၄၀

^၁ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ နှင့် အ တူ ယေ ရ မိ လည်း ကြိုး နှင့် ချည် နှောင် ခံ ရ လျက် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ၍ ရာ မ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် က သူ့ ကို ပြန် လွှတ် ပေး ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၂ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် လည်း ယေ ရ မိ ကို ခေါ် ၍ “သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဤ ပြည် တွင် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည့် အ ကြောင်း မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၃ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား မ ထောင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ကြ သော ကြောင့် ဤ အ မှု ဖြစ် ပျက် လေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ကျ ရောက် စေ ပြီ။ မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ပြီ။ ^၄ ကြည့် ရှု လော့။ ယ ခု တွင် သင့် လက် ၌ ချည် နှောင် ထား သော ကြိုး ကို ဖြေ ပေး မည်။ ငါ နှင့် အ တူ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် လို လျှင် လိုက် ပါ။ သင့် ကို ကောင်း စွာ ကြည့် ရှု ပါ မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ငါ နှင့် သင် မ လိုက် လို လျှင် လည်း မ လိုက် ပါ နှင့်။ တိုင်း ပြည် တစ် ပြည် လုံး သင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ရှိ ၏။ ကောင်း မည်၊ အ ဆင် ပြေ မည် ဟု သင် ထင် သည့် နေ ရာ များ သို့ သင် သွား နိုင် ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၅ ယေ ရ မိ ထွက် မ သွား မီ ကိုယ် ရံ တော် မှူး က “ယု ဒ ပြည် ကို အုပ် ချုပ် ရန် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ခန့် ထား ခဲ့ သော ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ထံ သို့ ပြန် သွား ၍ ပြည် သူ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ပါ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် လည်း ကောင်း မည် ဟု သင် ထင် သည့် နေ ရာ သို့ သွား ပါ လော့” ဟု ဆို လျက် ယေ ရ မိ အား လက် ဆောင် နှင့် စား နပ် ရိက္ခာ ကို ပေး ၍ ပြန် လွှတ် လိုက် လေ ၏။ ^၆ ယေ ရ မိ သည် လည်း အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ပြန် သွား ၍ ပြည် ၌ ကျန် ရစ် သော ပြည် သား တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် လေ ၏။

^၇ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း မ ခံ ရ သော ဆင်း ရဲ သား ပြည် သား များ ဖြစ် သည့် ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ကို ခန့် ထား ကြောင်း တော ထဲ ၌ ခို နေ သော စစ် သည် အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ သော အ ခါ၊ ^၈ နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ၊ ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် နှင့် ယော န သန်၊ တာ နု မက် ၏ သား စ ရာ ယ၊ နေ တော ဖာ သိ လူ မျိုး ဧ ဖဲ ၏ သား များ၊ မာ ခါ သိ အ မျိုး သား ယေ ဇ နိ တို့ သည် လည်း သူ တို့ ၏ လူ များ နှင့် တ ကွ ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၉ ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ က လည်း သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ လူ များ အား “ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ကို အ စေ ခံ ရ မည် ကို မ ကြောက် ကြ နှင့်။ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ကို အ စေ ခံ ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ ကောင်း စား ရ လိမ့် မည် ဟု ကျိန် ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ ငါ မူ ကား မိ ဇ ပါ မြို့ တွင် နေ ထိုင် ပြီး ငါ တို့ ထံ ရောက် လာ မည့် ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ကို ရင် ဆိုင် ပေး မည်။ သင် တို့ မူ ကား စ ပျစ် ဝိုင် မှ စ ၍ နွေ ရာ သီ သီး နှံ၊ ဆီ တို့ ကို စု သိမ်း ပြီး အိုး များ ၌ သို ထား ကြ လော့။ သင် တို့ ရ ထား သော မြို့ တို့ တွင် နေ ထိုင် ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် လူ အ ချို့ ကို ယု ဒ ပြည် ၌ ချန် ထား ခဲ့ ၍ ထို သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ အား ခန့် ထား ကြောင်း ကို မော ဘ ပြည်၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ပြည်၊ ဧ ဒုံ ပြည် မှ စ ၍ အ ပြည် ပြည် အ ရပ် ရပ် ရှိ ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ သော အ ခါ၊ ^၁၂ သူ တို့ နှင် ထုတ် ခံ ရ ၍ ရောက် ရာ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ ယု ဒ ပြည်၊ ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ပြန် လာ ကြ ၏။ ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထို မြို့ သို့ ရောက် ကြ ၍ စ ပျစ် ဝိုင်၊ နွေ ရာ သီ သီး နှံ နှင့် ဆီ တို့ ကို အ များ အ ပြား စု သိမ်း ကြ လေ ၏။

