၈

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို ကာ လ ၌ ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ပ ရော ဖက် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ၏ အ ရိုး များ ကို သူ တို့ ၏ သင်္ချိုင်း တွင်း များ ထဲ မှ ထုတ် ပစ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂ ထို အ ရိုး တို့ သည် သူ တို့ ချစ် ၍ အ စေ ခံ သော၊ သူ တို့ လိုက် စား သော၊ သူ တို့ ဆည်း ကပ် ကိုး ကွယ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် နေ၊ လ စ သော ကောင်း ကင် တန် ဆာ အား လုံး တို့ အောက် ၌ ဖြန့် ထား ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ စု သိမ်း သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ မြေ ပြင် ပေါ် တွင် နောက် ချေး ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ နှင် ထုတ် ၍ အ ရပ် ရပ် သို့ ရောက် သွား သော သူ တို့ ထဲ မှ ကြွင်း ကျန် သော သူ တည်း ဟူ သော ဤ မ ကောင်း သော မျိုး နွယ် စု ထဲ မှ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ အား လုံး တို့ သည် အ သက် ရှင် ခြင်း ထက် သေ ခြင်း ကို ရွေး ချယ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ သင် သည် သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘လဲ ကျ သော သူ သည် ပြန် မ ထ ဘဲ နေ မည် လော။ ထွက် သွား သော သူ သည် ပြန် မ လာ ဘဲ နေ မည် လော။ ^၅ ဤ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ထွက် သွား ၍ ‌ဖောက် ပြန် မြဲ ဖောက် ပြန် ကြ သ နည်း။ သူ တို့ သည် လှည့် စား မှု ကို ဆုပ် ကိုင် ထား ကြ ၏။ ပြန် လှည့် လာ ရန် ငြင်း ဆန် ကြ ၏။ ^၆ ငါ သည် အာ ရုံ စိုက် ၍ နား ထောင် ၏ မှန် မှန် ကန် ကန် မ ပြော ကြ။ “ငါ အ ဘယ် အ မှု ပြု ခဲ့ မိ ပါ သ နည်း” ဟု ဆို လျက် မိ မိ ဆိုး ညစ် မှု အ တွက် နောင် တ ရ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ တိုက် ပွဲ ထဲ သို့ ဒုန်း စိုင်း ပြေး ဝင် လာ သော မြင်း ကဲ့ သို့ အ သီး သီး မိ မိ တို့ ၏ လမ်း သို့ ပြေး လိုက် သွား ကြ ၏’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပြော ကြား လော့။

^၇ “မိုး ကောင်း ကင် ၌ ပျံ ဝဲ သော ငှက် ကျား ပင် လျှင် ရာ သီ အ ချိန် ကို သိ ၏။ ချိုး ငှက်၊ ကြိုး ကြာ၊ ပျံ လွှား တို့ သည် လည်း သွား လာ ရ မည့် အ ချိန် ကို မှတ် တတ် ကြ ၏။ ငါ့ လူ မျိုး တော် မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် ကို မ သိ ကြ။ ^၈ ‘ငါ တို့ သည် ပ ညာ ရှိ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ၏’ ဟု သင် တို့ မည် သို့ ပြော နိုင် မည် နည်း။ အ ကယ် စင် စစ် ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ ၏ မု သား က ညစ် မှ မု သား တ ရား ထွက် လေ ပြီ တ ကား။ ^၉ ပ ညာ ရှိ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ လိမ့် မည်၊ ကြောက် လန့် ကြ လိမ့် မည်၊ ဖမ်း ဆီး ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို စွန့် ပယ် ကြ ၏။ သူ တို့ ၌ မည် သည့် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ မည် နည်း။

