၁၈

^၁ ထို့ နောက် စိတ် ပျက် အား လျော့ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ အ စဉ် ဆု ‌တောင်း ရ မည့် အ ကြောင်း ကိုယ် တော် သည် ပုံ ဥ ပ မာ အား ဖြင့် လူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂ “မြို့ တစ် မြို့ ၌ ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ ကို လည်း မ လေး စား သော တ ရား သူ ကြီး တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၃ ထို မြို့ ၌ ရှိ သော မု ဆိုး မ တစ် ဦး သည် သူ့ ထံ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် လာ ပြီး ‘ကျွန် မ ဘက် ၌ နေ ၍ ကျွန် မ ကို တ ရား စွဲ ဆို သူ အား တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး ပါ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၄ သူ သည် အ တန် ကြာ မျှ စီ ရင် ‌ပေး လို စိတ် မ ရှိ ခဲ့ သော် လည်း နောက် ဆုံး တွင် မိ မိ စိတ် ထဲ ၌ ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ ကို လည်း မ လေး စား တတ်။ ^၅ သို့ သော် ဤ မု ဆိုး မ သည် ငါ့ ကို အ နှောင့် အ ယှက် ပေး လှ သည် ဖြစ် ၍ သူ့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး မည်။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ သည် အ ဖန် ဖန် လာ ၍ နောက် ဆုံး ၌ ငါ့ ကို ပင် ပန်း နွမ်း နယ် စေ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ထို့ နောက် သ ခင် ဘု ရား က “ထို မ တ ရား သော တ ရား သူ ကြီး ပြော ဆို သည့် အ ရာ ကို ကြား ကြ သ လော။ ^၇ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း မိ မိ ထံ နေ့ ည မ ပြတ် အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် နေ သည့် မိ မိ ရွေး ကောက် တော် မူ သော သူ တို့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် မ စီ ရင် ဘဲ ကြာ ရှည် စွာ ဆိုင်း ထား တော် မူ လိမ့် မည် လော။ ^၈ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် လျင် မြန် စွာ စီ ရင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။ သို့ သော် လူ့ သား ကြွ လာ သော အ ခါ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို တွေ့ ရ ပါ မည် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၉ မိ မိ ကိုယ် ကို ဖြောင့် မတ် သည် ဟု ယုံ မှတ် လျက် သူ တစ် ပါး တို့ ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု တတ် သော သူ အ ချို့ တို့ အား ကိုယ် တော် သည် ဤ ပုံ ဥ ပ မာ ကို ပေး ၍ မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၁၀ “လူ နှစ် ဦး တို့ သည် ဆု တောင်း ရန် ဗိ မာန် တော် သို့ တက် သွား ကြ ၏။ တစ် ဦး သည် ဖာ ရိ ရှဲ ဖြစ် ပြီး အ ခြား တစ် ဦး သည် အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ဖြစ် ၏။ ^၁၁ ဖာ ရိ ရှဲ သည် တစ် ဦး တည်း ရပ် လျက် ‘အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ ခြား သူ များ ကဲ့ သို့ လိမ် လည် လု ယူ သော သူ၊ မ ဖြောင့် မတ် သော သူ၊ အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကျူး လွန် သော သူ မ ဟုတ် သည့် အ ပြင် ဤ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ကဲ့ သို့ လည်း မ ဟုတ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို ကျေး ဇူး တင် ပါ ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် သည် တစ် ပတ် လျှင် နှစ် ကြိမ် အ စာ ရှောင် ပြီး ရ ရှိ သ မျှ အား လုံး ၏ ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ကို လှူ ပါ ၏’ ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။

