၁၁

^၁ တစ် ခါ က ကိုယ် တော် သည် တစ် နေ ရာ ၌ ဆု တောင်း လျက် နေ တော် မူ ၏။ ဆု တောင်း ပြီး သော အ ခါ တ ပည့် တော် တစ် ပါး က “သ ခင် ဘု ရား၊ ယော ဟန် သည် သူ ၏ တ ပည့် များ ကို သင် ပေး သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လည်း ဆု တောင်း ရန် သင် ပေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် တို့ ဆု တောင်း ကြ သော အ ခါ ‘အ ဖ၊ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖ'။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် ရို သေ လေး မြတ် ခြင်း ခံ ရ ပါ စေ သော။ နိုင် ငံ တော် ပေါ် ထွန်း ပါ စေ သော။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ လို တော် သည် ကောင်း ကင် ၌ ပြည့် စုံ သ ကဲ့ သို့ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ လည်း ပြည့် စုံ ပါ စေ သော' ပါ သည်။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ တွက် တစ် နေ့ တာ လို အပ် သော အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ ကို နေ့ စဉ် ပေး သ နား တော် မူ ပါ။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ပေါ် အ ပြစ် ကြွေး ရှိ သူ အား လုံး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ခွင့် လွှတ် သည် ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို လည်း ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ဖြား ယောင်း သွေး ဆောင် ရာ သို့ မ လိုက် မ ပါ စေ ပါ နှင့်’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ ကောင်း သော အ မှု အ ရာ မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ ပါ' ပါ သည်။ ဟူ ၍ မြွက် ဆို ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ‌ယောက် တွင် မိတ် ဆွေ တစ် ဦး ရှိ သည် ဆို ပါ စို့။ သူ သည် သန်း ခေါင် အ ချိန် ၌ ထို မိတ် ဆွေ ထံ သွား ၍ ‘အ ဆွေ၊ ^၆ အ ကျွန်ုပ် ၏ မိတ် ဆွေ တစ် ဦး သည် ခ ရီး သွား ရာ မှ အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၌ သူ့ ကို ကျွေး ရန် မည် သည့် အ ရာ မျှ မ ရှိ သော ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် အား မုန့် သုံး လုံး ချေး ပေး ပါ’ ဟု ဆို သော် လည်း၊ ^၇ ထို သူ က ‘ငါ့ ကို အ နှောင့် အ ယှက် မ ပေး ပါ နှင့်။ တံ ခါး ပိတ် ထား ပြီ။ ငါ့ သား သ မီး များ သည် လည်း ငါ နှင့် အ တူ အိပ် ရာ ဝင် ကြ ပြီ။ ငါ သည် ထ ၍ သင့် အား မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ပေး နိုင် ပါ’ ဟု အိမ် တွင်း မှ ပြန် ပြော လိမ့် မည်။ ^၈ သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ ထို သူ သည် မိ မိ မိတ် ဆွေ ဖြစ် သည် ကို ထောက် ၍ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ ထ ၍ မ ပေး သော် လည်း အား မ လျှော့ ဘဲ တောင်း ဆို သည် ကို ထောက် ၍ လို သ မျှ ကို ထ ၍ ပေး လိမ့် မည်။

^၉ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ တောင်း ကြ လော့။ တောင်း လျှင် သင် တို့ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ရှာ ကြ လော့။ ရှာ လျှင် သင် တို့ တွေ့ ကြ လိမ့် မည်။ တံ ခါး ကို ခေါက် ကြ လော့။ ခေါက် လျှင် သင် တို့ ကို ဖွင့် ပေး လိမ့် မည်။ ^၁၀ အ ကြောင်း မူ ကား တောင်း သော သူ တိုင်း သည် ရ ၏။ ရှာ သော သူ သည် လည်း တွေ့ ၏။ တံ ခါး ခေါက် သော သူ ကို လည်း ဖွင့် ပေး လိမ့် မည်။

^၁၁ သင် တို့ တွင် မည် သည့် ဖ ခင် သည် သား က ငါး ကို တောင်း သော အ ခါ ငါး အ စား မြွေ ကို ပေး မည် နည်း။ ^၁၂ သို့ မ ဟုတ် ကြက် ဥ ကို တောင်း သော အ ခါ ကင်း မြီး ကောက် ကို ပေး မည် နည်း။ ^၁၃ သင် တို့ သည် မ ကောင်း သော သူ များ ဖြစ် ကြ လျက် ပင် သင် တို့ ၏ သား သ မီး များ အား ကောင်း သော လက် ဆောင် များ ပေး ရ မည် ကို သိ ကြ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် အ ဖ သည် မိ မိ ထံ တောင်း လျှောက် သော သူ များ အား သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို သာ ၍ ပင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ တစ် ခါ က ကိုယ် တော် သည် ဆွံ့ အ သော နတ် ဆိုး ကို နှင် ထုတ် တော် မူ ၏။ နတ် ဆိုး ထွက် သွား သော အ ခါ ဆွံ့ အ သော သူ သည် စ ကား ပြော သ ဖြင့် လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၁၅ သို့ သော် ထို သူ တို့ ထဲ မှ အ ချို့ တို့ က “သူ သည် နတ် ဆိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၆ အ ချို့ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို စမ်း သပ် လို သ ဖြင့် ကောင်း ကင် မှ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို တောင်း ဆို ကြ ၏။

^၁၇ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ စိတ် သ ဘော များ ကို သိ မြင် တော် မူ သ ဖြင့် “မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ သော နိုင် ငံ တိုင်း သည် လုံး လုံး ပျက် စီး သွား မည်။ မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ သော အိမ် သည် လည်း ပြို လဲ သွား မည်။ ^၁၈ စာ တန် သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် သူ ၏ နိုင် ငံ သည် မည် သို့ တည် မြဲ နိုင် မည် နည်း။ ဤ သို့ ဆို ခြင်း မှာ ငါ သည် ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဟု သင် တို့ ဆို ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ငါ သည် ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဟု ဆို လျှင် သင် တို့ ၏ သား များ သည် မည် သူ့ ကို အ မှီ ပြု ၍ နှင် ထုတ် ကြ သ နည်း။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ များ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၀ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ညှိုး တော် အား ဖြင့် နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဆို လျှင် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် သင် တို့ ထံ ရောက် ရှိ လေ ပြီ။

