၉

^၁ မည် သူ သည် ငါ့ ခေါင်း ကို ရေ တွင်း ဖြစ် စေ မည် နည်း။ မည် သူ သည် ငါ့ မျက် စိ ကို မျက် ရည် ထွက် သော စမ်း ဖြစ် စေ မည် နည်း။ သို့ ဖြစ် လျှင် အ သတ် ခံ ရ သော ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို အ တွက် ငါ သည် နေ့ ည မ ပြတ် ငို ကြွေး နိုင် လိမ့် မည်။ ^၂ မည် သူ သည် တော ကန္တာ ရ ၌ ခ ရီး သွား ဧည့် သည် များ စ ခန်း ချ ရာ နေ ရာ လေး တစ် နေ ရာ ကို ငါ့ အား ပေး မည် နည်း။ သို့ ပြု လျှင် ငါ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ကို စွန့် ၍ သူ တို့ ထံ မှ ထွက် သွား မည်။ သူ တို့ အား လုံး သည် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် ၍ သစ္စာ မဲ့ သော လူ စု ဖြစ် ၏။ ^၃ “သူ တို့ သည် မု သား လေး ကို မိ မိ တို့ လျှာ ပေါ် တင် ကြ ၏။ တိုင်း ပြည် တွင် သစ္စာ တ ရား မ လွှမ်း မိုး နိုင်။ သူ တို့ သည် မ ကောင်း မှု ကို တစ် ခု ပြီး တစ် ခု ပြု ကြ ၏။ ငါ့ ကို ကား အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ “လူ တိုင်း မိ မိ ၏ အိမ် နီး ချင်း ကို သ တိ ပြု ကြ လော့။ မည် သည့် ညီ အစ် ကို ကို မျှ မ ယုံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ညီ အစ် ကို အား လုံး လူ လိမ် သက် သက် သာ ဖြစ် ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း အား လုံး သည် လည်း အ တင်း အ ဖျင်း လိုက် ပြော သော သူ များ သာ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၅ လူ တိုင်း မိ မိ အိမ် နီး ချင်း ကို လှည့် စား ကြ ၏။ မှန် မှန် ကန် ကန် မ ပြော ဆို ကြ။ သူ တို့ ၏ လျှာ ကို မု သား ပြော ဆို ရန် လေ့ ကျင့် ထား ကြ ပြီ။ ဒု စ ရိုက် ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ပင် ပန်း စေ ကြ ၏။ ^၆ သင် သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား မှု အ လယ် ၌ နေ ထိုင် ၏။ သူ တို့ သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား ကြ ၏။ ငါ့ ကို အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သန့် အောင် စစ် ထုတ် မည်၊ စစ် ဆေး မည်။ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို အ တွက် ငါ မည် သို့ ပြု နိုင် ဦး မည် နည်း။ ^၈ သူ တို့ ၏ လျှာ သည် သေ စေ နိုင် သော မြား ဖြစ် ၏။ သူ ၏ နှုတ် သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား ပြော ဆို တတ် ၏။ အိမ် နီး ချင်း ကို ချို ချို သာ သာ ပြော ဆို သော် လည်း စိတ် ထဲ ၌ အ လစ် ချောင်း လျက် နေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ “ထို သို့ သော အ မှု အ ရာ များ ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် မ ခတ် ဘဲ နေ ရ မည် လော။ ထို သို့ သော လူ မျိုး ကို ငါ ကိုယ် တိုင် လက် တုံ့ မ ပြန် ဘဲ နေ ရ မည် လော” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ ငါ သည် တောင် များ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း မည်။ စား ကျက် တော ကြီး များ အ တွက် ကြေ ကွဲ ဝမ်း နည်း မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ ရာ တို့ ကို မီး လောင် သွား ပြီ။ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ သိုး နွား တို့ ၏ အ သံ ကို မ ကြား ရ။ ကောင်း ကင် ငှက် များ၊ တိ ရစ္ဆာန် များ သည် လည်း အ ဝေး သို့ ထွက် ပြေး သွား ကြ ပြီ။ ^၁၁ “ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ကျောက် ပုံ ဖြစ်‌ စေ မည်၊ ခွေး အ တို့ ခို အောင်း ရာ ဖြစ် စေ မည်။ ယု ဒ မြို့ များ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်။” ^၁၂ ဤ အ မှု အ ရာ ကို နား လည် နိုင် အောင် မည် သူ ပ ညာ ရှိ သ နည်း။ ဤ အ မှု အ ရာ ကို ပြော ကြား နိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မည် သူ့ အား ဖော် ပြ တော် မူ သ နည်း။ ပြည် သည် ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ မ ရှိ သော တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ အ ဘယ် ကြောင့် ပျက် စီး ၍ ဆိတ် ညံ ရ သ နည်း။