^၁၃ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ မူ ကား အ ဝေး ၌ ရပ် လျက် ကောင်း ကင် သို့ ပင် မော် မ ကြည့် ဝံ့ ဘဲ ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ‘အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ပြစ် များ သော အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ’ ဟု ဆု တောင်း ၏။ ^၁၄ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ဖြောင့် မတ် သည် ဟု အ သိ အ မှတ် ပြု ခြင်း ခံ ရ လျက် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် သွား သော သူ မှာ ဤ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ဖြစ် ၍ ထို ဖာ ရိ ရှဲ မ ဟုတ်။ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သော သူ တိုင်း သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် တို့ ထိ ပေး တော် မူ ရန် လူ တို့ သည် က လေး ငယ် များ ကို အ ထံ တော် သို့ ခေါ် ‌ဆောင် လာ ကြ ၏။ သို့ သော် တ ပည့် တော် တို့ မြင် လျှင် သူ တို့ ကို ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ ^၁၆ သို့ ရာ တွင် ယေ ရှု သည် ထို က လေး သူ ငယ် များ ကို ခေါ် ၍ “က‌ လေး သူ ငယ် တို့ ငါ့ ထံ သို့ လာ ကြ ပါ လေ စေ။ သူ တို့ ကို မ တား ဆီး ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် ထို သို့ သော သူ တို့ ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် ၏။ ^၁၇ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို သူ ငယ် တစ် ဦး ကဲ့ သို့ လက် မ ခံ သော သူ သည် ထို နိုင် ငံ တော် သို့ မည် သည့် အ ခါ မျှ ဝင် ရ လိမ့် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ တစ် ခါ က အ ကြီး အ ကဲ တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် အား “ကောင်း မြတ် သော ဆ ရာ၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရန် မည် သည့် အ ရာ ကို ပြု ရ ပါ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၁၉ ယေ ရှု က “ငါ့ ကို ကောင်း မြတ် သော သူ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ခေါ် သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် တစ် ပါး တည်း မှ လွဲ ၍ ကောင်း မြတ် သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ။ ^၂၀ ‘အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို မ ကျူး လွန် ရ။ လူ မ သတ် ရ။ မ ခိုး ယူ ရ။ မ မှန် သော သက် သေ ထွက် ဆို ခြင်း မ ပြု ရ။ သင် ၏ မိ ခင် နှင့် ဖ ခင် တို့ ကို ရို သေ လော့’ ဟူ သော ပ ညတ် တော် တို့ ကို သင် သိ သည် မ ဟုတ် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို သူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ အ ရာ အား လုံး ကို ငယ် စဉ် က တည်း က စောင့် ထိန်း ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု သည် ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် “သင် ၌ တစ် ခု လို သေး ၏။ သင် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ရောင်း ပြီး လျှင် ဆင်း ရဲ သား တို့ အား ခွဲ ဝေ ပေး လော့။ ထို သို့ ပြု လျှင် သင် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ဥစ္စာ ဘဏ္ဍာ ကို ရ လိမ့် မည်။ ထို့ နောက် လာ ၍ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို သူ သည် အ လွန် ချမ်း သာ သော သူ ဖြစ် သော ကြောင့် ထို စ ကား ကို ကြား သော အ ခါ အ လွန် ဝမ်း နည်း လေ ၏။

