၆

^၁ အို ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား တို့၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ထွက် ၍ လုံ ခြုံ ရာ သို့ ပြေး ကြ လော့။ တေ ကော ရွာ ၌ တံ ပိုး မှုတ် ကြ လော့။ ဗေ သက္က ရင် ရွာ ၌ အ ချက် ပြ မီး ကို မြှောက် ပြ ကြ လော့။ ပျက် စီး ခြင်း‌ ဘေး အန္တ ရာယ် ကြီး သည် ‌မြောက် ဘက် အ ရပ် မှ ထွက် ပေါ် လာ ပြီ။ ^၂ နူး ညံ့ လှ ပ သော ဇိ အုန် သ မီး ပျို ကို ငါ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည်။ ^၃ သိုး ထိန်း တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ သိုး အုပ် များ နှင့် အ တူ လာ ၍ ဇိ အုန် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တဲ ထိုး ကြ မည်။ အ သီး သီး မိ မိ စား ကျက် ၌ ကျက် စား ကြ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ ဇိ အုန် မြို့ ကို စစ် တိုက် ရန် ပြင် ဆင် ကြ။ ထ ကြ။ မွန်း တည့် ချိန် ၌ စစ် ချီ ကြ စို့။ အ လို၊ ငါ တို့ ခက် ပြီ။ ည နေ စောင်း ပြီ။ နေ ဝင် တော့ မည်။ နေ့ အ ချိန် ကုန် လွန် ပြီ။ ^၅ ထ ကြ။ ည အ ချိန် စစ် ချီ သွား ၍ ဇိ အုန် မြို့ ၏ ခံ တပ် များ ကို ဖျက် ဆီး ကြ စို့။ ^၆ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် သစ် ပင် ကို ခုတ် လှဲ ၍ မြေ က တုတ် ဖို့ ကြ လော့။ ဤ မြို့ သည် ဒဏ် ခတ် ခံ ရ မည့် မြို့ ဖြစ် ၏။ မြို့ ထဲ တွင် ဖိ နှိပ် ချုပ် ချယ် မှု ဖြင့် ပြည့် ၏။ ^၇ ရေ တွင်း မှ ရေ ထွက် လာ သ ကဲ့ သို့ ထို မြို့ ထဲ မှ မ ကောင်း မှု ထွက် လာ ၏။ မြို့ ထဲ ၌ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် ခြင်း၊ ဖျက် ဆီး ခြင်း သ တင်း ကို ကြား ရ ၏။ ရော ဂါ ဝေ ဒ နာ၊ ထိ ခိုက် ဒဏ် ရာ သည် ငါ့ ရှေ့ ၌ အ စဉ် ရှိ ၏။