^၁၀ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ မ ယား များ ကို အ ခြား သူ တို့ အား ငါ ပေး မည်။ သူ တို့ ၏ လယ် ယာ များ ကို လည်း အ ခြား သူ တို့ ပိုင် ဆိုင် စေ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား လူ ကြီး လူ ငယ် အား လုံး မ တ ရား သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို တပ် မက် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား လုံး သည် လည်း မ ဟုတ် မ မှန် ပြု မူ တတ် ကြ ၏။ ^၁၁ ငြိမ်း ချမ်း မှု မ ရှိ သော် လည်း ‘ငြိမ်း ချမ်း သည်၊ ငြိမ်း ချမ်း သည်’ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ ဒဏ် ရာ ကို ပေါ့ ပေါ့ တန် တန် ကု သ ပေး ကြ ၏။ ^၁၂ သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ပြု ခဲ့ သော စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု သော အ ခါ ရှက် ကြ သ လော။ လုံး ဝ မ ရှက် ကြ။ ရှက် ကြောက် ရ မည် ကို မ သိ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား သူ တို့ လဲ ကျ ရာ သို့ သူ တို့ လည်း လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ပြို လဲ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် သူ တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး မည်။ စ ပျစ် ပင် ၌ စ ပျစ် သီး မ ကျန်။ သ ဖန်း ပင် ၌ သ ဖန်း သီး မ ကျန်။ အ ရွက် လည်း ညှိုး နွမ်း သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ အား ငါ ပေး သော အ ရာ များ ကို သူ တို့ လက် လွတ် ဆုံး ရှုံး ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ငါ တို့ အ ဘယ် ကြောင့် ထိုင် နေ ကြ သ နည်း။ အ တူ တ ကွ စု ဝေး လျက် ခံ တပ် မြို့ များ ထဲ သို့ ဝင် ၍ သေ ကျေ ပျက် စီး ကြ ကုန် စို့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ တို့ ပြစ် မှား ကြ သော ကြောင့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို သေ ကျေ ပျက် စီး စေ တော် မူ ပြီ။ အ ဆိပ် ရေ ကို သောက် စေ တော် မူ ပြီ။ ^၁၅ ငြိမ်း ချမ်း မှု ကို စောင့် မျှော် သော် လည်း အ ကျိုး ကို မ ခံ စား ရ ပါ။ ကု သ ရာ ကာ လ ကို စောင့် မျှော် သော် လည်း ကြောက် လန့် စ ရာ နှင့် သာ ကြုံ ရ ပါ ၏။ ^၁၆ ဒန် ပြည် မှ မြင်း နှာ မှုတ် သံ ကို ကြား ရ ၏။ စစ် မြင်း တို့ ၏ ဟီ သံ ကြောင့် တစ် ပြည် လုံး တုန် ခါ လေ ၏ ရန် သူ တို့ သည် ရောက် လာ ၍ ပြည် နှင့် ပြည် ထဲ ရှိ အ ရာ အား လုံး တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မြို့ နှင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ကို လည်း ကောင်း ဝါး မျို လေ ပြီ။

^၁၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ မြွေ များ ကို စေ လွှတ် မည်။ အ လမ္ပာယ် ဆ ရာ မန်း မှုတ် ၍ မ နိုင် သည့် မြွေ ပွေး တို့ သည် သင် တို့ ကို ပေါက် သတ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ ငါ သည် ဖြေ မ ဆည် နိုင် လောက် အောင် ဝမ်း နည်း ၏။ ငါ့ စိတ် နှ လုံး သည် ညှိုး နွမ်း လျက် ရှိ ၏။ ^၁၉ “ဇိ အုန် မြို့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ ရှိ သ လော။ ထို မြို့ ၌ ရှင် ဘု ရင် မ ရှိ သ လော ဟူ ၍ ဝေး လံ သော ပြည် မှ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို ၏ အော် ဟစ် သံ ကို ကြား ရ ပါ ပြီ တ ကား။ သူ တို့ ကိုး ကွယ် သော ရုပ် တု ဆင်း တု များ၊ တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရုပ် တု များ ဖြင့် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် အ မျက် ထွက် စေ ကြ သ နည်း။”