^၂၄ ယေ ရှု သည် ထို သူ အ လွန် ဝမ်း နည်း သည် ကို မြင် လျှင် “ငွေ ကြေး ချမ်း သာ သော သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ခဲ ယဉ်း လှ သည် တ ကား။ ^၂၅ ချမ်း သာ ‌သော သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုတ် သည် အပ် န ဖား ပေါက် မှ လျှို ဝင် ရန် ပို ၍ လွယ် ကူ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထို စ ကား ကို ကြား သော သူ တို့ က “သို့ ဖြစ် လျှင် မည် သူ သည် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၂၇ ကိုယ် တော် က လည်း “လူ တို့ အ တွက် မ ဖြစ် နိုင်သော အ ရာ များ သည် ဘု ရား သ ခင် အ တွက် ဖြစ် နိုင် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရှိ သ မျှ ကို'။ စွန့် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ လိုက် ခဲ့ ကြ ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် အ တွက် အိမ် ကို ဖြစ် စေ၊ ဇ နီး ကို ဖြစ် စေ၊ ညီ အစ် ကို ကို ဖြစ် စေ၊ မိ ဘ ကို ဖြစ် စေ၊ သား သ မီး များ ကို ဖြစ် စေ စွန့် သော သူ တို့ တွင်၊ ^၃၀ ယ ခု ဘ ဝ ၌ အ ဆ ပေါင်း များ စွာ သော အ ကျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ နောင် ဘ ဝ ၌ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို လည်း ကောင်း မ ရ ဘဲ နေ မည့် သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ “နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ကြ ၏။ လူ့ သား နှင့် ပတ် သက် ၍ ပ ရော ဖက် တို့ ရေး ထား သော အ ရာ အား လုံး တို့ သည် ပြည့် စုံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၂ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ အပ် နှံ ခြင်း ကို ခံ ရ လျက် ပြောင် လှောင် ခြင်း၊ နှိပ် စက် ခြင်း၊ တံ တွေး နှင့် ထွေး ခြင်း တို့ ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၃ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် သူ့ ကို ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ၍ အ သေ သတ် ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သူ သည် သုံး ရက် ‌မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၄ သို့ ရာ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ထို အ ကြောင်း အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ သ ဘော မ ပေါက် ကြ။ ထို အ ရာ သည် သူ တို့ ထံ မှ ကွယ် ဝှက် ထား ခြင်း ခံ ရ သည် ဖြစ် ၍ မိန့် တော် မူ သော အ ရာ တို့ ကို သူ တို့ နား မ လည် နိုင် ကြ ချေ။

^၃၅ ကိုယ် တော် သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် လာ စဉ် တွင် မျက် မ မြင် တစ် ဦး သည် လမ်း ဘေး ၌ ထိုင် လျက် တောင်း စား နေ ၏။ ^၃၆ သူ သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် ဖြတ် သွား သည် ကို ကြား ၍ မည် သည့် အ ရာ ဖြစ် နေ သည် ကို မေး မြန်း လေ ၏။ ^၃၇ လူ တို့ က နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ဖြတ် သွား တော် မူ ကြောင်း သူ့ အား ပြော ပြ ကြ လျှင်၊ ^၃၈ ထို သူ က “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် ယေ ရှု၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု အော် ဟစ် လေ ၏။ ^၃၉ ရှေ့ မှ သွား သော သူ တို့ သည် သူ့ ကို တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ရန် ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ သည် “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် လေ ၏။

^၄၀ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ရပ် တန့် လျက် ထို သူ ကို မိ မိ ထံ သို့ ခေါ် ခဲ့ ရန် အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ သူ သည် အ နီး သို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် က၊ ^၄၁ “သင့် အ တွက် မည် သည့် အ မှု ကို ပြု စေ လို သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင် ထို သူ က “မျက် စိ မြင် အောင် လုပ် ပေး စေ လို ပါ သည် သ ခင် ဘု ရား” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၄၂ ယေ ရှု က လည်း “မျက် စိ မြင် စေ။ သင် ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကယ် တင် ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၃ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် သူ သည် မျက် စိ မြင် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း လျက် နောက် တော် သို့ လိုက် သွား လေ ၏။ တွေ့ မြင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင်ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

18

¹ He also spoke a parable to them that they must always pray and not give up, ² saying, “There was a judge in a certain city who didn’t fear God and didn’t respect man. ³ A widow was in that city, and she often came to him, saying, ‘Defend me from my adversary!’ ⁴ He wouldn’t for a while; but afterward he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect man, ⁵ yet because this widow bothers me, I will defend her, or else she will wear me out by her continual coming.’ ”

⁶ The Lord said, “Listen to what the unrighteous judge says. ⁷ Won’t God avenge his chosen ones who are crying out to him day and night, and yet he exercises patience with them? ⁸ I tell you that he will avenge them quickly. Nevertheless, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”

⁹ He also spoke this parable to certain people who were convinced of their own righteousness, and who despised all others: ¹⁰ “Two men went up into the temple to pray; one was a Pharisee, and the other was a tax collector. ¹¹ The Pharisee stood and prayed by himself like this: ‘God, I thank you that I am not like the rest of men: extortionists, unrighteous, adulterers, or even like this tax collector. ¹² I fast twice a week. I give tithes of all that I get.’