^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ သည် ငါ ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ ၏။ ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင်၊ ငါ့ စ ကား အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက် ဘဲ၊ ^၁၄ သူ တို့ ၏ စိတ် တပ် မက် မှု နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ သူ တို့ ဘိုး‌ ဘေး များ သင် ကြား ပေး ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဗာ လ ဘု ရား နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ လူ မျိုး အား ဒေါ န ကို စား စေ မည်။ အ ဆိပ် ရေ ကို သောက် စေ မည်။ ^၁၆ သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ ဘိုး‌ ဘေး များ မ သိ ဖူး သော လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ လုံး ဝ ပျက် စီး သွား သည့် တိုင် အောင် ဓား ဘေး သင့် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဆင် ခြင် ကြ လော့။ အ မျိုး သ မီး ငို ချင်း သည် တို့ ကို ခေါ် လော့။ သူ တို့ လာ ပါ စေ။ ကျွမ်း ကျင် သော အ မျိုး သ မီး ငို ချင်း သည် တို့ ကို လွှတ် လိုက် လော့။ သူ တို့ လာ ပါ စေ။ ^၁၈ အ လျင် အ မြန် လာ ၍ ငါ တို့ ကို မြည် တမ်း ပြ ကြ ပါ စေ။ သို့ မှ ငါ တို့ ငို ကြွေး ၍ မျက် ရည် ဖြိုင် ဖြိုင် ကျ မည်။ ^၁၉ ‘ငါ တို့ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ ပြီ တ ကား။ ငါ တို့ အ ရှက် တ ကွဲ အ ကျိုး နည်း ဖြစ် ရ ပြီ တ ကား။ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ကို ဖြို ဖျက် ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ပြည် ကို စွန့် ခွာ ကြ ရ ပြီ’ ဟူ သော ဇိ အုန် မြို့ ၌ မြည် တမ်း သော အ သံ ကို ကြား ရ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ အို မိန်း မ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို နား ထောင် ကြ‌ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို နား စွင့် ကြ လော့။ သင် တို့ ၏ သ မီး ပျို တို့ အား မြည် တမ်း ခြင်း ကို သင် ကြား ပေး ကြ လော့။ မိန်း မ အ ချင်း ချင်း ငို ချင်း ကို သင် ကြား ပေး ကြ လော့။ ^၂၁ သေ မင်း သည် လမ်း ပေါ် မှ က လေး သူ ငယ် များ၊ ကွင်း ပြင် မှ လူ ပျို များ ကို ဖျက် ဆီး ရန် ပြ တင်း‌ ပေါက် ကို ကျော် တက် လာ ပြီ။ ခံ တပ် များ ထဲ သို့ ဝင် လာ ပြီ။ ^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ သေ ကောင် တို့ သည် လယ် ပြင် ရှိ နောက် ချေး ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ စု သိမ်း သူ မ ရှိ၊ ရိတ် သိမ်း သူ နောက် ၌ ပုံ ထား သော ကောက် လှိုင်း ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ပြန့် ကျဲ နေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့။

^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် မိ မိ ဉာဏ် ပ ညာ ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်။ ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် မိ မိ ခွန် အား ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်။ ချမ်း သာ သော သူ သည် မိ မိ ဓ န ဥစ္စာ ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဝါ ကြွား သော သူ မူ ကား ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် တွင် မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ သော ဘု ရား၊ တ ရား မျှ တ သော ဘု ရား၊ ဖြောင့် မတ် သော ဘု ရား ဖြစ် ၍ ထို သို့ ပြု ခြင်း ကို ငါ နှစ် သက် ကြောင်း သိ နား ခြင်း ၌ သာ ဝါ ကြွား စေ” ၁ ကော ၁:၃၁။ ၂ ကော ၁၀:၁၇။ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ကိုယ် ကာ ယ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို သာ ခံ သော သူ ရှိ သ မျှ အား အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည့် နေ့ ရက် ရောက် လာ မည်။ ^၂၆ ငါ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး၊ ဧ ဒုံ လူ မျို၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား နှင့် တော ကန္တာ ရ ၌ နေ ထိုင် ကြ သည့် နား သယ် မွေး ရိတ် လေ့ ရှိ သော သူ အား လုံး တို့ ကို အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ရှိ သ မျှ တို့ သည် လည်း စိတ် နှ လုံး အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