^၂၁ ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် လက် နက် အ ပြည့် အ စုံ ဖြင့် မိ မိ ခြံ ဝင်း ကို စောင့် ကြပ် နေ သော အ ခါ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ သည် လုံ ခြုံ မှု ရှိ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် သူ့ ထက် ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် ရောက် လာ ၍ သူ့ ကို တိုက် ခိုက် အောင် နိုင် သော အ ခါ သူ အား ကိုး ခဲ့ သည့် လက် နက် စုံ ကို သိမ်း ယူ ၍ သိမ်း ပိုက် ရ ရှိ သည့် ပစ္စည်း များ ကို ခွဲ ဝေ လိမ့် မည်။ ^၂၃ ငါ့ ဘက် ၌ မ နေ သော သူ သည် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် သော သူ ဖြစ် ၏။ ငါ နှင့် အ တူ မ စု မ သိမ်း သော သူ သည် တစ် ကွဲ တစ် ပြား ဖြစ် စေ သော သူ ဖြစ် ၏။

^၂၄ ညစ် ညူး သော နတ် သည် လူ့ အ ထဲ မှ ထွက် သွား သော အ ခါ ခြောက် သွေ့ သော အ ရပ် ဒေ သ များ သို့ လျှောက် သွား ကာ ခို နား ရာ ကို ရှာ တတ် ၏။ သို့ သော် ရှာ ၍ မ တွေ့ သ ဖြင့် ‘ငါ ထွက် လာ ခဲ့ သော ငါ့ အိမ် သို့ ပြန် မည်’ ဟု ဆို လျက်၊ ^၂၅ ပြန် လာ ရာ ထို နေ ရာ မှာ လှဲ ကျင်း ၍ သပ် ရပ် စွာ ပြင် ဆင် ထား သည် ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၂၆ ထို အ ခါ ၎င်း သည် သွား ၍ မိ မိ ထက် ဆိုး သော နတ် ခု နစ် ကောင် ကို ခေါ် ဆောင် လာ ပြီး ထို နေ ရာ ၌ ဝင် ရောက် နေ ထိုင် သ ဖြင့် ထို လူ ၏ နောက် ဖြစ် အင် သည် ရှေ့ ဖြစ် အင် ထက် ဆိုး ရွား လေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ စဉ် လူ ထု ပ ရိ သတ် ထဲ မှ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် အ သံ ကို ကျယ် စွာ ပြု ၍ “ကိုယ် တော် ကို လွယ် သော ဝမ်း နှင့် စို့ တော် မူ သော သား မြတ် တို့ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၈ သို့ ရာ တွင် ကိုယ် တော် က “စင် စစ် ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို ကြား ၍ စောင့် ထိန်း သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ လူ ထု ပ ရိ သတ် များ စု ရုံး လာ ကြ စဉ် ကိုယ် တော် က “ဤ မျိုး ဆက် သည် ဆိုး ညစ် သော မျိုး ဆက် ဖြစ် ၏။ သူ တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို တောင်း ဆို သော် လည်း ယော န အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပ ရော ဖက် ယော န'။ ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ မှ တစ် ပါး မည် သည့် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို မျှ သူ တို့ အား ပြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ ^၃၀ အ ကြောင်း မူ ကား ယော န သည် နိ နေ ဝေ မြို့ သား တို့ အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ လူ့ သား သည် လည်း ဤ မျိုး ဆက် အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၃၁ တ ရား စီ ရင် တော် မူ သည့် အ ခါ တောင် အ ရပ် မှ ဘု ရင် မ သည် ဤ မျိုး ဆက် လူ တို့ နှင့် အ တူ ထ မြောက် လျက် ဤ မျိုး ဆက် ၏ အ ပြစ် ကို ထင် ရှား စေ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ရှော လ မုန် ၏ ဉာဏ် ပ ညာ စ ကား ကို နား ထောင် ရန် မြေ ကြီး အ စွန် အ ဖျား မှ လာ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဤ အ ရပ် ၌ ရှော လ မုန် ထက် ကြီး မြတ် သော သူ ရှိ ၏။ ^၃၂ တ ရား စီ ရင် တော် မူ သည့် အ ခါ နိ နေ ဝေ မြို့ သား တို့ သည် ဤ မျိုး ဆက် နှင့် အ တူ ထ မြောက် လျက် ဤ မျိုး ဆက် ၏ အ ပြစ် ကို ထင် ရှား စေ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ယော န ၏ ဟော ပြော ချက် ကြောင့် နောင် တ ရ ကြ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဤ အ ရပ် ၌ ယော န ထက် ကြီး မြတ် သော သူ ရှိ ၏။