^၂၀ ရိတ် သိမ်း ချိန် ကျော် လွန် ပြီ။ နွေ ရာ သီ ကုန် ဆုံး ပြီ။ ငါ တို့ မူ ကား ကယ် တင် ခြင်း မ ခံ ရ သေး ပါ တ ကား။ ^၂၁ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို ဒဏ် ရာ ရ သော ကြောင့် ငါ ကြေ ကွဲ ၏။ ငါ ဝမ်း နည်း ပူ ဆွေး ၏။ ထိတ် လန့် ခြင်း သည် ငါ့ ကို ဖမ်း စား လေ ပြီ။ ^၂၂ ဂိ လဒ် ပြည် ၌ လိမ်း ဆေး မ ရှိ သ လော၊ ဆေး ဆ ရာ မ ရှိ သ လော။ ငါ့ လူ မျိုး ၏ သ မီး ပျို သည် အ ဘယ် ကြောင့် အ နာ မ ပျောက် ရ သ နည်း။

8

¹ “At that time,” says Yahweh, “they will bring the bones of the kings of Judah, the bones of his princes, the bones of the priests, the bones of the prophets, and the bones of the inhabitants of Jerusalem, out of their graves. ² They will spread them before the sun, the moon, and all the army of the sky, which they have loved, which they have served, after which they have walked, which they have sought, and which they have worshiped. They will not be gathered or be buried. They will be like dung on the surface of the earth. ³ Death will be chosen rather than life by all the residue that remain of this evil family, that remain in all the places where I have driven them,” says Yahweh of Armies.

⁴ “Moreover you shall tell them, ‘Yahweh says: “ ‘Do men fall, and not rise up again? Does one turn away, and not return? ⁵ Why then have the people of Jerusalem fallen back by a perpetual backsliding? They cling to deceit. They refuse to return. ⁶ I listened and heard, but they didn’t say what is right. No one repents of his wickedness, saying, “What have I done?” Everyone turns to his course, as a horse that rushes headlong in the battle.

⁷ Yes, the stork in the sky knows her appointed times. The turtledove, the swallow, and the crane observe the time of their coming; but my people don’t know Yahweh’s law. ⁸ “ ‘How do you say, “We are wise, and Yahweh’s law is with us”? But, behold, the false pen of the scribes has made that a lie. ⁹ The wise men are disappointed. They are dismayed and trapped. Behold, they have rejected Yahweh’s word. What kind of wisdom is in them?

¹⁰ Therefore I will give their wives to others and their fields to those who will possess them. For everyone from the least even to the greatest is given to covetousness; from the prophet even to the priest everyone deals falsely. ¹¹ They have healed the hurt of the daughter of my people slightly, saying, “Peace, peace,” when there is no peace. ¹² Were they ashamed when they had committed abomination? No, they were not at all ashamed. They couldn’t blush. Therefore they will fall among those who fall. In the time of their visitation they will be cast down, says Yahweh.

¹³ “ ‘I will utterly consume them, says Yahweh. No grapes will be on the vine, no figs on the fig tree, and the leaf will fade. The things that I have given them will pass away from them.’ ”

¹⁴ “Why do we sit still? Assemble yourselves! Let’s enter into the fortified cities, and let’s be silent there; for Yahweh our God has put us to silence, and given us poisoned water to drink, because we have sinned against Yahweh. ¹⁵ We looked for peace, but no good came; and for a time of healing, and behold, dismay! ¹⁶ The snorting of his horses is heard from Dan. The whole land trembles at the sound of the neighing of his strong ones; for they have come, and have devoured the land and all that is in it, the city and those who dwell therein.”

¹⁷ “For, behold, I will send serpents, adders among you, which will not be charmed; and they will bite you,” says Yahweh.

¹⁸ Oh that I could comfort myself against sorrow! My heart is faint within me. ¹⁹ Behold, the voice of the cry of the daughter of my people from a land that is very far off: “Isn’t Yahweh in Zion? Isn’t her King in her?” “Why have they provoked me to anger with their engraved images, and with foreign idols?”

²⁰ “The harvest is past. The summer has ended, and we are not saved.” ²¹ For the hurt of the daughter of my people, I am hurt. I mourn. Dismay has taken hold of me. ²² Is there no balm in Gilead? Is there no physician there? Why then isn’t the health of the daughter of my people recovered?