9

¹ Oh that my head were waters, and my eyes a spring of tears, that I might weep day and night for the slain of the daughter of my people! ² Oh that I had in the wilderness a lodging place of wayfaring men, that I might leave my people and go from them! For they are all adulterers, an assembly of treacherous men. ³ “They bend their tongue, as their bow, for falsehood. They have grown strong in the land, but not for truth; for they proceed from evil to evil, and they don’t know me,” says Yahweh.

⁴ “Everyone beware of his neighbor, and don’t trust in any brother; for every brother will utterly supplant, and every neighbor will go around like a slanderer. ⁵ Friends deceive each other, and will not speak the truth. They have taught their tongue to speak lies. They weary themselves committing iniquity. ⁶ Your habitation is in the middle of deceit. Through deceit, they refuse to know me,” says Yahweh.

⁷ Therefore Yahweh of Armies says, “Behold, I will melt them and test them; for how should I deal with the daughter of my people? ⁸ Their tongue is a deadly arrow. It speaks deceit. One speaks peaceably to his neighbor with his mouth, but in his heart, he waits to ambush him. ⁹ Shouldn’t I punish them for these things?” says Yahweh. “Shouldn’t my soul be avenged on a nation such as this?

¹⁰ I will weep and wail for the mountains, and lament for the pastures of the wilderness, because they are burned up, so that no one passes through; Men can’t hear the voice of the livestock. Both the birds of the sky and the animals have fled. They are gone. ¹¹ “I will make Jerusalem heaps, a dwelling place of jackals. I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.” ¹² Who is wise enough to understand this? Who is he to whom the mouth of Yahweh has spoken, that he may declare it? Why has the land perished and burned up like a wilderness, so that no one passes through?

¹³ Yahweh says, “Because they have forsaken my law which I set before them, and have not obeyed my voice or walked in my ways, ¹⁴ but have walked after the stubbornness of their own heart and after the Baals, which their fathers taught them.” ¹⁵ Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says, “Behold, I will feed them, even this people, with wormwood and give them poisoned water to drink. ¹⁶ I will scatter them also among the nations, whom neither they nor their fathers have known. I will send the sword after them, until I have consumed them.”

¹⁷ Yahweh of Armies says, “Consider, and call for the mourning women, that they may come. Send for the skillful women, that they may come. ¹⁸ Let them make haste and take up a wailing for us, that our eyes may run down with tears and our eyelids gush out with waters. ¹⁹ For a voice of wailing is heard out of Zion, ‘How we are ruined! We are greatly confounded because we have forsaken the land, because they have cast down our dwellings.’ ”

²⁰ Yet hear Yahweh’s word, you women. Let your ear receive the word of his mouth. Teach your daughters wailing. Everyone teach her neighbor a lamentation. ²¹ For death has come up into our windows. It has entered into our palaces to cut off the children from outside, and the young men from the streets. ²² Speak, “Yahweh says, “ ‘The dead bodies of men will fall as dung on the open field, and as the handful after the harvester. No one will gather them.’ ”

²³ Yahweh says, “Don’t let the wise man glory in his wisdom. Don’t let the mighty man glory in his might. Don’t let the rich man glory in his riches. ²⁴ But let him who glories glory in this, that he has understanding, and knows me, that I am Yahweh who exercises loving kindness, justice, and righteousness in the earth, for I delight in these things,” says Yahweh.

²⁵ “Behold, the days come,” says Yahweh, “that I will punish all those who are circumcised only in their flesh: ²⁶ Egypt, Judah, Edom, the children of Ammon, Moab, and all who have the corners of their hair cut off, who dwell in the wilderness, for all the nations are uncircumcised, and all the house of Israel are uncircumcised in heart.”