^၈ အို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို ခံ ယူ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သင့် ကို ငါ စွန့် ခွာ သွား မည်။ သင့် ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “စ ပျစ် သီး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို တစ် လုံး မ ကျန် ဆွတ် ခူး သ ကဲ့ သို့ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို ဆွတ် ခူး ကြ လိမ့် မည်။ စ ပျစ် သီး ဆွတ် ခူး သော သူ ကဲ့ သို့ သင့် လက် ကို စ ပျစ် နွယ် များ ကြား သို့ လှမ်း လိုက် ဦး လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ မည့် အ ကြောင်း မည် သူ့ ကို ပြော ရ မည် နည်း၊ မည် သူ့ ကို သ တိ ပေး ရ မည် နည်း။ သူ တို့ ၏ နား သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း မ ခံ သော နား ဖြစ် ၍ နား မ ထောင် နိုင် ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို မ နှစ် သက်၊ ပြက် ရယ် ပြု ကြ ၏။ ^၁၁ သို့ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် ဒေါ သ သည် အ ကျွန်ုပ် ထဲ ၌ ပြည့် ၍ မ ထမ်း နိုင် လောက် အောင် ပင် ပန်း လှ ၏။ “ထို အ မျက် ဒေါ သ ကို လမ်း ပေါ် ရှိ က လေး သူ ငယ် များ နှင့် တ ကွ လူ ငယ် အ စု အ ဝေး တို့ အ ပေါ် သွန် ချ လော့။ လင် မ ယား၊ သက် ကြီး ရွယ် အို တို့ သည် လည်း ဖမ်း ဆီး ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ ထို ပြည် သား တို့ အ ပေါ် ငါ ၏ လက် ကို ဆန့် မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ မ ယား များ နှင့် တ ကွ အိမ် များ၊ လယ် များ သည် အ ခြား သူ များ လက် ထဲ သို့ ရောက် သွား လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ “အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် အ ငယ် ဆုံး မှ စ ၍ အ ကြီး ဆုံး တိုင် အောင် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မ တ ရား သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို တပ် မက် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် မှ စ ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း မ ဟုတ် မ မှန် ပြု မူ တတ် ကြ ၏။ ^၁၄ ငြိမ်း ချမ်း မှု မ ရှိ သော် လည်း ‘ငြိမ်း ချမ်း သည်၊ ငြိမ်း ချမ်း သည်’ ဟု ဆို လျက် ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ ဒဏ် ရာ ကို ပေါ့ ပေါ့ တန် တန် ကု သ ပေး ကြ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ သည် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု သော အ ခါ ရှက် ကြ သ လော။ လုံး ဝ မ ရှက် ကြ။ ရှက် ကြောက် ရ မည် ကို မ သိ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား သူ တို့ လဲ ကျ ရာ သို့ သူ တို့ လည်း လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ပြို လဲ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လမ်း များ ၌ ရပ် ၍ ကြည့် ကြ လော့။ ရှေး လမ်း ဟောင်း ကို ရှာ ဖွေ လျက် ကောင်း သော လမ်း အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း ဟု မေး မြန်း ၍ ထို လမ်း ကို လိုက် လျှင် သင် တို့ ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သက် သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သူ တို့ က ‘ထို လမ်း သို့ ငါ တို့ မ လိုက်’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၇ ငါ သည် ကင်း စောင့် တို့ ကို ခန့် ထား ၍ ‘တံ ပိုး မှုတ် သံ ကို အာ ရုံ စိုက် နား ထောင် ကြ’ ဟု ဆို သော် လည်း သူ တို့ က ‘ငါ တို့ နား မ ထောင်’ ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၈ ထို့ ကြောင့် အို လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ လော့။ အို လူ အ စု အ ဝေး တို့၊ သူ တို့ ၌ ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ ကို စောင့် ကြည့် ကြ လော့။ ^၁၉ အို ကမ္ဘာ မြေ ကြီး၊ နား ထောင် လော့။ ဤ လူ မျိုး သည် ငါ့ စ ကား ကို အာ ရုံ မ စိုက်။ ငါ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကို လည်း ငြင်း ပယ် ကြ သော ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ထံ သို့ သူ တို့ အ ကြံ အ စည် ၏ အ ကျိုး ဆက် ဖြစ် သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ယူ ဆောင် လာ မည်။ ^၂၀ ငါ့ ထံ သင် တို့ ယူ လာ သော ရှေ ဘ ပြည် မှ လော် ဗန်၊ ဝေး သော ပြည် မှ မွှေး ကြိုင် သော ခါ နဲ ဟီ ဘ ရူး စ ကား လုံး ‘ကျူ ပင် နှင့် တူ သော အ မွှေး အ ကြိုင် ပင် တစ် မျိုး’။ ကို ငါ ဘာ လုပ် ရ မည် နည်း။ သင် တို့ ၏ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ငါ လက် မ ခံ။ သင် တို့ ၏ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ငါ မ နှစ် သက်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ လူ မျိုး ရှေ့ တွင် ခ လုတ် တံ သင်း ကို ချ ထား မည်။ အ ဖေ နှင့် သား တို့ သည် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ အိမ် နီး နား ချင်း နှင့် အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ သည် ပျက် စီး ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး ရောက် လာ မည်။ မြေ ကြီး စွန်း မှ လူ မျိုး ကြီး တစ် မျိုး ထ ကြွ မည်။ ^၂၃ သူ တို့ သည် လေး နှင့် လှံ ကို စွဲ ကိုင် သော လူ မျိုး၊ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လူ မျိုး၊ က ရု ဏာ ကင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ အ သံ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ မြည် ဟိန်း သံ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ အို ဇိ အုန် သ မီး ပျို၊ ထို သူ တို့ သည် မြင်း ကို စီး ၍ စစ် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ စစ် ချင်း ကျင်း ပြီး သင့် ကို လာ တိုက် နေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ထို သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ ငါ တို့ ၏ လက် များ ပျော့ ခွေ သွား ၏။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ သည် ငါ တို့ ကို ဖိ စီး ပြီ။ ငါ တို့ သည် သား ဖွား မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ ပြီ။ ^၂၅ ရန် သူ ၌ ဓား ပါ ၍ ပတ် ပတ် လည် ၌ အန္တ ရာယ် ရှိ သော ကြောင့် ကွင်း ပြင် သို့ မ သွား နှင့်။ လမ်း မ ပေါ် မ ထွက် နှင့်။ ^၂၆ အို ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို၊ ပျက် စီး ခြင်း သည် ငါ တို့ ထံ ရုတ် တ ရက် ရောက် လာ မည် ဖြစ် ၍ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ပြီး ပြာ ၌ လူး လော့။ တစ် ဦး တည်း သော သား အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း သ ကဲ့ သို့ ခါး သီး စွာ ငို ကြွေး လော့။