¹³ But the tax collector, standing far away, wouldn’t even lift up his eyes to heaven, but beat his breast, saying, ‘God, be merciful to me, a sinner!’ ¹⁴ I tell you, this man went down to his house justified rather than the other; for everyone who exalts himself will be humbled, but he who humbles himself will be exalted.”

¹⁵ They were also bringing their babies to him, that he might touch them. But when the disciples saw it, they rebuked them. ¹⁶ Jesus summoned them, saying, “Allow the little children to come to me, and don’t hinder them, for God’s Kingdom belongs to such as these. ¹⁷ Most certainly, I tell you, whoever doesn’t receive God’s Kingdom like a little child, he will in no way enter into it.”

¹⁸ A certain ruler asked him, saying, “Good Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” ¹⁹ Jesus asked him, “Why do you call me good? No one is good, except one: God. ²⁰ You know the commandments: ‘Don’t commit adultery,’ ‘Don’t murder,’ ‘Don’t steal,’ ‘Don’t give false testimony,’ ‘Honor your father and your mother.’ ” Exodus 20:12-16; Deuteronomy 5:16-20

²¹ He said, “I have observed all these things from my youth up.” ²² When Jesus heard these things, he said to him, “You still lack one thing. Sell all that you have and distribute it to the poor. Then you will have treasure in heaven; then come, follow me.” ²³ But when he heard these things, he became very sad, for he was very rich.

²⁴ Jesus, seeing that he became very sad, said, “How hard it is for those who have riches to enter into God’s Kingdom! ²⁵ For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye than for a rich man to enter into God’s Kingdom.” ²⁶ Those who heard it said, “Then who can be saved?” ²⁷ But he said, “The things which are impossible with men are possible with God.”

²⁸ Peter said, “Look, we have left everything and followed you.” ²⁹ He said to them, “Most certainly I tell you, there is no one who has left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for God’s Kingdom’s sake, ³⁰ who will not receive many times more in this time, and in the world to come, eternal life.”

³¹ He took the twelve aside and said to them, “Behold, we are going up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets concerning the Son of Man will be completed. ³² For he will be delivered up to the Gentiles, will be mocked, treated shamefully, and spit on. ³³ They will scourge and kill him. On the third day, he will rise again.” ³⁴ They understood none of these things. This saying was hidden from them, and they didn’t understand the things that were said.

³⁵ As he came near Jericho, a certain blind man sat by the road, begging. ³⁶ Hearing a multitude going by, he asked what this meant. ³⁷ They told him that Jesus of Nazareth was passing by. ³⁸ He cried out, “Jesus, you son of David, have mercy on me!” ³⁹ Those who led the way rebuked him, that he should be quiet; but he cried out all the more, “You son of David, have mercy on me!”

⁴⁰ Standing still, Jesus commanded him to be brought to him. When he had come near, he asked him, ⁴¹ “What do you want me to do?” He said, “Lord, that I may see again.” ⁴² Jesus said to him, “Receive your sight. Your faith has healed you.” ⁴³ Immediately he received his sight and followed him, glorifying God. All the people, when they saw it, praised God.

