော ဆိတ် အုပ် နှင့် တူ ပါ ၏။ ^၆ သင့် သွား များ သည် ရေ ချိုး ရာ မှ တက် လာ သော သိုး အုပ် နှင့် တူ ပါ ၏။ ထို သိုး တို့ သည် တစ် ကောင် မျှ သား မ လျှော၊ အ မြွှာ သာ ဖွား တတ် ပါ ၏။ ^၇ မျက် နှာ လွှား အောက် မှ သင့် ပါး ပြင် သည် လည်း ထက် ခြမ်း ခွဲ ထား သော သ လဲ သီး နှင့် တူ ပါ ၏။

^၈ မိ ဖု ရား ခြောက် ဆယ်၊ မောင်း မ ရှစ် ဆယ် နှင့် မ ရေ တွက် နိုင် သော အ ပျို တော် တို့ ရှိ သော် လည်း၊ ^၉ ငါ့ ချိုး ငှက်၊ ပြစ် မျိုး မှဲ့ မ ထင် သူ တစ် ဦး တည်း သာ ရှိ ပါ ၏။ သူ့ မိ ခင် အ ဖို့ သူ သည် တစ် ဦး တည်း သော သ မီး၊ သူ့ ကို မွေး သော မိ ခင် အ ဖို့ သူ သည် အ နှစ် သက် ဆုံး သော သ မီး ဖြစ် ၏။ မိန်း မ ပျို တို့ သည် သူ့ ကို မြင် လျှင် မင်္ဂ လာ ရှိ သော သူ ဟု ခေါ် ကြ ၏။ မိ ဖု ရား များ၊ မောင်း မ များ လည်း သူ့ ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

(အ ခြား သူ)

^၁၀ အ ရုဏ် ဦး အ လင်း ကဲ့ သို့ ပေါ် ထွက် သူ၊ လ ကဲ့ သို့ တင့် တယ် သူ၊ နေ ကဲ့ သို့ တောက် ပ သူ၊ အောင် လံ လွှင့် ထူ သော သူ များ ကဲ့ သို့ ခန့် ညား သူ ကား မည် သူ နည်း။”

(ရှင် ဘု ရင်)

^၁၁ “ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် ရှိ အ ပင် ငယ် တို့ ကို ကြည့် ရှု ရန် နှင့် စ ပျစ် ပင် တို့ အ ညွန့် ထွက် မ ထွက်၊ သ လဲ ပင် ပွင့် မ ပွင့် တွေ့ မြင် ဖို့ ရန် သစ် သီး ခြံ သို့ အ ကျွန်ုပ် ဆင်း သွား ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် မ သိ လိုက် မီ မှာ ပင် အ ကျွန်ုပ် စိတ် သည် အ ကျွန်ုပ် အ မျိုး အ နွယ် စီး သည့် တော် ဝင် ရ ထား ပေါ် သို့ ရောက် နှင့်‌ လေ ပြီ။”

(အ ခြား သူ)

^၁၃ “အို ရှု လံ သ မီး ပျို၊ ပြန် လာ ပါ၊ ပြန် လာ ပါ။ သင့် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ မြင် ရ မည့် အ ကြောင်း ပြန် လာ ပါ။

(ရှင် ဘု ရင်)

“စစ် တပ် နှစ် တပ် က ခုန် နေ သည် ကို ကြည့် ရှု သ ကဲ့ သို့ ရှု လံ သ မီး ပျို ကို အ ဘယ် ကြောင့် ကြည့် နေ ကြ သ နည်း။

6

(Friends)

¹ Where has your beloved gone, you fairest among women? Where has your beloved turned, that we may seek him with you?

(Beloved)

² My beloved has gone down to his garden, to the beds of spices, to pasture his flock in the gardens, and to gather lilies. ³ I am my beloved’s, and my beloved is mine. He browses among the lilies.

(Lover)

⁴ You are beautiful, my love, as Tirzah, lovely as Jerusalem, awesome as an army with banners. ⁵ Turn away your eyes from me, for they have overcome me. Your hair is like a flock of goats, that lie along the side of Gilead. ⁶ Your teeth are like a flock of ewes, which have come up from the washing, of which every one has twins; not one is bereaved among them. ⁷ Your temples are like a piece of a pomegranate behind your veil.

⁸ There are sixty queens, eighty concubines, and virgins without number. ⁹ My dove, my perfect one, is unique. She is her mother’s only daughter. She is the favorite one of her who bore her. The daughters saw her, and called her blessed. The queens and the concubines saw her, and they praised her.

 

¹⁰ Who is she who looks out as the morning, beautiful as the moon, clear as the sun, and awesome as an army with banners?

 

¹¹ I went down into the nut tree grove, to see the green plants of the valley, to see whether the vine budded, and the pomegranates were in flower. ¹² Without realizing it, my desire set me with my royal people’s chariots.

(Friends)

¹³ Return, return, Shulammite! Return, return, that we may gaze at you.

(Lover)

Why do you desire to gaze at the Shulammite, as at the dance of Mahanaim?