၈

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထို ကာ လ ၌ ယု ဒ ဘု ရင် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ပ ရော ဖက် တို့ ၏ အ ရိုး များ၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ ၏ အ ရိုး များ ကို သူ တို့ ၏ သင်္ချိုင်း တွင်း များ ထဲ မှ ထုတ် ပစ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂ ထို အ ရိုး တို့ သည် သူ တို့ ချစ် ၍ အ စေ ခံ သော၊ သူ တို့ လိုက် စား သော၊ သူ တို့ ဆည်း ကပ် ကိုး ကွယ် သော အ ရာ များ ဖြစ် သည့် နေ၊ လ စ သော ကောင်း ကင် တန် ဆာ အား လုံး တို့ အောက် ၌ ဖြန့် ထား ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ စု သိမ်း သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ခံ ရ မည် မ ဟုတ်။ မြေ ပြင် ပေါ် တွင် နောက် ချေး ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ နှင် ထုတ် ၍ အ ရပ် ရပ် သို့ ရောက် သွား သော သူ တို့ ထဲ မှ ကြွင်း ကျန် သော သူ တည်း ဟူ သော ဤ မ ကောင်း သော မျိုး နွယ် စု ထဲ မှ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ အား လုံး တို့ သည် အ သက် ရှင် ခြင်း ထက် သေ ခြင်း ကို ရွေး ချယ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ သင် သည် သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘လဲ ကျ သော သူ သည် ပြန် မ ထ ဘဲ နေ မည် လော။ ထွက် သွား သော သူ သည် ပြန် မ လာ ဘဲ နေ မည် လော။ ^၅ ဤ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ထွက် သွား ၍ ‌ဖောက် ပြန် မြဲ ဖောက် ပြန် ကြ သ နည်း။ သူ တို့ သည် လှည့် စား မှု ကို ဆုပ် ကိုင် ထား ကြ ၏။ ပြန် လှည့် လာ ရန် ငြင်း ဆန် ကြ ၏။ ^၆ ငါ သည် အာ ရုံ စိုက် ၍ နား ထောင် ၏ မှန် မှန် ကန် ကန် မ ပြော ကြ။ “ငါ အ ဘယ် အ မှု ပြု ခဲ့ မိ ပါ သ နည်း” ဟု ဆို လျက် မိ မိ ဆိုး ညစ် မှု အ တွက် နောင် တ ရ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ တိုက် ပွဲ ထဲ သို့ ဒုန်း စိုင်း ပြေး ဝင် လာ သော မြင်း ကဲ့ သို့ အ သီး သီး မိ မိ တို့ ၏ လမ်း သို့ ပြေး လိုက် သွား ကြ ၏’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပြော ကြား လော့။

^၇ “မိုး ကောင်း ကင် ၌ ပျံ ဝဲ သော ငှက် ကျား ပင် လျှင် ရာ သီ အ ချိန် ကို သိ ၏။ ချိုး ငှက်၊ ကြိုး ကြာ၊ ပျံ လွှား တို့ သည် လည်း သွား လာ ရ မည့် အ ချိန် ကို မှတ် တတ် ကြ ၏။ ငါ့ လူ မျိုး တော် မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် ကို မ သိ ကြ။ ^၈ ‘ငါ တို့ သည် ပ ညာ ရှိ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ၏’ ဟု သင် တို့ မည် သို့ ပြော နိုင် မည် နည်း။ အ ကယ် စင် စစ် ကျမ်း တတ် ဆ ရာ တို့ ၏ မု သား က ညစ် မှ မု သား တ ရား ထွက် လေ ပြီ တ ကား။ ^၉ ပ ညာ ရှိ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ကြ လိမ့် မည်၊ ကြောက် လန့် ကြ လိမ့် မည်၊ ဖမ်း ဆီး ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို စွန့် ပယ် ကြ ၏။ သူ တို့ ၌ မည် သည့် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ မည် နည်း။