၁၈

^၁ ထို့ နောက် စိတ် ပျက် အား လျော့ ခြင်း မ ရှိ ဘဲ အ စဉ် ဆု ‌တောင်း ရ မည့် အ ကြောင်း ကိုယ် တော် သည် ပုံ ဥ ပ မာ အား ဖြင့် လူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂ “မြို့ တစ် မြို့ ၌ ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ ကို လည်း မ လေး စား သော တ ရား သူ ကြီး တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၃ ထို မြို့ ၌ ရှိ သော မု ဆိုး မ တစ် ဦး သည် သူ့ ထံ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် လာ ပြီး ‘ကျွန် မ ဘက် ၌ နေ ၍ ကျွန် မ ကို တ ရား စွဲ ဆို သူ အား တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး ပါ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၄ သူ သည် အ တန် ကြာ မျှ စီ ရင် ‌ပေး လို စိတ် မ ရှိ ခဲ့ သော် လည်း နောက် ဆုံး တွင် မိ မိ စိတ် ထဲ ၌ ‘ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက်၊ လူ ကို လည်း မ လေး စား တတ်။ ^၅ သို့ သော် ဤ မု ဆိုး မ သည် ငါ့ ကို အ နှောင့် အ ယှက် ပေး လှ သည် ဖြစ် ၍ သူ့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး မည်။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သူ သည် အ ဖန် ဖန် လာ ၍ နောက် ဆုံး ၌ ငါ့ ကို ပင် ပန်း နွမ်း နယ် စေ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၆ ထို့ နောက် သ ခင် ဘု ရား က “ထို မ တ ရား သော တ ရား သူ ကြီး ပြော ဆို သည့် အ ရာ ကို ကြား ကြ သ လော။ ^၇ ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း မိ မိ ထံ နေ့ ည မ ပြတ် အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် နေ သည့် မိ မိ ရွေး ကောက် တော် မူ သော သူ တို့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် မ စီ ရင် ဘဲ ကြာ ရှည် စွာ ဆိုင်း ထား တော် မူ လိမ့် မည် လော။ ^၈ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် လျင် မြန် စွာ စီ ရင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။ သို့ သော် လူ့ သား ကြွ လာ သော အ ခါ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို တွေ့ ရ ပါ မည် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၉ မိ မိ ကိုယ် ကို ဖြောင့် မတ် သည် ဟု ယုံ မှတ် လျက် သူ တစ် ပါး တို့ ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု တတ် သော သူ အ ချို့ တို့ အား ကိုယ် တော် သည် ဤ ပုံ ဥ ပ မာ ကို ပေး ၍ မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၁၀ “လူ နှစ် ဦး တို့ သည် ဆု တောင်း ရန် ဗိ မာန် တော် သို့ တက် သွား ကြ ၏။ တစ် ဦး သည် ဖာ ရိ ရှဲ ဖြစ် ပြီး အ ခြား တစ် ဦး သည် အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ဖြစ် ၏။ ^၁၁ ဖာ ရိ ရှဲ သည် တစ် ဦး တည်း ရပ် လျက် ‘အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ ခြား သူ များ ကဲ့ သို့ လိမ် လည် လု ယူ သော သူ၊ မ ဖြောင့် မတ် သော သူ၊ အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကျူး လွန် သော သူ မ ဟုတ် သည့် အ ပြင် ဤ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ကဲ့ သို့ လည်း မ ဟုတ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို ကျေး ဇူး တင် ပါ ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် သည် တစ် ပတ် လျှင် နှစ် ကြိမ် အ စာ ရှောင် ပြီး ရ ရှိ သ မျှ အား လုံး ၏ ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ကို လှူ ပါ ၏’ ဟု ဆု တောင်း လေ ၏။