၉

^၁ မည် သူ သည် ငါ့ ခေါင်း ကို ရေ တွင်း ဖြစ် စေ မည် နည်း။ မည် သူ သည် ငါ့ မျက် စိ ကို မျက် ရည် ထွက် သော စမ်း ဖြစ် စေ မည် နည်း။ သို့ ဖြစ် လျှင် အ သတ် ခံ ရ သော ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို အ တွက် ငါ သည် နေ့ ည မ ပြတ် ငို ကြွေး နိုင် လိမ့် မည်။ ^၂ မည် သူ သည် တော ကန္တာ ရ ၌ ခ ရီး သွား ဧည့် သည် များ စ ခန်း ချ ရာ နေ ရာ လေး တစ် နေ ရာ ကို ငါ့ အား ပေး မည် နည်း။ သို့ ပြု လျှင် ငါ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ကို စွန့် ၍ သူ တို့ ထံ မှ ထွက် သွား မည်။ သူ တို့ အား လုံး သည် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် ၍ သစ္စာ မဲ့ သော လူ စု ဖြစ် ၏။ ^၃ “သူ တို့ သည် မု သား လေး ကို မိ မိ တို့ လျှာ ပေါ် တင် ကြ ၏။ တိုင်း ပြည် တွင် သစ္စာ တ ရား မ လွှမ်း မိုး နိုင်။ သူ တို့ သည် မ ကောင်း မှု ကို တစ် ခု ပြီး တစ် ခု ပြု ကြ ၏။ ငါ့ ကို ကား အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ “လူ တိုင်း မိ မိ ၏ အိမ် နီး ချင်း ကို သ တိ ပြု ကြ လော့။ မည် သည့် ညီ အစ် ကို ကို မျှ မ ယုံ ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား ညီ အစ် ကို အား လုံး လူ လိမ် သက် သက် သာ ဖြစ် ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း အား လုံး သည် လည်း အ တင်း အ ဖျင်း လိုက် ပြော သော သူ များ သာ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၅ လူ တိုင်း မိ မိ အိမ် နီး ချင်း ကို လှည့် စား ကြ ၏။ မှန် မှန် ကန် ကန် မ ပြော ဆို ကြ။ သူ တို့ ၏ လျှာ ကို မု သား ပြော ဆို ရန် လေ့ ကျင့် ထား ကြ ပြီ။ ဒု စ ရိုက် ကို ပြု ခြင်း ဖြင့် ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် ပင် ပန်း စေ ကြ ၏။ ^၆ သင် သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား မှု အ လယ် ၌ နေ ထိုင် ၏။ သူ တို့ သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား ကြ ၏။ ငါ့ ကို အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သန့် အောင် စစ် ထုတ် မည်၊ စစ် ဆေး မည်။ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို အ တွက် ငါ မည် သို့ ပြု နိုင် ဦး မည် နည်း။ ^၈ သူ တို့ ၏ လျှာ သည် သေ စေ နိုင် သော မြား ဖြစ် ၏။ သူ ၏ နှုတ် သည် လိမ် လည် လှည့် ဖြား ပြော ဆို တတ် ၏။ အိမ် နီး ချင်း ကို ချို ချို သာ သာ ပြော ဆို သော် လည်း စိတ် ထဲ ၌ အ လစ် ချောင်း လျက် နေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ “ထို သို့ သော အ မှု အ ရာ များ ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် မ ခတ် ဘဲ နေ ရ မည် လော။ ထို သို့ သော လူ မျိုး ကို ငါ ကိုယ် တိုင် လက် တုံ့ မ ပြန် ဘဲ နေ ရ မည် လော” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ ငါ သည် တောင် များ အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း မည်။ စား ကျက် တော ကြီး များ အ တွက် ကြေ ကွဲ ဝမ်း နည်း မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ ရာ တို့ ကို မီး လောင် သွား ပြီ။ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ သိုး နွား တို့ ၏ အ သံ ကို မ ကြား ရ။ ကောင်း ကင် ငှက် များ၊ တိ ရစ္ဆာန် များ သည် လည်း အ ဝေး သို့ ထွက် ပြေး သွား ကြ ပြီ။ ^၁၁ “ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ကျောက် ပုံ ဖြစ်‌ စေ မည်၊ ခွေး အ တို့ ခို အောင်း ရာ ဖြစ် စေ မည်။ ယု ဒ မြို့ များ ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်။” ^၁၂ ဤ အ မှု အ ရာ ကို နား လည် နိုင် အောင် မည် သူ ပ ညာ ရှိ သ နည်း။ ဤ အ မှု အ ရာ ကို ပြော ကြား နိုင် အောင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မည် သူ့ အား ဖော် ပြ တော် မူ သ နည်း။ ပြည် သည် ဖြတ် သန်း သွား လာ သူ မ ရှိ သော တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ အ ဘယ် ကြောင့် ပျက် စီး ၍ ဆိတ် ညံ ရ သ နည်း။