^၁၀ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ မ ယား များ ကို အ ခြား သူ တို့ အား ငါ ပေး မည်။ သူ တို့ ၏ လယ် ယာ များ ကို လည်း အ ခြား သူ တို့ ပိုင် ဆိုင် စေ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား လူ ကြီး လူ ငယ် အား လုံး မ တ ရား သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို တပ် မက် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား လုံး သည် လည်း မ ဟုတ် မ မှန် ပြု မူ တတ် ကြ ၏။ ^၁၁ ငြိမ်း ချမ်း မှု မ ရှိ သော် လည်း ‘ငြိမ်း ချမ်း သည်၊ ငြိမ်း ချမ်း သည်’ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ ဒဏ် ရာ ကို ပေါ့ ပေါ့ တန် တန် ကု သ ပေး ကြ ၏။ ^၁၂ သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ပြု ခဲ့ သော စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု သော အ ခါ ရှက် ကြ သ လော။ လုံး ဝ မ ရှက် ကြ။ ရှက် ကြောက် ရ မည် ကို မ သိ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား သူ တို့ လဲ ကျ ရာ သို့ သူ တို့ လည်း လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ပြို လဲ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် သူ တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး မည်။ စ ပျစ် ပင် ၌ စ ပျစ် သီး မ ကျန်။ သ ဖန်း ပင် ၌ သ ဖန်း သီး မ ကျန်။ အ ရွက် လည်း ညှိုး နွမ်း သွား လိမ့် မည်။ သူ တို့ အား ငါ ပေး သော အ ရာ များ ကို သူ တို့ လက် လွတ် ဆုံး ရှုံး ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ ငါ တို့ အ ဘယ် ကြောင့် ထိုင် နေ ကြ သ နည်း။ အ တူ တ ကွ စု ဝေး လျက် ခံ တပ် မြို့ များ ထဲ သို့ ဝင် ၍ သေ ကျေ ပျက် စီး ကြ ကုန် စို့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ငါ တို့ ပြစ် မှား ကြ သော ကြောင့် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ကို သေ ကျေ ပျက် စီး စေ တော် မူ ပြီ။ အ ဆိပ် ရေ ကို သောက် စေ တော် မူ ပြီ။ ^၁၅ ငြိမ်း ချမ်း မှု ကို စောင့် မျှော် သော် လည်း အ ကျိုး ကို မ ခံ စား ရ ပါ။ ကု သ ရာ ကာ လ ကို စောင့် မျှော် သော် လည်း ကြောက် လန့် စ ရာ နှင့် သာ ကြုံ ရ ပါ ၏။ ^၁၆ ဒန် ပြည် မှ မြင်း နှာ မှုတ် သံ ကို ကြား ရ ၏။ စစ် မြင်း တို့ ၏ ဟီ သံ ကြောင့် တစ် ပြည် လုံး တုန် ခါ လေ ၏ ရန် သူ တို့ သည် ရောက် လာ ၍ ပြည် နှင့် ပြည် ထဲ ရှိ အ ရာ အား လုံး တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ မြို့ နှင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ကို လည်း ကောင်း ဝါး မျို လေ ပြီ။

^၁၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ မြွေ များ ကို စေ လွှတ် မည်။ အ လမ္ပာယ် ဆ ရာ မန်း မှုတ် ၍ မ နိုင် သည့် မြွေ ပွေး တို့ သည် သင် တို့ ကို ပေါက် သတ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၈ ငါ သည် ဖြေ မ ဆည် နိုင် လောက် အောင် ဝမ်း နည်း ၏။ ငါ့ စိတ် နှ လုံး သည် ညှိုး နွမ်း လျက် ရှိ ၏။ ^၁၉ “ဇိ အုန် မြို့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ ရှိ သ လော။ ထို မြို့ ၌ ရှင် ဘု ရင် မ ရှိ သ လော ဟူ ၍ ဝေး လံ သော ပြည် မှ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို ၏ အော် ဟစ် သံ ကို ကြား ရ ပါ ပြီ တ ကား။ သူ တို့ ကိုး ကွယ် သော ရုပ် တု ဆင်း တု များ၊ တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ကိုး ကွယ် သော ရုပ် တု များ ဖြင့် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် အ မျက် ထွက် စေ ကြ သ နည်း။”