^၃၃ ဆီ မီး ကို ထွန်း ၍ ကွယ် ရာ ၌ ထား သော သူ၊ သို့ မ ဟုတ် တောင်း အောက် ၌ ထား သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ။ ဝင် လာ သော သူ တို့ သည် အ လင်း ကို မြင် စေ ရန် ဆီ မီး ခုံ ပေါ် ၌ သာ ထား တတ် ကြ ၏။ ^၃၄ သင် ၏ မျက် စိ သည် ကိုယ် ခန္ဓာ ၏ ဆီ မီး ဖြစ် ၏။ သင် ၏ မျက် စိ ကောင်း သော အ ခါ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် လည်း တောက် ပ နေ လိမ့် မည်။ သို့‌ သော် မျက် စိ မ ကောင်း သော အ ခါ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ သည် လည်း မှောင် မိုက် နေ လိမ့် မည်။ ^၃၅ သို့ ဖြစ် ၍ သင် ၌ ရှိ‌ သော အ လင်း သည် အ မှောင် မ ဖြစ် စေ ရန် သ တိ ပြု လော့။ ^၃၆ ထို့ ကြောင့် သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် မှောင် မိုက် သည့် အ ပိုင်း မ ရှိ ဘဲ တောက် ပ နေ လျှင် ဆီ မီး အ လင်း ရောင် သည် သင့် အ ပေါ် ထွန်း လင်း နေ သ ကဲ့ သို့ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် တောက် ပ နေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၇ ထို သို့ မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တစ် ဦး သည် မိ မိ နှင့် အ တူ စား သောက် တော် မူ ရန် ကိုယ် တော် ကို ဖိတ် ခေါ် သ ဖြင့် သူ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ၍ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ၏။ ^၃၈ သို့ သော် အ စာ မ သုံး ဆောင် မီ ဦး စွာ ဆေး ကြော ခြင်း ပြု တော် မ မူ သည် ကို ထို ဖာ ရိ ရှဲ သည် မြင် ၍ အံ့ ဩ လေ ၏။ ^၃၉ သ ခင် ဘု ရား က လည်း “သင် တို့ ဖာ ရိ ရှဲ များ သည် ခွက် နှင့် လင် ပန်း တို့ ၏ အ ပြင် ဘက် ကို စင် ကြယ် စေ ကြ သော် လည်း သင် တို့ အ တွင်း ၌ ကား မ တ ရား လု ယူ ခြင်း နှင့် ဆိုး ညစ် ခြင်း တို့ ဖြင့် ပြည့် နှက် လျက် ရှိ ၏။ ^၄၀ မိုက် မဲ သော သူ တို့၊ အ ပြင် ဘက် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် သည် အ တွင်း ဘက် ကို လည်း ဖန် ဆင်း တော် မူ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၄၁ သို့ ဖြစ် ၍ အ တွင်း ၌ ရှိ သော အ ရာ များ ကို ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ သည် သင် တို့ အ တွက် စင် ကြယ် ကြ လိမ့် မည်။

^၄၂ သို့ သော် ဖာ ရိ ရှဲ တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ပင် စိမ်း၊ စ မုန် စ ပါး နှင့် ဟင်း သီး ဟင်း ရွက် အ မျိုး မျိုး တို့ ကို ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ပေး လှူ ကြ သော် လည်း တ ရား မျှ တ ခြင်း နှင့် ဘု ရား သ ခင် အ ပေါ် ထား ရှိ ရ မည့် ချစ် ခြင်း တို့ ကို ချန် လှပ် ထား ကြ ၏။ ဤ အ ရာ များ ကို ပြု ရ မည် ဖြစ် ပြီး အ ထက် တွင် ဆို သော အ ရာ များ ကို လည်း ဥ ပေက္ခာ မ ပြု ရ။ ^၄၃ ဖာ ရိ ရှဲ တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ များ ၌ အ ထူး ထိုင် ခုံ ကို လည်း ကောင်း၊ ဈေး အ ရပ် ၌ နှုတ် ဆက် ခံ ရ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ^၄၄ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် မ ထင် ရှား သော သင်္ချိုင်း ဂူ များ နှင့် တူ ကြ ၏။ လူ တို့ သည် ၎င်း အ ပေါ် မှာ မ သိ ဘဲ သွား လာ တတ် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၅ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် အား “ဆ ရာ၊ ဤ သို့‌ ပြော ဆို ခြင်း သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လည်း ရှုတ် ချ ရာ ရောက် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် သော်၊ ^၄၆ ကိုယ် တော် က “ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တို့၊ သင် တို့ သည် လည်း အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ထမ်း ရ ခက် သော ဝန် များ ကို လူ တို့ အား ထမ်း စေ ကြ ၏။ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် က မူ ၎င်း တို့ ကို သင် တို့ လက် ဖျား နှင့် မျှ မ တို့ ကြ။ ^၄၇ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ သတ် ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ များ ကို တည် ဆောက် ကြ ၏။ ^၄၈ ဤ သို့ ဖြင့် သင် တို့ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ပြု သော အ မှု တို့ ကို သ ဘော တူ ထောက် ခံ ၍ ထို အ မှု တို့ ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ပ ရော ဖက် များ ကို သတ် ၍ သင် တို့ သည် သင်္ချိုင်း များ ကို တည် ဆောက် ကြ ၏။

^၄၉ သို့ ဖြစ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဉာဏ် ပ ညာ တော် က ‘ပ ရော ဖက် များ နှင့် တ မန် တော် များ ကို သူ တို့ ထံ သို့ ငါ စေ လွှတ် မည်။ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထို သူ တို့ ထဲ မှ အ ချို့ တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ၍ သတ် ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မြွက် ဆို ထား ၏။ ^၅၀ ထို့ ကြောင့် အာ ဗေ လ ၏ သွေး မှ စ ၍ ဗိ မာန် တော် နှင့် ယဇ် ပလ္လင် ကြား တွင် အ သတ် ခံ ခဲ့ ရ သည့် ဇာ ခ ရိ ၏ သွေး တိုင် အောင် ကမ္ဘာ တည် ချိန် မှ စ ၍ သွန်း လောင်း ခြင်း ခံ ရ သော ပ ရော ဖက် အ ပေါင်း တို့ ၏ သွေး ကြွေး ကို ဤ မျိုး ဆက် ထံ မှ တောင်း ယူ လိမ့် မည်။ ^၅၁ မှန် ပေ ၏။ ဤ မျိုး ဆက် ထံ မှ ထို သွေး ကြွေး ကို တောင်း ယူ လိမ့် မည် ဟု ငါ ဆို ၏။

^၅၂ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် အ သိ ပ ညာ သော့ ကို သိမ်း ယူ ၍ ကိုယ် တိုင် လည်း မ ဝင်၊ ဝင် လို သော သူ များ ကို လည်း တား ဆီး ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၃ ထို နေ ရာ မှ ကိုယ် တော် ထွက် ကြွ တော် မူ သော အ ခါ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ကိုယ် တော် အ ပေါ် ကြီး စွာ ရန် ငြိုး ထား လျက် အ ကြောင်း အ ရာ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို တ ရ စပ် မေး မြန်း ကာ၊ ^၅၄ နှုတ် တော် ထွက် စ ကား တစ် စုံ တစ် ခု ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ ပြစ် ရှာ နိုင် ရန် ချောင်း မြောင်း နေ ကြ ၏။

11

¹ When he finished praying in a certain place, one of his disciples said to him, “Lord, teach us to pray, just as John also taught his disciples.” ² He said to them, “When you pray, say, ‘Our Father in heaven, may your name be kept holy. May your Kingdom come. May your will be done on earth, as it is in heaven. ³ Give us day by day our daily bread. ⁴ Forgive us our sins, for we ourselves also forgive everyone who is indebted to us. Bring us not into temptation, but deliver us from the evil one.’ ”

⁵ He said to them, “Which of you, if you go to a friend at midnight and tell him, ‘Friend, lend me three loaves of bread, ⁶ for a friend of mine has come to me from a journey, and I have nothing to set before him,’ ⁷ and he from within will answer and say, ‘Don’t bother me. The door is now shut, and my children are with me in bed. I can’t get up and give it to you’? ⁸ I tell you, although he will not rise and give it to him because he is his friend, yet because of his persistence, he will get up and give him as many as he needs.

