၁၄

^၁ တစ် နေ့ သော ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကိုယ် တော် သည် အ စား အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ သုံး ဆောင် ရန် ဖာ ရိ ရှဲ အ ကြီး အ ကဲ တစ် ဦး ၏ အိမ် သို့ ဝင် တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စောင့် ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ ၌ ရေ ဖျဉ်း စွဲ သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၃ ယေ ရှု က ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ အား “ဥ ပုသ် နေ့ ၌ အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် ညီ သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ညီ သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၄ သို့ သော် သူ တို့ သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ထို လူ နာ ကို ခေါ် ၍ အ နာ ရော ဂါ ပျောက် ကင်း စေ ပြီး လျှင် ပြန် လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ထို သူ တို့ အား “သင် တို့ တွင် မိ မိ သား၊ သို့ မ ဟုတ် နွား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ရေ တွင်း ထဲ သို့ ကျ ခဲ့ လျှင် မည် သူ သည် ချက် ချင်း မ ဆွဲ တင် ဘဲ နေ မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ သူ တို့ သည် ဤ အ ရာ များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး တုံ့ ပြန် ပြော ဆို ၍ မ ရ နိုင် ကြ ချေ။

^၇ ဖိတ် ခေါ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် အ ထူး နေ ရာ များ ရွေး ချယ် နေ ကြ ပုံ ကို ကိုယ် တော် မြင် တော် မူ လျှင် ထို သူ တို့ အား ပုံ ဥ ပ မာ တစ် ခု မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၈ “တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သင့် ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဖိတ် ခေါ် သော အ ခါ အ ထူး နေ ရာ ၌ မ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နှင့်။ သူ သည် သင့် ထက် ဂုဏ် သ ရေ ရှိ သော သူ ကို ဖိတ် ထား ကောင်း ဖိတ် ထား လိမ့် မည်။ ^၉ ထို အ ခါ သင် တို့ နှစ် ဦး စ လုံး ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ သည် သင့် ထံ သို့ လာ ၍ ‘သင့် နေ ရာ ကို ဤ သူ အား ပေး လိုက် ပါ’ ဟု ဆို လျှင် သင် သည် အ ရှက် ရ လျက် နောက် ဆုံး နေ ရာ ကို ယူ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ဖိတ် ခေါ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ နောက် ဆုံး နေ ရာ ၌ သွား ၍ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင့် ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ သည် လာ ၍ ‘မိတ် ဆွေ၊ ရှေ့ သို့ ကြွ ပါ’ ဟု သင့် အား ဆို လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သင် သည် သင် နှင့် အ တူ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ အား လုံး တို့ ၌ ဂုဏ် သ ရေ ရှိ လိမ့် မည်။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သော သူ တိုင်း သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ အား “သင် သည် ဧည့် ခံ ပွဲ၊ သို့ မ ဟုတ် ည စာ စား ပွဲ ကို ကျင်း ပ သော အ ခါ သင် ၏ မိတ် ဆွေ များ၊ ညီ အစ် ကို များ၊ ဆွေ မျိုး များ နှင့် ချမ်း သာ သော အိမ် နီး ချင်း များ ကို မ ဖိတ် နှင့်။ ထို သို့ ဖိတ် လျှင် သူ တို့ သည် လည်း သင့် ကို ပြန် ဖိတ် ၍ ကျေး ဇူး တုံ့ ပြန် ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၃ သို့ သော် ဧည့် ခံ ပွဲ ကျင်း ပ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ သား များ၊ အင်္ဂါ ချို့ တဲ့ သူ များ၊ ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ နှင့် မျက် မ မြင် များ ကို ဖိတ် ခေါ် လော့။ ^၁၄ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ သည် သင့် အား ကျေး ဇူး မ တုံ့ ပြန် နိုင် ကြ သော ကြောင့် သင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ ရှင် ပြန် ထ ‌မြောက် ရာ ကာ လ ၌ သင် သည် ကျေး ဇူး တုံ့ ပြန် ခြင်း ကို အ မှန် ပင် ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ တစ် ဦး သည် ထို စ ကား တော် တို့ ကို ကြား လျှင် “ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် တွင် စား သောက် ပွဲ ၌ ပါ ဝင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့် ကို စား'။ ရ သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် က လည်း “လူ တစ် ဦး သည် ည စာ စား ပွဲ ကြီး တစ် ခု ကို ပြင် ဆင် လျက် လူ များ စွာ တို့ ကို ဖိတ် ခေါ် ထား ၏။ ^၁၇ ပွဲ အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ များ ထံ သို့ မိ မိ အ စေ အ ပါး ကို စေ လွှတ် လျက် ‘ယ ခု အ ဆင် သင့် ဖြစ် ပြီ ဖြစ် ၍ ကြွ ကြ ပါ’ ဟု ပြော ကြား စေ ၏။ ^၁၈ ထို အ ခါ အား လုံး တို့ သည် မ လာ နိုင် ကြောင်း တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဆင် ခြေ ပေး ကြ ၏။ ပ ထ မ လူ က ‘အ ကျွန်ုပ် သည် လယ် တစ် ကွက် ဝယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ ထို လယ် ကို မ ဖြစ် မ နေ သွား ကြည့် ရ ပါ မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည်’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၉ အ ခြား တစ် ဦး က လည်း ‘အ ကျွန်ုပ် သည် နွား ငါး ရှဉ်း ကို ဝယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ ထို နွား တို့ ကို စမ်း သပ် ရန် သွား ရ တော့ မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည်’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၀ နောက် တစ် ဦး က လည်း ‘အ ကျွန်ုပ် သည် မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် ပြီ ဖြစ် ၍ မ လာ နိုင် ပါ’ ဟု ဆို ၏။