^၁၃ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ မူ ကား အ ဝေး ၌ ရပ် လျက် ကောင်း ကင် သို့ ပင် မော် မ ကြည့် ဝံ့ ဘဲ ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ‘အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ပြစ် များ သော အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ’ ဟု ဆု တောင်း ၏။ ^၁၄ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ဖြောင့် မတ် သည် ဟု အ သိ အ မှတ် ပြု ခြင်း ခံ ရ လျက် မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် သွား သော သူ မှာ ဤ အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ဖြစ် ၍ ထို ဖာ ရိ ရှဲ မ ဟုတ်။ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သော သူ တိုင်း သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် တို့ ထိ ပေး တော် မူ ရန် လူ တို့ သည် က လေး ငယ် များ ကို အ ထံ တော် သို့ ခေါ် ‌ဆောင် လာ ကြ ၏။ သို့ သော် တ ပည့် တော် တို့ မြင် လျှင် သူ တို့ ကို ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ ^၁၆ သို့ ရာ တွင် ယေ ရှု သည် ထို က လေး သူ ငယ် များ ကို ခေါ် ၍ “က‌ လေး သူ ငယ် တို့ ငါ့ ထံ သို့ လာ ကြ ပါ လေ စေ။ သူ တို့ ကို မ တား ဆီး ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် ထို သို့ သော သူ တို့ ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် ၏။ ^၁၇ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို သူ ငယ် တစ် ဦး ကဲ့ သို့ လက် မ ခံ သော သူ သည် ထို နိုင် ငံ တော် သို့ မည် သည့် အ ခါ မျှ ဝင် ရ လိမ့် မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ တစ် ခါ က အ ကြီး အ ကဲ တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် အား “ကောင်း မြတ် သော ဆ ရာ၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရန် မည် သည့် အ ရာ ကို ပြု ရ ပါ မည် နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၁၉ ယေ ရှု က “ငါ့ ကို ကောင်း မြတ် သော သူ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ခေါ် သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် တစ် ပါး တည်း မှ လွဲ ၍ ကောင်း မြတ် သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ။ ^၂၀ ‘အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် မှု ကို မ ကျူး လွန် ရ။ လူ မ သတ် ရ။ မ ခိုး ယူ ရ။ မ မှန် သော သက် သေ ထွက် ဆို ခြင်း မ ပြု ရ။ သင် ၏ မိ ခင် နှင့် ဖ ခင် တို့ ကို ရို သေ လော့’ ဟူ သော ပ ညတ် တော် တို့ ကို သင် သိ သည် မ ဟုတ် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို သူ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ အ ရာ အား လုံး ကို ငယ် စဉ် က တည်း က စောင့် ထိန်း ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု သည် ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် “သင် ၌ တစ် ခု လို သေး ၏။ သင် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ရောင်း ပြီး လျှင် ဆင်း ရဲ သား တို့ အား ခွဲ ဝေ ပေး လော့။ ထို သို့ ပြု လျှင် သင် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ဥစ္စာ ဘဏ္ဍာ ကို ရ လိမ့် မည်။ ထို့ နောက် လာ ၍ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ ထို သူ သည် အ လွန် ချမ်း သာ သော သူ ဖြစ် သော ကြောင့် ထို စ ကား ကို ကြား သော အ ခါ အ လွန် ဝမ်း နည်း လေ ၏။