^၂၇ “သတ္တု စစ် သော သူ ကဲ့ သို့ ငါ့ လူ မျိုး တော် ကို စစ် ဆေး သူ အ ဖြစ် သင့် ကို ငါ ခန့် ထား ပြီ။ ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို သိ ရှိ ဖို့ သူ တို့ ကို စစ် ဆေး ရ မည်။” ^၂၈ သူ တို့ အား လုံး သည် ကြေး နီ ကဲ့ သို့၊ သံ ကဲ့ သို့ ခေါင်း မာ ၍ ပုန် ကန် တတ် ၏။ အ တင်း အ ဖျင်း လိုက် ပြော တတ် ၏။ သူ တို့ အား လုံး အ ကျင့် ပျက် ပြား ကြ ၏။ ^၂၉ ဖား ဖို ၌ မီး တောက် နေ ပြီ။ ခဲ ကို မီး လောင် ကုန် ပြီ။ သို့ သော် သန့် စင် သော သူ သည် အ ချည်း နှီး သန့် စင် ပြီ။ ဆိုး ညစ် သော သူ များ မ ပ ပျောက်။ ^၃၀ ထို သူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပယ် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် ပယ် ထား သော ငွေ ဟူ ၍ အ ခေါ် ခံ ရ မည်။

6

¹ “Flee for safety, you children of Benjamin, out of the middle of Jerusalem! Blow the trumpet in Tekoa and raise up a signal on Beth Haccherem, for evil looks out from the north with a great destruction. ² I will cut off the beautiful and delicate one, the daughter of Zion. ³ Shepherds with their flocks will come to her. They will pitch their tents against her all around. They will feed everyone in his place.”

⁴ “Prepare war against her! Arise! Let’s go up at noon. Woe to us! For the day declines, for the shadows of the evening are stretched out. ⁵ Arise! Let’s go up by night, and let’s destroy her palaces.” ⁶ For Yahweh of Armies said, “Cut down trees, and cast up a mound against Jerusalem. This is the city to be visited. She is filled with oppression within herself. ⁷ As a well produces its waters, so she produces her wickedness. Violence and destruction is heard in her. Sickness and wounds are continually before me.

⁸ Be instructed, Jerusalem, lest my soul be alienated from you, lest I make you a desolation, an uninhabited land.” ⁹ Yahweh of Armies says, “They will thoroughly glean the remnant of Israel like a vine. Turn again your hand as a grape gatherer into the baskets.”

¹⁰ To whom should I speak and testify, that they may hear? Behold, their ear is uncircumcised, and they can’t listen. Behold, Yahweh’s word has become a reproach to them. They have no delight in it. ¹¹ Therefore I am full of Yahweh’s wrath. I am weary with holding it in. “Pour it out on the children in the street, and on the assembly of young men together; for even the husband with the wife will be taken, the aged with him who is full of days. ¹² Their houses will be turned to others, their fields and their wives together; for I will stretch out my hand on the inhabitants of the land, says Yahweh.”

¹³ “For from their least even to their greatest, everyone is given to covetousness. From the prophet even to the priest, everyone deals falsely. ¹⁴ They have healed also the hurt of my people superficially, saying, ‘Peace, peace!’ when there is no peace. ¹⁵ Were they ashamed when they had committed abomination? No, they were not at all ashamed, neither could they blush. Therefore they will fall among those who fall. When I visit them, they will be cast down,” says Yahweh.

¹⁶ Yahweh says, “Stand in the ways and see, and ask for the old paths, ‘Where is the good way?’ and walk in it, and you will find rest for your souls. But they said, ‘We will not walk in it.’ ¹⁷ I set watchmen over you, saying, ‘Listen to the sound of the trumpet!’ But they said, ‘We will not listen!’