^၂၁ အ စေ အ ပါး သည် ပြန် လာ ၍ ထို အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိ မိ သ ခင် အား ကြား လျှောက် လေ ၏။ ထို အ ခါ အိမ် ရှင် သည် အ မျက် ထွက် ၍ မိ မိ အ စေ အ ပါး အား ‘မြို့ ထဲ ရှိ လမ်း မ၊ လမ်း ကြား များ ထဲ သို့ အ မြန် သွား ၍ ဆင်း ရဲ သား များ၊ အင်္ဂါ ချို့ တဲ့ သူ များ၊ ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ နှင့် မျက် မ မြင် များ ကို ဤ နေ ရာ သို့ ခေါ် ခဲ့ လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် အ စေ အ ပါး က ‘သ ခင်၊ သ ခင် စေ ခိုင်း သည့် အ တိုင်း ဆောင် ရွက် ပြီး ပါ ပြီ။ သို့ သော် နေ ရာ ရှိ ပါ သေး ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၃ သ ခင် က လည်း ‘ခ ရီး သွား လမ်း မ များ နှင့် တော လမ်း ကြား များ သို့ သွား ၍ ငါ့ အိမ် ပြည့် အောင် လူ တို့ ကို မ ရ မ က ခေါ် ခဲ့ လော့။ ^၂၄ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ယ ခင် ဖိတ် ခေါ် ထား သူ တို့ ထဲ မှ မည် သူ မျှ ငါ ၏ ည စာ စား ပွဲ ကို မြည်း စမ်း ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟု အ စေ အ ပါး အား ဆို လေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထို့ နောက် များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ ကြ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် လှည့် ကြည့် ၍ ထို သူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂၆ “တစ် စုံ တစ် ဦး သည် ငါ့ ထံ သို့ လာ ၍ မိ မိ ၏ ဖ ခင်၊ မိ ခင်၊ သား မ ယား နှင့် ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ ကို သာ မ က မိ မိ အ သက် ကို ပင် မ မုန်း လျှင် ထို သူ သည် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။ ^၂၇ မိ မိ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို ထမ်း ၍ ငါ့ နောက် သို့ မ လိုက် သော သူ သည် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။

