၅

(ရှင် ဘု ရင်)

^၁ အို ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ သ တို့ သ မီး၊ ငါ့ ဥ ယျာဉ် ထဲ သို့ ငါ လာ ပြီ။ မု ရန် နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ တို့ ကို ငါ စု သိမ်း ပြီ။ ပျား လ ပို့ မှ ပျား ရည် တို့ ကို ငါ စား ပြီ။ စ ပျစ် ဝိုင် နှင့် နို့ ကို လည်း ငါ သောက် ရ ပြီ။”

(အ ခြား သူ)

“အို မိတ် ဆွေ တို့၊ စား ကြ ပါ။ အို ချစ် သူ တို့၊ သောက် ၍ ယစ် မူး ကြ ပါ။”

(သ တို့ သ မီး)

^၂ “အ ကျွန်ုပ် သည် အိပ် သော် လည်း စိတ် မှာ နိုး လျက် နေ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ က၊

(ရှင် ဘု ရင်)

‘ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ ချစ် သူ လေး၊ ငါ့ ချိုး ငှက်၊ ပြစ် မျိုး မှဲ့ မ ထင် သူ၊ ငါ့ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး ပါ။ ငါ့ ခေါင်း သည် နှင်း စက် တို့ နှင့် ရွှဲ နစ် နေ ပါ ပြီ။ ငါ့ ဆံ ပင် သည် ည နှင်း ရည် တို့ နှင့် ရွှဲ နစ် နေ ပါ ပြီ’ ဟု ဆို လျက် တံ ခါး ခေါက် နေ ပါ သည် တ ကား။

(သ တို့ သ မီး)

^၃ အ ကျွန်ုပ် သည် ဝတ် ရုံ ကို ချွတ် ပြီး ပါ ပြီ၊ ပြန် ဝတ် ရ မည် လော။ ခြေ ကို ဆေး ပြီး ပါ ပြီ၊ ညစ် ပေ အောင် ပြန် လုပ် ရ မည် လော။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် တံ ခါး ပေါက် မှ လက် လှမ်း လျှို လိုက် သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အ သဲ နှ လုံး တုန် ခါ သွား ပါ ၏။ ^၅ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး ဖို့ ထ လိုက် သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် လက် ကြား မှ မု ရန် ဆီ တို့ ယို ၍ လက် ချောင်း များ ကြား မှ တံ ခါး လက် ကိုင် ပေါ် သို့ စီး ကျ လာ ပါ ၏။ ^၆ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး သော် လည်း ချစ် သူ မှာ ထွက် သွား နှင့်‌ လေ ပြီ။ သူ စ ကား ပြော သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ရင် ခုန် လွန်း လှ ပါ ၏။ သူ့ ကို ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ပါ။ ခေါ် သော် လည်း မ ထူး ပါ။

^၇ မြို့ လှည့် ကင်း စောင့် သော သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို တွေ့ သော အ ခါ ရိုက် နှက် ကြ သ ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ဒဏ် ရာ ရ ပါ ၏။ မြို့ ရိုး အ စောင့် တို့ သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် ခြုံ ပ ဝါ ကို လု ယူ ကြ ပါ ၏။ ^၈ အို ဂျေ ရု ဆ လင် သ မီး ပျို တို့၊ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တွေ့ လျှင် အ ကျွန်ုပ် အ ချစ် နာ ကျ နေ သည် ကို သူ့ အား ပြော ပြ ပေး ပါ မည် ဟု ကျိန် ဆို ကြ ပါ လော့။”

(အ ခြား သူ)

^၉ “မိန်း မ တ ကာ တို့ ထက် အ ဆင်း လှ သော မိန်း က လေး၊ သင့် ချစ် သူ သည် အ ခြား သူ တို့ ၏ ချစ် သူ ထက် မည် မျှ သာ သ နည်း။ သင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကျိန် ဆို စေ ရ လောက် အောင် သင့် ချစ် သူ သည် အ ခြား သူ တို့ ၏ ချစ် သူ ထက် မည် မျှ သာ သ နည်း။”

(သ တို့ သ မီး)

