၃

^၁ တစ် နေ့ တွင် ယောက္ခ မ နော မိ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ သင့် အ တွက် အေး ချမ်း သော နား ခို ရာ ကို ငါ ရှာ ပေး သင့် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂ သင် သွား ၍ အ လုပ် အ တူ တူ လုပ် ခဲ့ သော အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သ ခင် ဗော ဇ သည် ငါ တို့ ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း မ ဟုတ် လော။ ယ ခု ည သူ သည် တ လင်း ပြင် တွင် မု ယော စ ပါး လာ လှေ့ လိမ့် မည်။ ^၃ သင် သည် ရေ ချိုး၊ ဖီး လိမ်း ပြီး လျှင် ကောင်း ကောင်း မွန် မွန် ဝတ် ဆင် ၍ တ လင်း ပြင် သို့ သွား ပါ။ သူ စား သောက် ၍ မ ပြီး မ ချင်း သင် ရောက် နေ သည် ကို သူ မ သိ စေ နှင့်။ ^၄ သူ အိပ် သော အ ခါ သူ အိပ် သည့် နေ ရာ ကို မှတ် ထား ပြီး သူ ၏ ခြေ ၌ ဖုံး ထား သော အ ဝတ် ကို လှစ် ၍ သင် လှဲ အိပ် နေ ပါ။ ထို အ ခါ သင် ပြု ရ မည့် အ ရာ ကို သူ ပြော ပြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၅ ရု သ က လည်း “အ မေ ပြော သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် လုပ် ပါ မည်” ဟု ဆို ပြီး၊ ^၆ တ လင်း ပြင် သို့ သွား ၍ ယောက္ခ မ ပြော သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ ^၇ ဗော ဇ သည် စား သောက် ပြီး လျှင် စိတ် အ လို ပြည့် စုံ သွား ပြီ ဖြစ် ၍ ကောက် လှိုင်း ပုံ အ စွန် တွင် သွား အိပ် လေ ၏။ ရု သ လည်း ဗော ဇ အ နီး သို့ တိတ် တ ဆိတ် ချဉ်း ကပ် လာ ၍ သူ ၏ ခြေ ၌ ဖုံး ထား သော အ ဝတ် ကို လှစ် ၍ လှဲ အိပ် လေ ၏။

^၈ ည သန်း ခေါင် အ ချိန် တွင် ဗော ဇ သည် နိုး ၍ လှည့် ကြည့် လိုက် ရာ ခြေ ရင်း ၌ အ မျိုး သ မီး တစ် ယောက် အိပ် နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် လန့် လေ ၏။ ^၉ ထို့ ကြောင့် ဗော ဇ က “သင် မည် သူ နည်း” ဟု မေး ရာ ရု သ က “အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင့် ကျွန် မ ရု သ ဖြစ် ပါ ၏။ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ ဖြစ် သော ကြောင့် သ ခင် ၏ ဝတ် လုံ စွန်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘အ တောင် ပံ’။ ဖြင့် သ ခင့် ကျွန် မ ကို လွှမ်း ခြုံ ပေး ပါ တော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၀ ဗော ဇ က လည်း “ငါ့ သ မီး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။ သင် သည် ဆင်း ရဲ သော လူ ပျို၊ ချမ်း သာ သော လူ ပျို တို့ နောက် သို့ မ လိုက်။ ယ ခု သင် ပြ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ သည် ယ ခင် ပြ ခဲ့ သည် ထက် သာ ၍ မြတ် ၏။ ^၁၁ ယ ခု မှာ ငါ့ သ မီး၊ ဘာ မျှ မ စိုး ရိမ် နှင့်။ သင် တောင်း သ မျှ ကို ငါ ပြု ပေး မည်။ သင် သည် အ ကျင့် သီ လ နှင့် ပြည့် စုံ သော အ မျိုး သ မီး ဖြစ် ကြောင်း ကို ဤ တစ် မြို့ လုံး ရှိ ငါ တို့ လူ မျိုး တို့ သိ ကြ ၏။ ^၁၂ ငါ သည် ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ မှန် သော် လည်း ငါ့ ထက် ပို ၍ ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ တစ် ဦး ရှိ သေး ၏။ ^၁၃ ဤ ည တွင် အိပ် ဦး လော့။ နံ နက် ရောက် မှ ထို သူ သည် သင့် ကို‌ ရွေး နုတ် မည် ဆို လျှင် ရွေး နုတ် ပါ စေ။ ကောင်း ပါ ၏။ အ ကယ် ၍ သူ မ ရွေး နုတ် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ သင့် ကို ငါ ရွေး နုတ် မည်။ ယ ခု မူ နံ နက် တိုင် အောင် အိပ် ဦး လော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ရု သ သည် ဗော ဇ ၏ ခြေ ရင်း တွင် နံ နက် တိုင် အောင် အိပ် ပြီး တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် သိ နိုင် သည့် အ ချိန် မ ရောက် မီ ထ လေ ၏။ ဗော ဇ က လည်း သူ့ အား “ဤ တ လင်း ပြင် သို့ သင် လာ သည် ကို မည် သူ မျှ မ သိ စေ နှင့်” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၅ “သင့် ကိုယ် ပေါ် က ခြုံ ထည် ကို ဖြန့် ၍ ကိုင် ထား ပါ” ဟု ဆို ၏။ ရု သ လည်း ခြုံ ထည် ကို ဖြန့် ၍ ကိုင် ထား ရာ ဗော ဇ က မု ယော စ ပါး ခြောက် ဧ ဖာ ခြင် ထည့် ပြီး ရု သ အား ပေး ၏။ ရု သ လည်း ယူ ၍ မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၆ ယောက္ခ မ ထံ ပြန် ရောက် သော အ ခါ ယောက္ခ မ က “ငါ့ သ မီး၊ မည် သို့ နည်း” ဟု မေး သော် ရု သ က လည်း ဗော ဇ ပြု ပေး ခဲ့ သ မျှ ကို ပြန် ပြော ပြ ပြီး လျှင်၊ ^၁၇ “သူ က ‘ယောက္ခ မ ထံ သို့ လက် ချည်း သက် သက် ပြန် မ သွား နှင့်’ ဟု ဆို ကာ အ ကျွန်ုပ် အား မု ယော စ ပါး ခြောက် ဧ ဖာ ကို လည်း ပေး လိုက် ပါ ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၁၈ ထို အ ခါ နော မိ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ ဤ ကိစ္စ မည် သို့ ဖြစ် လာ မည် ကို သိ ရ သည် အ ထိ စောင့် နေ ပါ။ ထို သူ သည် ဤ ကိစ္စ ကို ယ နေ့ ဖြေ ရှင်း ၍ မ ပြီး မ ချင်း ငြိမ် ငြိမ် နေ မည် မ ဟုတ်” ဟု ဆို ၏။