^၂၈ သင် တို့ ထဲ တွင် တစ် စုံ တစ် ဦး သည် မျှော် စင် တစ် ခု ဆောက် လို လျှင် ပြီး စီး သည် အ ထိ လုံ လောက် သော ငွေ ရှိ၊ မ ရှိ ဦး စွာ ထိုင် ၍ ကုန် ကျ စ ရိတ် ကို မ တွက် ချက် ဘဲ နေ မည် လော။ ^၂၉ ထို သို့ မ တွက် ချက် ဘဲ အုတ် မြစ် ချ ၍ အ ဆုံး မ သတ် နိုင် လျှင် မြင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ပြောင် လှောင် လျက်၊ ^၃၀ ‘ဤ သူ သည် စ တင် တည် ဆောက် ခဲ့ သော် လည်း အ ဆုံး မ သတ် နိုင် ပါ တ ကား’ ဟု ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထို မှ တစ် ပါး မည် သည့် ဘု ရင် သည် အ ခြား ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် စစ် တိုက် ရန် ချီ တက် မည် ပြု စဉ် စစ် သည် နှစ် သောင်း နှင့် ချီ တက် လာ သော အ ခြား တစ် ဖက် ကို စစ် သည် တစ် သောင်း ဖြင့် ရင် ဆိုင် ၍ ရ၊ မ ရ ဦး စွာ ထိုင် လျက် မ သုံး သပ် ဘဲ နေ မည် နည်း။ ^၃၂ ရင် ဆိုင် ၍ မ ရ နိုင် ပါ က အ ခြား ဘု ရင် သည် အ ဝေး ၌ ရှိ နေ စဉ် သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ စစ် ပြေ ငြိမ်း ရေး အ တွက် စ ကား ကမ်း လှမ်း ရ ပေ လိမ့် မည်။ ^၃၃ ထို နည်း တူ သင် တို့ အား လုံး သည် လည်း မိ မိ ဥစ္စာ ပစ္စည်း ရှိ သ မျှ တို့ ကို မ စွန့် ခွာ နိုင် လျှင် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။

^၃၄ ဆား သည် ကောင်း ၏။ သို့ သော် ဆား သည် အ ငန် ဓာတ် ကင်း မဲ့ သွား လျှင် ၎င်း ကို မည် သည့် အ ရာ ဖြင့် အ ရ သာ ပြန် ရှိ စေ မည် နည်း။ ^၃၅ မြေ ကြီး အ တွက် ဖြစ် စေ၊ မြေ ဩ ဇာ အ တွက် ဖြစ် စေ အ သုံး မ ဝင် တော့ သ ဖြင့် ၎င်း ကို အ ပြင် သို့ ပစ် လိုက် တတ် ကြ ၏။ ကြား စ ရာ နား ရှိ သော သူ သည် ကြား ပါ စေ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

14

¹ When he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, they were watching him. ² Behold, a certain man who had dropsy was in front of him. ³ Jesus, answering, spoke to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath?” ⁴ But they were silent. He took him, and healed him, and let him go. ⁵ He answered them, “Which of you, if your son TR reads 'donkey' instead of 'son' or an ox fell into a well, wouldn’t immediately pull him out on a Sabbath day?” ⁶ They couldn’t answer him regarding these things.

⁷ He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them, ⁸ “When you are invited by anyone to a wedding feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honorable than you might be invited by him, ⁹ and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place. ¹⁰ But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you. ¹¹ For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.”