^၁၀ “အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် စို ပြည် နီ မြန်း သော အ သား အ ရောင် ရှိ ပါ ၏။ လူ တစ် သောင်း အ လယ် တွင် ပင် ထင်း က နဲ ပေါ် လွင် သူ ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ၏ ဦး ခေါင်း မှာ ရွှေ စင် နှင့် တူ ပါ ၏။ ဆံ ပင် မှာ ကျီး ကန်း ကဲ့ သို့ မည်း နက် ပြီး လှိုင်း တွန့် ပုံ ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၂ သူ့ မျက် လုံး များ ကား နို့ ရည် ချိုး ပြီး ရေ ပြည့် လျှံ သည့် ချောင်း နံ ဘေး တွင် နေ လေ့ ရှိ သော ချိုး ငှက် ၏ မျက် လုံး နှင့် တူ ၏။ ^၁၃ သူ့ ပါး ပြင် တို့ သည် မွှေး ကြိုင် သော အိပ် ရာ၊ အ မွှေး နံ့ သာ ထုံ သင်း သော ရဲ တိုက် နှင့် တူ ၏။ သူ့ နှုတ် ခမ်း သည် လည်း မု ရန် ဆီ ယို စီး သော နှင်း ပန်း နှင့် တူ ၏။ ^၁၄ သူ ၏ လက် များ သည် လည်း ကျောက် မျက် ရွဲ စီ ခြယ် ထား သော ရွှေ လက် စွပ် နှင့် တူ ၏။ ဝမ်း ဗိုက် သည် လည်း နီ လာ ကျောက် စီ ခြယ် ထား သော ပြောင် လက် သည့် ဆင် စွယ် နှင့် တူ ၏။ ^၁၅ သူ့ ခြေ ထောက် များ သည် ရွှေ စင် အုတ် ခုံ ပေါ် တွင် စိုက် ထူ ထား သော စ ကျင် ကျောက် တိုင် နှင့် တူ ၏။ သူ့ ရုပ် သွင် သည် လည်း အ ကောင်း ဆုံး သစ် က တိုး ပင် များ ပေါက် ရာ လက် ဘ နွန် တောင် နှင့် တူ ၏။ ^၁၆ နှုတ် ချို ၍ သူ့ တစ် ကိုယ် လုံး နှစ် သက် မြတ် နိုး ဖွယ် ဖြစ် ၏။ အို ဂျေ ရု ဆ လင် သ မီး ပျို တို့၊ ဤ သူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၏ ချစ် သူ၊ ဤ သူ သည် အ ကျွန်ုပ် မိတ် ဆွေ ဖြစ် ၏။”

5

(Lover)

¹ I have come into my garden, my sister, my bride. I have gathered my myrrh with my spice; I have eaten my honeycomb with my honey; I have drunk my wine with my milk.

(Friends)

Eat, friends! Drink, yes, drink abundantly, beloved.

(Beloved)

² I was asleep, but my heart was awake. It is the voice of my beloved who knocks:

 

“Open to me, my sister, my love, my dove, my undefiled; for my head is filled with dew, and my hair with the dampness of the night.”

 

³ I have taken off my robe. Indeed, must I put it on? I have washed my feet. Indeed, must I soil them? ⁴ My beloved thrust his hand in through the latch opening. My heart pounded for him. ⁵ I rose up to open for my beloved. My hands dripped with myrrh, my fingers with liquid myrrh, on the handles of the lock. ⁶ I opened to my beloved; but my beloved left, and had gone away. My heart went out when he spoke. I looked for him, but I didn’t find him. I called him, but he didn’t answer.

⁷ The watchmen who go about the city found me. They beat me. They bruised me. The keepers of the walls took my cloak away from me. ⁸ I adjure you, daughters of Jerusalem, If you find my beloved, that you tell him that I am faint with love.

(Friends)

⁹ How is your beloved better than another beloved, you fairest among women? How is your beloved better than another beloved, that you do so adjure us?

(Beloved)

¹⁰ My beloved is white and ruddy. The best among ten thousand. ¹¹ His head is like the purest gold. His hair is bushy, black as a raven. ¹² His eyes are like doves beside the water brooks, washed with milk, mounted like jewels. ¹³ His cheeks are like a bed of spices with towers of perfumes. His lips are like lilies, dropping liquid myrrh. ¹⁴ His hands are like rings of gold set with beryl. His body is like ivory work overlaid with sapphires. ¹⁵ His legs are like pillars of marble set on sockets of fine gold. His appearance is like Lebanon, excellent as the cedars. ¹⁶ His mouth is sweetness; yes, he is altogether lovely. This is my beloved, and this is my friend, daughters of Jerusalem.