⁹ “I tell you, keep asking, and it will be given you. Keep seeking, and you will find. Keep knocking, and it will be opened to you. ¹⁰ For everyone who asks receives. He who seeks finds. To him who knocks it will be opened.

¹¹ “Which of you fathers, if your son asks for bread, will give him a stone? Or if he asks for a fish, he won’t give him a snake instead of a fish, will he? ¹² Or if he asks for an egg, he won’t give him a scorpion, will he? ¹³ If you then, being evil, know how to give good gifts to your children, how much more will your heavenly Father give the Holy Spirit to those who ask him?”

¹⁴ He was casting out a demon, and it was mute. When the demon had gone out, the mute man spoke; and the multitudes marveled. ¹⁵ But some of them said, “He casts out demons by Beelzebul, the prince of the demons.” ¹⁶ Others, testing him, sought from him a sign from heaven.

¹⁷ But he, knowing their thoughts, said to them, “Every kingdom divided against itself is brought to desolation. A house divided against itself falls. ¹⁸ If Satan also is divided against himself, how will his kingdom stand? For you say that I cast out demons by Beelzebul. ¹⁹ But if I cast out demons by Beelzebul, by whom do your children cast them out? Therefore they will be your judges. ²⁰ But if I by God’s finger cast out demons, then God’s Kingdom has come to you.

²¹ “When the strong man, fully armed, guards his own dwelling, his goods are safe. ²² But when someone stronger attacks him and overcomes him, he takes from him his whole armor in which he trusted, and divides his plunder. ²³ “He who is not with me is against me. He who doesn’t gather with me scatters.

²⁴ The unclean spirit, when he has gone out of the man, passes through dry places, seeking rest; and finding none, he says, ‘I will turn back to my house from which I came out.’ ²⁵ When he returns, he finds it swept and put in order. ²⁶ Then he goes and takes seven other spirits more evil than himself, and they enter in and dwell there. The last state of that man becomes worse than the first.”

²⁷ It came to pass, as he said these things, a certain woman out of the multitude lifted up her voice and said to him, “Blessed is the womb that bore you, and the breasts which nursed you!” ²⁸ But he said, “On the contrary, blessed are those who hear the word of God, and keep it.”

²⁹ When the multitudes were gathering together to him, he began to say, “This is an evil generation. It seeks after a sign. No sign will be given to it but the sign of Jonah the prophet. ³⁰ For even as Jonah became a sign to the Ninevites, so the Son of Man will also be to this generation. ³¹ The Queen of the South will rise up in the judgment with the men of this generation and will condemn them, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold, one greater than Solomon is here. ³² The men of Nineveh will stand up in the judgment with this generation, and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold, one greater than Jonah is here.

³³ “No one, when he has lit a lamp, puts it in a cellar or under a basket, but on a stand, that those who come in may see the light. ³⁴ The lamp of the body is the eye. Therefore when your eye is good, your whole body is also full of light; but when it is evil, your body also is full of darkness. ³⁵ Therefore see whether the light that is in you isn’t darkness. ³⁶ If therefore your whole body is full of light, having no part dark, it will be wholly full of light, as when the lamp with its bright shining gives you light.”

³⁷ Now as he spoke, a certain Pharisee asked him to dine with him. He went in and sat at the table. ³⁸ When the Pharisee saw it, he marveled that he had not first washed himself before dinner. ³⁹ The Lord said to him, “Now you Pharisees cleanse the outside of the cup and of the platter, but your inward part is full of extortion and wickedness. ⁴⁰ You foolish ones, didn’t he who made the outside make the inside also? ⁴¹ But give for gifts to the needy those things which are within, and behold, all things will be clean to you.

⁴² But woe to you Pharisees! For you tithe mint and rue and every herb, but you bypass justice and God’s love. You ought to have done these, and not to have left the other undone. ⁴³ Woe to you Pharisees! For you love the best seats in the synagogues and the greetings in the marketplaces. ⁴⁴ Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you are like hidden graves, and the men who walk over them don’t know it.”

⁴⁵ One of the lawyers answered him, “Teacher, in saying this you insult us also.” ⁴⁶ He said, “Woe to you lawyers also! For you load men with burdens that are difficult to carry, and you yourselves won’t even lift one finger to help carry those burdens. ⁴⁷ Woe to you! For you build the tombs of the prophets, and your fathers killed them. ⁴⁸ So you testify and consent to the works of your fathers. For they killed them, and you build their tombs.

⁴⁹ Therefore also the wisdom of God said, ‘I will send to them prophets and apostles; and some of them they will kill and persecute, ⁵⁰ that the blood of all the prophets, which was shed from the foundation of the world, may be required of this generation, ⁵¹ from the blood of Abel to the blood of Zachariah, who perished between the altar and the sanctuary.’ Yes, I tell you, it will be required of this generation.

⁵² Woe to you lawyers! For you took away the key of knowledge. You didn’t enter in yourselves, and those who were entering in, you hindered.”

⁵³ As he said these things to them, the scribes and the Pharisees began to be terribly angry, and to draw many things out of him, ⁵⁴ lying in wait for him, and seeking to catch him in something he might say, that they might accuse him.

