၃၇

^၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး က မင်း မြှောက် လိုက် သော ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဇေ ဒ ကိ သည် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ခေါ နိ ၏ နေ ရာ ၌ ယု ဒ ပြည် ကို စိုး စံ လေ ၏။ ^၂ ထို မင်း နှင့် သူ ၏ အ စေ အ ပါး များ၊ ပြည် သူ ပြည် သား များ တို့ သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖြင့် မိန့် ဆို ထား သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် တို့ ကို နား မ ထောင် ကြ။

^၃ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ရှေ လ မိ ၏ သား ယေ ဟု က လ နှင့် မာ သေ ယ ၏ သား ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ တို့ ကို ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ စေ လွှတ် ၍ “ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ငါ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး လော့” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။ ^၄ ထို စဉ် က ယေ ရ မိ ထောင် မ ကျ သေး၊ လူ ကြား တွင် သွား လာ ရ လျက် ရှိ သေး ၏။ ^၅ ထို အ ချိန် တွင် ပင် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် ကြီး အီ ဂျစ် ပြည် မှ ချီ တက် လာ ကြောင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဝိုင်း ထား လျက် ရှိ သော ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သ တင်း ကြား သော အ ခါ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ တပ် ဆုတ် သွား ကြ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ ကို မေး လျှောက် ရန် သင့် ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား ပြန် ပြော လော့။ သင့် ကို စစ် ကူ လာ သော ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် သည် မိ မိ နေ ရင်း အီ ဂျစ် ပြည် သို့ လှည့် ပြန် သွား လိမ့် မည်။ ^၈ ခါ လ ဒဲ တပ် သည် လည်း ပြန် လာ ၍ ဤ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ပြီး မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ခါ လ ဒဲ တပ် သည် အ ပြီး အ ပိုင် တပ် ဆုတ် သွား ကြ မည် ဟု ဆို ပြီး ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် မ လှည့် စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ တပ် ဆုတ် ကြ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၀ သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ သော ခါ လ ဒဲ တပ် တစ် တပ် လုံး ကို သင် တို့ အ နိုင် ရ လျှင် ပင် ကျန် ခဲ့ သော ဒဏ် ရာ ရ သော သူ တို့ သည် ကိုယ့် တဲ မှ ထ လာ ပြီး ဤ မြို့ ကို မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၁ ခါ လ ဒဲ တပ် သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် ကြီး ကို ကြောက် သ ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ တပ် ဆုတ် သွား ၏။ ^၁၂ ယေ ရ မိ သည် ဗင်္ယာ မိန် ပြည် သား တို့ နှင့် အ တူ အ မွေ ခွဲ ဝေ ရ ယူ ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဗင်္ယာ မိန် ပြည် သို့ သွား လေ ၏။ ^၁၃ ဗင်္ယာ မိန် တံ ခါး သို့ ရောက် သော အ ခါ ဟာ န နိ ယ မြေး၊ ရှေ လ မိ ၏ သား ဣ ရိ ယ အ မည် ရှိ ကင်း မှူး သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ကို ဖမ်း ၍ “ခါ လ ဒဲ တပ် ဘက် သို့ သင် ကူး သွား သည် မ ဟုတ် လော” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၄ ယေ ရ မိ က လည်း “မ ဟုတ် ပါ၊ ခါ လ ဒဲ တပ် ဘက် သို့ ငါ မ ကူး ပါ” ဟု ဆို သော် လည်း ဣ ရိ ယ သည် သူ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ ယေ ရ မိ ကို မှူး မတ် များ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား လေ ၏။ ^၁၅ မှူး မတ် တို့ သည် လည်း ယေ ရ မိ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ရိုက် နှက် ပြီး လျှင် အ ကျဉ်း ထောင် အ ဖြစ် ပြု လုပ် ထား သော စာ ရေး တော် ကြီး ယော န သန် ၏ အိမ် ၌ အ ကျဉ်း ချ ထား ၏။

^၁၆ ယေ ရ မိ သည် မြေ အောက် အ ကျဉ်း ထောင် ထဲ ၌ ရက် ပေါင်း များ စွာ အ ကျဉ်း ချ ခံ နေ ရ စဉ်၊ ^၁၇ ‌ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ လွှတ် ၍ ယေ ရ မိ ကို နန်း တော် သို့ ခေါ် လာ စေ ပြီး လျှင် “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ သေး သ လော” ဟု လျှို့ ဝှက် စွာ မေး မြန်း ၏။ ယေ ရ မိ က “နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ပါ ၏။ အ ရှင် မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ လက် ထဲ သို့ ရောက် ရ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။