3

¹ Naomi her mother-in-law said to her, “My daughter, shall I not seek rest for you, that it may be well with you? ² Now isn’t Boaz our kinsman, with whose maidens you were? Behold, he will be winnowing barley tonight on the threshing floor. ³ Therefore wash yourself, anoint yourself, get dressed, and go down to the threshing floor; but don’t make yourself known to the man until he has finished eating and drinking. ⁴ It shall be, when he lies down, that you shall note the place where he is lying. Then you shall go in, uncover his feet, and lie down. Then he will tell you what to do.”

⁵ She said to her, “All that you say, I will do.” ⁶ She went down to the threshing floor, and did everything that her mother-in-law told her. ⁷ When Boaz had eaten and drunk, and his heart was merry, he went to lie down at the end of the heap of grain. She came softly, uncovered his feet, and lay down.

⁸ At midnight, the man was startled and turned himself; and behold, a woman lay at his feet. ⁹ He said, “Who are you?” She answered, “I am Ruth your servant. Therefore spread the corner of your garment over your servant; for you are a near kinsman.”

¹⁰ He said, “You are blessed by Yahweh, my daughter. You have shown more kindness in the latter end than at the beginning, because you didn’t follow young men, whether poor or rich. ¹¹ Now, my daughter, don’t be afraid. I will do to you all that you say; for all the city of my people knows that you are a worthy woman. ¹² Now it is true that I am a near kinsman. However, there is a kinsman nearer than I. ¹³ Stay this night, and in the morning, if he will perform for you the part of a kinsman, good. Let him do the kinsman’s duty. But if he will not do the duty of a kinsman for you, then I will do the duty of a kinsman for you, as Yahweh lives. Lie down until the morning.”

¹⁴ She lay at his feet until the morning, then she rose up before one could discern another. For he said, “Let it not be known that the woman came to the threshing floor.” ¹⁵ He said, “Bring the mantle that is on you, and hold it.” She held it; and he measured six measures of barley, and laid it on her; then he went into the city.

¹⁶ When she came to her mother-in-law, she said, “How did it go, my daughter?” She told her all that the man had done for her. ¹⁷ She said, “He gave me these six measures of barley; for he said, ‘Don’t go empty to your mother-in-law.’ ” ¹⁸ Then she said, “Wait, my daughter, until you know what will happen; for the man will not rest until he has settled this today.”