¹⁸ Therefore hear, you nations, and know, congregation, what is among them. ¹⁹ Hear, earth! Behold, I will bring evil on this people, even the fruit of their thoughts, because they have not listened to my words; and as for my law, they have rejected it. ²⁰ To what purpose does frankincense from Sheba come to me, and the sweet cane from a far country? Your burnt offerings are not acceptable, and your sacrifices are not pleasing to me.” ²¹ Therefore Yahweh says, “Behold, I will lay stumbling blocks before this people. The fathers and the sons together will stumble against them. The neighbor and his friend will perish.”

²² Yahweh says, “Behold, a people comes from the north country. A great nation will be stirred up from the uttermost parts of the earth. ²³ They take hold of bow and spear. They are cruel, and have no mercy. Their voice roars like the sea, and they ride on horses, everyone set in array, as a man to the battle, against you, daughter of Zion.”

²⁴ We have heard its report. Our hands become feeble. Anguish has taken hold of us, and pains as of a woman in labor. ²⁵ Don’t go out into the field or walk by the way; for the sword of the enemy and terror are on every side. ²⁶ Daughter of my people, clothe yourself with sackcloth, and wallow in ashes! Mourn, as for an only son, most bitter lamentation, for the destroyer will suddenly come on us.

²⁷ “I have made you a tester of metals and a fortress among my people, that you may know and try their way. ²⁸ They are all grievous rebels, going around to slander. They are bronze and iron. All of them deal corruptly. ²⁹ The bellows blow fiercely. The lead is consumed in the fire. In vain they go on refining, for the wicked are not plucked away. ³⁰ Men will call them rejected silver, because Yahweh has rejected them.”

၆

^၁ အို ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး သား တို့၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ထွက် ၍ လုံ ခြုံ ရာ သို့ ပြေး ကြ လော့။ တေ ကော ရွာ ၌ တံ ပိုး မှုတ် ကြ လော့။ ဗေ သက္က ရင် ရွာ ၌ အ ချက် ပြ မီး ကို မြှောက် ပြ ကြ လော့။ ပျက် စီး ခြင်း‌ ဘေး အန္တ ရာယ် ကြီး သည် ‌မြောက် ဘက် အ ရပ် မှ ထွက် ပေါ် လာ ပြီ။ ^၂ နူး ညံ့ လှ ပ သော ဇိ အုန် သ မီး ပျို ကို ငါ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည်။ ^၃ သိုး ထိန်း တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ သိုး အုပ် များ နှင့် အ တူ လာ ၍ ဇိ အုန် မြို့ ပတ် ပတ် လည် ၌ တဲ ထိုး ကြ မည်။ အ သီး သီး မိ မိ စား ကျက် ၌ ကျက် စား ကြ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ ဇိ အုန် မြို့ ကို စစ် တိုက် ရန် ပြင် ဆင် ကြ။ ထ ကြ။ မွန်း တည့် ချိန် ၌ စစ် ချီ ကြ စို့။ အ လို၊ ငါ တို့ ခက် ပြီ။ ည နေ စောင်း ပြီ။ နေ ဝင် တော့ မည်။ နေ့ အ ချိန် ကုန် လွန် ပြီ။ ^၅ ထ ကြ။ ည အ ချိန် စစ် ချီ သွား ၍ ဇိ အုန် မြို့ ၏ ခံ တပ် များ ကို ဖျက် ဆီး ကြ စို့။ ^၆ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် သစ် ပင် ကို ခုတ် လှဲ ၍ မြေ က တုတ် ဖို့ ကြ လော့။ ဤ မြို့ သည် ဒဏ် ခတ် ခံ ရ မည့် မြို့ ဖြစ် ၏။ မြို့ ထဲ တွင် ဖိ နှိပ် ချုပ် ချယ် မှု ဖြင့် ပြည့် ၏။ ^၇ ရေ တွင်း မှ ရေ ထွက် လာ သ ကဲ့ သို့ ထို မြို့ ထဲ မှ မ ကောင်း မှု ထွက် လာ ၏။ မြို့ ထဲ ၌ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် ခြင်း၊ ဖျက် ဆီး ခြင်း သ တင်း ကို ကြား ရ ၏။ ရော ဂါ ဝေ ဒ နာ၊ ထိ ခိုက် ဒဏ် ရာ သည် ငါ့ ရှေ့ ၌ အ စဉ် ရှိ ၏။