^၂၄ ယေ ရှု သည် ထို သူ အ လွန် ဝမ်း နည်း သည် ကို မြင် လျှင် “ငွေ ကြေး ချမ်း သာ သော သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ခဲ ယဉ်း လှ သည် တ ကား။ ^၂၅ ချမ်း သာ ‌သော သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သို့ ဝင် ရန် ထက် ကု လား အုတ် သည် အပ် န ဖား ပေါက် မှ လျှို ဝင် ရန် ပို ၍ လွယ် ကူ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ ထို စ ကား ကို ကြား သော သူ တို့ က “သို့ ဖြစ် လျှင် မည် သူ သည် ကယ် တင် ခြင်း ခံ ရ နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၂၇ ကိုယ် တော် က လည်း “လူ တို့ အ တွက် မ ဖြစ် နိုင်သော အ ရာ များ သည် ဘု ရား သ ခင် အ တွက် ဖြစ် နိုင် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ရှိ သ မျှ ကို'။ စွန့် ၍ ကိုယ် တော် ၏ နောက် သို့ လိုက် ခဲ့ ကြ ပါ ပြီ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် အ တွက် အိမ် ကို ဖြစ် စေ၊ ဇ နီး ကို ဖြစ် စေ၊ ညီ အစ် ကို ကို ဖြစ် စေ၊ မိ ဘ ကို ဖြစ် စေ၊ သား သ မီး များ ကို ဖြစ် စေ စွန့် သော သူ တို့ တွင်၊ ^၃၀ ယ ခု ဘ ဝ ၌ အ ဆ ပေါင်း များ စွာ သော အ ကျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ နောင် ဘ ဝ ၌ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို လည်း ကောင်း မ ရ ဘဲ နေ မည့် သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ “နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ကြ ၏။ လူ့ သား နှင့် ပတ် သက် ၍ ပ ရော ဖက် တို့ ရေး ထား သော အ ရာ အား လုံး တို့ သည် ပြည့် စုံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၂ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် လူ မျိုး ခြား တို့ ထံ အပ် နှံ ခြင်း ကို ခံ ရ လျက် ပြောင် လှောင် ခြင်း၊ နှိပ် စက် ခြင်း၊ တံ တွေး နှင့် ထွေး ခြင်း တို့ ကို ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၃ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် သူ့ ကို ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ၍ အ သေ သတ် ကြ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သူ သည် သုံး ရက် ‌မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၄ သို့ ရာ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ထို အ ကြောင်း အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ သ ဘော မ ပေါက် ကြ။ ထို အ ရာ သည် သူ တို့ ထံ မှ ကွယ် ဝှက် ထား ခြင်း ခံ ရ သည် ဖြစ် ၍ မိန့် တော် မူ သော အ ရာ တို့ ကို သူ တို့ နား မ လည် နိုင် ကြ ချေ။

^၃၅ ကိုယ် တော် သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် လာ စဉ် တွင် မျက် မ မြင် တစ် ဦး သည် လမ်း ဘေး ၌ ထိုင် လျက် တောင်း စား နေ ၏။ ^၃၆ သူ သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် ဖြတ် သွား သည် ကို ကြား ၍ မည် သည့် အ ရာ ဖြစ် နေ သည် ကို မေး မြန်း လေ ၏။ ^၃၇ လူ တို့ က နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ဖြတ် သွား တော် မူ ကြောင်း သူ့ အား ပြော ပြ ကြ လျှင်၊ ^၃၈ ထို သူ က “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော် ယေ ရှု၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု အော် ဟစ် လေ ၏။ ^၃၉ ရှေ့ မှ သွား သော သူ တို့ သည် သူ့ ကို တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ရန် ဆူ ငေါက် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ သည် “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား တော်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား တော် မူ ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် လေ ၏။

^၄၀ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ရပ် တန့် လျက် ထို သူ ကို မိ မိ ထံ သို့ ခေါ် ခဲ့ ရန် အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ သူ သည် အ နီး သို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် က၊ ^၄၁ “သင့် အ တွက် မည် သည့် အ မှု ကို ပြု စေ လို သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင် ထို သူ က “မျက် စိ မြင် အောင် လုပ် ပေး စေ လို ပါ သည် သ ခင် ဘု ရား” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၄၂ ယေ ရှု က လည်း “မျက် စိ မြင် စေ။ သင် ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကယ် တင် ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၃ ထို ခ ဏ ချင်း တွင် သူ သည် မျက် စိ မြင် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း လျက် နောက် တော် သို့ လိုက် သွား လေ ၏။ တွေ့ မြင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင်ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။

18

¹ He also spoke a parable to them that they must always pray and not give up, ² saying, “There was a judge in a certain city who didn’t fear God and didn’t respect man. ³ A widow was in that city, and she often came to him, saying, ‘Defend me from my adversary!’ ⁴ He wouldn’t for a while; but afterward he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect man, ⁵ yet because this widow bothers me, I will defend her, or else she will wear me out by her continual coming.’ ”