¹² He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbors, or perhaps they might also return the favor, and pay you back. ¹³ But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind; ¹⁴ and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”

¹⁵ When one of those who sat at the table with him heard these things, he said to him, “Blessed is he who will feast in God’s Kingdom!” ¹⁶ But he said to him, “A certain man made a great supper, and he invited many people. ¹⁷ He sent out his servant at supper time to tell those who were invited, ‘Come, for everything is ready now.’ ¹⁸ They all as one began to make excuses. “The first said to him, ‘I have bought a field, and I must go and see it. Please have me excused.’ ¹⁹ “Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I must go try them out. Please have me excused.’ ²⁰ “Another said, ‘I have married a wife, and therefore I can’t come.’

²¹ “That servant came, and told his lord these things. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in the poor, maimed, blind, and lame.’ ²² “The servant said, ‘Lord, it is done as you commanded, and there is still room.’ ²³ “The lord said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled. ²⁴ For I tell you that none of those men who were invited will taste of my supper.’ ”

²⁵ Now great multitudes were going with him. He turned and said to them, ²⁶ “If anyone comes to me, and doesn’t disregard or, hate his own father, mother, wife, children, brothers, and sisters, yes, and his own life also, he can’t be my disciple. ²⁷ Whoever doesn’t bear his own cross and come after me, can’t be my disciple.

²⁸ For which of you, desiring to build a tower, doesn’t first sit down and count the cost, to see if he has enough to complete it? ²⁹ Or perhaps, when he has laid a foundation and isn’t able to finish, everyone who sees begins to mock him, ³⁰ saying, ‘This man began to build and wasn’t able to finish.’ ³¹ Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and consider whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand? ³² Or else, while the other is yet a great way off, he sends an envoy and asks for conditions of peace. ³³ So therefore, whoever of you who doesn’t renounce all that he has, he can’t be my disciple.

³⁴ “Salt is good, but if the salt becomes flat and tasteless, with what do you season it? ³⁵ It is fit neither for the soil nor for the manure pile. It is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”

၁၄

^၁ တစ် နေ့ သော ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကိုယ် တော် သည် အ စား အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ သုံး ဆောင် ရန် ဖာ ရိ ရှဲ အ ကြီး အ ကဲ တစ် ဦး ၏ အိမ် သို့ ဝင် တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စောင့် ကြည့် နေ ကြ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ ၌ ရေ ဖျဉ်း စွဲ သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၃ ယေ ရှု က ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ အား “ဥ ပုသ် နေ့ ၌ အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် ညီ သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ညီ သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ^၄ သို့ သော် သူ တို့ သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ထို လူ နာ ကို ခေါ် ၍ အ နာ ရော ဂါ ပျောက် ကင်း စေ ပြီး လျှင် ပြန် လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ထို သူ တို့ အား “သင် တို့ တွင် မိ မိ သား၊ သို့ မ ဟုတ် နွား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ရေ တွင်း ထဲ သို့ ကျ ခဲ့ လျှင် မည် သူ သည် ချက် ချင်း မ ဆွဲ တင် ဘဲ နေ မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၆ သူ တို့ သည် ဤ အ ရာ များ နှင့် ပတ် သက် ပြီး တုံ့ ပြန် ပြော ဆို ၍ မ ရ နိုင် ကြ ချေ။