^၈ အို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို ခံ ယူ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် သင့် ကို ငါ စွန့် ခွာ သွား မည်။ သင့် ကို နေ ထိုင် သူ မ ရှိ၊ လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ရပ် ဖြစ် စေ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “စ ပျစ် သီး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို တစ် လုံး မ ကျန် ဆွတ် ခူး သ ကဲ့ သို့ အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို ဆွတ် ခူး ကြ လိမ့် မည်။ စ ပျစ် သီး ဆွတ် ခူး သော သူ ကဲ့ သို့ သင့် လက် ကို စ ပျစ် နွယ် များ ကြား သို့ လှမ်း လိုက် ဦး လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ မည့် အ ကြောင်း မည် သူ့ ကို ပြော ရ မည် နည်း၊ မည် သူ့ ကို သ တိ ပေး ရ မည် နည်း။ သူ တို့ ၏ နား သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း မ ခံ သော နား ဖြစ် ၍ နား မ ထောင် နိုင် ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို မ နှစ် သက်၊ ပြက် ရယ် ပြု ကြ ၏။ ^၁၁ သို့ ဖြစ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မျက် ဒေါ သ သည် အ ကျွန်ုပ် ထဲ ၌ ပြည့် ၍ မ ထမ်း နိုင် လောက် အောင် ပင် ပန်း လှ ၏။ “ထို အ မျက် ဒေါ သ ကို လမ်း ပေါ် ရှိ က လေး သူ ငယ် များ နှင့် တ ကွ လူ ငယ် အ စု အ ဝေး တို့ အ ပေါ် သွန် ချ လော့။ လင် မ ယား၊ သက် ကြီး ရွယ် အို တို့ သည် လည်း ဖမ်း ဆီး ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ ထို ပြည် သား တို့ အ ပေါ် ငါ ၏ လက် ကို ဆန့် မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ၏ မ ယား များ နှင့် တ ကွ အိမ် များ၊ လယ် များ သည် အ ခြား သူ များ လက် ထဲ သို့ ရောက် သွား လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ “အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် အ ငယ် ဆုံး မှ စ ၍ အ ကြီး ဆုံး တိုင် အောင် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မ တ ရား သော အ ကျိုး စီး ပွား ကို တပ် မက် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် မှ စ ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း မ ဟုတ် မ မှန် ပြု မူ တတ် ကြ ၏။ ^၁၄ ငြိမ်း ချမ်း မှု မ ရှိ သော် လည်း ‘ငြိမ်း ချမ်း သည်၊ ငြိမ်း ချမ်း သည်’ ဟု ဆို လျက် ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ ဒဏ် ရာ ကို ပေါ့ ပေါ့ တန် တန် ကု သ ပေး ကြ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ သည် စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် သော အ မှု ကို ပြု သော အ ခါ ရှက် ကြ သ လော။ လုံး ဝ မ ရှက် ကြ။ ရှက် ကြောက် ရ မည် ကို မ သိ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား သူ တို့ လဲ ကျ ရာ သို့ သူ တို့ လည်း လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဒဏ် ခတ် သော အ ခါ ပြို လဲ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “လမ်း များ ၌ ရပ် ၍ ကြည့် ကြ လော့။ ရှေး လမ်း ဟောင်း ကို ရှာ ဖွေ လျက် ကောင်း သော လမ်း အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း ဟု မေး မြန်း ၍ ထို လမ်း ကို လိုက် လျှင် သင် တို့ ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် သက် သာ ရာ ရ လိမ့် မည်။ သို့ သော် သူ တို့ က ‘ထို လမ်း သို့ ငါ တို့ မ လိုက်’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၇ ငါ သည် ကင်း စောင့် တို့ ကို ခန့် ထား ၍ ‘တံ ပိုး မှုတ် သံ ကို အာ ရုံ စိုက် နား ထောင် ကြ’ ဟု ဆို သော် လည်း သူ တို့ က ‘ငါ တို့ နား မ ထောင်’ ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၈ ထို့ ကြောင့် အို လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ လော့။ အို လူ အ စု အ ဝေး တို့၊ သူ တို့ ၌ ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ ကို စောင့် ကြည့် ကြ လော့။ ^၁၉ အို ကမ္ဘာ မြေ ကြီး၊ နား ထောင် လော့။ ဤ လူ မျိုး သည် ငါ့ စ ကား ကို အာ ရုံ မ စိုက်။ ငါ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကို လည်း ငြင်း ပယ် ကြ သော ကြောင့် ငါ သည် သူ တို့ ထံ သို့ သူ တို့ အ ကြံ အ စည် ၏ အ ကျိုး ဆက် ဖြစ် သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ယူ ဆောင် လာ မည်။ ^၂၀ ငါ့ ထံ သင် တို့ ယူ လာ သော ရှေ ဘ ပြည် မှ လော် ဗန်၊ ဝေး သော ပြည် မှ မွှေး ကြိုင် သော ခါ နဲ ဟီ ဘ ရူး စ ကား လုံး ‘ကျူ ပင် နှင့် တူ သော အ မွှေး အ ကြိုင် ပင် တစ် မျိုး’။ ကို ငါ ဘာ လုပ် ရ မည် နည်း။ သင် တို့ ၏ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ကို ငါ လက် မ ခံ။ သင် တို့ ၏ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ငါ မ နှစ် သက်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် ဤ လူ မျိုး ရှေ့ တွင် ခ လုတ် တံ သင်း ကို ချ ထား မည်။ အ ဖေ နှင့် သား တို့ သည် ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ အိမ် နီး နား ချင်း နှင့် အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ သည် ပျက် စီး ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “မြောက် အ ရပ် မှ လူ မျိုး တစ် မျိုး ရောက် လာ မည်။ မြေ ကြီး စွန်း မှ လူ မျိုး ကြီး တစ် မျိုး ထ ကြွ မည်။ ^၂၃ သူ တို့ သည် လေး နှင့် လှံ ကို စွဲ ကိုင် သော လူ မျိုး၊ ရက် စက် ကြမ်း ကြုတ် သော လူ မျိုး၊ က ရု ဏာ ကင်း သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ အ သံ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ မြည် ဟိန်း သံ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ အို ဇိ အုန် သ မီး ပျို၊ ထို သူ တို့ သည် မြင်း ကို စီး ၍ စစ် သူ ရဲ ကဲ့ သို့ စစ် ချင်း ကျင်း ပြီး သင့် ကို လာ တိုက် နေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ထို သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ ငါ တို့ ၏ လက် များ ပျော့ ခွေ သွား ၏။ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ သည် ငါ တို့ ကို ဖိ စီး ပြီ။ ငါ တို့ သည် သား ဖွား မိန်း မ ကဲ့ သို့ ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ ပြီ။ ^၂၅ ရန် သူ ၌ ဓား ပါ ၍ ပတ် ပတ် လည် ၌ အန္တ ရာယ် ရှိ သော ကြောင့် ကွင်း ပြင် သို့ မ သွား နှင့်။ လမ်း မ ပေါ် မ ထွက် နှင့်။ ^၂၆ အို ငါ့ လူ မျိုး သ မီး ပျို၊ ပျက် စီး ခြင်း သည် ငါ တို့ ထံ ရုတ် တ ရက် ရောက် လာ မည် ဖြစ် ၍ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ပြီး ပြာ ၌ လူး လော့။ တစ် ဦး တည်း သော သား အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း သ ကဲ့ သို့ ခါး သီး စွာ ငို ကြွေး လော့။