⁶ The Lord said, “Listen to what the unrighteous judge says. ⁷ Won’t God avenge his chosen ones who are crying out to him day and night, and yet he exercises patience with them? ⁸ I tell you that he will avenge them quickly. Nevertheless, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”

⁹ He also spoke this parable to certain people who were convinced of their own righteousness, and who despised all others: ¹⁰ “Two men went up into the temple to pray; one was a Pharisee, and the other was a tax collector. ¹¹ The Pharisee stood and prayed by himself like this: ‘God, I thank you that I am not like the rest of men: extortionists, unrighteous, adulterers, or even like this tax collector. ¹² I fast twice a week. I give tithes of all that I get.’

¹³ But the tax collector, standing far away, wouldn’t even lift up his eyes to heaven, but beat his breast, saying, ‘God, be merciful to me, a sinner!’ ¹⁴ I tell you, this man went down to his house justified rather than the other; for everyone who exalts himself will be humbled, but he who humbles himself will be exalted.”

¹⁵ They were also bringing their babies to him, that he might touch them. But when the disciples saw it, they rebuked them. ¹⁶ Jesus summoned them, saying, “Allow the little children to come to me, and don’t hinder them, for God’s Kingdom belongs to such as these. ¹⁷ Most certainly, I tell you, whoever doesn’t receive God’s Kingdom like a little child, he will in no way enter into it.”

¹⁸ A certain ruler asked him, saying, “Good Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” ¹⁹ Jesus asked him, “Why do you call me good? No one is good, except one: God. ²⁰ You know the commandments: ‘Don’t commit adultery,’ ‘Don’t murder,’ ‘Don’t steal,’ ‘Don’t give false testimony,’ ‘Honor your father and your mother.’ ” Exodus 20:12-16; Deuteronomy 5:16-20

²¹ He said, “I have observed all these things from my youth up.” ²² When Jesus heard these things, he said to him, “You still lack one thing. Sell all that you have and distribute it to the poor. Then you will have treasure in heaven; then come, follow me.” ²³ But when he heard these things, he became very sad, for he was very rich.

²⁴ Jesus, seeing that he became very sad, said, “How hard it is for those who have riches to enter into God’s Kingdom! ²⁵ For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye than for a rich man to enter into God’s Kingdom.” ²⁶ Those who heard it said, “Then who can be saved?” ²⁷ But he said, “The things which are impossible with men are possible with God.”

²⁸ Peter said, “Look, we have left everything and followed you.” ²⁹ He said to them, “Most certainly I tell you, there is no one who has left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for God’s Kingdom’s sake, ³⁰ who will not receive many times more in this time, and in the world to come, eternal life.”

³¹ He took the twelve aside and said to them, “Behold, we are going up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets concerning the Son of Man will be completed. ³² For he will be delivered up to the Gentiles, will be mocked, treated shamefully, and spit on. ³³ They will scourge and kill him. On the third day, he will rise again.” ³⁴ They understood none of these things. This saying was hidden from them, and they didn’t understand the things that were said.

³⁵ As he came near Jericho, a certain blind man sat by the road, begging. ³⁶ Hearing a multitude going by, he asked what this meant. ³⁷ They told him that Jesus of Nazareth was passing by. ³⁸ He cried out, “Jesus, you son of David, have mercy on me!” ³⁹ Those who led the way rebuked him, that he should be quiet; but he cried out all the more, “You son of David, have mercy on me!”

⁴⁰ Standing still, Jesus commanded him to be brought to him. When he had come near, he asked him, ⁴¹ “What do you want me to do?” He said, “Lord, that I may see again.” ⁴² Jesus said to him, “Receive your sight. Your faith has healed you.” ⁴³ Immediately he received his sight and followed him, glorifying God. All the people, when they saw it, praised God.