၁၁

^၁ တစ် ခါ က ကိုယ် တော် သည် တစ် နေ ရာ ၌ ဆု တောင်း လျက် နေ တော် မူ ၏။ ဆု တောင်း ပြီး သော အ ခါ တ ပည့် တော် တစ် ပါး က “သ ခင် ဘု ရား၊ ယော ဟန် သည် သူ ၏ တ ပည့် များ ကို သင် ပေး သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လည်း ဆု တောင်း ရန် သင် ပေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် တို့ ဆု တောင်း ကြ သော အ ခါ ‘အ ဖ၊ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖ'။ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် သည် ရို သေ လေး မြတ် ခြင်း ခံ ရ ပါ စေ သော။ နိုင် ငံ တော် ပေါ် ထွန်း ပါ စေ သော။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ လို တော် သည် ကောင်း ကင် ၌ ပြည့် စုံ သ ကဲ့ သို့ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ လည်း ပြည့် စုံ ပါ စေ သော' ပါ သည်။ ^၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ တွက် တစ် နေ့ တာ လို အပ် သော အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ ကို နေ့ စဉ် ပေး သ နား တော် မူ ပါ။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ပေါ် အ ပြစ် ကြွေး ရှိ သူ အား လုံး တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ခွင့် လွှတ် သည် ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို လည်း ခွင့် လွှတ် တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ဖြား ယောင်း သွေး ဆောင် ရာ သို့ မ လိုက် မ ပါ စေ ပါ နှင့်’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ ကောင်း သော အ မှု အ ရာ မှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် နုတ် တော် မူ ပါ' ပါ သည်။ ဟူ ၍ မြွက် ဆို ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် က “သင် တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ‌ယောက် တွင် မိတ် ဆွေ တစ် ဦး ရှိ သည် ဆို ပါ စို့။ သူ သည် သန်း ခေါင် အ ချိန် ၌ ထို မိတ် ဆွေ ထံ သွား ၍ ‘အ ဆွေ၊ ^၆ အ ကျွန်ုပ် ၏ မိတ် ဆွေ တစ် ဦး သည် ခ ရီး သွား ရာ မှ အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ၌ သူ့ ကို ကျွေး ရန် မည် သည့် အ ရာ မျှ မ ရှိ သော ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် အား မုန့် သုံး လုံး ချေး ပေး ပါ’ ဟု ဆို သော် လည်း၊ ^၇ ထို သူ က ‘ငါ့ ကို အ နှောင့် အ ယှက် မ ပေး ပါ နှင့်။ တံ ခါး ပိတ် ထား ပြီ။ ငါ့ သား သ မီး များ သည် လည်း ငါ နှင့် အ တူ အိပ် ရာ ဝင် ကြ ပြီ။ ငါ သည် ထ ၍ သင့် အား မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ပေး နိုင် ပါ’ ဟု အိမ် တွင်း မှ ပြန် ပြော လိမ့် မည်။ ^၈ သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ ထို သူ သည် မိ မိ မိတ် ဆွေ ဖြစ် သည် ကို ထောက် ၍ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ ထ ၍ မ ပေး သော် လည်း အား မ လျှော့ ဘဲ တောင်း ဆို သည် ကို ထောက် ၍ လို သ မျှ ကို ထ ၍ ပေး လိမ့် မည်။

^၉ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ အား ငါ ဆို မည်။ တောင်း ကြ လော့။ တောင်း လျှင် သင် တို့ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ရှာ ကြ လော့။ ရှာ လျှင် သင် တို့ တွေ့ ကြ လိမ့် မည်။ တံ ခါး ကို ခေါက် ကြ လော့။ ခေါက် လျှင် သင် တို့ ကို ဖွင့် ပေး လိမ့် မည်။ ^၁၀ အ ကြောင်း မူ ကား တောင်း သော သူ တိုင်း သည် ရ ၏။ ရှာ သော သူ သည် လည်း တွေ့ ၏။ တံ ခါး ခေါက် သော သူ ကို လည်း ဖွင့် ပေး လိမ့် မည်။

^၁၁ သင် တို့ တွင် မည် သည့် ဖ ခင် သည် သား က ငါး ကို တောင်း သော အ ခါ ငါး အ စား မြွေ ကို ပေး မည် နည်း။ ^၁၂ သို့ မ ဟုတ် ကြက် ဥ ကို တောင်း သော အ ခါ ကင်း မြီး ကောက် ကို ပေး မည် နည်း။ ^၁၃ သင် တို့ သည် မ ကောင်း သော သူ များ ဖြစ် ကြ လျက် ပင် သင် တို့ ၏ သား သ မီး များ အား ကောင်း သော လက် ဆောင် များ ပေး ရ မည် ကို သိ ကြ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် အ ဖ သည် မိ မိ ထံ တောင်း လျှောက် သော သူ များ အား သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို သာ ၍ ပင် ပေး တော် မူ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ တစ် ခါ က ကိုယ် တော် သည် ဆွံ့ အ သော နတ် ဆိုး ကို နှင် ထုတ် တော် မူ ၏။ နတ် ဆိုး ထွက် သွား သော အ ခါ ဆွံ့ အ သော သူ သည် စ ကား ပြော သ ဖြင့် လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၁၅ သို့ သော် ထို သူ တို့ ထဲ မှ အ ချို့ တို့ က “သူ သည် နတ် ဆိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၆ အ ချို့ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို စမ်း သပ် လို သ ဖြင့် ကောင်း ကင် မှ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို တောင်း ဆို ကြ ၏။

^၁၇ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ စိတ် သ ဘော များ ကို သိ မြင် တော် မူ သ ဖြင့် “မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ သော နိုင် ငံ တိုင်း သည် လုံး လုံး ပျက် စီး သွား မည်။ မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ သော အိမ် သည် လည်း ပြို လဲ သွား မည်။ ^၁၈ စာ တန် သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် သူ ၏ နိုင် ငံ သည် မည် သို့ တည် မြဲ နိုင် မည် နည်း။ ဤ သို့ ဆို ခြင်း မှာ ငါ သည် ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဟု သင် တို့ ဆို ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ငါ သည် ဗေ လ ဇေ ဗု လ ကို အ မှီ ပြု ၍ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဟု ဆို လျှင် သင် တို့ ၏ သား များ သည် မည် သူ့ ကို အ မှီ ပြု ၍ နှင် ထုတ် ကြ သ နည်း။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ များ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၀ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ညှိုး တော် အား ဖြင့် နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည် ဆို လျှင် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် သင် တို့ ထံ ရောက် ရှိ လေ ပြီ။