^၁၈ ထို့ ပြင် ယေ ရ မိ က ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား “အ ကျွန်ုပ် ကို ထောင် ချ ရ အောင် အ ကျွန်ုပ် သည် မင်း ကြီး နှင့် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး များ၊ ဤ ပြည် သူ ပြည် သား များ ကို မည် သို့ ပြစ် မှား မိ သ နည်း။ ^၁၉ ‘ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ပြည် ကို လာ တိုက် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ သော သင် တို့ ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ^၂၀ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ရှင် မင်း ကြီး၊ အ ကျွန်ုပ် တောင်း ဆို သည် ကို နား ထောင် ၍ လိုက် လျော ပေး ပါ။ အ ကျွန်ုပ် ကို စာ ရေး တော် ကြီး ယော န သန် ၏ အိမ် သို့ ပြန် မ ပို့ ပါ နှင့်။ ပြန် ပို့ လျှင် ထို အိမ် ၌ အ ကျွန်ုပ် သေ ရ ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ဆို လေ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ အ မိန့် တော် ဖြင့် ယေ ရ မိ ကို ထောင် ဝင်း ထဲ ၌ ထား ကြ ၏။ မြို့ ထဲ ရှိ မုန့် များ မ ရှိ တော့ သည် အ ထိ သူ့ အား မုန့် ဖုတ် တန်း မှ မုန့် တစ် လုံး ကို နေ့ စဉ် ပေး ရ ၏။ ဤ သို့ ယေ ရ မိ သည် ထောင် ဝင်း ထဲ ၌ နေ ရ လေ ၏။

37

¹ Zedekiah the son of Josiah reigned as king instead of Coniah the son of Jehoiakim, whom Nebuchadnezzar king of Babylon made king in the land of Judah. ² But neither he, nor his servants, nor the people of the land, listened to Yahweh’s words, which he spoke by the prophet Jeremiah.

³ Zedekiah the king sent Jehucal the son of Shelemiah and Zephaniah the son of Maaseiah, the priest, to the prophet Jeremiah, saying, “Pray now to Yahweh our God for us.” ⁴ Now Jeremiah came in and went out among the people, for they had not put him into prison. ⁵ Pharaoh’s army had come out of Egypt; and when the Chaldeans who were besieging Jerusalem heard news of them, they withdrew from Jerusalem.

⁶ Then Yahweh’s word came to the prophet Jeremiah, saying, ⁷ “Yahweh, the God of Israel, says, ‘You shall tell the king of Judah, who sent you to me to inquire of me: “Behold, Pharaoh’s army, which has come out to help you, will return to Egypt into their own land. ⁸ The Chaldeans will come again, and fight against this city. They will take it and burn it with fire.” ’ ⁹ “Yahweh says, ‘Don’t deceive yourselves, saying, “The Chaldeans will surely depart from us;” for they will not depart. ¹⁰ For though you had struck the whole army of the Chaldeans who fight against you, and only wounded men remained among them, they would each rise up in his tent and burn this city with fire.’ ”

¹¹ When the army of the Chaldeans had withdrawn from Jerusalem for fear of Pharaoh’s army, ¹² then Jeremiah went out of Jerusalem to go into the land of Benjamin, to receive his portion there, in the middle of the people. ¹³ When he was in Benjamin’s gate, a captain of the guard was there, whose name was Irijah, the son of Shelemiah, the son of Hananiah; and he seized Jeremiah the prophet, saying, “You are defecting to the Chaldeans!” ¹⁴ Then Jeremiah said, “That is false! I am not defecting to the Chaldeans.” But he didn’t listen to him; so Irijah seized Jeremiah, and brought him to the princes. ¹⁵ The princes were angry with Jeremiah, and struck him, and put him in prison in the house of Jonathan the scribe; for they had made that the prison.

¹⁶ When Jeremiah had come into the dungeon house and into the cells, and Jeremiah had remained there many days, ¹⁷ then Zedekiah the king sent and had him brought out. The king asked him secretly in his house, “Is there any word from Yahweh?” Jeremiah said, “There is.” He also said, “You will be delivered into the hand of the king of Babylon.”

¹⁸ Moreover Jeremiah said to King Zedekiah, “How have I sinned against you, against your servants, or against this people, that you have put me in prison? ¹⁹ Now where are your prophets who prophesied to you, saying, ‘The king of Babylon will not come against you, nor against this land’? ²⁰ Now please hear, my lord the king: please let my supplication be presented before you, that you not cause me to return to the house of Jonathan the scribe, lest I die there.”

²¹ Then Zedekiah the king commanded, and they committed Jeremiah into the court of the guard. They gave him daily a loaf of bread out of the bakers’ street, until all the bread in the city was gone. Thus Jeremiah remained in the court of the guard.