၅

(ရှင် ဘု ရင်)

^၁ အို ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ သ တို့ သ မီး၊ ငါ့ ဥ ယျာဉ် ထဲ သို့ ငါ လာ ပြီ။ မု ရန် နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ တို့ ကို ငါ စု သိမ်း ပြီ။ ပျား လ ပို့ မှ ပျား ရည် တို့ ကို ငါ စား ပြီ။ စ ပျစ် ဝိုင် နှင့် နို့ ကို လည်း ငါ သောက် ရ ပြီ။”

(အ ခြား သူ)

“အို မိတ် ဆွေ တို့၊ စား ကြ ပါ။ အို ချစ် သူ တို့၊ သောက် ၍ ယစ် မူး ကြ ပါ။”

(သ တို့ သ မီး)

^၂ “အ ကျွန်ုပ် သည် အိပ် သော် လည်း စိတ် မှာ နိုး လျက် နေ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ က၊

(ရှင် ဘု ရင်)

‘ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ ချစ် သူ လေး၊ ငါ့ ချိုး ငှက်၊ ပြစ် မျိုး မှဲ့ မ ထင် သူ၊ ငါ့ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး ပါ။ ငါ့ ခေါင်း သည် နှင်း စက် တို့ နှင့် ရွှဲ နစ် နေ ပါ ပြီ။ ငါ့ ဆံ ပင် သည် ည နှင်း ရည် တို့ နှင့် ရွှဲ နစ် နေ ပါ ပြီ’ ဟု ဆို လျက် တံ ခါး ခေါက် နေ ပါ သည် တ ကား။

(သ တို့ သ မီး)

^၃ အ ကျွန်ုပ် သည် ဝတ် ရုံ ကို ချွတ် ပြီး ပါ ပြီ၊ ပြန် ဝတ် ရ မည် လော။ ခြေ ကို ဆေး ပြီး ပါ ပြီ၊ ညစ် ပေ အောင် ပြန် လုပ် ရ မည် လော။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် တံ ခါး ပေါက် မှ လက် လှမ်း လျှို လိုက် သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အ သဲ နှ လုံး တုန် ခါ သွား ပါ ၏။ ^၅ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး ဖို့ ထ လိုက် သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် လက် ကြား မှ မု ရန် ဆီ တို့ ယို ၍ လက် ချောင်း များ ကြား မှ တံ ခါး လက် ကိုင် ပေါ် သို့ စီး ကျ လာ ပါ ၏။ ^၆ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တံ ခါး ဖွင့် ပေး သော် လည်း ချစ် သူ မှာ ထွက် သွား နှင့်‌ လေ ပြီ။ သူ စ ကား ပြော သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ရင် ခုန် လွန်း လှ ပါ ၏။ သူ့ ကို ရှာ သော် လည်း မ တွေ့ ပါ။ ခေါ် သော် လည်း မ ထူး ပါ။

^၇ မြို့ လှည့် ကင်း စောင့် သော သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို တွေ့ သော အ ခါ ရိုက် နှက် ကြ သ ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ဒဏ် ရာ ရ ပါ ၏။ မြို့ ရိုး အ စောင့် တို့ သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် ခြုံ ပ ဝါ ကို လု ယူ ကြ ပါ ၏။ ^၈ အို ဂျေ ရု ဆ လင် သ မီး ပျို တို့၊ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ကို တွေ့ လျှင် အ ကျွန်ုပ် အ ချစ် နာ ကျ နေ သည် ကို သူ့ အား ပြော ပြ ပေး ပါ မည် ဟု ကျိန် ဆို ကြ ပါ လော့။”

(အ ခြား သူ)

^၉ “မိန်း မ တ ကာ တို့ ထက် အ ဆင်း လှ သော မိန်း က လေး၊ သင့် ချစ် သူ သည် အ ခြား သူ တို့ ၏ ချစ် သူ ထက် မည် မျှ သာ သ နည်း။ သင် သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကျိန် ဆို စေ ရ လောက် အောင် သင့် ချစ် သူ သည် အ ခြား သူ တို့ ၏ ချစ် သူ ထက် မည် မျှ သာ သ နည်း။”

(သ တို့ သ မီး)