^၂၇ “သတ္တု စစ် သော သူ ကဲ့ သို့ ငါ့ လူ မျိုး တော် ကို စစ် ဆေး သူ အ ဖြစ် သင့် ကို ငါ ခန့် ထား ပြီ။ ငါ့ လူ မျိုး တော် ၏ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို သိ ရှိ ဖို့ သူ တို့ ကို စစ် ဆေး ရ မည်။” ^၂၈ သူ တို့ အား လုံး သည် ကြေး နီ ကဲ့ သို့၊ သံ ကဲ့ သို့ ခေါင်း မာ ၍ ပုန် ကန် တတ် ၏။ အ တင်း အ ဖျင်း လိုက် ပြော တတ် ၏။ သူ တို့ အား လုံး အ ကျင့် ပျက် ပြား ကြ ၏။ ^၂၉ ဖား ဖို ၌ မီး တောက် နေ ပြီ။ ခဲ ကို မီး လောင် ကုန် ပြီ။ သို့ သော် သန့် စင် သော သူ သည် အ ချည်း နှီး သန့် စင် ပြီ။ ဆိုး ညစ် သော သူ များ မ ပ ပျောက်။ ^၃၀ ထို သူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပယ် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ သည် ပယ် ထား သော ငွေ ဟူ ၍ အ ခေါ် ခံ ရ မည်။