^၇ ဖိတ် ခေါ် ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် အ ထူး နေ ရာ များ ရွေး ချယ် နေ ကြ ပုံ ကို ကိုယ် တော် မြင် တော် မူ လျှင် ထို သူ တို့ အား ပုံ ဥ ပ မာ တစ် ခု မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၈ “တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သင့် ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဖိတ် ခေါ် သော အ ခါ အ ထူး နေ ရာ ၌ မ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နှင့်။ သူ သည် သင့် ထက် ဂုဏ် သ ရေ ရှိ သော သူ ကို ဖိတ် ထား ကောင်း ဖိတ် ထား လိမ့် မည်။ ^၉ ထို အ ခါ သင် တို့ နှစ် ဦး စ လုံး ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ သည် သင့် ထံ သို့ လာ ၍ ‘သင့် နေ ရာ ကို ဤ သူ အား ပေး လိုက် ပါ’ ဟု ဆို လျှင် သင် သည် အ ရှက် ရ လျက် နောက် ဆုံး နေ ရာ ကို ယူ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ဖိတ် ခေါ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ နောက် ဆုံး နေ ရာ ၌ သွား ၍ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင့် ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ သည် လာ ၍ ‘မိတ် ဆွေ၊ ရှေ့ သို့ ကြွ ပါ’ ဟု သင့် အား ဆို လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ သင် သည် သင် နှင့် အ တူ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ အား လုံး တို့ ၌ ဂုဏ် သ ရေ ရှိ လိမ့် မည်။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား မိ မိ ကိုယ် ကို ချီး မြှောက် သော သူ တိုင်း သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ချီး မြှောက် ခြင်း ကို ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ အား “သင် သည် ဧည့် ခံ ပွဲ၊ သို့ မ ဟုတ် ည စာ စား ပွဲ ကို ကျင်း ပ သော အ ခါ သင် ၏ မိတ် ဆွေ များ၊ ညီ အစ် ကို များ၊ ဆွေ မျိုး များ နှင့် ချမ်း သာ သော အိမ် နီး ချင်း များ ကို မ ဖိတ် နှင့်။ ထို သို့ ဖိတ် လျှင် သူ တို့ သည် လည်း သင့် ကို ပြန် ဖိတ် ၍ ကျေး ဇူး တုံ့ ပြန် ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၃ သို့ သော် ဧည့် ခံ ပွဲ ကျင်း ပ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ သား များ၊ အင်္ဂါ ချို့ တဲ့ သူ များ၊ ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ နှင့် မျက် မ မြင် များ ကို ဖိတ် ခေါ် လော့။ ^၁၄ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ သည် သင့် အား ကျေး ဇူး မ တုံ့ ပြန် နိုင် ကြ သော ကြောင့် သင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ ရှင် ပြန် ထ ‌မြောက် ရာ ကာ လ ၌ သင် သည် ကျေး ဇူး တုံ့ ပြန် ခြင်း ကို အ မှန် ပင် ခံ ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သော သူ တစ် ဦး သည် ထို စ ကား တော် တို့ ကို ကြား လျှင် “ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် တွင် စား သောက် ပွဲ ၌ ပါ ဝင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့် ကို စား'။ ရ သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၆ ကိုယ် တော် က လည်း “လူ တစ် ဦး သည် ည စာ စား ပွဲ ကြီး တစ် ခု ကို ပြင် ဆင် လျက် လူ များ စွာ တို့ ကို ဖိတ် ခေါ် ထား ၏။ ^၁၇ ပွဲ အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ များ ထံ သို့ မိ မိ အ စေ အ ပါး ကို စေ လွှတ် လျက် ‘ယ ခု အ ဆင် သင့် ဖြစ် ပြီ ဖြစ် ၍ ကြွ ကြ ပါ’ ဟု ပြော ကြား စေ ၏။ ^၁၈ ထို အ ခါ အား လုံး တို့ သည် မ လာ နိုင် ကြောင်း တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဆင် ခြေ ပေး ကြ ၏။ ပ ထ မ လူ က ‘အ ကျွန်ုပ် သည် လယ် တစ် ကွက် ဝယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ ထို လယ် ကို မ ဖြစ် မ နေ သွား ကြည့် ရ ပါ မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည်’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၉ အ ခြား တစ် ဦး က လည်း ‘အ ကျွန်ုပ် သည် နွား ငါး ရှဉ်း ကို ဝယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ ထို နွား တို့ ကို စမ်း သပ် ရန် သွား ရ တော့ မည်။ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည်’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၀ နောက် တစ် ဦး က လည်း ‘အ ကျွန်ုပ် သည် မိန်း မ နှင့် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် ပြီ ဖြစ် ၍ မ လာ နိုင် ပါ’ ဟု ဆို ၏။