၃၇

^၁ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး က မင်း မြှောက် လိုက် သော ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဇေ ဒ ကိ သည် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ခေါ နိ ၏ နေ ရာ ၌ ယု ဒ ပြည် ကို စိုး စံ လေ ၏။ ^၂ ထို မင်း နှင့် သူ ၏ အ စေ အ ပါး များ၊ ပြည် သူ ပြည် သား များ တို့ သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖြင့် မိန့် ဆို ထား သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် တို့ ကို နား မ ထောင် ကြ။

^၃ ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ရှေ လ မိ ၏ သား ယေ ဟု က လ နှင့် မာ သေ ယ ၏ သား ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ တို့ ကို ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ စေ လွှတ် ၍ “ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ငါ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး လော့” ဟု မှာ လိုက် လေ ၏။ ^၄ ထို စဉ် က ယေ ရ မိ ထောင် မ ကျ သေး၊ လူ ကြား တွင် သွား လာ ရ လျက် ရှိ သေး ၏။ ^၅ ထို အ ချိန် တွင် ပင် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် ကြီး အီ ဂျစ် ပြည် မှ ချီ တက် လာ ကြောင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဝိုင်း ထား လျက် ရှိ သော ခါ လ ဒဲ စစ် သည် တို့ သ တင်း ကြား သော အ ခါ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ တပ် ဆုတ် သွား ကြ ၏။

^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၇ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ ကို မေး လျှောက် ရန် သင့် ကို စေ လွှတ် လိုက် သော ယု ဒ ဘု ရင် အား ပြန် ပြော လော့။ သင့် ကို စစ် ကူ လာ သော ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် သည် မိ မိ နေ ရင်း အီ ဂျစ် ပြည် သို့ လှည့် ပြန် သွား လိမ့် မည်။ ^၈ ခါ လ ဒဲ တပ် သည် လည်း ပြန် လာ ၍ ဤ မြို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ပြီး မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ခါ လ ဒဲ တပ် သည် အ ပြီး အ ပိုင် တပ် ဆုတ် သွား ကြ မည် ဟု ဆို ပြီး ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် မ လှည့် စား ကြ နှင့်။ သူ တို့ တပ် ဆုတ် ကြ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၀ သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် လာ သော ခါ လ ဒဲ တပ် တစ် တပ် လုံး ကို သင် တို့ အ နိုင် ရ လျှင် ပင် ကျန် ခဲ့ သော ဒဏ် ရာ ရ သော သူ တို့ သည် ကိုယ့် တဲ မှ ထ လာ ပြီး ဤ မြို့ ကို မီး ရှို့ ကြ လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၁ ခါ လ ဒဲ တပ် သည် ဖာ ရော မင်း ကြီး ၏ စစ် တပ် ကြီး ကို ကြောက် သ ဖြင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ တပ် ဆုတ် သွား ၏။ ^၁၂ ယေ ရ မိ သည် ဗင်္ယာ မိန် ပြည် သား တို့ နှင့် အ တူ အ မွေ ခွဲ ဝေ ရ ယူ ရန် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဗင်္ယာ မိန် ပြည် သို့ သွား လေ ၏။ ^၁၃ ဗင်္ယာ မိန် တံ ခါး သို့ ရောက် သော အ ခါ ဟာ န နိ ယ မြေး၊ ရှေ လ မိ ၏ သား ဣ ရိ ယ အ မည် ရှိ ကင်း မှူး သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ ကို ဖမ်း ၍ “ခါ လ ဒဲ တပ် ဘက် သို့ သင် ကူး သွား သည် မ ဟုတ် လော” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၄ ယေ ရ မိ က လည်း “မ ဟုတ် ပါ၊ ခါ လ ဒဲ တပ် ဘက် သို့ ငါ မ ကူး ပါ” ဟု ဆို သော် လည်း ဣ ရိ ယ သည် သူ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ ယေ ရ မိ ကို မှူး မတ် များ ထံ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား လေ ၏။ ^၁၅ မှူး မတ် တို့ သည် လည်း ယေ ရ မိ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ရိုက် နှက် ပြီး လျှင် အ ကျဉ်း ထောင် အ ဖြစ် ပြု လုပ် ထား သော စာ ရေး တော် ကြီး ယော န သန် ၏ အိမ် ၌ အ ကျဉ်း ချ ထား ၏။

^၁၆ ယေ ရ မိ သည် မြေ အောက် အ ကျဉ်း ထောင် ထဲ ၌ ရက် ပေါင်း များ စွာ အ ကျဉ်း ချ ခံ နေ ရ စဉ်၊ ^၁၇ ‌ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် လူ လွှတ် ၍ ယေ ရ မိ ကို နန်း တော် သို့ ခေါ် လာ စေ ပြီး လျှင် “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ သေး သ လော” ဟု လျှို့ ဝှက် စွာ မေး မြန်း ၏။ ယေ ရ မိ က “နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ပါ ၏။ အ ရှင် မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် ၏ လက် ထဲ သို့ ရောက် ရ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် လျှောက် ၏။