6

¹ “Flee for safety, you children of Benjamin, out of the middle of Jerusalem! Blow the trumpet in Tekoa and raise up a signal on Beth Haccherem, for evil looks out from the north with a great destruction. ² I will cut off the beautiful and delicate one, the daughter of Zion. ³ Shepherds with their flocks will come to her. They will pitch their tents against her all around. They will feed everyone in his place.”

⁴ “Prepare war against her! Arise! Let’s go up at noon. Woe to us! For the day declines, for the shadows of the evening are stretched out. ⁵ Arise! Let’s go up by night, and let’s destroy her palaces.” ⁶ For Yahweh of Armies said, “Cut down trees, and cast up a mound against Jerusalem. This is the city to be visited. She is filled with oppression within herself. ⁷ As a well produces its waters, so she produces her wickedness. Violence and destruction is heard in her. Sickness and wounds are continually before me.

⁸ Be instructed, Jerusalem, lest my soul be alienated from you, lest I make you a desolation, an uninhabited land.” ⁹ Yahweh of Armies says, “They will thoroughly glean the remnant of Israel like a vine. Turn again your hand as a grape gatherer into the baskets.”

¹⁰ To whom should I speak and testify, that they may hear? Behold, their ear is uncircumcised, and they can’t listen. Behold, Yahweh’s word has become a reproach to them. They have no delight in it. ¹¹ Therefore I am full of Yahweh’s wrath. I am weary with holding it in. “Pour it out on the children in the street, and on the assembly of young men together; for even the husband with the wife will be taken, the aged with him who is full of days. ¹² Their houses will be turned to others, their fields and their wives together; for I will stretch out my hand on the inhabitants of the land, says Yahweh.”

¹³ “For from their least even to their greatest, everyone is given to covetousness. From the prophet even to the priest, everyone deals falsely. ¹⁴ They have healed also the hurt of my people superficially, saying, ‘Peace, peace!’ when there is no peace. ¹⁵ Were they ashamed when they had committed abomination? No, they were not at all ashamed, neither could they blush. Therefore they will fall among those who fall. When I visit them, they will be cast down,” says Yahweh.

¹⁶ Yahweh says, “Stand in the ways and see, and ask for the old paths, ‘Where is the good way?’ and walk in it, and you will find rest for your souls. But they said, ‘We will not walk in it.’ ¹⁷ I set watchmen over you, saying, ‘Listen to the sound of the trumpet!’ But they said, ‘We will not listen!’

¹⁸ Therefore hear, you nations, and know, congregation, what is among them. ¹⁹ Hear, earth! Behold, I will bring evil on this people, even the fruit of their thoughts, because they have not listened to my words; and as for my law, they have rejected it. ²⁰ To what purpose does frankincense from Sheba come to me, and the sweet cane from a far country? Your burnt offerings are not acceptable, and your sacrifices are not pleasing to me.” ²¹ Therefore Yahweh says, “Behold, I will lay stumbling blocks before this people. The fathers and the sons together will stumble against them. The neighbor and his friend will perish.”

²² Yahweh says, “Behold, a people comes from the north country. A great nation will be stirred up from the uttermost parts of the earth. ²³ They take hold of bow and spear. They are cruel, and have no mercy. Their voice roars like the sea, and they ride on horses, everyone set in array, as a man to the battle, against you, daughter of Zion.”

²⁴ We have heard its report. Our hands become feeble. Anguish has taken hold of us, and pains as of a woman in labor. ²⁵ Don’t go out into the field or walk by the way; for the sword of the enemy and terror are on every side. ²⁶ Daughter of my people, clothe yourself with sackcloth, and wallow in ashes! Mourn, as for an only son, most bitter lamentation, for the destroyer will suddenly come on us.

²⁷ “I have made you a tester of metals and a fortress among my people, that you may know and try their way. ²⁸ They are all grievous rebels, going around to slander. They are bronze and iron. All of them deal corruptly. ²⁹ The bellows blow fiercely. The lead is consumed in the fire. In vain they go on refining, for the wicked are not plucked away. ³⁰ Men will call them rejected silver, because Yahweh has rejected them.”