^၂၁ အ စေ အ ပါး သည် ပြန် လာ ၍ ထို အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိ မိ သ ခင် အား ကြား လျှောက် လေ ၏။ ထို အ ခါ အိမ် ရှင် သည် အ မျက် ထွက် ၍ မိ မိ အ စေ အ ပါး အား ‘မြို့ ထဲ ရှိ လမ်း မ၊ လမ်း ကြား များ ထဲ သို့ အ မြန် သွား ၍ ဆင်း ရဲ သား များ၊ အင်္ဂါ ချို့ တဲ့ သူ များ၊ ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ နှင့် မျက် မ မြင် များ ကို ဤ နေ ရာ သို့ ခေါ် ခဲ့ လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၂၂ ထို့ နောက် အ စေ အ ပါး က ‘သ ခင်၊ သ ခင် စေ ခိုင်း သည့် အ တိုင်း ဆောင် ရွက် ပြီး ပါ ပြီ။ သို့ သော် နေ ရာ ရှိ ပါ သေး ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၃ သ ခင် က လည်း ‘ခ ရီး သွား လမ်း မ များ နှင့် တော လမ်း ကြား များ သို့ သွား ၍ ငါ့ အိမ် ပြည့် အောင် လူ တို့ ကို မ ရ မ က ခေါ် ခဲ့ လော့။ ^၂၄ သင် တို့ အား ငါ ဆို သည် ကား ယ ခင် ဖိတ် ခေါ် ထား သူ တို့ ထဲ မှ မည် သူ မျှ ငါ ၏ ည စာ စား ပွဲ ကို မြည်း စမ်း ရ မည် မ ဟုတ်’ ဟု အ စေ အ ပါး အား ဆို လေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထို့ နောက် များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ ကြ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် လှည့် ကြည့် ၍ ထို သူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂၆ “တစ် စုံ တစ် ဦး သည် ငါ့ ထံ သို့ လာ ၍ မိ မိ ၏ ဖ ခင်၊ မိ ခင်၊ သား မ ယား နှင့် ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ ကို သာ မ က မိ မိ အ သက် ကို ပင် မ မုန်း လျှင် ထို သူ သည် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။ ^၂၇ မိ မိ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို ထမ်း ၍ ငါ့ နောက် သို့ မ လိုက် သော သူ သည် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။

^၂၈ သင် တို့ ထဲ တွင် တစ် စုံ တစ် ဦး သည် မျှော် စင် တစ် ခု ဆောက် လို လျှင် ပြီး စီး သည် အ ထိ လုံ လောက် သော ငွေ ရှိ၊ မ ရှိ ဦး စွာ ထိုင် ၍ ကုန် ကျ စ ရိတ် ကို မ တွက် ချက် ဘဲ နေ မည် လော။ ^၂၉ ထို သို့ မ တွက် ချက် ဘဲ အုတ် မြစ် ချ ၍ အ ဆုံး မ သတ် နိုင် လျှင် မြင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ပြောင် လှောင် လျက်၊ ^၃၀ ‘ဤ သူ သည် စ တင် တည် ဆောက် ခဲ့ သော် လည်း အ ဆုံး မ သတ် နိုင် ပါ တ ကား’ ဟု ဆို ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထို မှ တစ် ပါး မည် သည့် ဘု ရင် သည် အ ခြား ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် စစ် တိုက် ရန် ချီ တက် မည် ပြု စဉ် စစ် သည် နှစ် သောင်း နှင့် ချီ တက် လာ သော အ ခြား တစ် ဖက် ကို စစ် သည် တစ် သောင်း ဖြင့် ရင် ဆိုင် ၍ ရ၊ မ ရ ဦး စွာ ထိုင် လျက် မ သုံး သပ် ဘဲ နေ မည် နည်း။ ^၃၂ ရင် ဆိုင် ၍ မ ရ နိုင် ပါ က အ ခြား ဘု ရင် သည် အ ဝေး ၌ ရှိ နေ စဉ် သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် ၍ စစ် ပြေ ငြိမ်း ရေး အ တွက် စ ကား ကမ်း လှမ်း ရ ပေ လိမ့် မည်။ ^၃၃ ထို နည်း တူ သင် တို့ အား လုံး သည် လည်း မိ မိ ဥစ္စာ ပစ္စည်း ရှိ သ မျှ တို့ ကို မ စွန့် ခွာ နိုင် လျှင် ငါ ၏ တ ပည့် မ ဖြစ် နိုင်။