၃

^၁ တစ် နေ့ တွင် ယောက္ခ မ နော မိ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ သင့် အ တွက် အေး ချမ်း သော နား ခို ရာ ကို ငါ ရှာ ပေး သင့် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂ သင် သွား ၍ အ လုပ် အ တူ တူ လုပ် ခဲ့ သော အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သ ခင် ဗော ဇ သည် ငါ တို့ ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း မ ဟုတ် လော။ ယ ခု ည သူ သည် တ လင်း ပြင် တွင် မု ယော စ ပါး လာ လှေ့ လိမ့် မည်။ ^၃ သင် သည် ရေ ချိုး၊ ဖီး လိမ်း ပြီး လျှင် ကောင်း ကောင်း မွန် မွန် ဝတ် ဆင် ၍ တ လင်း ပြင် သို့ သွား ပါ။ သူ စား သောက် ၍ မ ပြီး မ ချင်း သင် ရောက် နေ သည် ကို သူ မ သိ စေ နှင့်။ ^၄ သူ အိပ် သော အ ခါ သူ အိပ် သည့် နေ ရာ ကို မှတ် ထား ပြီး သူ ၏ ခြေ ၌ ဖုံး ထား သော အ ဝတ် ကို လှစ် ၍ သင် လှဲ အိပ် နေ ပါ။ ထို အ ခါ သင် ပြု ရ မည့် အ ရာ ကို သူ ပြော ပြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၅ ရု သ က လည်း “အ မေ ပြော သည့် အ တိုင်း အ ကျွန်ုပ် လုပ် ပါ မည်” ဟု ဆို ပြီး၊ ^၆ တ လင်း ပြင် သို့ သွား ၍ ယောက္ခ မ ပြော သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ ^၇ ဗော ဇ သည် စား သောက် ပြီး လျှင် စိတ် အ လို ပြည့် စုံ သွား ပြီ ဖြစ် ၍ ကောက် လှိုင်း ပုံ အ စွန် တွင် သွား အိပ် လေ ၏။ ရု သ လည်း ဗော ဇ အ နီး သို့ တိတ် တ ဆိတ် ချဉ်း ကပ် လာ ၍ သူ ၏ ခြေ ၌ ဖုံး ထား သော အ ဝတ် ကို လှစ် ၍ လှဲ အိပ် လေ ၏။

^၈ ည သန်း ခေါင် အ ချိန် တွင် ဗော ဇ သည် နိုး ၍ လှည့် ကြည့် လိုက် ရာ ခြေ ရင်း ၌ အ မျိုး သ မီး တစ် ယောက် အိပ် နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် လန့် လေ ၏။ ^၉ ထို့ ကြောင့် ဗော ဇ က “သင် မည် သူ နည်း” ဟု မေး ရာ ရု သ က “အ ကျွန်ုပ် သည် သ ခင့် ကျွန် မ ရု သ ဖြစ် ပါ ၏။ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ ဖြစ် သော ကြောင့် သ ခင် ၏ ဝတ် လုံ စွန်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘အ တောင် ပံ’။ ဖြင့် သ ခင့် ကျွန် မ ကို လွှမ်း ခြုံ ပေး ပါ တော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၀ ဗော ဇ က လည်း “ငါ့ သ မီး၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ကို ကောင်း ချီး ပေး တော် မူ ပါ စေ သော။ သင် သည် ဆင်း ရဲ သော လူ ပျို၊ ချမ်း သာ သော လူ ပျို တို့ နောက် သို့ မ လိုက်။ ယ ခု သင် ပြ သော မေတ္တာ က ရု ဏာ သည် ယ ခင် ပြ ခဲ့ သည် ထက် သာ ၍ မြတ် ၏။ ^၁၁ ယ ခု မှာ ငါ့ သ မီး၊ ဘာ မျှ မ စိုး ရိမ် နှင့်။ သင် တောင်း သ မျှ ကို ငါ ပြု ပေး မည်။ သင် သည် အ ကျင့် သီ လ နှင့် ပြည့် စုံ သော အ မျိုး သ မီး ဖြစ် ကြောင်း ကို ဤ တစ် မြို့ လုံး ရှိ ငါ တို့ လူ မျိုး တို့ သိ ကြ ၏။ ^၁၂ ငါ သည် ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ မှန် သော် လည်း ငါ့ ထက် ပို ၍ ရွေး နုတ် ခွင့် ရှိ သူ တစ် ဦး ရှိ သေး ၏။ ^၁၃ ဤ ည တွင် အိပ် ဦး လော့။ နံ နက် ရောက် မှ ထို သူ သည် သင့် ကို‌ ရွေး နုတ် မည် ဆို လျှင် ရွေး နုတ် ပါ စေ။ ကောင်း ပါ ၏။ အ ကယ် ၍ သူ မ ရွေး နုတ် လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ သင့် ကို ငါ ရွေး နုတ် မည်။ ယ ခု မူ နံ နက် တိုင် အောင် အိပ် ဦး လော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ရု သ သည် ဗော ဇ ၏ ခြေ ရင်း တွင် နံ နက် တိုင် အောင် အိပ် ပြီး တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် သိ နိုင် သည့် အ ချိန် မ ရောက် မီ ထ လေ ၏။ ဗော ဇ က လည်း သူ့ အား “ဤ တ လင်း ပြင် သို့ သင် လာ သည် ကို မည် သူ မျှ မ သိ စေ နှင့်” ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၅ “သင့် ကိုယ် ပေါ် က ခြုံ ထည် ကို ဖြန့် ၍ ကိုင် ထား ပါ” ဟု ဆို ၏။ ရု သ လည်း ခြုံ ထည် ကို ဖြန့် ၍ ကိုင် ထား ရာ ဗော ဇ က မု ယော စ ပါး ခြောက် ဧ ဖာ ခြင် ထည့် ပြီး ရု သ အား ပေး ၏။ ရု သ လည်း ယူ ၍ မြို့ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။