^၁၃ တစ် နေ့ တွင် ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် နှင့် တော ထဲ ၌ ပုန်း ခို နေ သော စစ် သည် အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ လာ ကြ ၍၊ ^၁၄ “အမ္မုန် ဘု ရင် ဗာ လိတ် မင်း ကြီး သည် သင့် ကို သတ် ရန် နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ ကို စေ လွှတ် ကြောင်း သင် မ သိ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ သို့ သော် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ သည် သူ တို့ ၏ စ ကား ကို မ ယုံ။

^၁၅ ထို အ ခါ ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် က “နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ ကို သွား ၍ သတ် ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး ပါ။ မည် သူ မျှ မ သိ စေ ရ။ အ ဘယ် ကြောင့် သူ သည် သင့် ကို သတ် ၍ သင့် ကို ခို လှုံ လာ သော ယု ဒ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည် နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ တို့ ပျက် စီး ကြ ရ မည် နည်း” ဟု ဂေ ဒ လိ အား မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ တိတ် တ ဆိတ် လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၆ သို့ သော် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ က ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် အား “သင် ထို သို့ မ ပြု ရ။ ဣ ရှ မေ လ နှင့် ပတ် သက် ၍ သင် မ ဟုတ် မ မှန် ပြော ဆို လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

40

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, after Nebuzaradan the captain of the guard had let him go from Ramah, when he had taken him being bound in chains among all the captives of Jerusalem and Judah who were carried away captive to Babylon. ² The captain of the guard took Jeremiah and said to him, “Yahweh your God pronounced this evil on this place; ³ and Yahweh has brought it, and done according as he spoke. Because you have sinned against Yahweh, and have not obeyed his voice, therefore this thing has come on you. ⁴ Now, behold, I release you today from the chains which are on your hand. If it seems good to you to come with me into Babylon, come, and I will take care of you; but if it seems bad to you to come with me into Babylon, don’t. Behold, all the land is before you. Where it seems good and right to you to go, go there.”

⁵ Now while he had not yet gone back, “Go back then,” he said, “to Gedaliah the son of Ahikam, the son of Shaphan, whom the king of Babylon has made governor over the cities of Judah, and dwell with him among the people; or go wherever it seems right to you to go.” So the captain of the guard gave him food and a present, and let him go. ⁶ Then Jeremiah went to Gedaliah the son of Ahikam to Mizpah, and lived with him among the people who were left in the land.

⁷ Now when all the captains of the forces who were in the fields, even they and their men, heard that the king of Babylon had made Gedaliah the son of Ahikam governor in the land, and had committed to him men, women, children, and of the poorest of the land, of those who were not carried away captive to Babylon, ⁸ then Ishmael the son of Nethaniah, and Johanan and Jonathan the sons of Kareah, and Seraiah the son of Tanhumeth, and the sons of Ephai the Netophathite, and Jezaniah the son of the Maacathite, they and their men came to Gedaliah to Mizpah. ⁹ Gedaliah the son of Ahikam the son of Shaphan swore to them and to their men, saying, “Don’t be afraid to serve the Chaldeans. Dwell in the land, and serve the king of Babylon, and it will be well with you. ¹⁰ As for me, behold, I will dwell at Mizpah, to stand before the Chaldeans who will come to us; but you, gather wine and summer fruits and oil, and put them in your vessels, and dwell in your cities that you have taken.”

¹¹ Likewise when all the Jews who were in Moab, and among the children of Ammon, and in Edom, and who were in all the countries, heard that the king of Babylon had left a remnant of Judah, and that he had set over them Gedaliah the son of Ahikam, the son of Shaphan, ¹² then all the Jews returned out of all places where they were driven, and came to the land of Judah, to Gedaliah, to Mizpah, and gathered very much wine and summer fruits.

¹³ Moreover Johanan the son of Kareah, and all the captains of the forces who were in the fields, came to Gedaliah to Mizpah, ¹⁴ and said to him, “Do you know that Baalis the king of the children of Ammon has sent Ishmael the son of Nethaniah to take your life?” But Gedaliah the son of Ahikam didn’t believe them.

¹⁵ Then Johanan the son of Kareah spoke to Gedaliah in Mizpah secretly, saying, “Please let me go, and I will kill Ishmael the son of Nethaniah, and no man will know it. Why should he take your life, that all the Jews who are gathered to you should be scattered, and the remnant of Judah perish?” ¹⁶ But Gedaliah the son of Ahikam said to Johanan the son of Kareah, “You shall not do this thing, for you speak falsely of Ishmael.”