^၃၄ ဆား သည် ကောင်း ၏။ သို့ သော် ဆား သည် အ ငန် ဓာတ် ကင်း မဲ့ သွား လျှင် ၎င်း ကို မည် သည့် အ ရာ ဖြင့် အ ရ သာ ပြန် ရှိ စေ မည် နည်း။ ^၃၅ မြေ ကြီး အ တွက် ဖြစ် စေ၊ မြေ ဩ ဇာ အ တွက် ဖြစ် စေ အ သုံး မ ဝင် တော့ သ ဖြင့် ၎င်း ကို အ ပြင် သို့ ပစ် လိုက် တတ် ကြ ၏။ ကြား စ ရာ နား ရှိ သော သူ သည် ကြား ပါ စေ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

14

¹ When he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, they were watching him. ² Behold, a certain man who had dropsy was in front of him. ³ Jesus, answering, spoke to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath?” ⁴ But they were silent. He took him, and healed him, and let him go. ⁵ He answered them, “Which of you, if your son TR reads 'donkey' instead of 'son' or an ox fell into a well, wouldn’t immediately pull him out on a Sabbath day?” ⁶ They couldn’t answer him regarding these things.

⁷ He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them, ⁸ “When you are invited by anyone to a wedding feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honorable than you might be invited by him, ⁹ and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place. ¹⁰ But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honored in the presence of all who sit at the table with you. ¹¹ For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.”

¹² He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbors, or perhaps they might also return the favor, and pay you back. ¹³ But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind; ¹⁴ and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”

¹⁵ When one of those who sat at the table with him heard these things, he said to him, “Blessed is he who will feast in God’s Kingdom!” ¹⁶ But he said to him, “A certain man made a great supper, and he invited many people. ¹⁷ He sent out his servant at supper time to tell those who were invited, ‘Come, for everything is ready now.’ ¹⁸ They all as one began to make excuses. “The first said to him, ‘I have bought a field, and I must go and see it. Please have me excused.’ ¹⁹ “Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I must go try them out. Please have me excused.’ ²⁰ “Another said, ‘I have married a wife, and therefore I can’t come.’

²¹ “That servant came, and told his lord these things. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in the poor, maimed, blind, and lame.’ ²² “The servant said, ‘Lord, it is done as you commanded, and there is still room.’ ²³ “The lord said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled. ²⁴ For I tell you that none of those men who were invited will taste of my supper.’ ”

²⁵ Now great multitudes were going with him. He turned and said to them, ²⁶ “If anyone comes to me, and doesn’t disregard or, hate his own father, mother, wife, children, brothers, and sisters, yes, and his own life also, he can’t be my disciple. ²⁷ Whoever doesn’t bear his own cross and come after me, can’t be my disciple.

²⁸ For which of you, desiring to build a tower, doesn’t first sit down and count the cost, to see if he has enough to complete it? ²⁹ Or perhaps, when he has laid a foundation and isn’t able to finish, everyone who sees begins to mock him, ³⁰ saying, ‘This man began to build and wasn’t able to finish.’ ³¹ Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and consider whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand? ³² Or else, while the other is yet a great way off, he sends an envoy and asks for conditions of peace. ³³ So therefore, whoever of you who doesn’t renounce all that he has, he can’t be my disciple.

³⁴ “Salt is good, but if the salt becomes flat and tasteless, with what do you season it? ³⁵ It is fit neither for the soil nor for the manure pile. It is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”