^၁၆ ယောက္ခ မ ထံ ပြန် ရောက် သော အ ခါ ယောက္ခ မ က “ငါ့ သ မီး၊ မည် သို့ နည်း” ဟု မေး သော် ရု သ က လည်း ဗော ဇ ပြု ပေး ခဲ့ သ မျှ ကို ပြန် ပြော ပြ ပြီး လျှင်၊ ^၁၇ “သူ က ‘ယောက္ခ မ ထံ သို့ လက် ချည်း သက် သက် ပြန် မ သွား နှင့်’ ဟု ဆို ကာ အ ကျွန်ုပ် အား မု ယော စ ပါး ခြောက် ဧ ဖာ ကို လည်း ပေး လိုက် ပါ ၏” ဟု ဆို ၏။ ^၁၈ ထို အ ခါ နော မိ က ရု သ အား “ငါ့ သ မီး၊ ဤ ကိစ္စ မည် သို့ ဖြစ် လာ မည် ကို သိ ရ သည် အ ထိ စောင့် နေ ပါ။ ထို သူ သည် ဤ ကိစ္စ ကို ယ နေ့ ဖြေ ရှင်း ၍ မ ပြီး မ ချင်း ငြိမ် ငြိမ် နေ မည် မ ဟုတ်” ဟု ဆို ၏။

3

¹ Naomi her mother-in-law said to her, “My daughter, shall I not seek rest for you, that it may be well with you? ² Now isn’t Boaz our kinsman, with whose maidens you were? Behold, he will be winnowing barley tonight on the threshing floor. ³ Therefore wash yourself, anoint yourself, get dressed, and go down to the threshing floor; but don’t make yourself known to the man until he has finished eating and drinking. ⁴ It shall be, when he lies down, that you shall note the place where he is lying. Then you shall go in, uncover his feet, and lie down. Then he will tell you what to do.”

⁵ She said to her, “All that you say, I will do.” ⁶ She went down to the threshing floor, and did everything that her mother-in-law told her. ⁷ When Boaz had eaten and drunk, and his heart was merry, he went to lie down at the end of the heap of grain. She came softly, uncovered his feet, and lay down.

⁸ At midnight, the man was startled and turned himself; and behold, a woman lay at his feet. ⁹ He said, “Who are you?” She answered, “I am Ruth your servant. Therefore spread the corner of your garment over your servant; for you are a near kinsman.”

¹⁰ He said, “You are blessed by Yahweh, my daughter. You have shown more kindness in the latter end than at the beginning, because you didn’t follow young men, whether poor or rich. ¹¹ Now, my daughter, don’t be afraid. I will do to you all that you say; for all the city of my people knows that you are a worthy woman. ¹² Now it is true that I am a near kinsman. However, there is a kinsman nearer than I. ¹³ Stay this night, and in the morning, if he will perform for you the part of a kinsman, good. Let him do the kinsman’s duty. But if he will not do the duty of a kinsman for you, then I will do the duty of a kinsman for you, as Yahweh lives. Lie down until the morning.”

¹⁴ She lay at his feet until the morning, then she rose up before one could discern another. For he said, “Let it not be known that the woman came to the threshing floor.” ¹⁵ He said, “Bring the mantle that is on you, and hold it.” She held it; and he measured six measures of barley, and laid it on her; then he went into the city.

¹⁶ When she came to her mother-in-law, she said, “How did it go, my daughter?” She told her all that the man had done for her. ¹⁷ She said, “He gave me these six measures of barley; for he said, ‘Don’t go empty to your mother-in-law.’ ” ¹⁸ Then she said, “Wait, my daughter, until you know what will happen; for the man will not rest until he has settled this today.”