^၂၁ ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် လက် နက် အ ပြည့် အ စုံ ဖြင့် မိ မိ ခြံ ဝင်း ကို စောင့် ကြပ် နေ သော အ ခါ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ သည် လုံ ခြုံ မှု ရှိ ၏။ ^၂၂ သို့ သော် သူ့ ထက် ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် ရောက် လာ ၍ သူ့ ကို တိုက် ခိုက် အောင် နိုင် သော အ ခါ သူ အား ကိုး ခဲ့ သည့် လက် နက် စုံ ကို သိမ်း ယူ ၍ သိမ်း ပိုက် ရ ရှိ သည့် ပစ္စည်း များ ကို ခွဲ ဝေ လိမ့် မည်။ ^၂၃ ငါ့ ဘက် ၌ မ နေ သော သူ သည် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် သော သူ ဖြစ် ၏။ ငါ နှင့် အ တူ မ စု မ သိမ်း သော သူ သည် တစ် ကွဲ တစ် ပြား ဖြစ် စေ သော သူ ဖြစ် ၏။

^၂၄ ညစ် ညူး သော နတ် သည် လူ့ အ ထဲ မှ ထွက် သွား သော အ ခါ ခြောက် သွေ့ သော အ ရပ် ဒေ သ များ သို့ လျှောက် သွား ကာ ခို နား ရာ ကို ရှာ တတ် ၏။ သို့ သော် ရှာ ၍ မ တွေ့ သ ဖြင့် ‘ငါ ထွက် လာ ခဲ့ သော ငါ့ အိမ် သို့ ပြန် မည်’ ဟု ဆို လျက်၊ ^၂၅ ပြန် လာ ရာ ထို နေ ရာ မှာ လှဲ ကျင်း ၍ သပ် ရပ် စွာ ပြင် ဆင် ထား သည် ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၂၆ ထို အ ခါ ၎င်း သည် သွား ၍ မိ မိ ထက် ဆိုး သော နတ် ခု နစ် ကောင် ကို ခေါ် ဆောင် လာ ပြီး ထို နေ ရာ ၌ ဝင် ရောက် နေ ထိုင် သ ဖြင့် ထို လူ ၏ နောက် ဖြစ် အင် သည် ရှေ့ ဖြစ် အင် ထက် ဆိုး ရွား လေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၇ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို ကိုယ် တော် မိန့် တော် မူ စဉ် လူ ထု ပ ရိ သတ် ထဲ မှ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် အ သံ ကို ကျယ် စွာ ပြု ၍ “ကိုယ် တော် ကို လွယ် သော ဝမ်း နှင့် စို့ တော် မူ သော သား မြတ် တို့ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၈ သို့ ရာ တွင် ကိုယ် တော် က “စင် စစ် ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို ကြား ၍ စောင့် ထိန်း သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ လူ ထု ပ ရိ သတ် များ စု ရုံး လာ ကြ စဉ် ကိုယ် တော် က “ဤ မျိုး ဆက် သည် ဆိုး ညစ် သော မျိုး ဆက် ဖြစ် ၏။ သူ တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို တောင်း ဆို သော် လည်း ယော န အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပ ရော ဖက် ယော န'။ ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ မှ တစ် ပါး မည် သည့် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို မျှ သူ တို့ အား ပြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ ^၃၀ အ ကြောင်း မူ ကား ယော န သည် နိ နေ ဝေ မြို့ သား တို့ အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ လူ့ သား သည် လည်း ဤ မျိုး ဆက် အ တွက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၃၁ တ ရား စီ ရင် တော် မူ သည့် အ ခါ တောင် အ ရပ် မှ ဘု ရင် မ သည် ဤ မျိုး ဆက် လူ တို့ နှင့် အ တူ ထ မြောက် လျက် ဤ မျိုး ဆက် ၏ အ ပြစ် ကို ထင် ရှား စေ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် ရှော လ မုန် ၏ ဉာဏ် ပ ညာ စ ကား ကို နား ထောင် ရန် မြေ ကြီး အ စွန် အ ဖျား မှ လာ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဤ အ ရပ် ၌ ရှော လ မုန် ထက် ကြီး မြတ် သော သူ ရှိ ၏။ ^၃၂ တ ရား စီ ရင် တော် မူ သည့် အ ခါ နိ နေ ဝေ မြို့ သား တို့ သည် ဤ မျိုး ဆက် နှင့် အ တူ ထ မြောက် လျက် ဤ မျိုး ဆက် ၏ အ ပြစ် ကို ထင် ရှား စေ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ယော န ၏ ဟော ပြော ချက် ကြောင့် နောင် တ ရ ကြ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဤ အ ရပ် ၌ ယော န ထက် ကြီး မြတ် သော သူ ရှိ ၏။