၄၀

^၁ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့ နှင့် အ တူ ယေ ရ မိ လည်း ကြိုး နှင့် ချည် နှောင် ခံ ရ လျက် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ ၍ ရာ မ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် က သူ့ ကို ပြန် လွှတ် ပေး ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၂ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် လည်း ယေ ရ မိ ကို ခေါ် ၍ “သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဤ ပြည် တွင် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည့် အ ကြောင်း မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၃ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား မ ထောင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ပြစ် မှား ကြ သော ကြောင့် ဤ အ မှု ဖြစ် ပျက် လေ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ကျ ရောက် စေ ပြီ။ မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု လေ ပြီ။ ^၄ ကြည့် ရှု လော့။ ယ ခု တွင် သင့် လက် ၌ ချည် နှောင် ထား သော ကြိုး ကို ဖြေ ပေး မည်။ ငါ နှင့် အ တူ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ လိုက် လို လျှင် လိုက် ပါ။ သင့် ကို ကောင်း စွာ ကြည့် ရှု ပါ မည်။ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ငါ နှင့် သင် မ လိုက် လို လျှင် လည်း မ လိုက် ပါ နှင့်။ တိုင်း ပြည် တစ် ပြည် လုံး သင့် ရှေ့ မှောက် တွင် ရှိ ၏။ ကောင်း မည်၊ အ ဆင် ပြေ မည် ဟု သင် ထင် သည့် နေ ရာ များ သို့ သင် သွား နိုင် ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၅ ယေ ရ မိ ထွက် မ သွား မီ ကိုယ် ရံ တော် မှူး က “ယု ဒ ပြည် ကို အုပ် ချုပ် ရန် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ခန့် ထား ခဲ့ သော ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ထံ သို့ ပြန် သွား ၍ ပြည် သူ တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ပါ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် လည်း ကောင်း မည် ဟု သင် ထင် သည့် နေ ရာ သို့ သွား ပါ လော့” ဟု ဆို လျက် ယေ ရ မိ အား လက် ဆောင် နှင့် စား နပ် ရိက္ခာ ကို ပေး ၍ ပြန် လွှတ် လိုက် လေ ၏။ ^၆ ယေ ရ မိ သည် လည်း အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ပြန် သွား ၍ ပြည် ၌ ကျန် ရစ် သော ပြည် သား တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် လေ ၏။

^၇ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း မ ခံ ရ သော ဆင်း ရဲ သား ပြည် သား များ ဖြစ် သည့် ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ ကို ခန့် ထား ကြောင်း တော ထဲ ၌ ခို နေ သော စစ် သည် အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ သော အ ခါ၊ ^၈ နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ၊ ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် နှင့် ယော န သန်၊ တာ နု မက် ၏ သား စ ရာ ယ၊ နေ တော ဖာ သိ လူ မျိုး ဧ ဖဲ ၏ သား များ၊ မာ ခါ သိ အ မျိုး သား ယေ ဇ နိ တို့ သည် လည်း သူ တို့ ၏ လူ များ နှင့် တ ကွ ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၉ ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ က လည်း သူ တို့ နှင့် သူ တို့ ၏ လူ များ အား “ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ကို အ စေ ခံ ရ မည် ကို မ ကြောက် ကြ နှင့်။ ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ကို အ စေ ခံ ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ ကောင်း စား ရ လိမ့် မည် ဟု ကျိန် ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ ငါ မူ ကား မိ ဇ ပါ မြို့ တွင် နေ ထိုင် ပြီး ငါ တို့ ထံ ရောက် လာ မည့် ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ကို ရင် ဆိုင် ပေး မည်။ သင် တို့ မူ ကား စ ပျစ် ဝိုင် မှ စ ၍ နွေ ရာ သီ သီး နှံ၊ ဆီ တို့ ကို စု သိမ်း ပြီး အိုး များ ၌ သို ထား ကြ လော့။ သင် တို့ ရ ထား သော မြို့ တို့ တွင် နေ ထိုင် ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် လူ အ ချို့ ကို ယု ဒ ပြည် ၌ ချန် ထား ခဲ့ ၍ ထို သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ အား ခန့် ထား ကြောင်း ကို မော ဘ ပြည်၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ပြည်၊ ဧ ဒုံ ပြည် မှ စ ၍ အ ပြည် ပြည် အ ရပ် ရပ် ရှိ ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကြား သိ သော အ ခါ၊ ^၁၂ သူ တို့ နှင် ထုတ် ခံ ရ ၍ ရောက် ရာ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ ယု ဒ ပြည်၊ ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ ပြန် လာ ကြ ၏။ ဂျူး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် ထို မြို့ သို့ ရောက် ကြ ၍ စ ပျစ် ဝိုင်၊ နွေ ရာ သီ သီး နှံ နှင့် ဆီ တို့ ကို အ များ အ ပြား စု သိမ်း ကြ လေ ၏။