^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ တို့ သည် ငါ ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ ၏။ ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင်၊ ငါ့ စ ကား အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက် ဘဲ၊ ^၁၄ သူ တို့ ၏ စိတ် တပ် မက် မှု နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ သူ တို့ ဘိုး‌ ဘေး များ သင် ကြား ပေး ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဗာ လ ဘု ရား နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ထို့ ကြောင့် အစ္စ ရေး ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ လူ မျိုး အား ဒေါ န ကို စား စေ မည်။ အ ဆိပ် ရေ ကို သောက် စေ မည်။ ^၁၆ သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ ဘိုး‌ ဘေး များ မ သိ ဖူး သော လူ မျိုး ခြား တို့ တွင် သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ လုံး ဝ ပျက် စီး သွား သည့် တိုင် အောင် ဓား ဘေး သင့် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဆင် ခြင် ကြ လော့။ အ မျိုး သ မီး ငို ချင်း သည် တို့ ကို ခေါ် လော့။ သူ တို့ လာ ပါ စေ။ ကျွမ်း ကျင် သော အ မျိုး သ မီး ငို ချင်း သည် တို့ ကို လွှတ် လိုက် လော့။ သူ တို့ လာ ပါ စေ။ ^၁၈ အ လျင် အ မြန် လာ ၍ ငါ တို့ ကို မြည် တမ်း ပြ ကြ ပါ စေ။ သို့ မှ ငါ တို့ ငို ကြွေး ၍ မျက် ရည် ဖြိုင် ဖြိုင် ကျ မည်။ ^၁၉ ‘ငါ တို့ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ ပြီ တ ကား။ ငါ တို့ အ ရှက် တ ကွဲ အ ကျိုး နည်း ဖြစ် ရ ပြီ တ ကား။ သူ တို့ သည် ငါ တို့ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ကို ဖြို ဖျက် ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ပြည် ကို စွန့် ခွာ ကြ ရ ပြီ’ ဟူ သော ဇိ အုန် မြို့ ၌ မြည် တမ်း သော အ သံ ကို ကြား ရ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ အို မိန်း မ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို နား ထောင် ကြ‌ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို နား စွင့် ကြ လော့။ သင် တို့ ၏ သ မီး ပျို တို့ အား မြည် တမ်း ခြင်း ကို သင် ကြား ပေး ကြ လော့။ မိန်း မ အ ချင်း ချင်း ငို ချင်း ကို သင် ကြား ပေး ကြ လော့။ ^၂၁ သေ မင်း သည် လမ်း ပေါ် မှ က လေး သူ ငယ် များ၊ ကွင်း ပြင် မှ လူ ပျို များ ကို ဖျက် ဆီး ရန် ပြ တင်း‌ ပေါက် ကို ကျော် တက် လာ ပြီ။ ခံ တပ် များ ထဲ သို့ ဝင် လာ ပြီ။ ^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လူ သေ ကောင် တို့ သည် လယ် ပြင် ရှိ နောက် ချေး ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ စု သိမ်း သူ မ ရှိ၊ ရိတ် သိမ်း သူ နောက် ၌ ပုံ ထား သော ကောက် လှိုင်း ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ပြန့် ကျဲ နေ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ကြောင်း ပြော ကြား လော့။

^၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ပ ညာ ရှိ သော သူ သည် မိ မိ ဉာဏ် ပ ညာ ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်။ ခွန် အား ကြီး သော သူ သည် မိ မိ ခွန် အား ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်။ ချမ်း သာ သော သူ သည် မိ မိ ဓ န ဥစ္စာ ၌ မ ဝါ ကြွား စေ နှင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဝါ ကြွား သော သူ မူ ကား ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် တွင် မေတ္တာ က ရု ဏာ ပြ သော ဘု ရား၊ တ ရား မျှ တ သော ဘု ရား၊ ဖြောင့် မတ် သော ဘု ရား ဖြစ် ၍ ထို သို့ ပြု ခြင်း ကို ငါ နှစ် သက် ကြောင်း သိ နား ခြင်း ၌ သာ ဝါ ကြွား စေ” ၁ ကော ၁:၃၁။ ၂ ကော ၁၀:၁၇။ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ကိုယ် ကာ ယ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို သာ ခံ သော သူ ရှိ သ မျှ အား အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည့် နေ့ ရက် ရောက် လာ မည်။ ^၂၆ ငါ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး၊ ဧ ဒုံ လူ မျို၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ မော ဘ အ မျိုး သား နှင့် တော ကန္တာ ရ ၌ နေ ထိုင် ကြ သည့် နား သယ် မွေး ရိတ် လေ့ ရှိ သော သူ အား လုံး တို့ ကို အ ပြစ် ဒဏ် ပေး မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား ရှိ သ မျှ တို့ သည် လည်း စိတ် နှ လုံး အ ရေ ဖျား မ လှီး သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