^၃၃ ဆီ မီး ကို ထွန်း ၍ ကွယ် ရာ ၌ ထား သော သူ၊ သို့ မ ဟုတ် တောင်း အောက် ၌ ထား သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး မျှ မ ရှိ။ ဝင် လာ သော သူ တို့ သည် အ လင်း ကို မြင် စေ ရန် ဆီ မီး ခုံ ပေါ် ၌ သာ ထား တတ် ကြ ၏။ ^၃၄ သင် ၏ မျက် စိ သည် ကိုယ် ခန္ဓာ ၏ ဆီ မီး ဖြစ် ၏။ သင် ၏ မျက် စိ ကောင်း သော အ ခါ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် လည်း တောက် ပ နေ လိမ့် မည်။ သို့‌ သော် မျက် စိ မ ကောင်း သော အ ခါ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ သည် လည်း မှောင် မိုက် နေ လိမ့် မည်။ ^၃၅ သို့ ဖြစ် ၍ သင် ၌ ရှိ‌ သော အ လင်း သည် အ မှောင် မ ဖြစ် စေ ရန် သ တိ ပြု လော့။ ^၃၆ ထို့ ကြောင့် သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် မှောင် မိုက် သည့် အ ပိုင်း မ ရှိ ဘဲ တောက် ပ နေ လျှင် ဆီ မီး အ လင်း ရောင် သည် သင့် အ ပေါ် ထွန်း လင်း နေ သ ကဲ့ သို့ သင် ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ တစ် ခု လုံး သည် တောက် ပ နေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၇ ထို သို့ မိန့် တော် မူ ပြီး သော အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တစ် ဦး သည် မိ မိ နှင့် အ တူ စား သောက် တော် မူ ရန် ကိုယ် တော် ကို ဖိတ် ခေါ် သ ဖြင့် သူ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ၍ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ တော် မူ ၏။ ^၃၈ သို့ သော် အ စာ မ သုံး ဆောင် မီ ဦး စွာ ဆေး ကြော ခြင်း ပြု တော် မ မူ သည် ကို ထို ဖာ ရိ ရှဲ သည် မြင် ၍ အံ့ ဩ လေ ၏။ ^၃၉ သ ခင် ဘု ရား က လည်း “သင် တို့ ဖာ ရိ ရှဲ များ သည် ခွက် နှင့် လင် ပန်း တို့ ၏ အ ပြင် ဘက် ကို စင် ကြယ် စေ ကြ သော် လည်း သင် တို့ အ တွင်း ၌ ကား မ တ ရား လု ယူ ခြင်း နှင့် ဆိုး ညစ် ခြင်း တို့ ဖြင့် ပြည့် နှက် လျက် ရှိ ၏။ ^၄၀ မိုက် မဲ သော သူ တို့၊ အ ပြင် ဘက် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် သည် အ တွင်း ဘက် ကို လည်း ဖန် ဆင်း တော် မူ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၄၁ သို့ ဖြစ် ၍ အ တွင်း ၌ ရှိ သော အ ရာ များ ကို ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ သည် သင် တို့ အ တွက် စင် ကြယ် ကြ လိမ့် မည်။

^၄၂ သို့ သော် ဖာ ရိ ရှဲ တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ပင် စိမ်း၊ စ မုန် စ ပါး နှင့် ဟင်း သီး ဟင်း ရွက် အ မျိုး မျိုး တို့ ကို ဆယ် ဖို့ တစ် ဖို့ ပေး လှူ ကြ သော် လည်း တ ရား မျှ တ ခြင်း နှင့် ဘု ရား သ ခင် အ ပေါ် ထား ရှိ ရ မည့် ချစ် ခြင်း တို့ ကို ချန် လှပ် ထား ကြ ၏။ ဤ အ ရာ များ ကို ပြု ရ မည် ဖြစ် ပြီး အ ထက် တွင် ဆို သော အ ရာ များ ကို လည်း ဥ ပေက္ခာ မ ပြု ရ။ ^၄၃ ဖာ ရိ ရှဲ တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ များ ၌ အ ထူး ထိုင် ခုံ ကို လည်း ကောင်း၊ ဈေး အ ရပ် ၌ နှုတ် ဆက် ခံ ရ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ^၄၄ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် မ ထင် ရှား သော သင်္ချိုင်း ဂူ များ နှင့် တူ ကြ ၏။ လူ တို့ သည် ၎င်း အ ပေါ် မှာ မ သိ ဘဲ သွား လာ တတ် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၅ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် အား “ဆ ရာ၊ ဤ သို့‌ ပြော ဆို ခြင်း သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို လည်း ရှုတ် ချ ရာ ရောက် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် သော်၊ ^၄၆ ကိုယ် တော် က “ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တို့၊ သင် တို့ သည် လည်း အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် ထမ်း ရ ခက် သော ဝန် များ ကို လူ တို့ အား ထမ်း စေ ကြ ၏။ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် က မူ ၎င်း တို့ ကို သင် တို့ လက် ဖျား နှင့် မျှ မ တို့ ကြ။ ^၄၇ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ သတ် ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် တို့ ၏ သင်္ချိုင်း ဂူ များ ကို တည် ဆောက် ကြ ၏။ ^၄၈ ဤ သို့ ဖြင့် သင် တို့ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ပြု သော အ မှု တို့ ကို သ ဘော တူ ထောက် ခံ ၍ ထို အ မှု တို့ ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ပ ရော ဖက် များ ကို သတ် ၍ သင် တို့ သည် သင်္ချိုင်း များ ကို တည် ဆောက် ကြ ၏။

^၄၉ သို့ ဖြစ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဉာဏ် ပ ညာ တော် က ‘ပ ရော ဖက် များ နှင့် တ မန် တော် များ ကို သူ တို့ ထံ သို့ ငါ စေ လွှတ် မည်။ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထို သူ တို့ ထဲ မှ အ ချို့ တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ၍ သတ် ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မြွက် ဆို ထား ၏။ ^၅၀ ထို့ ကြောင့် အာ ဗေ လ ၏ သွေး မှ စ ၍ ဗိ မာန် တော် နှင့် ယဇ် ပလ္လင် ကြား တွင် အ သတ် ခံ ခဲ့ ရ သည့် ဇာ ခ ရိ ၏ သွေး တိုင် အောင် ကမ္ဘာ တည် ချိန် မှ စ ၍ သွန်း လောင်း ခြင်း ခံ ရ သော ပ ရော ဖက် အ ပေါင်း တို့ ၏ သွေး ကြွေး ကို ဤ မျိုး ဆက် ထံ မှ တောင်း ယူ လိမ့် မည်။ ^၅၁ မှန် ပေ ၏။ ဤ မျိုး ဆက် ထံ မှ ထို သွေး ကြွေး ကို တောင်း ယူ လိမ့် မည် ဟု ငါ ဆို ၏။

^၅၂ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တို့၊ သင် တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သင် တို့ သည် အ သိ ပ ညာ သော့ ကို သိမ်း ယူ ၍ ကိုယ် တိုင် လည်း မ ဝင်၊ ဝင် လို သော သူ များ ကို လည်း တား ဆီး ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅၃ ထို နေ ရာ မှ ကိုယ် တော် ထွက် ကြွ တော် မူ သော အ ခါ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ကိုယ် တော် အ ပေါ် ကြီး စွာ ရန် ငြိုး ထား လျက် အ ကြောင်း အ ရာ အ မျိုး မျိုး တို့ ကို တ ရ စပ် မေး မြန်း ကာ၊ ^၅၄ နှုတ် တော် ထွက် စ ကား တစ် စုံ တစ် ခု ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ ပြစ် ရှာ နိုင် ရန် ချောင်း မြောင်း နေ ကြ ၏။