^၁၃ တစ် နေ့ တွင် ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် နှင့် တော ထဲ ၌ ပုန်း ခို နေ သော စစ် သည် အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဂေ ဒ လိ ရှိ ရာ မိ ဇ ပါ မြို့ သို့ လာ ကြ ၍၊ ^၁၄ “အမ္မုန် ဘု ရင် ဗာ လိတ် မင်း ကြီး သည် သင့် ကို သတ် ရန် နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ ကို စေ လွှတ် ကြောင်း သင် မ သိ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ သို့ သော် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ သည် သူ တို့ ၏ စ ကား ကို မ ယုံ။

^၁၅ ထို အ ခါ ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် က “နေ သ နိ ၏ သား ဣ ရှ မေ လ ကို သွား ၍ သတ် ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး ပါ။ မည် သူ မျှ မ သိ စေ ရ။ အ ဘယ် ကြောင့် သူ သည် သင့် ကို သတ် ၍ သင့် ကို ခို လှုံ လာ သော ယု ဒ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည် နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် ယု ဒ ပြည် ၌ ကြွင်း ကျန် သော သူ တို့ ပျက် စီး ကြ ရ မည် နည်း” ဟု ဂေ ဒ လိ အား မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ တိတ် တ ဆိတ် လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၆ သို့ သော် အ ဟိ ကံ ၏ သား ဂေ ဒ လိ က ကာ ရာ ၏ သား ယော ဟ နန် အား “သင် ထို သို့ မ ပြု ရ။ ဣ ရှ မေ လ နှင့် ပတ် သက် ၍ သင် မ ဟုတ် မ မှန် ပြော ဆို လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

40

¹ The word which came to Jeremiah from Yahweh, after Nebuzaradan the captain of the guard had let him go from Ramah, when he had taken him being bound in chains among all the captives of Jerusalem and Judah who were carried away captive to Babylon. ² The captain of the guard took Jeremiah and said to him, “Yahweh your God pronounced this evil on this place; ³ and Yahweh has brought it, and done according as he spoke. Because you have sinned against Yahweh, and have not obeyed his voice, therefore this thing has come on you. ⁴ Now, behold, I release you today from the chains which are on your hand. If it seems good to you to come with me into Babylon, come, and I will take care of you; but if it seems bad to you to come with me into Babylon, don’t. Behold, all the land is before you. Where it seems good and right to you to go, go there.”

⁵ Now while he had not yet gone back, “Go back then,” he said, “to Gedaliah the son of Ahikam, the son of Shaphan, whom the king of Babylon has made governor over the cities of Judah, and dwell with him among the people; or go wherever it seems right to you to go.” So the captain of the guard gave him food and a present, and let him go. ⁶ Then Jeremiah went to Gedaliah the son of Ahikam to Mizpah, and lived with him among the people who were left in the land.

⁷ Now when all the captains of the forces who were in the fields, even they and their men, heard that the king of Babylon had made Gedaliah the son of Ahikam governor in the land, and had committed to him men, women, children, and of the poorest of the land, of those who were not carried away captive to Babylon, ⁸ then Ishmael the son of Nethaniah, and Johanan and Jonathan the sons of Kareah, and Seraiah the son of Tanhumeth, and the sons of Ephai the Netophathite, and Jezaniah the son of the Maacathite, they and their men came to Gedaliah to Mizpah. ⁹ Gedaliah the son of Ahikam the son of Shaphan swore to them and to their men, saying, “Don’t be afraid to serve the Chaldeans. Dwell in the land, and serve the king of Babylon, and it will be well with you. ¹⁰ As for me, behold, I will dwell at Mizpah, to stand before the Chaldeans who will come to us; but you, gather wine and summer fruits and oil, and put them in your vessels, and dwell in your cities that you have taken.”

¹¹ Likewise when all the Jews who were in Moab, and among the children of Ammon, and in Edom, and who were in all the countries, heard that the king of Babylon had left a remnant of Judah, and that he had set over them Gedaliah the son of Ahikam, the son of Shaphan, ¹² then all the Jews returned out of all places where they were driven, and came to the land of Judah, to Gedaliah, to Mizpah, and gathered very much wine and summer fruits.

¹³ Moreover Johanan the son of Kareah, and all the captains of the forces who were in the fields, came to Gedaliah to Mizpah, ¹⁴ and said to him, “Do you know that Baalis the king of the children of Ammon has sent Ishmael the son of Nethaniah to take your life?” But Gedaliah the son of Ahikam didn’t believe them.

¹⁵ Then Johanan the son of Kareah spoke to Gedaliah in Mizpah secretly, saying, “Please let me go, and I will kill Ishmael the son of Nethaniah, and no man will know it. Why should he take your life, that all the Jews who are gathered to you should be scattered, and the remnant of Judah perish?” ¹⁶ But Gedaliah the son of Ahikam said to Johanan the son of Kareah, “You shall not do this thing, for you speak falsely of Ishmael.”