9

¹ Oh that my head were waters, and my eyes a spring of tears, that I might weep day and night for the slain of the daughter of my people! ² Oh that I had in the wilderness a lodging place of wayfaring men, that I might leave my people and go from them! For they are all adulterers, an assembly of treacherous men. ³ “They bend their tongue, as their bow, for falsehood. They have grown strong in the land, but not for truth; for they proceed from evil to evil, and they don’t know me,” says Yahweh.

⁴ “Everyone beware of his neighbor, and don’t trust in any brother; for every brother will utterly supplant, and every neighbor will go around like a slanderer. ⁵ Friends deceive each other, and will not speak the truth. They have taught their tongue to speak lies. They weary themselves committing iniquity. ⁶ Your habitation is in the middle of deceit. Through deceit, they refuse to know me,” says Yahweh.

⁷ Therefore Yahweh of Armies says, “Behold, I will melt them and test them; for how should I deal with the daughter of my people? ⁸ Their tongue is a deadly arrow. It speaks deceit. One speaks peaceably to his neighbor with his mouth, but in his heart, he waits to ambush him. ⁹ Shouldn’t I punish them for these things?” says Yahweh. “Shouldn’t my soul be avenged on a nation such as this?

¹⁰ I will weep and wail for the mountains, and lament for the pastures of the wilderness, because they are burned up, so that no one passes through; Men can’t hear the voice of the livestock. Both the birds of the sky and the animals have fled. They are gone. ¹¹ “I will make Jerusalem heaps, a dwelling place of jackals. I will make the cities of Judah a desolation, without inhabitant.” ¹² Who is wise enough to understand this? Who is he to whom the mouth of Yahweh has spoken, that he may declare it? Why has the land perished and burned up like a wilderness, so that no one passes through?

¹³ Yahweh says, “Because they have forsaken my law which I set before them, and have not obeyed my voice or walked in my ways, ¹⁴ but have walked after the stubbornness of their own heart and after the Baals, which their fathers taught them.” ¹⁵ Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says, “Behold, I will feed them, even this people, with wormwood and give them poisoned water to drink. ¹⁶ I will scatter them also among the nations, whom neither they nor their fathers have known. I will send the sword after them, until I have consumed them.”

¹⁷ Yahweh of Armies says, “Consider, and call for the mourning women, that they may come. Send for the skillful women, that they may come. ¹⁸ Let them make haste and take up a wailing for us, that our eyes may run down with tears and our eyelids gush out with waters. ¹⁹ For a voice of wailing is heard out of Zion, ‘How we are ruined! We are greatly confounded because we have forsaken the land, because they have cast down our dwellings.’ ”

²⁰ Yet hear Yahweh’s word, you women. Let your ear receive the word of his mouth. Teach your daughters wailing. Everyone teach her neighbor a lamentation. ²¹ For death has come up into our windows. It has entered into our palaces to cut off the children from outside, and the young men from the streets. ²² Speak, “Yahweh says, “ ‘The dead bodies of men will fall as dung on the open field, and as the handful after the harvester. No one will gather them.’ ”

²³ Yahweh says, “Don’t let the wise man glory in his wisdom. Don’t let the mighty man glory in his might. Don’t let the rich man glory in his riches. ²⁴ But let him who glories glory in this, that he has understanding, and knows me, that I am Yahweh who exercises loving kindness, justice, and righteousness in the earth, for I delight in these things,” says Yahweh.

²⁵ “Behold, the days come,” says Yahweh, “that I will punish all those who are circumcised only in their flesh: ²⁶ Egypt, Judah, Edom, the children of Ammon, Moab, and all who have the corners of their hair cut off, who dwell in the wilderness, for all the nations are uncircumcised, and all the house of Israel are uncircumcised in heart.”