^၁၀ “အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ သည် စို ပြည် နီ မြန်း သော အ သား အ ရောင် ရှိ ပါ ၏။ လူ တစ် သောင်း အ လယ် တွင် ပင် ထင်း က နဲ ပေါ် လွင် သူ ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် ချစ် သူ ၏ ဦး ခေါင်း မှာ ရွှေ စင် နှင့် တူ ပါ ၏။ ဆံ ပင် မှာ ကျီး ကန်း ကဲ့ သို့ မည်း နက် ပြီး လှိုင်း တွန့် ပုံ ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၂ သူ့ မျက် လုံး များ ကား နို့ ရည် ချိုး ပြီး ရေ ပြည့် လျှံ သည့် ချောင်း နံ ဘေး တွင် နေ လေ့ ရှိ သော ချိုး ငှက် ၏ မျက် လုံး နှင့် တူ ၏။ ^၁၃ သူ့ ပါး ပြင် တို့ သည် မွှေး ကြိုင် သော အိပ် ရာ၊ အ မွှေး နံ့ သာ ထုံ သင်း သော ရဲ တိုက် နှင့် တူ ၏။ သူ့ နှုတ် ခမ်း သည် လည်း မု ရန် ဆီ ယို စီး သော နှင်း ပန်း နှင့် တူ ၏။ ^၁၄ သူ ၏ လက် များ သည် လည်း ကျောက် မျက် ရွဲ စီ ခြယ် ထား သော ရွှေ လက် စွပ် နှင့် တူ ၏။ ဝမ်း ဗိုက် သည် လည်း နီ လာ ကျောက် စီ ခြယ် ထား သော ပြောင် လက် သည့် ဆင် စွယ် နှင့် တူ ၏။ ^၁၅ သူ့ ခြေ ထောက် များ သည် ရွှေ စင် အုတ် ခုံ ပေါ် တွင် စိုက် ထူ ထား သော စ ကျင် ကျောက် တိုင် နှင့် တူ ၏။ သူ့ ရုပ် သွင် သည် လည်း အ ကောင်း ဆုံး သစ် က တိုး ပင် များ ပေါက် ရာ လက် ဘ နွန် တောင် နှင့် တူ ၏။ ^၁၆ နှုတ် ချို ၍ သူ့ တစ် ကိုယ် လုံး နှစ် သက် မြတ် နိုး ဖွယ် ဖြစ် ၏။ အို ဂျေ ရု ဆ လင် သ မီး ပျို တို့၊ ဤ သူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၏ ချစ် သူ၊ ဤ သူ သည် အ ကျွန်ုပ် မိတ် ဆွေ ဖြစ် ၏။”

5

(Lover)

¹ I have come into my garden, my sister, my bride. I have gathered my myrrh with my spice; I have eaten my honeycomb with my honey; I have drunk my wine with my milk.

(Friends)

Eat, friends! Drink, yes, drink abundantly, beloved.

(Beloved)

² I was asleep, but my heart was awake. It is the voice of my beloved who knocks:

 

“Open to me, my sister, my love, my dove, my undefiled; for my head is filled with dew, and my hair with the dampness of the night.”

 

³ I have taken off my robe. Indeed, must I put it on? I have washed my feet. Indeed, must I soil them? ⁴ My beloved thrust his hand in through the latch opening. My heart pounded for him. ⁵ I rose up to open for my beloved. My hands dripped with myrrh, my fingers with liquid myrrh, on the handles of the lock. ⁶ I opened to my beloved; but my beloved left, and had gone away. My heart went out when he spoke. I looked for him, but I didn’t find him. I called him, but he didn’t answer.

⁷ The watchmen who go about the city found me. They beat me. They bruised me. The keepers of the walls took my cloak away from me. ⁸ I adjure you, daughters of Jerusalem, If you find my beloved, that you tell him that I am faint with love.

(Friends)

⁹ How is your beloved better than another beloved, you fairest among women? How is your beloved better than another beloved, that you do so adjure us?

(Beloved)

¹⁰ My beloved is white and ruddy. The best among ten thousand. ¹¹ His head is like the purest gold. His hair is bushy, black as a raven. ¹² His eyes are like doves beside the water brooks, washed with milk, mounted like jewels. ¹³ His cheeks are like a bed of spices with towers of perfumes. His lips are like lilies, dropping liquid myrrh. ¹⁴ His hands are like rings of gold set with beryl. His body is like ivory work overlaid with sapphires. ¹⁵ His legs are like pillars of marble set on sockets of fine gold. His appearance is like Lebanon, excellent as the cedars. ¹⁶ His mouth is sweetness; yes, he is altogether lovely. This is my beloved, and this is my friend, daughters of Jerusalem.