^၁၈ ထို့ ပြင် ယေ ရ မိ က ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး အား “အ ကျွန်ုပ် ကို ထောင် ချ ရ အောင် အ ကျွန်ုပ် သည် မင်း ကြီး နှင့် မင်း ကြီး ၏ အ စေ အ ပါး များ၊ ဤ ပြည် သူ ပြည် သား များ ကို မည် သို့ ပြစ် မှား မိ သ နည်း။ ^၁၉ ‘ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် သည် သင် တို့ နှင့် သင် တို့ ပြည် ကို လာ တိုက် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ သော သင် တို့ ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ^၂၀ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ရှင် မင်း ကြီး၊ အ ကျွန်ုပ် တောင်း ဆို သည် ကို နား ထောင် ၍ လိုက် လျော ပေး ပါ။ အ ကျွန်ုပ် ကို စာ ရေး တော် ကြီး ယော န သန် ၏ အိမ် သို့ ပြန် မ ပို့ ပါ နှင့်။ ပြန် ပို့ လျှင် ထို အိမ် ၌ အ ကျွန်ုပ် သေ ရ ပါ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် ဆို လေ ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး ၏ အ မိန့် တော် ဖြင့် ယေ ရ မိ ကို ထောင် ဝင်း ထဲ ၌ ထား ကြ ၏။ မြို့ ထဲ ရှိ မုန့် များ မ ရှိ တော့ သည် အ ထိ သူ့ အား မုန့် ဖုတ် တန်း မှ မုန့် တစ် လုံး ကို နေ့ စဉ် ပေး ရ ၏။ ဤ သို့ ယေ ရ မိ သည် ထောင် ဝင်း ထဲ ၌ နေ ရ လေ ၏။

37

¹ Zedekiah the son of Josiah reigned as king instead of Coniah the son of Jehoiakim, whom Nebuchadnezzar king of Babylon made king in the land of Judah. ² But neither he, nor his servants, nor the people of the land, listened to Yahweh’s words, which he spoke by the prophet Jeremiah.

³ Zedekiah the king sent Jehucal the son of Shelemiah and Zephaniah the son of Maaseiah, the priest, to the prophet Jeremiah, saying, “Pray now to Yahweh our God for us.” ⁴ Now Jeremiah came in and went out among the people, for they had not put him into prison. ⁵ Pharaoh’s army had come out of Egypt; and when the Chaldeans who were besieging Jerusalem heard news of them, they withdrew from Jerusalem.

⁶ Then Yahweh’s word came to the prophet Jeremiah, saying, ⁷ “Yahweh, the God of Israel, says, ‘You shall tell the king of Judah, who sent you to me to inquire of me: “Behold, Pharaoh’s army, which has come out to help you, will return to Egypt into their own land. ⁸ The Chaldeans will come again, and fight against this city. They will take it and burn it with fire.” ’ ⁹ “Yahweh says, ‘Don’t deceive yourselves, saying, “The Chaldeans will surely depart from us;” for they will not depart. ¹⁰ For though you had struck the whole army of the Chaldeans who fight against you, and only wounded men remained among them, they would each rise up in his tent and burn this city with fire.’ ”

¹¹ When the army of the Chaldeans had withdrawn from Jerusalem for fear of Pharaoh’s army, ¹² then Jeremiah went out of Jerusalem to go into the land of Benjamin, to receive his portion there, in the middle of the people. ¹³ When he was in Benjamin’s gate, a captain of the guard was there, whose name was Irijah, the son of Shelemiah, the son of Hananiah; and he seized Jeremiah the prophet, saying, “You are defecting to the Chaldeans!” ¹⁴ Then Jeremiah said, “That is false! I am not defecting to the Chaldeans.” But he didn’t listen to him; so Irijah seized Jeremiah, and brought him to the princes. ¹⁵ The princes were angry with Jeremiah, and struck him, and put him in prison in the house of Jonathan the scribe; for they had made that the prison.

¹⁶ When Jeremiah had come into the dungeon house and into the cells, and Jeremiah had remained there many days, ¹⁷ then Zedekiah the king sent and had him brought out. The king asked him secretly in his house, “Is there any word from Yahweh?” Jeremiah said, “There is.” He also said, “You will be delivered into the hand of the king of Babylon.”

¹⁸ Moreover Jeremiah said to King Zedekiah, “How have I sinned against you, against your servants, or against this people, that you have put me in prison? ¹⁹ Now where are your prophets who prophesied to you, saying, ‘The king of Babylon will not come against you, nor against this land’? ²⁰ Now please hear, my lord the king: please let my supplication be presented before you, that you not cause me to return to the house of Jonathan the scribe, lest I die there.”

²¹ Then Zedekiah the king commanded, and they committed Jeremiah into the court of the guard. They gave him daily a loaf of bread out of the bakers’ street, until all the bread in the city was gone. Thus Jeremiah remained in the court of the guard.