11

¹ When he finished praying in a certain place, one of his disciples said to him, “Lord, teach us to pray, just as John also taught his disciples.” ² He said to them, “When you pray, say, ‘Our Father in heaven, may your name be kept holy. May your Kingdom come. May your will be done on earth, as it is in heaven. ³ Give us day by day our daily bread. ⁴ Forgive us our sins, for we ourselves also forgive everyone who is indebted to us. Bring us not into temptation, but deliver us from the evil one.’ ”

⁵ He said to them, “Which of you, if you go to a friend at midnight and tell him, ‘Friend, lend me three loaves of bread, ⁶ for a friend of mine has come to me from a journey, and I have nothing to set before him,’ ⁷ and he from within will answer and say, ‘Don’t bother me. The door is now shut, and my children are with me in bed. I can’t get up and give it to you’? ⁸ I tell you, although he will not rise and give it to him because he is his friend, yet because of his persistence, he will get up and give him as many as he needs.

⁹ “I tell you, keep asking, and it will be given you. Keep seeking, and you will find. Keep knocking, and it will be opened to you. ¹⁰ For everyone who asks receives. He who seeks finds. To him who knocks it will be opened.

¹¹ “Which of you fathers, if your son asks for bread, will give him a stone? Or if he asks for a fish, he won’t give him a snake instead of a fish, will he? ¹² Or if he asks for an egg, he won’t give him a scorpion, will he? ¹³ If you then, being evil, know how to give good gifts to your children, how much more will your heavenly Father give the Holy Spirit to those who ask him?”

¹⁴ He was casting out a demon, and it was mute. When the demon had gone out, the mute man spoke; and the multitudes marveled. ¹⁵ But some of them said, “He casts out demons by Beelzebul, the prince of the demons.” ¹⁶ Others, testing him, sought from him a sign from heaven.

¹⁷ But he, knowing their thoughts, said to them, “Every kingdom divided against itself is brought to desolation. A house divided against itself falls. ¹⁸ If Satan also is divided against himself, how will his kingdom stand? For you say that I cast out demons by Beelzebul. ¹⁹ But if I cast out demons by Beelzebul, by whom do your children cast them out? Therefore they will be your judges. ²⁰ But if I by God’s finger cast out demons, then God’s Kingdom has come to you.

²¹ “When the strong man, fully armed, guards his own dwelling, his goods are safe. ²² But when someone stronger attacks him and overcomes him, he takes from him his whole armor in which he trusted, and divides his plunder. ²³ “He who is not with me is against me. He who doesn’t gather with me scatters.

²⁴ The unclean spirit, when he has gone out of the man, passes through dry places, seeking rest; and finding none, he says, ‘I will turn back to my house from which I came out.’ ²⁵ When he returns, he finds it swept and put in order. ²⁶ Then he goes and takes seven other spirits more evil than himself, and they enter in and dwell there. The last state of that man becomes worse than the first.”

²⁷ It came to pass, as he said these things, a certain woman out of the multitude lifted up her voice and said to him, “Blessed is the womb that bore you, and the breasts which nursed you!” ²⁸ But he said, “On the contrary, blessed are those who hear the word of God, and keep it.”

²⁹ When the multitudes were gathering together to him, he began to say, “This is an evil generation. It seeks after a sign. No sign will be given to it but the sign of Jonah the prophet. ³⁰ For even as Jonah became a sign to the Ninevites, so the Son of Man will also be to this generation. ³¹ The Queen of the South will rise up in the judgment with the men of this generation and will condemn them, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold, one greater than Solomon is here. ³² The men of Nineveh will stand up in the judgment with this generation, and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold, one greater than Jonah is here.

³³ “No one, when he has lit a lamp, puts it in a cellar or under a basket, but on a stand, that those who come in may see the light. ³⁴ The lamp of the body is the eye. Therefore when your eye is good, your whole body is also full of light; but when it is evil, your body also is full of darkness. ³⁵ Therefore see whether the light that is in you isn’t darkness. ³⁶ If therefore your whole body is full of light, having no part dark, it will be wholly full of light, as when the lamp with its bright shining gives you light.”

³⁷ Now as he spoke, a certain Pharisee asked him to dine with him. He went in and sat at the table. ³⁸ When the Pharisee saw it, he marveled that he had not first washed himself before dinner. ³⁹ The Lord said to him, “Now you Pharisees cleanse the outside of the cup and of the platter, but your inward part is full of extortion and wickedness. ⁴⁰ You foolish ones, didn’t he who made the outside make the inside also? ⁴¹ But give for gifts to the needy those things which are within, and behold, all things will be clean to you.

⁴² But woe to you Pharisees! For you tithe mint and rue and every herb, but you bypass justice and God’s love. You ought to have done these, and not to have left the other undone. ⁴³ Woe to you Pharisees! For you love the best seats in the synagogues and the greetings in the marketplaces. ⁴⁴ Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you are like hidden graves, and the men who walk over them don’t know it.”

⁴⁵ One of the lawyers answered him, “Teacher, in saying this you insult us also.” ⁴⁶ He said, “Woe to you lawyers also! For you load men with burdens that are difficult to carry, and you yourselves won’t even lift one finger to help carry those burdens. ⁴⁷ Woe to you! For you build the tombs of the prophets, and your fathers killed them. ⁴⁸ So you testify and consent to the works of your fathers. For they killed them, and you build their tombs.

⁴⁹ Therefore also the wisdom of God said, ‘I will send to them prophets and apostles; and some of them they will kill and persecute, ⁵⁰ that the blood of all the prophets, which was shed from the foundation of the world, may be required of this generation, ⁵¹ from the blood of Abel to the blood of Zachariah, who perished between the altar and the sanctuary.’ Yes, I tell you, it will be required of this generation.

⁵² Woe to you lawyers! For you took away the key of knowledge. You didn’t enter in yourselves, and those who were entering in, you hindered.”

⁵³ As he said these things to them, the scribes and the Pharisees began to be terribly angry, and to draw many things out of him, ⁵⁴ lying in wait for him, and seeking to catch him in something he might say, that they might accuse him.