^၂၀ ရိတ် သိမ်း ချိန် ကျော် လွန် ပြီ။ နွေ ရာ သီ ကုန် ဆုံး ပြီ။ ငါ တို့ မူ ကား ကယ် တင် ခြင်း မ ခံ ရ သေး ပါ တ ကား။ ^၂၁ ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို ဒဏ် ရာ ရ သော ကြောင့် ငါ ကြေ ကွဲ ၏။ ငါ ဝမ်း နည်း ပူ ဆွေး ၏။ ထိတ် လန့် ခြင်း သည် ငါ့ ကို ဖမ်း စား လေ ပြီ။ ^၂၂ ဂိ လဒ် ပြည် ၌ လိမ်း ဆေး မ ရှိ သ လော၊ ဆေး ဆ ရာ မ ရှိ သ လော။ ငါ့ လူ မျိုး ၏ သ မီး ပျို သည် အ ဘယ် ကြောင့် အ နာ မ ပျောက် ရ သ နည်း။

8

¹ “At that time,” says Yahweh, “they will bring the bones of the kings of Judah, the bones of his princes, the bones of the priests, the bones of the prophets, and the bones of the inhabitants of Jerusalem, out of their graves. ² They will spread them before the sun, the moon, and all the army of the sky, which they have loved, which they have served, after which they have walked, which they have sought, and which they have worshiped. They will not be gathered or be buried. They will be like dung on the surface of the earth. ³ Death will be chosen rather than life by all the residue that remain of this evil family, that remain in all the places where I have driven them,” says Yahweh of Armies.

⁴ “Moreover you shall tell them, ‘Yahweh says: “ ‘Do men fall, and not rise up again? Does one turn away, and not return? ⁵ Why then have the people of Jerusalem fallen back by a perpetual backsliding? They cling to deceit. They refuse to return. ⁶ I listened and heard, but they didn’t say what is right. No one repents of his wickedness, saying, “What have I done?” Everyone turns to his course, as a horse that rushes headlong in the battle.

⁷ Yes, the stork in the sky knows her appointed times. The turtledove, the swallow, and the crane observe the time of their coming; but my people don’t know Yahweh’s law. ⁸ “ ‘How do you say, “We are wise, and Yahweh’s law is with us”? But, behold, the false pen of the scribes has made that a lie. ⁹ The wise men are disappointed. They are dismayed and trapped. Behold, they have rejected Yahweh’s word. What kind of wisdom is in them?

¹⁰ Therefore I will give their wives to others and their fields to those who will possess them. For everyone from the least even to the greatest is given to covetousness; from the prophet even to the priest everyone deals falsely. ¹¹ They have healed the hurt of the daughter of my people slightly, saying, “Peace, peace,” when there is no peace. ¹² Were they ashamed when they had committed abomination? No, they were not at all ashamed. They couldn’t blush. Therefore they will fall among those who fall. In the time of their visitation they will be cast down, says Yahweh.

¹³ “ ‘I will utterly consume them, says Yahweh. No grapes will be on the vine, no figs on the fig tree, and the leaf will fade. The things that I have given them will pass away from them.’ ”

¹⁴ “Why do we sit still? Assemble yourselves! Let’s enter into the fortified cities, and let’s be silent there; for Yahweh our God has put us to silence, and given us poisoned water to drink, because we have sinned against Yahweh. ¹⁵ We looked for peace, but no good came; and for a time of healing, and behold, dismay! ¹⁶ The snorting of his horses is heard from Dan. The whole land trembles at the sound of the neighing of his strong ones; for they have come, and have devoured the land and all that is in it, the city and those who dwell therein.”

¹⁷ “For, behold, I will send serpents, adders among you, which will not be charmed; and they will bite you,” says Yahweh.

¹⁸ Oh that I could comfort myself against sorrow! My heart is faint within me. ¹⁹ Behold, the voice of the cry of the daughter of my people from a land that is very far off: “Isn’t Yahweh in Zion? Isn’t her King in her?” “Why have they provoked me to anger with their engraved images, and with foreign idols?”

²⁰ “The harvest is past. The summer has ended, and we are not saved.” ²¹ For the hurt of the daughter of my people, I am hurt. I mourn. Dismay has taken hold of me. ²² Is there no balm in Gilead? Is there no physician there? Why then isn’t the health of the daughter of my people recovered?